m
No. 62.
Drie en tachtigste Jaargang.
1881.
WOENSDAG
25 M E I.
FEUILLETON.
itcpublikclnsche hofetiquette.
Prijs der gewone Advertentiën
Wegens den Hemelvaarts
dag zal geen "V rydagsche
Courant worden uitgegeven.
©Ifictccl (Befceclte.
ftuitenlanb.
Hh«UHSCUI COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door
het geheele Eijk f 1,
De 3 nummers 0 06.
Van 1—5 regels 0,75; iedere regel meer/0,15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TEE ZOON.
KENNISGEVING.
Het HOOFD van het Plaatselijk Bestuur te ALKMAAR
brengtop grond van art. 1 der wet van 22 Mei 1845 (Staats
blad n°. 22) bij deze ter kennis van de ingezetenen der ge
meente dat het kohier van het Patentregt over het 4®. kwar
taal der dienst 1880/81, op 20 Mei 1881 door den Heer Provin
cialen Inspecteur der directe belastingen in Noordholland exe
cutoir verklaardop heden aan den Heer Ontvanger der
Rijks directe belastingen binnen deze gemeente ter invordering
is overgegeven.
Ieder ingezetendie daarbij belang heeftwordt vermaand
op de voldoening van zijnen aanslag behoorlijk acht te geven
ten einde alle geregtelijke vervolgingenwelke uit nalatig
heid zouden voortvloeijen te voorkomen.
Alkmaar Het Hoofd van het Bestuur voornd.,
23 Mei 1881. A. MACLAINE PONT.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennisdat zij den 17 Mei 1.1. besloten
hebben met afzonderlijke stembilletten de verkiezing voor een
lid van den raad, in plaats van den heer J. M. F. Wellan
van hier vertrokken gelijktijdig te doen plaats hebben op 19
Juli a.s., met de verkiezing van raadsledenin vervanging
van hendie periodiek aftreden.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
23 Mei 1881. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennis, dat zij in hunne vergadering
van heden gunstig hebben beschikt op het aan hen ingediende
verzoek van P1ETER VIS vleeschhouwer alhier, om vergun
ning tot het oprichten van eene slagerij in eenen stal achter
het perceel aan de Paardensteegwijk B, No. 12.
Alkmaar,
24 Mei 1881.
A. MACLAINE PONT
De Secretaris
NUHOUT van dek VEEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter kennis van de ingezetenen, dat eene derde sup-
pletoire begrooting dienst 1880gedurende de eerstvolgende
veertien dagen op de secretarie ter lezing is nedergelegd en
in afschrift verkrijgbaar is tegen betaling der kosten.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
AlkmaarA. MACLAINE PONT.
24 Mei 1881. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
P. VOORN Jz., laatste woonplaats Zwolle, wordt verzocht
zich ter gemeente-secretarie aan te melden.
Wie meenen zoudat in het „Witte Huis", te
Washington, de woning van den President der Ver-
eenigde Staten van Noord-America alles op democra-
tisch-republikeinsche manier toegaat en dat uit dit
verblijf alle étiquette verbannen is zou zich schrome
lijk vergissen. Al is de eerste uitvoerende macht in
America slechts een „Koning in den rok", zooals hij
vaak door het volk wordt genoemd, toch gelden in zijn
huis allerlei regels, die zeer na overeenkomen met die,
welke in vorstenhuishoudingen zijn voorgeschreven. Vóór
de vestiging van het noordelijke vrije statenverbond
waren de verschillende hoofdsteden de zetels van even
zooveel gouverneur-hofhoudingenwaar met goud ge
borduurde en gestikte uniformen en kostbare dames
toiletten schitterden en toen na afloop van den vrij
heidsoorlog de vraag: „republiek of monarchie?" eindelijk
ten gunste van de eerste beslist en generaal Washington
tot president verkozen was verviel wel de koninklijke
praalvertooning maar geenzins de koninklijke etiquette.
De „vader des vaderlands" had eene streng aristo
cratische opvoeding genoten hoezeer hij ook in staat
kundige begrippen met hart en ziel de republikeinsche
zienswijze was toegedaan en toch was zoolang hij aan
de spits der regeering stond in zijn huis alles wat
naar democratische gelijkheid zweemdestreng verbo
den. De zetel der regeering was in de eerste jaren
der republiek Nieuw Yorken daar waar kort te
voren de engelsche aristocratieofficieren en burger
lijke ambtenaren den toon aangaven richtte George
Washington een republikeinsch hof in, zooals de toen
malige bewoners het met zekeren trots uitdrukten. Met
gepoederd hoofdkorten broek en schoenen met ges-
DUITSCHLAND. De commissie uit den rijksdag
in wier handen gesteld waren de 1681 adressen betref
fende het burgerlijk huwelijkte samen met 150000
handteekeningenwaaronder L642 adressenwaarin
op afschaffing of wijziging der daarop betrekkelijke wet
wordt aangedrongen heeft met 13 (liberalen en vrij-
conservatieven) tegen 11 (conservatieven en centrum)
stemmen besloten voor te stellen omtrent die adres
sen over te gaan tot de orde van den dag. De min
derheid wilde den rijkskanselier verzoeken de adres
sen in overweging te nemen.
Het handelsverdrag met Oostenrijk-Hongarije kwam
den 23 des morgens te Berlijn tot standdat met
Zwitserland zou des avonds in orde komen.
ENGELAND. Bij de aanneming van de tweede lezing
der iersche landwet door het Lagerhuis met 352 tegen 176
st., stemden van de 103 iersche leden slechts 7 tegen.
Er waren echter verscheidene afwezigwaaronder Par-
nell met zijne 28 aanhangers, die vóór de stemming
zich verwijderd hadden. 20 Home-rulers en 13 iersche
conservatieven stenden voor. Slechts één engelsche
conservatief stemde voor.
Lagerhuis. Den 20 vroeg hee lid Lawson toen een
nieuw gekozen lid den eed zou afleggen, aan den voor
zitter, dien heer niet toe te laten, zoolang het Huis zich
niet had laten voorlichten door eene afzonderlijke com
missie of op andere wijze omtrent de godsdienstige ge
voelens van dat lid en zijne denkbeelden over de hei
ligheid van den eed. De conservatieven maakten, toen
dat lid sprak, zulk een geweld, dat men hem niet ver
staan kon ook de voorzitter nam van zijne pogingen
geen notitie en de eed werd afgelegd. Lawson wilde
toch gehoord worden en stelde de verdaging van het
Huis voor, om het recht te hebben tot het voeren van
het woord en betoogde toendatnu het Huis door
zijne houding jegens Bradlau^li C3r,e nieuwe godsdien
stige inquisitie in het leven had geroepen, die inquisitie
onpartijdig moest worden toegepast. Yan daar zijn
voorstel om een onderzoek in te stellen naar de gods
dienstige gevoelens van het nieuwe lid. De voorzitter
antwoordde, dat zoo Bradlaugh zich indertijd niet vooraf
omtrent den eed had uitgelaten en hij zich tot het
afleggen van den eed had aangemeldhij hem even
zeer zou hebben toegelaten Ook minister Gladstone
toonde aan, dat beide gevallen niet gelijk stonden.
ERANKRIJK. De Senaat verkoos den 21 tot leden
voor het leven Victor Lefranc en Henri Didier met
151 en 148 stemmen tegen 99 op generaal Rivière en
86 op Clérij.
Het aangenomen wetsontwerp tot invoering van groote
kiesdistricten voorgesteld door den heer Bardouxbe
paalt dat elk departement kiest het aantal afgevaar
digden naar de daarbij gevoegde tabel, in de verhouding
van 1 op elke 70000 inwoners. Elk onderdeel van
70000 wordt in rekening gebracht. Elk departement
vormt één kiesdistrict. Niemand wordt bij eerste stem
ming verkozendie niet de volstrekte meerderheid
heeft verkregen en wanneer niet het getal op hem
uitgebrachte stemmen gelijk staat aan een vierde der
ingeschreven kiezers. Voor Algerie en de koloniën
blijft de tegenwoordige toestand behouden. In eene
overgangsbepaling wordt gezegd dat elk departement
bij de aanstaande algemeene verkiezingen ten minste
hetzelfde aantal vertegenwoordigers als tot dusver zal
hebben. Laatstgenoemde op het laatste oogenblik aan
het ontwerp toegevoegde bepaling deed het aantal voor
standers zeer toenemen. Was deze bepaling achterwege
gebleven dan zou menigeen opgehouden hebben afge
vaardigde te zijn en daarom tegen gestemd hebben.
De krachtens deze wet te benoemen Kamer zal voor
Frankrijk zelf 581 en met inbegrip van Algerie en de
koloniën 590 leden tel'en. De ministers die tevens
lid der Kamer zijn hebben zich bij de stemming ont
houden overeenkomstig het vroeger genomen besluit
om zich onzijdig te houden en dat door menigeen aan
de regeering zeer euvel was geduid.
Bij de aanbieding ter goedkeuring van het met Tunis
gesloten verdrag aan de Kamer werd door den minister
president tot toelichting o. a. nog gezegddat het
eerlijk ten uitvoer gelegd, alle oorzaken voor tweedracht
tusschen het regentschap en Frankrijk zou wegnemen.
Het zou voor beide partijen van nut zijn als berustende
op billijke grondslagen Frankrijk verkreeg daardoor de
veiligheid aan de grenzen van Algerie en Tunis de
weldaden van Frankrijks beschaving. Voor den Bey
werden slechts gevoelens van welwillendheid gekoesterd
en daarvan zou het bewijs gegeven worden mocht hij
in zijn rechtmatig gezag of in zijne onafhankelijkheid
bedreigd worden. Na de plechtige verklaringen der
regeering kon over hare bedoelingen geen twijfel meer
bestaan. Frankrijk kon over het sluiten van dit verdrag
even tevreden zijn als trotsch op den moed en de vol
harding van het legerwant daaraan en aan de voor
zichtige en bekwame leiding der bevelhebbers was de
spoedige voortgang te danken. De regeering meende
het haar den 12 April geschonken vertrouwen door
haar gedrag gerechtvaardigd te hebben.
Het gematigde lid Engelhard is onlangs tot voorzitter
van den gemeenteraad van Parijs benoemd. De meening,
dat de strijd tusschen den raad en den prefect van
politie thans verminderen zou is door de feiten niet
bevestigd. Den 19 liet hij zich ten minste zeer scherp
uit over den prefect Andrieux en verklaarde dat het
bij de Kamer aanhangige wetsontwerp omtrent de pre»
fectuur van politie den toestand nog verergeren zou.
Den 21 nam de raad eene motie aan, waarbij de direc
teur van onderwijs uitgenoodigd wordt de onderwijzers
en de onderwijzeressen le verbieden, de kinderen naar
de kerk of de leering te vergezellen.
Uit het verslag van het verhandelde in de zitting
der munt-bijeenkomst van den 19 blijkt, dat het besluit
pen moest een ieder verschijnen die tot het republi
keinsche hof en zijne feestelijkheden toegang had en
het eenige in 't oog vallende onderscheid tusschen
voorheen en thanswas de blauwe officiersuniform
die de plaats van den engelschen rooden rok had in
genomen.
Deze hofétiquette is niet alleen gedurende de twee
regeeringstijdperken van Washington maar ook onder
zijne opvolgers bewaard gebleven totdat generaal An
drew Jackson tot president gekozen werd. Jackson, de
overwinnaar in den slag bij New-Orleans, was in geenen
deele een man van étiquette. Hij had als jong advo-
kaat, een gehuwde vrouw geschaakt, was met haar ge
vlucht, en nadat de verlaten echtgenoot eene scheiding
had bewerkt, wettig met haar getrouwd. Te New-
Orleans had hij een paar dagen vóór den slag de
krijgswet afgekondigdeen paar ontevreden burgers
doen gevangen nemenen toen zekere Haleen rech
ter zich op de habeas-corpus-acte beriep, liet hij hem
eveneens in de gevangenis werpen. Nadat de Engelschen
verslagen waren en New-Orleans gered was, veroordeelde
hem diezelfde rechter Halwegens ongehoorzaamheid
aan de rechterlijke macht tot een geldboete van duizend
dollars, die hij zonder de minste tegenspraak betaalde.
Jackson voerdeals presidentin Washington in
het Witte Huis gebruiken en gewoonten in, die scherp
bij die van het republikeinsche hof afstaken.
Reeds op den dag toen Jackson de regeering aan
vaardde, moet het in het Witte Huis erg zijn toege
gaan indien ten minste de beschrijvingdie een tijd
genoot zekere Story, daarvan geeft, niet overdreven is.
„De meest verschillende elementen", zegt Story, „had
den er toegang de beschaafdste lieden en de gemeenste
kerels. Om den president te ziensprongen ze met
hunne zware, smerige laarzen op de met zijde bekleede
stoelen, onder het genot van een pruim tabak. Verver-
schingen in soorten stonden gereedonder anderen
vaatjes citroen-punch. Toen de bedienden deze drank
begonnen rond te dienenstormde het gemeen op hen
los. Men verbrijzelde de glazen; de punch dreef over
den vloer. Ieder schreeuwde en tierdealles woelde
wild dooreen. Het was aan de bedienden onmogelijk
om door te dringen en de op den achtergrond geduldig
wachtende heeren en dames eenige ververschingen toe
te dienen. Eindelijk rolden de bedienden de vaatjes
punch naar beneden den tuin in om de menigte daar
heen te lokken. Het was een walgelijk, afschuwelijk too-
neel de regeering van den „canaille-koning"was be
gonnen."
Onder Jackson's presidentschap schijnt het volk ook
voor de eerste maal tot de nieuwjaarsreceptie het ge
wichtigste feest aan het hof van Amerika toegelaten
te zijnwaarbij hethoewel niet zoo verschrikkelijk
als bij de regeeringsaanvaarding, toch ook niet malsch
toeging. De president liet namelijk in een der zalen
van het „Witte Huis," ten bate van hen die op den
nieuwjaarsdag hem kwamen gelukwenschen, een reus
achtige kaas neerzetten waarvan ieder naar believen
zooveel hij wildekon afsnijden. Groote stukken van
deze kaas kwamen op den vloer terecht, en werden
onder de ruwe voeten der bezoekers op de prachtige
tapijten van de zaal vertrapt.
Maar niet alleen deze wjjziging in de zeden en ge
woonten aan het republikeinsche hof onderscheidde Jack
sons regeering van die zijner voorgangers; er werden
ook storingen teweeg gebracht in het leven der hoogste
kringen en zelfs een kabinetskwestie in het leven ge
roepen alleen door den invloed eener vrouw. De pre
sident had namelijk, ondanks het krachtig verzet zijner
vrienden, met de hem eigen halstarrigheid zijn wil
doordrijvende, een zeer ongunstig bekend staanden ma
joor en advokaatCaton genaamd, tot minister van
oorlog benoemd. Deze Caton had een vrouw beneden
zijnen" stand gehuwdde dochter van een kastelein uit
New-York, die zich door hare buitengewone schoonheid
en voorname manieren onderscheidde en overal onder
den naam „Pompadour" of „de Aarons-slang" bekend
was. Natuurlijk werd zij door de echtgenooten der
Rf
Op
i v