iSuitenlüub. met hetgeen naar hare meening de beate uitkomsten zal leveren. Alleen wat zij zelve goed acht kan zij met overtuiging verdedigen niet wat haar wordt op gelegd. Zij moet haar eigen weg volgenslaat zij een weg in, die haar door anderen wordt aangewezen en dien zij zelve niet vertrouwt, dan zullen haren schreden onvast en aarzelend zijn, en is het gevaar van te ver dwalen of te struikelen al te groot. Zij hervatte daarom de taakwaaraan zij was begonnenen wij gelooven dat de natieofschoon herziening van ons kiesrecht wenschelijk achtendevoor het oogenblik er nog meer belang in stelt, dat onze zeer gebrekkige en in menig opzicht onbillijke belastingen deels worden verbeterd deels worden afgeschaft en door andere vervangen. DUITSCHLAND. De Norddeutsche Allgemeine Zeitung laat zich vrij gunstig uit over de door Gam- betta bij zijne komst te Cahors gehouden rede. Dat blad meent o. a., dat zijne toehoorders overtuigd moe ten zijndat hij duidelijker dan iemand inzietwat voor Frankrijk noodig en goed is en dat men niet beter kan doen dan den door hem aangewezen weg vol vertrouwen te volgen. En die weg is zooals hij met prijzenswaardige openhartigheid te kennen gaf, in geen geval de weg eener staatkunde van aauvalver overing of avonturen en zeer juist noemde hij als de twee in Frankrijk aanwezige waarborgen tegen de zegepraal van zulk eene staatkunde, den algemeenen dienstplicht en de vredelievendheid der bevolking. Ook verdiende zeer de aandacht de in het algemeen juiste omschrijving van de taak en plaats van het leger in langdurigen tijd van vrede. Den 31 ving in den rijksdag de tweede lezing van het wetsontwerp betreffende de verzekering van werk lieden tegen ongelukken aan. De eerste 3 artikelen werden dien dag met groote meerderheid aangenomen overeenkomstig de door de commissie in het ontwerp gemaakte wijzigingen. Den 2 ging de Rijksdag tot 9 Juni. uiteen na de artikelen 4 tot en met 41over eenkomstig de voorstellen der commissie met verwer ping van alle amendementen, te hebben aangenomen. Bij de behandeling van artikel 42 bleken slechts 184 leden meer aanwezig te zijn15 beneden het getal, dat vereischt wordt d. i. voor het nemen van wettige besluiten. ENGELAND. Lord Salisbury, de nieuwe leider der conservatieven in het Hoogerhuisvoerde den 30 aan een feestmaal der conservatieve vereeniging van Middle sex het woord over de door die partij in dat Huis aan te nemen houding ten aanzien der iersche landwet. Alles zou afhangen van de wijzigingen die de wet in het Lagerhuis onderging en van de ophelderingen door de regeering omtrent de bedoeling dier wet nog te geven. Al bestonden tegen eenige bepalingen ern stige bedenkingen, vooral omtrent de schadeloosstelling der pachters voor de verbeteringen, door hen aan den grond aangebrachtzoo kwam hij toch op tegen de beweringdat de lords reeds vooraf besloten hadden de voordracht in haar geheel te verwerpen. Inmiddels blijft de toestand in Ierland bedenkelijk en is er nog niet veel verbetering te bespeuren. Wel houden hier en daar de agrarische misdaden opdoch overigens hebben de krachtens de dwangwet genomen maatrege len den geest van wanorde en ongeregeldheid die bijna overal heersehtniet kunnen wegnemen. De bericht gever der Times vindt dit niet bevreemdend als in aan merking wordt genomen hetgeen door het land-verbond gedaan wordt om de uitwerking dier maatregelen zoo veel mogelijk tegen te werken. In zijne organen stelt dat verbond ze voor als de grootste beleedigingen en deze bla den worden door alle standen gretig gelezen. De handha ving der orde is alleen mogelijk door de aanwezigheid van een groot aantal militairen en politie-agenten en toch wordt door die bladen hunne verwijdering verlangd; „Maar laat nu als 't u belieft den dooden Tebaldo met rustmijne heerenviel Annabel George en den aan hare andere zijde zittende directeur in de rede. „Dood is dood en alleen de levende bezit rechten laat ons daarop eens drinken." Zij hield het volle glas champagne meteen lief lachje George voor. „Hé, houdt gij er niet van, Mejuffrouw Annabel, om over uwe kunst te sprekenantwoordde George, klinkende. „Gij bewijst bij voorkeur de waarheid uwer grondstellingen in de practijkom daarmede uwe te genstanders, voor 't geval dat gij die hebtdadelijk uit het veld te slaan? TTwe Julia was inderdaad een mees terstuk." „Vleierglimlachte Annabelterwijl zij hem over het glinsterende champagneglasdat zij aan haar lip pen brachteen teederen blik toewierp. „O, ik vlei niet altijdantwoordde George met vuur, „ik kan ook berispen mejuffrouw Monval." „Laat hooren mijnheer Kearny antwoordde An nabel zich geheel naar hem toekeerende. „O, een kritiek laat hoorenals 't u belieft Zoo zelden komt mij helaas een ernstige kritiek over mijn spel ter ooreniets dan vervelende complimentjes en niets zeggende alledaagschheden. Hoe zeer zou ik u u in 't bizonder verplicht zijn 1" „Wilt gij 't inderdaad?" antwoordde George, een weinig in de war onder den blik dier schoone oogen. „Luister danuw eerste optreden was bepaald onze ker, bijna angstig. Hoe dat te begrijpen van eene kunstenaresdie zoo, tot zelfs in Nieuw-York toe, van zich doet spreken." Annabel had de oogen naar den grond gericht. Met een onbeschrijfelijke uitdrukking sloeg zij ze nu naar hem op. „Gij hebt gelijk," antwoordde zijhem vast en lang aanziendeterwijl een trek van weemoed op haar ge laat zichtbaar werd. „Gij hebt scherp op mij gelet mijnheer Kearnyen als dank voor die opmerkzaam heid wil ik u openhartig antwoorden. Ik ben nog niet zoo lang bij het tooneelals gij schijnt aan te werd aan dat verlangen voldaandan zouden zeker re- geeringloosheid en burgeroorlog in de hand gewerkt worden. Volgens de Central News zou de regeering zelfs ernstig denken aan het spoedig nemen van zeer krasse maatregelen en zouden sommige leden van het uitvoerend bewind in Ierland niet alleen ontbinding van het landverbond en gevangenneming zijner leden verlangen, maar zelfs verbod tot het houden van open bare bijeenkomsten gedurende de eerste 6 maanden. Latere berichten bevestigen het ernstige van den toe stand in Ierland. Op het eiland Arranmore, waar eene kanonneerboot aanwezig was ter bescherming der deur waarders die pachters van hunne hoeven moesten zet ten schijnen de bewoners 5 booten dier kanonneerboot vernield te hebben waardoor ten slotte op hen moest worden geschoten. Zoö ontstond den 1 in het graaf schap Clare te Bodijke een geduchte oploop toen de deurwaarders tot gelijke handeling overgingen. Het volk viel de soldaten en politieagenten, die de deurwaarders beschermden met geweld aan. Toen geweerschoten op hen gelost werden, beantwoordden zij het vuur, ten gevolge waarvan één gedood en verscheidene anderen gekwetst werden. Minister Forster bevindt zich wegens de toenemende bedenkelijkheid van den toestand dan ook te Dublin. Het door den heer Lawson in het lagerhuis voorge stelde besluitom de zitting op den 1den dag der Derby-wedrennenwel te houden werd den 31 ver worpen met 256 tegen 119 stemmen. De prijs bij die wedrennen bedragende f 24000, is behaald door een amerieaansch paard Iroquois, behoorende aan den heer Lorillard, bereden door den beroemden jockey Archer. Voor de eerste maal behaalde een amerieaansch paard den prijs. Den 2 werd te Londen de internationale wol-ten toonstelling welke volstrekt nog met in orde was geopend. FRANKRIJK. Gambetta keerde den 29 van Ca hors naar Parijs terug. Eene groote menigte verge zelde hem naar het stationsgebouw waar volgens som migen meer dan 10000 mensehen waren die bij het vertrek van den trein luide de kreet aanhieven van leve Gambetta! leve de republiek! ITALIË. De Kamer der Afgevaardigden hervatte den 2 haren arbeid. De minister-president Depretis hield eene redevoeringwaarin hij voornamelijk de noodzakelijkheid betoogde om de geldmiddelen te her vormen en het krediet te verbeteren. Ten aanzien van de staatkunde tegenover het buitenland zeide hij, dat Italië zich thans als groote mogendheid krachtig moest ontwikkelen op den grondslag van rechtvaar digheid en wederzijdschen eerbied. Italië was wel het laatst in de rij der groote mogendheden opgenomen doch het bracht beginselen mede van ordespaarzaam heid en vrede. Het zal zich op dien grondslag hand haven en voor zich niet anders vragen, dan behoud van den vredezonder aanranding zijner eer. De heer Massari vroeg daarop overlegging der di plomatieke stukken over de tunesische zaken. Minister Mancini antwoordde dat bij niet kon be loven stukken over te ïeggen welke hij niet kende. SPANJE. Te Madrid werd in de vorige week de 200e verjaardag van Calderon's (een zeer voornaam en bekend schrijver van treurspelen enz.) dood gevierd door verschillende feesten en plechtigheden, o.a. door de inwij ding van een museum voor schoone kunsten de ope ning eener tentoonstelling van schilderijen en het hou den van eenen geschiedkundigen optocht. Vooral de optocht was zeer luisterrijk. De stoet werd geopend door 25 man van de burgerwacht te paard, gevolgd door 8 herauten, mede te paard, in rijke zeventiende-eeuwsche kleederdraehtmet witte tuhieken en banieren in de hand blauw aan de eene geel aan de andere zijde. Op een muziekcorps, dat een triomfmarsch blies, volg den de tooneelspelers van alle schouwburgen, zelfs die van den italiaanschen troep, op dat tijdstip te Madrid voorstellingen gevende allen dragende een standaard waarop de namen van Calderons stukken geschreven stonden. Van de vele zegewagens was de een nog schooner dan de ander. Die van het leger o. a. wekte buitengewone geestdrift bij de talrijke langs den weg geschaarde menigte. Het grondvlak van dit grootsche kunstwerk, dat ongeveer f 12,500 gekost had, bestond uit kanonnenwaarbij allerlei wapenen schilden en andere oorlogs-zaken lagen. Daarop verhief zich eene kolossale groep Marsmet zijne rondas de poëzy be schermende. Zestien sierlijk uitgedoste paarden trokken het gevaarte voort. Achter dezen wagen liepen twee compagniën boogschutters en hellebardiers in de klee ding der 17e eeuwonmiddelijk gevolgd door twee andere in hedendaagsche kleedingwelk verschil een eigenaardigen indruk maakte; bij de kavallerie en artil lerie viel het nog sterker in het oog. De wagen van de „Sociedad de Escritores Artist as" stelde eene oude en een hedendaagsche schouwburg voor op de laatste stonden verscheidene allerbevalligste kinderen die gedichtjes onder het publiek wierpen. Hierachter kwamen 150 muziek makende studenten in 17e eeuwsche kleeding. Het gild der photografen verspreidde gedu rende den optocht 12,000 portretten van Calderon en afbeeldingen van zijn gedenkteeken onder de menigte. Onder de vertegenwoordigers van verschillende gemeen tebesturen in Spanje trok de alcalde van Zalamea de algemeene aandacht; luide toejuichingen vielen hem overal ten deel met het oog op een van Calderon's meest in den algemeenen smaak vallende drama's „El alcalde de Zalamea". De studenten uit Portugal en de vertegenwoordigers uit andere landen wekten groote geestdrift onder de menigteop welke eerbewijzingen zij antwoordden met luide kreten ter eere van Spanje. Het laatst kwam de carroza van Spanjegetrokken door twaalf zwarte paarden met witte pluimen en palfreniers in de kleeding der 17e eeuwen daarna het rijtuig van de Kroon, behoord hebbende aan Juana la Loca (Johanna de Waanzinnige). Dit zeldzaam fraaie kunstwerk van zwart ebbenhout werd door sommigen het schoonste uit den geheelen optocht genoemd. Op de balcons van het Paleis zagen de Koning, het Hof en de gezanten den optocht aan. Alles liep gere geld en in de beste orde af, en het heerlijkste lente weer begunstigde den optocht. De opgewondenheid van het algemeen was onbeschrijfelijk. Bij de Puerte de Alcala werdenterwijl de trein voorbijtrok1200 gekleurde ballons opgelaten die door den wind juist in de richting van den optocht gedreven werden. PORTUGAL. De minister van buitenlandsche zaken verklaarde den 31 in de le Kamer, dat de regeering het noodzakelijk achtte de behandeling van het verdrag betreffende Lorenzo Marques uit te stellenomdat de regeling der transvaalsche zaken eene verandering van de in dat verdrag voorkomende bepalingen noodig zou kunnen maken. De portugeesche regeering was met de engelsche het over dit punt volkomen eens. Men verwacht spoedig ontbinding der Kamer van Afge vaardigden. RUSLAND. Het rechtsgeding tegen de aanstokers.der laatste rustverstoringen te Kiew is den 1 des avonds afge- loopen. De krijgsraad veroordeelde den hoofdaanlegger der beweging (Proborzew genaamd) tot 3% jaar dwang arbeid en verlies van alle burgerrechten. Drie beschul digden zijn ieder tot 1% jaar, acht ieder tot 2 maan den gevangenisstraf, vier ieder tot 3 weken gewone opsluiting veroordeeld. Zeven beschuldigden werden vrijgesproken. BULGARIJE. Te Sofia wordt verzekerd, dat de Yorst nog vóór de bijeenroeping der wetgevende macht het land zal verlaten, mochten de verkiezingen niet vol komen in den geest zijner gestelde voorwaarden uitval len. Men geloofde echter tevens dat die voorwaarden niet aangenomen zouden worden. nemen. De laatste oorlog," ging zij na eenig aarzelen met nedergeslagen oogen en zuchtend voort „heeft de bezittingen mijner ouders verwoestterwijl mijn beide broeders in een gevecht om 't leven kwamen. Yerdriet over deze onherstelbare verliezen kostte mijnen ouders het leven. Ik stond alleenzonder familie en vrienden en betrad het tooneelten einde niet te moeten bedelen. Toen zij de oogen weder naar George opsloeg, ston den zij vol tranen. „Drie jaren zijn verloopensedert ik het eerst als tooneelspeelster optrad ging zij voort, de oogen voor zijn deelnemenden blik nederslaande, „en nog altijd kan ik een soort van angst niet overwinnen wanneer ik voor het voetlicht treed. Ben ik deze eerste schreden echter te buven en sta ik eenmaal voor het publiek dan komt de bezieling over mij. Ik verdiep mij geheel in mijn rol en vergeetwat ik benwat voor mij is en valt het schermdan weet ik nauwelijks wat ik gesproken gedaan of ik gebeden of gevloektge lachen of geweend heb." „Ik bewonder u mejuffrouw Annabel," antwoordde George met deelneming „en het wordt mij verklaar baar dat gij zult een opgang maakt. Ik hoop dat gij uw talent niet zult begraven in een stad als Pithole en voor een publiek als dit? Hebt gij ifbg geen pogingen gedaanom een engagement bij een tooneel in een onzer grootere steden te krijgen Beteekenisvol lei Annabel haar vinger op den mond. „Staken wij hier ons gesprekmijnheer Kearny de directeur mocht ons eens hooren fluisterde zij zich over haar bord heen buigende. „Ik zal u later verzoe ken mij te helpen in het ontraadselen van een kontrakt dat mij toegezonden is uit Nieuw-York maar dat zoo slecht is geschrevendat ik het voor een deel niet ontcijferen kan. Ik heb helaas niemand die ik kan vertrouwen dan misschien u ging zij aar zelend en hem teeder in de oogen ziende voort„zoudt gij zoo goed „Ik acht mij gelukkig u een dienst te kunnen be wijzen mejuffrouw Annabel," antwoordde hijeven zacht. „Ieder oogenblik ben ik tot uwe beschikking Annabel dankte hem met een hoofdknik en een sprekenden blik. De prachtige pendule sloeg op dit oogenblik elf uur. Annabel Monval keek daarop snel naar het boveneinde der tafelvanwaar Howitt haar scherp gadesloeg. Onge merkt knikte zij hem toestond na vijf minuten van tafel op en verliet het salon. Het gesprek der gasten was inmiddels onder den machtigen invloed van de muziek en van den voor- treffelijken wijn en van het uitgezochtste menu ieder oogenblik levendiger en luider geworden. Onderschei dene groepjes die zich langzamerhand hadden gevormd, hetzij om gelijke belangen hetzij uit overeenstemmen de neigingen zag men hier zittendaar bij elkander staanginds op en neer wandelen. Overal verhieven zich luide twistende stemmen gelach en uitbarstingen van uitbundige vroolijkheid afgewisseld door den knal van champagnekurken zoodat zelfs de muziek nu en dan overstemd werd. Annabel was een oogenblik in het gewoel van George's zijde verdwenen, maar reeds toen hij naar haar omkeeken opstond om weg te gaan was zij weder naast hem. „Wilt gij mij een oogenblik afstaan smeekte zij „volg mij dan ongemerkt naar boven in de laatste zijkamer daar ik heb mijn kontrakt gehaald „Met genoegen ik volg terstond." Zich nog eens omkeerende en hem smeekend met de oogen toewenkendevordween zij in het gewoel. Na een oogenblik aarzelens volgde George haar prachtige, buigzame gestalte met langzame schreden. Het was hem, alsof een onzichtbare macht hem terug trok maar het denkbeeld de bekoorlijke gevierde kunstenares die hem zulk een vleiend bewijs van vertrouwen ge geven hadeen kleinen dienst te kunnen bewijzen kreeg weldra de overhand over de vage sombere be denkingen die in hem opkwamen maar eindelijk door het bewustzijn zijner reine bedoelingen geheel verdwenen. Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1881 | | pagina 2