&uitettlAttb. natie niet meer met vreemde bestanddeelen vermengd dan de meeste andere volken maar overheerscht en op schatting gesteld door de Turken bedrogen opgelicht en op alle mogelijke wijzen ten eigen voor- deele aangewend door de Europeanen. Begrijpelijk is hetdat zich eiudeljjk een nationale partij heeft ge vormd die zoowel afkeerig is van de Turksche mees ters als van de Europeesche tafelschuimers. Die partij verlangtdat de hooge staatsambten met hun buiten sporige bezoldiging niet langer in banden zullen zijn van de vreemdelingen dat met dit stelsel van bevoor rechting worde gebroken dat Egypte worde bestuurd door de Egyptenaren en in het belang der Egyptena- ren en aan alle verkwisting een einde kome. En waarom zou dat niet mogelijk zijn Er is geen enkele reden waarom aan dit volk de bevoegdheid ontzegd zou moe ten worden om zich zelf te regeeren al is vooreerst vreemde hulp en toezicht noodig wegens den treurigen toestand waarin het door de spilzucht van het wan bestuur van vreemde meesters en de hebzucht van al lerlei slag van vreemdelingen is gebracht. De natio nale partij is dan ook van Turksche bemoeiingen even afkeerig als van Europeesche tusschenkomst. De te genwoordige Khedive sehijnt de rechte man om met deze party in te stemmen. Hij is in Egypte geboren en heeft er gewoond tot op dezen dag. Hij heeft niet, als zijn vader, rondgezworven door Europa om er te rijpen tot een man vrij van alle zedelijke en godsdien stige „vooroordeelen." Indien hij spaarzaam en eerlijk wil blijven en de verbintenissen tegenover de vreemde schuldeischersdie treurige erfenis zijns vaderswil nakomen dan kan zijn bestuur weldadig zijn voor het volk, en aan het „villen" van den armen Fellah (niet „vellen", zooals in het artikel van 12 Eebr. werd ge drukt) kan een einde komen. Een overeenkomst tusschen Engeland en Duitsch- landdie ten doel heeft de nationale regeering in Egypte te bevorderen, vreemde tusschenkomst te weren, maar de internationale verbintenissen ie waarborgen zou dus op den bijval van allen kunnen rekenen die in deze zaak inderdaad het belang der Egyptenaren beoogen, en van alle mogendheden die niet geneigd zijn aan Frankrijk en Engeland het monopolie al te staan van over Egypte en het Kanaal van Suez te regeeren. Het valt m den smaak van Oostenrijk, Rus- land en Italië. Ook van Frankrijk? Volgens een be richt uit Berlijn heeft Frankrijk zich niet formeel tegen dit programma verzetmaar zich zijn oordeel voorbe houden Als deze berichten waar zijn is de stelling van Frankrijk al bijzonder vreemd en minder aange naam. Met Engeland dient het een gemeenschappe lijke nota in by den Khedivewaarin zij hem de verzekering geven van hem in zijn gez^g te zullen hand haven, Nu moge daarbij tevens de wensch zijn geuit en het plan hebben bestaan om zich ook met andere mogendheden omtrent dit onderwerp te verstaan het is toch vrij zonderling dat één der bondgenooten zich eenigen tijd later weer met eene andere mogendheid verbindt tot ongeveer hetzelfde doelmaar met een eenigszins ander, in elk geval een meer uitgewerkt programmawaarmee de oude bondgenoot nog niet zoo aanstonds bereid is zich te vereenigen. Beide bondgenootschappen kunnen onmogelijk naast elkander bestaan en de overeenkomsten afspraken en onder linge verzekeringen met Frankrijk zijn door de latere overeenkomst met Duitschland vervallen. Worden dus deze berichten bevestigd dan is de heer Gambetta in zijn buitenlandsche politiek mede niet gelukkig geweest en zou hij door Engeland aan de praat zrn gehouden, totdat een overeenkomst met andere mogendheden zou zijn tot stand gekomen. ENGELAND. Den 13 vroeg het conservatieve lid Gorst in het Lagerhuis aan den onder-minister van koloniën Courtney, of de boeren in de Transvaal van hun suzereiu Engeland's Koningin, vegunnin;; hadden verkregen tot het doen van den bekenden aanval tegen het kafferhoofd Montesima en zoo niet, of de regeering in dien aanval dan ook reden zag tot verandering van hare gunstige verwachtingen omtrent de werking der met hen gesloten overeenkomst. Daarop werd geant woord dat de spreker van eene verkeerde opvatting der feiten uitging. De transvaalsche regeering had die vergunning vóór het overtrekken der grens door de boeren niet ontvangen, omdat zij, naar de engelsche regeering reden had te gelooven alles beproefd had tot voorko ming van het gebeurde. Twee kafferhoofdenwaar onder genoemde Montesima, waren sedert eenigen tijd in strijd, geweest en reeds in October had de transvaal sche regeering hare onderdanen bij bekendmaking ver boden, zich in de zaak te mengen en generaal Joubert had zelfs wachten aan de grenzen geplaatst om het verbod te doen eerbiedigen. Evenwel was een der kaffers in November geholpen door boerenwaarvan sommigen gesneuveld waren en de gebeurtenissen van Januari waren waarschijnlijk daarfan het gevolg. Overi gens was de engelsche resident te Pretoria gemachtigd, om bij de transvaalsche regeering de verwachting uit te spreken, dat doeltreffende maatregelen genomen zou den worden tot handhaving der onzijdigheid van haar gebied en om de Transvalers te beletten, op het gebied der inboorlingen buiten hunne grenzen inbreuk te ma ken. Dit antwoord valt volstrekt niet in den smaak van het conservatieve blad de Globe, welk blad het veel beter zou achten om de geheele suzereiniteit prijs te geven dan aldus beet te worden genomen want er zullen wel altijd redenen kunnen worden gevonden, om inbreuken op de gesloten overeenkomst te verontschul digen met de betuiging dat alles gedaan was om het gebeurde te verhinderen. Te Tannton werd den 16 dezer de conservatieve can didaat tot lid van het Lagerhuis gekozen met 1144 stemmen tegen 917 op den liberalen candidaat. Den 16 kwam de Koningin nit Windsor te Londen. Op weg van het stationsgebouw naar het paleis werd het paard van een der postiljons schichtig en wierp zijn ruiter vlak voor het portier van bet rijtuig der Koningin op den grond. De Koningin bekwam geen letsel. Lagerhuis. In de avondzitting van den 15 werd door de regeering verklaard dat de verhouding tus schen Engeland en Duitschland zoo vriendschappelijk mogelijk was en dat zij geloofde, dat de mogendheden zich te samen tot Egypte zouden wenden. Regeerings- berichten deden met grond twijfelen aan een oproer te Herat. Den 16, bij de tweede lezing van het adres van antwoord op de troonredevoerde minister Gladstone het woord. Hij herhaalde wat hij reeds vroeger ten aanzien van het plaatselijk bestuur voor Ierland ver klaard had namelijk dat de suprematie van het en gelsche parlement gehandhaafd moest worden en dat men aan Ierland niet kon toestaan wat aan Schotland geweigerd wordt. De minister van oorlog zeide dat zijn departement aan de Noord-Borneomaatschappij 15 oude, niet ge groefde houwitsers verkocht had en 50 patronen voor ieder kanon. FRANKRIJK. Bij de op den 12 gehouden her stemming voor leden der Kamer werden 2 republikei nen en één legitimist; gekozen. De repnblikeinsche candidaat kreeg in laatstbedoeld district nog 4096 stem men tegen 7679 op den verkozene. De nieuwe voorzitter van den gemeenteraad van Parijs aanvaardde den 10 zijne betrekking. Onder de in die zitting ingekomen voorstellen behoort er een om 250 te schenken voor het fonds dat door de vrienden van Blanqui bijeen gebracht wordt om een gedenkteeken op zijn grat te plaatsen en een, om den wensch uit te spreken dat het aan den staat behoo- rende Champ de Mars (bet terrein, waar de wereld tentoonstelling o a. gehouden werd) verkocht worde. Gambetta is van zijne reis in Italië te Parijs den 16 teruggekeerd. In den schouwburg te Genua, waar hij zich onderhield met den componist Verdi werd hij bij zyn vertrek door het publiek levendig toegejuicht. De verbannen russische kolonel Lavroff werd den 13 door een zestigtal personen hoofdzakelijk russen bij zijn vertrek uit Parijs uitgeleide gedaan. Admiraal Jaurès is benoemd tot gezant te Peters burg en burggraaf de Bresson secretaris van het ge zantschap te Madrid tot gezant in Servië. De commissie voor het wetsontwerp betreffende de benoeming van burgemeesters verwierp een voorstel van een barer leden om die wet ook toepasselijk te maken op Parijs. Die voor het wetsontwerp van den heer Naquet tot invoering der echtscheiding verwierp een voorstelom ook krankzinnigheid optenem *n onder de gronden voor echtscheiding, op grond dat het onmo gelijk was ooit te zeggen, of krankzinnigheid onge neeslijk wastenzij in geval van verlamming en dan stierf de lijder zeker binnen 5 jaren. RUSLAND. Verscheidene liberale bladen zullen niet meer verschijnen nu de schorsing tegen hen uit gesproken is v or anderhalve maand. VEREENIGDE STATEN. De burgemeester van Philadelphia heeft eene bijeenkomst belegd om eene inschrijving te openen voor 300 russische Israëlieten welke eerstdaags in America verwacht worden. EGYPTE. De ministerraad besloot in beginsel tot de afschaffing der slavernij. Abdel-Kader-pacha werd benoemd tot gouverneur van Soedanwaarvoor een afzonderlijk departement is ingesteld. Een wetboek en voorschriften te dien aanzien zijn in bewerking. Vervolg der buitenlandsche berichten in het ticeede blad. zelf, het roer loslatende, een bijl greep en vol ver twijfeling op de touwen hakte die den mast nog met het schip verbonden. Op den kanonneerboot klonk een luid hoera, dat de wind duidelijk hoorbaar aan hen overbracht. De Eidechse was een wrak geworden, juist op de gevaarlijkste plaats van het vaarwater en dreefdoor den wind voortge stuwd een zekeren dood op de riffen te gemoet. De romp van het schip nog gehinderd door den afhangenden mastwerd door de golven op en neer gestooten die er schuimend over heen sloegen. Ge lukte het niet spoedig het schip van dien last te be vrijden dan was er geene redding meer mogelijk. De moedigste der mannen zelfs sidderden van angst allen werkten met inspanning van alle krachten en nog eens scheen hetdat de brik zijn ondergang zou ontgaan. De touwen waren doorgekapt en het dek ontruimd. Een golf nam den fokkemast mede en de Eidechse van haren last bevrijd verhief zich als een moedig ros, dat zijn berijder heeft afgeworpen. Kapitein Giles greep het roer en wierp het schip met een ruk in den wind. Op het strand hadden zich door de kanonschoten opmerkzaam gemaakt, de inwoners van Nagshead verza meld, die met ontzetting den doodsangst hunner kame raden moesten aanzien zonder te kunnen helpen. Meer noordelijk stond een man geheel alleendie een bran denden tak in een kring om het hoofd zwaaide. Daar heen stuurde kapiteiD Giles; de kameraden van Nagshead gaven hem een seinwaar hij ongehinderd op het strand kon loopen. De Eidechse gehoorzaamde echter niet zoo goed meer aan het roer als voorheen maar wierp zich van de eene zijde op de andere en naderde steeds meer en meer de verborgen klippen. Reeds kon men enkele gestalten op het strand onderscheiden. Daar op eens kreeg het schip een hevigen schok - de gekoperde kiel had den kop van een rif geraakt. De met bloed doorloopen oogen des kapiteins schenen uit hunne kassen te zullen springen met de kracht der vertwijfeling wierp hij het roer om doch het was reeds te laat. De Eidechse verhief zich onder den druk van het roer hoog boven de klipdan een stootdie alles omverwierp een verschrikkelijk gekraak. „Dat is Kate's vloek gilde Raffles. Nogmaals stiet het schip met alle kracht op het rif. Een wilde kreet vol doodsangst uit aller mond werd beantwoord door de visschers van Nagshead. Ook de groote mast stortte nederde Eidechse viel op zijde eene ontzettende stortzee overviel het hulpelooze wrak, spoelde over het dek en rukte alles wat er op was met zich mede in den donkeren schoot des Oceaans. Wordt vervolgd. met zeilen overladenonder wier druk het als een pijl door de golven schoot. De kapitein moest het bevel nog eens herbalen vóór bet uitgevoerd werd. Reeds kwamen de lichten van het station weder in het ge zicht. Den terugweg hadden zij in een verwonderlijk korten tijd afgelegd. Toen de bovenbramzeilen wind vingen boog zich de brik zoo sterk naar lijzijde over dat de punten der onderste ra's het water aanraakten. Een steunend ge luid scheen uit de takelage voort te komen terwijl d# touwen tot springens toe gespannen waren. De Eidechse scheen het water niet meer te raken doch veeleer over de golven te huppelen. Tot aai de toppen der mas ten was het schip nu met zeilen bedekt en aller blik ken hingen angstig aan de bovenste stengen (verleng stukken der masten). „Zooveel zeilen draagt de Eidechse geen tien minu ten zeide Raffles zich vaster aan het want klem mende „wij varen regelrecht naar beneden naar Davy Jones." „Naar den duivel, man Beter dan in handen van den kanonneerboot te vallen en in Sing-sing met een ket ting aan de beenen zand te kruien gromde Giles. „Denk je dal ik me goedschiks zal laten vangen?'' „Het geeft ons niets", antwoordde Raffles, sedert de Mosquito ons de loef heeft afgestokenworden wij altijd dichter naar de kust gedrongenen verliezen wy elke minuut meer het ruime sop. Zelfs wanneer de kanonneerboot ons niet inhaaltmoeten wij bij dezen wind binnen een half uur stranden." „Ik weet het," zeide Giles met gedempte stem terwijl hij zich tot Raffles voorover boog. „Het schip en de lading zijn niet meer te redden maar wanneer de touwen het slechts een kwartier uithouden kun nen wij ten minste onze huid in veiligheid brengen. Zoodra wij hier van de riffen af zijn en het strand ter zyde Een krakend geluid brak hier zijne woorden afde bovenbramsteng van den grooten mast was met ra en zeilen over boord geslagen. De kapitein stiet een vloek uit. „Kapt de touwen donderde hij de matrozen die met bleeke aangezichten zwijgend op het dek stonden, toe „en laat de flarden maar vliegen Houdt moed de knaap daar zal ons toch niet krijgen De brik bevond zich nu weder op de hoogte van Kitty Hawk en in de gevaarlijke nabijheid der klip pen. Zwijgend gehoorzaamden de zeeliedenhet ver trouwen van den kapitein liet niet na indruk op hen te maken en het eenige middel om uit dezen gevaar lijken toestand te geraken, was, dat begreep ieder, de bevelen van den kapitein stipt na te volgen. Weinige minuten later werden de laatste stukken zeil door den wind medegevoerd. „Hoor eens Raffles," ging hij daarna voort, terwijl hij hem meer naderde „achter deze klippen laat ik de brik op het vlakke strand loopen. Dan mag die ver doemde Yankee het wrak nemen. Yoor hij daar is zijn wij reeds lang op het eiland en kunnen van daar uit met jou booten naar Osceola komen." Raffles knikte zwijgend het was hem zonderling te moede en zijne gedachten zweefden ver ver weg terug naar het verledenedat heden zoo onverwacht we der verlevendigd was. In dit zelfde vaarwater had zijn broeder in levensgevaar verkeerddaar op die riffen was de Mary Jane gestranden waar nu de lichten van het station te voorschijn kwamen, was in dien onvergetelijken nacht het vuur door Kate aan gestoken. Nu zag haar zoon naar het schipdat den moordenaar zijns vader met zich voerde en aan een gewissen ondergang was prijsgegeven. Bestond er een dag der vergelding op deze aarde Hij wierp eeen schuwen blik naar de klipdie dicht aan bakboordzijde loodrecht opsteegen dan naar den kanonneerbootwiens lichten duidelijk zicht baar waren. Hij verwonderde er zich over dat de Mosquito met schieten had opgehouden of was het slechts gebeurd, om het smokkelaarsschip eerst in de zijde te kunnen aangrijpen De Eidechse bevond zich nu in een rechte lijn tus schen zijnen vervolger en de klippen. Tien minuten konden alles beslissenkon de brik de klippen nog passeeren dan was de manschap gered. Daar dreunde een schot en suizend vloog de kogel door de takelage der Eidechse. Op het dek stonden allen als vastgenageld in ademlooze spanning. Een ieder voelde dat dood en leven afhing van een enkel schot. De kapitein der Mosquito had ongetwijfeld de bedoeling der Eidechse geralen en zocht deze te ver ijdelen. Nogmaals floot een kogel over het achterschip. De hooge golven hinderden de manschappen der Mosquito in het schietener bleef dus nog eenige hoop over. Met een kloppend hart staarden de ruwe zeelieden naar den kanonneerboot. Zelfs kapitein Giles was bleek gewordenmaar zijn gespierde vuistdie het roer omkneld hield sidderde niet en om zijn vastgesloten mond lag eene uitdrukking van doodsverachting. Weder klonk een schot en tegelijk met den doffen knal klonk aan boord van de Eidechse een luid ge kraak splinters vlogen rond een schreeuw van schrik ontsnapte aan den mond der mannende fokkemast boog en stortte over boord. Eene groote verwarring ontstond de zeilen en het touwwerk van den vallenden mast hadden de helft der mannen nedergeworpen die zich te vergeefs uit de verwarde hoop stengen en zeilen zocht los te maken. „Kapt de masten brulde de kapitein terwijl hij

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1882 | | pagina 2