No. 24.
Vier en tachtigste Jaargang.
1882.
V R IJ D A G
Ik FEBRUARI.
FEUILLETON.
Het rif van Kitty Hawk.
Prijs der gewone Advertentiën
#(Eciëe( ©ebeclte.
fiuitcuïaub
Tweede Afdeeling.
ALKMAARSGHE COIJRMT.
Dene Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele Rijk f 1,
De 3 nummers 0 06.
Van 15 regels f 0,75; iedere regel meer/"0,15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennis, dat zij, met handhaving van hun
besluit, dat drie gulden betaald moet worden voor het
ledigen van iederen privaatkuildie binnen twaalf maanden
nadat hij voor de eerste maal geledigd is, weder geledigd moet
worden, besloten hebbendie lediging KOSTELOOS te doen
plaats hebben, wanneer tot demping van den kuil en tot aan
schaffing van tonnen wordt overgegaan.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
21 Eebr. 1882. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
herinneren naar aanleiding der bepalingen van art. 9 van het
Kon. besluit van 17 December 1861, (Staatsblad No. 127), dat
in den loop dezer maand de gelegenheid bestaat, om zich als
vrijwilliger voor de MILITIE te verbinden, op de voorwaarden
omschreven in de hiertoe betrekkelijke aangeplakte kennisgeving.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
AlkmaarA. MACLAINE PONT.
22 Eebr. 1882. De Secretaris,
NUHOUT van der VEEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter openbare kennis
dat de Militieraad in dit district zijn eerste zitting, be
stemd tot het onderzoeken der redenen van vrijstelling van
lotelingen dezer gemeente, zal houden ten raadhuize
alhier, op Maandagl3 Maart e.k., des voormiddagsten 11 ure.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
22 Eebr. 1882. De Secretaris
NUHOUT van der VEEN.
DUITSCHLAND. De Nordd. Zeitung zegt naar
aanleiding van generaal Skobeleff's rede te Parijs dat
de dagbladen aan die rede veel meer (gewicht gehecht
hebben dan dergelijke redevoeringen op staatkundig
gebied verdienen. De dapperheid van dien generaal
geert geen vu, ami zijne Btaamunuige aénKdeel-
den meer gewicht te hecbten dan aan die van eiken
anderen officier. De staatkundige inhoud zijner rede
ban dus geen stof tot openbare bespreking opleveren.
Wat het militaire gedeelte en de beteekenis daarvan
voor de kennis van het russische leger betreft, daarover
zal het eerst spreken als het oordeel der russische
militaire en burgerlijke kringen over de houding van
dien generaal en het gewicht zijner redevoeringen be
kend zijn.
Het Pruisische Huis der Afgevaardigden keurde den
20 na langdurige beraadslaging met 248 tegen 73 stem
men den post voor de geheime uitgaven voor het mi
nisterie goed. De nationaal-liberalen verklaarden vóór
te stemmen alleen omdat geene regeering buiten dien
post kon.
ENGELAND. De berichtgever der Times meldt
dat de door generaal Skobeleff gebezigde uitdrukkin
gen zeer overdreven zijn. Die der Daily News had
met hem een onderhoudwaarin hij zich ook be
klaagde over de belachelijke overdrijving waaraan
de bladen zich schuldig gemaakt hadden. Aan dat
onderhoud worden nog de volgende bizonderheden ont
leend. Hij was te Parijs gekomen, niet om een storm
te wekken maar om er een te voorkomen, dat alleen
mogelijk was door ronduit en in het openbaar te spre
ken. Het was zijne schuld niet, dat er een onaange
naam feit bestond waarop gewezen moest worden
namelijk dit dat een groote oorlog onvermijdelijk was,
zoo de oostenrijkers voortgingen de slaven in Bosnië
en de Herzegowina te onderdrukken. Hij bad een
afschuw van oorlog en zijn doel was alleen door het
uitspreken der waarheid gedaan te krijgen, wat de rus
sen meenden dat alleen door oorlog verkregen kon
worden. Alle rus.en zouden de handen in een slaan
om de door het berlijnsche verdrag onder Oostenrijk'»
bescherming geplaatste provinciën te besehermen tegen
het militaire clericalisme van Oostenrijk. Hij achtte
het een onverdragelijk denkbeeld dat de slaven van
het Mohammedanisme bevrijd zouden zijn, om door het
heilige roomsche rijk verdrukt te worden. Hij was niet
uitgezonden maar vrijwillig naar Parijs gegaan, om in
het westen van Europa af keuring van Oostenrijk's cleri
calisme te wekken en gelijktijdig het denkbeeld te be
strijden, dat bevrijding van de slaven zou leiden tot over-
heersching van Rusland. Hoe vrijer de slaven aan de kust
der Adriatische Zee waren, des te meer zou het onder
scheid uitkomen tusschen hen en de Russen. Over
Duitsebland sprak hij niet in vijandigen geest: alleen
betreurde hij het, dat de duitsche regeering met onver
schilligheid aanzag het inbreuk maken door Oostenrijk
op het berlijnsche vredesverdrag. Eindelijk bestreed hij
de in Duitschland bestaande meening, dat de laatste
oorlog Rusland onmachtig gemaakt had integendeel
de ontevredenheid der Russen over de halve uitkomst
van dien oorlog dreef Rusland om als kampioen voor
Ac ven-Aiuhto uiöroa tip te Komen.
Hoogebiiuis. Den 20 verklaarde de minister van
buitenlandsche zaken, dat de regeering geen deel zou
nemen aan de samenstelling der bizondere commissie
van onderzoek naar de werking der iersche landwet,
noch zich met hare handelingen zou inlaten. Lord
Salisbury, hoofd der oppositie, verklaarde dezen stap
der regeering voor ernstig en ongehoord.
Lagerhuis. Minister Gladstone deelde den 20 mede,
dat hij den 27 eene motie zou voorstellen, om te verklaren,
dat het voorgestelde parlementair onderzoek naar de
werking der iersche landwet die werking zeer zou
belemmeren, alsmede nadeelig zijn voor het bestuur van
Ierland, en diende vervolgens zijn voorstel tot wijziging
van het reglement van orde in. Hij wenschte de vroeger
reeds medegedeelde bepalingen betreffende sluiting der
beraadslagingen aan te vullen met de bepaling dat, wanneer
minder dan 40 leden tegen stemmen ten minste 100 er
voor moeten stemmen, om de sluiting te doen doorgaan.
Northcote erkende de noodzakelijkheid van het nemen van
maatregelen tegen het voortdurend rekken der beraad
slagingen waardoor de geregelde gang der werkzaam
heden wordt belemmerd doch kon zich met het be
ginsel van het voorstel niet vereenigen en stelde als
amendement voor, dat tot de sluiting der beraadslaging
niet bij eenvoudige meerderheid van stemmen besloten
kon worden. Door aanneming van het sluitingsrecht
bij eenvoudige meerderheid van stemmen werd naar
zijne meening de vrijheid der beraadslaging wel degelijk
bedreigdminister Gladstone had het tegendeel be
weerddaar hij in de bepaling, dat de voorzitter het
initiatief moest nemen tot een dergelijk voorstel een
voldoenden waarborg tegen misbruik zag en overigens
geloofdedat de sluiting zelden en niet dan in zeer
dringende gevallen zou worden toegepast. Ten slotte
werd de behandeling verdaaagd. Den 21 werd
eene motie van den heer Labouchereom Brad-
laugh's zetel vacant te verklaren en eene nieuwe ver
kiezing uit te schrijvenmet 307 tegen 18 stemmen
verworpen. Daarop trad Bradlaugh voor de tafel
las en ondorteekende het eedsformulier en verklaarde
dat hij nu den eed afgelegd had en zijn zetel wilde
innemen. De voorzitter gelastte hem evenwel, zich te
verwijderen, waaraan hij gevolg gaf, evenwel toch plaats
nemende, waarop de voorzitter hem andermaal verzocht
heen te gaan. Bradlaugh gehoorzaamde. R. Churchill
stelde toen voor, te verklaren, dat de zetel voor Nort
hampton vacant was, daar Bradlaugh dieu zonder voor
afgaande eedsaflegging ingenomen had, over welk voor
stel de beraadslaging op verzoek van minister Gladstone
tot den volgenden dag verdaagd werd.
Northcote verklaarde dienzelfden dagonder toe
juiching der conservatieven, dat hij den 27 Gladstone's
voorstelom de aan de orde gestelde zaken te verdagen
tot na den afloop van het besluit omtrent de iersche
landwet, bestrijden zou.
ERANKRIJK. De gemeenteraad van Parijs noodigde
den 17 met 54 tegen 5 stemmen, zijn bureau uit, zich
in betrekking te stellen met de commissie uit de Kamer,
belast met het onderzoek van het regeeringsontwerp
op de benoeming van burgemeesters ter verkrijging
dat ook de gemeenteraad van Parijs den burgemeester
benoeme. Het heeft bij de commissie geen steun ge
vonden.
De onderhandelingen met Engeland over een nieuw
handelsverdrag geven weinig hoop op een goeden uitslag.
Den 23 komen in de Kamer 4 interpellatiën aan de
orde over de uitbanning van den russischen kolonel
Lavroffde hervorming van Tunis Frankrijk's staats
beleid tegenover Egypte en het onder de wapenen
houden der lichting van 1876 met het oog op den
veldtocht in Tunis.
Generaal de Miribel wiens benoeming onder het
ministerie Gambetta tot hoofd van den staf aan het
48)
Het strand was leegde duinheuvelsin den schijn
van de fakkels der voortijlende menigte rood gekleurd,
staken in het bleeke maanlicht scherp af. Slechts een
paar vrouwen waren bij Maggy achtergebleven. Zeke
naderde de groep nam een der mannen de fakkel uit
de hand en lichtte den doode in het aangezicht zooals
bij eens diens broeder Dan had gedaan.
..Ellendig zult gij sterven en vergaan, zooals allen,
die gij vermoord hebt was het niet zoo?" mompelden
bijna onbewust zijne lippen. Toen wierp hij over zijne
zwakheid ontstemdde fakkel op den grond en keerde
zich om.
Maggy zag op, keek een oogenblik zoekend in het
rotod en sprong dan snel op Zeke toe.
„Zij zijn weg allen? Wat hebben zij in den zin?"
„Daar!' antwoordde Zeke, met de hand naar de klin
wijzende. v
„Naar het station Groote Godzij zullen hem
dooden de waanzinnigen riep zij uitterwijl zij zich
aan Zekes borst wierp. „En gij, grootvader, hebt het
toegestaan
„Laat hen, zij snellen in hun eigen verderf."
„Maar hij FrankRed hem, grootvader, hij is uw
kleinzoonJ
Des grijsaards trekken ondergingen niet de minste
verandering.
„Ik weet het."
„Gij weet het?" bracht zij met moeite uit, „gij weet
en laat hem willens en wetens vermoorden
„Hij komt, om de vloek zijner moeder in vervulling
te brengenklonk het dof uit Zeke's mond. .Maar
hij zal haar niet belevenhij zal niet over mij trium-
feeren."
„Grootvader," riep Maggy, buiten zich zelf, „laad toch
niet meer schuld op uw hoofd. Gij alleen kunt hem red-
deH i gij hebt gezag over de woedende menigteen
wat zij doenkomt op u neer. Spreekt er geen stem
in uw hart? Het is uw bloed uw eigen bloed dat
door die ellendigen gestort wordt."
„Mijn eigen bloed herhaalde Zeke zachtals tot
zich zelf sprekende. „En de muiters de afvalligen
zij willen de hand slaan aan den kleinzoon van hunnen
meester
Hij richtte zich hoog op en schudde zijn grijze lokken.
„Zij zullen ondervinden de schurkendat de zege
iswaar Zeke Konks staat. Nog ben ik de oude. Kom,
kind wee hemdie hem aanraakt
Frank was na Maggy's plotselinge vlucht radeloos
en in de diepste smart achtergebleven. Hij had haar
niet kunnen terughouden zij volgde haren plicht even
als hij den zijne het noodlot zelf, het tergende
onbarmhartige noodlot was hetdat haar uit zijne ar
men rukte misschien voor altijd.
Het uur van afrekening met de misdadigers was
gekomen het uur, dat hij git teren nog zelfs naderbij
had geweaschtniet vermoedendedat daarb.j zijn
eigen levensgeluk zou ineen storten. De aanvoerders
der strandroovers en smokkelaars toch waren zijne
naaste bloedverwanten en hij stond tegenover hen als
hun doodelijke vijandhad met eigen hand hunne
vernietiging bespoedigd.
Met wild gloeiende oogen zag hij op de razende
menigte neer, die zich op het strand heen en weer
bewoog. Te midden van die lieden had zijn vader
zijne moeder geleefd zijne dierbare moeder wier
beeld hij als het heiligste erfdeel zijner kinderjaren in
het hart droeg. Hier op deze klipmisschien op de
zelfde plaats, waarop nu zijn voet rustte, had ook zij
gestaanmet de vlammende fakkel in de handen
angstig uitziende in den duisteren, stormachtigen nacht
naar het gestrande schip en daarbeneden de loerende
schare van strandroovers met haken bijlen en fakkels
evenals nu, juist als nu!
„Werden de misdaden der vaderen bezocht aan de
kinderen?" vroeg hij zich af. „Moeten wij allen den
zelfden cirkel van angstwanhoop en jammer doorloo-
pentotdat wjj eindelijk te zamen ondergaan evenals
onze vaderen en voorvaderen Wordt de schuld door
den tijd niet gedelgd moet zij gewroken worden
tot in het derde en vierde geslacht? Welke misdaad
dreef mijne moeder van hier? Ben ik tot haar wre
ker bestemd tegenover mijne eigen bloedverwanten?
Zoo drijven in het duister heerschende machten den
mensch onwederstaanbaar aanom voor zijn naaste
een duivel te worden op deze schoone aardetotdat
boete niet meer te onderscheiden is van misdaad en er
niets anders overblijft dan één aanhoudende keten van
gruwelen en misdaden."
En ook zij de geliefde moest mede boeten voor een
schuld die zij niet eens bij name kende arme arme
Maggy!
Wat viel er nog te hopen? Hij had alles, wat tot
zijn levensgeluk bijbrachtin weinige uren verloren. Den
trouwen, beminden vader, de geliefde, die hij vóór zoo
korten tijd gevonden had en zijn trotsch zelfbewust
zijn. Hij was de nakomeling van strandroovers en vis-
schers en misschien werd hem het ergste niet gespaard,
om zijn eigen grootvader op de bank der misdadigers
te zien en tegen hem te getuigen.
Op het strand was het plotseling leeg geworden
zonder dat hij in diepe gedachten verzonken het be
merkt had. Alles scheen uiteengestoven als eene geest
verschijning een droombeeld zijner fantasie. Tusschen
de hutten van Nagshead echter flikkerde het helle
schijnsel der fakkels en een verward geraas drong tot
zijn oor door. Op dit oogenblik stormde een hoop man
nen uit het dorpgevolgd door een schaar vrouwen
met brandende pijnboomtakken in de hand. Zij bewogen
zich in de richting van den heuvel naar het station.