No. 24. Vier en tachtigste Jaargang. 1882. V R IJ D A G Ik FEBRUARI. FEUILLETON. Het rif van Kitty Hawk. Prijs der gewone Advertentiën #(Eciëe( ©ebeclte. fiuitcuïaub Tweede Afdeeling. ALKMAARSGHE COIJRMT. Dene Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door het geheele Rijk f 1, De 3 nummers 0 06. Van 15 regels f 0,75; iedere regel meer/"0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene kennis, dat zij, met handhaving van hun besluit, dat drie gulden betaald moet worden voor het ledigen van iederen privaatkuildie binnen twaalf maanden nadat hij voor de eerste maal geledigd is, weder geledigd moet worden, besloten hebbendie lediging KOSTELOOS te doen plaats hebben, wanneer tot demping van den kuil en tot aan schaffing van tonnen wordt overgegaan. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 21 Eebr. 1882. De Secretaris, NUHOUT VAN DER VEEN. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR herinneren naar aanleiding der bepalingen van art. 9 van het Kon. besluit van 17 December 1861, (Staatsblad No. 127), dat in den loop dezer maand de gelegenheid bestaat, om zich als vrijwilliger voor de MILITIE te verbinden, op de voorwaarden omschreven in de hiertoe betrekkelijke aangeplakte kennisgeving. Burgemeester en Wethouders voornoemd, AlkmaarA. MACLAINE PONT. 22 Eebr. 1882. De Secretaris, NUHOUT van der VEEN. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter openbare kennis dat de Militieraad in dit district zijn eerste zitting, be stemd tot het onderzoeken der redenen van vrijstelling van lotelingen dezer gemeente, zal houden ten raadhuize alhier, op Maandagl3 Maart e.k., des voormiddagsten 11 ure. Burgemeester en Wethouders voornoemd Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 22 Eebr. 1882. De Secretaris NUHOUT van der VEEN. DUITSCHLAND. De Nordd. Zeitung zegt naar aanleiding van generaal Skobeleff's rede te Parijs dat de dagbladen aan die rede veel meer (gewicht gehecht hebben dan dergelijke redevoeringen op staatkundig gebied verdienen. De dapperheid van dien generaal geert geen vu, ami zijne Btaamunuige aénKdeel- den meer gewicht te hecbten dan aan die van eiken anderen officier. De staatkundige inhoud zijner rede ban dus geen stof tot openbare bespreking opleveren. Wat het militaire gedeelte en de beteekenis daarvan voor de kennis van het russische leger betreft, daarover zal het eerst spreken als het oordeel der russische militaire en burgerlijke kringen over de houding van dien generaal en het gewicht zijner redevoeringen be kend zijn. Het Pruisische Huis der Afgevaardigden keurde den 20 na langdurige beraadslaging met 248 tegen 73 stem men den post voor de geheime uitgaven voor het mi nisterie goed. De nationaal-liberalen verklaarden vóór te stemmen alleen omdat geene regeering buiten dien post kon. ENGELAND. De berichtgever der Times meldt dat de door generaal Skobeleff gebezigde uitdrukkin gen zeer overdreven zijn. Die der Daily News had met hem een onderhoudwaarin hij zich ook be klaagde over de belachelijke overdrijving waaraan de bladen zich schuldig gemaakt hadden. Aan dat onderhoud worden nog de volgende bizonderheden ont leend. Hij was te Parijs gekomen, niet om een storm te wekken maar om er een te voorkomen, dat alleen mogelijk was door ronduit en in het openbaar te spre ken. Het was zijne schuld niet, dat er een onaange naam feit bestond waarop gewezen moest worden namelijk dit dat een groote oorlog onvermijdelijk was, zoo de oostenrijkers voortgingen de slaven in Bosnië en de Herzegowina te onderdrukken. Hij bad een afschuw van oorlog en zijn doel was alleen door het uitspreken der waarheid gedaan te krijgen, wat de rus sen meenden dat alleen door oorlog verkregen kon worden. Alle rus.en zouden de handen in een slaan om de door het berlijnsche verdrag onder Oostenrijk'» bescherming geplaatste provinciën te besehermen tegen het militaire clericalisme van Oostenrijk. Hij achtte het een onverdragelijk denkbeeld dat de slaven van het Mohammedanisme bevrijd zouden zijn, om door het heilige roomsche rijk verdrukt te worden. Hij was niet uitgezonden maar vrijwillig naar Parijs gegaan, om in het westen van Europa af keuring van Oostenrijk's cleri calisme te wekken en gelijktijdig het denkbeeld te be strijden, dat bevrijding van de slaven zou leiden tot over- heersching van Rusland. Hoe vrijer de slaven aan de kust der Adriatische Zee waren, des te meer zou het onder scheid uitkomen tusschen hen en de Russen. Over Duitsebland sprak hij niet in vijandigen geest: alleen betreurde hij het, dat de duitsche regeering met onver schilligheid aanzag het inbreuk maken door Oostenrijk op het berlijnsche vredesverdrag. Eindelijk bestreed hij de in Duitschland bestaande meening, dat de laatste oorlog Rusland onmachtig gemaakt had integendeel de ontevredenheid der Russen over de halve uitkomst van dien oorlog dreef Rusland om als kampioen voor Ac ven-Aiuhto uiöroa tip te Komen. Hoogebiiuis. Den 20 verklaarde de minister van buitenlandsche zaken, dat de regeering geen deel zou nemen aan de samenstelling der bizondere commissie van onderzoek naar de werking der iersche landwet, noch zich met hare handelingen zou inlaten. Lord Salisbury, hoofd der oppositie, verklaarde dezen stap der regeering voor ernstig en ongehoord. Lagerhuis. Minister Gladstone deelde den 20 mede, dat hij den 27 eene motie zou voorstellen, om te verklaren, dat het voorgestelde parlementair onderzoek naar de werking der iersche landwet die werking zeer zou belemmeren, alsmede nadeelig zijn voor het bestuur van Ierland, en diende vervolgens zijn voorstel tot wijziging van het reglement van orde in. Hij wenschte de vroeger reeds medegedeelde bepalingen betreffende sluiting der beraadslagingen aan te vullen met de bepaling dat, wanneer minder dan 40 leden tegen stemmen ten minste 100 er voor moeten stemmen, om de sluiting te doen doorgaan. Northcote erkende de noodzakelijkheid van het nemen van maatregelen tegen het voortdurend rekken der beraad slagingen waardoor de geregelde gang der werkzaam heden wordt belemmerd doch kon zich met het be ginsel van het voorstel niet vereenigen en stelde als amendement voor, dat tot de sluiting der beraadslaging niet bij eenvoudige meerderheid van stemmen besloten kon worden. Door aanneming van het sluitingsrecht bij eenvoudige meerderheid van stemmen werd naar zijne meening de vrijheid der beraadslaging wel degelijk bedreigdminister Gladstone had het tegendeel be weerddaar hij in de bepaling, dat de voorzitter het initiatief moest nemen tot een dergelijk voorstel een voldoenden waarborg tegen misbruik zag en overigens geloofdedat de sluiting zelden en niet dan in zeer dringende gevallen zou worden toegepast. Ten slotte werd de behandeling verdaaagd. Den 21 werd eene motie van den heer Labouchereom Brad- laugh's zetel vacant te verklaren en eene nieuwe ver kiezing uit te schrijvenmet 307 tegen 18 stemmen verworpen. Daarop trad Bradlaugh voor de tafel las en ondorteekende het eedsformulier en verklaarde dat hij nu den eed afgelegd had en zijn zetel wilde innemen. De voorzitter gelastte hem evenwel, zich te verwijderen, waaraan hij gevolg gaf, evenwel toch plaats nemende, waarop de voorzitter hem andermaal verzocht heen te gaan. Bradlaugh gehoorzaamde. R. Churchill stelde toen voor, te verklaren, dat de zetel voor Nort hampton vacant was, daar Bradlaugh dieu zonder voor afgaande eedsaflegging ingenomen had, over welk voor stel de beraadslaging op verzoek van minister Gladstone tot den volgenden dag verdaagd werd. Northcote verklaarde dienzelfden dagonder toe juiching der conservatieven, dat hij den 27 Gladstone's voorstelom de aan de orde gestelde zaken te verdagen tot na den afloop van het besluit omtrent de iersche landwet, bestrijden zou. ERANKRIJK. De gemeenteraad van Parijs noodigde den 17 met 54 tegen 5 stemmen, zijn bureau uit, zich in betrekking te stellen met de commissie uit de Kamer, belast met het onderzoek van het regeeringsontwerp op de benoeming van burgemeesters ter verkrijging dat ook de gemeenteraad van Parijs den burgemeester benoeme. Het heeft bij de commissie geen steun ge vonden. De onderhandelingen met Engeland over een nieuw handelsverdrag geven weinig hoop op een goeden uitslag. Den 23 komen in de Kamer 4 interpellatiën aan de orde over de uitbanning van den russischen kolonel Lavroffde hervorming van Tunis Frankrijk's staats beleid tegenover Egypte en het onder de wapenen houden der lichting van 1876 met het oog op den veldtocht in Tunis. Generaal de Miribel wiens benoeming onder het ministerie Gambetta tot hoofd van den staf aan het 48) Het strand was leegde duinheuvelsin den schijn van de fakkels der voortijlende menigte rood gekleurd, staken in het bleeke maanlicht scherp af. Slechts een paar vrouwen waren bij Maggy achtergebleven. Zeke naderde de groep nam een der mannen de fakkel uit de hand en lichtte den doode in het aangezicht zooals bij eens diens broeder Dan had gedaan. ..Ellendig zult gij sterven en vergaan, zooals allen, die gij vermoord hebt was het niet zoo?" mompelden bijna onbewust zijne lippen. Toen wierp hij over zijne zwakheid ontstemdde fakkel op den grond en keerde zich om. Maggy zag op, keek een oogenblik zoekend in het rotod en sprong dan snel op Zeke toe. „Zij zijn weg allen? Wat hebben zij in den zin?" „Daar!' antwoordde Zeke, met de hand naar de klin wijzende. v „Naar het station Groote Godzij zullen hem dooden de waanzinnigen riep zij uitterwijl zij zich aan Zekes borst wierp. „En gij, grootvader, hebt het toegestaan „Laat hen, zij snellen in hun eigen verderf." „Maar hij FrankRed hem, grootvader, hij is uw kleinzoonJ Des grijsaards trekken ondergingen niet de minste verandering. „Ik weet het." „Gij weet het?" bracht zij met moeite uit, „gij weet en laat hem willens en wetens vermoorden „Hij komt, om de vloek zijner moeder in vervulling te brengenklonk het dof uit Zeke's mond. .Maar hij zal haar niet belevenhij zal niet over mij trium- feeren." „Grootvader," riep Maggy, buiten zich zelf, „laad toch niet meer schuld op uw hoofd. Gij alleen kunt hem red- deH i gij hebt gezag over de woedende menigteen wat zij doenkomt op u neer. Spreekt er geen stem in uw hart? Het is uw bloed uw eigen bloed dat door die ellendigen gestort wordt." „Mijn eigen bloed herhaalde Zeke zachtals tot zich zelf sprekende. „En de muiters de afvalligen zij willen de hand slaan aan den kleinzoon van hunnen meester Hij richtte zich hoog op en schudde zijn grijze lokken. „Zij zullen ondervinden de schurkendat de zege iswaar Zeke Konks staat. Nog ben ik de oude. Kom, kind wee hemdie hem aanraakt Frank was na Maggy's plotselinge vlucht radeloos en in de diepste smart achtergebleven. Hij had haar niet kunnen terughouden zij volgde haren plicht even als hij den zijne het noodlot zelf, het tergende onbarmhartige noodlot was hetdat haar uit zijne ar men rukte misschien voor altijd. Het uur van afrekening met de misdadigers was gekomen het uur, dat hij git teren nog zelfs naderbij had geweaschtniet vermoedendedat daarb.j zijn eigen levensgeluk zou ineen storten. De aanvoerders der strandroovers en smokkelaars toch waren zijne naaste bloedverwanten en hij stond tegenover hen als hun doodelijke vijandhad met eigen hand hunne vernietiging bespoedigd. Met wild gloeiende oogen zag hij op de razende menigte neer, die zich op het strand heen en weer bewoog. Te midden van die lieden had zijn vader zijne moeder geleefd zijne dierbare moeder wier beeld hij als het heiligste erfdeel zijner kinderjaren in het hart droeg. Hier op deze klipmisschien op de zelfde plaats, waarop nu zijn voet rustte, had ook zij gestaanmet de vlammende fakkel in de handen angstig uitziende in den duisteren, stormachtigen nacht naar het gestrande schip en daarbeneden de loerende schare van strandroovers met haken bijlen en fakkels evenals nu, juist als nu! „Werden de misdaden der vaderen bezocht aan de kinderen?" vroeg hij zich af. „Moeten wij allen den zelfden cirkel van angstwanhoop en jammer doorloo- pentotdat wjj eindelijk te zamen ondergaan evenals onze vaderen en voorvaderen Wordt de schuld door den tijd niet gedelgd moet zij gewroken worden tot in het derde en vierde geslacht? Welke misdaad dreef mijne moeder van hier? Ben ik tot haar wre ker bestemd tegenover mijne eigen bloedverwanten? Zoo drijven in het duister heerschende machten den mensch onwederstaanbaar aanom voor zijn naaste een duivel te worden op deze schoone aardetotdat boete niet meer te onderscheiden is van misdaad en er niets anders overblijft dan één aanhoudende keten van gruwelen en misdaden." En ook zij de geliefde moest mede boeten voor een schuld die zij niet eens bij name kende arme arme Maggy! Wat viel er nog te hopen? Hij had alles, wat tot zijn levensgeluk bijbrachtin weinige uren verloren. Den trouwen, beminden vader, de geliefde, die hij vóór zoo korten tijd gevonden had en zijn trotsch zelfbewust zijn. Hij was de nakomeling van strandroovers en vis- schers en misschien werd hem het ergste niet gespaard, om zijn eigen grootvader op de bank der misdadigers te zien en tegen hem te getuigen. Op het strand was het plotseling leeg geworden zonder dat hij in diepe gedachten verzonken het be merkt had. Alles scheen uiteengestoven als eene geest verschijning een droombeeld zijner fantasie. Tusschen de hutten van Nagshead echter flikkerde het helle schijnsel der fakkels en een verward geraas drong tot zijn oor door. Op dit oogenblik stormde een hoop man nen uit het dorpgevolgd door een schaar vrouwen met brandende pijnboomtakken in de hand. Zij bewogen zich in de richting van den heuvel naar het station.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1882 | | pagina 1