No. 68.
Vier
en tachtigste Jaargang
1882.
V RIJ D A G
9 JUNI.
FEUILLETON.
ie) AAN HET STRAND.
Prijs der gewone Advertentiën
(DfGciêel (Sebeelte.
jBuitenlanb
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele Rijk f 1,
De 3 nummers 0 06.
Van 15 regels /0,75; iedere regel meer/ 0,15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
verwittigen de ingeschrevenen voor de schutterij van dit jaar
dat de alphabetische naamlijst van de personen, die aan de lo
ting van dit jaar zullen deelnemen, voor een ieder ter inzage ligt
ter gemeente-secretarievan heden tot den dag der loting, op
alle werkdagendes morgens van 9 tot 2 uur, opdat een ieder
in staat zou zijnomzoo op die lijst eenige personen of om
standigheden mochten voorkomen die daarop nog zouden be-
hooren te worden aangeteekend of daarvan weggelaten, daarvan
aan de commissie, bedoeld bij art 11 der wet, bij de loting
kennis te geven, met last zich op Vrijdag, den 16 Juni e.k.,
namiddags ten 6 urete bevinden op het Raadhuis dezer ge
meente ten einde aldaar voor de dienst der Schutterij te loten
en redenen van vrijstelling hebbendedie alsdan op te geven
alsmede om de bewijzen tot hare stavingbij de wet gevor
derd voor zooveel noodiguiterlijk binnen drie dagen na
de lotingover te leggen aan het Bestuur der Gemeente.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
8 Juni 1882. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
Lijst van brieven, waarvan de geadresseerden onbekend zijn»
verzonden gedurende de le. helft der maand Mei 1882.
Assurantie-maatschappij „de Adelaar," AlkmaarC. Deubroi,
Amsterdam (9 stuks); wed. R. de Vries, H. Schuring, I. Klap-
meijerB. GooswaardMevr. L. C. EekhoutAmsterdam
v. Heekeren, 's Gravenhage; B. D. Penning, Haarlem; Mej.
C. BasjesSlot, Nieuwer-AmstelK. Ekhart, Ommerschans;
C. Veltman, Waarland; wed. Jacop, M. Zuidberg, niet vermeld.
Uit Egmond a/d Hoef: Mej. Z. Laan, Binnenwijzent.
h RustenburgN. Stuifbergen Alkmaar.
BELGIE. Bij de herstemming te Brussel tusschen
de heeren Arnould advocaat en Fijnet ingenieur is eerst
genoemde candidaat der liberale associatie voor lid
der Kamer geworden. De burgemeester ian Antwer
pen, de heer de Wael, is daar candidaat gesteld.
DU1TSCHLAND. Het gerechtshof van Munchen
heeft verscheidene socialisten tot gevangenisstraf van 5
tot zes maanden veroordeeld. In hun bezit werden in-
schrijvingslijsten voor de russische nihilisten gevonden
en bij de behandeling der zaak bleek, dat zij o, a. in
geregelde betrekking stonden met den uit Frankrijk
verwijderden Rus Peter Lavroff.
De in de vorige week gevangen genomen socialisti
sche afgevaardigde B„bel is weder op vrije voeten ge
steld na het stellen van een borgtocht van f 600.
ENGELAND. De berichtgever der Times te Cairo
acht het zenden van een turkschen commissaris zonder
strijdkrachten naar Egypte eene ncodlottige fout en
gelooft, dat eene eenvoudige kennisgeving, dat het aldaar
aanwezige eskader de in weerwil van het verbod des
Onder-Konings opgeworpen wordende aardwerken zou
beschieten indmn men ze niet Btaakte voldoende zou
XIII.
TJnd alles so banglich still
Weiss nichtwo es her noch hin will
TJnd die Nachtund die Nacht
Hab ich schaflos verwacht.
„Wanneer het zoo bladstil blijft, krijgen wij morgen
slecht weer," zeide de kapitein. „Zie maar, hoe vaal
en kleurloos de zon ondergaat. Dat voorspelt storm."
„Tiefe Stille herrscht im Wasser,
Óhne Regung ruht das Meer."
reciteerde Marentia zacht.
En inderdaad strekte zich de zee als een gladde
blauwe spiegel voor hen uitniet het minste tochtje
bracht eenige verademing bij de gloeiende hitte die
van den morgen af had geheerscbt. Zelfs na het on
dergaan der zon bleef de lucht stil heet en zwoel
alsof de aarde niet vrijgevig genoeg de warmte kon
uitstroomendie zij gedurende den dag in zich had
moeten opnemenverheugd dat zij er zich eindelijk
van bevrijden kon.
Marentia streek herhaaldelijk met de zakdoek over
het voorhoofdhetzij tengevolge der drukkende tem
peratuur, hetzij door innerlijke ontroeringdat bleef
onuitgemaakt.
„Het is van daag niet uit te houden zeide zij
haatisr. „Ik zou van nacht bijna weder kunnen verlan
gen iiu::r zulk een storm en regen, als wij onlangs
haddenda1 koelt lichaam en ziel af."
„Maar al te erg. Dan zon ik toch een onweder
verkiezen dat is in een half uur voorbij," riep juffrouw
von Schütz.
zijn om het verbod te doen gehoorzamen. Men schijnt
het evenwel voorzichtig te achten, de zaken niet tot het
uiterste te drijven.
Hoogerhuis. De minister van buitenlandsche
zaken verklaarde den 5 dat de Sultan de bijeenkomst
der mogendheden te Konstantinopel onnoodig achtte
doch niet geweigerd had haar bij te wonen.
Lagerhuis. Den 5 sprak de onder minister van
buiten!zaken bet gerucht tegen, dat de engelsche ge
zant te Konstantinopel verdaging der bijeenkomst wen-
scheiijk geacht zou hebben, om eerst af te wachten den
uitslag der zending van een turkschen commissaris naar
Egypte. Hij verklaarde verder, dat de regeering geen
woord terugnam van hare vroegere verklaringen omtrent
hare egyptische staatkunde en dat de Sulten strenge
bevelen uitgevaardigd had tegen l.et voortzetten der
versterkingen te Alexandria.
Art. 1 der nieuwe iersche dwangwet word in die
zitting aangenomen met 227 tegen 39 st. en art. 2
zonder hoofdelijke stemming. Daarna werd de behan
deling weder verdaagd.
Den 6 verklaarde de onder minister van buitenland
sche zaken dat behalve de Porte die zonder te wei
geren aan de bijeenkomst der mogendheden deel te
nemen haar onnoodig acht alle mogendheden zich
voor het denkbeeld dier bijeenkomst verklaarden maar
nog niet in don gebruikelijken vorm op de uitnoodi-
giug geantwoord hadden. Ncoit ook niet in 1876,
was de Porte voor de verzending der uitnoodigingen
geraadpleegd geworden. De aan Derwisch-pacha door
den Sultan verstrekte last ging in hoofdzaak van den
voor de bijeenkomst voorgestelden grondslag uit.
FRANKRIJK. Da gemeenteraad van Parijs besloot
op voorstel van zijnen voorzitter twee vertegenwoordigers
naar Garibaldi's uitvaart te zenden en daartoe f 2500
uit te trekken. Het was de plicht van Parijs de uit
vaart van den held van Dijon bij te wonen zeide de
prefect der Seine. Ook de fransche pers zal zich laten
vertegenwoordigen en een krans uit haren naam zenden.
Victor Hugo zend aan Garibaldi's familie het vol
gende telegram. „Het is meer dan een sterfgeval, het
is een onheil. Niet Italië, niet Frankrijk, de mensch-
heid draagt rouw. De groote natie weent over den
grooten vaderlander. Laten wij onze tranen droogeu.
Het is hem goed waar bij is. Bestaat er eene andere
wereld, dan is hetgeen onze smart veroorzaakt daar
eene reden tot vreugdebedrijf. Ik aanvaard het eere
voorzitterschap bij de uitvaart, maar mijne hooge jaren
vergunnen mij niet, haar bij te wonen. Ik opeu mijne
oude armen «voor de geheele familie, voor gansch Italië."
Kamer. In de Latijnsche wijk te Parijs waren in
de vorige week eenige ongeregeldheden voorgevallen
tusschen de talrijke in die wijk wonende studenten
die eenige om hunne handelingen min gunstig bekende
personen die door de politie ongemoeid gelaten moe
ten worden wilden wegjagen en de politie waarbij
„Zijt gij da&r niet bang voor vroeg de kapitein.
„Nu, een beetje!" stemde zij toe, „en wel, omdat
mijne tante altijd zegtdat ik eene ijzeren gezondheid
heb, en zeker iemand bij ons thuis dat ik een stalen
hart bezit staal en ijzer, zou men dan niet eenigs-
zins bang moeten zijn
„O, wat een sophisterijriep Edith lachende. „Ik
vreesdat de bliksem werkelijk eens in uw staal en
ijzer zal inslaan en uwe geheele kleine persoonlijkheid
in lichte laaie zetten
„Voor den domste op deze domme aarde voltooide
MarentiaFranciska's eigen woorden van vroeger
herhalende,
„Amen!" zeide juffrouw von Schütz plechtig met eene
onnavolgbare handbeweging, maakte eene diepe buiging,
waarvan ieder zijn aandeel kon nemen en ging met
lange schreden uit het damesbad zij had op haar hor
loge gezien dat het hoog tijd werd, wilde zij voor het
avondeten thuis zijn.
Met haar verdween het eenig vroolijke element van
het gezelschapwel bleef men nog een poos bij el
kander praatte en schertste maar het was eene
vroolijkheid die niet van harte ging. Op aller gemoed
drukte het op handen zijnde afscheid als een lood
zware last.
Marentia was hetdie eindelijk tot vertrek aanspoorde.
Zij liep zoo haastig dat alleen de kapitein haar ver
mocht bij te houdenEdith echterzeer tegen haar
wileenigszins achterbleefzoodat von Prachs niet
eens zachter behoefde te spreken toen hij op een
toon waarvan de innigheid haar het hart brak zeide:
„Edith ik moest in den laatsten tijd telkens als
gij mij wildet beleedigen aan een allerliefst duitsch
sprookje denken dat van eene betooverae jonkvrouw
verhaalt wie bij ieder woord dat zij sprak rozen
uit den mond vielen. En rozen waren hetdie van
uwe lippen kwamente geuriger en heerlijker, daar
gij de doornen ervan verwijderdeten ze in uw eigen
hart druktetzoodat my slechts de bloemen der
volgens de studenten de agenten zich onbeschoft en
ruw jegens hen gedragen zouden hebben. In eenige
socialistische bijeenkomsten den 4 gehouden werden
naar aanleiding daarvan verscheidene heftige toespraken
gehouden en eene motie van afkeuring tegen de po-
litie-agenten en hun hoofd aangenomen. Den 6 werd
die zaak zelfs in do Kamer ter sprake gebracht door den
heer Lanesson. De minister Goblet antwoordde dat hij
den prefect van politie met zijne verantwoordelijkheid
dekte. Hij laakte de studenten wegens het plegen
van geweld jegens lieden tegen wie eene wet in voor
bereiding was. De politie had over het algemeen haar
plicht gedaan. Méér dan 20 agenten waren gewond.
Zoo sommige agenten hunne bevelen te buiten gegaan
warenzouden zij gestraft worden. Ten slotte werd
de door de regeering gevraagde eenvoudige orde van
den dag zonder hoofdelijke stemming aangenomen. De
woede der studenten tegen voornoemde lieden is zoo
grootomdat zij leven ten koste van de vrouwen van
slecht levensgedrag in die wijk en daaruit op allerlei
wijze munt weten te slaan.
ITALIË. Het testament van Garibaldi, in September
1881 gemaakt, houdt o. a. in, dat zijn lijk verbrand en
de asch op het eiland Caprera ia een porphyron urn
bewaard moet blijven onder de acaciawelke het graf
zijner kleinkinderen beschaduwt.
Dat de liberale bladen warm gestelde artikelen aan
Garibaldi wijden laat zich verklaren en behoeft nauwe
lijks vermelding. Niet onaardig is het echter te ver
nemen hoe een der organen van het Vatikaan over
hem oordeelt. De Voce della Verita schrijft aldus
„met hem verdwijnt een der eerste en grootste perso
nen der italiaansche omwenteling een der hardnek
kigste maar tevens de oprechtste onzer tegenstanders.
Niet van hem kwamen onze zwaarste slagen en bitter
ste rampen. Hij bestreed de Kerk en het pausdom met
open vizier. Tot veinzerij en huichelarij nam hij niet
de toevlucht. Mogen de gebeden zijner brave en
vrome moeder de laatste oogenblikken van zijn veel
bewogen leven verzacht hebben."
Den 4 hebben ongeveer 500 studenten te Rome het
gebouw waar dit blad gedrukt wordtaangevallen en
in de drukkerij eenige verwoesting aangebracht.
OOSTENRIJK-HONGARIJE. De heer von Ka lay,
hoofd eener afdeeling aan het ministerie van buitenland
sche zaken, behoorende tot den oudsten hongaarscheu
adel, is tot rijks minister van financiën benoemd, welke
keuze door de pers vrij algemeen met ingenomenheid
ontvangen is.
Graaf Wimpffen is in plaats van graaf von Beusfc
gezant te Parijs geworden graaf Ludolfthans gezant
te Madrid, is naar Rome overgeplaatst en graaf Dubsky
is te Madrid benoemd.
TURKIJE. De fransche gezant heeft aan den
minister van buitenlandsche zaken Saïd-pacha als ant-
liefde des geluks overblevenzonder scherpte en
zonder leed. O, ik heb u lief, Edith ik heb u lief,
ik heb u lief!"
Hij had haren arm gevat en drukte bij de laatste
woorden hare kleine teere hand aan zijn hart. Zij liet
het mechanisch toe het was haar te moede alsof haar
door zijn woorden alle wilskracht ontnomen was alsof
de innerlijke smart der laatste wekennadat zij die
zoolang met geweld meester was geblevennu toch
plotseling hare banden slaakte en met alle kracht naar
haar arm gefolterd hoofd drongzoodat het slechts
ruimte had voor drie korte jammervolle gedachten
Ik heb hem lief! Ik moet hem verachten! Ik
zie hem morgen voor den laatsten maal
Als in een droom wandelde zij naast hem voortzij
zag de vele sierlijk gekleede menschen niet die zij op
de wandelplaats voorbij ging zij hoorde niets van de
ruischende muziekdie de kurgasten op de duinen
verzameld had zij hoorde niet eens meer de stem van
den professor die met zijne dringende welsprekendheid
vol gloed voortsprak zij hoorde slechts de smart
kreet van haar eigen gefolterd hartzij zag slechts den
afgrond die haar dreigde wanneer zij den tegenstand
opgaf. En met ontzettende moeite dwong zij haar mond
tot een koel lachjetoen de professorna haar tot
hare villa vergezeld te hebben waar de beide anderen
hen reeds wachtten hare hand eerbiedig aan zijne lippen
bracht en zeide „Tot weerziens, mejuffrouw."
Marentia legdetoen von Prachs zich verwijderd
hadzwijgend haren arm om Edith heen en bracht
haar langzaam naar hare kamer. Edith ging op de
sopha zitten met het hoofd tegen het kussen.
„Het is mij te moede als een stervende zeide zij
toonloos.
„Mij ookhad Marentia bijna geantwoordmaar
zij knielde slechts voor het jonge meisje neder, verborg
het hoofd in haar schoot en barstte in een zacht
aanhoudend geween uittotdat ten laatste ook Edith's
brandend heete oogen zich met tranen vulden en een
