No. 72.
Vier en tachtigste Jaargang.
1882.
ZONDAG
18 JUNI.
Groote werken des vredes.
FEUILLETON.
AAN HET STRAND.
Prijs der gewone Advertentiën
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
EERSTE BLAD.
©ffictëel (Ocbccltc.
ALkUAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Dondordag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele Rijk f 1,
De 3 nummers 0-06.
Van 15 regels 0,75; iedere regel meer 0,15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON
KENNISGEVING.
Het HOOED van het Plaatselijk Bestuur te ALKMAAR
brengtop grond van art. 1 der wet van 22 Mei 1845 (Staats
blad n°. 22), bij deze ter kennis van de ingezetenen der ge
meente, dat het kohier van het Patentregt over het 4e kwar
taal der dienst 1881/82 op 15 Juni 1882 door"1 den Heer
Provincialen Inspecteur der directe belastingen in NoordbollaDd
executoir verklaardop heden aan den Heer Ontvanger der
Rijks directe belastingen binnen deze gemeente ter invordering
is overgegeven.
Ieder ingezetendie daarbij belang heeftwordt vermaand
op de voldoening van zijnen aanslag behoorlijk acht te geven
ten einde alle geregtelijke vervolgingenwelke uit nalatig
heid zouden voortvloeijen te voorkomen.
Alkmaar, Het Hoofd van het Bestuur voornd.,
17 Juni 1882. A. MACLAINE PONT.
De persoon van GERARDUS BIERMAN wordt verzocht
zich ter secretarie dezer gemeente aan te meiden.
P O L I C I E.
Ter terugbekoming is aan het Commissariaat van Policie het
navolcende gevondene voorhandeneene zwarte parapluieeen
huissleutel, een portemonnaie (nieuw model), een onderstukje
van een goud oorbelletje, een medaljon goud met koperen ket
ting en haak een zwart fluweelen kinder jongenslyaageen
zilveren horloge, een zilveren sigarenpijpje.
Nooit is het voordeel van tijdsbesparing door verkor
ting van den afstand meer gevoeld dan in deze eeuw,
de eeuw van het stoomschip den spoorweg en de te
legraaf. Niet alleen wordt aan sneltreinen en blik -
semtreinen de grootst mogelijke snelheid gegeven en
wedijvert men in het in de vaart brengen van steeds
sneller loopende stoomschepen, maar men is met steeds
gunstiger uitslag bezig met het uit den weg ruimen van
de hinderpalen, die de locomotief of de stoomboot den
doortocht beletten. De weg naar Indië om de Kaap
was voor het stoomschip te langen men heeft de
landengte van Suez doorgegraven. Men spreekt van
de doorgraving van het schiereiland Malakka om een
korteren weg naar China te vinden. Op de landengte
van Corinthe heeft de Koning van Griekenland reeds
de zilveren spade in den grond gestoken en de Ko
ningin het eerste rotsblok door dynamiet doen sprin
gen. In ons eigen vaderland zijn Holland-op-zijn-smalst
en de Hoek van Holland doorgegraven, om aan Am
sterdam en Rotterdam de kortste verbinding met de
zee te verschaffen en zal men aan de eerste koopstad
een betere verbinding met den Rijn geven hier
echter bij uitzondering niet de kortste! door het
graven van een nieuw kanaal. In de Nieuwe wereld
is het groote werk van de doorgraving der landengte
van Panama begonnen. De onvermoeide de Lesseps
heeft ook hier den stoot gegeven. Onder de vele zwa
righeden waarmede men te worstelen heeftis wel de
ongezondheid van deze kusten één der grootste. De
gele koorts waart er rond een aantal arbeiders zijn
reeds bezweken en daarenboven de technische chef
Blanchet en de oud-zeeofficier Bionnede Lesseps'
rechterhand. Zal men thans wellicht oogen hebben
voor de hulp die het droge en gezonde Curasao als
herstellingsoord voor uitgeputte krachten veilige ha
venplaats en bederfwerende bewaarplaats van werk
tuigen en materialen kan aanbieden
Maar het snelste vervoermiddel is de spoortrein,
waar daarvoor geen plaats is te vinden boven den grond
zoekt men haar er onder, Londen heeft reeds zijn
onderaardschen spoorwegen Parijs verlangt er ook
een. De tijd is reeds lang voorbij toen men rivieren
of zeearmen als beletselen beschouwdeen waar de
overbrugging te bezwaarlijk is, daar graaft men den
tunnel. In Canada heeft men het plan opgevat om
een tunnel onder de St. Lawrence te gravenen in
Engeland wijkt de vrees voor den tunnel onder het
Kanaal meer en meer. Maar de bergen staan den
spoorweg in den weg Niet meer. Men gaat er over
heen. Stijgt men niet langs den spoorweg naar den
top van den Uetli-berg en den Rigi? Dwars door het
Schwarzwald en over den Semmering en den Brenner
voert ons de locomotief. Is het dal te laagmen slaat
er een viadu;t over; is de berg te hoog of te steil,
men graaft hem doorof wel men slingert in tal van
wendingen langs de bergwanden naar boven. Op den
Brenner-spoorweg van 127 mijlen stijgt men op die
wijze eerst 800 el, om daarna 1100 el te dalen. Reeds
in 1854 werd de Semmering-, in 1807 de Brenner-
spoorweg geopend. Ook in Azie heeft men in dit op
zicht de grootste bezwaren overwonnendaar is de
Himalaya-spoorweg geopend, die den reiziger 2377 el
boven de oppervlakte der zee brengt.
Brengt ons de spoorweg alzoo reeds over bergen en
Alpen-passen de reuzen-Alpen zijn voor de locomotief
onbestijgbaar, en het eeuwige ijs en sneeuw versperren
haar den weg. Oostenrijk had over Semmering en Bren
ner de gemeenschap met Italië en de Adriatische zee
gevondenmaar Frankrijk kon op dezelfde wijze niet
naar Turijn Florence en Rome komen. Kon men niet
over de Alpen men besloot er door te gaan en van
1857 tot 1870 werd de tunnel door den Mont-Cénis
gegraven de eerste reuzentunnelruim 12 mijlen lang.
De kosten beliepen omstreeks 65 miljoen francs. Toen
het voorbeeld eenmaal gegeven wasvond het navol
ging, en reeds in 1872 begon men aan den tunnel door
Mijl beteekent natuurlijk niets anders dan kilometeren el
niets anders dan meter.
den St. Gothardwaarvan wij onlangs de feestelijke
opening in alle dagbladen hebben kunnen lezen. De
tunnel is bijna 15 mijlen (14,900 meter) lang, en heeft
een spoorweg verbinding tusschen Duitschland en Italië
mogelijk gemaakt in bijna rechte lijn door het hart van
Zwitserlan 1, die de kortste weg is voor westelijk Duitsch
land Belgie Nederland en Engeland maar dan ook
met al de kostbare werken en de verschillende tun
nels waarvan die door den St. Gotthard de grootste
is ongeveer 240 millioen francs heeft gekost. Vóór
het groote werk tot stand was gekomenheeft men
echter in Frankrijk reeds de vraag behandeldwat er
gedaan kon worden om aan de groote concurrentie het
hoofd te bieden en het verlies van een groot deel van
den doorvoerhandel te voorkomen. Er zijn er, die be
weren dat de twee groote spoorwegmaatschappijen
die Calais en het noorden van Frankrijk door den
Mont-Cénis met Italië vereenigendoor goede aan
sluiting en snel vervoer tijd genoeg kunnen besparen
om hun weg nog altijd de kortste te doen blijven, ter
wijl de tunnel onder het Kanaal allen vervoer uit En
geland aan Frankrijk zou verzekeren. De Fransche
Minister van Financiën acht de begrooting reeds al te
zeer met uitgaven voor openbare werken bezwaard
om een voorstander te kunnen zijn van een nieuwe
kortere verbinding met Italië door één der overige
Alpenreuzen maar dit belet nietdat reeds verschil
lende plannen gemaakt en tegenover elkander in de
weegschaal gelegd worden. Men heeft slechts te kie
zen een tunnel door den Simplon door den Mont
Blanc of door den grooten St. Bernharden de lengte
van elk dier tunnels is reeds berekendde verkorting
van den afstand aangegeven, de begrooting opgemaakt
Inderdaad het zijn reuzenwerken waarmee wij hier
te doen hebben schoone zegepralen van den mensch
over de stof, die hij geroepen is te beheerschen over
winningen op de hinderpalen die de aarde hem tot
woonplaats aangewezen en door hem tot steeds meer
geschikte woonplaats in te richten hem aanbiedt
overwinningenbehaald door den menechelijken geest
met aanwending der natuurkrachten die hij aan zich
dienstbaar heeft gemaakt. In de nabijheid van den
noordelijken ingang van den Gotthard-tunnel ligt over
den wilden, tusschen steile rotswanden ingesloten berg
stroom de Reuss, de zoogenaamde Duivelsbrug; en wan
neer het geloof aan de onmisbaarheid van de hulp van
den Vorst der duisternis voor het tot standkomen van
groote werken niet zooveel geleden had zou men er
spoedig toe bomen evenals deze brug ook den tunnel
voor een werk des Duivels uit te geven waarvoor
eenige menschenzielen als prijs waren bedongen. Men-
schenl evens heeft hij trouwens genoeg gekosten
paarden zijn gedurende het werk in de benauwde druk
kende hitte onder den grond bij honderden bezweken
maar wat vermocht de zwakke kracht van mensch en
dier tegen graniet en ijzerharde rots Hier toonde
de mensch zijn meesterschap, en dwong de lucht, het
XVI.
Ich weiss, ich batte viel ver9chuldet,
Doch nicht so viel, als du gemeint,
Und bitter haV ich drum gednldet,
Und blutig hab' ich drum geweint.
Geibll.
Toen professor von Prachs de huisdeur opende was
hem de wind in het eerste oogenblik te sterk wanke
lend hield hij zich aan het tuinhek vast, totdat zijn
oog aan de door felle bliksemstralen telkens afgewis
selde duisternis gewend was. Edith was naar het strand
gegaan daaraan viel niet te twijfelen maar in
welke richting? De professor wilde jaren zijns levens
er voor geven indien hij dit te weten bon komen.
Zijn trots was gebroken bij begreep nu, dat hij zijn
macht te hoog had geschatdat Edith liever wilde
Bterven dan ondanks zijn vermeende schuld, hem
vol liefde te vergeven en hij had nu slechts dien
eenen wensch haar allesalles te bekennen. Zij zou
verontwaardigd zijn om zijn misdadig spelmaar in het
bewustzijndat hij haar een veel zwaardere verden
king had te vergevenhem zonder twijfel vergiffenis
schenkenen o 1 hoe gaarne wilde hij het leed
dat zij om zijnentwille had gedragenduizendvoudig
vergoeden 1
Door hoop en twijfelberouw en verlangen voortge
dreven ging hij tastend stap voor stap vooruitover de
duinen naar het strand. Eindelijk stond hij aan zee.
Een bliksemou naldie sissend in het water viel, zoodat
de golven woest omhoogspatten gat hem de overtuiging,
dat hij wijd en zijd het eenige levende wezen op het
strand was. Hij was radeloos hij had een flauwe hoop,
dat Edith achter het damesbad kon gevlucht zijn om
zoo eenigermate voor den storm beveiligd te zijn. De
professor moestom daar te komen tegen den wind
in gaandenzelfden wegdie Edith te voren genomen
had maar ter wille van deze hoop hoe klein ze ook
zijn mochthad hij het met alle machten der aarde
opgenomen.
Iedere schrede vooruit moest hij afdwingenmaar al
werd hij ook tweemaal door den storm teruggeworpen,
een derde maal gelukte het hem toch en zoo was hij
langzaam maar voortdurend voorwaarts gaande het
damesbad tot op een twintig schreden genaderd. In
dat oogenblik stootte zijn voet tegen een voorwerp in
het zand. Hij boog zich voorover God in den he
mel het was een menscheene vrouw 1 En juist nu
geen bliksemstraaldie licht bracht, slechts knetterende
donderslagen die de houten omheining van het dames
bad deden schudden en dreunen.
De professor was op de knieën gevallen. „God, een
bliksemstraalwas zijn eenig gebed.
Eindelijk werd het verhoord de gansche hemel scheen
in lichte laaie te staan en maakte het hem mogelijk
om te zienwie er lag.
„EdithEdithriep de ongelukkige man met een
woeste door merg en been dringende schreeuw, die
boven alles uit klonk hij nam de levenlooze gestalte
van den grond en droeg haar hooger het strand op
daar de golven haar reeds raakten.
„Edith riep hij nog eenstoen hij met zijn dier
bare lastals vernietigd ineen zakte. Hij wierp den
doek van hare schouders hij luisterde aan haar hart,
hij voelde de pols en in zijne ontzettende over
spanning scheen het hem alsof nietsniets zich meer
bewoog Dat lieve gelaatdie kleine handen waren
koud doodskoud
Wanhoop greep hem aan. Hij wierp zich over haar
heen en omklemde haar met beide armen.
„Ik wil met u sterven 1" riep hij buiten zich zelve.
„Moest ik u al in het leven ontberen, dan zal ten min
ste mijn ziel met de uwe vereenigd zijn ik heb er
een recht op ik ik heb u in den dood gejaagd
O, dwaas die ik was Omdat uwe teedere ziel
mij beminde stootte ik u terug met ruwe hand
Edith Edith sla toch nog eenmaal die lieve oogen
op en zie mijn berouwopen nog eens eene seconde,
eene enkele secondeuw oor en hoor, dat ik niet
trouweloos was. U trouweloos Eerder had ik mijne
moeder verraden, eerder die vervloekte Justine, door
wier schuld wij zoo ongelukkig zijn gewordenmet
eigen handen neergeslagen Edith hoort gij
niet? Ik was altijd de uwe geen vrouw ter wereld
heeft mij van u kunnen vervreemden, van u, mijn tweede,
maar volmaakter ik En omdat ik u dat een paar
weken te laat zeg, straft gij mij zoo hard? Zie, hoe
mijn hart breekt is dat geen boete genoeg Kom
tot het leven terug of neem mij met u mee
Zoo riep en klaagde hij te midden van het woeste
geweld der elementen rondom hem, totdat eindelijk een
langevlammende bliksemstraal aan den hemel flik
kerde en hem Edith's gelaat deed zien. Maar
Bedroog hem zijn onvaste blikof zou hem God
in den hemel werkelijk zulk een onschatbare genade
bewijzen Had hij werkelijk die teere, trotsche ziel in
haar liefelijk omhulsel laten terugkeeren Het was hem
geweest, alsof de oogen, waarvan hij zoo even nog één
enkelen blik had afgesmeekthelder en groot tot hem
opzagen. Zijn hart hield op met kloppen van twijfel
en vreugde.
„Edith leeft ge vroeg hij sidderend, zijn oor dicht
aan haar mond houdende.
„Ja, Otto," kwam het flauw van hare lippen.
„Ongekwetst
„Ja."
Hij sprong niet juichend op, hij trok haar nietvol
zalige vreugde aan zijn harthij droeg haar niet dade
lijk in hare veilige woningonbewegelijk knielde hij
naast haar in het zandmet beide banden tegen het
