öuUstiï/mb
QUlerlci.
vreemde verhalen van Egyptische soldaten die bij d
Khedive zouden zijn binnengedrongen met do boodschap
dat Arabi hun gelast had hem te vermoordenmaar
weer aftrokken zonder hem leed te doen Thans nu
het bloed heeft gestroomd en een groote stad half is
verwoestthans is voorzeker de vrees niet ongegrond
voor een uitbarsting der volkswoede tegen de Euro
peanen thans loopen ongetwijfeld de achtergeblevenen
gevaar, en zoo ook Cairo het tooneel van moord en
brandstichting werd het zou hoe vreeselijk ook niet
onverklaarbaar wezen.
Merkwaardig zijn alweder enkele uitdrukkingen van
den Eranscben Minister de Ereycinetals hij de oor
zaken van de onlusten in Egypte zoekt in het beheer
der financiën waarbij ergerlijke misbruiken plaats had
den die een spanning tusschen de Europeanen en de
inboorlingen te weeg brachten en de laatsten een be
teren staatkundigen toestand deden wenschen. De
Minister laat dus tot zekere hoogte recht weervaren
aan de houding van Arabi-Pacha en zijn aanhang en
hij verklaart dat de Europeesche mogendheden zoodra
de orde hersteld isrekening zullen moeten houden
met de grieven der nationale partij. Zoodra de orde
hersteld is Helaashoeveel bloed zal er misschien
vóór dat tijdstip nog moeten vloeien hoeveel zal er
wellicht nog verwoest hoeveel schade geleden hoe
veel ellende aangericht worden indien Arabi bij zijn
weerstand volhardtMaar als men dan rekening be
hoort te houden met de niet geheel ongegronde grieven
der nationale partij had men dan op deze wijze moe
ten beginnen en was er geen vergelijk te treffen ge
weest waardoor een beter bestuur in Egypte geves
tigd de orde herstelden het Suez-kanaal onder
Europeesche politie gesteld werd
ENGELAND. Volgens de Daily News stelt de re
geering het antwoord der Porte op de uitnoodiging der
europeesche mogendheden tot gewapende tusschenkomst
in Egypte gelijk met eene weigering om daaraan te
voldoen. Daarom zal Engeland onverwijld troepen naar
Egypte zenden, om het gezag des Onder-Konings te her
stellen en de rechten der mogendheden te beschermen.
Garnet Wolseley is tot opperbevelhebber over het
egyptische legerkorps benoemd en de luitenant-generaal
Adye tot hoofd van den algemeenen staf.
Lagerhuis. Den 18 vroeg het conservatieve lid Wolffe
waarom admiraal Seymour na het bombardement geen
troepen aan wal gezet had, bewerende, dat hem zulks ver
boden was. Minister Gladstone ontkende zulks. Na de be
velen van 15 Mei, welke aan het Huis bekend waren, had
de admiraal geene andere bevelen ontvangen. Daarbij
was hij volkomen vrij gelaten om troepen aan wal te
zetten zoo hij dat noodig achtte. Na het bombar
dement had de admiraal het noch noodig noch staat
kundig geacht en de regeering nam de geheele verant
woordelijkheid voor die handelwijze op zich. Daarna
werd de beraadslaging over dat punt nog eenigen tijd
voortgezetzonder iets bizonders op te leveren.
Den 20 zeide de onder-minister van buitenl. zaken dat
Erankrijk en Engeland den 17 aan de mogendheden hadden
voorgesteld, de mogendheden aan te wijzen, die, in geval
van nood, bizonders maatregelen ter bescherming van het
Suez-kanaal zouden nemen, aan haar overlatende het tijd
stip en de wijze van het handelen, dat overeenkomstig
het aangenomen beginsel onbaatzuchtig zou moeten ge
schieden. Daarna las hij een depêche voor, bevestigende
dat graaf Kalnoky, de oostenrijksche minister van buiten-
landsche zaken, het bombardement volkomen gewettigd
achtte. Minister Gladstone deelde mede dat de Porte
inwilligde het voorstel om deel te nemen aan de bij
eenkomst der mogendheden in haar antwoord werd
echter volstrekt niet gesproken over het zenden van
turksche troepen naar Egypte. Verder kondigde hij aan
dat hij den 24 eene crediet-aanvrage zou indienen om de
regeering in staat te stellen de engelsche strijdkrachten
in de Middellandsche Zee te versterken. Het benoo-
digde geld wil hij door belastingwijzigingen verkrijgen.
Den 21 las minister Gladstone een uittreksel voor
van eene door Arabi aan de gouverneurs der provin
ciën gerichte kennisgeving, waarin hij zegt, den oorlog
tot het uiterste tegen de onverzoenlijke vijanden de
vijand en waar hij nog aarzeldewerd hij door de
Ditmarschers, aan wie de heilige banier bovenmenschen-
lijke krachten scheen te verleenen, daartoe gedwongen.
Met hetzelfde geluk verdreef Wolf Isebrand met zijn
dappere schaar den vijand. Hij had de roep van garde
overgenomen, doch nu luidde het: „Wacht u, garde,
de boeren komen 1" Een zwaar werk wachtte hen en
druipend van het zweet hieuwen en staken de Dit
marschers in de saamgedrongen hoop lansknechten
die nauwelijks in staat waren zich te verweren.
Daar klonk de kreet door de vijandelijke rijen: „Het
water komtterugen in grenzelooze verwarring
Bloeg het 's morgens nog zoo trotschevan de over
winning zekere leger op de vluchtInderdaad steeg
in het westen het water al hooger en hooger Peter
Arens had zijn plicht gedaan en het bruisen der nade
rende golven werd telkens duidelijker verneembaar.
Over en door elkander stormden de Deensche en Hol-
Bteinsche scharen in wilde vluchtwie op den grond
vielwerd vertreden met bloed en modder bespat
stroomden de massa's over de lijken van menschen en
dieren omgeworpen wagens kanonnen en wapens van
allerlei soort. Met onverminderde kracht huilde de
storm de regen was in sneeuw veranderd en de dwar
relende vlokken hulden vriend en vijand in haren ijzi-
gen sluier.
Op eenigen afstand van het eigenlijke slaggewoel
op den tot een dijk verhoogden weg naar Meldorf, be
vond zich Koning Johan, omgeven van zijn staf. Hij
zag hoe zijne troepen achteruitweken en neergehou-
wen werdenhoe aan beide zijden der straat de zee
altijd verder voortdrong en de door de Ditmarschers
gespaarde manschappen reeds tot aan de knieën door
er.geDcben te zullen volhouden met wie de Onder-
kor.'.'.g in bene..king staat. Yoor het geheele land
wordt de krijgswet afgekondigdmen zalgelijk tot
heden alleen hem moeten gehoorzamen. Hjj zet zijne
militaire toerustingen voort en bedreigt ieder die hem
ongehoorzaam is met zware straf.
Ierland. De vele regens doen den oogstvooral
van aardappelen mislukken deze mislukking zal niet
strekken om den toestand te verbeteren.
Krachtens de nieuwe dwangwet zijn reeds eenige
personen die zich op straat bevonden na zons- onder
en vóór zons-opgangin hechtenis genomen.
ERANKRIJK. De ministers vonden in de door hen
in de Kamer geleden nederlaag aanleiding, hun ontslag
te vragen. President Grévy drong in den daarop ge
houden ministerraad bij den minister president de Erey-
cinet ten sterkste er op aan dat hij aan het bewind
bleef. Den 20 werd de regeering in de Kamer door
den heer Labuze over de ministeriëele crisis ondervraagd.
Minister Ferry antwoorddedat president Grévy met
het oog op den toestand in het buitenland geweigerd
had, het door de ministers gevraagde ontslag te verlee
nen. Het ministerie zou echter alleen met eene motie
van vertrouwen genoegen nemen. Na verwerping met
308 tegen 208 stemmen van een voorstel om over te
gaan tot de eenvoudige orde van den dag, werd de voor
gestelde motie van vertrouwen aangenomen met 288
tegen 105 stemmen. Met het oog op deze stemming
werd het verzoek om ontslag ingetrokken.
ITALIË. De bladen laten zich zeer scherp uit tegen
Engeland. Do Riforma betreurt het, dat de regeering
genoodzaakt is bij het thans te Alexandrië afgespeeld
wordende drama werkeloos te blijven en van den nood
een deugd te maken. Ook ditmaal is ltaüe door de ge
beurtenissen verrast. Op nieuw bleek hetdat Italië
niet gereed was en dus wel verplicht is, eene staatkunde
te volgen die dat blad niet goedkeurt. Zoo ooitdan
was het egyptische vraagstuk voor Italië de gelegenheid
om eene belangrijke rol te spelen in de algemeene staat
kunde. Was Italië krachtig en sterk geweest, Engeland
zou omzichtiger gehandeld hebben: de vlotenvertooning
zou waarschijnlijk nagelaten of van anderen aard ge
weest zijn en het bombardement zou niet plaats gehad
hebben. De schuld daarvan ligt niet bij den minister
van buitenlandsche zaken, maar wel zijn zij verantwoor
delijk, die niet bijtijds gezorgd hebben voor de militaire
inrichting van het land.
Garibaldi's familie heeft het eiland Oapera aan het
italiaansche volk geschonken onder voorbehoud der
latere toestemming van de beide minderjarige kinderen
des generaals.
Er worden toebereidselen gemaakt om 40000 man
met den meesten spoed uit te rusten. Den 20 zou
beslist worden of het parlement bijeen geroepen zou
worden en de Koning naar Rome zou terugkeeren.
OOSTENRIJK-HONGARIJE. De minister van
financiën, graaf von Kallay vergezeld van eenige per
sonendie met de toestanden in Bosnië en de Herze-
gowina volkomen bekend zijn bezoekt die beide ge
westen om zich persoonlijk te overtuigen van hetgeen
noodig is voor een goed bestuurdaar de beslaande
regeling in strijd wordt geacht met de zeden en ge
bruiken der bevolking.
RUSLAND. De nieuwe minister van binnenlandsche
zaken graaf Tolstoï verzond twee aanschrijvingen over
de vervolgingen der israëlieten. In de eerste worden
de gouverneurs ten strengste gelastzich te houden
aan de aanschrijving van minister Loris Melikoff van
April 1880 om de israëlieten daar, waar zij eenmaal
warenal hadden zij geen recht daar te verblijven
ongemoeid te laten maar te zorgen dat zij voortaan
zich nergens meer nederzetten waar zij dat recht
misten. In de tweede worden de gouverneurs gelast
streng toe te zien dat de israëlieten niet door bedrie-
gelijke agenten tot landverhuizen verleid worden.
SPANJE. Een gezantschap van den Sultan van Ma
rokko kwam te Madrid aan, om met de regeering eene
ruiling van grondgebied te bespreken. De Sultan wenscht
de in 1860 aan Spanje afgestane havenplaats Santa
Cruz de Mar Pequina te ruilen tegen grondgebied in
de nabijheid van Ceuta. Den 24 zal de ministerraad
dit voorstel behandelen.
het water waadden, om hulp roepende en de laatste
krachten inspannende om aan den dood in de golven
te ontkomen. De aanvoerders hadden de grootste moeite,
op den wegdie alleen redding voor de golven bood
door het gewoel te komenmet het zwaard in de vuist
hieuwen zij op hunne eigen lieden in om zich vrij
baan te maken en den Koning te melden dat alles
verloren was. Maar nog aarzelde hij, tot de algemeene
aftocht, die in werkelijkheid reeds plaats vond, het sein
te geven hij beval nog eenmaal de troepen te ordenen
en door een geweldigen aanval den zegevierenden vijand
te keeren. De gedachtedat zijn leger van dertig
duizend geoefende manschappen voor een handvol boe
ren moest wijken, was hem onverdragelijk en hij hoopte
daarom nog altijd op eene verandering ten goede.
Daar kwam in vollen ren hertog Erederik aanrijden,
wiens Holsteiners voor Reimers manschappen en het
aandringende water hun heil in eene overhaaste vlucht
zochten.
„Laat ons vluchten broeder, eer het te laat is
riep hij den Koning toe „iedere minuut wachtens kan
ons den laatsten weg tot redding afsnijden 1"
Nog eenmaal overzag de Koning met donkere blik
ken den toestand van zijn leger, en zwijgend wendde
hij zijn paard, dat hij in stille vertwijfeling de sporen met
zulk een kracht in de zijde stietdat het zich hoog
op de achterpooten verhief en toen in razende galop
wegrende zoo goed als de modder en de duizenderlei
hindernissen op de straat het toelieten. Nog lang klonk
hem het jammergeschrei zijner soldaten in de ooren
die door de lansen der overwinnaars doorboord, neder-
zonken of in het ontzettende gedrang op de straat
door hun eigen vrienden werden doodgedrukt, en door
TURKIJE. Den 19 werd aan de gezanten een
schrijven van dien dag van Said-pacha overhandigd als
antwoord op het aan de Porte gerichte schrijven be
treffende de tusschenkomst in Egypte waarin gezegd
wordtdat zoo de Porte tot nog toe niet uit eigen be
weging tot het zenden van troepen naar Engeland
besloten had zulks toe te schrijven was aan hare over
tuigingdat dergelijke maatregelen vermeden konden
worden. Vertrouwende op het verlangen der mogend
heden om de orde te herstellen acte nemende van
den eerbied door de mogendheden aan den dag gelegd
j9gens de onbetwistbare en onbetwiste souvereiniteits
rechten des sultans over Egypte, geeft de minister aan
de vertegenwoordigers der groote mogenheden kennis
dat de Porte toestemt in het deel nemen aan hunne bij
eenkomst om over do noodige maatregelen tot verzeke
ring van het terugkeeren van een gewonen staat van
zaken in Egypte te beraadslagen eu ze vast testellen.
De gezanten antwoordden den 20 daarop dat zij
acte namen van dit besluit der Porte en vroegen of
Said-pacha de zittingen ten huize van den italiaanschen
gezant wilde bijwonen dan wel verkoos dat de ver
gaderingen in zijne woning gehouden werden. Het ge
rucht looptdat de Porte gewijzigde voorwaarden zal
stellen voor de turksche tusschenkomst in Egypte.
Den 20 dienden de engelsche en de fransche gezant
officiëel net ontwerp tot bescherming van het Suez-
kanaal bij de vergadering in.
BULGARIJE. Vorst Alexander vertrok naar Varna,
na vooraf verklaard te hebben dat hij den oud-minis
ter Zankoff, hoofd der nationale partij, wei uit den
kerker zou willen ontslaan mits hij zich voor goed in
Rusland vestigde, welke voorwaarde door zijne aan
hangers gelijk gesteld wordt met een vonnis tot ver
banning. Zoowel de inwoners van Sofia als vau Rust-
schuck verzochten Zankofi's in vrijheidstelling.
EGYPTE. Arabi riep alle pacha'sulema's en an
dere voorname personen samen om hun te vragen, of
men uit aanmerking van de nauwe betrekkingen tus
schen den Onder-Koning en de engelsche militaire
overheden nog gehoorzaamheid aan den Onder-Koning
verschuldigd is en of de militaire toebereidselen gestaakt
moeten worden. Er werd eene commissie benoemd, die
te Alexandrië de tegen den Onder-Koning ingebrachte
beschuldigingen zal onderzoeken. Zij zou den 18 ver
trekken. Het zoetwater-kanaaldat, in het meer Ma-
riotis afgeleid Alexandrië van water voorzietis door
een dam versperd. De vergaarbakken zijn echter nage
noeg vol en worden gezegd voor 10 dagen water te
bevatten. Arabi bevindt zich nog steeds te Kaffer Dewar,
volgens sommigen in eene zeer sterke stelling.
Het nieuwe stadhuis te Parijs heeft 3 dagen lang
opengestaan, om door het publiek bezichtigd te worden.
Gemiddeld maakten 60000 personen per dag daarvan
gebruik. Bij de sluiting op den laatsten dag moesten
10000 personen die een uur lang hadden staan wach
ten om toegelaten te wordenzonder het gezien te
hebben huiswaarts keeren.
Den 20 zijn van de Handelskade te Amsterdam
naar Amerika ingescheept 2 stieren 1 koe78 pinken
en 60 kalveren aangekocht met het doel om Hol-
landsch vee naar Amerika over te brengen.
Gambetta's moeder is overleden. Hij vernam haren
dood in de zitting van den 19. Weenende verliet hij
de vergadering, na zoo van voor- als tegenstanders be
wijzen van deelneming ontvangen te hebben.
Post- en spoorwegkantoren krijgen vaak vreemde za
ken te verzenden maar een zending, zooals dezer dagen
in Salonica werd geexpedieerd zal nog nooit in Europa
zijn voorgekomen. Het was een kist voor Konstantinopel
en bevatte volgens opgave menschenhoofden. Bij ope
ning der kist vond men er werkelijk negen hoofden in,
afkomstig van roovers die in Macedonië gevangen ge
nomen en onthoofd waren. Die negen hoofden werden
naar Konstantinopel gezonden om te doen zien boe
ijverig de politie zich van haar taak kweet
de hoeven der paarden werden vertrapt of bij duizenden
in het de vlakte overstroomende water den dood vonden.
Johan Adolfibijgenaamd Neocorusde oude ge
schiedschrijver der Ditmarschers, bericht, dat nauwelijks
een vierde deel van het geweldige leger in het vader
land terug kwam jonker Slenitz de dappere veldheer
der gardede beide graven van OldenburgEbbe
Geisz en bijna de geheele stoet van Sleeswijk-Holstein-
sehe ridders waren gevallen Hans Alefeld de drager
van den Danebrogzonk met vijftig andere edelen
na eene heldhaftige verdediging door ditmarsche lan
sen doorboorddood neder, en de beroemde deensche
banier viel in handen der overwinnaarsbovendien nog
een ongehoorde buit aan wapenen paarden en krijgs
werktuigen van allerlei soort de bagagewagen het
zilverwerk des Koningsgouden en kristallen bokalen,
kostbare kleedingstukken tafelgoed linnengoed van
groote waarde en een verbazende mondvoorraad bier
en wijn. Niet in Heide en niet door de deensche en
holsteinsche oversten en soldaten werd het overwin
ningsfeest gevierd maar in Meldorf dronken uit kost
bare gouden bokalen de ditmarsche boeren den wijn des
Konings, aten van zijne lekkernijen en zwoeren opnieuw,
bloed en leven voor hunne vrijheid veil te zullen hebben.
Dat was de gedenkwaardige 17e Februari van het
jaar 1500de roemrijke dag van Hemmingstadt
waarop een hoopje trotschevrijheid en vaderland lief
hebbende moerasbewoners een der grootste legersdie
toenmaals tusschen Oost- en Noordzee hadden gevoch
ten vernietigde.
Wordt vervolgd.