öuUstiï/mb QUlerlci. vreemde verhalen van Egyptische soldaten die bij d Khedive zouden zijn binnengedrongen met do boodschap dat Arabi hun gelast had hem te vermoordenmaar weer aftrokken zonder hem leed te doen Thans nu het bloed heeft gestroomd en een groote stad half is verwoestthans is voorzeker de vrees niet ongegrond voor een uitbarsting der volkswoede tegen de Euro peanen thans loopen ongetwijfeld de achtergeblevenen gevaar, en zoo ook Cairo het tooneel van moord en brandstichting werd het zou hoe vreeselijk ook niet onverklaarbaar wezen. Merkwaardig zijn alweder enkele uitdrukkingen van den Eranscben Minister de Ereycinetals hij de oor zaken van de onlusten in Egypte zoekt in het beheer der financiën waarbij ergerlijke misbruiken plaats had den die een spanning tusschen de Europeanen en de inboorlingen te weeg brachten en de laatsten een be teren staatkundigen toestand deden wenschen. De Minister laat dus tot zekere hoogte recht weervaren aan de houding van Arabi-Pacha en zijn aanhang en hij verklaart dat de Europeesche mogendheden zoodra de orde hersteld isrekening zullen moeten houden met de grieven der nationale partij. Zoodra de orde hersteld is Helaashoeveel bloed zal er misschien vóór dat tijdstip nog moeten vloeien hoeveel zal er wellicht nog verwoest hoeveel schade geleden hoe veel ellende aangericht worden indien Arabi bij zijn weerstand volhardtMaar als men dan rekening be hoort te houden met de niet geheel ongegronde grieven der nationale partij had men dan op deze wijze moe ten beginnen en was er geen vergelijk te treffen ge weest waardoor een beter bestuur in Egypte geves tigd de orde herstelden het Suez-kanaal onder Europeesche politie gesteld werd ENGELAND. Volgens de Daily News stelt de re geering het antwoord der Porte op de uitnoodiging der europeesche mogendheden tot gewapende tusschenkomst in Egypte gelijk met eene weigering om daaraan te voldoen. Daarom zal Engeland onverwijld troepen naar Egypte zenden, om het gezag des Onder-Konings te her stellen en de rechten der mogendheden te beschermen. Garnet Wolseley is tot opperbevelhebber over het egyptische legerkorps benoemd en de luitenant-generaal Adye tot hoofd van den algemeenen staf. Lagerhuis. Den 18 vroeg het conservatieve lid Wolffe waarom admiraal Seymour na het bombardement geen troepen aan wal gezet had, bewerende, dat hem zulks ver boden was. Minister Gladstone ontkende zulks. Na de be velen van 15 Mei, welke aan het Huis bekend waren, had de admiraal geene andere bevelen ontvangen. Daarbij was hij volkomen vrij gelaten om troepen aan wal te zetten zoo hij dat noodig achtte. Na het bombar dement had de admiraal het noch noodig noch staat kundig geacht en de regeering nam de geheele verant woordelijkheid voor die handelwijze op zich. Daarna werd de beraadslaging over dat punt nog eenigen tijd voortgezetzonder iets bizonders op te leveren. Den 20 zeide de onder-minister van buitenl. zaken dat Erankrijk en Engeland den 17 aan de mogendheden hadden voorgesteld, de mogendheden aan te wijzen, die, in geval van nood, bizonders maatregelen ter bescherming van het Suez-kanaal zouden nemen, aan haar overlatende het tijd stip en de wijze van het handelen, dat overeenkomstig het aangenomen beginsel onbaatzuchtig zou moeten ge schieden. Daarna las hij een depêche voor, bevestigende dat graaf Kalnoky, de oostenrijksche minister van buiten- landsche zaken, het bombardement volkomen gewettigd achtte. Minister Gladstone deelde mede dat de Porte inwilligde het voorstel om deel te nemen aan de bij eenkomst der mogendheden in haar antwoord werd echter volstrekt niet gesproken over het zenden van turksche troepen naar Egypte. Verder kondigde hij aan dat hij den 24 eene crediet-aanvrage zou indienen om de regeering in staat te stellen de engelsche strijdkrachten in de Middellandsche Zee te versterken. Het benoo- digde geld wil hij door belastingwijzigingen verkrijgen. Den 21 las minister Gladstone een uittreksel voor van eene door Arabi aan de gouverneurs der provin ciën gerichte kennisgeving, waarin hij zegt, den oorlog tot het uiterste tegen de onverzoenlijke vijanden de vijand en waar hij nog aarzeldewerd hij door de Ditmarschers, aan wie de heilige banier bovenmenschen- lijke krachten scheen te verleenen, daartoe gedwongen. Met hetzelfde geluk verdreef Wolf Isebrand met zijn dappere schaar den vijand. Hij had de roep van garde overgenomen, doch nu luidde het: „Wacht u, garde, de boeren komen 1" Een zwaar werk wachtte hen en druipend van het zweet hieuwen en staken de Dit marschers in de saamgedrongen hoop lansknechten die nauwelijks in staat waren zich te verweren. Daar klonk de kreet door de vijandelijke rijen: „Het water komtterugen in grenzelooze verwarring Bloeg het 's morgens nog zoo trotschevan de over winning zekere leger op de vluchtInderdaad steeg in het westen het water al hooger en hooger Peter Arens had zijn plicht gedaan en het bruisen der nade rende golven werd telkens duidelijker verneembaar. Over en door elkander stormden de Deensche en Hol- Bteinsche scharen in wilde vluchtwie op den grond vielwerd vertreden met bloed en modder bespat stroomden de massa's over de lijken van menschen en dieren omgeworpen wagens kanonnen en wapens van allerlei soort. Met onverminderde kracht huilde de storm de regen was in sneeuw veranderd en de dwar relende vlokken hulden vriend en vijand in haren ijzi- gen sluier. Op eenigen afstand van het eigenlijke slaggewoel op den tot een dijk verhoogden weg naar Meldorf, be vond zich Koning Johan, omgeven van zijn staf. Hij zag hoe zijne troepen achteruitweken en neergehou- wen werdenhoe aan beide zijden der straat de zee altijd verder voortdrong en de door de Ditmarschers gespaarde manschappen reeds tot aan de knieën door er.geDcben te zullen volhouden met wie de Onder- kor.'.'.g in bene..king staat. Yoor het geheele land wordt de krijgswet afgekondigdmen zalgelijk tot heden alleen hem moeten gehoorzamen. Hjj zet zijne militaire toerustingen voort en bedreigt ieder die hem ongehoorzaam is met zware straf. Ierland. De vele regens doen den oogstvooral van aardappelen mislukken deze mislukking zal niet strekken om den toestand te verbeteren. Krachtens de nieuwe dwangwet zijn reeds eenige personen die zich op straat bevonden na zons- onder en vóór zons-opgangin hechtenis genomen. ERANKRIJK. De ministers vonden in de door hen in de Kamer geleden nederlaag aanleiding, hun ontslag te vragen. President Grévy drong in den daarop ge houden ministerraad bij den minister president de Erey- cinet ten sterkste er op aan dat hij aan het bewind bleef. Den 20 werd de regeering in de Kamer door den heer Labuze over de ministeriëele crisis ondervraagd. Minister Ferry antwoorddedat president Grévy met het oog op den toestand in het buitenland geweigerd had, het door de ministers gevraagde ontslag te verlee nen. Het ministerie zou echter alleen met eene motie van vertrouwen genoegen nemen. Na verwerping met 308 tegen 208 stemmen van een voorstel om over te gaan tot de eenvoudige orde van den dag, werd de voor gestelde motie van vertrouwen aangenomen met 288 tegen 105 stemmen. Met het oog op deze stemming werd het verzoek om ontslag ingetrokken. ITALIË. De bladen laten zich zeer scherp uit tegen Engeland. Do Riforma betreurt het, dat de regeering genoodzaakt is bij het thans te Alexandrië afgespeeld wordende drama werkeloos te blijven en van den nood een deugd te maken. Ook ditmaal is ltaüe door de ge beurtenissen verrast. Op nieuw bleek hetdat Italië niet gereed was en dus wel verplicht is, eene staatkunde te volgen die dat blad niet goedkeurt. Zoo ooitdan was het egyptische vraagstuk voor Italië de gelegenheid om eene belangrijke rol te spelen in de algemeene staat kunde. Was Italië krachtig en sterk geweest, Engeland zou omzichtiger gehandeld hebben: de vlotenvertooning zou waarschijnlijk nagelaten of van anderen aard ge weest zijn en het bombardement zou niet plaats gehad hebben. De schuld daarvan ligt niet bij den minister van buitenlandsche zaken, maar wel zijn zij verantwoor delijk, die niet bijtijds gezorgd hebben voor de militaire inrichting van het land. Garibaldi's familie heeft het eiland Oapera aan het italiaansche volk geschonken onder voorbehoud der latere toestemming van de beide minderjarige kinderen des generaals. Er worden toebereidselen gemaakt om 40000 man met den meesten spoed uit te rusten. Den 20 zou beslist worden of het parlement bijeen geroepen zou worden en de Koning naar Rome zou terugkeeren. OOSTENRIJK-HONGARIJE. De minister van financiën, graaf von Kallay vergezeld van eenige per sonendie met de toestanden in Bosnië en de Herze- gowina volkomen bekend zijn bezoekt die beide ge westen om zich persoonlijk te overtuigen van hetgeen noodig is voor een goed bestuurdaar de beslaande regeling in strijd wordt geacht met de zeden en ge bruiken der bevolking. RUSLAND. De nieuwe minister van binnenlandsche zaken graaf Tolstoï verzond twee aanschrijvingen over de vervolgingen der israëlieten. In de eerste worden de gouverneurs ten strengste gelastzich te houden aan de aanschrijving van minister Loris Melikoff van April 1880 om de israëlieten daar, waar zij eenmaal warenal hadden zij geen recht daar te verblijven ongemoeid te laten maar te zorgen dat zij voortaan zich nergens meer nederzetten waar zij dat recht misten. In de tweede worden de gouverneurs gelast streng toe te zien dat de israëlieten niet door bedrie- gelijke agenten tot landverhuizen verleid worden. SPANJE. Een gezantschap van den Sultan van Ma rokko kwam te Madrid aan, om met de regeering eene ruiling van grondgebied te bespreken. De Sultan wenscht de in 1860 aan Spanje afgestane havenplaats Santa Cruz de Mar Pequina te ruilen tegen grondgebied in de nabijheid van Ceuta. Den 24 zal de ministerraad dit voorstel behandelen. het water waadden, om hulp roepende en de laatste krachten inspannende om aan den dood in de golven te ontkomen. De aanvoerders hadden de grootste moeite, op den wegdie alleen redding voor de golven bood door het gewoel te komenmet het zwaard in de vuist hieuwen zij op hunne eigen lieden in om zich vrij baan te maken en den Koning te melden dat alles verloren was. Maar nog aarzelde hij, tot de algemeene aftocht, die in werkelijkheid reeds plaats vond, het sein te geven hij beval nog eenmaal de troepen te ordenen en door een geweldigen aanval den zegevierenden vijand te keeren. De gedachtedat zijn leger van dertig duizend geoefende manschappen voor een handvol boe ren moest wijken, was hem onverdragelijk en hij hoopte daarom nog altijd op eene verandering ten goede. Daar kwam in vollen ren hertog Erederik aanrijden, wiens Holsteiners voor Reimers manschappen en het aandringende water hun heil in eene overhaaste vlucht zochten. „Laat ons vluchten broeder, eer het te laat is riep hij den Koning toe „iedere minuut wachtens kan ons den laatsten weg tot redding afsnijden 1" Nog eenmaal overzag de Koning met donkere blik ken den toestand van zijn leger, en zwijgend wendde hij zijn paard, dat hij in stille vertwijfeling de sporen met zulk een kracht in de zijde stietdat het zich hoog op de achterpooten verhief en toen in razende galop wegrende zoo goed als de modder en de duizenderlei hindernissen op de straat het toelieten. Nog lang klonk hem het jammergeschrei zijner soldaten in de ooren die door de lansen der overwinnaars doorboord, neder- zonken of in het ontzettende gedrang op de straat door hun eigen vrienden werden doodgedrukt, en door TURKIJE. Den 19 werd aan de gezanten een schrijven van dien dag van Said-pacha overhandigd als antwoord op het aan de Porte gerichte schrijven be treffende de tusschenkomst in Egypte waarin gezegd wordtdat zoo de Porte tot nog toe niet uit eigen be weging tot het zenden van troepen naar Engeland besloten had zulks toe te schrijven was aan hare over tuigingdat dergelijke maatregelen vermeden konden worden. Vertrouwende op het verlangen der mogend heden om de orde te herstellen acte nemende van den eerbied door de mogendheden aan den dag gelegd j9gens de onbetwistbare en onbetwiste souvereiniteits rechten des sultans over Egypte, geeft de minister aan de vertegenwoordigers der groote mogenheden kennis dat de Porte toestemt in het deel nemen aan hunne bij eenkomst om over do noodige maatregelen tot verzeke ring van het terugkeeren van een gewonen staat van zaken in Egypte te beraadslagen eu ze vast testellen. De gezanten antwoordden den 20 daarop dat zij acte namen van dit besluit der Porte en vroegen of Said-pacha de zittingen ten huize van den italiaanschen gezant wilde bijwonen dan wel verkoos dat de ver gaderingen in zijne woning gehouden werden. Het ge rucht looptdat de Porte gewijzigde voorwaarden zal stellen voor de turksche tusschenkomst in Egypte. Den 20 dienden de engelsche en de fransche gezant officiëel net ontwerp tot bescherming van het Suez- kanaal bij de vergadering in. BULGARIJE. Vorst Alexander vertrok naar Varna, na vooraf verklaard te hebben dat hij den oud-minis ter Zankoff, hoofd der nationale partij, wei uit den kerker zou willen ontslaan mits hij zich voor goed in Rusland vestigde, welke voorwaarde door zijne aan hangers gelijk gesteld wordt met een vonnis tot ver banning. Zoowel de inwoners van Sofia als vau Rust- schuck verzochten Zankofi's in vrijheidstelling. EGYPTE. Arabi riep alle pacha'sulema's en an dere voorname personen samen om hun te vragen, of men uit aanmerking van de nauwe betrekkingen tus schen den Onder-Koning en de engelsche militaire overheden nog gehoorzaamheid aan den Onder-Koning verschuldigd is en of de militaire toebereidselen gestaakt moeten worden. Er werd eene commissie benoemd, die te Alexandrië de tegen den Onder-Koning ingebrachte beschuldigingen zal onderzoeken. Zij zou den 18 ver trekken. Het zoetwater-kanaaldat, in het meer Ma- riotis afgeleid Alexandrië van water voorzietis door een dam versperd. De vergaarbakken zijn echter nage noeg vol en worden gezegd voor 10 dagen water te bevatten. Arabi bevindt zich nog steeds te Kaffer Dewar, volgens sommigen in eene zeer sterke stelling. Het nieuwe stadhuis te Parijs heeft 3 dagen lang opengestaan, om door het publiek bezichtigd te worden. Gemiddeld maakten 60000 personen per dag daarvan gebruik. Bij de sluiting op den laatsten dag moesten 10000 personen die een uur lang hadden staan wach ten om toegelaten te wordenzonder het gezien te hebben huiswaarts keeren. Den 20 zijn van de Handelskade te Amsterdam naar Amerika ingescheept 2 stieren 1 koe78 pinken en 60 kalveren aangekocht met het doel om Hol- landsch vee naar Amerika over te brengen. Gambetta's moeder is overleden. Hij vernam haren dood in de zitting van den 19. Weenende verliet hij de vergadering, na zoo van voor- als tegenstanders be wijzen van deelneming ontvangen te hebben. Post- en spoorwegkantoren krijgen vaak vreemde za ken te verzenden maar een zending, zooals dezer dagen in Salonica werd geexpedieerd zal nog nooit in Europa zijn voorgekomen. Het was een kist voor Konstantinopel en bevatte volgens opgave menschenhoofden. Bij ope ning der kist vond men er werkelijk negen hoofden in, afkomstig van roovers die in Macedonië gevangen ge nomen en onthoofd waren. Die negen hoofden werden naar Konstantinopel gezonden om te doen zien boe ijverig de politie zich van haar taak kweet de hoeven der paarden werden vertrapt of bij duizenden in het de vlakte overstroomende water den dood vonden. Johan Adolfibijgenaamd Neocorusde oude ge schiedschrijver der Ditmarschers, bericht, dat nauwelijks een vierde deel van het geweldige leger in het vader land terug kwam jonker Slenitz de dappere veldheer der gardede beide graven van OldenburgEbbe Geisz en bijna de geheele stoet van Sleeswijk-Holstein- sehe ridders waren gevallen Hans Alefeld de drager van den Danebrogzonk met vijftig andere edelen na eene heldhaftige verdediging door ditmarsche lan sen doorboorddood neder, en de beroemde deensche banier viel in handen der overwinnaarsbovendien nog een ongehoorde buit aan wapenen paarden en krijgs werktuigen van allerlei soort de bagagewagen het zilverwerk des Koningsgouden en kristallen bokalen, kostbare kleedingstukken tafelgoed linnengoed van groote waarde en een verbazende mondvoorraad bier en wijn. Niet in Heide en niet door de deensche en holsteinsche oversten en soldaten werd het overwin ningsfeest gevierd maar in Meldorf dronken uit kost bare gouden bokalen de ditmarsche boeren den wijn des Konings, aten van zijne lekkernijen en zwoeren opnieuw, bloed en leven voor hunne vrijheid veil te zullen hebben. Dat was de gedenkwaardige 17e Februari van het jaar 1500de roemrijke dag van Hemmingstadt waarop een hoopje trotschevrijheid en vaderland lief hebbende moerasbewoners een der grootste legersdie toenmaals tusschen Oost- en Noordzee hadden gevoch ten vernietigde. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1882 | | pagina 2