No. 96.
Vier en tachtigste Jaargang.
1882.
Aan don verkeerden kant?
FEUILLETON.
Dc Hoop van §tavö.
ZONDAG
13 AUGUSTUS.
Prijs der gewone Advertentiën
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
EERSTE BLAD.
©flictëel (Sebcelte.
Ministerie van Waterstaat
Handel en NU verbeid.
ll.OIAARSGHF COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele Rijk f 1,
De 3 nummers 0.06.
Van 1—5 regels f 0,75; iedere regel meer f 0,15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON
Ter kennis van belanghebbenden wordt gebracht, dat we
gens beproeving van de draaibruggen over de Zaan en over
de Augouw, in den spoorweg van Zaandam naar Enkhuizen,
op 14 Augustus e.k., de draaibrug over de Zaan voor de
scheepvaart zal GESLOTEN zijn van des middags 12 tot des
middags 2 uur en des namiddags van 3 uur 30 minuten tot
4 uur 30 minutendie over de Nagouw des namiddags van
2 uur tot 3 uur 30 minuten.
's GravenhageVoor den Minister,
8 Augustus 1882. De Secretaris-Generaal
G. DE BOSCH KEMPER, 1. g.
De schutter P1ETER DE JONG, l.w. Leiden, wordt ver
zocht zich ter gemeente-secretarie aan te melden.
Wanneer Europeesche tusschenkomst in het Oosten
Doodig is en waar ban die bij bet toenemend on
derling verkeer der natiën op den duur uitblijven
dan zien wij baar liefst door Engeland uitgeoefend.
Wel weegt ook bij dit volk het eigenbelang het zwaarst,
maar bet heeft tevens oog en hart voor billijkheid en
reent, het is bedacht op de welvaart van het land dat
bet bestuurt of onder zijn toezicht houdten eerder
geneigd om het nationale element te ontwikkelen en
te gebruiken dan het te onderdrukken. Daarom zouden
wij er ons op zich zelf over kunnen verbeugen dat juist
Engeland zich tot taak gesteld heeft den verwarden
toestand in Egypte te regelen en orde en zekerheid
te herstellen maar de wijze waarop het dat werk heeft
begonnen schijnt ons meer te getuigen van onhandig
heid en onbekendheid met den toestand en de bezwaren
die overwonnen moeten worden dan van beleid en
kennis van zaken. De rechtvaardiging van het bom
bardement van Alexandrië als geschied tot zelfverde
diging van de vlootbomt ons onhoudbaar voor er
moest een min ol meer goed klinkende reden worden
genoemd en deze was misschien nog de beste die men
vinden kon. De Engelsche admiraal schijnt gemeend
te hebben, dat hij slechts de donderende stem van het
zware geschut behoefde te laten hooren om alle ver
zet als kaf voor den wind te doen verstuiven en Egypte
op de knieën te doen vallen voor het machtig Albion,
gereed om de regeling en het bestuur te aanvaarden
die men te Londen noodig en nuttig zou oordeelen.
Daarin heeft hij zich vergist. Het blijkt dat Arabi met
recht kon zeggen dat het leger en het volk op zijne
hand warenEgypte moet veroverd en onderworpen
worden. Het moet veroverd worden niet op dezen
of genen vreemden indringer maar op de Egyptenaren
zeiven. Engeland verklaart wel dat het Egypte komt
redden en bevrijden, maar het is duidelijk dat de Egyp
tenaren niet van dezelfde meening zijn. Of is Arabi
slechts een geweldenaar een eerzuchtig dictator die
het arme volk doet bukken en tot gehoorzaamheid
dwingt door zijn schrikbewind Tot nog toe blijkt
daarvan niets, hoe gaarne zijn tegenstanders dat gevoe
len ingang zouden doen vinden, gelijk men onder andere
beproefd schijnt te hebben door de weinig geloofwaardige
verhalen omtrent de mishandeling van getuigen en
beschuldigden in het proces van de Circassische officie
ren. De Khedive en zijn aanhang vormen tot nog toe
de eenige partij in het land zelfdie de Engelsche als
verlossers en weldoeners begroeten vermits de
Khedive zich onder hunne bescherming bevindt, mist
zijne stem allen invloed op het volk. Het begrijpt, dat
hij willens of onwillens niets anders kan zeggen dan
wat zijn beschermers verlangen.
Maar Engeland heeft een bondgenoot in Turkjje in
den Sultan Egypte's souverein die zich gereed maakt
troepen naar den Nijl te zenden en eindelijk ook be
reid schijnt Arabi tot rebel te verklaren ofschoon hij
nog voor weinige weken verklaarde dat deze generaal
voor orde en gezag waakte en hem huldigde door de
toezending eener hooge ridderorde. Dat Engeland zijn
bondgenoot echter weinig vertrouwt, blijkt uit het
aandringen op een behoorlijke regeling der strijdkrach
ten onder Engelsch opperbevel en op eene openlijke ver
deeling van Arabieer de Turksehe troepen scheep
gaan. Maar dat de Sultan Engelands onderneming
goedkeurt en de Britsche troepen als bondgenooten
van dezen souverein van Egypte optreden kan onzes
inziens voor Engeland niet zoo voordeelig zijn als zijn
Regeering schijnt te meenen. De Turken zijn bij de
Egyptenaren geenszins bemind of gezien. Zij zijn de
vreemde veroveraars, die de eigenlijke Egyptenaar,
ofschoon zijn meesters en bestuurdersbeneden zich
stelt in afkomst en beschaving. Zij zijn de bevoorrechte
klasse wellicht niet meer dan tienduizend zielen sterk,
die als grondbezitters of hooge ambtenaren in weelde
leven terwijl de inlander hard moet werken en arm
blijft. Wel zijn zij geloofsgenooten maar de Egypte
naar beschouwt hen en te rechtals jongere zonen
van den Islamniet gerechtigd om over de oudere
broederen te heerschen. Hij heeft niet vergeten dat
het Egyptische Kalifaat ouder was dan het Turksehe
dat eenmaal de Arabische beschaving in Egypte heeft
geschitterden dat de Turken aan dien luister een
eind hebben gemaakt door Konstantinopel te stellen
boven Cairo. Ook thans nog heeft Cairo geenszins zijn
gewicht en gezag op het gebied van godsdienst en
wetenschap verloren. Om al deze redenen is de ge
meenschappelijke godsdienst voor de Egyptenaars niet
voldoende om zich aan de Turken en het oppergezag
(6
Terwijl de kapitein zich naar zijne gasten begaf, die
dapper hunne glazen ledigden op het welzijn van „de
„Hoop van Stavö," ging Knnt Mende langzaam naar
zijne hut terug. Hij kon het drukkende gevoel niet
van zich afzetten, hoeveel moeite hij er ook voor deed.
De toekomstdie hij evenals zijne makkersgisteren
nog zoo vroolijk inzag scheen hem nu donker en on
heilspellend toe. Altijd weder kwam hem het beeld
zijner droomen voor den geestverward spookachtig
en afschuwwekkend. Hij vond zich zelf zonderling en
verachtelijk.
Weg daarmee Hij wilde er niet meer aan denken.
Ja jade kapitein had gelijkeen zot en een lafaard,
die zich door droomen schrik liet aanjagen Toen hij
de heldere vensters van het kleine kamertje zag, waarin
zijne vrouw hem opwachttesteeg het bloed hem van
schaamte naar het hoofd over de stap die hij, gedre
ven door een hem zelf onverklaarbaar gevoelzooeven
had gedaan en waarvoor hij niet eens durfde uitkomen,
zonder zich in de oogen zijner moedige vrouw te ver
nederen. Vastbeslotende herinnering aan zijne zwak
heid door verdubbelde plichtsbetrachting gedurende de
reisuit te wisschen betrad hij de nederige hut die
alles bevattewat hem dierbaar was.
Binnen was hetondanks de zichtbare armoede
der bewoners toch zeer behagelijk. Greta begroette
een binnenkomende met een hartelijke kus, en een
vroolijk knaapje van nauwelijks een jaar oud die op
den groei kroop, gaf zich alle moeite, om zijns vaders
been te grijpen en zich daaraan op te richten. Knut
bukte zich naar den strompelenden kleinen jongen en
tilde hem hoog op. Het kind schreeuwde van pleizier,
hij nam het op den arm terwijl een blijde lach zijn
gelaat verhelderdekuste hetzette het weder op den
grond en ging vervolgens in de nabijheid van het ven
ster zitten tegenover zijne vrouw die nog ijverig bezig
was de uitrusting van haar man voor de lange zee
reis gereed te maken.
„Waarom zijt gij niet bij de anderen vroeg zij.
„Kunt gij je dat niet denkenGreta
„Zeker wel beste manantwoordde zij met een
blik vol liefde en dankbaarheid. „Wij moeten ons nu
lang zonder u behelpen Karei en ik. Maar dan
zal de vreugde ook des grooter zijn, wanneer gij terug
komt en iets schoons medebrengt. Wij hebben het
geld zeker noodig maar toch als het niet ons schip
waszou ik u niet hebben laten gaan. Nu echter kan
het niet anders."
„En waarom niet Maakt het dan zulk een groot
verschil of het Hendriks schip of dat van een vreem
deling is
„Hoe kunt gij dat vragen," antwoordde zij verwonderd.
„Behoort het schip niet eenigermate ons allen toe
is het niet onze eer, onze trots? Welke stad in Noor
wegen kan op zulk een schip en zulke eene bemanning
wijzen, zoools wij op onze „Hoop De gansche wereld
zal zien wat de mannen van Stavö kunnenen wij
vrouwen die ook deel hebben aan uwe roem zullen
bewijzen dat wij zulke mannen verdienen."
Hij antwoordde niet en Greta ging voort„Wanneer
gij terugkomt Knutzult gij alles hier in huis nog
vinden zooals gij het verlaten hebt. Onzen jongen
alleen nietdie loopt u dan reeds tegemoet. Ik zal
hem dagelijks over u spreken. Hij zal zeker eens een
braaf zeeman worden zooals zijn vader, en wanneer de
fortuin met hem ismisschien een kapitein als Hen
drik Harding. Ja, Knut, wanneer Hendrik u eens
op de reis tot stuurman maaktet zooals gij het ver-
diendet, ik zou van vreugde niet weten, wat ik deed."
Zoo babbelde de jonge vrouw voort, Knut luisterde
welmaar sprak nu en dan slechts een enkel woord
van den Sultan te hechten. Integendeel zouden zij
even gaarne van de heerschappij der Turken als van
het juk der Europeanen bevrijd zijn. En dat men zich
in Konstantinopel daarvan bewust isban ééne der
vele redenen zijn van de weifelende houding van den
Sultan tegenover Arabi. Was hij zeker, dat de Egyp
tische bevolking naar zijne stem als die van haar
godsdienstig en wereldlijk hoofd van baar Kalief en
Sultan zou hoorenwaarom dan zoo lang geaarzeld
van deze gelegenheid gebruik te maken om zijn gezag
in Afrika schitterend te doen uitkomen? Daarenboven
is de beweging in Egypte ook tegen de voogdijschap
der Europeanen gerichten van die voogdijschap heeft
de Sultan zelf te onaangename herinneringen om een
beweging daartegen terstond in den ban te willen doen.
Kortom de Sultan gedraagt zich in deze zaak niet als
de meester, de gezaghebbendemaar als de zwakke
die nog niet met zekerheid weetwat zijn belang
meebrengt en op welke wijze zijn wankelend gezag be
ter bevestigd, zijn sclujngczag althans gered zal kunnen
worden.
Er bestaat in Egypte een nationale partij niet eerst
sinds gisteren of eergisteren maar sedert jaren en
Arabi was in den laatsten tijd haar krachtigste verte
genwoordiger. Die partij is zoowel tegen de heer
schappij der Turken als tegen te zwaren druk en de
financiëele uitmergeling der Europeanen gekant. Waar
om heeft Engeland van die partij niets willen weten?
Stellen wij ons eens voor, dat het de ooren geleend
had aan de grieven van Arabi en zijn geestverwanten;
zou het niet in Egypte een schoone rol vervuld bun
nen hebben door het land van de souvereiniteit der
Porte te bevrijden en het daardoor al dadelijk van de
opbrengst eener jaarlijksche schatting van ruim acht
millioen gulden te ontslaanwaarvoor het letterlijk
niets geniet Arabi heeft altijd verklaarddat hij
geen bezwaar had tegen het toezicht der Europeesche
mogendheden op het beheer der buitenlandsche schuld
en de stipte betaling der renten en er is geen reden
om de oprechtheid dier verklaring te betwijfelen. Zijn
belang bracht niet mee zich Engeland Erankrijk en
geheel Europa tot vijand te maken en daarom zou hij
de bu.tenlandsche schuld met rust gelaten hebben, even
zeer als hij thans om dezelfde reden de vaart op het
Kanaal van Suez niet zal bemoeilijken tenzij hij van
die zijde door de Engelschen wordt bedreigd. Engeland
had met de partij van Arabi, met de nationale partij
de partij van leger en volk in onderhandeling kunnen
treden en zich op die wijze in het land een schoone en
sterke positie verwerven aan de oppermacht en be
gunstiging van de Turken zou een einde zijn gekomen,
en met het gezag van den Sultan in Egypte zon het
gedaan zijn geweest.
Maar Arabi zelf zoekt tegen den Khedive steun bij
het gezag van den Sultan. Hoe kan dan ondersteld
worden dat hij ooitdoor Engeland of het vereenigd
Europa geholpen Egypte van de souvereiniteit der
want al te luchtig was het hem nog niet te moede.
Zijn borst verhief zich echter toch vrijerals werd de
last, die er den ganschen dag op gedrukt had, meer
en meer weggenomen.
„Gij zijt zoo stil, Knut. Scheelt er iets aan vroeg
Greta na een poos.
„Mij Niets Hij boog zich over haar heen en kuste
haar. „Ik ben blij, dat ik zulk een vrouw bezit, Greta."
„Werkelijk
„Geloof mijik heb dit nooit zoo levendig gevoeld
als nu."
Zij sprong op en wierp zich om zijn hals. Hij om
vatte haar met zijne sterke armen en drukte haar vast
aan zijne borst. Het laatste spoor van beklemdheid
dat nog in zijn gemoed was overgebleven scheen ver
dwenen en evenals voorheen schitterden moed en zelf
vertrouwen in zijn oog.
Beide begonnen daarop de oude zeemanskist te pak
ken die Knut reeds op zoovele reizen had vergezeld.
Op het groengeverfde deksel stond met witte letters
de naam des eigenaars en aan de vier zijden tusschen
eene dubbele rij arabesken een fraaie zeemansspreuk,
Intusschen was Erik, zoo snel zijn stijf been het hem
toelietde helling afgeloopen waarop het dorpje ge
bouwd was. Overal uit de hutten en tuinen wierpen
de vrouwen hem een groet toe de kinderen staakten
zelfs hunne spelen om hem een hand te geven want
Erik was om zijne goedheid aller lieveling. De
volwassenen zagen tegen hem op, wegens zijne geleerd
heid die hun onbegrensd toescheen, de kinderen, wien
hij in de groote woonkamer van zijn vaderlijk huis ge
durende den acht maanden langen winter onderwijs gaf,
waren met groote geestdrift aan hun jongen leeraar
gehecht. Ook nu kon hij zich niet dan met moeite
van zijne kwelgeesten bevrijden die hem bestormden
met het verzoek om een sprookje te vertellen uit den
ouden tijd van reuzen en dwergen, van de tochten der
Yikings en van zeegevechten. Eerst nadat hij beloofd had
na het vertrek van het schip hun geheel nieuw avon-