No. 150.
Vier eo tachtigste Jaargang.
1882
Z O N i> A G
Bij dit nummer behoort eene uit
slaande portefeuille-almanak, in
kleurendruk.
Zjj, die zich met 1 Januari a.s.
op ons blad ahonnecrenontvangen
de tot dien datum verschijnende
nummers gratis.
FEUILLETON,
17 DECEMBER.
EERSTE BLAD.
DE SCHAT VAN DEN DUIVEL SPOEL.
roWIA X
Prijs der gewone Advertentiën:
L)il nummer bestaat uit twee bladen.
(EXBcicel (Se&ccStc.
%9iliiie.
VsMi de ontvangen giften zal later in dit blad
melding worden gemaakt.
Buitsnlaub,
AluortS van advocaat Siernays.
ILKHAARSCIIE COURAIVT
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door
het gebeele Rijk f 1,
De 3 nummers 0 08.
Van 15 regels 0,75; iedere regel meer f 0,15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
Gelet op art. 54 der wet van 29 Juni 1851 (Staatsblad
No. 85)
Brengen ter algemeene kennis, dat de gemeenteraad in zijne
vergadering van den 13 December 1882 benoemd heeft voor
het jaar I8S3
1. tot leden der vaste commissie voor de verordeningen, tegen
welker overtreding straf is bedreigdde heeren Mr. A. P.
de Lange, J. C. Vonk, J. G. A. VerhoefP en J. C. Koorn,
van welke commissie de Burgemeester, ingevolge art. 166
der gemeentewet, voorzitter is;
2. tot leden der vaste commissie van financiënde heeren
J. G. A. Verhoeff, J. C. Koorn, B. Preijer, C. Bosman en
C. W. Bruinvis, onder voorzitterschap van den heer J. G.
A. Verhoeff;
3. tot leden der vaste commissie van bijstand in betrekking
tot het beheer en onderhoud der plaatselijke werken en ei
gendommen, de heeren H. J. Conijn, O. Bosman en H- J.
Bruinvis, onder voorzitterschap van den heer Wethouder
P. Bruinvis de Lange, daartoe door Burgemeester en Wet
houders uit hun midden aangewezen;
4. tot leden der vaste commissie in het beheer der wandelingen
en plantsoenen, de heeren J. C. Koorn, Mr. A. P. de
Lange en C. W. Bruinvis, onder voorzitterschap van den
heer Burgemeester A. Maclaine Pont, daartoe door Burge
meester en Wethouders uit hun midden aangewezen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
15 Dec. 1882. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
STA ATS-LOTERIJ.
Aan de belanghebbenden alhier wordt medegedeeld, dat de
acte van toelating als gedelegeerde der 2e klasse voor de 311
312 en 313 Staats-loterijen, tegen betaling van 25 centen leges
ter gemeente-secretarie verkrijgbaar is op Maandag Dinsdag
en Woensdag 18, 19 en 20 December a. s.
De persoon van KAREL DOORNBERG, geboren in de
gemeente Sehoterland, arr. Heerenveen, 14 Mei 1864 wordt
verzocht omtrent zijn verblijf bericht te geven ter gemeente
secretarie.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR.
Gezien art. 19 der wet van 19 Augustus 1861 (Staatsbl.jNo. 72).
Roepen bij deze op
alle mannelijke ingezetenen, die op 1 Januari IS83 hun
negentiende jaar zijn ingetreden, (mitsdien alle mannelijke ge
borenen van 1864), om zich, ingevolge art 15 en 20 der
aangehaalde wet, in de maand Januari 1883 in het daartoe
gereed gemaakte register voor de Nationale Militie te doen
inschrijven.
De inschrijving geschiedt in een der vertrekken van het
raadhuis alhier, des avonds van 5 tot 7 ure,
op Dinsdag 2, 9 en 16 Januari en
Vrijdag 5 en 12 Januari 1883 en verder aan de gemeente
secretarie.
De verp'ichting tot het doen der aangifte berust op den
militieplichtige zeivenbij ongesteldheidafwezigheid of ont
stentenis, op den vader; is deze overleden, op de moeder, en,
zijn beide overleden, op den voogd.
Burgemeester en Wethouders maken, tot recht verstand van
het voorgaande, de ingezetenen opmerkzaam op de volgende bij
genoemde wet gemaakte bepalingen als
Voor ingezeten wordt gehouden
1°. hij wiens vader, ot is deze overleden, wiens moeder, ot
zijn beide overleden, wiens voogd ingezeten is volgens de
wet van 28 Juli 1850 (Staatsblad n°. 44);
2°. hij diegeen ouders of voogd hebbendegedurende de
laatste 18 maanden voor 1°. Januari 1883 binnen Nederland
verblijf hield
3°. hij van wiens ouders de langstlevende ingezeten was al
is zijn voogd geen ingezeten, mits hij binnen het Rijk ver
blijf boude.
Voor ingezeten wordt niet gehouden de vreemdelingbe-
hoorende tot een Staat, waar de Nederlander niet aan de
verplichte krijgsdienst is onderworpen, of, waar ten aanzien
der dienstplichtigheid het beginsel van wederkeerigheid is
aangenomen.
De inschrijving geschiedt
1°. van een ongehuwde in de gemeentewaar de vaderof is
deze overleden de moederof zijn beiden overledende
voogd woont
2°. van een gehuwde en van een weduwnaar in de gemeente
waar hij woont
3°. van hemdie geen vader, moeder of voogd heeft of door
dezen is achtergelatenof wiens voogd buiten 's lands ge
vestigd isin de gemeente waar hij woont
4°. van den buiten 's lands wonenden zoon van een Nederlan
der, die ter zake van 's lands dienst in een vreemd land
woontin de gemeente waar zijn vader ot voogd het laatst
in Nederland gewoond heeft.
Poor de Militie wordt niet ingeschreven
1°. de in een vreemd Rijk achtergebleven zoon van een inge
zeten, die geen Nederlander is;
2°. de in een vreemd Rijk verblijf houdende ouderlooze zoon
van een vreemdeling, al is zijn voogd ingezeten;
3°. de zoon van den Nederlander, die, ter zake van 's lands
dienst, in 's Rijks overzeesehe bezittingen of koloniën woont.
Zij noodigen hen wien dit mocht aangaan, uit, zoo moge
lijk in eigen persoon de aangifte te doen en daarmede niet
tot het einde van Januari te wachten, terwijl zij voorts
herinneren aan de straf, waarmede de nalatigen ter in
schrijving bij de art. 183 en 188 der wet bedreigd worden.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
13 Dec. 1882. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR;
Gezien de tot hem gerichte uitnoodiging, om zich bereid te
verklaren tot het in ontvang nemen van liefdegiften ter leni
ging van den ontzettenden nood, waarin de visschersbevolking
van Scheveningen verkeert, door het verongelukken van
53 vissehersnalatende 32 weduwen en 97 weezen,
in het afgeloopen najaar
Verklaart zich gaarne bereid tot het in ontvang nemen der
giften, die Alkmaar's ingezetenen voor die ongeiukkigen wen-
schen af te zonderen.
Alkmaar, De Burgemeester van Alkmaar
16 Dec. 1882. A. MACLAINE PONT.
P L I O I E.
Ter terugbekoming is aan het Commissariaat van Polieie
het voleende gevondene voorhanden; een klein zwartbont hondje,
een gouden oorbelletje (zonder haak), een gebreid jachtvest
(zoogenaamde wollen truizwarte kleur), een paar gouden han
gers een paar kinder-pantoffelszeven pakmanden, drie ledige
zakkeneen wollen kapeen schotsche oorbel met zilveren
haak, een witte biljartbal, eenige sleutels en eenige portemon-
naies met geld.
Den 13 zet de procureur-generaal zijn requisitoir
voort. Op 20 September treedt Armand in betrekking
met Léontoen in het gezin van Bern ays de hevigste
twisteu bestonden den 15 October kotnt tusschen de
echtelieden eene schikking tot stand om elkander te
dulden en den 1 November is Léon gedwongen Nieuw-
Tork te verlaten tot bet volbrengen van den moord.
Vanghan (Léon) komt 27 November te Brussel met het
doei om eene stoomvaart-maatschappij op te richten. Hij
kiest Bernaya aL advokaat, niet omdat hij oen kundig man
ia, maar omdat hij de gehate echtgenoot is vnn Julie
Pecher. Vaughan moet voor de justitie, voor Bernays
en voor zijne vrouw bestaan hebben want laatstge
noemde zon toch nooit hare hand aan den moordenaar
van haren man gereikt hebben. Vaughan gaat op reis
naar Amsterdam naar Hamburg, naar Bremen, overal
op geheimzinnige wijze sprekende over die op te rich
ten maatschappij, zonder stukken te toonen, aan ieder
een zijne adreskaarten opdringende op in het oog
loopende wijze aanwijzing van bekwame advokaten vra
gende enz. Al die reizen zijn komediespel: het eenige
ernstige zijn de telegrammen door Armand in dien
tijd gezonden. Het telegram van 12 December uit
Brussel, vestigt uwe aandacht op tegenwoordigheid C: wacht
nadere bijeenkomstwordt als volgt uitgelegd. Pas op,
Léondat uw zwager Clason te Bremen u in uwe
vermomming niet herkentde laatste woorden duiden
aan dat de broeders meermalen bijeen geweest zijn
zooals in den nacht na den moord en voor dien tijd
meermalen in een van Brussel's achterbuurten. Het
telegram van 17 December, stuur heden document C wilde
8)
Kornely was stil geworden alsof zij het vroolijke
gepraat aan hare ooren niet hoorde keek zij strak
voor zich uit in het water, dat uit het kleine bekken
vloeiende door het vochtige gras naar beneden
liep. Waar konden hare gedaehten toeven Wat
kon er achter de zwaar samengetrokken wenkbrauwen
toegaan terwijl hare groote blauwe oogen zoo zwaar
moedig voor zich uit zagen Ook zij had tijden ge
kend waarin slechts een weinig zonneschijn misschien
een maneschijn zelfs en eene vroolijke vriendin genoeg
waren om haar uitgelaten vroolijk te maken. Maar
die tijden waren lang voorbij. Wat had had zij sedert
beleefd en wat had daartoe bijgedragen om haar ge
laat te vroeg reeds van de jeugdige frischheid te be-
rooven en het met de diepe plooien der zorg te
rimpeleD Dieper boog zij het hoofd en nog zwaar
moediger werden hare oogen. Als in een droom hoorde
zij de vroolijke stemmen der beide gelukkige menschen,
die zij geheel scheen te hebben vergeten. Slechts een
maal verhelderde een vluchtig lachje hare harde trek
ken. Het wastoen Kate haar den hoed van het
hoofd nam de eene hand zacht op hare wangen legde
en haar gelaat zoo naar zich toe keerde dat zij de
oude vrouw recht in de oogen kon zien.
„Goede mrs. Kornely," smeekte zij plagend en toch
weder zoo hartelijk dat zich een ongekend verkwik
kend gevoel van de oude vrouw meester maakte. „Wees
toch niet zoo stil en zeg ook eens een vroolijk woordje,
als gij mij het hart niet breken wilt."
Ja daar glimlachte Kornely Watson als iemand
die niet weetof hij een onschuldige scherts met
straffende waardigheid of met toegevendheid moet be
jegenen. En zacht maakt zij haar hootd los uit Kate's
banden en den ouden stroohoed weder te recht schui
vende zeide zij
„Uwe ouders hebben wel gelijk gij zult nooit ver
standig worden."
„Dat is ten minste een woordje riep Kate vroolijk,
„en een goed woordje bovendien. Maar nu, mr. Dick
WTatson nu niet losgelaten. Waar dit woordje van
daan gekomen iszijn er meer" zij zweeg en zag
ter zijde terwijl het bewegelijk bloed haar tot in de
slapen steeg. Zich naar Dick wendendehad zij be
merkt hoe deze haar met als het ware strakke blikken
zat aan te kijken maar zijne oogen hadden daarzij zulk
een eigenaardige vochtige glansals bij iemand die
door een beelddat zijne fantasie geheel vermeestert
zijne borst voelt zwellen van ontroering. Hoe zij deze
uitdrukking moest uitleggen wist zij zelf het minst.
Zij had slechts de gewaarwordingdat zij een blik had
ontmoetzooals zij er in geheel haar leven nog nooit
een had gezien. Aan de andere zijde zeide haar weder
een soort van instinctdat zij die gewaarwording zoo
min mogelijk moest doen blijken.
„Waar dacht ik aan?" riep zij uit, hare verwarring
achter een heldere lach verbergende voordat Kornely
of de jonge man die bemerkten „ik ben toch niet in
den kring mijner huisgenooten waar het mij tot een
gewoonte is geworden den ouden lieden de sombere
stemming te verdrijven."
„Laat de ernst mijner moeder u niet afschrikken, Kate,"
zeide Dick geheel van zijn stuk door den aanblik van
het schoone, vertrouwelijke meisje „ik gun het haar van
harte want wij met ons drieën broeders kunnen het
om haar heen wel zoo gemakkelijk mogelijk maken,
maar het is ons niet gegevenom op uwe wijze als de
fonkelende dauw op het gras een schijnbaar onbedui
dende stroohalm om te tooveren tot een genot voor
het oog en de woorden uit te spreken dat zij klin
ken als lijstergezang."
„Is dat waar vroeg KateKornely met oprechte
verbazing in het gelaat ziende.
„Nu ja," antwoordde de oude vrouw droomend, alsof
zij hare gedachten eerst moest verzamelen „wanneer
Dick het beweert, moet het waar zijn want een
leugen is zijne lippen even vreemdals een onbe
holpen katvisch hier aan het kleine beekje. Gelukkig
hebben wij ongetwijfeld geleefd maar een heldere
lach zooals zulk een jong ding als gij er misschien
drie dozijn per dag laat hooren hm nu ja die is
ons dak geheel vreemd. Wij houden het meer met de
kalme ernst, dat wil zeggen, ik maak u daarom geen
verwijtintegendeelgebruik uwe gave zoo lang uw
slanke hals nog niet gebogen is ik bedoel de gave
om zonder veel woorden iemands zorgen te verdrijven."
Het laatste woord klonk hard en terwijl zij de wenk
brauwen samentrok schenen hare oogen dieper in hunne
kassen terug te zinken.
„Daar komt iemand zeide zij op onverschilligen toon,
met de hand naar het oosten wijzende.
„Dat is vader," antwoordde Kate levendig en op
springende wenkte zij met beide handen en alsof dit
nog niet genoeg was om den naderende op de hoogte
te brengen van hare gelukkige ontmoeting met Kornely
Watson, zwaaide zij ook nog haar stroohoed boven het
hoofd.
„Dien had ik nooit meer herkend zeide Kornely
somber tot zich zelf, toen Dick, aan Kate's zijde,
als om de plichten van den gastheer te vervullen
W inslow tegemoet trad„inderdaadook over zijn
hoofd zijn zware stormen beengetrokken en die ver
woesten vaak meer dan een groot aantal |aren."
Peinzend beschouwde zij de magere gestalte met het
korte haar en baard diealsof hij de ontmoeting met
haar nog wilde verschuiven langzaam en bedachtzaam
naderde. Vervolgens rustten hare blikken weder na
denkend op de beide jonge lieden die zoo recht en
zelfbewust voortschredenalsof zij slechts de wensch
hadden behoeven uit te sprekenom het afzichtelijk
