No. 85.
Vijf en tachtigste Jaargang
1883.
FEUILLETON.
V 11 IJ I) A G
23 M AART.
16) 1>E STER IIKIt ANTHOLDS.
Prijs der gewone Advertentiën:
I& te Slmldergat.
<£>(Bciëel (Bcbeelte.
IValionale Militie.
Ëuiteulaub
tlKllttllSCIIi: COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door
het geheele Rijk f lf
De 3 nummers 0.06.
an 1—5 regels 0,75; iedere regel meer f 0,15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON!
Ontvangen van "W. B. 1,_, T. K. i,—//Ziehier nog
wat voor Moddergat." f 2,Totaal met de vorige opgaaf
40,50. FS
BURGEMEESTER en METHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennisdat de militieraad in dit district,
ten raadhuize der gemeente Hoorn, op Maandag, den 9 April
ek., des voormiddags ten 11 uren, zijne 2e zitting zal houden
tot het beoordeeien der plaatsvervangers en num-
merverwisselaars, die door of namens de lotelingen
dezer gemeenteonder overlegging der vereischte stukken
zullen worden aangeboden.
Zoo de plaatsvervanger of nummerverwisselaar goedgekeurd
wordt, moet het bewijs zijner goedkeuring ten spoedigste ter
secretarie dezer gemeente bezorgd worden.
In deze zitting wordt tevens uitspraak gedaan omtrent de
loteliDgen, die verhinderd waren in de 1" zitting te verschijnen,
waartoe zij zich aldaar op dien tijd moeten aanmelden.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MAGLAINE PONT.
19 Maart 1883. De Secretaris
NUHOUT VAN DER VEEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennis, dat J. VADER vergunning
gevraagd heeft voort te gaan met den verknop van sterken
drank in het klein in het perceel aan de Voordam C, n°. 2,
waarin tot heden met vergunning sterke drank in het klein
verkocht werd door HENDRICUS KUIPER.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINË PONT.
21 Maart 1883. De Secretaris,
NUHOUT van der VEEN.
BELG1E. Den 18 ving de behanieling van de zaak
der gebroeders Peitzer voor het Hof van Cassatie te
Brussel aan. Advokaat Pksard lichtte van de 15 cas
satiemiddelen eenige toe, welke betrekking hadden op
de samenstelling der jurynamelijk over de vraagof
sommige personen wel ais hare leden hadden mogen
optreden. Een lid zou volgens de verdediging o. a.
in Erankrijk failliet verklaard en veroordeeld zijn ge
worden tot 7 jaren tuchthuisstraf. Hij zou ook afstand
van een deel zijner goederen aan zijne sehuldeischers
hebben gedaan. Het openbaar ministerie weigerde ech
ter toetestemmen in de door de verdediging gevraagde
overlegg i g van het daarop betrekkelijke stuk dat in
banden der justitie was.
Den 20 werd de behandeling voortgezet. De advo-
kaat-generaal gaf in den aanvang de redenen op, waarom
bij aan de verdediging den vorigen dag geweigerd had
de overlegging der akte van afs:and, indertijd in Franfe-
rijk opgemaakt. Er bestaat niet ééne aktemaar er
bestaan twee akten van afstand onderhandsche stuk-
ken 2 jaren voor het faillissement van b' doeld jurylid
opgemaakt. Had de verdediger aan dit jurylid machtiging
gevraagd tot het overleggen der stukken het openbaar
ministerie zou niet geaarzeld hebben zich naar den
wensch der verdediging te schikken. Zoolang dat niet
gebeurde zou hij eene voor dat lid wellicht'nadeelige
onbescheidenheid begaan. Overigens is die overlegging
onnood g. Ter voorkoming dat gezegd zou kunnen
worden dat de bespreking in zulk eene belangrijke
zaak willens eu wetens onderdrukt was geworden ver
klaarde hij het bestaan dier twee stukken als bewezen
aan te nemen. Nadat advokaat Picard daarop uit
drukkelijk had doen uitkomen, dat deze gezworene dus
onwettig zitting had penomen toonde hij aan dat een
ander gezworene Bailly het recht miste den titel te
voeren van ingenieur, zooais hij gedaan heeft. Hij
studeerde wel eenige jaren te Luik doch zonder gun
stig gevolg. Een naamgenoot is wel ingenieur der
-mijnen van de hoogeschool te Luik en hieruit is mis
verstand ontstaan. De voornaamste punten die nog
aangevoerd werden zijn geweesthet niet afleggen
van den eed door den getuige Prevost het niet dade
lijk opmaken van proces-verbaal van bet op de zitting
voorgevallene blijkbaar uit de gedane mededeelingen,
dat het hof uit zijne herinneringen de mededeeling
gepui heeft, dat die eed wel afgelegd is; het is niet
bewezen dat de stembriefjes der gezworenen in het
fransch en vlaamsch gesteld zijn geweestdat de te dein
aanzien in het vonnis gebezigde uitdrukking dat aan
de wet voldaan was onvoldoende is. Na het einde van
het pleidooi nam de advokaat generaal het woord om
de middelen van cassatie te bestrijden. De gefailleerde
Antoine kon wel jurylid zijn want hij was Belg. Het
middel zou alleen opgaan, wanneer hij onderdaan was
van het land, waariu hij gevonnisd werd. Men kon
buiten België de zwaarste veroordeelingen onder
gaan hebbenzonder i n België de bekwaamheid te
verliezen om tot de hoogste betrekkingen in een Staat
op te klimmen. Bamberger, afgevaardigde voor de
Kamer in Frankrijk, was bj voo beeld in Duitscbland
ter dood veroordeeld. Het tegen deD valschen ingenieur
Brailiy ingebrachte bezwaar bad voor het hof van^assises
ingebracht moeten worden, om hem het zitting nemen te
beletten. Overigens kan men aan het gebruik maken
van titels, die iemand niet toekomen, niet altijd iels
doen. Getuige Prevost heeft wel den eed afgelegd
het proces-verbaal van zitting wordt gewoonlijk later
opgemaakt. Men vergeetdat de leden van het hof
gedurende 28 dagjn zitting hadden. De ove-ige mid
delen van cassatie achtte hij zeer ondergeschikte punten,
zoodat hij tot verwerping van het ingestelde beroep
besluit. De uitspraak werd bepaald op den 21, des
voormiddags ten elf uren zij luidde bij uitvoerig ar
rest omverwerping van bet beroep. Het doodvonnis is
dus gehandhaafd.
ENGELAND. De regeering schijnt afgezien te heb
ben van verder verzet tegen de vervanging van Rustem-
pacha als gouverneur van den Libanon.
Onder de stukken die betreffende Egypte openbaar
gemaakt zijn bevindt zich een schrijven van den ge
zant lord Dufferin waarin met nadruk betoogd wordt,
dat Engeland in Egypte moet blijven, totdat daar een
duurzame en sterke regeering gevestigd zij.
De personendie mevrouw Florence Dixie aanvielen
en dolksteken toebrachtenschijnen 2 als vrouwen
verkleede mannen te zijn geweest. Zij zijn tot nog toe
niet ontdekt.
Het Hoogerhuis verdaagde zijne zittingen tot den
3 April.
Lager n ui b. Den 19 werd door de regeering
medegedeeld dat zij besloten had de politiemacht te
Londen met 500 man te vermeerderen. De soldaten
zullen de politie bijstaan in de bescherming der open
bare gebouwen zoolang de nieuwe agenten niet inge
deeld zijn. Zonder stemming werd bet wetsontwerp op
de faillissementen bij tweede lezing aangenomen. Den
'0 werd dat ontwerp naar de vaste commissie voor de
handelszaken verwezen. Het Huis ging daarop tot
den 29 uiteen.
FRANKRIJK. Het oproer onder de leerlingen der
school Louis ie Grand op den 13 bad zijn ontstaan aan
de volgende gebeurtenis te danken. De koetsier van
den minister van openbaar onderwijs Duvaux was on
langs door de leerlingen dezer school met sneeuw
ballen gegooidtoen de minister deze school voorbij
reed. Deze was hierover zeer verbaasd en verliet on-
middelijk zijn rijtuig om de jongens te beknorren, d ich
de jongens, hem niet kennende, behandelden hem zoo
oneerbiedig dat hij spoedig vertrok. De directeur der
school werd over dit voorval bij den minister ontboden
en streng berispt en bepaalde daarna, dat, zoodra eenige
ongeregeldheid plaats bad, dadelijk 5 leerlingen, schul-
dig of nietweggejaagd zouden worden. Later werd
het getal van 5 tot 20 verhoogd. Hierover ontstond
ontevredenheid, welke tot uitbarsting kwam, toen zich
eene gelegenheid voor deed. 2 Jongens draaiden op
een avond een gaskraan dichtwaardoor een der gan
gen in volslagen duisternis gehuld werd De daders waren
onbekend alleen vernam de directeur, dat een jongen,
Philippi, het gezien had. De directeur verlangde van
hem do namen der daders te weten en beloofde geene
straf te verleenen, zoo hij ze noemde. Philippi weigerde,
doch raadde na dien tijd zijne vrienden aan, zieb zeiven
aan te geven. Deze raad werd opgevolgd. De directeur
sloot hen echter op en joeg Philippi wegomdat hij
niet den verrader had willen spelen. Het opsluiten zou
niet geschied zijn zoo Philippi hen aangegeven had
doch nu was hij aau zijn woord niet meer gehouden
geweest. Daardoor ontstond er zulk eene ontevre
denheid.
De gevangenisstraf van 5 jaren, waartoe de directed-
ren der failliet gegane Union Générale veroordeeld
warenis in hooger beroep tot 2 jaren verminderd.
De geldboeten zijn onveranderd gebleven.
Uit het Hoogduitsch van ADOLF STRECKFUSS.
Hans bracht droevige dagen in het huis van zijn
schoonvader door, die, zoo dikwijls daartoe gelegenheid
wasblijkbaar met opzet den trots zijns schoonzoons
kwetste het scheen bijna, alsof bij hem wilde dwingen,
om vrijwillig het verkregen jawoord terug te geven j
daartoe was Hans echter niet te bewegen.
Zijne liefde bracht hij gaarne alles ten offer, zelfs
zijn trots. Hoe moeielijk het hem ook mocht vallen,
de kwetsende en beleedigende opmerkingen zjns schoon
vaders ie verdragen, uit liefde tot Agnes hoorde hij
die aan. Wanneer zijn bloed soms warm werd, en hij
Op het punt stond om met een scherp woord eene
insinuatie van den generaal jegens zijne familie te be
antwoorden, dan was een vleiende blik uit Agnes'
schoon-e blauwe oogen voldoende om hem dadelijk tot
kalmte te brengen. Daarvoor werd hij met een teedere
kus beloond, wanneer bij weder alleen met zijne bruid
was, en hij beloofde haar dan weder opnieuw, dat
niets hem van haar zou scheiden dat hij zijn recht op
haar band zou blijven handhaven en dit deed hij met
knime standvastigheid. Hij werd bierin aangemoedigd
en or lersteund door het voorbeeld zijner bruid, die
nog ttieer dan hij te lijden had onder den tegenzin
baars .vaders tegen haar huwelijk met Hans. Er ver
liep yeen dag, zonder dat de generaal beproefde,
«ijiie dochter door allerlei voorstellen, smeekbeden en
bedreigingen overtehalen, om zich van die ongewenschte
Terbiijteuis los te maken maar hij kreeg van Agnes
steedfl) hetzelfde onveranderlijke antwoord. Nooit liet
Agnfes zich medesleepen tot een onvriendelijk, kwetsend
woord tegen haar vader, zij hoorde hem zwijgend aan,
i wanneer hij met heftige woorden cp Hans en zijne fa
milie schold, en eene verbinding van eene gravin
Redigau met een zoon van het verloopen geslacht der
Antholds een smaad voor de doorluchtige familie Re
digau noemde maar, wanneer hij dan aangemoedigd
door haar aanhoudend zwijgengehoorzaamheid aan
zijne bevelen en de ontbinding der verloving van haar
eischte bleef zij bij haar, altijd met de grootste zacht
heid maar ook met de grootste bes.istheid herhaalde
weigering.
Graat Redigau waagde het niet, om zijne dochter te
dwingen en met geweld de verbintenis te verbreken.
Hij kende den tegenzin des konings tegen lichtzinnig
verbroken verlovingen, hij wist, dat bij zich zou bloot
stellen aan de allerhoogste ongenadewanneer Hans
het recht kreeg, om de koninklijke beslissing tegenover
hem interoepen. De koning hield er van, om tusschen-
beide voor voorzienigheid te spelen hij stelde een
levendig belang in het lot zijner officierenvooral
wanneer deze tot de adelijke geslachten des lands be
hoorden en hij liet niet na zich persoonlijk met de
zaak te bemoeien wanneer zijne beslissing werd inge
roepen. Hieraan mocht graaf Redigan zich niet bloot
stellen wilde hij zijne loopbaan niet in gevaar zien
gebracht. Hij wist datgebruikte hij geweld tegen de
verloofden, de koning ongetwijfeld hunne partij zou
kiezen.
Deze overtuiging weerhield hem, om in het open
baar zijne haat tegen Hans aan den dag te leggen
maar in den intimen familiekring wierp hij het masker
af en wint zich ruimschoots schadeloos te stellen. Hij
kon niet anders doen dan het huwelijk aanhoudend
uitstellenen drong Hans op een spoedig besluit
hieromtrent aan, verklaarde de graaf, dat met de on
geveer tienduizend gulden renten het jonge paar niet
fatsoenlijk leven kon, en zich dan in schulden zou
moeten stekenhetgeen een rechtgeaard vader niet
dulden mochthij zou niet eerder zijne toestemming
gevenvoordat Hans minstens kapitein of in het bezit
van een vermogen was dat hem in staat stelde om
behoorlijk met zijne vrouw te leven.
In al deze onverkwikkelijke en onaangename verhou
dingen, waarover hij zich in zijne brieven nooit had uit
gelaten wijdde Hans zijn b oeder gedurende de wan
deling in hij verzweeg Herman niets en eindigde met
de woorden: „Nu zult gij mij wel vergeven, Herman,
dat ik gisteren gebelgd was bij uwe mededeeling, dat
gij van uwen adel wilt afstand doen en u te°D. als
geneesheer vestigen. Ik zag nieuwe hinderpalen zich
opwerpen tusschen mij en mijn geluk; ik boorde bij
mij zeiven de hatelijke praatjes, die uw besluit iu de
gezelschappen zou teu gevolge hebben, het honend
gelach den spot van mijn schoonvader, en ik was
egoïstisch genoeg, om alleen aan mij zeiven te denken.
Ik was boos op u Herman maar een kalm nadenken
en mijne liefde tot u hebben het mij doen overwinnen.
Gij moet u uw geluk zelve grondvesten en moogt u
daarbij niet storen aan de treurige verhoudingen, waarin
ik leef, die bovendien ook door uw besluit moeielijk
nog erger gemaakt kunnen worden dan zij nu reeds
zyn. Ik hoop siechtsdat uw tot nu toe zoo ruste-
looze geest bevrediging moge vinden in het moeilijke
beroep dat gij u gekozen hebt. Het spijt mij Her
man dat wij voortaan te D. in zoo verscbillende krin
gen zullen levendie misschien nauwelijks een punt
van aanraking hebben het mag ons echter niet schei
den wij moeten elkander trouw blijven
„Ik blijf u trouw, Hans," antwoordde Herman ern-
st'g- „Om voor uwe toekomst te zorgenzal ik zelfs
den tegenzin overwinnendien ik voor het beloofde
bezoek bij den heer Treu gevoel. Het kon noodlottig
voor u worden, wanneer nu, misschien kort voor eene
wending der fortuin de geheimraad Treu zijne rechten
met gestrengheid deed gelden. Ik zal trachtenom
uwentwillehierin een diplomatische rol te spelen
hoezeer het mij ook tegen de borst Btuit."
„Ik begrijp u niet goedHerman. Welke wending
der fortuin bedoelt gij f" Wordt vervolgd.