No. 85. Vijf en tachtigste Jaargang 1883. FEUILLETON. V 11 IJ I) A G 23 M AART. 16) 1>E STER IIKIt ANTHOLDS. Prijs der gewone Advertentiën: I&amp te Slmldergat. <£>(Bciëel (Bcbeelte. IValionale Militie. Ëuiteulaub tlKllttllSCIIi: COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele Rijk f lf De 3 nummers 0.06. an 1—5 regels 0,75; iedere regel meer f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON! Ontvangen van "W. B. 1,_, T. K. i,—//Ziehier nog wat voor Moddergat." f 2,Totaal met de vorige opgaaf 40,50. FS BURGEMEESTER en METHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene kennisdat de militieraad in dit district, ten raadhuize der gemeente Hoorn, op Maandag, den 9 April ek., des voormiddags ten 11 uren, zijne 2e zitting zal houden tot het beoordeeien der plaatsvervangers en num- merverwisselaars, die door of namens de lotelingen dezer gemeenteonder overlegging der vereischte stukken zullen worden aangeboden. Zoo de plaatsvervanger of nummerverwisselaar goedgekeurd wordt, moet het bewijs zijner goedkeuring ten spoedigste ter secretarie dezer gemeente bezorgd worden. In deze zitting wordt tevens uitspraak gedaan omtrent de loteliDgen, die verhinderd waren in de 1" zitting te verschijnen, waartoe zij zich aldaar op dien tijd moeten aanmelden. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MAGLAINE PONT. 19 Maart 1883. De Secretaris NUHOUT VAN DER VEEN. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene kennis, dat J. VADER vergunning gevraagd heeft voort te gaan met den verknop van sterken drank in het klein in het perceel aan de Voordam C, n°. 2, waarin tot heden met vergunning sterke drank in het klein verkocht werd door HENDRICUS KUIPER. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINË PONT. 21 Maart 1883. De Secretaris, NUHOUT van der VEEN. BELG1E. Den 18 ving de behanieling van de zaak der gebroeders Peitzer voor het Hof van Cassatie te Brussel aan. Advokaat Pksard lichtte van de 15 cas satiemiddelen eenige toe, welke betrekking hadden op de samenstelling der jurynamelijk over de vraagof sommige personen wel ais hare leden hadden mogen optreden. Een lid zou volgens de verdediging o. a. in Erankrijk failliet verklaard en veroordeeld zijn ge worden tot 7 jaren tuchthuisstraf. Hij zou ook afstand van een deel zijner goederen aan zijne sehuldeischers hebben gedaan. Het openbaar ministerie weigerde ech ter toetestemmen in de door de verdediging gevraagde overlegg i g van het daarop betrekkelijke stuk dat in banden der justitie was. Den 20 werd de behandeling voortgezet. De advo- kaat-generaal gaf in den aanvang de redenen op, waarom bij aan de verdediging den vorigen dag geweigerd had de overlegging der akte van afs:and, indertijd in Franfe- rijk opgemaakt. Er bestaat niet ééne aktemaar er bestaan twee akten van afstand onderhandsche stuk- ken 2 jaren voor het faillissement van b' doeld jurylid opgemaakt. Had de verdediger aan dit jurylid machtiging gevraagd tot het overleggen der stukken het openbaar ministerie zou niet geaarzeld hebben zich naar den wensch der verdediging te schikken. Zoolang dat niet gebeurde zou hij eene voor dat lid wellicht'nadeelige onbescheidenheid begaan. Overigens is die overlegging onnood g. Ter voorkoming dat gezegd zou kunnen worden dat de bespreking in zulk eene belangrijke zaak willens eu wetens onderdrukt was geworden ver klaarde hij het bestaan dier twee stukken als bewezen aan te nemen. Nadat advokaat Picard daarop uit drukkelijk had doen uitkomen, dat deze gezworene dus onwettig zitting had penomen toonde hij aan dat een ander gezworene Bailly het recht miste den titel te voeren van ingenieur, zooais hij gedaan heeft. Hij studeerde wel eenige jaren te Luik doch zonder gun stig gevolg. Een naamgenoot is wel ingenieur der -mijnen van de hoogeschool te Luik en hieruit is mis verstand ontstaan. De voornaamste punten die nog aangevoerd werden zijn geweesthet niet afleggen van den eed door den getuige Prevost het niet dade lijk opmaken van proces-verbaal van bet op de zitting voorgevallene blijkbaar uit de gedane mededeelingen, dat het hof uit zijne herinneringen de mededeeling gepui heeft, dat die eed wel afgelegd is; het is niet bewezen dat de stembriefjes der gezworenen in het fransch en vlaamsch gesteld zijn geweestdat de te dein aanzien in het vonnis gebezigde uitdrukking dat aan de wet voldaan was onvoldoende is. Na het einde van het pleidooi nam de advokaat generaal het woord om de middelen van cassatie te bestrijden. De gefailleerde Antoine kon wel jurylid zijn want hij was Belg. Het middel zou alleen opgaan, wanneer hij onderdaan was van het land, waariu hij gevonnisd werd. Men kon buiten België de zwaarste veroordeelingen onder gaan hebbenzonder i n België de bekwaamheid te verliezen om tot de hoogste betrekkingen in een Staat op te klimmen. Bamberger, afgevaardigde voor de Kamer in Frankrijk, was bj voo beeld in Duitscbland ter dood veroordeeld. Het tegen deD valschen ingenieur Brailiy ingebrachte bezwaar bad voor het hof van^assises ingebracht moeten worden, om hem het zitting nemen te beletten. Overigens kan men aan het gebruik maken van titels, die iemand niet toekomen, niet altijd iels doen. Getuige Prevost heeft wel den eed afgelegd het proces-verbaal van zitting wordt gewoonlijk later opgemaakt. Men vergeetdat de leden van het hof gedurende 28 dagjn zitting hadden. De ove-ige mid delen van cassatie achtte hij zeer ondergeschikte punten, zoodat hij tot verwerping van het ingestelde beroep besluit. De uitspraak werd bepaald op den 21, des voormiddags ten elf uren zij luidde bij uitvoerig ar rest omverwerping van bet beroep. Het doodvonnis is dus gehandhaafd. ENGELAND. De regeering schijnt afgezien te heb ben van verder verzet tegen de vervanging van Rustem- pacha als gouverneur van den Libanon. Onder de stukken die betreffende Egypte openbaar gemaakt zijn bevindt zich een schrijven van den ge zant lord Dufferin waarin met nadruk betoogd wordt, dat Engeland in Egypte moet blijven, totdat daar een duurzame en sterke regeering gevestigd zij. De personendie mevrouw Florence Dixie aanvielen en dolksteken toebrachtenschijnen 2 als vrouwen verkleede mannen te zijn geweest. Zij zijn tot nog toe niet ontdekt. Het Hoogerhuis verdaagde zijne zittingen tot den 3 April. Lager n ui b. Den 19 werd door de regeering medegedeeld dat zij besloten had de politiemacht te Londen met 500 man te vermeerderen. De soldaten zullen de politie bijstaan in de bescherming der open bare gebouwen zoolang de nieuwe agenten niet inge deeld zijn. Zonder stemming werd bet wetsontwerp op de faillissementen bij tweede lezing aangenomen. Den '0 werd dat ontwerp naar de vaste commissie voor de handelszaken verwezen. Het Huis ging daarop tot den 29 uiteen. FRANKRIJK. Het oproer onder de leerlingen der school Louis ie Grand op den 13 bad zijn ontstaan aan de volgende gebeurtenis te danken. De koetsier van den minister van openbaar onderwijs Duvaux was on langs door de leerlingen dezer school met sneeuw ballen gegooidtoen de minister deze school voorbij reed. Deze was hierover zeer verbaasd en verliet on- middelijk zijn rijtuig om de jongens te beknorren, d ich de jongens, hem niet kennende, behandelden hem zoo oneerbiedig dat hij spoedig vertrok. De directeur der school werd over dit voorval bij den minister ontboden en streng berispt en bepaalde daarna, dat, zoodra eenige ongeregeldheid plaats bad, dadelijk 5 leerlingen, schul- dig of nietweggejaagd zouden worden. Later werd het getal van 5 tot 20 verhoogd. Hierover ontstond ontevredenheid, welke tot uitbarsting kwam, toen zich eene gelegenheid voor deed. 2 Jongens draaiden op een avond een gaskraan dichtwaardoor een der gan gen in volslagen duisternis gehuld werd De daders waren onbekend alleen vernam de directeur, dat een jongen, Philippi, het gezien had. De directeur verlangde van hem do namen der daders te weten en beloofde geene straf te verleenen, zoo hij ze noemde. Philippi weigerde, doch raadde na dien tijd zijne vrienden aan, zieb zeiven aan te geven. Deze raad werd opgevolgd. De directeur sloot hen echter op en joeg Philippi wegomdat hij niet den verrader had willen spelen. Het opsluiten zou niet geschied zijn zoo Philippi hen aangegeven had doch nu was hij aau zijn woord niet meer gehouden geweest. Daardoor ontstond er zulk eene ontevre denheid. De gevangenisstraf van 5 jaren, waartoe de directed- ren der failliet gegane Union Générale veroordeeld warenis in hooger beroep tot 2 jaren verminderd. De geldboeten zijn onveranderd gebleven. Uit het Hoogduitsch van ADOLF STRECKFUSS. Hans bracht droevige dagen in het huis van zijn schoonvader door, die, zoo dikwijls daartoe gelegenheid wasblijkbaar met opzet den trots zijns schoonzoons kwetste het scheen bijna, alsof bij hem wilde dwingen, om vrijwillig het verkregen jawoord terug te geven j daartoe was Hans echter niet te bewegen. Zijne liefde bracht hij gaarne alles ten offer, zelfs zijn trots. Hoe moeielijk het hem ook mocht vallen, de kwetsende en beleedigende opmerkingen zjns schoon vaders ie verdragen, uit liefde tot Agnes hoorde hij die aan. Wanneer zijn bloed soms warm werd, en hij Op het punt stond om met een scherp woord eene insinuatie van den generaal jegens zijne familie te be antwoorden, dan was een vleiende blik uit Agnes' schoon-e blauwe oogen voldoende om hem dadelijk tot kalmte te brengen. Daarvoor werd hij met een teedere kus beloond, wanneer bij weder alleen met zijne bruid was, en hij beloofde haar dan weder opnieuw, dat niets hem van haar zou scheiden dat hij zijn recht op haar band zou blijven handhaven en dit deed hij met knime standvastigheid. Hij werd bierin aangemoedigd en or lersteund door het voorbeeld zijner bruid, die nog ttieer dan hij te lijden had onder den tegenzin baars .vaders tegen haar huwelijk met Hans. Er ver liep yeen dag, zonder dat de generaal beproefde, «ijiie dochter door allerlei voorstellen, smeekbeden en bedreigingen overtehalen, om zich van die ongewenschte Terbiijteuis los te maken maar hij kreeg van Agnes steedfl) hetzelfde onveranderlijke antwoord. Nooit liet Agnfes zich medesleepen tot een onvriendelijk, kwetsend woord tegen haar vader, zij hoorde hem zwijgend aan, i wanneer hij met heftige woorden cp Hans en zijne fa milie schold, en eene verbinding van eene gravin Redigau met een zoon van het verloopen geslacht der Antholds een smaad voor de doorluchtige familie Re digau noemde maar, wanneer hij dan aangemoedigd door haar aanhoudend zwijgengehoorzaamheid aan zijne bevelen en de ontbinding der verloving van haar eischte bleef zij bij haar, altijd met de grootste zacht heid maar ook met de grootste bes.istheid herhaalde weigering. Graat Redigau waagde het niet, om zijne dochter te dwingen en met geweld de verbintenis te verbreken. Hij kende den tegenzin des konings tegen lichtzinnig verbroken verlovingen, hij wist, dat bij zich zou bloot stellen aan de allerhoogste ongenadewanneer Hans het recht kreeg, om de koninklijke beslissing tegenover hem interoepen. De koning hield er van, om tusschen- beide voor voorzienigheid te spelen hij stelde een levendig belang in het lot zijner officierenvooral wanneer deze tot de adelijke geslachten des lands be hoorden en hij liet niet na zich persoonlijk met de zaak te bemoeien wanneer zijne beslissing werd inge roepen. Hieraan mocht graaf Redigan zich niet bloot stellen wilde hij zijne loopbaan niet in gevaar zien gebracht. Hij wist datgebruikte hij geweld tegen de verloofden, de koning ongetwijfeld hunne partij zou kiezen. Deze overtuiging weerhield hem, om in het open baar zijne haat tegen Hans aan den dag te leggen maar in den intimen familiekring wierp hij het masker af en wint zich ruimschoots schadeloos te stellen. Hij kon niet anders doen dan het huwelijk aanhoudend uitstellenen drong Hans op een spoedig besluit hieromtrent aan, verklaarde de graaf, dat met de on geveer tienduizend gulden renten het jonge paar niet fatsoenlijk leven kon, en zich dan in schulden zou moeten stekenhetgeen een rechtgeaard vader niet dulden mochthij zou niet eerder zijne toestemming gevenvoordat Hans minstens kapitein of in het bezit van een vermogen was dat hem in staat stelde om behoorlijk met zijne vrouw te leven. In al deze onverkwikkelijke en onaangename verhou dingen, waarover hij zich in zijne brieven nooit had uit gelaten wijdde Hans zijn b oeder gedurende de wan deling in hij verzweeg Herman niets en eindigde met de woorden: „Nu zult gij mij wel vergeven, Herman, dat ik gisteren gebelgd was bij uwe mededeeling, dat gij van uwen adel wilt afstand doen en u te°D. als geneesheer vestigen. Ik zag nieuwe hinderpalen zich opwerpen tusschen mij en mijn geluk; ik boorde bij mij zeiven de hatelijke praatjes, die uw besluit iu de gezelschappen zou teu gevolge hebben, het honend gelach den spot van mijn schoonvader, en ik was egoïstisch genoeg, om alleen aan mij zeiven te denken. Ik was boos op u Herman maar een kalm nadenken en mijne liefde tot u hebben het mij doen overwinnen. Gij moet u uw geluk zelve grondvesten en moogt u daarbij niet storen aan de treurige verhoudingen, waarin ik leef, die bovendien ook door uw besluit moeielijk nog erger gemaakt kunnen worden dan zij nu reeds zyn. Ik hoop siechtsdat uw tot nu toe zoo ruste- looze geest bevrediging moge vinden in het moeilijke beroep dat gij u gekozen hebt. Het spijt mij Her man dat wij voortaan te D. in zoo verscbillende krin gen zullen levendie misschien nauwelijks een punt van aanraking hebben het mag ons echter niet schei den wij moeten elkander trouw blijven „Ik blijf u trouw, Hans," antwoordde Herman ern- st'g- „Om voor uwe toekomst te zorgenzal ik zelfs den tegenzin overwinnendien ik voor het beloofde bezoek bij den heer Treu gevoel. Het kon noodlottig voor u worden, wanneer nu, misschien kort voor eene wending der fortuin de geheimraad Treu zijne rechten met gestrengheid deed gelden. Ik zal trachtenom uwentwillehierin een diplomatische rol te spelen hoezeer het mij ook tegen de borst Btuit." „Ik begrijp u niet goedHerman. Welke wending der fortuin bedoelt gij f" Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1883 | | pagina 1