No. 47. Vijf en tachtigste Jaargang. 1883. FEUILLETON. V R IJ D A G 20 APRIL. 26) RE STEK DER ANTHOLDS. Prijs der gewone Advertentiën ©fliciëcl (Bcbeelte. ISnitenlanb. ALKMAARSGHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door het geheele Rijk f 1, De 3 nummers 0-06. Van 15 regels 0,75; iedere regel meer ƒ0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers ÏÏERMs. COS- TER ZOON. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR herinneren bij deze de belanghebbende ouders en voogden: dat volgens de algemeene schoolverordeningdoor den Raad vast gesteld 22 December 1880 (Gemeenteblad n° 81) de toelating van leerlingen op de school voor onvermogende n, (armenschool) en de tusschenscholen alhier, slechts éénmaal 's jaars geschiedt en wel op 1 Mei, waartoe de aanvrage vóór dien tiid moet geschieden bij het hoofd der school. Tot die scholen worden toegelaten de leerlingendie zes jaren oud zijn of in het eerstvolgend kwartaal na den toelatings termijn dien leeftijd bereikenterwijl bij de aanvrage moeten worden overgelegd de bewijzen van geboorte, benevens van inen ting of natuurlijke pokziekte der leerlingen. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 17 April 1883. De Secretaris, NUHOUT van dbr VEEN. DUITSCHLAND. Men zal zich herinneren bet ernstige spoorwegongelukin September des vorigen jaars bij Hugstetten in Baden voorgevallen. De spoor wegambtenaren die voor dat ongeluk te recht ston denzijn den 13 door de rechtbank te Freiburg vrij gesproken. Zij had niet de overtuiging verkregen, dat de snelheid van den trein de oorzaak van de ontsporing was geweest. De Norddeutsche Zeitung zegt, dat volgens berich ten uit Madrid alleen de minister van financiën tegen het sluiten van een handelsverdrag is. Deze tegen stand zou zijn oorsprong meer in staatkundige dan in staathuishoudkundige gronden vinden waardoor weinig uitzicht op het tot stand komen van dat verdrag zou bestaan niettegenstaande de aanhoudende pogingen der onderhandelaars van weerskanten. ENGELAND. De Koning en de Koningin der Nederlanden blijven tot aan hun vertrek graaf en gra vin van Buren. De Koning gaf uitdrukkelijk zijn ver langen te kennen dat hij geen deel wenscbte te nemen aan eenige officiëele plechtigheid. Den 15 werd overeenkomstig de toezegging de godsdienstoefening in de hollandsche kerk bijgewoond. Ds. Adama van Scheltema sprak naar aanleiding van 1 Timotheus hoofdstuk I, vers 17: Den Koning nu der eeuwen, den onverderjelijken den onzienlijken den alleen wijzen God lij eer en heerlijkheid in alle eeuwigheidAmen. N a afloop der godsdienstoefening gebruikten zij bij den neder- landschen gezantgraaf van Bylandteenige verver- schingen en des avonds bij den prins en de prinses van Wales het middagmaal. Te Londen heeft den 16 een geweldige brand ge- heerscht. Eene der grootste drukkerijen en twaalf daarnaast gelegen pakhuizen en woonhuizen brandden af. De schade is zeer aanzienlijk en wordt op een paar miljoen guldens begroot. Bradlaughdie ook wegens godslastering vervolgd werd is den 14 door de jury niet schuldig verklaard. Het oorlogschip Dragon heeft last bekomen terstond naar Madagaskar te stevenen. Hoogerhuis. In eene der laatste zittingen werd door een lid de aandacht gevestigd op de fransche vloot, die in 1885 veel sterker en veel beter gewapend en uitgerust zou zijn dan de engelsche. Yan regee- ringswege werd tegen deze kwetsende vergelijking met klem opgekomen. De wapening der engelsche oorlog schepen stond volstrekt niet achter bij die van andere mogendheden. Alleen moesten jaarlijks meer schepen bij gebouwd worden. Lagerhuis. De onder-minister van koloniën, de heer Ashley verklaarde den 16 dat de gouverneur van Queensland per telegram bericht had dat hij, om andere mogendheden voor te komen, namens de Konin gin van Nieuw Guinea bezit genomen had totdat de regeering daaromtrent eene beslissing zou hebben ge nomen. Ikelan-D. De woede van het volk te Dublin tegen den verklikker Carey is zoo grootdat buitengewone voorzorgen genomen moesten worden om hem te be schermen bij het brengen van de gevangenis naar de rechtbank en omgekeerd. Carey heefc in een aan hem voorgelegd portret van Fynan den persoon herkend die bekend was onder den naam van Nummer één. Vier politie-agenten zijn daarop naar Mexico, waar hij thans verblijft, vertrokken. Den 16 ving het geding tegen den tweeden beschul digde der moordenaarsbende aan. Zijn naam is Daniel Curley. Ook hij is ter dood veroordeeld. FRANKRIJK. Te Parijs hadden in 1882 767 zelfmoorden plaats, 612 van mannen en 155 van vrouwen. In eene den 14 te Saint-Eïienne gehouden vergade ring van leden der uiterste 'üikerzijde van de Kamer werd besloten aan de Kamer den eisch te stellen de wegens de ongeregeldheden te Mont-'eau-les-Mines en Lyon veroordeelde socialisten in vrijheid te stellen. Bij hare terugkomst vindt de Kamer zeer veel te doen. Over 76 wetsontwerpenwaarvan 36 door de regeering en 39 door leden der Kamer ingediend zijn, is verslag uitgebrachtterwijl 1 door den Senaat aan de Kamer teruggezonden is. Nog 60 voorstellen zijn in onderzoek en voor 17 andere moeten nog com- missiën benoemd worden. Bij de wederopening der Kamers zal de regeering een krediet van f 2,500,000 aanvragen voor het zenden van troepen naar Tonkin. Hare onderhandelingen met met Italië over de afschaffing der capitulatiën in Tunis vorderen goed. De middelen brachten in het eerste kwartaal ruim 2% miljoen guldens minder op dan de ramingin welk feit de conservatieve bladen aanleiding vinden tot het doen van allerlei sombere voorspellingen ten aan zien van de toekomst der republiek. Er heeft zich eene commissie gevormd tot oprich ting van een standbeeld te Parijs voor Jean Jacques Rouseau. ITALIË. Bij de behaudeling der begrooting van marine nam de Kamer den 14 eene motie van ver trouwen in het ministerie aan met 168 tegen 54 st. De onderhandelingen over een bezoek van den Ko ning aan den Keizer van Duitschland zijn nog niet af- geloopen. De regeering wenschtdat de Keizer aan den Koning ook een bezoek te Rome brengt. OOSTENRIJK-HONGARIJE. De president-minister antwoordde in het hongaarsche huis van afgevaardigden op de door den heer Helfy gedane vraag naar het bestaan van een drievoudig verbond tusschen Duitsch land Oostenrijk en Italiëdat onze tijd behoefte schijnt te hebben aan berichten, die de algemeene aan dacht trekken. Naar zijn inzien was daaruit het ge rucht eerst vau eeu Oostenrijksch-Russisch-Duitsch verbond en nu dat van een aaneensluiting van Oosten rijk Duitschland en Italiëte verklaren. Men moest echter niet op de dagbladen afgaan maar wel op den tekst van de redevoering van den italiaanschen minister van buitenlandsche zaken. En deze sprak noch van een overeenkomst, noch van een verbond tegen Frank rijk evenmin van een waarborg met betrekking tot de onschendbaarheid van grondgebied. Hij voegde er bij dat Oostenrijk-Hongarije bovendien geen enkele re den had om zich bij eene vereeniging aan te sluiten, welke van de zijde van Frankrijk vijandige gevoelens in het leven zou kunnen roepen, Het was Oostenrijk's wensch om met die mogendheid op vriendschappelijken voet te blijven. Die minister had slechts herhaald wat graaf Kalnoky in 1882 in de Hongaarsche Dele gatie had gezegd toen hij verklaardedat Italië toe getreden was tot de behoudende buitenlandsche staat kunde van Oostenrijk-Hongarije en Duitschland die zich het handhaven van den vrede ten doel stelde. Voorts was sedert de verklaringen van den heer Kal noky in de betrekkingen met de buitenlandsche mo gendheden niets veranderd. De overeenkomst der drie mogendheden moest dus een geruststellend gevolg heb ben behalve voor hendie voornemens waren den vrede te storen en geen enkele mogendheid verkeerde in dit geval. Met dit antwoord werd algemeen ge noegen genomen. De commissie uit dat huis voor het wetsontwerp betreffende het huwelijk tusschen israëlieten en christenen keurde met 6 tegen 5 stemmen de strek king van dat ontwerp goed. PORTUGAL. De onderhandelingen met Engeland over het sluiten van een verdrag betreffande de Congo worden te Londen voortgezet en schijnen tot het ge- wenschte doel te zullen leiden. Uit het Hoogduitsch vau ADOLF STRECKFUSS. De inspecteur had met ernst en beslistheid gesproken, het waren geen ijdele woordendat gevoelde Herman; hij greep de hand van den mantot wien hij zich onweerstaanbaar voelde aangetrokken en drukte die krachtig. „Ik dank u voor dit woord," zeide hij ontroerd, „en nu nadat gij het hebt gesproken verzoek ik niet meer om uwe hulp maar ik eisch haar Ik had de gevolgen mijner handelwijze tot heden niet geheel over zien ik had er nog niet aan gedachtdat het voor mij eene heilige plicht wasom aan de ongelukkige Sabine, wanneer zij nog leeft, of aan hare nakomelin gen het hun met volle recht toekomend erfdeel te ver zekeren niet te dulden dat uit het onrecht een schijnrecht geboren wordt. U heb ik het te danken dat ik mijne plicht heb ingeziendaarvoor zal ik u getrouw ter zijde staanwanneer aan het recht zijn loop moet worden gegeven." De beide mannen wisselden een krachtigen hand druk zij wistendat zij geene verdere woorden of verzekeringen noodig hadden zij waren van dit oogen- blik af vast en innig met elkander verbonden. Zonder terughouding vertelde nu de inspecteur Herman alles, wat hij van doctor Anthold en diens vader wist. De vroegere baron Johan von Anthold had ook na zijne veroordeeling en zijne gevangenschap zijn wiid leven voortgezet. Hij was met zijne vrouw van de eene bad- en speelplaats naar de andere gereisdhij had groote sommen gewonnen en ver loren en nu eens in overvloeddan weder in diepe armoede geleefd. Iedere ondersteuning, die hem door zijn broeder werd verstrekt, kwam op de speelbank terecht. Aan de opvoeding van zijn zoon had bij zich weinig gelegen laten liggen, hij had hem in eene kleine stad op een kostschool gebracht, en eerst toen de knaap tot jongeling was gerijpthadden vader en zoon elkan der wedergezien. Reeds als jong student had Johan Anthold zijn vader in de gpeelholen vergezeld, hij was diens medgezel bij de meest woeste uitspattingen ge worden. Vader en zoon waren beruchte spelersdie van plaats tot plaats trokken en zich niet meer verge noegden om aan de speelbanken hun geld te wagen maar in de groote duitsche steden zelf banken opricht ten en onervaren rijke jonge lieden tot zich zochten te trekken om hen door het spel uitteschudden. Dit leven zette Johan Anthold, die intusschen den doctorstitel had verworven voortnadat zijne vader en zijne moeder spoedig achter elkander waren gestor ven. Hij was bij de politie bekend als een zeer ge vaarlijk hazardspeler hij stond zelfs onder de verden king van valsch spelhet was echter tot nu toe nooit geluktom hem op heeterdaad te betrappen. Gedu rende zijn verblijf te D. had de inspecteur hem scherp doen gadeslaan en daarbij de ontdekking gedaan, dat docter Anthold in eene merkwaardige nauwe betrekking met graaf Redigau was gekomen. Beide hadden elkander meermalen in den achterkamer van de tamelijk beruchte restauratie waarheen graaf Re digau zich in burgerkleederen begaf, ontmoet. Van het doel van deze zonderlinge bijeenkomsten had de inspecteur niets kunnen vernemen, maar de verscheurde brief, dien Herman had gevonden, gaf daarover eenige, al was het dan niet toereikendeinlichting. Ondanks alle aangewende moeite was het de politie niet gelukt, om docter Anthold als bedriegelijk hazard speler te ontmaskeren. De docter verkeerde meest in bizondere gezelschappen, waar de politiebeambten niet mochten binnendringen met jonge lieden der hoogere standen. In de laatste jaren moest het geluk hem verlaten of zijne kunst hem in de steek gelaten hebben, want hij had in zeer benarde omstandigheden verkeerd, schulden op schulden gemaaktzonder ooit iemand te betalen. Sedert veertien dagen ongeveer was hij ver dwenen waarschijnlijk had hij D. verlaten om zich aan de vervolging zijner schuldeischers te onttrekken waarheen hij gegaan waswist de inspecteur niet te zeggen maar hij beloofdedaarnaar verder onderzoek te zullen doen. IX. In het centrum der stad in de Gravenstraatdie nog in het begin dezer eeuw voor een der voornaamste straten der residentie gold lag het huis van den ge- heim-haudelsraad Treu. In de Gravenstraat hadden zich bij voorkeur de hoogste hofkringen gevestigd. De nauwelijks tien minuten van het koninklijk slot gelegene breedeschoone, in vroe ger tijd met twee rijen boomen versierde straat was bizonder geschikt voor woonplaats van voorname fa milies die den herfstden winter en lente in de stad aan het hof en slechts den zomer buitenop hunne goederen, wilden doorbrengen. Niet zonder reden had de Gravenstraat haren naam gekregeneen reeks van grafelijke families had zich daar hare paleizen gebouwd. Ook iu den tijdtoen reeds in andere stadswijken de groote huurkazernen de eene na de andere uit den grond verrezenwerden in de Gravenstraat nog huizen van tweehoogstens drie verdiepingen gebouwd, die juist voldoende waien voor eene groote voorname familie met een talrijke bediendenstoet. In den loop der tijden echter verloor de Graven straat langzamerhand haar karakter, dat zij nog tot in de eerste jaren dezer eeuw had bewaard. De aristo cratische wijken die in het westen der residentie ont stonden oefenden een machtigen aantrekkingskracht uitde fraaie villa's met groote tninendie daar wer den gebouwd schenen zeer aangename woningen en waren bovendien veel goedkooper dan de huizen in de

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1883 | | pagina 1