r
No. 75.
Vijf en tachtigste Jaargang.
1883.
FEUILLETON.
WOENSDAG
27 JUNI.
RE STER REK ANTHOLRS.
Prijs der gewone Advertentiën
#fficiêel (SebceUe.
STEDELIJK MUSEUM.
Internationale Koloniale
en Uitvoerhandel-Tentoonstelling;
te Amsterdam.
XVIII.
te
en
~>e
jr-
n-
e-
:n
r-
l-
ALKHAABSGHE COURANT
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele Rijk f 1,
De 3 nummers f 0.06.
Van 1—5 regels f 0,75; iedere regel meer f 0,15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALK
MAAR brengen ter kennis van de ingezetenen, dat:
a. de gasfabriek aldaar van 1 Juli 1883 voor reke
ning der gemeente zal worden geëxploiteerd;
b. de Gemeenteraad bij besluit van 23 Mei 1883
tot directeur dier fabriek benoemd beeft den heer
S. KENENS, aan welken directeur met ingang
van 1 Juli 1883 gericht moeten worden alle me-
dedeelingenverzoeken of klachten betreffende
m die fabriek en wel te zijnen kantore aan de Paar-
f denmarktNo. 9
Tc. de Gemeenteraad den 23 Mei 1883 besloten heelt
tot de benoeming eener vaste commissie van bij
stand voor het beheer dier gasfabriekwelke
commissie voor het jaar 1883 bestaat uit de heeren
A. MACLAINEPONT. burgemeester, als voorzitter,
en de heeren C. BOSMAN en Mr. A. P. de LANGE
als leden
dkrachtens besluit van den gemeenteraad de prijs
van het gas van 1 Juli 1883 berekend zal worden
tegen negen centen per stère en de meterhuur vol
gens het volgende tarief:
per jaar/ 2,50 voor een meter van 1 tot 5 lichten.
6 10
3,50 „11 20
5, „21 30
8,50 31 50
Gedeelten van een jaar worden naar evenredigheid
gerekend.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MAOLAINE PONT.
21 Juni 1883. De Secretaris,
NUHOUT van der VEEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
oren gei. ter kennis van belanghebbendendat zijdie na de
zomervakantie bunne kinderen de openbaie burgerschool of de
openbare school voor meisjes wenschen te laten bezoeken
daarvan aangifte moeten doen vóór 15 Juli e. lc. bij het hoofd
van ieder dier inrichtingen, onder overlegging van het geboorte-
en vaccme-bewijs van het betrokken kind. Alleen worden toe-
gelaten de kinderen die ten minste den leeftijd van zes jaren
bereikt hebben of dhn leeftijd bereiken vd<5r 1 November 1883.
Voor het doen der aangifte aan het hoofd der openbare school'
voor meisjes bestaat tot 14 Juli a s. gelegenheid aan het school
gebouw aan de Oudegraeht des Maandags, Dinsdags, Donder
dags en Vrijdags tusschen 3 en 4 uren des namiddags.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
23 Juni 1883. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
De houders der coupons No. 3 van de leening van 1872
en Ns. 12 en 14 der leening van 1881 worden verzocht die
ten spoedigste ter betaling aan te bieden ten kantore
van den gemeente-ontvanger.
KOSTELOOZE bezichtiging op ZONDAG, 1 Juli
1883 waarvoor toegangkaarten te verkrijgen ter ver
gadering der commissie van toezicht op DONDERDAG,
28 Juni 1883, 's namiddags tusschen 2 en 3 uren, ten
stad huize.
Verder wordt herinnerd dat het Museum i e d e r e n
MAANDAG en VRIJDAG, van één tot drie
uren des namiddagskan worden bezichtigd tegen
f 0,25 por persoon.
Cuba, Porto-rico, Filippij n sche
eilanden.
I.
In de hoofdgalerij te midden eener groote
ruimte, is een in moorschen stijl gebouwde, met
palmen versierde kolossale kiosk' geplaatst die
met net daarop geplaatste beeld van Spanje tot aan
het dak reikt. Zij is uitsluitend gewijd aan eene
tentoonstelling van tabak en sigaren, en men zal al
het gewicht daarvan begrijpen, als wij slechts, ne
vens het eiland Porto-rico de hoofdsteden van Cuba
en van de Filippijnen noemen: Havanna en Ma
nilla, namen die de bij de liefhebbers hoogst aan
geschreven soorten dragen.
Als tot achtergrond van deze kiosk strekt de
gioote inzending van de Sociedad de los terrenos
de --ipedie in 1881 opgericht, aan de baai van
mpeop Cubaop den weg van Europa en Nieuw-
c v naar Panama gelegen 75,726 bunders bezit
en tot exploitatie bezigt. Een groot geschilderd
doek geeft eene voorstelling der baai, waaraan eene
stadGaridad de Nipe, gesticht isterwijl kaarten
ons verder een denkbeeld van het terrein geven.
Wat het behalve bet voorname product tabak, op-
evert, zien wij onder het tafereel en de kaarten
uitgestald: kostbare boutsoorten, suiker, cacao,
koffie, maïs, pijnhars, textiele planten, was, schild
pad en guano voorts touw en gevlochten rietmat
ten. Als voorwerpen van^eer groote afmetingen
51)
Uit het Hoogduitsch van ADOLF STRECKEUSS.
XVIII.
Toen Herman tegen den middag direct van het sta
tion naar zijne woning terugkeerde, vond hij verscheidene
boodschappen. Anna had ze aangenomen en deelde
den docter mede, dat zijn bezoek bij drie verschillende
families in den namiddag zoo spoedig mogelijk werd
verwacht, en dat niet bij arme lieden die van de onbaat
zuchtigheid des docters hadden gehoord en nu gratis
behandeling en zoo mogelijk ook medicijnen verwacht
ten maar bij rijkeaanzienlijke personen. De geheim
raad von Leuthold had gisteren reeds tweemaal en
van morgen nog eenmaal eene boodschap gezonden of
•ij uter ,hem zoodra hij van zijne reis terugkwam,
wilde bezoeken en ook Wübritz was een zeer gezeten
man die ook den docter had laten verzoeken, om zoo
spoedig mogelijk bij hem te komen. De weduwe Annecber
was wel is waar eene arme maar eene zeer knappe en
billijke vrouw, zij zou wel weder door de jicht worden
geplaagd, de dochter had niet al te veel haast gemaakt
en slechts verzochtof de docterindien hij die kant
uitkwam even bij hare moeder wilde aankomen.
Anna vertelde een en ander met groote voldoening
toen zij Herman bij zijn terugkomst ontving zij was
er trotscb op dat haar huurder, haar docter Anthold
zoo spoedig praktijk kreeg en reeds door de aanzienlijke
xamilien der stadswijk werd geroepen zelfs door den ge
heimraad een hooggeplaatst ambtenaar; zij spoorde liern
met allerhefsten ijver aan, om nu spoedig den voornamen
man een bezoek te brengen opdat deze niet ongedul
dig zou worden en een anderen docter laten halen Wan
neer de buren boorden, dat mijnheer de docter huis-
docter bij den geheimraad geworden was dan zouden
spoedig van ahe zijden bestellingen komen.
Er lag in het vuur, waarmede Anna sprak, zulk eene
hartelijke vreugde over het snelle toenemen zijner prac-
tyk zulk eene warme deelneming in zijn succes, dat
Herman zich gedrongen gevoelde, om het jonge meisje
recht vriendelijk te bedanken toen begon zij echter te
lachen en zeide, dat het toch zeer natuurlijk was, dat
zij belang stelde in haren huurder en hem de grootste
practijk toewenschte, die hij krijgen kon, dat had hij
bovendien reeds aan hare moeder verdiend en aan de
kleine Betje Eisner, die nu reeds weder geheel beter
was. Baas Eisner bezwoer aan al zijne klanten dat
er in geheel D. niet zulk een goede en bekwame doc
ter was als docter Anthold. Maar nu moest de docter
zich haasten want het werd hoog tijd dat hij naar
den geheimraad ging, maar een oogenblik moest hij
toch nog wachten want eerst moest zij hem wat af
borstelen zoo stoffig als hij van de reis wasmocht
hij by den voornamen man niet komen.
Herman wilde het wel is waar niet toestaan maar
dat hielp hem niet veel, Anna had den borstel reeds
in oe hand en schuierde met groote bedrijvigheid hem
de stof van zijne jas; hij moest haar haren gang laten
gaan hij deed het gaarne, want zij was uitermate be
koorlijk in hare beminnelijke dienstvaardigheid. Met
waar genoegen zag bij op het lieve jonge meisje nêer.
„Ziezoo wij zijn klaarGeen stofje meer te zien.
En haast u nu, docter, de geheimraad mag niet lan
ger wachten 1"
Hij gehoorzaamde glimlachendreeds vijf minuten
na zijne terugkomst was hij op weg naar zijn nieuwen
patient. Zijn eerste bezoek gold den geheimraad die
reeds driemaal om hem had gezonden en werkelijk
met verlangen zijne komst scheen tegemoet te zien.
Ten gevolge van de uitbundige loftuitingen van baas
Eisner had de geheimraad die eene heftige ontsteking
bad, den veelgeprezen jongen docter laten roepen en Her
man kwam juist op den rechten tijd, om den zoogekwelden
patient dadelijk verlichting te geven. Zeer tevreden
met het eerste succes dezer kuur verliet Herman den
geheimraad die hem zeer beleefd voor zijne goede be
moeiingen bedankt en dringend verzocht had om zijn
bezoek spoedig te herhalen, en hij ging juist de trap af,
toen hij bij eene bocht eensklaps voor luitenant van
Richthausen stond die naar boven ging.
„Waarachtigbaron Anthold dat is eene gelukkige
ontmoeting," riep Richthausen vergenoegd uit„Ik
vallen bijzonder in het oog' een uit den stam van
een mahoniehoutboom gezaagd blokde zaag van
een zaagvischeen schaal van een schildpad een
spons en een kalebas welke laatste 3 reusachtig
mogen heeten. Aan de achterzijde dezer uitstalling,
naar de fransche afdeeling gekeerdzijn kaarten
van bet eiland en de terreinen van Nipe en photo-
grafische afbeeldingen van dezen opgehangen.
Nevens den ingang der door SpaDje ingenomen
zaal met kleurige moorscke bogen (al te kennelijk
van doek samengesteld) versierd, zijn op fraaie ma
honiehouten keurig omlijste borden aangebracht
de bestanddeelen van hout voor kanonnen en gewe
ren alsmede de geweren en breede sabels 'echte
slagersmessenvervaardigd in de militaire werk
plaatsen te Havannawaaruit ook afkomstig zijn
de in eene vitrine vereenig'de puntkogels en metalen
hulzen voor ammunitie.
Elders ontmoeten wij eene serie van de werken
der Academia de la Habana en andere boeken over
Guba.
Van het andere der spaansche Antillen Porto-
rico vinden wij kaarten pbotografische gezichten,
eene groote verzameling houtsoorten door de berg-
mspectie bezorgdwol kerkkaarsen en chocolade
terwijl de commissie gezorgd heeft voor een Resena
General van het eiland waarvan exemplaren be
schikbaar zijn.
Misschien bevat de spaansche afdeeling meer, dat
Cuba en Porto-rico betreft, maar duidelijk blijkt dit
niet, omdat de uitstallingen over de lengte der zaal
niet correspondeeren met de in de breedte aan de
zoldering gehangen namen der eilanden.
Zoo schijnt het ons toe, dat de flinke collectie
mineralenwelke wij hij de uitstalling der Filippijn-
sche eilanden aantreffen, waaronder hardsteen, mar
mer asphalt koolzwavel en versteeningenniet
uitsluitend die eilanden betreft, hetgeen wij bij het
niet gereed zijn van den catalogus niet kunnen uit
maken. Boven deze mineralen is een breed schil
derwerk geplaatstdat een dorp in een bergachtio-
landschap aan zee voorstelt, maar waarvan het on°
derschrift zoo diep in de lijst verborgen is, dat wij
het met kunnen ontraadselen terwijl een van de
bewakers der afdeeling tot de conclusie komt, dat
het eene fictievetypische voorstelling van een der
nlippijnsche eilanden is.
Dezelfde persoon brengt daartoe eene verzameling
opgezette dieren: herten, apen, aligator, ichneumon,
wilde juist mijn oom Leuthold, die ziek moet zijn een
bezoek b-engen en vind u nu hier, dien ik reeds'veer-
tien dagen lang te vergeefs gezocht heb. Waar ter wereld
woont gij toch? Ik heb alle vreemdelingenliisten te
vergeefs nagezien heb in zes of zeven logementen
naar u gevraagd, maar gij waart niet te vinden. Nu
echter heb ik u en Iaat ik u niet weder los, voordat
gij gebiecht hebt."
„Wat moet ik u dan biechten?"
„Hebt gij uwe belofte geheel vergeten? Gij zoudt
mij eene introductie bezorgen bij den geheimraad Treu!
Ik bezweer u dag aan daguur aan uur, heb ik op
een teeken van leven van u gewacht. Tweemaal heb
ik de goddelijke Adèle op straat ontmoet het is
geen wonderwant ik loop dagelijks wel een dozijn
malen door de Gravenstraat ik heb haar gegroet en
zij groette mij terugmaar zoo koelzoo trotscb zoo
vreemd Het is waar, zij kent mij niet, maar toch
griebte het unj. Ik ben tot krankzinnig wordens toe
verliefd. Op haar, baron, heb ik al mijn hoop ge-
bouwd en gij laat mij in de steek Ik had zoo vast
op uwe belofte gerekend zijt gij haar dan geheel ver
geten of wilt gij haar niet houden
Herman voelde zich min of meer beschaamd want
op het oogenblik was hij werkelijk de gegeven belofte
vergeten tot zijn geluk echter had hij bij zijn laatste
bezoek bij den geheimraad Treu daaraan gedacht. Hij
had dezen in den loop van het gesprek medegedeeld
dat een zijner bekenden luitenant von Richthausen
uit een zeer oud en rijk geslachtde levendige wensch
koesterde om bij hem te worden geïntroduceerd maar
te bescheiden was, om zijn eenmaal afgewezen bezoek
te herhalen. De geheimraad had hierop geantwoord,
dat ieder door Herman aanbevolen vriend hem steeds
we.kom zou zijn, had toen zeer uitvoerig tevens naar
Richthansens omstandigheden gevraagd en was blijkbaar
zeer bevredigdtoen Herman hem mededeelde dat de
jonge officier de vertegenwoordiger was van een oud
voornaam geslacht en nu reeds in het bezit was van'
een zeer belangrijk vermogen, dat later door erflating
nog zou vergroot worden. Nog sterker dan te voren
had de geheimraad daarna de verzekering gegeven
dat Riehthausens bezoek hem steeds welkom zou zijnj
Wordl vervolgd,