No. 92. Vijf en tachtigste Jaargang. 1883. Een aardbeving. FEUILLETON. ZONDAG 5 AUGUSTUS. 68) I>E STER HER ANTHOLHS. i'I Prijs der gewone Advertentiën Dit nummer bestaat uit twee bladen. EERSTE BLAD. (DflSciêel (Öcbecltc. ALKHAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door het geheele Rijk f 1, De 3 nummers 0 06. Van 15 regels /0,75; iedere regel meer/ 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON. BURGEMEESTER en "WETHOUDERS van ALKMAAR herinneren belanghebbendendat verkoop van sterken drank bij gelegenheid der harddraverij op 8 Augustus 1883 op het daarvoor beschikbaar gestelde terrein of in den stadsbout, vol gens de wut van 28 Juni i881 (Staatsblad No. 97), VERBO- DEN is en tegen de overtreders proces-verbaal zal worden opgemaakt. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 1 Aug. 1S83. De Secretaris, NUHOUT VAN DER VEEN. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene kennis, dat de Doodweg en het gedeelte van den Heiloërhoutdat aan het bestuur dei harddraverij- vereeniging voor het houden eener harddraverij afgestaan is evenals in 1882, bij gelegenheid der harddraverij, op 8 Au gustus 1883 van des voormiddags 8 tot des namiddags 6 uren voor het verkeer GESLOTEN zullen zijn. Burgemeester en Wethouders voornoemd. Alkmaar. A. MACLAINE PONT. 1 Aug. 1883. De Secretaris, NUHOUT VAN DER VEEN. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter kennis van belanghebbenden dat bij de heden ge houden uitloting van aan 'eelen in de aeldleeningenten laste dier gemeente aangegaan, uitgeloot zijn: in die van 1871 de Ns. 44 en 7, nu a 1872 n n 29 en 26, n 1873 n u 33 en 22, n 1881 n 43, 10 en 37, ieder groot duizend gulden welke aandeelen met de onversche- nen coupons ten kantore van den gemeente-ontvanger ter be taling aangeboden kunnen worden op of na 31 December 1883, na welken dag zij geene rente meer afwerpen. Burgemeester en WTethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 2 Aug. 1883. De Secretaris, NUHOUT VAN DER VEEN. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene kennis, dat de KERMIS dit jaar wordt gehouden van Zaterdag 25 Augustus tot en met Zondag 2 September d. a., zullende den 3 September des morgens onmiddelijk een aanvang moeten worden gemaakt met het afbreken en opruimen der tenten kramen of uitstal lingen dat den commissaris van politie opgedragen isde straatmuziek zooveel mogelijk in te korten en aan regelmaat te onderwerpendat aan van elders komende personen alleen ver gunning zal worden verleend tot het plaatsen hunner tenten kramen of uitstallingen of tot het maken van straatmuziek, wan neer zij voorzien zijn van verklaringen afgegevendoor het bestuur der gemeentenwaar zij van 1 tot 25 Augustus ver bleven dat aldaar geene pokken heersohten. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 2 Aug. 1883. De Secretaris NUHOUT van der VEEN. VERGADERING van den RAAD der gemeente ALK MAAR, op Dinsdag 7 Augustus, des namiddags te 12'ure. Namens den Voorzitter van den Raad, De Secretaris, NUHOUT VAN DER VEEN. P O L I C I E. Ier terugbekoming is aan het Commissariaat van Polieie het volgende gevondene voorhandeneen hondenpenning No. 350; een ledige kist; een gouden medaljon, waaraan een eindje kettingeen wit servetgemerkt A. B. 6een kistje met slot; een sigarenkoker met zilver beslag; een witte vrouwenzak, eenige voorwerpen inhoudendehuissleutelseen zweep; een roodbonte zakdoek met oud lood en tin; een kinderportemonnaie; een gou den ring met zilveren plaatje, gemerkt E.; een vraagboekje; een bovenstuk van een gouden oorbelletjeeen paar bruine kinderkousjes. Op de kermis te Uitgeest een vermoedelijk gou den broche. Aardbevingen waren in de laatste jaren niet zeld zaam zelfs in ons lage iand werd er voor enkele maanden een gevoeld; mrar geweldige aardsehuddiugen die groote verwoestingen aanrichten en den dood van vele menschen veroorzaken, kwamen in Europa althans niet^ voor. Do herinnering aan die te Lissabon van 1755 en de minder bekende in Calabrië van 1783 was nog niet uitgewiscbt. Dezer dagen kwam echter het bericht tot ons van do ontzettende ramp in een der scnoonste streken van ons werelddeel door een aardbeving te weeg gebracht. Een der schoonste stre ken Wie heeft niet gehoord en gelezen over de golf van Napels, en niet verlangd die bevallige kust, die heerlijke bergen en dien glansenden hemel met eigen oogen te aanschouwen De gelukkige be zoekers wedijveren onderling in het roemen °van de harmonie van lijnen en kleuren, die dit hoekje der aarde zoo bijzonder aantrekkelijk maakt. Mair als de vreemdeling na een bezoek te hebben gebracht aan het opgegraven Pompejï deu daags de rookkolom aan schouwt die als een witte pluim den zwarten top van den Vesuvius versiert, cf 's avonds staart op den rooden gloed die uit den krater schitterten daarbij liet vroolijke leven der Napolitar.en om zich heen ziet, ot het machtige gedruirch van de beweeglijke men- schenzee uit de verte tot zich hoort doordringen, dan herinnert hij zich het groote bal dat te Brussel werd gegeven, toen de donder van het geschut het voorspel \an den slag van Waterloo deed hooren en daarbij het bekende woord bij die gelegenheid gesproken wij dansen op een vulkaan. Sinds eeuwen is echter do bevolking gewoon op de slechts half afgekoelde lava waaronder hun verwoeste huizen begraven zijn, nieuwe woningen te bouwen in de zekere verwachting dat na een uitbarsting van eenige beteekenis een tijdperk van rust zal volgen. En wie zal zich bij eenig nadenken daarover verwonderen Evenmin als iemand in Neder land er aan zal denken een vruchtbaren polder te ont- ruimenomdat hij bij hoogen waterstand en ijsgang door overstrooming bedreigd wordtevenmin zal er ooit aan gedacht worden een groote stad als Napels en haar schoone omstreken te verlaten omdat van tijd tot tijd een of ander punt gevaar loopt van een uit barsting van den Vesuvius of een aardbeving. De strijd om het leven is in onzen tijd te zwaar dan dat men een bruikbaar stukje grond jaren lang met zorg bebouwd zou prijsgeven. Met een klein eiland aan den ingang van de we- reldberoemue golf is dit echter een paar raaien het geval geweest. Ischia, thans zoo fel geteisterd nadat het reeds in 1881 een voorproef van de tegenwoordige ramp had gehad is eerst bewoond geweest door Eu- baeërs maar weder door hen verlaten om de gewel dige uitbarstingen van den vuurspuwenden berg die geheel liet eiland bedreigde den Epomeo. Later ves tigden zich er Syrakuziërs maar ook zij werden door den vreeselijken vulkaan verdreven. Jaren lang bleef nu het eiland onbewoond totdat het opnieuw docr Napoleon werd bevolkt. Thans telt het ongeveer 25,000 bewonersis een druk bezochte badplaats en beroemd om zijne schoone ligging, viucbtbaren bodem en uit muntenden wijn. De gevreesde vulkaan is sedert het jaar 1302 in rusten ook b j de laatste aardbeving is die rust niet gestoord. In de buurt echter ligt de Vesuvius, de eenige vulkaau op het vaste land van Europa die nog werkzaam is en de vraag ligt voor de baud staat deze aardbeving met dezen vulkaan in verband of beeft er een aardverschuiving in de diepte plaats gehad P De Vesuvius schijnt door zijn woeden vóór en na de aardbeving aanspraak te willen maken op zijn aandeel in bet werk der verwoesting. Dat deze vulkaan niet te vertrouwen is hebben Pompeji, Hereulanum en Stabia, in het jaar 79 op ontzettende wijze ondervonden. Tot op den noodlot- tigen Augustus-dag van dat jaar, toen die drie steden ten ondergingen hield men den berg voor volkomen uitgebrand. Er was geen gedachte aan gevaar. Daarna bleef de vulkaan door herhaalde uitbarstingen zijn dreigend bestaan bewijzen en toonde onafgebroken de blijken van den onderuardschen vuurpoel die in zijn binnenste woedt. De jaartallen van zijn uitbarstingen zijn vele; tusschen die van 1138 en van 1G3I ligt een tijdperk van lange rust, maar daarna volgen de uitbarstingen elkander spoedig op het snelst wel in deze eeuw waarin zij lichter of heviger, bijna jaar lijks voorkomen. Nog in 1872 toonde de berg op ge weldige wijze zijn krachten kwamen een aantal nieuws gierigen die hem te dicht naderden onder de uitge worpen gloeiende sieeneu en witte asch om het leven. De lava die in verschillende stroomen uit den krater was gevloeid en groote verwoestingen had aangericht, werd berekend op 20 millioen kubiek meter. De berichten omtrent de aardbeving op Ischia tot ons gekomen gewagen van een 5000 tal dooden. In- derdaad een boog cijfer, en toch is het nog meer de Uit het Hoogduitseh van ADOLF STRECKFUSS. Zwijgend hoorde Hans het lange verhaal van zijn broeder aan hij viel dezen niet in de rede. Nu en dan beefden zijne lippen en scheen bet alsof hij eene vraag wilde doen maar hij bield haar terug en luis terde weder met gespannen aandacht. Toen bij van de betrekking zijns schoonvaders met den lagen klerk hoorde, kleurden zijne wangen en begonnen zijne oogen toornig te fonkelenmaar hij onthield zich van alle opmerkingen tot Herman aan het slot van zijn ver haal zeide „Ik ben ten einde ik heb er niets meer bij te voegen en niets meer op te helderen. Ik heb gehandeldnaar mijne oprechte overtuiging. Niet zon der zwaren zielenstrijd heb ik het besluit kunnen ne men om aan den commissaris hel. onderzoek naar de ongelukkige Sabine optedragen maar het moest ge schieden ik kon niet anders." „Gij hebt goed gedaan, Herman en ik dank u, t'a^ gÜ gehandeld hebtzooals gij handelen moest antwoordde Hans ernstig „Ik zou boos op u kunnen zijndat gij mij eerst heden uw volle vertrouwen schenkt, dat gij mij niet hebt laten deelnemen aan do nasporingen in het familiegraf, maar ik wil u daarvan geen verwijt maken. Voortaan zullen wij te zamen strijden, voor hetgeen recht is Op ons beiden de laatste na komelingen van het oude geslacht der Antholdsrust de heilige plichtom goed te maken wat eens onze grootvader heeft misdaan. Sla toeHermanveree- nigd zullen wij tante Sabine in hare rechten herstellen en daardour de schande van het verledene uitwisschen!" Hij bood lierman de hand en deze sloeg krachtig toe inniger dan ooit waren de broeders nu vereenigd, er lag geen schaduw meer tusschen hen en nu kon Herman zijn jongeren broeder ook zijn eigen hartsge heim toevertrouwen. Hoe helder en duidelijk Herman's verhaal ook ge weest was toch had het niet alle raadselen die de familiegeschiedenis der Anthold's aanweeskunnen op- lossen. Herman twijfelde zelf nog en werd nog geslin gerd tusschen geloof en ongeloof. Zelfs zijne verhou ding tot den geheimraad Treu en diens laatsten brief wist hij niet te verklaren. Het laatste punt gaf den niet zwaartillenden jonge ren broeder niet veel zorg. „Spoedig zal al uw twijfel worden opgeheven," zeide hij, Herman hartelijk de hand drukkende, „verklaren kan ik mij den onwaar- digen beleedigenden brief van den ouden woekeraar ook nietdit echter weet ik dat hij niet op verzoek van Adèle geschreven is. In al hare laatste brieven heeft Agnes over hare vriendin Adèle gesproken en nu eerst begrijp ik menige aanduiding. Adèle heeft u lief, de oude Treu zou haar liever aan mijnheer von Richthausen willen verschacheren daarom tracht hij u van zijne dochter te scheiden daarom wil hij u belettenhaar mondeling uwe liefde te betuigen en hare hand te vragen. Dat is mij duidelijk, al weetik dan ook nietdoor welke streken hij in het bezit van uwen brief is gekomen. Zijn plan zal hem echter niet gelukken! Agues zal de beschermer uwer liefde zijn, haar innigste wensch is om u en hare dierbare Adèle vereenigd te zien. Morgen reeds zal zij Adèle bezoe ken en morgen avond zult gij weten hoe de zaken staan. Ik wilde, dat het even gemakkelijk was, om te weten te komen welke ontdekkingen uw vriend Men dl er te F. heeft gedaan en op welke wijze hij zoo spoedig zulk een onbegrijpelijken invloed op vader heeft gekregen. Uit welke bron de macht is gekomen, die hij op mijn schoonvader heeft uitgeoefend laat zich na uwe mededeeling gemakkelijk begrijpenhoe bet hem echter mogelijk is geweestom na een enkel on derhoud vaders geheele vertrouwen te winnen is mij onbegrijpelijk „Misschien is het resultaat van zijn onderzoek een geheel anderdan hij en ik verwacht hebben ant woordde Herman. „Misschien heeft bij het bewijs ge leverd dat Sabino von Anthold werkelijk langen tijd geleden zonder erfgenamen achter te laten, overleden isen dat daardoor de erfenis voor vader verzekerd. Misschien heeft hij vader dat bericht gebracht en hem op die wijze met zeker uitzicht op redding getroost.*' Deze eenvoudige oplossing van het raadsel scheen Hans de minst aannemelijke. Hij was reeds geheel opgegaan in het geloof, dat Sabine nog leefde; juist het avontuurlijke daarvan prikkelde hem en deed hem alle vermoeden daaromtrent als voldongen feiten aan nemen. Voor hem was het reeds niet meer twijfelach tig i M do oude juffrouw Daukeimann en Sabine von Anthold waren dezelfde persoon voor hem waren het vinden van den ring in de kist en de waarnemingen die Herman had gedaan in zijn gesprek met de oude dameonomstootelijke bewijzen. Hij brandde van be geerte om de bewijze* geheel aan te vullen. Het liefst was hij nu dadelijk naar de oude vrouw gegaan had hij haar als bloedverwante begroet en haar gezegd' dat hij het als zijne levenstaak zou beschouwen om haar het ontroofde recht terug te geven. Alleen de overweging dat Herman den commissaris beloofd had om niet door eigenmachtige handelingen zijn onderzoek te storen hield Hans van de uitvoering van zijn voornemen terug maar hij verlangdedat Herman hem naar de achterkamer zou medenemen, hem als zijn broeder zou voorstellen en hem zoo de gele genheid geven, om de doodgewaande tante te leeren kennen. Herman voldeed niet dan ongaarne aan dat verlan gen en gaf eerst toe, nadat Hans hem plechtig be loofd had om voorzichtig te zullen zijn. NXIY. Het uur, waarop Herman suders in da achterkamer kwam was reeds lang voorbijen juffrouw Ebert Lud

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1883 | | pagina 1