No. 92.
Vijf en tachtigste Jaargang.
1883.
Een aardbeving.
FEUILLETON.
ZONDAG
5 AUGUSTUS.
68) I>E STER HER ANTHOLHS.
i'I
Prijs der gewone Advertentiën
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
EERSTE BLAD.
(DflSciêel (Öcbecltc.
ALKHAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele Rijk f 1,
De 3 nummers 0 06.
Van 15 regels /0,75; iedere regel meer/ 0,15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
BURGEMEESTER en "WETHOUDERS van ALKMAAR
herinneren belanghebbendendat verkoop van sterken drank
bij gelegenheid der harddraverij op 8 Augustus 1883 op het
daarvoor beschikbaar gestelde terrein of in den stadsbout, vol
gens de wut van 28 Juni i881 (Staatsblad No. 97), VERBO-
DEN is en tegen de overtreders proces-verbaal zal worden
opgemaakt.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
1 Aug. 1S83. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennis, dat de Doodweg en het gedeelte
van den Heiloërhoutdat aan het bestuur dei harddraverij-
vereeniging voor het houden eener harddraverij afgestaan is
evenals in 1882, bij gelegenheid der harddraverij, op 8 Au
gustus 1883 van des voormiddags 8 tot des namiddags 6 uren
voor het verkeer GESLOTEN zullen zijn.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
Alkmaar. A. MACLAINE PONT.
1 Aug. 1883. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter kennis van belanghebbenden dat bij de heden ge
houden uitloting van aan 'eelen in de aeldleeningenten laste
dier gemeente aangegaan, uitgeloot zijn:
in die van 1871 de Ns. 44 en 7,
nu a 1872 n n 29 en 26,
n 1873 n u 33 en 22,
n 1881 n 43, 10 en 37,
ieder groot duizend gulden welke aandeelen met de onversche-
nen coupons ten kantore van den gemeente-ontvanger ter be
taling aangeboden kunnen worden op of na 31 December 1883,
na welken dag zij geene rente meer afwerpen.
Burgemeester en WTethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
2 Aug. 1883. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennis, dat de KERMIS dit jaar wordt
gehouden van Zaterdag 25 Augustus tot en met
Zondag 2 September d. a., zullende den 3 September
des morgens onmiddelijk een aanvang moeten worden gemaakt
met het afbreken en opruimen der tenten kramen of uitstal
lingen dat den commissaris van politie opgedragen isde
straatmuziek zooveel mogelijk in te korten en aan regelmaat te
onderwerpendat aan van elders komende personen alleen ver
gunning zal worden verleend tot het plaatsen hunner tenten
kramen of uitstallingen of tot het maken van straatmuziek, wan
neer zij voorzien zijn van verklaringen afgegevendoor het
bestuur der gemeentenwaar zij van 1 tot 25 Augustus ver
bleven dat aldaar geene pokken heersohten.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
2 Aug. 1883. De Secretaris
NUHOUT van der VEEN.
VERGADERING van den RAAD der gemeente ALK
MAAR, op Dinsdag 7 Augustus, des namiddags te 12'ure.
Namens den Voorzitter van den Raad,
De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
P O L I C I E.
Ier terugbekoming is aan het Commissariaat van Polieie
het volgende gevondene voorhandeneen hondenpenning No.
350; een ledige kist; een gouden medaljon, waaraan een eindje
kettingeen wit servetgemerkt A. B. 6een kistje met slot;
een sigarenkoker met zilver beslag; een witte vrouwenzak, eenige
voorwerpen inhoudendehuissleutelseen zweep; een roodbonte
zakdoek met oud lood en tin; een kinderportemonnaie; een gou
den ring met zilveren plaatje, gemerkt E.; een vraagboekje;
een bovenstuk van een gouden oorbelletjeeen paar bruine
kinderkousjes. Op de kermis te Uitgeest een vermoedelijk gou
den broche.
Aardbevingen waren in de laatste jaren niet zeld
zaam zelfs in ons lage iand werd er voor enkele
maanden een gevoeld; mrar geweldige aardsehuddiugen
die groote verwoestingen aanrichten en den dood van
vele menschen veroorzaken, kwamen in Europa althans
niet^ voor. Do herinnering aan die te Lissabon van
1755 en de minder bekende in Calabrië van 1783
was nog niet uitgewiscbt. Dezer dagen kwam echter
het bericht tot ons van do ontzettende ramp in een
der scnoonste streken van ons werelddeel door een
aardbeving te weeg gebracht. Een der schoonste stre
ken Wie heeft niet gehoord en gelezen over de golf
van Napels, en niet verlangd die bevallige kust, die
heerlijke bergen en dien glansenden hemel met
eigen oogen te aanschouwen De gelukkige be
zoekers wedijveren onderling in het roemen °van de
harmonie van lijnen en kleuren, die dit hoekje der
aarde zoo bijzonder aantrekkelijk maakt. Mair als de
vreemdeling na een bezoek te hebben gebracht aan
het opgegraven Pompejï deu daags de rookkolom aan
schouwt die als een witte pluim den zwarten top van
den Vesuvius versiert, cf 's avonds staart op den
rooden gloed die uit den krater schitterten daarbij
liet vroolijke leven der Napolitar.en om zich heen ziet,
ot het machtige gedruirch van de beweeglijke men-
schenzee uit de verte tot zich hoort doordringen, dan
herinnert hij zich het groote bal dat te Brussel werd
gegeven, toen de donder van het geschut het voorspel
\an den slag van Waterloo deed hooren en daarbij
het bekende woord bij die gelegenheid gesproken wij
dansen op een vulkaan. Sinds eeuwen is echter do
bevolking gewoon op de slechts half afgekoelde lava
waaronder hun verwoeste huizen begraven zijn, nieuwe
woningen te bouwen in de zekere verwachting dat na
een uitbarsting van eenige beteekenis een tijdperk van
rust zal volgen. En wie zal zich bij eenig nadenken
daarover verwonderen Evenmin als iemand in Neder
land er aan zal denken een vruchtbaren polder te ont-
ruimenomdat hij bij hoogen waterstand en ijsgang
door overstrooming bedreigd wordtevenmin zal er
ooit aan gedacht worden een groote stad als Napels en
haar schoone omstreken te verlaten omdat van tijd
tot tijd een of ander punt gevaar loopt van een uit
barsting van den Vesuvius of een aardbeving. De
strijd om het leven is in onzen tijd te zwaar dan dat
men een bruikbaar stukje grond jaren lang met zorg
bebouwd zou prijsgeven.
Met een klein eiland aan den ingang van de we-
reldberoemue golf is dit echter een paar raaien het
geval geweest. Ischia, thans zoo fel geteisterd nadat
het reeds in 1881 een voorproef van de tegenwoordige
ramp had gehad is eerst bewoond geweest door Eu-
baeërs maar weder door hen verlaten om de gewel
dige uitbarstingen van den vuurspuwenden berg die
geheel liet eiland bedreigde den Epomeo. Later ves
tigden zich er Syrakuziërs maar ook zij werden door
den vreeselijken vulkaan verdreven. Jaren lang bleef
nu het eiland onbewoond totdat het opnieuw docr
Napoleon werd bevolkt. Thans telt het ongeveer 25,000
bewonersis een druk bezochte badplaats en beroemd
om zijne schoone ligging, viucbtbaren bodem en uit
muntenden wijn. De gevreesde vulkaan is sedert het
jaar 1302 in rusten ook b j de laatste aardbeving is
die rust niet gestoord. In de buurt echter ligt de
Vesuvius, de eenige vulkaau op het vaste land van
Europa die nog werkzaam is en de vraag ligt voor
de baud staat deze aardbeving met dezen vulkaan in
verband of beeft er een aardverschuiving in de diepte
plaats gehad P De Vesuvius schijnt door zijn woeden
vóór en na de aardbeving aanspraak te willen maken
op zijn aandeel in bet werk der verwoesting.
Dat deze vulkaan niet te vertrouwen is hebben
Pompeji, Hereulanum en Stabia, in het jaar 79 op
ontzettende wijze ondervonden. Tot op den noodlot-
tigen Augustus-dag van dat jaar, toen die drie steden
ten ondergingen hield men den berg voor volkomen
uitgebrand. Er was geen gedachte aan gevaar. Daarna
bleef de vulkaan door herhaalde uitbarstingen zijn
dreigend bestaan bewijzen en toonde onafgebroken de
blijken van den onderuardschen vuurpoel die in zijn
binnenste woedt. De jaartallen van zijn uitbarstingen
zijn vele; tusschen die van 1138 en van 1G3I ligt
een tijdperk van lange rust, maar daarna volgen de
uitbarstingen elkander spoedig op het snelst wel in
deze eeuw waarin zij lichter of heviger, bijna jaar
lijks voorkomen. Nog in 1872 toonde de berg op ge
weldige wijze zijn krachten kwamen een aantal nieuws
gierigen die hem te dicht naderden onder de uitge
worpen gloeiende sieeneu en witte asch om het leven.
De lava die in verschillende stroomen uit den krater
was gevloeid en groote verwoestingen had aangericht,
werd berekend op 20 millioen kubiek meter.
De berichten omtrent de aardbeving op Ischia tot
ons gekomen gewagen van een 5000 tal dooden. In-
derdaad een boog cijfer, en toch is het nog meer de
Uit het Hoogduitseh van ADOLF STRECKFUSS.
Zwijgend hoorde Hans het lange verhaal van zijn
broeder aan hij viel dezen niet in de rede. Nu en
dan beefden zijne lippen en scheen bet alsof hij eene
vraag wilde doen maar hij bield haar terug en luis
terde weder met gespannen aandacht. Toen bij van
de betrekking zijns schoonvaders met den lagen klerk
hoorde, kleurden zijne wangen en begonnen zijne oogen
toornig te fonkelenmaar hij onthield zich van alle
opmerkingen tot Herman aan het slot van zijn ver
haal zeide „Ik ben ten einde ik heb er niets meer
bij te voegen en niets meer op te helderen. Ik heb
gehandeldnaar mijne oprechte overtuiging. Niet zon
der zwaren zielenstrijd heb ik het besluit kunnen ne
men om aan den commissaris hel. onderzoek naar de
ongelukkige Sabine optedragen maar het moest ge
schieden ik kon niet anders."
„Gij hebt goed gedaan, Herman en ik dank u,
t'a^ gÜ gehandeld hebtzooals gij handelen moest
antwoordde Hans ernstig „Ik zou boos op u kunnen
zijndat gij mij eerst heden uw volle vertrouwen
schenkt, dat gij mij niet hebt laten deelnemen aan do
nasporingen in het familiegraf, maar ik wil u daarvan
geen verwijt maken. Voortaan zullen wij te zamen strijden,
voor hetgeen recht is Op ons beiden de laatste na
komelingen van het oude geslacht der Antholdsrust
de heilige plichtom goed te maken wat eens onze
grootvader heeft misdaan. Sla toeHermanveree-
nigd zullen wij tante Sabine in hare rechten herstellen
en daardour de schande van het verledene uitwisschen!"
Hij bood lierman de hand en deze sloeg krachtig
toe inniger dan ooit waren de broeders nu vereenigd,
er lag geen schaduw meer tusschen hen en nu kon
Herman zijn jongeren broeder ook zijn eigen hartsge
heim toevertrouwen.
Hoe helder en duidelijk Herman's verhaal ook ge
weest was toch had het niet alle raadselen die de
familiegeschiedenis der Anthold's aanweeskunnen op-
lossen. Herman twijfelde zelf nog en werd nog geslin
gerd tusschen geloof en ongeloof. Zelfs zijne verhou
ding tot den geheimraad Treu en diens laatsten brief
wist hij niet te verklaren.
Het laatste punt gaf den niet zwaartillenden jonge
ren broeder niet veel zorg. „Spoedig zal al uw twijfel
worden opgeheven," zeide hij, Herman hartelijk de
hand drukkende, „verklaren kan ik mij den onwaar-
digen beleedigenden brief van den ouden woekeraar
ook nietdit echter weet ik dat hij niet op verzoek
van Adèle geschreven is. In al hare laatste brieven
heeft Agnes over hare vriendin Adèle gesproken en
nu eerst begrijp ik menige aanduiding. Adèle heeft
u lief, de oude Treu zou haar liever aan mijnheer von
Richthausen willen verschacheren daarom tracht hij
u van zijne dochter te scheiden daarom wil hij u
belettenhaar mondeling uwe liefde te betuigen en
hare hand te vragen. Dat is mij duidelijk, al weetik
dan ook nietdoor welke streken hij in het bezit van
uwen brief is gekomen. Zijn plan zal hem echter niet
gelukken! Agues zal de beschermer uwer liefde zijn,
haar innigste wensch is om u en hare dierbare Adèle
vereenigd te zien. Morgen reeds zal zij Adèle bezoe
ken en morgen avond zult gij weten hoe de zaken
staan. Ik wilde, dat het even gemakkelijk was, om
te weten te komen welke ontdekkingen uw vriend
Men dl er te F. heeft gedaan en op welke wijze hij zoo
spoedig zulk een onbegrijpelijken invloed op vader heeft
gekregen. Uit welke bron de macht is gekomen, die
hij op mijn schoonvader heeft uitgeoefend laat zich
na uwe mededeeling gemakkelijk begrijpenhoe bet
hem echter mogelijk is geweestom na een enkel on
derhoud vaders geheele vertrouwen te winnen is mij
onbegrijpelijk
„Misschien is het resultaat van zijn onderzoek een
geheel anderdan hij en ik verwacht hebben ant
woordde Herman. „Misschien heeft bij het bewijs ge
leverd dat Sabino von Anthold werkelijk langen tijd
geleden zonder erfgenamen achter te laten, overleden
isen dat daardoor de erfenis voor vader verzekerd.
Misschien heeft hij vader dat bericht gebracht en hem
op die wijze met zeker uitzicht op redding getroost.*'
Deze eenvoudige oplossing van het raadsel scheen
Hans de minst aannemelijke. Hij was reeds geheel
opgegaan in het geloof, dat Sabine nog leefde; juist
het avontuurlijke daarvan prikkelde hem en deed hem
alle vermoeden daaromtrent als voldongen feiten aan
nemen. Voor hem was het reeds niet meer twijfelach
tig i M do oude juffrouw Daukeimann en Sabine von
Anthold waren dezelfde persoon voor hem waren het
vinden van den ring in de kist en de waarnemingen
die Herman had gedaan in zijn gesprek met de oude
dameonomstootelijke bewijzen. Hij brandde van be
geerte om de bewijze* geheel aan te vullen. Het
liefst was hij nu dadelijk naar de oude vrouw gegaan
had hij haar als bloedverwante begroet en haar gezegd'
dat hij het als zijne levenstaak zou beschouwen om haar
het ontroofde recht terug te geven.
Alleen de overweging dat Herman den commissaris
beloofd had om niet door eigenmachtige handelingen
zijn onderzoek te storen hield Hans van de uitvoering
van zijn voornemen terug maar hij verlangdedat
Herman hem naar de achterkamer zou medenemen, hem
als zijn broeder zou voorstellen en hem zoo de gele
genheid geven, om de doodgewaande tante te leeren
kennen.
Herman voldeed niet dan ongaarne aan dat verlan
gen en gaf eerst toe, nadat Hans hem plechtig be
loofd had om voorzichtig te zullen zijn.
NXIY.
Het uur, waarop Herman suders in da achterkamer
kwam was reeds lang voorbijen juffrouw Ebert Lud