No. 105. Vijf en tachtigste Jaargang. 1883. FEUILLETON. WOENSDAG 5 SEPTEMBER. DE STER HER ANTHOLDS. Prijs der gewone Advertentiën Internationale Koloniale en Uitvoerhandel-Tentoonstelling te Amsterduin. Ettitculanb. ïze ?er lid id- jst 1LKIAARSCHE COURAAT Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door het geheele Rijk f 1, De 3 nummers O 06. Van 15 regels 0,75; iedere regel meer f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON. Onderstaande oproeping is door de hoofdcommissie tot inzameling van geiden ten behoeve der slachtoffers in Indie tot het volk van Nederland gericht LANDGENOOTEN Een ontzettende ramp heeft een gedeelte van Java en Sumatra getroffen uit de nog zeer onvolledige berichten, die de telegraaf ons bracht, kan men afleiden dat de nood in Bantam en de omliggende streken alle beschrijving te boven gaat. Alleen in Tjiringin verloren tienduizend menschen het levenhet aantal der duizenden in het geheel dat plotseling is weggevaagdis vooralsnog niet te begrooten. Geheel eene landstreek is deels ont volkt, deels door het vernielen van den oogst en het onvruchtbaar worden van den bodem, der jara- merlijkste ellende ten prooi geworden Nederlanders, het schoone Insulinde, dat zooveel tot onze welvaart heeft bijgedragen, ziet, vreeselijk geteisterd als het isnaar onzen bijstand uit. Het hulp te bieden is eene plicht der dankbaar heid waarbij niemand mag achterblijven. Helpt spoedig, want spoedige hulp is onmisbaar. Toontdat wijNederlanders niet alleen oog hebben voor de voordeelen die onze koloniën af werpen maar ook geen oogenblik aarzelen, wanneer het geldt jegens haar de plichten der menschlievend- heid te vervullen. De uitgevers verklaren zich met een dringend be roep op de liefdadigheid hunner stadgenooten, tot ont vangst der giften bereid. IIERMs. COSTER ZOON. In XLVI. Italië bevinden wij ons in veel artistieker omgeving dan in Spanje. Marmer beeldwerkprachtig mozaiëk- werlc kunstig snijwerk in lava bloedkraal en op zeehorens sierlijk glas- en kantwerk streelen ons kunstgevoel. De kunstn ij veren van Florence, Napels, Venetie, Rome en Genua wedijveren in het toonen van de fraaiste artikelen, Guiseppe Micnieli Zonen te Venetie brons-, koper- en ijzerwerkersontleenen hunne vormen aan de kunstvoorwerpen van vroegere eeuwen en slagen verwonderlijk in de nabootsing ervan. Hunne groote uilstalling omvat lichtkroonenlampen vazenschilden harnassen, beelden en ornementen van allerlei aardoverdekt met verheven of gegra veerd lofwerk en figuren ook van historische be- teekenis. Dr. A. Salviati aldaar vervaardigt monu mentale mozaïeken en venetiaansch glas. De veneti- aansche mozaïeken zijn niet als de romeinsche van verschillend gekleurde steentjes maar van stukjes gekleurd glas aaneengevoegd. Wij vinden hier af beeldingen van heiligen op goudgrond een tijger kinderen, rozetten en bloem-ornementenen van de Societa Musiva Veneziana eene vrouw met kind en geit, een vlinder en een ornement. Het veneti- aansche glas, almede van dr. Salviati, onderscheidt zich zoowel door eigenaardigen vorm als door de kleur die in de verschillende deelen der voorwer pen niet steeds dezelfde is en soms eene goudmen geling vertoont. De gebroeders Besarel en Fran cesco Toso te Venetie doen zich als kunstmeubel makers kennen, door een schoorsteenmantel, kastje, stoelen spiegellijsten, consoles beelden saters en sfinksen tot het dragen van lampen of bloemvazen, alles rijk in hout gesneden. Van de Scuola Merletti Burano-Venezia en van M. Jesurum e Co. zien wij prachtige kant van verschillende steken, van Giov. Bapt. Trapolen damast voor meubelen en fluweel voor muurbehanging. Het florentijnsche mozaïek wordt ingelegd in zwarten steen en stelt in den regel bloemen voor. Men bezigt het voor tafels (met vergulden rand en voet)schilderijtjes lijstjes doosjes inktkokers coupes armbanden kruizen bröches knoopen enz. Giov. Bancinelli ZonenGiov. üzolini e Co. en Giov. Scappini toonen door uitgebreide ver zamelingen wat de kunst in dit opzicht vermag. Beiden doen ons bovendien bijouteriën zien in goud en zilverbloedkraal en émailen gesneden stee- nen de eerste firma ook allerfraaist filigraan en geheel beschilderde schotels of borden. Voor het romeinsche mozaiëkuit kleine ge kleurde steentjes vervaardigd en vooral toegepast voor de afbeelding van de bouwgewrochten der eeuwige stad op schilderijtjes en bröches, moeten wij te gast gaan bij Francati e Santamariabij wie ook het florentijnschede cameeën en de sieraden in filigraan en bloedkraal niet ontbreken. Bij hen zien wij ook de fraaiste exemplaren van groote, met kleurige figuren besneden zeehorensdie zich, dank zij de verschillende kleuren van de kalklagen dier horens porceleinwit op een chocoladekleurigen ondergrond vertoonen. De kunstenaars weten de knobbels der horens te benuttigen voor de hoogste partijen van hun beeldwerk. Een vaasjewaarop Aurora is voorgesteld, wit op doorschijnend blauwen grondmag ook onze aandacht niet ontgaan. Uit Genua vinden wij zilveren bijouteriën met en zonder mozaïek en inzonderheid filigraan van E. Sevelli, en ruwe en bewerkte bloedkraal van Raffaele Costa e Co. Ook te Napels houdt men zich met de bewerking van bloedkraal en zeehorens en de vervaardiging van bijouteriën bezigwaarbij het snijden van ca meeën uit aschgele en grijze lava eene ruime plaats inneemt. De grootste snijwerken hiervanzoowel in haut- als basreliëf, afzonderlijke beeldjes en mes heften treffen wij aan in de uitstalling van Gia- cinto Melillo nevens gesneden zeehorens sieraden van bloedkraal en coquille rose [het binnenste van groote zeehorens] en voorwerpen van goud naar oude modellen waarvan een bladerenkroon en een diadeem met pareltjes bijzondere aandacht verdienen. Bij de soortgelijke artikelen van Rocco Morabito, waartoe mede gouden armbanden en colliers behooren, valt een overvloed van bewerkt bloedkraal op te merken dat ook het hoofdbestanddeel is der uit stalling van Michele Piscione. Sieraden van lava bloedkraal en coquille rose zijn er voorts van Nicolo PiscioneRaffaele PetruzziVincenzo Errico, Luigi Sarno en de Société Napolitaine G. Giobertini Cie., van de 3 laatstgenoemden ook van fraai gesneden en geïncrusteerd schildpad. Al de florentijnsche, gonueescberomeinsche en napolitaansche sieraden kunnen aangekocht worden en lokken daartoe zeer uit. Mochten de tentoon- stellers minder te gelde maken dan zij gehoopt hadden dan zal hunne talrijkheid daarvan wel de oorzaak zijn. Antonio Frilli ran Florence heeft het beter getroffen met zijne uitgebreide verzameling beeldhouwwerken van cararisch marmer en serpen- tijnsteen waaruit men eene keuze kan doen van voorwerpen vau 2,50 tot 1000. De 2 schoone witmarmeren vrouwenbusten moeten elk laatstge noemde som opbrengeneene baadster met kind f 850 een sabijn3che maagdenroof en 2 worstelaars van serpentijnsteenbeiden naar antiekenzijn elk op 600 gesteld. Wordl vervolgd. BELGTE. Er is sprake van het houden eener in ternationale tentoonstelling te Antwerpen in het jaar 1885. Er is reeds eene commissie van uitvoering benoemd. BUITSCHLAND. Den 1 werd te Berlijn geopend het nationaal panorama den slag bij Sédan voorstel lende. De Keizerdie het met den graaf van Moltke geruimen tijd bezocht, gaf zijne bizondere tevredenheid te kennen, vooral omdat alle overdrijving vermeden was en aan de dappere fransehe tegenstanders in de voor stelling van dien slag gepaste eer wedervoer. Prof. Uit het Hoogduitsch van ADOLF STREOKFUSS. Zijne vrees van reeds met den portier in een on- verkwikkelijken strijd te geraken, werd niet bewaarheid. Toen hij de Gravenstraat bereikte vond hij de anders steeds gesloten huisdeur openstaan de portier was uit zijn loge gekomen en stond te midden van een groote menigte op de straat zoo ijverig met de hem omrin gende personen te sprekendat hij niet eens be merkte, dat Herman in buis trad. Ook de glazen deur die toegang gaf tot de rapstond open zoo dat Herman ongehinderd naar boven kon gaan; binnenge komen ontmoette hem echter de mooie Jean, die juist op het punt stond om den zijgang in te gaandie naar Adèles kamer leidde. Hij bleef plotseling staan toen hij Herman herkende en zag dezen met een eigenaardig verstoord gelaat aan. „Gijmijnheer de baron riep hij verbaasd. „Ik weet werkelijk nietmompelde Jean voor zich uit, en vervolgde luide, „vandaag slaat ales op zijn hoofd en geldt dus de oude order niet meer. Ik zal u aandienen baron dan kunt gij de juffrouw zeggen wat er gebeurt, zij alleen weet nog niets; ik wilde juist naar haar toe gaan om het baar te zeggen maar ik kan niet, het valt mij te moeielijk." „Wat is er geschied? Ik weet van niets." „Gij weet nog van nietsDe menschen vertellen het elkander reeds op straat. Alles is onderst boven gekeerd. Ons huis is gevallen het kantoor is geslo ten er wordt niets meer betaald. Mynheer de ge heimraad heeft zich in zijn eigen kantoor opgesloten de procurators en de kassier hebben het hoofd verlo ren zij weten niet meer wat te doen alles is ver loren ik wilde dit juist de juffrouw gaan vertellen maar het is u beter toevertrouwd dan mij. Gaat u maar mede, dan zal ik u aandienen." Hij ging vooruitHerman volgde hem. Adèle had aan het venster gestaan en droomend neergezien op de drukte op de straat beneden haar, op de zich haastig voortspoedende menschenmassa op de equipages die meest in de richting van de beurs baar voorbijrolden maar haar blik was achteloos over het gewoel heengegleden zij hoorde of zag er niets van. Een uur geleden had Agnes haaf verlaten aan haar had Adele het antwoord medegegeven op Hermans brief weiken zij van haar vader had gekregen een kort antwoord dat niets anders bevatte dan „Kom 1 Adèle." En nu verwachtte zij hem. Zj hield zijn schrijven in de hand. Hoe vaak had zij het reeds gelezen en toch las zij het telkens weder over, ofschoon zij het woord voor woord van buiten kende. Nu hoorde zij een mannenstap buiten op den gang, de deur werd geopend „baron von Antbold" diende Jean aan, en toen hij nu du kamer binnentrad, begonnen hare donkere oogen van vreugde te schitteren en kleurde een zachtere blos hare bleeke wangen. Zij snelde hem tegemoet en toen hij hare hand vatte en haar zacht naar zich toetrok zonk zij aan zijne borst en beantwoordde zijne kussen. Lang hielden zij elkander innig omarmd en wisselden zij kus op kus. Zij hadden geen woorden noodig geene bekentenisgeene betuigingen van liefde, welker welsprekende taal hunne oogen en mond voldoende spraken. Zij balden de wereld om zich heen verge ten zij leefden slechts in hunne liefde. Een verward geraas in huis stoorde hen in hun ge lukkigen droom. Er klonken scherpe stemmen, bepaalde klanken waren niet te onderscheiden zij werden over stemd door een dof gemor als van eene talrijke ver ward door elkander sprekende menigte daarop hoorde men suelle zware schreden op den gang, de deur werd opengerukt en Jean verscheen op den drempel. Ont steld zag hij Herman en Adèle aan die hand in hand voor hem stonden hij mompelde eenige onverstaanbare woorden zijn gelaat had eene uitdrukking van grooten schrik en volkomen radeloosheid. „Mijnheer de geheimraad stotterde hij slechts half verstaanbaar maar Adèle verstond hem zij had geen verdere aanvulling noodig, duidelijk genoeg spra ken de ontstelde gelaatstrekken van den bediende, die nog altijd zich zelf niet meester was. Hare hand sloot zich vaster om die van Herman met een blik van diepe onrust zag zij den geliefde aan. „Hij is niet meer!" fluisterde zij met zwakke stem, „ik heb het vermoed toen hij mij heden verliet Zij wankelde, maar Hermans arm hield haar staande, spoedig richtte zij zich weder op. „Ik moet naar hem toe riep zij en Hermans hand vasthoudendetrok zij dezen met zich voortzij ijlde door den gang over den bovencorridorden trap atzonder te bemerken dat beneden vele vreemde menschen stonden, die haar en Hermanwiens hand zij krampachtig vasthield nieuwsgierig aangaapten zij hoorde nietdat iemand riep „Maakt plaats voor de dochter zij had slechts één gedachte één wensch zij wilde nog een blik op vangen uit de brekende oogen des vaders, een blik van liefde De menigte week uiteeneerbiedig maakten zelfs diegenen plaats die zoo even niet dan vloekwoorden hadden gehad voor den latten zelfmoordenaar, die zijn valen het verlies van zijn geld niet had kunnen overleven. De kleineuitsluitend voor den chef van bet huis bestemde, uit het huis in het kantoor leidende deur, die anders steeds ge.-loten werd gehouden stond open. Een slordig gekleed man met een woest uiterlijk versperde den wegmaar ook hij trad eerbiedig uit den weg en maakte voor Adèle en Herman plaats. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1883 | | pagina 1