No. 105.
Vijf en tachtigste Jaargang.
1883.
FEUILLETON.
WOENSDAG
5 SEPTEMBER.
DE STER HER ANTHOLDS.
Prijs der gewone Advertentiën
Internationale Koloniale
en Uitvoerhandel-Tentoonstelling
te Amsterduin.
Ettitculanb.
ïze
?er
lid
id-
jst
1LKIAARSCHE COURAAT
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele Rijk f 1,
De 3 nummers O 06.
Van 15 regels 0,75; iedere regel meer f 0,15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
Onderstaande oproeping is door de hoofdcommissie
tot inzameling van geiden ten behoeve der slachtoffers
in Indie tot het volk van Nederland gericht
LANDGENOOTEN
Een ontzettende ramp heeft een gedeelte van Java
en Sumatra getroffen uit de nog zeer onvolledige
berichten, die de telegraaf ons bracht, kan men
afleiden dat de nood in Bantam en de omliggende
streken alle beschrijving te boven gaat.
Alleen in Tjiringin verloren tienduizend menschen
het levenhet aantal der duizenden in het geheel
dat plotseling is weggevaagdis vooralsnog niet
te begrooten. Geheel eene landstreek is deels ont
volkt, deels door het vernielen van den oogst en
het onvruchtbaar worden van den bodem, der jara-
merlijkste ellende ten prooi geworden
Nederlanders, het schoone Insulinde, dat zooveel
tot onze welvaart heeft bijgedragen, ziet, vreeselijk
geteisterd als het isnaar onzen bijstand uit.
Het hulp te bieden is eene plicht der dankbaar
heid waarbij niemand mag achterblijven.
Helpt spoedig, want spoedige hulp is onmisbaar.
Toontdat wijNederlanders niet alleen oog
hebben voor de voordeelen die onze koloniën af
werpen maar ook geen oogenblik aarzelen, wanneer
het geldt jegens haar de plichten der menschlievend-
heid te vervullen.
De uitgevers verklaren zich met een dringend be
roep op de liefdadigheid hunner stadgenooten, tot ont
vangst der giften bereid.
IIERMs. COSTER ZOON.
In
XLVI.
Italië
bevinden wij ons in veel artistieker omgeving dan
in Spanje. Marmer beeldwerkprachtig mozaiëk-
werlc kunstig snijwerk in lava bloedkraal en op
zeehorens sierlijk glas- en kantwerk streelen ons
kunstgevoel. De kunstn ij veren van Florence, Napels,
Venetie, Rome en Genua wedijveren in het toonen
van de fraaiste artikelen,
Guiseppe Micnieli Zonen te Venetie brons-,
koper- en ijzerwerkersontleenen hunne vormen
aan de kunstvoorwerpen van vroegere eeuwen en
slagen verwonderlijk in de nabootsing ervan. Hunne
groote uilstalling omvat lichtkroonenlampen
vazenschilden harnassen, beelden en ornementen
van allerlei aardoverdekt met verheven of gegra
veerd lofwerk en figuren ook van historische be-
teekenis. Dr. A. Salviati aldaar vervaardigt monu
mentale mozaïeken en venetiaansch glas. De veneti-
aansche mozaïeken zijn niet als de romeinsche van
verschillend gekleurde steentjes maar van stukjes
gekleurd glas aaneengevoegd. Wij vinden hier af
beeldingen van heiligen op goudgrond een tijger
kinderen, rozetten en bloem-ornementenen van de
Societa Musiva Veneziana eene vrouw met kind en
geit, een vlinder en een ornement. Het veneti-
aansche glas, almede van dr. Salviati, onderscheidt
zich zoowel door eigenaardigen vorm als door de
kleur die in de verschillende deelen der voorwer
pen niet steeds dezelfde is en soms eene goudmen
geling vertoont. De gebroeders Besarel en Fran
cesco Toso te Venetie doen zich als kunstmeubel
makers kennen, door een schoorsteenmantel, kastje,
stoelen spiegellijsten, consoles beelden saters en
sfinksen tot het dragen van lampen of bloemvazen,
alles rijk in hout gesneden. Van de Scuola Merletti
Burano-Venezia en van M. Jesurum e Co. zien wij
prachtige kant van verschillende steken, van Giov.
Bapt. Trapolen damast voor meubelen en fluweel
voor muurbehanging.
Het florentijnsche mozaïek wordt ingelegd in
zwarten steen en stelt in den regel bloemen voor.
Men bezigt het voor tafels (met vergulden rand en
voet)schilderijtjes lijstjes doosjes inktkokers
coupes armbanden kruizen bröches knoopen
enz. Giov. Bancinelli ZonenGiov. üzolini e
Co. en Giov. Scappini toonen door uitgebreide ver
zamelingen wat de kunst in dit opzicht vermag.
Beiden doen ons bovendien bijouteriën zien in goud
en zilverbloedkraal en émailen gesneden stee-
nen de eerste firma ook allerfraaist filigraan en
geheel beschilderde schotels of borden.
Voor het romeinsche mozaiëkuit kleine ge
kleurde steentjes vervaardigd en vooral toegepast
voor de afbeelding van de bouwgewrochten der
eeuwige stad op schilderijtjes en bröches, moeten
wij te gast gaan bij Francati e Santamariabij wie
ook het florentijnschede cameeën en de sieraden
in filigraan en bloedkraal niet ontbreken. Bij hen
zien wij ook de fraaiste exemplaren van groote,
met kleurige figuren besneden zeehorensdie zich,
dank zij de verschillende kleuren van de kalklagen
dier horens porceleinwit op een chocoladekleurigen
ondergrond vertoonen. De kunstenaars weten de
knobbels der horens te benuttigen voor de hoogste
partijen van hun beeldwerk. Een vaasjewaarop
Aurora is voorgesteld, wit op doorschijnend blauwen
grondmag ook onze aandacht niet ontgaan.
Uit Genua vinden wij zilveren bijouteriën met en
zonder mozaïek en inzonderheid filigraan van E.
Sevelli, en ruwe en bewerkte bloedkraal van Raffaele
Costa e Co.
Ook te Napels houdt men zich met de bewerking
van bloedkraal en zeehorens en de vervaardiging
van bijouteriën bezigwaarbij het snijden van ca
meeën uit aschgele en grijze lava eene ruime plaats
inneemt. De grootste snijwerken hiervanzoowel
in haut- als basreliëf, afzonderlijke beeldjes en mes
heften treffen wij aan in de uitstalling van Gia-
cinto Melillo nevens gesneden zeehorens sieraden
van bloedkraal en coquille rose [het binnenste van
groote zeehorens] en voorwerpen van goud naar
oude modellen waarvan een bladerenkroon en een
diadeem met pareltjes bijzondere aandacht verdienen.
Bij de soortgelijke artikelen van Rocco Morabito,
waartoe mede gouden armbanden en colliers behooren,
valt een overvloed van bewerkt bloedkraal op te
merken dat ook het hoofdbestanddeel is der uit
stalling van Michele Piscione. Sieraden van lava
bloedkraal en coquille rose zijn er voorts van Nicolo
PiscioneRaffaele PetruzziVincenzo Errico, Luigi
Sarno en de Société Napolitaine G. Giobertini Cie.,
van de 3 laatstgenoemden ook van fraai gesneden
en geïncrusteerd schildpad.
Al de florentijnsche, gonueescberomeinsche en
napolitaansche sieraden kunnen aangekocht worden
en lokken daartoe zeer uit. Mochten de tentoon-
stellers minder te gelde maken dan zij gehoopt
hadden dan zal hunne talrijkheid daarvan wel de
oorzaak zijn. Antonio Frilli ran Florence heeft het
beter getroffen met zijne uitgebreide verzameling
beeldhouwwerken van cararisch marmer en serpen-
tijnsteen waaruit men eene keuze kan doen van
voorwerpen vau 2,50 tot 1000. De 2 schoone
witmarmeren vrouwenbusten moeten elk laatstge
noemde som opbrengeneene baadster met kind
f 850 een sabijn3che maagdenroof en 2 worstelaars
van serpentijnsteenbeiden naar antiekenzijn elk
op 600 gesteld.
Wordl vervolgd.
BELGTE. Er is sprake van het houden eener in
ternationale tentoonstelling te Antwerpen in het jaar
1885. Er is reeds eene commissie van uitvoering
benoemd.
BUITSCHLAND. Den 1 werd te Berlijn geopend
het nationaal panorama den slag bij Sédan voorstel
lende. De Keizerdie het met den graaf van Moltke
geruimen tijd bezocht, gaf zijne bizondere tevredenheid
te kennen, vooral omdat alle overdrijving vermeden was
en aan de dappere fransehe tegenstanders in de voor
stelling van dien slag gepaste eer wedervoer. Prof.
Uit het Hoogduitsch van ADOLF STREOKFUSS.
Zijne vrees van reeds met den portier in een on-
verkwikkelijken strijd te geraken, werd niet bewaarheid.
Toen hij de Gravenstraat bereikte vond hij de anders
steeds gesloten huisdeur openstaan de portier was uit
zijn loge gekomen en stond te midden van een groote
menigte op de straat zoo ijverig met de hem omrin
gende personen te sprekendat hij niet eens be
merkte, dat Herman in buis trad. Ook de glazen
deur die toegang gaf tot de rapstond open zoo
dat Herman ongehinderd naar boven kon gaan; binnenge
komen ontmoette hem echter de mooie Jean, die juist
op het punt stond om den zijgang in te gaandie
naar Adèles kamer leidde. Hij bleef plotseling staan
toen hij Herman herkende en zag dezen met een
eigenaardig verstoord gelaat aan. „Gijmijnheer de
baron riep hij verbaasd.
„Ik weet werkelijk nietmompelde Jean voor zich
uit, en vervolgde luide, „vandaag slaat ales op zijn
hoofd en geldt dus de oude order niet meer. Ik zal
u aandienen baron dan kunt gij de juffrouw zeggen
wat er gebeurt, zij alleen weet nog niets; ik wilde
juist naar haar toe gaan om het baar te zeggen
maar ik kan niet, het valt mij te moeielijk."
„Wat is er geschied? Ik weet van niets."
„Gij weet nog van nietsDe menschen vertellen
het elkander reeds op straat. Alles is onderst boven
gekeerd. Ons huis is gevallen het kantoor is geslo
ten er wordt niets meer betaald. Mynheer de ge
heimraad heeft zich in zijn eigen kantoor opgesloten
de procurators en de kassier hebben het hoofd verlo
ren zij weten niet meer wat te doen alles is ver
loren ik wilde dit juist de juffrouw gaan vertellen
maar het is u beter toevertrouwd dan mij. Gaat u
maar mede, dan zal ik u aandienen."
Hij ging vooruitHerman volgde hem.
Adèle had aan het venster gestaan en droomend
neergezien op de drukte op de straat beneden haar,
op de zich haastig voortspoedende menschenmassa op
de equipages die meest in de richting van de beurs
baar voorbijrolden maar haar blik was achteloos over
het gewoel heengegleden zij hoorde of zag er niets van.
Een uur geleden had Agnes haaf verlaten aan haar
had Adele het antwoord medegegeven op Hermans
brief weiken zij van haar vader had gekregen een
kort antwoord dat niets anders bevatte dan „Kom 1
Adèle."
En nu verwachtte zij hem. Zj hield zijn schrijven
in de hand. Hoe vaak had zij het reeds gelezen en
toch las zij het telkens weder over, ofschoon zij het
woord voor woord van buiten kende.
Nu hoorde zij een mannenstap buiten op den gang,
de deur werd geopend „baron von Antbold" diende
Jean aan, en toen hij nu du kamer binnentrad, begonnen
hare donkere oogen van vreugde te schitteren en
kleurde een zachtere blos hare bleeke wangen. Zij
snelde hem tegemoet en toen hij hare hand vatte en
haar zacht naar zich toetrok zonk zij aan zijne borst
en beantwoordde zijne kussen.
Lang hielden zij elkander innig omarmd en wisselden
zij kus op kus. Zij hadden geen woorden noodig
geene bekentenisgeene betuigingen van liefde, welker
welsprekende taal hunne oogen en mond voldoende
spraken. Zij balden de wereld om zich heen verge
ten zij leefden slechts in hunne liefde.
Een verward geraas in huis stoorde hen in hun ge
lukkigen droom. Er klonken scherpe stemmen, bepaalde
klanken waren niet te onderscheiden zij werden over
stemd door een dof gemor als van eene talrijke ver
ward door elkander sprekende menigte daarop hoorde
men suelle zware schreden op den gang, de deur werd
opengerukt en Jean verscheen op den drempel. Ont
steld zag hij Herman en Adèle aan die hand in hand
voor hem stonden hij mompelde eenige onverstaanbare
woorden zijn gelaat had eene uitdrukking van grooten
schrik en volkomen radeloosheid.
„Mijnheer de geheimraad stotterde hij slechts
half verstaanbaar maar Adèle verstond hem zij had
geen verdere aanvulling noodig, duidelijk genoeg spra
ken de ontstelde gelaatstrekken van den bediende,
die nog altijd zich zelf niet meester was. Hare hand
sloot zich vaster om die van Herman met een blik
van diepe onrust zag zij den geliefde aan. „Hij is niet
meer!" fluisterde zij met zwakke stem, „ik heb het
vermoed toen hij mij heden verliet
Zij wankelde, maar Hermans arm hield haar staande,
spoedig richtte zij zich weder op. „Ik moet naar hem
toe riep zij en Hermans hand vasthoudendetrok
zij dezen met zich voortzij ijlde door den gang over
den bovencorridorden trap atzonder te bemerken
dat beneden vele vreemde menschen stonden, die haar
en Hermanwiens hand zij krampachtig vasthield
nieuwsgierig aangaapten zij hoorde nietdat iemand
riep „Maakt plaats voor de dochter zij had slechts
één gedachte één wensch zij wilde nog een blik op
vangen uit de brekende oogen des vaders, een blik
van liefde
De menigte week uiteeneerbiedig maakten zelfs
diegenen plaats die zoo even niet dan vloekwoorden
hadden gehad voor den latten zelfmoordenaar, die zijn
valen het verlies van zijn geld niet had kunnen
overleven.
De kleineuitsluitend voor den chef van bet huis
bestemde, uit het huis in het kantoor leidende deur,
die anders steeds ge.-loten werd gehouden stond open.
Een slordig gekleed man met een woest uiterlijk
versperde den wegmaar ook hij trad eerbiedig uit
den weg en maakte voor Adèle en Herman plaats.
Wordt vervolgd.