Kronijk van Alkmaars
mmmm*. costjek wAnm,
Beleg in 1373,
No. 120.
Vijf en tachtigste Jaargang.
1883.
WOENSDAG
10 OCTOBER.
W. J.
FEUILLETON.
Een staatsgeheim.
Prijs der gewone Advertentiën
#ïEcicel (Bsbeelte
Internationale koloniale
en Uitvoerhandel-Tentoonstelling;
te Amsterdam.
LXI.
Behoorende hij de AJkmaarsche Courant
van 7 October 1885.
met fraai
portret va„ I.< TEYLUVGEN,
en een in Geuren gesteendrukt gezicht op Alkmaar tijdens hel beleg
bladzQflen, met «m«l»g twee kleuren gedrukt
1 Dl. ro||. 8°.,
NIEUWE UITGAAF. 8»ijjs f O.OO.
TE ALKMAAR.
7)
UklIUHSUIt: com.vr
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele Rijk f 1,
De 3 nummers O 06.
Van 15 regels 0,75; iedere regel meer f 0,15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
NATIONALE MILITIE.
De verlofgangers PIETER van der KAM1. w. Leeuwar
den PiETER BAKKER, 1. w. ZuidseharwoudeHËRMs.
PRANCs. EGGERS en WILLEM HENDRIK LANS
DORP, worden verzocht zich ter gemeente-secretarie aante-
melden.
F r a n k r ij k. II.
Hoofdgalerij (Vervolg).
Aan weerszijden van de ledig gelaten midden
ruimte zijn onder rood fluweelen baldakijns de groote
uitstallingen geplaatst
firma's de bronzen
verwerken enz. van
bedienne bewonderen
onberispelijke afwerl
beelden en pronkstuk
groot zijn 2 lampen
kleiner 2 andere 1
en vrouw), een rui
hem bereden cent?
een stervenden krijg
ner de fortuin (allerb
met 2 kinderen),2 egj
krijger, Keizer Karc
tenden krijgsman
studieMignon
vrouw, eene vrouv
en een worstelaar,
fraaie beeldenzoo.'
en een krijger met
fraaie groep is ook
hert. Candelabres
o.a. 2 prachtige r<
delabres en 2 lai
gecloisonneerde va
oog een verguld
rijk versierde rood
zwart marmer op
eene massa busten
niet te spreken.
De etalage van
tig. Zij bevat nie
glanzende zilverwe
tafels met meer
menigte kostbare
gecloisonneerd be
2 gecloisonneerde
vüti 2 beroemde parijsche
verguld takwerk dragen van bladeren en kalebassen,
langs zwarte leihouten plaatsing aanbiedende voor
12 kaarsen en daarboven een lamp. Achter deze
lichtdragers staan 2 tafeltjes, gecloisonneerde bla
den een eekhoorn in een wijngaard en een vogel
op gebloemde takken voorstellendemet vergulde
randen en drievoeten. Meer naar achteren bemerken
wij 3 rijke kastjes2 daarvan in japanschen stijl
waarvan snij- en inlegwerk, émail, verguld beslag
en zilver beeldwerk wedijveren tot bet vormen van
een allerprachtigst geheel. Het zilverwerk op de mid
delste tafel bestaat uit een groot middenstuk (bloe-
menbak met 8 beeldjes)2 wijngaardeniersters, elk
9 kaarsen dragende (minder gelukkig van vorm)
en veel kristalgeorneerd met beeldjes in mat
zilver. Op de andere tafels zien wij vooral gecloison
neerde en galvanisch geïncrusteerde bronzen arti
kelen die aan het beste werk der japanners en
anaansche kunstenaars van Eibar berinneren.
kolom rustend, gewelf van veelkleurig mozaïek. Het
op dit bordes zichtbaar gedeelte van bet achterfront
van het salon is gevuld met een groot mozaïek van
Facchinagewassen op goudgrond terwijl het aan
de andere zijde door het smallere achtervertrek vrij
gelaten gedeelte van dat front de namen vertoont
van hendie tot de uit- en inwendige versiering
van het gebouw hebben bijgedragen. Tusschen deze
gedeelten van het achterfront springt het kleinste
vertrek halfrond uitin den wand 5 gebrande glas
ramen hebbende. De balustrade op de lijst van
het gebouw draagt 10 vazen van brons of gekleurd
aardewerk. Een blik in bet door een gekleurd glas
raam in den zolder verlicht salon doet ons bemerken
eene rijk gebeeldhouwde porte-brisée, kostbare tapij
ten draperiën spiegelcandelabres en branches
vergulde of ingelegde meubelen geborduurd vuur
scherm bronzenporceleinen enz.bet een al
fraaier dan het ander.
TT_iataot in fle aslijn
Uitgevers Herms. Coster en Zoon te Alkmaar.
ALCMARIA
VICTRIX
DOOR
VROEGER f3,-.
aan
Franco per post J3 tegen toezending van postwissel
Alle boekhandelaren nemen bestellingen aan
van de beide
che afdeeling.
ste zalen zijn
ieden terwijl
ngen versierd
3 met het op
en, en schilden
vertoonende.
prijken voorts
des lands.
Ier een balda-
aan die van
enlijkste voor-
,ndelabres van
zilverbehoo-
een vergulde,
onstrans, door
de kerk van
uneen beker
laakte ruiters
js der Jockey-
Blank; zilveren
n baron Rogier;
ïailleerd goud,
leedoon, behoo-
dreven zilveren
.missarissen der
reerd aan den
res, behoorende
beille met Vul-
iministratie der
den heer de S.
.kristal, het een
n ëmail, pronk-
rdgouden dia-
„Zoo is bet beter," antwoordde Laura, „misschien zou
zij in haar heftigheid zich zelve en mij nog meer heb
ben gecompromiteerd. Ik wenschte nu weldat ik de
verzoeking weerstaan had om een enkele maal volop
van de kunst te genietenmijn vader heeft mij ge
waarschuwd, en ik vrees, dat de gevolgen mijner
dwaasheid hem zwaar zullen treffen. Maar misschien
leidt ook dat nog ten beste. Bij sommige naturen
moet een band eerst knellend worden voordat zij
besluitenom alles voor hunne rechten als mensch
op het spel te zetten. De gewoonte, om het alledaag-
sche met geduld te verdragendoet het gevoel van
eigenwaarde en het vertrouwen op eigen kracht inslui
meren en buigt den mensch onder een juk dat door
misdadigen overmoed nog drukkender gemaakt wordt."
Die klacht uit een trotsch gemoed vond een zonder
linge weerklank in Stolpens hart, alsof zij zijne eigen
gevoelens wedergaf. Ook op hem drukte de macht van
een anders wilwaartegen zijn binnenste wel in opstand
kwam maar die de gewoonte hem deed verdragen. Hij
drukte Laura's hand aan zijne borst.
„Het is geen toevalhet is eene beschikking," fluis
terde hij „die ons bij elkander brengt. Sympathetische
tonen klinken uit uw borst mij tegemoet. Ik kom
morgen bij uwe ouders. Yertrouw er op dat ik te
genover ieder voor u zal opkomen. Beloof mij, dat gij
mij certrouwen zult."
Zij drukte de hand j die hij haar tot afscheid reikte,
want zij slund reeds voor de deur van haar ouderlijk
huis. „Ik had nooit gedacht", antwoordde zij„dat
iemand mij binnen enkele uren zooveel belang zou kun-
schied is waarom zou m my
ik wil u vertrouwen en afwachten wat God over mij
beschikt."
Hij drukte hare hand aan zijne lippen. Hij wilde
haar nog een zoet woordje toefluisteren maar öij on
derdrukte het hij gevoelde dat zij in haar edel ver
trouwen op hem reeds te veel had gewaagd. Maar een
bedwelmend gevoel van zaligheid maakte zich van hem
meester, toen zij verdwenen was en hij overdacht,
hetgeen geschied was. Hij had stormenderhand een
bart veroverd dat hem alle geneugten van het geluk
beloofde. Nu wist hij wat liefde was, dat hij lielhad,
met duizend banden gevoelde hij zich tot haar aange
trokken.
Was het een droom of werkelijkheid P Hij gevoelde
zich aan zijn verleden als aan een hem vreemd geworden
wereld ontrukt en met gelukkige gevoelens in een rijk
van droomen gevoerd.
IV.
Ongeveer terzelfder tijddat de voorstelling van
„Kabale und Liebe" in den schouwburg was begonnen,
zat de geheimraad von Stolpen in zijn kabinet en was
oogenschijnhjb in de lezing van een geschrift verdiept,
dat opengevouwen voor hem op de schrijftafel lag.
De geheimraad verwachtte om half acht bezoek. Hij
had den bediende last gegeven dat hij voor niemand te
spreken was dan voor dien bezoeker; half acht zou een
beer, met vertoon van een visitekaartje ten name
Flitzer, zich aanmelden en moest langs de achtertrap
en den gang bij hem worden gebracht.
Er was niets ongewoons in deze last. De groote
voortrap naar de woning van den geheimraad was voor
voorname gasten lieden van zaken handwerkslieden
enz. kwamen het achterhuis binnen. De zaak die de
geheimraad met mijnheer Flitzer had aftemaken, moest
echter voor hem van bizondsr belang zijn, daar hij niet
in piaats van m wu
t UVl
bezoek verboden
in zijn kabinet,
engen maar ook
herhaaldelijk ongeduldig en innerlijke onrust verra
dende naar de pendule keek.
Het geschrift, dat voor hem lag, droeg de aantee-
kening „zeer geheim"; het was Stolpen door den mi
nister verzegeld ter hand gesteld, en hij had, toen hij
het geopend had, met eene bijna gretige belangstelling,
den inhoud verslondendie hem zeer gespannen bezig
hield maar toch niet deed vergeten dat hij mijnheer
Flitzer verwachtte.
Er lag iets sombers en onaangenaams in de blikken
van den ouden heer, op wiens voorhoofd zware zorgen
baren stempel hadden gedrukt, zijne hand balde zich
krampachtig en een stuitend lachje vertrok zijnen mond.
„De gezant van zou er tweehonderd duizend
gulden voor geven indien hij dit lezen mocht," mom
pelde Stolpen onwillekeurig uitdrukking gevende aan
de gedachte, die bij hem was opgekomen en zijn hoofd
deed gloeien. „Gij behoeft u niet te verootmoedigen."
Hij wrong de gebalde vuist vaster dicht. „Leid ons
niet in verzoeking fluisterden de bevende lippen, alsof
in zijn binnenste zijn eergevoel met den verzoeker wor
stelde. „Het zou misschien eene daad van vaderlands
liefde zijn om dit weefsel vaneen te scheuren," sprak
hij, als in zijne gedachten verdiept. „In waarheid
eischfc de eed van trouw, dat men leed en schade van
het hoofd van zijn vorst, ook tegen diens wil, tracht afte
wenden. Het sluiten van dit verdrag is eene zwak
heid het vernedert den vorst tot een vazal. Men heeft
uwe raadgevingen in den wind geslagen. Gij zijt geen
ondergeschiktewiens beperkte gezichtskring hem de
plicht van blinde gehoorzaamheid oplegt indien de
vloek Van slechte politiek vorst en minister treft dan
valt ook de schaduw daarvan op uwen naam. De
hoogere ambtenaar moet zijn ontslag nemen wanneer
bij hem geweten en de plicht om te gehoorzamen in
botsing komen." Wordt vervolgd.
