No. 48. Zes en tachtigste Jaargang. 1884. ZONDAG EERSTE BLAD. ONZE BODEM. 20 APRIL. Dit nummer bestaal uit twee bladen. dDtfictëcl (fJcbeelle. Prijs der gewone Advertentiën fênitettlanb. ALkMAAJtSGHfi COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele Rijk f 1, De 3 nummers O 06. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene kennis, dat AL1 DA MARIA LOBACH, wed. van CORNELIS BRIEEJES KOETSVELD, overschrij ving heeft gevraagdten hare name van de vergunning tot verkoop van sterken drank in het klein in het perceel aan het Waagplein, wijk B No. 4, vroeger verleend aan wijlen haren echtgenoot CORNELIS BRIEEJES KOETSVELD, en dat gelijk verzoek is gedaan door MARIA CHRISTINA QUATH, wed van JOShPHUS HUBERIUS GERARDUS BENEDICT, om de vergunning verleend aan wijlen haren echtgenoot, JOSEPHUS HUBERTUS GERARDUS BENE DICT over te schrijven te haren na.ne. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 19 April 1884. De Secretaris, NUHOUT van der VEEN. Lijst van brieven, waarvan de geadresseerden onbekend zijn, verzonden gedurende de le helft der maand Maart 1884. C. C. van Wijk, Jan KarberMej. S. Roos, Amsterdam; Jb. WortelAvenhornHirs (Mr. Smid) RotterdamC. Bruin, Wieringerwaard; A. H. "Vogelpoel, 't Zand, Rijkse, Klaas KloosterboerP Van de hulpkantoren Obdam: Jan Blom, St. Pancras. Rustenburg: P. van den Broek Sloterdijk. Schermerhorn: H de Heers, Velzen. Briefkaart: Mej. P. Keuter, Amsterdam. Verzonden geweest naar Amerika Van het hulpkantoor: St. Pancras of Oudkarspel: G. DekkerIllinois. Engeland: Van Beckers en Heuckos Remscheid Rusland: Majoor Sawadsky, St. Petersburg. Na de geschiedenis van ons volk kan er voor den Nederlander bezwaarlijk iets bestaan, dat meer verdient - zijn belangstelling te wekken en door hem gekend te worden dan de toestand en de geschiedenis van bet land zelf, van den bodem waarop hij woont. En moeie- lijk zal er een land te vinden ziin, welks geschiedenis merkwaardiger is dan die van het onze, waarvan onze dichters nog altijd naar waarheid kunnen zingen dat het ontwoekerd is aan de baren. Ja, ons polderland is een merkwaardig land en de heer Beekman uit Zut- fen doet een goed werk met er opnieuw door wo< rd en geschrift de aandacht op te vestigen. Wij weten er over het algemeen zoo weinig van. Het is niet de eerste maal dat er in dit blad op gewezen wordt. Het opkomend geslacht kent Lamoraal van Egmond en weet te verhalen dat hij twee schitterende over winningen op de Franschen behaalde en ten slotte op last van Alva te Brussel onthoofd werd. Het kent Hendrik van BrederodeHeer van Bergendie aan het hoofd van 300 Edelen de landvoogdes Margaretha van Parma het verzoeks-chrifi aanbood, waarin de hand having van 's lands vrijheden werd gevraagd en de grieven tegen het toenmalig bestuur werden opgesomd; maar boevelen weten tevensdat door den onderne mingsgeest dier beide mannen de twee groote water plassen ten westen van onze stad de Berger- en de Egmonder meer, in welige weiden ziju herschapen? Hoevelen weten in welk jaar de Zijp de Beemster, de Purrner, de Wormer de Heer-Hugo-Waard, de Scher mer zijn ingedijkt en drooggemalen? De aanwinst van dezen grond was toch zeker even belangrijk als de verovering van een of ander stukje grond tusschen de Keerkringen, dat wij sedert lang weer hebben verloren. De vestingbouwkundige Menno Baron van Coeboorn is algemeen bekend en verdient het te zijn maar hoe staat het met de algemeene bekendheid van Jan Adri- aanszoon Leeghwater? De geschiedenis van onzen bodem is hoogst merk waardig. Voor een groot gedeelte was ons land vóór eenwen een binnenzeewaar een aantal rivieren in uitliepen en die van de groote Noordzee door de duinen gescheiden was. In die binnenzee, waarvan de bodem lager lag dan het watervlak der Noordzee zonken de kleideeltjesdie door de rivieren werden meegevoerd en vormden allengs een laag klei van een halve tot twee el dikte. Daarop groeiden de waterplanten die dezen plas ten slotte vulden en waarop de bosschen zijn ontstaan waarvan wij de overblijfsels nog in onze lage venen aantreffen. Door deze bosschen liepen groote rivier-armen, waarvan de tegenwoordige Kromme Rijn, Oude Rijn Vaartsche Rijn de naneven zijn en door hun gedurige overstroomingen bedekten zij het veen langs hunne oevers tot op een afstand van een half tot twee uur met een laag vruchtbare rivierklei. De eerste bewoners des lands vestigden zich op de hoogere gedeelten waar zij des winters ook hun vee brachten dat 's zomers op de droogliggende landen had geweid. Jagers en visschers bezochten de poelen en Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON. plassen In de elfde eeuw begon men de eerste dijken te leggen aanvankelijk lichte zomerkaden, later zware rivierdijken die ook 's winters het omliggende land tegen het hoogere water beveiligden. In de 14de eeuw werden de eerste windwatermolens uitgevonden, in de 15de begon men het tegen de rivieren beschermde rraar op ongelijke hoogte liggende land in te polderen, om bet overvloedige water te weren eu het noodige wa'er te behouden en zoo ontstonden allengs, dat kunstig geheel van dijkwerker, en dat aantal hoogere en lagere besturen, die onzen waterstaat vormen. Op sommige plaatsen werd daarenboven het veen uitge baggerd en uitgestoken. Tot turt gemaakt bracht het groote winsten op terwijl door het wegnemen van het veen de zeeklei blootkwam en de uitgeveende plas door droogmaking weer in een vruchtbaren polder werd veranderd. In de groote meeren in Noord- en Zuid-Hol- bnd was het veen door het water allengs geheel of gedeeltelijk weggeslagen en ook deze plassen werden achtereenvolgens drooggemalen en maken thans den rijkdom des lauds uit. Voeg hierbij nog de bedijkingen van gronden langs de oevers der Zuiderzee en de Zeeuwscbe en Zuid-Hollandsche eilandenen het zal vol doende zijn om onzen lust aan te wakkeren om met onzen merkwaardigen bodemzijn geschiedenis en de geheele thans bestaande inrichting tot zijn behoud en verbetering beter bekend te worden. Van de geschiedenis van onzen bodem levert de rivier de Rijn een merkwaardig staaltje op. De vreem delingen die ons land hebben bereisd en beschreven wijden doorgaans eenige welsprekende woorden aan het treurige beeld van vervaldat de groote de fiere Duitsche Rijn aanbiedtwanneer hij de grenzen van ons vaderland heeft overschreden. Ook ODze dichters hebben van dit beeld meermalen gebruik gemaakt. Helmers zong „Van Ehrenbreitsteins top ziet elk zijn slangenloop, En groet hem van die hoogte als bronaar van'Euroop. Ach! zoek dien schoonen stroom "nu weer bij Katwjks (stranden Toch is het alleen de naam van den Rijn, die hier den dichter tot weemoed stemt. Al moge Borger zingen „Te Katwijk waar de zoute golven O Rijn u wachten in haar schoot", van al het water van den Rijn vloeit te Katwijk geen druppel in zee. De Rijn is in Holland evenmin een river als de Zaan de Amstel, het Spaarne, de Gouwe of de Vecht, 't Zijn alle afgesloten boezemwateren van ons polderland. Te Wijk bij Duurstede wordt soms nog eenig water uit de rivier den Rijn door een duiker in den zoogenaamden Krommen Rijn gelaten als het aangrenzende land watergebrek heeft maar dit water komt niet verder dan tot Utrecht, waar het zoo noodig langs de Vecht in do Zuiderzee komt. De zoogenaamde Oude Rijn is van den stadsdam bij Utrecht tot Katwijk in vier verschillende vakken verdeeld die behoorlijk door schutsluizen zijn afgesloten en de boezems zijn van verschillende waterschappen. In de laatste vakken staat het water soms hooger dan in de vorige waar door wel alle denkbeeld van een rivier en van stroo- mend water moet vervallen. De Oude Rijn is de Rijn niet meer en kan alzoo zijn naam dragen in de be- teekenis van weleer de Rijn. Wat de Rijn is, toont ons reeds de kaart. Eigenlijk moest de Waal den naam van Rijn blijven dragen, als de grootste tak der rivierdie twee derden van het water opneemt. Maar nu men eenmaal aan den klein sten tak die langs Arnhem vloeitdien naam heeft gegeven is het duidelijk dat de rivier de Rijn onder den naam van de Lek en later van de Maas, na opnieuw water uit de Waal en dus oorspronkkelijk Rijnwater in zich te hebben opgenomen langs Rotterdam in zee stroomt. Ligt, Rotterdam dan niet aan de Maas? Zoolang de Maas zich bij Loevestein met de Waal vereenigtstroomt er ook eenig Maaswater langs Rot terdam maar zoodra het groote werk waarmee reeds een aanvang is gemaakt zoodra de verlegging van de Maas door de opening van het Oude Maasje zal zijn voltooid en deze rivier langs het Hollandsch Diep in zee zal stroomen, zullen de Rotterdammers en hun landgenooten met henwel blijven spreken van de Maas en zal men in de leerboeken blijven lezen dat Rotterdam aan de Maas ligt, maar niettemin zal langs die stad geen ander rivierwater stroomen dan uit den Rijn. Zoo wordt in den loop der tijden ook de gesteldheid des lands veranderdmaar de namen blijven. Het stilstaand boezemwater te Utrecht, te Woerden en te Leiden heet nog altijd de Rijn maar het is de Rijn niet meer. De rivier langs Rotterdam heet de Maas maas is hoofdzakelijk de Rijn en zal over eenige jaren niets anders zijn dan de Rijn. Het gaat daarmede als met vele woorden van onze taal waarvan de oor spronkelijke beteekenis geheel is gewijzigd of verloren gegaan. BELGIE. De transvaalsche afgevaardigden werden den 17 te Antwerpen waar overal de belgischene- derlandsche en antwerpsche vlaggen uitgestoken waren, door eene talrijke menigte niettegenstaande het gure weder op het stationsplein ontvangen. Bij de aankomst van den trein speelde de kapel der weesjongens het transvaalsche volkslied, waarna de burgemeester, die met de raadsleden eenige leden van den senaatde leden der hollandsche club enz. hen opwachtte hen hartelijk welkom heette. In open rijtuigen reden zij naar het hotel Antoine. Op het binnenplein van dat hotel sprak president Kruger zijnen dank uit voor de hartelijkheid en welwillendheid waarmede de afgevaar digden van de zijde der antwerpsche burgerij ontvangen waren. Te twee uren werden de haven en de dokken bezichtigd. Des avonds had in de zaal van het kunst verbond een groot feestmaal plaats, waaraan 150 a 175 personen deel namen. DENEMARKEN. Het Eolkething heeft met 66 tegen 26 stemmen ten tweede male geweigerd het door de landsverdediging aangevraagde en door meer dan 100 000 personen ondersteunde krediet van 72 miljoen toe te staan. DUITSCHLAND. De regeering heeft van de haar door de socialistenwet verleende bevoegdheid gebruik gemaakt om eene groote vergadering der sociaal-demo craten die den 10 te Berlijn gehouden zou worden te verbieden. Door groote aanplakbiljetten was aan gekondigd dat het lid van den gemeenteraad van Ber lijn, Ferd. Ewald over de maatschappelijke hervormin gen in Duitschland eu Oostenrijk spreken zou. In de kringen der arbeiders werd beweerd dat de sociaal democraat Hasenclever in de vergadering zon verschij nen om zijne kandidatuur voor den Rijksilag in het zesde berlijnsche kiesdistrict te bespreken. Naar aan leiding daarvan verbood de regeering het houden der vergadering, welk verbod eerst eenige uren vóór het begin der vergadering werd uitgevaardigd zooJat de talrijke werkliedentoen zij aan het lokaal kwamen waar de vergadering zou gehouden worden dat lokaal gesloten vonden, terwijl een groot aantal politie-dienaren aanwezig waren om de orde te bewaren. De rust werd niet verstoord de menigte ging uiteen en de sociaal-demoeraat Hasenclever, die werkelijk naar Ber lijn gekomen wasom de vergadering bij te wonen ging onverricbterzake naar huis. De Keizer heeft alle voorstellen van prins Bismarck met betrekking tot eene wijziging van het pruisische ministerie verworpen. Alles zou dus blijvenzooals het is. ENGELAND. De Koningin heeft in een openbaar gemaakten brief, gedagteekend den 14, haren dank be tuigd aan hare onderdanen in alle deelen des Rijks voor de betoonde deelneming bij het overlijden van den Hertog van Albany. Zij voegt daarbij dat zij, hoewel zeer geschokt door de talrijke beproevingen die zij in de laatBte jaren heeft ondergaan deu moed niet zou verliezen en zoolang mogelijk voortgaan met te arbei den voor het welzijn van haar land. Zij betuigt mede den dank der Hertogin van Albany die den vreese- lijken slag met treffende gelatenneid draagt en zegt ten slotte ook aan de vreemde landen, die van hunne deel neming deden blijken, dank. FRANKRIJK. Den 15 zat des avonds in een bier huis te Parijs de heer Savary vroeger afgevaardigde van het departement Manche, met de vrouw van zeke ren Lamy ambtenaar van Savary toen hij directeur eener bank te Lyon was. Lamy, door bet faillissement van Savary tot armoede vervallen werd verlaten door zijne vrouw, die hare toevlucht nam tot Savary. Lamy, hen samen in dat bierhuis ziende zitten, in tegenwoor digheid van een vriend van Savary ontstak daarover in woede vloog naar hen toe en begon hen te be- leedigen en uit te schelden. Tusschen Lamy en de bedien den ontstond daarop eene worsteling. Savary en Lamy's vrouw gingen naar buiten en aldaar loste Lamy een revolverschot op Savary. De kogel bleef in de overjas zitten. Een tweede schotop de vrouw gelost miste insgelijks. Onder geleide der politie en onder een grooten toeloop van menschen ging het drietal naar het politiebureau van waar de moordenaar naar de gevangenis werd overgebracht. De schouwburg te Tarascon is afgebrand. Het ont snappen van gas was de oorzaak van den brand. Op eeDe den 15 te Denain gehouden vergadering van afgevaardigden der werkstakende mijnwerkers is met 25 tegen 15 stemmen besloten het werk onmiddelijk te hervatten welk besluit denzelfden avond werd mede gedeeld aan de algemeene vergadering van werkstakers, die door meer dan 4000 personen bezocht werd. Het besluit werd zonder verzet goedgekeurd zoodat de werkstaking zoo goed als geëindigd is. De weigering

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1884 | | pagina 1