No. 52.
Zes en tachtigste Jaargang.
1884.
WOENSDAG
30 APRIL.
Laatste dag tot inlevering van
oude centen en halve centen
30 April 1884.
EEN GELUKKIG MENSCHENLEYEN?
Prijs der gewone Advertentiën
(üMRciëel (Bebeelte.
Schutterij.
Bnitenlanb.
FEUILLETON.
ADOLF STRECKFUSS.
ALRIAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door
het geheele Rijk f 1,
De 3 nummers 0.06.
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
INSCHRIJVING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR;
Gezien de wettelijke bepalingen omtrent de Schutterijen
Roepen bij deze, ten einde zich in de daartoe gereed ge
maakte registers te doen inschrijven, op:
alle manspersoneningezetenen dezer gemeente op 1°. J a-
nuari 1884 bun 25ste jaar ingetreden, en alzoo de geborenen
van bet jaar 1859, alsmede hen, die, ofschoon in andere ge
meenten ingeschreven, sedert de laatste inschrijving binnen
deze gemeente zijn komen wonen en op 1°. Januari 1.1. hun
34ste jaar nog niet hebben voleiodigd en alzoo de geborenen
van dis jaren 1850 tot. en met 1858, de vreemdelingen van den
zelfden ouderdom; die sedert de laatste inschrijving in de ter
men gevallen zijnom als ingezetenen te worden beschouwd
benevens de gepasporteerde militairendie zich tot dusverre
niet voor de Schutterij hebben laten inschrijven.
Zij maken tevens de ingezetenen bekend
dat de inschrijving zal beginnen 15 Mei aanstaande en ge
heel moet zijn afgeioopen 1 Juni daaraanvolgende, wordende
in een der vertrekken op het raadhuis alhier daartoe overge
gaan op Dinsdag en Donderdag van iedere weekvan des mid
dags 12 tot des namiddags 2 ure;
dat iedereenzonder onderscheidof hij mocht vermee-
nen al dan niet onder de bij de wet vrijgestelden of uitge-
slotenen te behoorenverplicht is zich voor de Schutterij te
doen inschrijven;
dat zijdie in meer dan eene gemeente hun verblijf houden
of den zetel van hun vermogen hebben gevestigdtot de in
schrijving verplicht zijn binnen die gemeente, waar eene dienst
doende Schutterij aanwezig is, en bijaldien in die verschillende
gemeenten alleen dienstdoende of alleen rustende Schutterij
bestaat, zich te doen inschrijven in die gemeente, waar zij
voor de personeeie belasting zijn aangeslagen, en de ambtena
ren in die gemeente, waar zij ambtshalve verplicht zijn hun
verblijf te houden;
en dat eindelijk zij, die zich niet vóór 1 Juni hebben doen
inschrijvendoor het plaatselijk bestuur worden ingeschreven
en in eene geldboete verwezenterwijl zij daarenboven zonder
loting bij de schutterij worden ingelijfd indien het blijkt, dat
er tijdens de verzuimde inschrijving geene redenen tot uitslui
ting of vrijstelling ten hunnen aanzien bestonden.
Burgemeester en Wethouders vermanen tevens ieder ingeze
ten dezer gemeente, dien het aangaat, zich ten behoorlijken
tijde tot de inschrijving aantemelden, ter voorkoming der straf,
bij nalatigheid vastgesteld.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
22 April 1884. De Secretaris
NUHOUT VAN DER VEEN.
VERGADERING van den RAAD der gemeente
ALKMAAR, op Woensdag, 30 April 1884, des namiddags
te 12s/4 ure.
Namens den Voorzitter van. den Raad,
De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennis, dat PIETER FRANKEN-
HOUTmetselaar te St. Maartenbun vergunning gevraagd
heeft, na l Mei 1884 den verkoop van sterken drank in het
klein, in het perceel aan den Omval, wijk E. No. 22 te mo
gen voortzetten.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
28 April 1884. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
De ONTVANGER der REGISTRATIE en DO
MEINEN te ALKMAAR maakt bekenddat zijn
kantoor met 3 Mei 1884 verplaatst
wordt naar de Augustünersteeg.
De Ontvanger,
VROOM.
BELGIE. Volgens de Etoile moet de nieuwe aarts
bisschop van Mechelen besloten hebben voorschriften
te geven waardoor de schoolstrijd zooveel mogelijk tot
rust gebracht wordt.
ENGELAND. Dit rijk is thans ook toegetreden tot
het den 20 Maart 1883 gesloten verdrag tot bescher
ming van den internationalen industriëelen eigendom.
Te Londen had voor een paar dagen des nachts
in den winkel van Whiteley, bestaande uit maga
zijnen waar men alles kan krijgen wat men slechts
hebben wileen ontploffing plaats en bijna op het
zelfde oogenblik sloegen de vlammen uit. Een poli-
tie-agent, die het zag, maakte alarm en weldra waren
verscheidene agenten bij de hand. Achter het gedeelte,
waar de brand uitbrak, waren de stallen met een 50tal
paarden. De eerste zorg was deze dieren te verlossen,
die?als bezetenen de straat op renden. Spoedig kwam nu
ook de brandweer en weldra werkten meer dan 20
stoomspuiten. De eerste spuit verscheen eerst 20 mi
nuten na het alarm. Men pe".^d» allereerst het had
huis te redden naast het brandende gebouw, dat
dreigde te worden aangetast. Vervolgens werd de brand
aan het andere einde beperkt. Maar een groot blok
van vier of vijf panden Btond in volle vlam. De bran
dende gedeelten der gebouwen waren ongeveer 300 bij
500 voet en hadden vier verdiepingenhoog 60 a 70
voet (ongeveer 20 el). Een der gebouwen naast het
badhuis stortte tegen zes uur in met donderend geweld.
De brandweerlieden hadden nog juist den tijd zich
te bergen. Niemand werd gekwetst. Om zeven uur
waren de drie of vier andere gebouwen uitgebrand
maar toen was men ook het vuur zoover meester dat
voor de overige gebouwen geen gevaar meer bestond.
De schade is ongeveer f 6,000,000. Geen van de
bedienden of winkeldochters sliep in het gebouw. Men-
schenlevens zijn dus niet te betreuren. Of alle paar
den gered zijn weet men niet en een der brandweer
lieden bekwam eene verwonding door een neerkomend
stuk hout. De arm was echter niet gebroken en de
wonde scheen niet gevaarlijk.
In de stallen waren vier of vijf koetsierswoningen.
Deze lieden werden met hunne gezinnen bij tijds gered
en overgebracht.
Het gebouw werd voor vijf jaren gesticht en kostte
1,100,000. Aan meubelen en verdere versiering
werd f 600,000 besteed. In den winkeldie het eerst
afbrandde, No. 147, waren beddengoedledikanten
gordijnen kleeden tafellinnen enz. In No. 149 was
lijflinnen. In 151 en 153 porcelein en glasin 155
schilderijen en al wat met muziek in verband staat. Al
dit goed verbrandde.
Men kon in dezen winkel zelfs levendige apen
en allerlei andere dieren koopen. Al deze dieren bleven
echter ongedeerd.
De heer Whiteley is voornemens het geheele ver
nielde gedeelte dadelijk weder op te bouwen.
Lagerhuis. Den 28 stelde een lid voortot de
artikelsgewijze behandeling van het wetsontwerp betref
fende de kieshervorming over te gaan. Hij wenschte
tevens dat de verdeeling der kiesdistricten in het ont
werp opgenomen werd en stelde deze wijzigiDg als amen
dement voor dat amendement echter werd verworpen
met 174 tegen 147 stemmen. Een amendement van den
heer Tomlinsonom de kiesgrens ;tot de stadsdistricten
uit te breiden, werd met 158 tegen 132 stemmen ver
worpen. Daarna werd de beraadslaging verdaagd.
FRANKRIJK. De gemeenteraad van Parijs heeft
den 25 met 52 tegen 9 stemmen beslistdat de pre
fect van het Seine-departement niet zal wonen in het
stadhuiszooals gebruikelijk was tot 1871 toen het
stadhuis door brand vernield werd. Bij den herbouw
rekende de architect er op, dat de prefect vertrekken
aldaar moest hebben deze waren gereed en moesten
nog maar gemeubeld worden. Door dit besluit geeft
de raad te kennendat een mairie centrale voor de
hoofdstad het doel van zijn streven is. Ten stadhuize,
in het gebouw, waar de zetel van het stedelijk bestuur
is gevestigdmag niet wonen de vertegenwoordiger
der regeering de staatsambtenaar belast met het oe-
heer van het departementbet huis van de stad en
niet het huis van den Staaten de daarin gereed ge
maakte kamerswelke voor den prefect bestemd wa
ren moeten eens betrokken worden door „den maire."
Eene kazerne is door den raad als geschikte woning
voor den prefect aangewezen maar deze schijnt niet
veel lust te hebben zich daar te vestigen.
ITALIË. Den 26 is de tentoonstelling te Turijn
in tegenwoordigheid van den Koning en de koninglijke
familiede ministers en gezanten geopend. Prins
Amedeo hield eene redewaarin hij zeide dat Italië
zoodra eenmaal de nationale worsteling was afgeioopen,
met evenveel vuur de worsteling aanbond op staat
huishoudkundig gebied. De minister van landbouw
DOOK
17)
Mijnheer van Osternau sprak dit tegen, Albrecht
hield het echter vol en verdedigde het met vuur. Het
kwam tusschen de beide neven tot een tamelijk scherpe
woordenwisseling waarbij Alfred zich deed kennen als
de trotsche aristocraatdie iederenzij het ook hoog-
beschaafden burgerlijke ver beneden zich acht en die
niet begrijpen kondat een onderwijzer in eenig
opzicht aanspraak kon makenom in hooge kringen
te worden toegelatenterwijl mijnheer von Osternau
met veel grooter ijver, dan gewoonlijk zijne vrijzinnige
denkbeelden ontvouwdeen verklaardedat hij van
zijn neef verlangde dat deze den nieuwen huisgenoot
behandelde met die beleefdheid welke ieder beschaafd
man, tot welken stand hij ook behoort, eischen kan.
Mijnheer von Osternau ontzag zijn neef Albrecht al
tijd teleurgesteld als deze was in zijne verwachtingen
op het majoraatmeende hij hem dit verschuldigd te
zijn niet licht gebruikte hij scherpe woorden, wanneer,
zooals vaak gebeurdehunne verschillende meeningen
in botsing kwamen maar nu bij de verdediging van
de rechten des onderwijzers geraakte hij in vuur. Hij
merkte kort en goed op dat hij niet dulden zou dat
in zijn huis een jonge manwien hij het onderwijs
zijner kinderen toevertrouwde onbeleefd zou behandeld
worden.
Albrecht antwoordde hieropdat hij zich niet liet
voorschrijven hoe hij zich tegenover iemand te gedra
gen had die te ver beneden hem stond dan dat hij
verdiende ontzien te wordenin geen geval zou hij
den onderwijzer als een lid van het huisgezin beschou
wen en behandelenwant zulke mensehen moesten
gevoelen dan zij niet meer dan geduld werden.
De strijd tusschen de beide neven dreigde heftig te
zullen worden daar ook eenige verzoenende woorden
van de vrouw des huizes geen invloed haddentoen
het gelukkig van de groote klok van het slot drie uren
sloeg met den eersten slag werd de vleugeldeur der
eetzaal geopend en traden mijnheer Storting en de
onderwijzer Pechmayer binnen gevolgd door den be
diende Jobandie de soep opdroeg.
Was de binnentredende werkelijk de onderwijzer
Pechmayer Mijnheer en mevrouw van Osternau kon
den het nauwelijks gelooven met verbazing zagen zij
de groote verandering welke met hem had plaats ge
had. De slordige kleederen welke hem niet pasten
hadden hem iets onbeholpens en onhandigs gegeven
daarvan bemerkte men nu geen spoor meer. Hij be
woog zieh in het nette pak, dat mijnheer Storting hem
gegeven hadzoo gemakkelijk voornaam en zeker
dat zijne verschijning nauwelijks meer aan die van den
onderwijzer Pechmayer herinnerde. Zijn eerste blik bij
het binnentreden der zaal gold Liesje zijne eerste be
groeting natuurlijk echter mevrouw van Osternau. On
gedwongen liep hij op de vrouw des huizes toe en
maakte eene buiging voor haar, daarbij keek hij echter
meer naar Liesje dan naar haar, wie zijn groet gold
en hij bemerkte wel dat er een sehelmsch lachje om
den fijnen mond der kleine elfe speeldetoen zij
hem nieuwsgiering opnam zij wasdit sprak dui
delijk uit haar gelaatzeer wel tevreden met de ge
daantewisseling welke zij door haar machtwoord had
te voorschijn geroepen.
Mijnheer von Osternau begroettewaarschijnlijk ten
gevolge van den strijd met zijn neef, den onderwijzer
vriendelijker dan hij anders misschien zou gedaan heb
ben hij reikte hem de hand.
„Gij zijt hartelijk welkom in onzen kleinen
kringmijnheer Pechmayer", zeide hij. „De meeste
leden daarvan zijn u reeds bekendmijne kinderen
hebben reeds kennis met u gemaakt en ook mijnheer
Stortingnaar ik opmaak uit uw gemeenschappelijk
binnenkomenik heb u dus alleen nog mijn neef
voor te stellen. Mijnheer de onderwijzer Pechmayer
mijnheer luitenant Albrecht von Osternau."
Egon was op het punt bij deze vormelijke voorstel
ling eene beleefde buiging te makentoen hij be
merkte dat de luitenant hoogmoedig het hoofd in
den nek wierp en nauwelijks door een halve buiging
er van groettehij beantwoordde het dus op gelijke
wijze, waarvoor hem een boozevijandige blik van Al
brecht trofwelke hij door een spottend lachje beant
woordde. Er werd geen woord tusschen de beide jonge
mannen gewisseldmaar zij wisten beidedat zij van
dit oogenblik af onverzoenlijke vijanden zouden zijn.
„De soep staat op tafelzeide mijnheer voor Oster
nau die met veel leedwezen de vijandige begroeting
van beide mannen had opgemerkt en blijkbaar hun snel
de mogelijkheid benam om aan hunne zoo duidelijke
getoonde vijandschap lucht te geven „laat ons gaan
zitten. Uw plaats is hier, tusschen Liesje en Fritsje,
mijnheer Pechmayer."
Mijnheer von Osternau liet zich gaarne aan tafel door
zijne inspecteurs verslag doen van hetgeen den afgeioopen
dag op het goed was gebeurd om hun ook mogelijke
instructies voor de volgende te kunnen geven. Hij had
zich daarvoor eigenlijk tot zijn hoofdinspecteur, zijn neef
Albrechtmoeten wenden maar hij wist weldat hij
van dezen slechts onvoldoende antwoorden zou krijgen,
daarom placht hij dan ook die zaken direct met mijn
heer Storting en den derden inspecteurmijnheer von
Wangen te bespreken heden wendde hij zich slechts tot
mijnheer Storting, daar mynheer von Wangen, ten
gevolge van de drukte met bet hooien zich had laten
verontschuldigen.
Voor Egon waren de landbouwgesprekkendie de
hoedanigheid van het hooi op deze of gene weide, het
aantal wagens dat te verwachten was en meer derge
lijke voor hem onbeduidende onderwerpen betroffen
