No. 101. Zes en tachtigste Jaargang. 1884. EEN GELUKKIG MENSCHENLEVEN? ZONDAG Dit nummer bestaat uit twee bladen. 24 AUGUSTUS. EERSTE BLAD. ONRUST EN WOELING. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door het geheele Eijk f 1, De 3 nummers 0-06. Prijs der gewone Advertentiën: ADOLF STRECKFUSS. ALKMAARSCHE COURANT. Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HEBMs. COS- TEE ZOON. II. Hoevele belangrijke zaken echter hier te lande de aandacht bezig hielden en beslist of ter beslissing voor bereid werden het bleef hier kalm en rustig in ver gelijking met hetgeen buiten onze grenzen plaats had. De verkiezingen in België verplaatsten de meerderheid in de vertegenwoordiginghet Ministerie werd ver vangen door een Kabinet van tegenovergestelde rich ting en voorstellen tot herstel van de diplomatieke betrekkingen met den Paus en wijziging der school wet waren de eerste maatregelen van het nieuwe be wind. Er bestaat geen reden om zich daarover te verbazenintegendeelzoo iets was te wachten en alleen wanneer er niets gebeurd was, waardoor was ge bleken dat er een andere richting aan het staatsroer was gekomenzou er grond voor verwondering zijn geweest. Het nieuwe Ministerie is op volkomen wet tige wijze aan het bestuur gekomen en kan op geene andere dan wettige wijze worden vervangen. En ol nu al een lange stoet kiezers door de straten van Brussel trekt, om blijk te geven van zijn weinige ingenomenheid met den ommekeer van zaken, het kan niet baten een andere stoet geeft op dezelfde wijze zijn bijval aan de Eegeering te kennen. Uitjouwen van Ministers en leden van Kamer of Senaat is evenmin doeltreffend en daarenboven zeer onbehoorlijk. Burgemeesters van belangrijke gemeenten mogen van hun trouw aan de beginselen der bestaande schoolwet doen blijken dit moge de geruststellende strekking hebben dat ook onder de gewijzigde wet het gemeente-onderwijs niet zal worden verwaarloosddeze burgemeesters zullen nogtbans de nieuwe wet getrouw hebben uit te voeren. Wat zou dan de uitwerking van deze volksbeweging kunnen zijn P Dat de Koning de in zijnen naam voor gestelde en door Kamer en Senaat aangenomen wet niet zal bekrachtigen Dat gaat niet. Slechts een weg blijft over. De mogelijkheid bestaat, dat de houding der bevolking bij den Koning twijfel zal doen rijzen, ot de thans bestaande Vertegenwoordiging wel de uitdruk king is van de gezindheid van bet stemhebbend deel der bevolking. De vraag zou bij hem kunnen opkomen, of misschien de verkiezingen, waardoor de meerderheid verplaatst werd niet voor een belangrijk deel werden bebeerscht door een tijdelijke ontevredenheid van de vroegere meerderheid over het vorig Ministerie en niet door het verlangen om de tegenovergestelde richting aan de Eegeering te zien en de wet op het lager on derwijs te zien wijzigen. Inderdaad die mogelijkheid bestaat en ontbinding der Kamers zou de eenige wet tige weg zijn om zich in geval van twijfelop over tuigende wijze van de gezindheid der kiezers te ver gewissen. 01 er echter wel voldoende grond voor dien twijfel en bij gevolg voor toepassing van het middel om hem weg te nemen bestaat, kunnen wij niet be slissen. Om dergelijke vragen te kunnen beantwoorden, moet men met den toestand en de gezindheid der be volking volkomen vertrouwd zijn. Tot nog toe zijn er geen sporen te ontdekken dat de Kroon in België een beroep op de kiezers noodig acht. In Erankrijk heeft bet Congres te Versailles een Giondwetsherziening tot stand gebracht, waarmede naar het schijnt weinigen boogelijk zijn ingenomen. Bepalin gen in een Grondwetdat geen voorstel tot verande ring van den regeeringsvorm in behandeling mag wor den genomen en geen afstammeling van het oude Ko- nin»s- of Keizersgeslacht President van de Eepubliek ma" worden, komen ons Nederlanders tamelijk vreemd en °voor de kalme rede moeilijk verdedigbaar voor. Zij getuigen naar onze meeniug van weinig vertrouwen in de gezindheid der kiezers of der natie. Indien immers het°volk de Eepubliek wenscht wat kwaad kan het dan dat iemand een voorstel doet om haar door een Keizer- of Koningschap te vervangen en daartoe de Grondwet te wijzigen Wij kennen geen andere ver bodsbepaling van Grondwetsverandering dan tijdens een Eegentschap en ook deze bepaling wordt thans reeds afgekeurd. Niets schijnt ons ten slotte zoo gevaarlyk als een verbod om niet te mogen veranderen wat de bevoegde macht onder zekere omstandigheden zou at- keuren en willen wijzigen. Men neme de noodige waarborgen tegen overijlde besluiten schrijve kamer ontbinding en een nieuw beroep op de kiezers voor, maar een volstrekt verbod ooi te veranderen achten wij onredelijk en dwaas bovendien. Of is het niet waar wat de heer Heemskerk in zijn Praktijk der Grondwet schreef, dat men zich, als de noodzakelijkheid der verandering werd erkend, om het verbod niet zou be kreunen en met onderling goedvinden zou wijzigen waarvan men het behoud niet in 's lands belang achtte. De staatsgreep zou niet uitblijven waar het wettige middel was uitgesloten. Geldt hetzelfde van het verbod om een lid van het oude Konings- of Keizersgeslacht tot President van de Eepubliek te verkiezen Dit mag onzes inziens be twijfeld worden. Ook tijdens de Eepubliek van 1848 werd een voorstel in dien zin gedaanmaar verwor pen. Niet lang daarna was Prins Bodewijk Napoleon President der Eepubliek en weldra volgden de staats greep van 2 December en een jaar later het Keizer rijk. Eepublikeinen van bekende vrijzinnige richting verklaarden zich toen voor de verbodsbepalingen menig Eepublikein zal later betreurd Lebben dat hij hun raad niet heeft gevolgd. Het is niets vreemds dat sommige personen niet verkiesbaar worden verklaard voor bepaalde openbare betrekkingen. Het staatsbelang kan zulke bepalingen raadzaam maken en onverklaar baar is het nietdat de Eepublikeinen de uitvoerende macht niet willen toevertrouwen aan personen, die de vertegenwoordigers zijn van het Koningschap of het Keizerrijk die daar openlijk voor uitkomen en het herstel van dien regeeringsvorm voor hun levensdoel verklaren. Zoolang men de Eepubliek wil behouden is het te gewaagd een Prins uit het Huis van Bourbon of van Orleans of uit dat van Napoleon tot haar Pre sident te maken. Zij zijn de natuurlijke de openbare tegenstanders der Eepubliek en kunnen zich naar hun geweten verplicht en geroepen achten, haar te doen vervangen door den regeeringsvorm, dien zij openlijk verklaren voor Frankrijks belang Frankrijks eer en grootheid voor Frankrijks wraak over geleden verne deringen en herwinning van verloren grondgebied de beste de eenig mogelijke te zijn. Indien Pnns Na poleon geen President van de Eepubliek was geweest, zou hij de macht en de middelen met bezeten hebben om haar te vernietigen. Is er oorlog tusschen Frankrijk en China? Neen, antwoordt de Fransche Eegeering. Neen ofschoon Frankrijk een stad bombardeert en een eiland in bezit neemt. Het heeft eenvoudig tegenover het trouwelooze, besluiteloozealtijd uitstel zoekende Hemelsche Eijk een onderpand in bezit genomen, om het tot besluiten en toegeven te dwingen en tot getrouwe uitvoering vau de gesloten traktaten te nopen. En wat is Irank- rijks doel wordt gevraagd is het om de milhoenen der gevorderde schadeloosstelling te doen? Neeni, meent men niet zonder grond dat is althans de hoofd zaak nietFrankrijk wil Formosa behouden evenals Tonkin; het begeert uitgestrekte koloniale bezittin gen in het belang van zijn handel en nijverheid. En daarin heeft het groot gelijk beweren de Duitsche bladenop koloniaal gebied ligt zijne toekomst in China moet bet zich schadeloos stellen voor hetgeen het in Europa heeft verloren daar moet het de eer herwinnen, die hier is geknakt en in dat streven be hoeft het geen tegenwerking van Duitschland te vree zen. Hoe «delmoedig! Zouden inderdaad de schrij vers van dergelijke artikelen een oogenblik kunnen meenen dat Tonkin Formosa Madagascar of Congo de Franschen Elzas en Lotharingen zouden kunnen doen vergeten Merkwaardig is de onvriendschappelijke en onwel willende toon die in dezelfde Duitsche bladen tegen over Engeland wordt aangeslagen. De bemoeizucht van deze mogendheid haar blijkbare zucht om alle gevaar lijke concurrenten op koloniaal gebied te weren, inzon derheid om Frankrijk en Duitschland op dien weg te bemoeilijkenschijnen Bismarck uit zijn humeur ge bracht te hebben en aan verschillende bladen aanlei ding te geven om haar met verwijten en onaangename vertoogen te overladen. Het congres te Londen is mis lukt en Engeland zal nu alleen en naar eigen zienswijze op de zaken in Egypte orde moeten stellen. Eindelijk is tot het ondernemen van een kostbaren tocht beslo ten, om Gordon te hulp te komen, die zich tot nog toe in Khartoem heeft weten te handhaven. Overigens schijnen de plannen tot verbetering van den toestand des lands nog verre van bepaald en vast te staan. Im mers lord Northbrook is naar Egypte gezonden om den toestand op te nemen en van goeden raad te dienen. DOOK 65) XXIII. Mevrouw Bertha von Wangen was vroeger dan ge woonlijk opgestaan zij wilde den heerlijken frisscben morgendie op den boozen nacht gevolgd wasop de galerij genieten daar werd het ontbijt gereed gezet waaraan ook Elize en Claartje moesten deelnemen want Bertha hield er niet vanalleen te zijn en heden had zij er allerminst lust indaar zij zeer nieuwsgierig washoe de gewonde gast den nacht had doorgebracht. Zij had daarom hare kamenier reeds vroeg naar diens slaapkamer gezonden, om freule Elize van hare post aan het ziekbed aftelossen wanneer het noodig was dat er nog gewaakt werd maar het was niet noodig, want de gewonde sliep sinds eenige uren gerustzijne ademhaling was kalm en regelmatig en hij had dus oogenblikkelijk geen verpleging noodig. Elize was dus gehoorzaam naar de galerij gekomen en maaktezooals hare taak wasde koffie gereed terwijl zij Bertha mededeelde hoe de gewonde den nacht had doorgebracht. Wangen had terwijl zij ver telde onder het genot van een sigaar, op en neder gewandeldmaar hij werd spoedig weggeroepen, want de lang verwachte docter uit Dombrowko werd eindelijk door mijnheer Kaempf aangediend en hij had dezen naar de" blauwe kamer moeten geleiden. In bange verwachting bleef Elize op de galerij ach ter zij had mijnheer von Wangen zoo gaarne naar de ziekekamer vergezeldom uit des doctors eigen mond te hooren, of er hoop was, dat de gewonde in het leven bleef; maar zij durfde zulk een wensch zelfs uiet uitsprekendaar Bertba er reeds eene scherpe opmerking over gemaakt had dat zij den geheelen nacht alleen in de ziekekamer had doorgebrachten toch eigenlijk zulk eene opofferende zorg voor eene jonge dame niet zeer betamelijk was. Daarvoor had Bertha zich wel een scherp antwoord van Clara moeten laten welgevallen dat alles wat hare lieve Elize deed, betamelijk en goed was maar deze kon juist daarom de inspraak van haar hart niet volgen zij mocht aan de tweedracht tusschen Bertha en Clara niet nog meer voedsel geven. Ook Bertha was niet zoo kalm, als zij schijnen wilde; ook zij wachtte in angstige spanning op de uitspraak des doctors. Evenals zij indertijd op slot Osternan zich steeds alle moeite had gegevenom de belangstelling te verbergen die de onderwijzer haar inboezemde zoo wilde zij die ook heden niet toonen in het oogvallend met opzet sprak zij met eene zekere minachting van hemalsof zij zich niet om hem bekommerde alsof de opname van den gewonde in haar huis slechts eene lastige plicht was. Door Elize te berispen over hare de grenzen der betamelijkheid overschrijdende opofferende zorg, wilde zij verbergen, hoezeer zij in den ouden ken nis van vroeger tijd belang stelde, voor zich zelf echter kon zij dit niet verbergen. Zij had gedurende den nacht nauwelijks enkele minuten werkelijk geslapen, de her innering aan den ouden tijd had zich met geweld aan haar opgedrongen en zelfs wanneer zij al voor korten tijd was ingesluimerd, volgde haar in den droom het beeld van denzooals zij vreesdedoodelijk gewondezij zag de levenlooze gestaltehet bleeke met bloed be vlekte gelaat weder voor zich en ontzet werd zij weder wakker. Opnieuw overviel haar dan eene bittere afgunst jegens Elize die aan zijn bed zitten en hem verplegen mocht. Ja zij benijdde Elize en toch ver vulde °haar een gevoelhalf van ontzettinghalf van afschuw, wanneer zij terugdacht aan den afgrijselijken aanblik van de bemorste, levenlooze gestalte. Die af schuw en belangstelling jegens den ongelukkige streden in haar binnenste om den voorrang. "Weinige minuten was de docter nog slechts bij den zieke geweest, toen hij de blauwe kamer reeds weder verliet. Bertha hoorde duidelijkhoe hij over den bo vengang liep en daarop de trap afging, zij kende den stap van haar echtgenoot, zij wist dus, dat Wangen nog in de ziekekamer was gebleven. Waarom ging de doc ter zoo spoedig en alleen heen? Kwam zijne hulp te laat Had hij misschien een doodein plaats van een gewonde gevonden Eene koortsachtige angst overviel Bertha, eene bran dende begeerte, om zekerheid te krijgen. Nu hoorde zij den stap van den doctor in de voorzaal, hij wilde het huis verlatenzonder haar den toestand van den zieke te komen vertellen. Nog kon zij hem bereiken wan neer zij hem naijlde nog kon zij hem een^ en ander vragen Maar neen, dat kon ze niet doen Elize mocht niet vermoeden, welk eene onbeschrijfelijke angst haar vervulde. Altijd was het Elize die haar in den weg stond I Indertijd in slot Osternan had zij met geweld haar afkeer jegens haar moeten verbergen en vriend schap en liefde voor haar moeten veinzennu was Elize met Clara tegen haar verbondenen nu moest zij weder, ter wille van Elize, hare vurige begeerte onderdiukken. Eindelijk na langen langen tijd de minuten sche nen haar uren toeklonken boven weder schreden. Dat was Wangens stap Hij kwam de trap af, hij ging door de voorzaal nu trad bij de tuinkamer binnen en naderde de galerij. Bertha sprong op, om hem tege moet te snellen, zij was hare innerlijke ontroering met meer meester, zij wilde op zijn gelaat lezen, welk be richt hij brachtmaar snel nam zij hare gewone plaats op den schommelstoel weder ineen enkele blik was voldoendeom haar gerust te stellen. Een doodstijding bracht hij niet Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1884 | | pagina 1