No. 146. Zes en tachtigste Jaargang. 1884. V R IJ D A G 5 DECEMBER. Be Australiër. Prijs der gewone Advertentiën (Dffinëel ©ebetlte. J3nitcnla»b ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 8 maanden voor Alkmaar f 0,801 franco door het geheele Rijk f 1, De 3 nummers O 06. Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter kennis van de belanghebbenden dat als ijker, chef van dienst, alhier is opgetreden, de heer M. N. AREiNDS, terwyl het ijkkantoor, te beginnen met Maandag8 December e.k.. wederom geopend zal zijn eiken Maandag, Woensdag, Vrijdag en Zaterdag, van 's morgens 9 tot 's namiddags 1 uur. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 4 Nov 1884. De Secretaris NU HOUT van der VEEN. BELGIE. Het reglement voor de tentoonstelling van scboone kunsten te Antwerpen te houden bij ge legenheid van de wereldtentoonstelling is openbaar gemaakt. De daarvoor bestemde zalen beslaan een oppervlakte van meer dan 8000 vierk. el. Zij wordt geopend 2 Mei 1885 en gesloten in October d. a. Toe gelaten worden werken van alle schilders, teekenaars, beeldhouwers bouwmeesters, enz., die op 1 Aug. 1880 in leven waren. Schilderingen op porcelein of aarde werk en naamlooze werken zijn uitgesloten. Het inge- zondene wordt over belgisch gebied kosteloos terugge zonden. Inzenders ontvangen eene persoonlijke toegangs kaart voor den geheelen duur der tentoonstelling. DDITSCHLAND. De sneeuwmassa, die in den nacht van den 20 op den 21 te Berlijn gevallen is, wordt begroot op 305005 kub. el, alleen wat de straten betrelt. Had men die massa geheel willen opruimen, dan waren 152.000 karrevraehten noodig geweest dat een uitgaaf van f 180 000 gevorderd zou hebben. Den 1 werd de ontwerp verklaring der commissie betreffende het Congo-bekken en de handelsvrijheid aldaar met eene weinig beteekenende wijziging door de afgevaardigden der mogendheden aangenomen. Daarop ging men over tot het tweede punt van bet pro gramma de vrije scheepvaart op de Congo en den Niger. Dit punt werd naar eene uit dezelfde verte genwoordigers bestaande commissie verwezen. Zij zal eerst over die op de Congo en dan over die op den Niger afzonderlijk beraadslagen en dan over beide samen. R ij k s d a g. Den 1 is bij het wetsontwerp ter on dersteuning van overzeescbe stoomvaartlijnen door prins Bismarck verklaard dat de bezwaren omtrent de levens vatbaarheid dier lijnen steeds tegen alle nieuwe spoor- weglijnen waren aangevoerd. Het is eene ondersteuning als°die van de Gotbard-lijn zoo nuttig voor den duit- schen handelmilitaire overwegingen waren daarbij niet in het spel geweestalleen door handelsstaatkunde had de regeering zich daarbij laten leiden. Hij wees op de zucht zijner tegenstanders tot tegenwerking duurde dat voortdan rees de vraagnf dit met het welzijn des lands wel overeen te brengen was. De kie zers in elk geval zouden dan weten, aan wien de schuld van de verkeerde toestanden lag. Het oütwerp werd naar eene commissie van 21 leden verzonden. Den 3 werd behandeld het voorstel van den afge vaardigde Windtborst tot opheffing der wet op de uit zetting van katholieke geestelijken. Prins Bismarck achtte de herhaling van het nog kort geleden verworpen voorstel een bewijs van minacbtiDg jegens den Bondraad. De wet was daarenboven door de beide laatste ministers van eeredienst niet meer toegepast. Hij wees er verder op dat de houding van het ceDtrum de regeling der zaken met Rome bemoeilijkte. Pruisen mocht de wet niet opheffen, ten minste niet voor de Poolsche provin ciën en zal als erfbisschop van Posen slechts zulk een prelaat aannemen die geen ingenomenheid koestert met de pogingen tot afscheiding der West-P.' uisiscbe en Oost-Silezische geestelijkheid. De sedert 1878 gevoerde onderhandelingen met de Curie haddentrots het toegeven door Pruisen nog geen uitkomst opgeleverd: zij waren nog steeds hangende. De regeering kan wachten doch zal alleen meer toegevenwanneer ook van de andere zijde in dien- zelfden geest getracht wordtden vrede te herstellen. Later nam prins Bismarck nogmaals het woord naar aanleiding der opmerkingen door Windtborst in het midden gebracht. Hij deed uitkomen dat de vrijheid der kerk nergens bedreigd werd Pruisen oefende slechts een rechtbij verdrag gewaarborgd uitwanneer in Posen zekere bisschoppelijke candidaten werden afge wezen. Hij verheugde er zich over, dat de beer Windt- horst tegen het parlementaire stelsel was. Een minis terie uit conservatieven vrijzinnigen en socialisten be staande zou zelfs het kabinet-Gladstoue in stoutheid overtreffen. Bij het ophouden van den strijd op ker kelijk gebied zou het centrum uiteenspatten velen zouden tot de fortscbritts-partii overgaan anderen zouden van het staatstooueel verdwijnen derhalve had het voortduren van dien strijd voor het centrum bij zondere waarde. Hij was bij den strijd tegen de gees telijkheid minder besrokken in: de heer Windthorst scheen te gelooven. De wet had niet ten doel om het lezen van missen in Polen te verbiedenzij was tegen de staatkundige beroering der geestelijken juist iu Polen, gericht en bezwaarde geenszins het geweten. Het voorstel-Windthorst werd ten slotte met 217 tegen 93 stemmen aangenomen. ENGELAND. De heer Thornton engelsch gezant te Petersburg is als zoodanig te Konstantinopel be noemd de heer Morier, gezant te Madrid, is benoemd tot gezant te Petersburg. De heer Courtney onder minister van financiën heeft zijn ontslag gevraagd. Hoogerhuis. De min. van marine Northbrook heeft den 2 den toestand der vloot verdedigd. De regeering had besloten de oppermacht van Engeland ter zee te handheven. Engeland bezit veel meer schepen dan Frankrijken zijne tegenwoordige uitgaven voor de paotserscbeepvaart gaan die der 1' ranscheu ver te boven. De voltooiing der op stapel staande pantser schepen wordt zoo spoedig mogelijk voortgezet en de regeering was voornemens zeven nieuwe pantserschepen, twee torpedo's vijf kruisers, tien adviesjachten en dertig torpedobooten te laten bouwen. Met inbegrip van wapening en versterking der kolenstations zullen de kosten f 66.000 000 bedragen over de vijf aanstaande jaren te verdeelen. Lagerhuis. Bij de wet op de zetelverdeeling worden aan Engeland 6aan Schotland 12 nieuwe zetels gegeven. Voor Ierland en Wales blijft het getal zetels onveranderd. Het getal leden klimt daardoor van 652 tot 670. Minister Gladstone deelde den 2 mede, dat hij weinig boop bad vóór de verdaging van het parlement mede te deelen hoe de mogendheden over de egyptische geldelijke voorstellen oordeelden, daar ook nog kleinere staten gehoord en dan veranderingen in de liquidatiewet ontworpen moesten worden. FRANKRIJK. De gemeenteraad van Marseille heeft den wensch uitgesproken naar afschaffing van de orde van het Legioen van Eeromdat die orde bestendig aanleiding geeft tot het plegen van staatkundig ver raad tot het omkoopen en bederven van burgers en tot het verlagen der gemoederen. Het verzoek van den heer Ciovis Hugues, om zijne vrouw tegen borgstelling vrij te laten, is voorloopig van de hand gewezen, op grond dat het voor het onderzoek harer zaak van belang washaar bij de hand te hebben. Den 28 trachtte men de kogels uit het li chaam van Morin te verwijderen. Een kogel werd van het schouderblad verwijderd doch een anderen onder het sleutelbeen kon men niet bereiken. Den 1 kon hij zijnen advokaat spreken. Mevrouw Hugues heeft verklaard hare daad te hebben gepleegd uit verontwaardiging over de voortdurende toezending vau b'iefkaarten, vol van beleedigende uitdrukkingen, tegen haar en haren man en niet om de vroegere lasteringen, waarvoor Morin veroordeeld was. Deze gebeurtenis heeft reeds aanleiding gegeven tot indiening van een wetsontwerp waarbij de strafbepalingen op laster en beleedigingen toepasselijk worden verklaard op laster gepleegd door middel van brief kaarten. Den 30 werd in het arrondissement Avallon de bo- napartist Garnier gekozen tot lid der Kamer met 5541 stemmen tegen 5275 op don radicaal Hervier. In 1881 was de republikeinsche kandidaat zonder tegenstand met 7219 stemmen gekozen. Senaat. Al de leden der commissie voor de Ton kinkredieten zijn gunstig daarvoor gestemd en wen- schen een krachtig optreden. Het wetsvoorstel Bardoux krachtens hetwelk dood vonnissen niet meer in het openbaar zullen worden voltrokken is aangenomen nadat de regeering hare instemming daarmede betuigd had. TnTf.TTTT -T .THTOTV. 13) „Mamaantwoordde hare dochter op smeekenden toon. „Wees kalm, ik bezweer u, wees bedaard. Be schouw ons niet langer als vijandig jegens u gezind dan kunnen wij gelukkige dagen met elkander beleven. „Ons?" jammerde de moeder. „Je zegt ons? Met hem goede vrienden worden Scheur je je dus werke lijk van je moeder los? Elvira, wat heb ik je misdaan, was je niet steeds mijn alles en ben je het niet nog? Moet ik mij dan mijn kind laten ontstelen en dat nog wel op zulk eeDe sluiksche, bedriegelijke manier? Neen, ik ben je moeder en heb dus het recht je te dwin gen, je man kan niets daartegen inbrengen ik heb hem tot dusverre onderhouden en ik geloof nietdat hij voortaan op den zak van zijnen broeder zal willen teren. Die Australiër is een avonturier. Wie weet, wat voor verkeerde zaken het zijn waarin Otto z'ch wil steken, ik ten minste zal er nimmer in toestemmen." „Ho ho mevrouw riep Albrecht dreigend. „Be teugel uwe tong een beetje Avonturier Zeg dat niet voor een tweede maal „Zou jij mij dat willen verbieden Jij inbreker Zou ik "misschien hier in je roovershol moeten zwijgen „Er uit schreeuwde de Australiër nu in ernst boos en met een grimmig gebaar wees hij met den nitgestrekten arm naar de deur. Mevrouw Celestine wierp een blik, waarin de uiter ste verontwaardiging te lezen was op den majoor, als wilde zij dezen in dit moeielijk geval om raad vragen. „Er uit!" riep Albrecht nog eens. „Anders haal ik de politie. Hier ben ik thuisen als gij mij hier beleedigtzal ik u daarnaar behandelen." „Je bent een onbeschaamde! Ik verlang en wd in je huis niets anders dan mijne dochter meenemen." En opnieuw vatte zij deze bij den arm en wilde haar met zich medetrekken. Doch Otto hield haar tegen en ook de majoor kwam hoewel schoorvoetend tus- scbeobeide. „Neen verklaarde Elvira thans vastbesloten „ik blijf hier mama ik kan niet anders, ik behoor bij mijnen echtgenoot." Dat was te veel voor moeder Meubring. Met eene onbeschrijfelijke uitdrukking van allerlei gewaarwordin gen in hare gelaatstrekken, riep zij hartstochtelijk uit „Ook gij Elvira W ijst ook gij mij af. Goed het zij zoo. Laat ons gaan majoor; ik heb hier niets meer te doen. Ik heb geen dochter meer. Neen, duizendmaal neen ik trek mijne handen van haar af." „Moeder!" riep Elvira, wanhopig naar haar toeijlend. Doch de verbitterde matrone stiet haai trotsch terug. „Een van beideje volgt mjj terstondof ik heb geen dochter meer." „Genoegriep Albrecht toornig. „Ja dat is 't ook siste mevrouw Meubring die toch zichtbaar verbleekte, toen Elvira het gestelde ul timatum met een ondubbelzinnig gebaar aiwees. „O slechtondankbaar kind ik ken je niet meer, zoolang je bij dien booswicht blijft. Ik onterf je. Je prul len zal ik bier laten brengen niets, geen enkel stuk, dat jou behoorde, wil ik in mijn huis houden. "Wees zijne slavin zoo je het verkiest Wij hebben met el kander afgerekend onthoud dat 1" En na deze weinig troostende toespraak die als een wilde bergstroom van hare lippen vloeideverliet zij met trotsch opgeheven hoofd, het vertrek, gevolgd door den verbluften majoor. Nog denzelfden avond bracht een knecht de kleine eigendommenvan het jonge echtpaarwaarmee de vertoornde matrone als het ware den ernst barer al- scheidswoorden bezegelde. De breuk tusschen moeder en dochter was volkomen en Elvira verheelde zich dit niet. Doch zij klaagde er niet meer over. Sedert het vertrek harer moeder deed zich de beleedigie vrouwe lijke trots bij haar gelden hetgeen licht verklaarbaar was na de smadelijke wijze, waarop hare kleederen en andere kleinigheden haar uit het ouderlijke huis waren nagezonden. Met ieder uur werd het bewustzijn bij baar levendiger, dat zij als vrouw bare plicht had ge daan. Zij gevoelde dat zij zich van dit oogenblik af te sterker moest hechten aan haren man om op eervolle wijze ten einde te brengen wat zij te zamen hadden ondernomen. Toch wanhoopte zij niet aan eene verzoening met hare moeder als eenmaal de tijd deze tot meerdere rechtvaardigheid zou hebben gestemd en haar hebben doen inzien hoe verkeerd hare opvatting was geweest van den ernst van Otto's plannen voor de toekomst. Ten deele door de geestkracht, die Albrecht ten toon spreiddevoor een ander deel door de on verstoorbare vroohjkheid en het vaste vertrouwen van Otto in het welslagen zijner plannen werd Elvira al lengs met meerdere hoop op betere dagen vervuld, het geen haar meer en meer ontvankelijk maakte voor de ge dachten en wenschen van haren man. Het bestuur van het huishoudenzonder het moederlijk oppertoezicht, beviel haar uitnemend en Otto en Albrecht zagen kleine tekortkomingen en gebreken stilzwijgend door de vingers. Bovendien was er moeielijk een aangenamer, levenslus- tiger en beter zwager te vinden dan laatstgenoemde. In broederlijke eendracht dreven de beide mannen hunne zaken terwijl de tijd die hun van den dagehjkschen arbeid overbleef, geheel aan Elvira werd gewijd. Ook de rechterlijke beslissing in de door mevrouw Meu bring tegen den Australiër ingediende aanklacht viel zeer tegen de verwachting van mama uit. W ant reeds na het eerste verhoor, dat Albrecht onderging wierp de betrokken rechter de aanklacht als zijnde de zaak geheel van huishoudelijken aard. Albrecht had er geen geheim van gemaakt tegen over het jonge paar dat hij allengs eene zekeio neiging voor de bruinoogige Mina had opgevat en dat deze tot zijn innige vreugde, met den dag sterker werd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1884 | | pagina 1