No. 146.
Zes en tachtigste Jaargang.
1884.
V R IJ D A G
5 DECEMBER.
Be Australiër.
Prijs der gewone Advertentiën
(Dffinëel ©ebetlte.
J3nitcnla»b
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 8 maanden voor Alkmaar f 0,801 franco door
het geheele Rijk f 1,
De 3 nummers O 06.
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter kennis van de belanghebbenden
dat als ijker, chef van dienst, alhier is opgetreden, de heer
M. N. AREiNDS, terwyl het ijkkantoor, te beginnen met
Maandag8 December e.k.. wederom geopend zal zijn eiken
Maandag, Woensdag, Vrijdag en Zaterdag,
van 's morgens 9 tot 's namiddags 1 uur.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
4 Nov 1884. De Secretaris
NU HOUT van der VEEN.
BELGIE. Het reglement voor de tentoonstelling
van scboone kunsten te Antwerpen te houden bij ge
legenheid van de wereldtentoonstelling is openbaar
gemaakt. De daarvoor bestemde zalen beslaan een
oppervlakte van meer dan 8000 vierk. el. Zij wordt
geopend 2 Mei 1885 en gesloten in October d. a. Toe
gelaten worden werken van alle schilders, teekenaars,
beeldhouwers bouwmeesters, enz., die op 1 Aug. 1880
in leven waren. Schilderingen op porcelein of aarde
werk en naamlooze werken zijn uitgesloten. Het inge-
zondene wordt over belgisch gebied kosteloos terugge
zonden. Inzenders ontvangen eene persoonlijke toegangs
kaart voor den geheelen duur der tentoonstelling.
DDITSCHLAND. De sneeuwmassa, die in den nacht
van den 20 op den 21 te Berlijn gevallen is, wordt
begroot op 305005 kub. el, alleen wat de straten betrelt.
Had men die massa geheel willen opruimen, dan waren
152.000 karrevraehten noodig geweest dat een uitgaaf
van f 180 000 gevorderd zou hebben.
Den 1 werd de ontwerp verklaring der commissie
betreffende het Congo-bekken en de handelsvrijheid
aldaar met eene weinig beteekenende wijziging door de
afgevaardigden der mogendheden aangenomen. Daarop
ging men over tot het tweede punt van bet pro
gramma de vrije scheepvaart op de Congo en den
Niger. Dit punt werd naar eene uit dezelfde verte
genwoordigers bestaande commissie verwezen. Zij zal
eerst over die op de Congo en dan over die op den
Niger afzonderlijk beraadslagen en dan over beide samen.
R ij k s d a g. Den 1 is bij het wetsontwerp ter on
dersteuning van overzeescbe stoomvaartlijnen door prins
Bismarck verklaard dat de bezwaren omtrent de levens
vatbaarheid dier lijnen steeds tegen alle nieuwe spoor-
weglijnen waren aangevoerd. Het is eene ondersteuning
als°die van de Gotbard-lijn zoo nuttig voor den duit-
schen handelmilitaire overwegingen waren daarbij
niet in het spel geweestalleen door handelsstaatkunde
had de regeering zich daarbij laten leiden. Hij wees
op de zucht zijner tegenstanders tot tegenwerking
duurde dat voortdan rees de vraagnf dit met het
welzijn des lands wel overeen te brengen was. De kie
zers in elk geval zouden dan weten, aan wien de schuld
van de verkeerde toestanden lag. Het oütwerp werd
naar eene commissie van 21 leden verzonden.
Den 3 werd behandeld het voorstel van den afge
vaardigde Windtborst tot opheffing der wet op de uit
zetting van katholieke geestelijken. Prins Bismarck
achtte de herhaling van het nog kort geleden verworpen
voorstel een bewijs van minacbtiDg jegens den Bondraad.
De wet was daarenboven door de beide laatste ministers
van eeredienst niet meer toegepast. Hij wees er verder
op dat de houding van het ceDtrum de regeling der
zaken met Rome bemoeilijkte. Pruisen mocht de wet
niet opheffen, ten minste niet voor de Poolsche provin
ciën en zal als erfbisschop van Posen slechts zulk
een prelaat aannemen die geen ingenomenheid koestert
met de pogingen tot afscheiding der West-P.' uisiscbe
en Oost-Silezische geestelijkheid.
De sedert 1878 gevoerde onderhandelingen met de
Curie haddentrots het toegeven door Pruisen nog
geen uitkomst opgeleverd: zij waren nog steeds hangende.
De regeering kan wachten doch zal alleen meer
toegevenwanneer ook van de andere zijde in dien-
zelfden geest getracht wordtden vrede te herstellen.
Later nam prins Bismarck nogmaals het woord naar
aanleiding der opmerkingen door Windtborst in het
midden gebracht. Hij deed uitkomen dat de vrijheid
der kerk nergens bedreigd werd Pruisen oefende slechts
een rechtbij verdrag gewaarborgd uitwanneer in
Posen zekere bisschoppelijke candidaten werden afge
wezen. Hij verheugde er zich over, dat de beer Windt-
horst tegen het parlementaire stelsel was. Een minis
terie uit conservatieven vrijzinnigen en socialisten be
staande zou zelfs het kabinet-Gladstoue in stoutheid
overtreffen. Bij het ophouden van den strijd op ker
kelijk gebied zou het centrum uiteenspatten velen
zouden tot de fortscbritts-partii overgaan anderen
zouden van het staatstooueel verdwijnen derhalve had
het voortduren van dien strijd voor het centrum bij
zondere waarde. Hij was bij den strijd tegen de gees
telijkheid minder besrokken in: de heer Windthorst
scheen te gelooven. De wet had niet ten doel om het
lezen van missen in Polen te verbiedenzij was
tegen de staatkundige beroering der geestelijken juist
iu Polen, gericht en bezwaarde geenszins het geweten.
Het voorstel-Windthorst werd ten slotte met 217
tegen 93 stemmen aangenomen.
ENGELAND. De heer Thornton engelsch gezant
te Petersburg is als zoodanig te Konstantinopel be
noemd de heer Morier, gezant te Madrid, is benoemd
tot gezant te Petersburg. De heer Courtney onder
minister van financiën heeft zijn ontslag gevraagd.
Hoogerhuis. De min. van marine Northbrook
heeft den 2 den toestand der vloot verdedigd. De
regeering had besloten de oppermacht van Engeland
ter zee te handheven. Engeland bezit veel meer schepen
dan Frankrijken zijne tegenwoordige uitgaven voor
de paotserscbeepvaart gaan die der 1' ranscheu ver te
boven. De voltooiing der op stapel staande pantser
schepen wordt zoo spoedig mogelijk voortgezet en de
regeering was voornemens zeven nieuwe pantserschepen,
twee torpedo's vijf kruisers, tien adviesjachten en dertig
torpedobooten te laten bouwen. Met inbegrip van
wapening en versterking der kolenstations zullen de
kosten f 66.000 000 bedragen over de vijf aanstaande
jaren te verdeelen.
Lagerhuis. Bij de wet op de zetelverdeeling
worden aan Engeland 6aan Schotland 12 nieuwe
zetels gegeven. Voor Ierland en Wales blijft het getal
zetels onveranderd. Het getal leden klimt daardoor
van 652 tot 670.
Minister Gladstone deelde den 2 mede, dat hij weinig
boop bad vóór de verdaging van het parlement mede
te deelen hoe de mogendheden over de egyptische
geldelijke voorstellen oordeelden, daar ook nog kleinere
staten gehoord en dan veranderingen in de liquidatiewet
ontworpen moesten worden.
FRANKRIJK. De gemeenteraad van Marseille heeft
den wensch uitgesproken naar afschaffing van de orde
van het Legioen van Eeromdat die orde bestendig
aanleiding geeft tot het plegen van staatkundig ver
raad tot het omkoopen en bederven van burgers en
tot het verlagen der gemoederen.
Het verzoek van den heer Ciovis Hugues, om zijne
vrouw tegen borgstelling vrij te laten, is voorloopig van
de hand gewezen, op grond dat het voor het onderzoek
harer zaak van belang washaar bij de hand te
hebben. Den 28 trachtte men de kogels uit het li
chaam van Morin te verwijderen. Een kogel werd
van het schouderblad verwijderd doch een anderen
onder het sleutelbeen kon men niet bereiken. Den 1
kon hij zijnen advokaat spreken. Mevrouw Hugues
heeft verklaard hare daad te hebben gepleegd uit
verontwaardiging over de voortdurende toezending vau
b'iefkaarten, vol van beleedigende uitdrukkingen, tegen
haar en haren man en niet om de vroegere lasteringen,
waarvoor Morin veroordeeld was. Deze gebeurtenis
heeft reeds aanleiding gegeven tot indiening van een
wetsontwerp waarbij de strafbepalingen op laster en
beleedigingen toepasselijk worden verklaard op laster
gepleegd door middel van brief kaarten.
Den 30 werd in het arrondissement Avallon de bo-
napartist Garnier gekozen tot lid der Kamer met 5541
stemmen tegen 5275 op don radicaal Hervier. In 1881
was de republikeinsche kandidaat zonder tegenstand
met 7219 stemmen gekozen.
Senaat. Al de leden der commissie voor de Ton
kinkredieten zijn gunstig daarvoor gestemd en wen-
schen een krachtig optreden.
Het wetsvoorstel Bardoux krachtens hetwelk dood
vonnissen niet meer in het openbaar zullen worden
voltrokken is aangenomen nadat de regeering hare
instemming daarmede betuigd had.
TnTf.TTTT -T .THTOTV.
13)
„Mamaantwoordde hare dochter op smeekenden
toon. „Wees kalm, ik bezweer u, wees bedaard. Be
schouw ons niet langer als vijandig jegens u gezind
dan kunnen wij gelukkige dagen met elkander beleven.
„Ons?" jammerde de moeder. „Je zegt ons? Met
hem goede vrienden worden Scheur je je dus werke
lijk van je moeder los? Elvira, wat heb ik je misdaan,
was je niet steeds mijn alles en ben je het niet nog?
Moet ik mij dan mijn kind laten ontstelen en dat nog
wel op zulk eeDe sluiksche, bedriegelijke manier? Neen,
ik ben je moeder en heb dus het recht je te dwin
gen, je man kan niets daartegen inbrengen ik heb
hem tot dusverre onderhouden en ik geloof nietdat
hij voortaan op den zak van zijnen broeder zal willen
teren. Die Australiër is een avonturier. Wie weet,
wat voor verkeerde zaken het zijn waarin Otto z'ch
wil steken, ik ten minste zal er nimmer in toestemmen."
„Ho ho mevrouw riep Albrecht dreigend. „Be
teugel uwe tong een beetje Avonturier Zeg dat niet
voor een tweede maal
„Zou jij mij dat willen verbieden Jij inbreker Zou
ik "misschien hier in je roovershol moeten zwijgen
„Er uit schreeuwde de Australiër nu in ernst
boos en met een grimmig gebaar wees hij met den
nitgestrekten arm naar de deur.
Mevrouw Celestine wierp een blik, waarin de uiter
ste verontwaardiging te lezen was op den majoor, als
wilde zij dezen in dit moeielijk geval om raad vragen.
„Er uit!" riep Albrecht nog eens. „Anders haal ik
de politie. Hier ben ik thuisen als gij mij hier
beleedigtzal ik u daarnaar behandelen."
„Je bent een onbeschaamde! Ik verlang en wd in je
huis niets anders dan mijne dochter meenemen."
En opnieuw vatte zij deze bij den arm en wilde
haar met zich medetrekken. Doch Otto hield haar tegen
en ook de majoor kwam hoewel schoorvoetend tus-
scbeobeide.
„Neen verklaarde Elvira thans vastbesloten „ik
blijf hier mama ik kan niet anders, ik behoor bij
mijnen echtgenoot."
Dat was te veel voor moeder Meubring. Met eene
onbeschrijfelijke uitdrukking van allerlei gewaarwordin
gen in hare gelaatstrekken, riep zij hartstochtelijk uit
„Ook gij Elvira W ijst ook gij mij af. Goed het zij zoo.
Laat ons gaan majoor; ik heb hier niets meer te doen.
Ik heb geen dochter meer. Neen, duizendmaal neen
ik trek mijne handen van haar af."
„Moeder!" riep Elvira, wanhopig naar haar toeijlend.
Doch de verbitterde matrone stiet haai trotsch terug.
„Een van beideje volgt mjj terstondof
ik heb geen dochter meer."
„Genoegriep Albrecht toornig.
„Ja dat is 't ook siste mevrouw Meubring die
toch zichtbaar verbleekte, toen Elvira het gestelde ul
timatum met een ondubbelzinnig gebaar aiwees. „O
slechtondankbaar kind ik ken je niet meer, zoolang
je bij dien booswicht blijft. Ik onterf je. Je prul
len zal ik bier laten brengen niets, geen enkel stuk,
dat jou behoorde, wil ik in mijn huis houden. "Wees
zijne slavin zoo je het verkiest Wij hebben met el
kander afgerekend onthoud dat 1"
En na deze weinig troostende toespraak die als een
wilde bergstroom van hare lippen vloeideverliet zij
met trotsch opgeheven hoofd, het vertrek, gevolgd door
den verbluften majoor.
Nog denzelfden avond bracht een knecht de kleine
eigendommenvan het jonge echtpaarwaarmee de
vertoornde matrone als het ware den ernst barer al-
scheidswoorden bezegelde. De breuk tusschen moeder
en dochter was volkomen en Elvira verheelde zich dit
niet. Doch zij klaagde er niet meer over. Sedert het
vertrek harer moeder deed zich de beleedigie vrouwe
lijke trots bij haar gelden hetgeen licht verklaarbaar
was na de smadelijke wijze, waarop hare kleederen en
andere kleinigheden haar uit het ouderlijke huis waren
nagezonden. Met ieder uur werd het bewustzijn bij
baar levendiger, dat zij als vrouw bare plicht had ge
daan. Zij gevoelde dat zij zich van dit oogenblik af
te sterker moest hechten aan haren man om op
eervolle wijze ten einde te brengen wat zij te zamen
hadden ondernomen. Toch wanhoopte zij niet aan eene
verzoening met hare moeder als eenmaal de tijd deze
tot meerdere rechtvaardigheid zou hebben gestemd en
haar hebben doen inzien hoe verkeerd hare opvatting
was geweest van den ernst van Otto's plannen voor de
toekomst. Ten deele door de geestkracht, die Albrecht
ten toon spreiddevoor een ander deel door de on
verstoorbare vroohjkheid en het vaste vertrouwen van
Otto in het welslagen zijner plannen werd Elvira al
lengs met meerdere hoop op betere dagen vervuld, het
geen haar meer en meer ontvankelijk maakte voor de ge
dachten en wenschen van haren man. Het bestuur van
het huishoudenzonder het moederlijk oppertoezicht,
beviel haar uitnemend en Otto en Albrecht zagen kleine
tekortkomingen en gebreken stilzwijgend door de vingers.
Bovendien was er moeielijk een aangenamer, levenslus-
tiger en beter zwager te vinden dan laatstgenoemde. In
broederlijke eendracht dreven de beide mannen hunne
zaken terwijl de tijd die hun van den dagehjkschen
arbeid overbleef, geheel aan Elvira werd gewijd. Ook
de rechterlijke beslissing in de door mevrouw Meu
bring tegen den Australiër ingediende aanklacht viel
zeer tegen de verwachting van mama uit. W ant reeds
na het eerste verhoor, dat Albrecht onderging
wierp de betrokken rechter de aanklacht als zijnde de
zaak geheel van huishoudelijken aard.
Albrecht had er geen geheim van gemaakt tegen
over het jonge paar dat hij allengs eene zekeio neiging
voor de bruinoogige Mina had opgevat en dat deze
tot zijn innige vreugde, met den dag sterker werd.