Zeven en tachtigste Jaargang. 1885., WOENSDAG 25 M A A II T. ONZICHTBARE HANDEN. No. 36. Prijs der gewone Advertentiën fómtctilanb. 3?"ES"CJXIJXJ]E3,,3?03Nr. Oom en tante. v Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele Rijk f 1, De 3 nummers 0.06. Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON. BELGIE. De Koning heeft den 21 den gemeenteraad ran Brussel ten gehoore ontvangen, die een dankadres betrelfende den Congo overhandigde. In antwoord daarop gaf Z. M. de boop te kennen dat Brussel de zetel van dezen nieuwen Staat zou blijven, welke van België geen offer zou eisehendaar bij voldoende hulpmid delen bezit. Voorts dat België van de daar nieuw geopende handelswegen voordeelen zou behalen, terwijl hij aangekondigde, dat ieder belgisch burger die san het werk van den Congo deelnam zijne nationaliteit behouden zou. Den 21 heeft de Kamer met aEemeene stemmen het wetsontwerp tot bekrachtiging der handelingen van de berlijnsche bijeenkomst en de erkenning van den Congo- staat goedgekeurd en de begrooting van binnen 1. zaken aangenomen met 63 tegen 20 stemmen. Daarna ging zij tot 14 April uiteen. DENEMARKEN. De strijd tusschen het ministerie en bet Eolketbing (2e Kamer) duurt steeds voort. Een adres van de linkerzijde, behelzende het verzoek aan den Koning om het ministerie door een nieuw te ver vangen, ten einde aan dien strijd een einde te maken, is den 18 met 76 tegen 19 stemmen aangenomen. 12 ledeu zullen het den Koning aanbieden. Het Landsthing (le Kamer), dat bet ministerie steuntheeft een adres van tegenover gestelde strekking vastgesteld. DUITSCHLAND. De Prins van Wales, die in den avond van den 19 met zijnen zoon Albert Victor en den hertog van Edinburg te Berlijn aankwam, werd ontvangen door den kroonprinsde kroonprinses en de leden van het engclsche gezantschap. Den 20 be zochten zij den Keizerde Keizerinde leden der keizerlijke familie en prins Bismark en ontvingen van hen tegenbezoeken. Den 22 ontving de Keizer te Berlijn wegens eene lichte verkoudheidalleen de gelukwenscben van zijne familie de aanwezige buitenlandsche vorsten en prins Bismarck met zijn 88 verjaardag. Hij vertoonde zich herhaaldelijk voor het venster en werd dan door de verzamelde menigte met daverend gejuich begroet. Ook prins Bismarck werd bij het gaan naar en van het paleis met geestdrift toegejuicht. De stad was versierd en des avonds geïllumineerd. Rijksdag. Den 19 werden de voorstellen van de regeering en de commissie tot heffing van rechten op timmerhout verworpen. Met 165 tegen 133 stemmen werd een verminderd recht op voorstel van den heer Sihan goedgekeurd, Peuisen. Huis vanAfgevaardigden. Den 21 werd met algemeene stemmen het wetsontwerp aangeno men waarbij aan de 2 nagelaten kinderen van den in Januari 11. te Erankfort vermoorden commissaris van politie Rumpff een levenslang jaargeld van f 1650 wordt toegekend. Den 20 werd het spoorwegontwerp geheel overeenkomstig de regeeringsvoorstellen aange nomen. ENGELAND. De fransche gezant Waddington heeft bekend gemaakt, dat de fransche regeering slechts dan rijst als contrabande beschouwtwanneer de ladingen naar chineesehe havens noordwaarts van Canton be stemd zijn. De Times is niet zeer ingenomen met de tot stand gekomen schikking betreffende Egypte's geldmiddelen. Nu alle mogendheden dc voorgeschreven leening blijven waarborgen, zal het moeielijk zijn, zich tegen bemoeiing dier mogendheden met de egyptische zaken te verzet ten. Als het daarom niet is waarom drongen de mogendheden dan zoozeer op een gemeenschappehjken waarborg aan Engeland alleen kon toch wel tegen 3^ p.ct de leening gesloten krijgeD, wat de mogendheden zon der Engeland niet zouden hebben kunnen doen. Ook meent dat blad, dat zeer scherp moet toegekeken worden op de handelingen der te Parijs krachtens de gesloten overeenkomstbijeenkomende commissie om bepalingen te ontwerpen voor de vrije scheepvaart op het Suez- kanaal omdat die bepalingen als niet van geldelijken aard, niet de goedkeuring van het Parlement behoeven. Lagerhuis. Den 20 zeide minister Eitz Maurice, niets te weten van het hijscben der duitsche vlag op Samoa en dat generaal Wolseiey niet benoemd was tot gouverneur-generaal van Soedan. Minister Gladstone verklaarde dat de regeering, in weerwil van het verzet van den heer Northcote er opstond, dat de stemming over de egyptische geldelijke overeenkomst vdór de paasch vacantia plaats had. Het voorstel van den heer Thurlow, om het museum voor natuurlijke geschiedenis dei zondags open te stellen, werd met 64 tegen 64 stemmen verworpen. De voor zitter gaf door zijne stem den doorslag tegen het voor stel. Minister Hartington las een door generaal Gra ham aan Wolseiey gezonden telegram voor, inhoudende, dat het gevecht in Egypte op den 20 tot. uitslag had het oprichten eenor stelling welke het Hasheen dal beheerschte, de rechterflank der engeischen bevestigde en een verbindingslijn maakte voor de aanstaande krijgs bewegingen tegen Tatnaï. Bij de behandeliug der zetelverdeelingswet heeft de de heer Hicks-Beaob een der hoofden van de conser vatieve partij bezwaar gemaakt tegen de vermeerdering van het aantal leden van het huis met 12, waardoor hij in strijd handelde met de in Noyember gemaakte af spraak. Hij wilde het aantal zetels voor Ierland ver minderen, om daardoor de 12 zetels voor Schotland te winnen, zonder uitbreiding van het ledental. Met 149 tegen 47 stemmen werd dat door den heer Northcote zelfs bestreden amendement verworpen. FRANKRIJK. Den 19 is de begrooting voor 1886 in den ministerraad vastgesteld. De gemeenteraad van Parijs heeft den 18 het voor ste! om de broodzetting te herstellen, verworpen met 36 tegen 30 stemmen. De bakkers hebben den prijs van bet brood met het oog op de door de Kamer aan genomen verhooging der graanrechten reeds verhoogd. De toegangsprijs van bet den 11 April te Parijs te geven liefdadigheidsbal is bepaald op f 10. De schouwburgen te Parijs ontviDgen in 1884 f 500.000 minder dau in 1883 vermoedelijk ten ge volge van een minder bezoek van vreemdelingen uit cholera-vrees. Senaat. Den 21 werden de door de Kamer in de staatsbegrooting voor 1885 gebrachte wijzigingen goedgekeurd. Kamer. Den 19 is een aanvang gemaakt met de behandeling van het wetsontwerp tot herstel van het scrutiu de liste (departementsgewijze in plaats van arrondissementsgewijze verkiezing); op verzoek van den heer Spuller voorzitter der commissie werd het ont werp spoedeischend verklaard. Den 21 werd artikel 1 zonder beraadslaging aangenomen. ITALIË. De regeering heeft den heer Eerrari opge dragen met den Koning van Abyssinië'die een christen iste onderhandelen over een verdrag betreffende een gemeenschappelijk optreden tegen Osman Digna en den valschen profeet. Zonder dat men verzekerd is van de houding van dezen vorst, zal Italië niet tot krijgsbewe gingen in Soedan overgaan. Al de leden der door den Senaat benoemde commis sie voor de spoorwegovereeukomsten zijn voorstanders daarvan. Volgens bericht uit Rome beeft Italië zich verklaard voor het toelaten van Spanje en Nederland tot de te Parijs te houden bijeenkomst betreffende bet Suez-kanaal. De Kamer verwierp den 22 met 236 togen 134 stemmen de motie, door den heer Cairoli tegen de re geering, naar aanleiding van hare voorstellen ter leni ging van den nood bij den landbouwenden stand ingediend: SPANJE. De minister van finaneën heeft in de Kamer verklaard dat het tekort niet meer zal bedra gen dan f 17.500.000, maar dat het niet geheel kan verdwijnen zooals hij wenschieomdat het onmogelijk is de inkomsten van den Staat in korten tijd zooveel te doen toenemen. ZWEDEN en NOORWEGEN. De voorstellen tot het heffen van invoerrechten op graan zijn door de le Kamer met 72 tegen 52 en door de 2e Kamer met met 114 tegen 93 stemmen verworpen. EGYPTE. Blijkens nader bericht hadden de engel- schen bij het laatste gevecht 21 dooden en 42 ge kwetsten. Den 22 rukten verscheidene regementen met kaval- lerie en artillerie en een afdeeling genie onder bevei van generaal Mal Neil naar Tamaï op, om zarebas (versterkte stellingen) op te richten, welke door een regement infanterie bezet zouden worden. De andere troepen zouden naar het kamp terugkeeren. Talrijke 25) Waldau zeide dit met eene van toorn bevende stem. Daarop trok hij langzaam de rechterhand met den uit getrokken handschoen uit zijnen zak en ging hartstoch telijk voort„Goed dan mijnheer ik zie van de her roeping afmaar ik wil het genoegen hebben u als een schooljongen te tuchtigen. Neem datlaffe eerroover En bliksemsnel sloeg bij Rahlow met den handschoen dwars over het gelaat. De reporter werd doodsbleek, maar verroerde zich niet. „Verdedig u dan toch mijnheerverdedig u 1" riep Elimar„ik waeht er op Rahlow nam eene trotsche houding aan een boos aardig lachje speelde om zijnen breeden mond. „Ik vecht niet in publieke localen", antwoordde hij. „dat laat ik aan studenten en schilders over Maar toch, wacht u voor mij mijnheer Waidau ik zal den slag weten uit te wisschen Elimar verwaardigde den reporter verder met geen en kelen blik, doch verliet het vertrek en ging in het café naast Menken zitten. De blikken der vijf aan het zijtafel tje zittende heeren richtten zich tegelijkertijd op Rahlow, toen ook deze binnenkwam. De reporter ^ieedalsof hij dit niet bemerkteledigde zijn glasdeed zijne demi-saison aan en verliet het café. Op hetzelfde oogenblik stond ook von Hackert op en groette zyne vrienden. Op den naar den uitgang leidende trap riep hij Rahlow terug. „Waldau, die knaap heeft u beleedigd, niet waar?" vroeg hg op fluisterenden toon. Eenigzins verbaasd gaf Rahlow den blik van ver standhouding dien de andere hem toewierp terug. „God beware mij", antwoordde hij Bchijnbaar onver schillig, „wij hebben de zaak in alle kalmte behandeld. Bovendien, mijn waarde, een man als Waldau, kan mij in geen geval beleedigen." Hackert keek met een ironisch lachje naar de roode streep die zich dwars over het gelaat van den spreker vertoonde. „Dat is eene zaak van opinie", ging hij voort, „gaan wij liever over tot de orde van den dag Wat zoudt gij er van zeggenwanneer ik u een middel aan de hand deed om u op dien knaap te wreken beter en gevoeliger, dan een vuistslag of een pistoolschot doen kan?1' Rahlow bleef staan en zag Hackert scherp aan. „Komt gij als vriend of als vijand?" vroeg hij. „Als vriend op mijn eerewoord of liever nog als bondgenoot!Ik heb u noodig, Rahlow, n en uwe pen Natuurlijk moet ik zekerheid hebben, dat gij tegen uwe gewoonte eens zwijgen zulttot tot het tijd tot spreken is." „Ik kan zeer goed zwijgen wanneer dit mij voor- deeliger schijnt dan spreken." „Des te beter Ga dan mede naar het „Rothe Meer", daar kunnen wij ongestoord praten." Zij gingen daarop naar buiten en sloegen de Eriedrich- strasse in. Twee edele zielen hadden elkander gevonden. XI. De handelsraad Dreyfusz zat aan zijn schrijftafeltje te schrijven. Het was merkwaardighoe in bet oogvallend de man in de laatste weken veranderd was. Wel is waar omspande het witte vest nog steeds den dikken, deftigen buik en ook de zorgvuldig geschoren wangen hadden niets van hunne vroegere ronding verloren, maar de be daarde gemoedelijkheid de vroolijke luim van vroeger waren verdwenen. De indrukdie Dreyfusz tegen woordig maakte was die van iemand die in het bezit zijner rijkdommen geen genot en bevrediging meer vindt. Dreyfusz was diep in de vijftig doch niemand zcu hem dit vroeger hebben aangezien. Nu echter bemerkte men zeer duidelijk hoe zich die eigenaardige scherpe trekkendie den ouderdom aankondigentusschen neus- en mondhoeken groefden en hoe het hooge voor hoofd door honderd kleine rimpels doorploegd was. De saamgetrokken wenkbrauwen en de vnstgesloten lippen versterkten dien indruk des ouderdomB nog bij den man. die er zich nog kortgeleden op beroemen kon, on danks zijne jaren, nog een „jongeling" te zijn gebleven. Het was velerlei, dat den Raad in den laatsten tijd bittere en onaangename uren bereid had. Hij was een komische oude heer met tal van zonderlinge eigen aardigheden. Hij had zich door eigen kracht en energie in do hoogte gewerkt en langzamerhand was het zijn lievelingswenscb geworden alleen de eerste gezelschap pen om zich te vereenigen en alleen daarin te ver- keeren. In het algemeen was hem dit gelukthij verstond de kunst, om te maken, dat men zijn huis gaarne bezocht, dat men er zich behagel ijk voelde. Dit succes had echter ten gevolge dat zijne wenschen zich verder begonnen uit te strekken. Het geluk, kinderen te bezitten was hem ontzegd en daarom bad hij al zijne liefde op zijn niebtje Anna overgedragen. Hij hield werkelijk inDig veel van het stille, bescheiden meisje met hare groote, zachte oogen en haar zachtzinnig gemoed hij had de verlaten wees dan ook met wel daden overladenhij verlangde daarvoor echter de rechten van eenen vader over haar te bezitten. De ijdelheiddie door den omgang met de meest ge ziene personen dagelijks voedsel vond had in den loop der tijden eene dikke korst om het oorspronkelijk goede hart van den Raad gevormd. De hem verleende 'titels en de orden in het knoopsgat waren den eer zuchtige niet meer voldoende, zijn streven strekte zich nu reeds zoover uitdat hij niets vuriger verlangde dan in den adelstand te worden verheven, om daardoor in de mogelijkheid te komen eens in de hofkringen te kunnen verkeeren. Er waren immers zooveel zoo genaamde parvenus in het groote Berlijn die dit doel langs veel kortere wegen bereikt hadden waarom zou het hem niet gelukken Wordt zirvolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1885 | | pagina 1