Zeven en tachtigste Jaargang.
1885.,
WOENSDAG
25 M A A II T.
ONZICHTBARE HANDEN.
No. 36.
Prijs der gewone Advertentiën
fómtctilanb.
3?"ES"CJXIJXJ]E3,,3?03Nr.
Oom en tante.
v
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door
het geheele Rijk f 1,
De 3 nummers 0.06.
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
BELGIE. De Koning heeft den 21 den gemeenteraad
ran Brussel ten gehoore ontvangen, die een dankadres
betrelfende den Congo overhandigde. In antwoord daarop
gaf Z. M. de boop te kennen dat Brussel de zetel
van dezen nieuwen Staat zou blijven, welke van België
geen offer zou eisehendaar bij voldoende hulpmid
delen bezit. Voorts dat België van de daar nieuw
geopende handelswegen voordeelen zou behalen, terwijl
hij aangekondigde, dat ieder belgisch burger die san
het werk van den Congo deelnam zijne nationaliteit
behouden zou.
Den 21 heeft de Kamer met aEemeene stemmen het
wetsontwerp tot bekrachtiging der handelingen van de
berlijnsche bijeenkomst en de erkenning van den Congo-
staat goedgekeurd en de begrooting van binnen 1. zaken
aangenomen met 63 tegen 20 stemmen. Daarna ging
zij tot 14 April uiteen.
DENEMARKEN. De strijd tusschen het ministerie
en bet Eolketbing (2e Kamer) duurt steeds voort. Een
adres van de linkerzijde, behelzende het verzoek aan
den Koning om het ministerie door een nieuw te ver
vangen, ten einde aan dien strijd een einde te maken,
is den 18 met 76 tegen 19 stemmen aangenomen. 12 ledeu
zullen het den Koning aanbieden. Het Landsthing
(le Kamer), dat bet ministerie steuntheeft een adres
van tegenover gestelde strekking vastgesteld.
DUITSCHLAND. De Prins van Wales, die in
den avond van den 19 met zijnen zoon Albert Victor
en den hertog van Edinburg te Berlijn aankwam, werd
ontvangen door den kroonprinsde kroonprinses en
de leden van het engclsche gezantschap. Den 20 be
zochten zij den Keizerde Keizerinde leden der
keizerlijke familie en prins Bismark en ontvingen van hen
tegenbezoeken.
Den 22 ontving de Keizer te Berlijn wegens eene
lichte verkoudheidalleen de gelukwenscben van
zijne familie de aanwezige buitenlandsche vorsten en
prins Bismarck met zijn 88 verjaardag. Hij vertoonde
zich herhaaldelijk voor het venster en werd dan door
de verzamelde menigte met daverend gejuich begroet.
Ook prins Bismarck werd bij het gaan naar en van
het paleis met geestdrift toegejuicht. De stad was
versierd en des avonds geïllumineerd.
Rijksdag. Den 19 werden de voorstellen van de
regeering en de commissie tot heffing van rechten op
timmerhout verworpen. Met 165 tegen 133 stemmen
werd een verminderd recht op voorstel van den heer
Sihan goedgekeurd,
Peuisen. Huis vanAfgevaardigden. Den 21
werd met algemeene stemmen het wetsontwerp aangeno
men waarbij aan de 2 nagelaten kinderen van den in
Januari 11. te Erankfort vermoorden commissaris van
politie Rumpff een levenslang jaargeld van f 1650
wordt toegekend. Den 20 werd het spoorwegontwerp
geheel overeenkomstig de regeeringsvoorstellen aange
nomen.
ENGELAND. De fransche gezant Waddington heeft
bekend gemaakt, dat de fransche regeering slechts dan
rijst als contrabande beschouwtwanneer de ladingen
naar chineesehe havens noordwaarts van Canton be
stemd zijn.
De Times is niet zeer ingenomen met de tot stand
gekomen schikking betreffende Egypte's geldmiddelen.
Nu alle mogendheden dc voorgeschreven leening blijven
waarborgen, zal het moeielijk zijn, zich tegen bemoeiing
dier mogendheden met de egyptische zaken te verzet
ten. Als het daarom niet is waarom drongen de
mogendheden dan zoozeer op een gemeenschappehjken
waarborg aan Engeland alleen kon toch wel tegen 3^
p.ct de leening gesloten krijgeD, wat de mogendheden zon
der Engeland niet zouden hebben kunnen doen. Ook
meent dat blad, dat zeer scherp moet toegekeken worden
op de handelingen der te Parijs krachtens de gesloten
overeenkomstbijeenkomende commissie om bepalingen
te ontwerpen voor de vrije scheepvaart op het Suez-
kanaal omdat die bepalingen als niet van geldelijken
aard, niet de goedkeuring van het Parlement behoeven.
Lagerhuis. Den 20 zeide minister Eitz Maurice,
niets te weten van het hijscben der duitsche vlag op
Samoa en dat generaal Wolseiey niet benoemd was tot
gouverneur-generaal van Soedan.
Minister Gladstone verklaarde dat de regeering, in
weerwil van het verzet van den heer Northcote er
opstond, dat de stemming over de egyptische geldelijke
overeenkomst vdór de paasch vacantia plaats had.
Het voorstel van den heer Thurlow, om het museum
voor natuurlijke geschiedenis dei zondags open te stellen,
werd met 64 tegen 64 stemmen verworpen. De voor
zitter gaf door zijne stem den doorslag tegen het voor
stel. Minister Hartington las een door generaal Gra
ham aan Wolseiey gezonden telegram voor, inhoudende,
dat het gevecht in Egypte op den 20 tot. uitslag had
het oprichten eenor stelling welke het Hasheen dal
beheerschte, de rechterflank der engeischen bevestigde
en een verbindingslijn maakte voor de aanstaande krijgs
bewegingen tegen Tatnaï.
Bij de behandeliug der zetelverdeelingswet heeft de
de heer Hicks-Beaob een der hoofden van de conser
vatieve partij bezwaar gemaakt tegen de vermeerdering
van het aantal leden van het huis met 12, waardoor hij
in strijd handelde met de in Noyember gemaakte af
spraak. Hij wilde het aantal zetels voor Ierland ver
minderen, om daardoor de 12 zetels voor Schotland te
winnen, zonder uitbreiding van het ledental. Met 149
tegen 47 stemmen werd dat door den heer Northcote
zelfs bestreden amendement verworpen.
FRANKRIJK. Den 19 is de begrooting voor 1886
in den ministerraad vastgesteld.
De gemeenteraad van Parijs heeft den 18 het voor
ste! om de broodzetting te herstellen, verworpen met
36 tegen 30 stemmen. De bakkers hebben den prijs
van bet brood met het oog op de door de Kamer aan
genomen verhooging der graanrechten reeds verhoogd.
De toegangsprijs van bet den 11 April te Parijs
te geven liefdadigheidsbal is bepaald op f 10.
De schouwburgen te Parijs ontviDgen in 1884
f 500.000 minder dau in 1883 vermoedelijk ten ge
volge van een minder bezoek van vreemdelingen uit
cholera-vrees.
Senaat. Den 21 werden de door de Kamer in
de staatsbegrooting voor 1885 gebrachte wijzigingen
goedgekeurd.
Kamer. Den 19 is een aanvang gemaakt met de
behandeling van het wetsontwerp tot herstel van het
scrutiu de liste (departementsgewijze in plaats van
arrondissementsgewijze verkiezing); op verzoek van den
heer Spuller voorzitter der commissie werd het ont
werp spoedeischend verklaard. Den 21 werd artikel 1
zonder beraadslaging aangenomen.
ITALIË. De regeering heeft den heer Eerrari opge
dragen met den Koning van Abyssinië'die een christen
iste onderhandelen over een verdrag betreffende een
gemeenschappelijk optreden tegen Osman Digna en den
valschen profeet. Zonder dat men verzekerd is van de
houding van dezen vorst, zal Italië niet tot krijgsbewe
gingen in Soedan overgaan.
Al de leden der door den Senaat benoemde commis
sie voor de spoorwegovereeukomsten zijn voorstanders
daarvan.
Volgens bericht uit Rome beeft Italië zich verklaard
voor het toelaten van Spanje en Nederland tot de te
Parijs te houden bijeenkomst betreffende bet Suez-kanaal.
De Kamer verwierp den 22 met 236 togen 134
stemmen de motie, door den heer Cairoli tegen de re
geering, naar aanleiding van hare voorstellen ter leni
ging van den nood bij den landbouwenden stand ingediend:
SPANJE. De minister van finaneën heeft in de
Kamer verklaard dat het tekort niet meer zal bedra
gen dan f 17.500.000, maar dat het niet geheel kan
verdwijnen zooals hij wenschieomdat het onmogelijk
is de inkomsten van den Staat in korten tijd zooveel
te doen toenemen.
ZWEDEN en NOORWEGEN. De voorstellen tot
het heffen van invoerrechten op graan zijn door de
le Kamer met 72 tegen 52 en door de 2e Kamer met
met 114 tegen 93 stemmen verworpen.
EGYPTE. Blijkens nader bericht hadden de engel-
schen bij het laatste gevecht 21 dooden en 42 ge
kwetsten.
Den 22 rukten verscheidene regementen met kaval-
lerie en artillerie en een afdeeling genie onder bevei
van generaal Mal Neil naar Tamaï op, om zarebas
(versterkte stellingen) op te richten, welke door een
regement infanterie bezet zouden worden. De andere
troepen zouden naar het kamp terugkeeren. Talrijke
25)
Waldau zeide dit met eene van toorn bevende stem.
Daarop trok hij langzaam de rechterhand met den uit
getrokken handschoen uit zijnen zak en ging hartstoch
telijk voort„Goed dan mijnheer ik zie van de her
roeping afmaar ik wil het genoegen hebben u
als een schooljongen te tuchtigen. Neem datlaffe
eerroover
En bliksemsnel sloeg bij Rahlow met den handschoen
dwars over het gelaat.
De reporter werd doodsbleek, maar verroerde zich niet.
„Verdedig u dan toch mijnheerverdedig u 1" riep
Elimar„ik waeht er op
Rahlow nam eene trotsche houding aan een boos
aardig lachje speelde om zijnen breeden mond.
„Ik vecht niet in publieke localen", antwoordde hij.
„dat laat ik aan studenten en schilders over Maar
toch, wacht u voor mij mijnheer Waidau ik zal den
slag weten uit te wisschen
Elimar verwaardigde den reporter verder met geen en
kelen blik, doch verliet het vertrek en ging in het café
naast Menken zitten. De blikken der vijf aan het zijtafel
tje zittende heeren richtten zich tegelijkertijd op Rahlow,
toen ook deze binnenkwam. De reporter ^ieedalsof
hij dit niet bemerkteledigde zijn glasdeed zijne
demi-saison aan en verliet het café.
Op hetzelfde oogenblik stond ook von Hackert op
en groette zyne vrienden. Op den naar den uitgang
leidende trap riep hij Rahlow terug.
„Waldau, die knaap heeft u beleedigd, niet waar?"
vroeg hg op fluisterenden toon.
Eenigzins verbaasd gaf Rahlow den blik van ver
standhouding dien de andere hem toewierp terug.
„God beware mij", antwoordde hij Bchijnbaar onver
schillig, „wij hebben de zaak in alle kalmte behandeld.
Bovendien, mijn waarde, een man als Waldau, kan
mij in geen geval beleedigen."
Hackert keek met een ironisch lachje naar de roode
streep die zich dwars over het gelaat van den spreker
vertoonde.
„Dat is eene zaak van opinie", ging hij voort, „gaan
wij liever over tot de orde van den dag Wat zoudt
gij er van zeggenwanneer ik u een middel aan de
hand deed om u op dien knaap te wreken beter en
gevoeliger, dan een vuistslag of een pistoolschot doen kan?1'
Rahlow bleef staan en zag Hackert scherp aan.
„Komt gij als vriend of als vijand?" vroeg hij.
„Als vriend op mijn eerewoord of liever nog
als bondgenoot!Ik heb u noodig, Rahlow,
n en uwe pen Natuurlijk moet ik zekerheid hebben,
dat gij tegen uwe gewoonte eens zwijgen zulttot
tot het tijd tot spreken is."
„Ik kan zeer goed zwijgen wanneer dit mij voor-
deeliger schijnt dan spreken."
„Des te beter Ga dan mede naar het „Rothe Meer",
daar kunnen wij ongestoord praten."
Zij gingen daarop naar buiten en sloegen de Eriedrich-
strasse in. Twee edele zielen hadden elkander gevonden.
XI.
De handelsraad Dreyfusz zat aan zijn schrijftafeltje
te schrijven.
Het was merkwaardighoe in bet oogvallend de
man in de laatste weken veranderd was. Wel is waar
omspande het witte vest nog steeds den dikken, deftigen
buik en ook de zorgvuldig geschoren wangen hadden
niets van hunne vroegere ronding verloren, maar de be
daarde gemoedelijkheid de vroolijke luim van vroeger
waren verdwenen. De indrukdie Dreyfusz tegen
woordig maakte was die van iemand die in het bezit
zijner rijkdommen geen genot en bevrediging meer vindt.
Dreyfusz was diep in de vijftig doch niemand zcu
hem dit vroeger hebben aangezien. Nu echter bemerkte
men zeer duidelijk hoe zich die eigenaardige scherpe
trekkendie den ouderdom aankondigentusschen
neus- en mondhoeken groefden en hoe het hooge voor
hoofd door honderd kleine rimpels doorploegd was.
De saamgetrokken wenkbrauwen en de vnstgesloten
lippen versterkten dien indruk des ouderdomB nog bij
den man. die er zich nog kortgeleden op beroemen kon, on
danks zijne jaren, nog een „jongeling" te zijn gebleven.
Het was velerlei, dat den Raad in den laatsten tijd
bittere en onaangename uren bereid had. Hij was een
komische oude heer met tal van zonderlinge eigen
aardigheden. Hij had zich door eigen kracht en energie
in do hoogte gewerkt en langzamerhand was het zijn
lievelingswenscb geworden alleen de eerste gezelschap
pen om zich te vereenigen en alleen daarin te ver-
keeren. In het algemeen was hem dit gelukthij
verstond de kunst, om te maken, dat men zijn huis
gaarne bezocht, dat men er zich behagel ijk voelde.
Dit succes had echter ten gevolge dat zijne wenschen
zich verder begonnen uit te strekken. Het geluk,
kinderen te bezitten was hem ontzegd en daarom
bad hij al zijne liefde op zijn niebtje Anna overgedragen.
Hij hield werkelijk inDig veel van het stille, bescheiden
meisje met hare groote, zachte oogen en haar zachtzinnig
gemoed hij had de verlaten wees dan ook met wel
daden overladenhij verlangde daarvoor echter de
rechten van eenen vader over haar te bezitten. De
ijdelheiddie door den omgang met de meest ge
ziene personen dagelijks voedsel vond had in den
loop der tijden eene dikke korst om het oorspronkelijk
goede hart van den Raad gevormd. De hem verleende
'titels en de orden in het knoopsgat waren den eer
zuchtige niet meer voldoende, zijn streven strekte zich
nu reeds zoover uitdat hij niets vuriger verlangde
dan in den adelstand te worden verheven, om daardoor
in de mogelijkheid te komen eens in de hofkringen
te kunnen verkeeren. Er waren immers zooveel zoo
genaamde parvenus in het groote Berlijn die dit doel
langs veel kortere wegen bereikt hadden waarom zou
het hem niet gelukken
Wordt zirvolgd.