No. 72.
Zeven en tachtigste Jaargang.
1885.
VRIJDAG
19 JUNI.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele Rijk f 1,
De 3 nummers f 0.06.
Prijs der gewone Advertentiën:
Wegens plaatsgebrek kunnen wij heden
geen feuilleton plaatsen.
iSttiUttlAttb.
SHtmetdaud.
MAARSCHËC
ANT.
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER A ZOON.
CORNELIS BREGMAN, onlangs gehuwd met PIETERTJE
MODDER, wordt verzocht zich ter secretarie dezer gemeente
aan te melden.
BELGIE, Het bezoek van den Koning en de Ko
ningin der Nederlanden aan de tentoonstelling te Ant
werpen is thans bepaald op den 16en Juli.
Volgen3 de officieele catalogus telt de nederlaudsehe
afdeeling der tentoonstelling te Antwerpen 285 deel
nemers.
DUITSCHLAND. De kamer van koophandel te
Mannheim heeft met verscheidene andere kamers aau
den Rijn aan prins Bismarck gevraagd Rotterdam
of Antwerpen maar in geen geval Vlissingen als aan-
leghaven voor de gesubsidieerde duitsche stoomvaart
lijnen te kiezen. Het adres betoogtdat het handels
verkeer van Rijnland en Westfalen, Baden, Wurtemberg,
Elzas-LotharingenBeieren en Hessen anders over
engelsche havens zal moeten blyven gaan.
Den 17 is te Karlsbad overleden de generaal-veld-
maarschalk von Manteuffel.
ENGELAND. De KoniDgin heeft den aftredenden
minister Gladstoneter erkenning van zijne aan het
land bewezen diensten, bij zijn aftreden als minister, den
graventitel aangeboden maar hij heeft voor die onder
scheiding bedankt.
De heer Randolph Churchill, een der woelziekste
leden van de conservatieve partij, zal benoemd worden
tot minister voor Indie.
Salisbury vertrok den 17 's namiddags 3 uur van
Londen naar Windsor, om zijn nieuw ministerie aan
de goedkeuring der Koningin te onderwerpen.
FRANKRIJK. Den 12 is in den gemeenteraad te
Parijs een voorstel van den beer Mesureur behandeld
o. a. strekkende, om den prefect der Seine uit te noo-
digen, de naar heiligen genoemde straten andere namen
te geven. De voorsteller betoogdedat het werk van
de „verwereldlijking" der straten moest worden vol
tooid en dat ook de namen van misdadige vijanden der
republiek en die hunner medeplichtigen, zooals Bonaparte,
Napoleon, Mac-Mahon, Morny, Hausmann enz., moesten
verdwijnen. Te lang waren deze lieden aldus verheer
lijkt. Bij de beraadslaging liet men het aan spot niet
ontbreken. Een lid vroeg tenslotte, of het wel aanging,
van „chemin de Ceint-ure" te spreken. De tegenstanders
beriepen zich op de geschiedenis en de verdraagzaam
heid, en het voorstel werd met 41 tegen 23 stemmen
verworpen.
De minister van financiën heeft den 13 aan de be-
grootingscommissie verklaard dat de vlottende schuld
meer dan f 700.000 000 bedroeg en dat voor 1886
moest worden voorzien in een tekort van f 150.000.000.
Zijn plan was de vlottende schuld te laten vervallen
door de uitgifte van 4 p.ct. schuldbekentenissen van
f 250, aflosbaar in 22 jaren en uit te geven naar ge
lang van de behoefte. Hij verklaarde zich tegen het
sluiten eener likwidatie-lseningdie op het oogenblik
niet minder dan f 750 000.000 kon zijn, zoo kort voor
de verkiezingen.
Bij de groote wedrennen te Longchamps bij Parijs op
den 14 heeft het engelsche paard Paradox den grooten
prijs gewonnen.
Kamer. Nadat de minister van marine den 15
aan de Kamer kennis had gegeven van het overlijden
van den admiraal Courbet aan boord van de Bayard
stelde bij voor, als blijk van vereering zijner nagedachtenis,
de zitting op te hefien, welk voorstel aangenomen werd.
De heer Baudry d'Ass >n stelde den 16 voor, om de
begrafenis van dien admiraal op staatskosten te doen
geschieden. Hij voegde daarbij eenige beschouwingen
tot gisping der koloniale regeeringsstaatkunde en het
onttrekken van het Pantheon aan den openbaren eere-
dienst. (Toejuiching rechtsprotest links). Generaal
Campenon en na hem de heer Allain Targé antwoordden,
dat de regeering de begrafenis op staatskosten wenschte,
maar dat men eerst met de uiterste wilsbeschikking
van den overledene en met den wil zijner naastbe-
staanden bekend moest zijn. Zij bestreden de dadelijke
behandeling. (Goedkeuring links). De dadelijke be
handeling werd daarop afgewezen met 292 tegen 94
stemmen.
ITALIË. De internationale gezondheidsbijeenkomst
te Rome heeft den 13 hare laatste zitting gehouden.
Op voorstel van den oostenrijkschen gezant is den 16
November bepaald als dag voor de hervatting der werk
zaamheden.
De Kamer heeft den 16 met 147 tegen 126 stem
men eene motie van vertrouwen in de buitenlandsche
staatkunde der regeering aangenomen. De begrooting
van buitenlandsche zaken is den 17 met 163 tegen
159 stemmen aangenomen.
SPANJE De gevallen v<n cholera|op den 14 in
in 24 uren tijds luidden te Madrid 8 ziekte- en 2
sterfgevallen te Valencia 2 gevallen beiden met doo-
delyken afloop, in de provincie Valencia 56 ziekte- en
20 sterfgevallen in de provincie Cataloöie 54 ziekte
en 28 sterfgevallen in de stad Murcia 100 zieken en
52 dooden en in de provincie Murcia 52 zieken en 17
dooden. Den 16 waren te Madrid aangetast 9over
leden 4in Catalonie aangetast 58 overleden 26 in
Valencia aangetast 161 overleden 95 in Murcia aan
getast 269 overleden 115 personen.
In het regeeringsblad is bekend gemaakt dat de
cholera thans te Madrid heerscht.
ZWITSERLAND. De groote Raad van het kanton
Lucern heeft met 95 tegen 35 stemmen besloten het
doodvonnis tegen een moordenaar die na de wederin
voering der doodstraf voor het eerst ter dood ver
oordeeld was, niet ten uitvoer te leggen. Die straf is
veranderd in levenslange tuchthuisstraf.
STATEN-GENERAAL.
Tweede Kamer.
Den 16 werd het wetsontwerp tot wijziging der wet van 25
Mei 1880, houdende bepalingen op de handels- en fabrieks
merken aangenomen met 56 stemmen tegen 1 stem van den
heer Beelaertsdie van oordeel wasdat de wet op andere
wijze met de gesloten overeenkomst tot bescherming van den
industrieelen eigendom had moeten zijn gebracht, nadat de min.
van justitie eene door de commissie van rapporteurs voorge
stelde wijziging overgenomen had.
Daarna kwam aan de orde de wijziging en aanvulling der
wet tot regeling der gemeenschap door electrische telegrafen.
De heer de Geer van Jutphaas wijst het doel van
dit ontwerp aan, strekkende om: 1°- de telefoon te brengen
onder de telegraien2°. waarborgen te geven aan de eige
naren. Hij bestrijdt het eerste doel door het verschil tusschen
telegraaf en telefoon in het licht te stellen, ook wat betreft
de exploitatie van beide gemeenschapsmiddelen. De telefoon
bevordert slechts het verkeer in beperkten kring daargelaten,
dat hare inrichting geheel anders is dan die van den telegraaf;
dit is een andere exploitatievorm en eene andere inrichting.
Wat het tweede doel betreft, gelooft bij, dat de rechten der
eigenaren bij deze wet niet voldoende gewaarborgd worden.
Zij moeten alles gehengen en gedoogen, het doen van opme
tingen, het leggen der draden moeten toelaten tot zelfs in de
tuinen. Hij wijst ook op verschillende lastendie op den
eigenaar gelegd worden door de aanwezigheid van de telefoon,
zooals het onaangenaam geraas boven de huizenveroorzaakt
door het spelen van den wind in de draden; het brandgevaar,
daarbij wijzende op het jongste verslag van het Meteorologisch
Instituutwaarin het gevaar van de telefoon wordt in het licht
gesteld. Hij verwachtdat onrust en onveiligheid door deze
wet zullen worden veroorzaakt en tevens last en gevaar voor
de personen alleen ter wille van eene particnliere maatschappij.
De heer C r e m e r komt op tegen de meening van den heer
de Geerdat de telefoon eene zaak is voor particulier gebruik,
eeue aardigheid en niet met den telegraaf kan worden gelijk
gesteld. De teletoon is zeer ten nutte van handel en nijverheid
en daarom acht hij de aanneming van het ontwerp zeer wen-
sche.ijkaangevuld desnoods met meer waarborgen voor de
eigenaren. Hij dringt op spoed aanomdat hij weetdat
verschillende ondernemers en personen wachten op aansluiting
met de groote stedenzoodra het ontwerp is aangeno
men. O. a. wenschen de heeren van Kempen te Voor
schoten verbinding met den Haag, om in gemeenschap te
komen met den telegraaf. Steden met gereed zijnde tele
foonnetten wenschen verbinding met de groote stedenhij noemt
de verbinding van Haarlem en Zaandam met Amsterdamenz.
De teletoon kan in spoedeisehende gevallen door iedereen wor
den bediend en bet gebruik is dus meer practisch dan dat van
den telegraaf. Deze zaak wacht op eene oplossing, opdat het
telefonisch verkeer de gewenschte uitbreiding krljge. Hij ker-
inuertdat in het verslag eene afzonderlijke regeling van de
telefoon wordt verlangd, om aan de eigenaren meer waarbor
gen te geven. Dat de telefoon, die zooveel meer noodig zou
makengelooft hij nietdaargelatendat eene afzonderlijke
regeling niet zoozeer noodig is. Bovendienzijn er nu zoo
vele moeielijkkeden met de eigenaren voorgevallen sedert de
invoering in de voornaamste steden Er is slechts één proces
geweest in den tijd der oprichting in de moeielijkste dagen
voor telefoon-aanleg. Hij gelooft dan ook dat de latere be
zwaren veel geringer zullen zijn dan bij aanleg. Nu beriep de
heer de Geer zich op het oordeel van het Meteorologisch In
stituut, maar hij merkt op dat de weerberichten van dergelijke
instituten dikwijls in de praktijk geheel anders uitkomen dan
in theorie aangekondigd is, zoodat daaraan niet te veel gewicht
kan gehecht worden. Maar juist in het feit, dat aan de ge
meenten is overgelaten regelen te stellen voor telefoon-aanleg,
ziet hij een behoorlijken waarborg voor de eigenaren. De
gemeenten zijn het best in staat de plaatselijke bezwaren te
beoordeelen en op te losssn. In ZwitserlandDuitschland
Erankrijk beschouwt men de telefoon tol dusver evenals den
telegraaf of een onderdeel daarvanevenals hier de regeering
haar wenscht te beschouwen. In verschillende wereldsteden
o. a. in Nieuw-York en Londen is zelfs gebleken, dat enorme
uitbreiding van het telefoonnet geene onmogelijkheid is. En
wordt deze wet verworpen, dan komen de eigenaren in geen
beteren toestand, want men zal op denzelfden weg voortgaan,
tenzij alle telefoon-aanleg gestaakt worde. Overigens meent hij,
dat de telefoon geene geschikte zaak is voor staats-exploitatie,
noch kan worden eene winstgevende zaak voor den Staat, ook
in exploitatie bij anderen. Hij meentdat alle kleine wenschen
en bezwaren niet behoeven te worden in acht genomen en dat
het geldelijk belang van den Staat niet weegt.
De heer Rutgers is van gevoelendat de last der tele
grafie ten gevolge der telefonie jaarlijks toeneemt en zelfs ondra
gelijk wordt. Had de reg. eene winstgevends telefonie ge
schapen het verlies op de telegrafie ware verminderd. In plaats
daarvan bevordert zij het particulier telefoon-verkeer, zelfs door
afstand van het gebruik der telegraafpalen voor dat verkeer.
Zij schept als het ware een monopolie voor de particulieren
met dien winstgevenden tak der nijverheid. Gaat dit ontwerp
doordan zal de mededinging der particuliere telefonie met de
staats-telegrafie verpletterend zijn. Dan zal zij haar ongelijk
te laat inzien gelijk bij de indertijd door hem besproken tol
heffing voor 6 achtereenvolgende jaren voor eene brug bij Nig-
tevecht. Hij wenscht geen staatsmonopolie voor de telefonie, maar
komt op tegen het scheppen van een monopolie voor particulieren.
Het heeft thans den schijnalsof de min. door de particuliere
telefoononder.ermers is geïnspireerd. Overigens sluit hij zich
aan bij de meening van den heer de Geer omtrent de beper
king van het eigendomsrecht. Tusschen telegraaf en telefoon
al zijn het loten van denzelfden stambestaat groot verschil.
Voor regeling bij eene en dezelfde wet zijn zij volkomen onvat
baar. De een is eene zaak van publiek belang, de ander ten
gerieve van een groot aantal particulieren, die nog niet het
publiek uitmaken. De telegrafie dient tot verbinding van Staten,
de telefonie tot aansluiting van huizen. Veel hinder aan de
particuliere eigendommen verwacht hij van den aanleg en de
herstellingendie voortdurend aan de draden noodig zijn.
Allerlei last en ongerechtigheden hangen den grondeigenaren door
dit voorstel boven het hoofd, welk gevoelen door voorbeelden
duidelijk wordt gemaakt. Geen kans ziende deze wet door
amendementen te verbeterenzal hij reeds tegen de eerste arti
kelen stemmen met name tegen dathetwelk het monopolie
van de particulieren vestigt en de telefonie binnenloodst. Wil
de min. eene wet maken in den geest der belgisehe wetdan
kan hij op zijne stem rekenen, want hij is geen vijand van de
telefoon al miskent hij het brandgevaar niet.
De heer Corver Hoo|t wil ook niet medewerken om de
particuliere eigendommen te krenken ten genoegen van de par
ticuliere aanleggers van de telefoondraden. De eigenaars ver
langen dat men hen in hunne eigendomsrechten niet krenke
noch die belemmere. Hij verlangt, dat de eigenaren en hunne
eigendommen in vrede en rust worden gelaten. Deze vorderen
geene waarborgen die bun toch weinig baten. Laten zij die
de voordeelen van de zaak hebben, de lasten dragen. Dat de
ingezetenen thans niet zooveel last van de geleidingen onder
vinden als anders het geval zou zijuis het gevolg van de
uitspraak van den amsterdamscken rechter, die aan deze wet
het aanzijn gaf. Hij wil de inbreuk in de laatste jaren op de
bijzondere eigendommen gemaakt, niet vermeerderen door deze
wet aan te nemen.
De heer van Delden meent ook dat de telefonie in dit
ontwerp niet behoorlijk is geregeld. Zijn bezwaar isdat de
macht des Konings om vergunning te geven tot aanleg van
telefoonleidingen grootendeels op de gemeentebesturen wordt
overgedragen, die eenvoudig den aanleg in de gemeenten kun
nen verhinderen en zelfs kunnen gelasten de draden in den
grond te leggenen voorwaarden kunnen stellen die onmo
gelijk zijn na te komen Kan eene gemeente zich b.v. een aan
deel in de winst verzekeren Is eene wet op zulk een grond
slag aannemelijk
De min. van waterstaat merkte opdat het een ge
woon verschijnsel is, dat nieuwe uitvindingen bezwaren onder
vinden. Hij houdt voldat de telefonen met de telegrafen zijn
gelijk te stellen. Bewijzen voor het principieel verschil tusschen
beiden zijn niet bijgebracht. De telefoon is niets anders dan
een seintoesfelevenals zoovele andere seintoestellen bij den
telegraaf. Een schimmel is wel geen bruin paard, maar toch
een paard. Waar de telefoon volgens de reg. niets anders is
dan de telegraaf, kan haar het verwijt niet treffen, dat zij
de telefoon met opzet onder den telegraaf wil brengen. Ver
geet men dan, dat ook op groote afstanden wordt getelefoneerd T
Moet dan de geheele telegraafwet vervallen, als een auder sein-
toestel wordt uitgevonden Hij meentdat waar het bewezen
isdat de telefoon voldoet aan eene algemeene behoefte het
niet aangaatte zeggen dat dit ontwerp een particulier belang
in de hand werkt. Hij ontkent, dat voor de telefoon meer
draden worden gebruikt dan voor den telegraaf, en wel op
grond van hetgeen Nieuw-York leert. Brandgevaar wordt z.i.
veroorzaakt door onvolkomen samenstelling der afleidingen. Elke
telegraaf is om zoo te zeggen een bliksemafleider. Het geval
met eene telefoon te Haarlemwaarvan dezer dagen in de
dagbladen werd melding gemaaktis waarschijnlijk toe te
schrijven aan gemis van zorg voor behoorlijke afleiding. De
ondervinding leertdat het brandgevaar al zeer gering is
en vooral is dit betoog op wetenschappelijke gronden van
grooter waarde dan de samengekoppelde berichten in cou
ranten waarop men zich beriep. Leverden de telefonen
brandgevaar opdan zouden de brandassuradeurs dit wel
weten, en juist deze betrokkenen verklaren, dat er geen
gevaar iszelfs niet voor de gebouwenmet de leidin
gen verbonden. Hij is niet voor de uitbreiding van de
Rijkszorg in het algemeenook niet tot de telefonie.
Hij zou niet gaarne een nieuw corps ambtenaren in het leven
roepen. Daarentegen acht hij de telefonie zeer geschikt voor
de exploitatie door de particuliere nijverheid. Ook kan hij
niet inzien dat het eigendomsrecht zoozeer beperkt wordt door
de aanwezigheid der telefoondraden inde lucht, daargelaten dat
het zeer betwistbaar isof dradenin de lucht hangende
een servituut vestigen. Hij vindt den aanleg van spoorwegen
over particuliere gronden veei bezwaarlijker. Bovendien vraagt hij,
of onder de werking der telegraafwet zoovele klachten zijn
vernomen over schending van eigendomsrecht. De bezwaren
worden tegengesproken door eene SOjarige ervaring. Overigens
bevat deze w.et meer waarborgen tegen hinder, omdat ook de
regeering inzag, dat sommige verrichtingen wel wat kras wa
ren. Ja als ieder eigenaar op zijn egoïstisch standpunt blijft
staan is van dien aard niets tot stand brengen. Hij gelooft
dat de overdreven bezwarenhier te berde gebrachtzich in
werkelijkheid niet zullen voordoenbehoudens uitzonderingen.
Overleg met de gemeentebesturen is noodigomdat de tele
foonleidingen veelal door de straten van gemeenten worden
aangelegd. Hij kan zich niet voorstellen, dat een gemeentebe
stuur den aanleg zou weigeren van iets, dat in het belang der
gemeente is.
Den 17 stemde de heer van der Loeff in hoofdzaak met
het betoog van den heer Cremer, omtrent het nut der tele
foon voor handel en nijverheid in, doch ontwikkelde tegen het