Nieuwjaarswenschen
No. 149.
Zeven en tachtigste Jaargang.
1885.
WOENSDAG
16 DECEMBER.
DONDERDAG-AVOND, 31 December, zal in dit
bla(T gelegenheid bestaan tot het plaatsen van Advertentiën
betreffende
a 25 Cts., van 1—5 regels, iedere regel meer 5 Cts,
Vóór het huwelijk.
Prijs der gewone Advertentiën:
I>e UITGEVERS
©fEciëel <0jebetUt.
BRANDWEER.
Bnitznl&ttb.
PBUILIjETON'.
ALKMAARSCHE COUR ANT.
Deze Courant wordt Dinsdag», Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele Kijk f 1,
De 3 nummers 0.06.
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TEE ZOON.
De MANSCHAPPEN thans in dienst bij de brandspuiten
No. 1 en 2 of daarvan in den loop van 1885 ontslagen, kunnen
de hun over 1885 toekomende belooning ontvangen ten kantore
van den gemeente-ontvanger op WOENSDAG 16, DONDER
DAG 17 en ZATERDAG 19 December 1885 's morgens van
9—1 ure.
De DIRECTEUR van het POSTKANTOOR te ALKMAAR
brengt ter kennis van belanghebbende dat ten zijnen kantore
berustende is een brief herkomstig van Dyer (N. A.), geadres
seerd aan ANNA SCHENK ten huize van DIRK SCHENK.
Provincie Noordholland, koninkrijk Nederland. Europa.
De Directeur voornoemd
GOUWE.
BELGIE. By do bebandelmg der wet op de mid
delen in de Kamer op den 10 bracht een lid de klach
ten van den handel te Antwerpen over de rechten op
tabak ter sprake. Vooral uit Nederland werd zeer
veel tabak binnengesmokkeld en daarom drong bij
door andere leden ondersteund aan op aanmerkelijke
vermindering zoo niet geheele afschaffing der belasting
cp inlandsebe tabak. De min. van financiën betoogde,
dat de heffing van dat recht op boogst gematigde ja
vaderlijke wijze geschiedde. De tabaksbouw in Belgie
breidde zich steeds uit en de laatste oogst had een
aanzienlijk bedrag opgeleverd. De invoer van tabak
uit andere landen nam intusschen toe bij werd voor
1886 op 7.000.000 pond geraamd. Hij trok de bewe
ringen der Antwerpenaren omtrent de smokkelarij in
twijfel omdat de sigarenfabrieken in Nederland ach
teruit schenen te gaan en in belgisch Limburg daaren
tegen nieuwe fabrieken gesticht werden. Overigens had
hij geen bezwaar tegen vermindering der tabaksbelas
ting mits dat zij geschiedde zoowel voor binnenI. ais
buitenl. tabak. Een voorstel van een liberaal lid om
10)
VIII.
Menigeendie in de stemming en na de ervaring
van Harder een beroep had aanvaard dat hem voort
durend in aanraking bracht met de donkere zijden der
menschelijke natuur, zou binnen korten tijd tot de bitter
ste menschenveracbting komen. Dat dit bij Harder niet
geschiedde had hij te danken aan zijne gewoonteom
zich nooit tevreden te stellen met het bloote feit eener
wetsovertreding, maar de zielkundige gronden, die tot de
misstap of tot de misdaad geleid hadden op te zoeken
en hoe meer hij die sporen volgde des te meer toe
gevendheid en medelijden gevoelde hij voor degenen
wier aanklager hij was.
Dezen karaktertrek wist hij echter uitmuntend met
zijne plichten in overeenstemming te brengen. Eene
voor zijn beroep uiterst gelukkige gavedie hem in
staat steldein de zaken zijn ambt betreffende met
groote scherpzinnigheid vaak instinctmatig zelfs door
te dringengepaard aan eene zachtheid van karakter
welke hem er voor behoeddepartij te kiezen tegen
hendie zijne plicht hem gebood aan te klagen deze
niet al te vaak voorkomende vereeniging van eigen
schappen in eenen persoon was hetdie hem in zijne
nieuwe omgeving in Oost-Pruissen spoedig eenen steeds
grooteren invloed verschafte.
Niettemin was zijn gemoedstoestand langen tijd niet
benijdenswaard. Veel dieper getroffen door het verlies
van Julie dan hij zich zelf bewust was, deed zich zijne
smart eerst langzamerhand in haren vollen omvang
aan hem kennenen zijne ziel maakte alle toestan
den doorwelke een mandie zijne liefde slechts
de opbrengst der tollen met f 250.000 te verminde
ren in verband met eene door den minister gedane
toezeggingdat eerlang een wetsontwerp tot vermin
dering der tollen zou worden ingediend werd met 56
tegeu 18 st. verworpen. Dat lid wilde de spoedige
uitvoering dier belofte daardoor verzekeren.
DUITSCHLAND. Rijksdag. Ter bevordering
der in kwijnenden staat verkeerende zeeviEscherij is
f 60000 toegestaan.
Den 10 is de eerste lezing der voorstellen tot wij
ziging van den zittingstijd der leden afgeloopen. De
verwerping daarvan is zeker, nadat dr. Windthorst ver
klaard heeft.dat het centrum van geene verandering
in dit opzicht wil weten en een ontbinding van den
rijksdag met gerustheid te gemoet zag. Zij had meestal
in den rijksdag de beslissing in handen en in dien aan-
genamen toestand wilde zij gaarne blijven. De tweede le
zing zal dadelijk in de volle vergadering plaats hebben.
ENGELAND. Er is sprake van eene samenwerking
van de liberalen met Parnell om het ministerie Sa
lisbury te laten vallen. Het gerucht, dat de oud-mi-
nieter Gladstone daartoe met Parnell in briefwisseling
was getreden is tegengesproken. Mocht die samen
werking geicbieden dan zou volgens sommigen Salisbury
bet pariement ontbinden.
Den 13, des morgens vroeg, is te Plymouth in eene
dichtbevolkte wijk een hevige brand uitgebarsten die
zco snel toenamdat 12 menschen in de vlammen
omkwamen voordat redding mogelijk was. Iemand
die uit het venster sprongstierf. Twee personen
werden nog vermist.
FRANKRIJK. De commissie voor de Tonkin-kre
dieten heefc den heer Camille Pelletanvoorstander
der ontruiming t >t haren verslaggever benoemd.
De Temps beeft openbaar gemaakt het verslag dat
den 24 April 1885 te Chu opgesteld is door den ko
lonel Borgnis Desbordes een der dapperste officieren
bij de marinetroepen nadat hij op last van den opper
bevelhebber een onderzoek ingesteld had naar de
houding en het gedrag van den luitenant-kolonel
eenmaal kan wegschenkenna zulk eene ervaring
doormaken moet, alvorens in zijn lot te kunnen be
rusten.
Uit eenen brief zijner zuster bad hij vernomen dat
Julie von Stein publiek verloofd was met den schilder
Reinhard Falk en binnen kort trouwen zou en al was
hem dit bericht ook volstrekt niet onverwacht gekomen,
toch wekte het opnieuw eene menigte herinneringen
bij hem op maar kwam bij na velerlei overweging
tot de overtuigingdat zij nooit iets voor hem ge
voeld kon hebben.
In het tweede jaardat Harder in Oost-Pruissen
woonde, begon hij zich in zijne nieuwe maatschappelijke
omgeving thuis te gevoelen. Rudolf voelde zich aan
getrokken door den vrooljjken prettigen gezelligen
toon welke er heerschte op de elkaar schier onafge
broken opvolgende feesten door de bewoners der om
liggende goederen gegeven, met wie hij langzamerhand
bekend geworden was.
Op eenen avond het was de derde zomer van zijn
verblijf in Oost-Pruissen woonde Harder een tuinfeest
bij zooals die gedurende den fcorten duur van het goede
jaargetijde hier vaak gegeven werden. De gastheer was
ditmaal een der rijkste grondeigenaars van de provincie,
diejonggehuwdhet fraaie heerenhuis opnieuw had
laten inrichten en den tuin met veel goeden smaak
laten aanleggen.
Het was een groot gezelschap van vroolijke menschen,
waarin Harder kwamiets later dan de anderen en
men vertoefde tot laat in den avond in den tuin. Toen
de avondkoelte en de opstijgende nevel het gezelschap
in huis dreef, zocht men de danszaal op, die door
allen bewonderd werd en waarvan de wanden en zól
dering door eenen ook onder de gasten aanwezigen
jongen schilder met veel talent beschilderd waren. Een
ieder sprak zijne bewondering tegen den schilder uit
en ook Harder trad op hem toeom hem eene of
andere beleefdheid te zeggen. Daar echter op hetzelfde
oogenblik de dans begon was bij genoodzaakt, met den
Herbinger dat voor hem zeer bezwarend is. Daaruit
blijkt o!a., dat het bevel tot ontruiming van Lang-Son
gegeven iszonder dat een staat van den voorraad
levensmiddelen en krijgsartikelen was opgtmaakt en
lichtte den bevelvoerenden generaal in zijD telegram
van den 28 Maart op dit punt verkeerd in. Evenmin
deed hij het noodige om te weten welke hulpmiddelen
te zijner beschikking gesteld zouden worden hoewel
de telegraaf tot zijn dienst stond. Hij ontruimde Lang-
Son tegen de meening van generaal de Négrier en den
kommandant Servières die beiden de plaats wilden
behouden. Hij deed niets van het door de reglementen
en de eer voorgeschrevene om Lang-Son te bewaren.
Het in het water werpen der bergkanonnen en der
krijgskas was onvergefelijk. De terugtocht was geleid
met eene door niets gerechtvaardigde overhaasting,
zonder dat de noodige maatregelen genomen waren
om geene levensmiddelen enz. in handen der vijanden
te laten. Hij was den 28 Maartdes avondste
Lang Son en den 30 te Than-Moï in staat van
opgewondenheidwelke hem de beschikking over
zijne geestvermogens ontnam. Deze bijzonderheden,
welke "in Tonkin algemeen bekend zijn waren reeds
sedert eenige maanden in het bezit van sommige
bladen die nu bet geheim eenmaal verbroken is er
thans geen bezwaar in zien, alles openbaar te maken.
De luitenant-kolonel Herbinger heeft aan een persoon,
die hem bij zijne aankomst uit Tonkin te Algiers den
9 mededeeldedat zijne zaak algemeen bekend was
geworden, geweigerd, zich te verantwoorden en verklaard,
dat hij alleen op last van den minister van oorlog zou
spreken. De openbaarmaking van dit rapport heeft
den 10 in de Kamer groote opschudding veroorzaakt.
Ruchefort riep den minister van binnen), zaken toen
hij langs de ministersbank ging toe dat is eene laag
heidwaarop de minister antwoordde gij hebt mij hier
niet ter verantwoording te roependat is kicaj^ngensicerk.
In den loop der zitting vroeg de heer Loekroy aan den
minister van oorloghoe bet mogelijk wasdat dit
stuk aan een dagblad was medegedeeld. De commissie
van onderzoek der kredieten voor Tonkin had toen van
het rapport betreffende dit onderzoek geen gebruik ge
maakt omdat het eene afgedane zaak gold. Het be
kend worden dezer bijzonderheden moest uadoelig wer
ken op de krijgstucht en het openbaar maken van
zulke feiten tegenover het buitenland was eenigormate
eene beleediging voor het vaderland. De minister ant
woordde dat het stuk den heer Loekroy ais lid der
commissie afgestaan was. Er was geen afschrift aan
het ministerie voorhanden en er zou een onderzoek
worden ingesteld naar deze ten hoogste af keurenswaar-
dige openbaarmaking. Hij zou zorgen dat dergelijke
inbreuken op de krijgstucht niet meer voorkwamen.
De koloniale raad van Coehinchiua is tegen de ge
opperde ontruiming van Tonkin opgekomenals vau
gevoelen dat die ontruiming de ondergang van Frank-
ryk's invloed in het verre Oosten zou zijn.
De minister van buitenl. zaken heeft aan de mo-
schilder in een vensternis te gaan en iets langer met
hem te blijven praten. Deze vertelde zijnen aanvankelijk
onverschilligen toehoorder van zijnen studietijddien
hij ten deele te Dresden had doorgebracht en noemde
plotseling onder verschillende andere beroemdheden den
naam Reinhard Falk.
Harder zag op.
„Kent gij hem persoonlijk vroeg hij na eenige
oogenblikken zwijgens.
„Ja hij was mijn leermeester; hij is een der geniaalste
schilders in Dresden maar hij vergooit zich men
zegtdat zijne huiselijke omstandigheden daarvan de
oorzaak zijn."
„Hoezoo vroeg Rudolf ademloos.
„Hij is razend jaloersch op zijne vrouwen niet
zonder reden zij eoquetteert met een ieder wien zij
ontmoet. Wij jongeluidie er veel aan buis kwamen,
wisten allen daarvan mede te praten."
Hy lachte en zag zijnen buurman aan die in somber
gepeins verzonken voor hem stond.
„Zij eoquetteert Dus werkelijk Eu zoover is het
reeds gekomen dat zij den naam vaD haren man ten
spot zijner leerlingen maakt
Harder herinnerde zich dat hij aan zijne gedachten
niet al te lang mocht toegeven en ging heenom de
vrouw des huizes ten dans te vragen. Zijne vroolijke
stemming keerde echter den ganschen avond niet weder.
Het nieuwe jaar bracht eene verandering voor hem.
Hij werd naar Berlijn overgeplaatst en de eerste tijding,
die hem daar bereiktetoen bij des avonds na zijne
aankomst eene courant in handen namwerkte nu
juist niet verblijdend.
„De geachte schilder Reinhard Falk van Dresden zal
zich te Berlijn metterwoon vestigen", las hij in het blad.
„Moet ik haar dan wederzien", dacht Rudolf„en
de bewering van dat jonge mensch bewaarheid vinden
De mogelijkheid van zulk eene ontmoeting scheen
hem echter nog zeer weinig waarschijnlijk, toen hij
een paar weken te Berlijn had vertoefd en gedurende
