No. 153.
Zeven en tachtigste Jaargang.
1885.
V R IJ D A G
25 DECEMBER.
Zaterdag (den tweeden Kerstdag)
Vóór het huwelijk.
Prijs der gewone Advertentiën:
Ten einde onze lezers niet vier dagen
zonder nieuws te laten zal ook
eene Courant worden uitgegeven. Be
leefd verzoeken wij echter tijdige in
zending der voor dit nummer bestemde
Advertentiën.
Do Uitgevers.
#tficiëei (Bcöeelte.
Hondenbelasting.
FEUILLETON.
füttitznlanb.
ËittnenlAntf.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele Rijk f 1,
De 3 nummers f 0.06.
vIA V'
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TER ZOON.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
herinneren belanghebbendennaar aanleiding der op 20 Sep
tember 1882 vastgestelde verordening op de heffing eeaer be
lasting op de honden
dat ieder eigenaar bezitter of houder van een of meer aan
de belasting onderworpen honden verplicht is, daarvan jaarlijks
vóór 31 Januari ten kantore van den gemeente-ontvanger aan
gifte te doen.
Die aangifte geschiedt door de inlevering van een behoorlijk
ingevuld en door den belastingschuldige onderteekend biljet,
kosteloos ten kantore voornoemd verkrijgbaar.
De betaling der belasting geschiedt dadelijk bij de aangifte
tegen kwitantie en afgifte van een penningonverminderd het
recht, om zoo de aangifte onjuist bevonden wordt, herziening
te doen plaats hebben.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
22 Dec. 1885. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennis, dat de beschrijving voor de
plaatselijke directe belasting, dienst 1886, Zaterdag 2 Januari
1886 een aanvang neemt.
Zij herinneren, dat die belasting geheven wordt van de te
Alkmaar hun hoofdverblijf houdende en van de meer dan 3
maanden in dat dienstjaar aldaar verblijf houdende
a. hoofden van huisgezinnen of alleen wonende personen een
perceel of een afzonderlijk belastbaar gedeelte van een perceel
bewonende;
b. personen of hoofden van gezinnenbij anderen inwonende,
daaronder hegrepen minderjarige kinderen met een eigen in
komen voor zoover de hoofdbewoner niet of niet geheel in
hun onderhoud voorziet, onverschillig of de hoofdbewoner
al dan niet belastbaar zij.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
22 Dec. 1885. De Secretaris,
NUHOUT van der VEEN.
De DIRECTEUR van het POSTKANTOOR te ALKMAAR
brengt ter algemeene kennisdat bet den brievenbestel
lers en postboden TEN STRENGSTE VERBODEN
IS, fooien TE VRAGEN of DAAROP TE WACH
TEN bij gelegenheid van het Nieuwejaar en de kermis.
Hij verwacht, dat de ingezetenen in het belang van den
14)
Slechts eenen blik had Julie op bet o>rspronkelijke
der „Rebecca" geworpen, dat zij dadelijk op het schil
derij waaraan Reiubard werkte, herkend bad eu als
by instinct begreep zy ook dat deze vrouw met haar
niets gemeen had dan de sekse.
„Welk een onverwacht bezoek zeide Reinhard, die,
nog voordat zich de deur achter het model gesloten
had zijne kalmte had teruggevonden „hier verwachtte
ik u niet."
„Is dat Rebecca aan de bron vroeg zij zonder
op zijne woorden te letten en beschouwde bet schilderij,
waarop eene vrouwmet uitdagenden blik de tradi
tionele krnik met een stout gebaar op den schouder hield.
„Ja", antwoordde by „bevalt het u De herin
nering aan hetgeen zy zooeven hier gezien en gehoord
had greep baar met geweld aan zij snelde naar de
deur, en zeide haastig „Ik wilde u alleen zeggen
dat wij aangekomen zijnik verwacht u binnen een
half uur in bet hotel de Rome."
Zonder een oogenblik langer te toevenmaakte zij
zich los uit de handdie haar wilde vasthouden en
keerde tot hare in de vigilante wachtende moeder terug.
Zij was zeer bleek en sprak slechts weinig. „Reinhard
was nog aan zijn werk en zou baar spoedig in het
hotel opzoeken.'*
Langzaam reden zy weder terugdenzelfden weg
de brug overonder den stralenden blauwen hemel
die zich in den helderen stroom weerspiegelde. Julie
maakte geen enkele opmerking over hetgeen zij zag
en knikte slechts evenwanneer hare moeder iets
zeide. Daarentegen scheen haar eene innerlijke onrust
te kwellen dit bewees eene zenuwachtige haast in hare
openbaren dienstalthans gedurende de eerste vier dagen van
het Nieuwejaar, geen fooien aan hen zullen uitreiken, waardoor
zij die beambten aan ZEER ERNSTIGE bestraffing zouden
blootstellen.
De Directeur voornoemd
GOUWE.
BELGIE. Het Journal de Bruxelles bestrijdt krach
tig het voorstel tot Let heffen van invoerrechten op
vee. De andere clericale bladen ondersteunen het
daarentegen en komen tegen die bestrijding op waarin
zij alleen het persoonlijk gevoelen van den minister
president zien.
DENEMARKEN. De regeering heeft het volgende
voorstel tot aanvulling der groDdwet gedaan. In die
gevallen waarin de twee Huizen van den Rijksdag het
niet eens kunnen worden over de begrooting zal het
Landstbing 10 en het Folkething 10 zijner leden kiezen,
om samen eene commissie te vormendie over de be
twiste begrootingsposten verder beraadslaagt en bij ge-
sloteD briefjes stemt. De aldus vastgestelde begrooting
krijgt dan kracht van wet,
ENGELAND. Den 23 des namiddags had in eene
steenkolenmijn te Mardy by Portypridd in Wales een
ontploffing plaats: op dat oogenblik waren 400 mijn
werkers in de mijn, waarvan men vreest, dat 200
omgekomen zijn.
FRANKRIJK. De gemeenteraad van Arville is bij
besluit van den ministerraad ontbonden omdat geen
enkel lid zich beschikbaar wilde stellen ter waarneming
van bet aagelijksch bestuur. Die van Ferte-Gaucber
is mede ontbonden nadat de leden 5 malen achtereen
te vergeefs opgeroepen waren ter behandeling van de
gemeente begrooting.
Het gele boek is verschenen bevattende 324 dépê
ches gewisseld tusschen 23 Juli 1884 en 12 December
1885 betreffende de gebeurtenissen in Tonkin.
Zeven leden der uiterste linkerzijde laten een voor
stel rondgaan ter benoeming eener commissie van 22
leden tot het vaststellen der verantwoordelijkheid van
de laatste ministeriën ten aanzieD van Tonkin.
Kamer. Den 21 is de behandeling der Tonkin
kredieten aangevangen. De eerste spreker was bisschop
Freppel die tegen de ontruiming was. Een terugtrek
ken was in strijd met Frankryk's eer waardoor een
half miljoen inboorlingen prijs gegeven werd en eene
kleinmoedige staatkunde waardoor Frankryk's invloed
in de wereld verminderde. Frankrijk's koloniaal bezit
was bovendien niet overeenkomstig zijnen rang als 2e
mogendheid. Evenals Engeland en Duitscb and moe.-t
Frankrijk zijne berittingen in andere werelddeelen uit
breiden en noch Tonkin noch Madagascar prijsgeven.
De bonapartist Delafosse bestree! den eersten spreker.
Hij wees er op, dat Duitschland alleen koloniën bezit
bewegingen eene trilling om den inond en een uit
zicht alsof zij met moeite hare tranen inhield. Mevrouw
von Stein bad evenwei meermalen opgemerktdat zij
steeds zeer zenuwachtig waswanneer zij Reinbard
verwachtte.
lu bet botel gekomen, verzocht Julie bare moeder,
haar alleen te laten en wachtte met kloppend hart
den schilder af, achterover in de kussens der sofa gedrukt,
Reinbard Falk was, na Julie's verrek, eene poos
in diep gepeins blijven staan en had by zich zelf over
legd hoeveel zij van hetgeen tusschen hem en Rebecca
was voorgevallen kon hebben gezien en geboord.
„Wat een idéé, om hier te komen, in het atelier
van eenen scbiider, zonder zich eerst te laten aan
dienen mompelde hij„ik had haar niet voor zoo
naiet gehouden. Wanneer zij verstandig is, dan zal
zij mocht zij iets gezien hebben doen alsof er niets
gebeurd isik kan het toch niet helpen dat Rebecca
een zwak voor m|j heeft. Dat geen schilder klaar kan
komen zonder model dat moet zij toch vroeger of later
hooren wanneer zy het nog niet weet."
Zoo ongeveer waren zyne gedachten, en met de koel
bloedigheid, die in zijne natuur lag, maakte hy zich zelf
diets, dat Julie ongetwijfeld zou doen alsof er niets was
voorgevallendaar eene bespreking niet anders dan
pynlyk voor beiden zou kunDen zijn en nam hy zich
voorzeer ongedwongen tegenover haar te zijn.
Inderdaad trad hij ook zoo de kamer binnen waar
Julie hem verwachtte, en een snelle blik op haar,
terwijl zij hem met eenen hoofdknik groette en op eenen
stoel naast zich weesovertuigde hem dat zij niet
boos of opgewonden maar veeleer in wceke stemming
scheen te zijn. Ook in den toon harer stem klonk het,
alsof zij hare tranen met geweld inhield en dit gaf hem
geheel zijn zelfvertrouwen terug. Julie, die hij nooit
bad zien weenente mogen troostendat scheen hem
eene groote schrede tot toenadering te zullen zijn.
„Reinhard", zeide zij toen hij naast haar was gaan
zitten„gij moet mij eerst eene vraag beantwoorden
in strekenwaar geene kostbare veldtochten noodig
zijn. Frankrijk moest Tonkin ontruimenmaar zich
in Afrika schadeloos stellen. Paul Bert verklaarde zich
voor het behoud van Tonkin op grond dat Frankrijk
zich moest houden aan het met China gesloten verdrag.
De heer Pa?ey verklaarde zich den 22 voor eene
volledige en afdoende beëindiging der zaken in Tonkin.
Hij werd bestreden door den heer Balluedie het
Frankrijk onwaardig vond, om na eene inspanning van
3 jaren uit Tonkin terug te trekken.
Minister de Freycinet antwoordde, op eene vraag
van den heer Hubbard dat de vrede met de Hova's
gesloten was en deelde daarover de volgende bijzonder
heden medede franscbe resident te Tananarive zou
de verplichte tusschen persoon zijn tusschen de Koningin
en de vreemde mogendheden. De diplomatieke brief
wisseling der Koningin zou door de handen van den
franschen resident gaan. De Hova's betalen- eene scha
devergoeding van 10 millioen. De franschen houden het
tolkantoor tot aan de betaling bezet. Frankrijk zal,
zonder zich met het inwendig bestuur der Hova's in
te laten, in bet belang der beschaving van raad dienen.
(Toejuiching.) Hij zeide ten slotte dat de regeering
gehandeld had naar de wenschen der Kamerdoor
de eer en de belaDgen van Frankrijk gelijk te waarborgen.
Den 23 gaf de minister-president een overzicht
van de beginselen welke de regeeriug zullen leiden
bij het vestigen van een beschermheerschap over Tonkin
waarvoor zj thans een ontwerp voorbereidt. Hij gaf
tevens de hulpmiddelen opwaarover de regeering
te beschikken hadhoewel het nog onmogelijk was
die bepaald in de begrooting aan te wijzen daar
nadere berichten aan generaal de Courcy gevraagd
verwacht werden. (Rumoer rechts). De monarchie
had Alger aan Frankrijk vermaakt en zou nu
de republiek Indo China prijs geven? (Toejuiching.)
Hij eindigde aldus: „Op u rust de plicht, om niet
alleen voor de geldmiddelen des lands, maar ook voor
zijne eer te waken." (Langdurige toejuichingen). De
voorzitter der commissie sprak daarop voor eenvoudige
ontruimingzonder vergoeding. De geschiedenis was
toch vol verscheurde verdragen. Op voorstel van den
heer Andrieux werd de verdere beraadslaging tot den
24 verdaagd, om den minister van oorlog en dien van
buitenlandsche zaken te hooren.
BULGARIJE. In de dagorderwaarmede Vorst
Alexander den wapenstilstand aankondigt, zegt hij,
dat bet leger zijne zegepraal te danken heeft aan de
goede zorgen van den Keizer van Rusland en de ijve
rige opleiding der russiscbe officieren.
STATEN-GENERAAL.
Tweede Kamer.
Begrooting van oorlog.
Vervolg.
Den 19 werd de behandeling voortgezet. Het amendement
der heeren van der Schrieck c s. op art. 8 infanterie, om
die mij vaak beeft beziggehouden. Van uw antwoord
hangt veel voor mij af. Wilt gij?"
„Waarom niet?'' antwoordde hij „vraag maar. Maar
eerst wilde ik je toch wel eens zeggen, dat ik het zeer
zonderling van je vindaltijd nog „u" tegen mij te
zeggen. Over tien dagen zijn wij man en vrouw gij
wilt die deftigheid toch niet tot in het huwelijk voort
zetten
„Neen", zeide zy.
„Nu, en wat wildet gjj mij vragen
„Ik moet weten wanneer en onder we ke omstandig
heden ik u die haarlok gegeven hebik bedoel die
haarlokdie gij mij bij ons tweede gesprek na ons
wederzien hebt laten zien en hardnekkig weigerdet
terug te geven."
Reinbard haalde ruimer adem. Zulk eene kleinig
heid hield haar dus bezig en verder niets?
„Ik herinner mij zeer goed", zeide hij, „dat dit aan
denken op jou en ook op Harder eenen diepen indruk
maakte."
„Op Harder? Wist hij daarvan?"
„Ik bediende mij bij hem van dezen talisman", zeide
hij met een eigenaardig lachje„toen bij mij onder
handen kwam nemen. List is nu eenmaal in de liefde
veroorloofd."
Zij zag hem met klimmenden argwaan aan blijkbaar
deed Reinhard's mededeeling haar onaangenaam aan.
„Ik mag je nu bekennen", ging hy op tuchtigen toon
voort„dat gij mij de lok in het geheel niet gegeven
hebt."
„Hoe?" riep zij opstaande, „is het mijn baar niet?"
„Wel zeker, maar het is door bemiddeling van een
ander in mijn bezit gekomen. Je kamenier heeft je
bij het kappen de lok afgesneden en mij die gegeven
in den tijddat ik bij je in- en uitging. Gij weet
wanneer men jong en dweepziek ishecht men aan
zulke kleine kostbaarheden de grootste waarde. Toen
ik je deze haarlok liet zien wilde ik je slechts bewij
zen hoezeer ik dit aandenken aan jou in waarde had
