No. 75. Acht en tachtigste Jaargang. 1886. FEUILLETON. Mevr. Harrington's geheim. WO EMS D AG 23 JUNI. Prijs der gewone Advertentiën: ©fficiëel (Bcbeelttr AALTJE IIOER en ARENDJE COS, laatst ge woond hebbende in de gemeente Koedijk, worden verzocht zich ter secretarie dezer gemeente aan te melden. JSnitxttJAttb. Naar het Engelsch. 4) ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en .Saterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door het geheele Rijk f 1,—. De 8 nummers f 0.06. Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HEBMe. COS- TER ZOON. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene kennisdat zij bij bun besluit van den 21 Juni 1886 voorwaardelijk ingewilligd hebben bet verzoek van den heer A. C. VAESSEN, koopman en winkelier alhier, om vergunning tot het oprichten eener koffiebranderij in bet perceel aan de Huigbrouwersteegwijk D, No. 1. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 22 Juni 1886. De Secretaris, NUHOUT van der VEEN. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene kennisdat zij in hunne op heden gehouden vergadering aan J. SLIKKER, slachter alhier, vergunning verleend hebben tot het oprichten van eene varkens slachterij en spekrookerij in het perceel aan de Hekelstraat wijk C, No. 26. Burgemeester en Wethouders van Alkmaar, Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 22 Juni 1886. De Secretaris, NUHOUT VAN DER VEEN. BELGIE. Den 21 ondervroeg in den gemeenteraad van Brussel de beer Janson den burgemeester over bet verbieden der manifestatie op den 13. Hij achtte dat verbod onwettig en beschouwde het als een inbreuk op de voorrechten van den gemeenteraad, die alleen bevoegd was tot bet nemen van een dergelijben maat regel. De burgemeester antwoorddedat bet verbod was geschied zonder „parti pris" en zonder eenige overweging van staatkundigen aard. Hij bad alleen gehandeld in het belang der orde en verklaarde dat indien dergelijk geva' zich opnieuw voordeed hij even zoo zou handelen. DU1TSCHLAND. Het verdrag tusschen Duitschland, Nederland en Zwitserland, betreffende de regeling der zalmvisscherij in het stroomgebied van den Rijn ge sloten is den 21 afgekondigd. BEIEREN. Den 19 is de Koning begraven. De duitsche kroonprins volgde met den oostenrijkscben kroonprins den met acht paarden bespannen lijkwagen onmiddelijk achter den prins-regent. De duitsche kroonprins droeg de pruisische generaals-nniform met den maarschalksstafde oostenrijksche die van de beiersehe zware bavallerie. De inzegening van het lijk geschiedde in de St. Michaels-kerkvan waar het naar den grafkelder werd overgebracht. De stoet be woog zich gedurende zeven kwartier door de straten der stad. Het weder dat eerst minder gunstig was helderde tegen den middag, voordat de plechtigheid begon eenigzins op. „Welken weg moeten wij op vroeg de jonge man aan den stuurman die naast hem stond." „Ylak rechtuit'', antwoordde de zeemannaar de boomen wijzende. „Maar daar is geene opening", herhaalde de toerist. „Wij kunnen die rotsen niet beklimmen zelfs de Minerva kan zulk een toer niet doen." Een half onderdrukt lachen ter hoogte van zijnen elleboog deed hem plotseling omzien. Vlak bij hem zaten Miss Acidowne en Gretchen Engelbach. Har rington keerde zich dadelijk om en wenschte den dames „goeden morgen." „Gij zijt laat op", zeide hij, toen de eerste groeten gewisseld waren. „Beter laat dan nooit, dankt mij", antwoordde Miss Engelbach. „Er was te voren niets te zien nietHoratia „Neen, inderdaad niet", antwoordde Miss Acidowne. „Wij verkozen de dameskajuit boven het dek. Die beklimming daar belooft belangwekkend te worden." „Wilt gij zoo goed zijn mij te zeggen hoe do boot door gindscben wal van rotsen heen komen moet vroeg de jonge man die zijn reisgids nog niet nage lezen had. „Kunt gij dat werkelijk niet gissen vroeg Miss Acidowne, antwoordende in plaats van Miss Engelbach, aan wie de vraag meer direct gericht was. „Ik kan geene opening zien", antwoordde hij. „Indien ik bon „Zou mijnheer Harrington bij de hand genoeg wezen er zijn voordeel mede te doen", zeide Miss Engelbach tot hare reisgenoote. „Maar er zijn sluizen", voegde zij er bij't woord tot hem richtende en niet zonder ENGELAND. Minister Gladstone hield den 18 te Ediuburg eeoe zeer toegejuichte redevoering van an derhalf uurwaarin hij als zijne overtuiging te ken nen gaf, dat het engelsehe volk besloten was, zijn voornemen om aan Ierland zekere zelfstandigheid te gevenuit te voeren. Het iersehe vraagstuk moest zoo spoedig mogelijk worden opgelostdewijl anders stremming zou komen in de aangelegenheden van den staat en de maatschappelijke orde in Ierland niet hersteld zou worden. Het wetsontwerrp betref fende home-rule was dood maar het beginsel leefde voort. Over dat beginsel zouden de kiezers uitspraak doen. Dat hij op grond van dat beginsel een nieuw plan zou uitwerkenkon hij niet belovenmaar bij zou geen nieuw plan aannemen, dat niet beter was dan het oude. De tot heden voorgestelde tegenontwerpen boden geene kans op eene bepaalde oplossing van het vraagstuk terwijl daarentegen de staatkunde der re- geering het vraagstuk tot Ierlanda tevredenheid en tot Engelands voordeel zou oplossen. De oud-minister Salisbury verzekerde den 17 in eene te Leeds gehouden redevoering ten stelligste dat zijn ministerie zich nooit met een voorstel tot herstel der afzonderlijke wetgeving voor Ierland had ingelaten. Het verkiezingsmanifest van den heer Randolph Chur chill is verschenen. Daarin wordt in heftige bewoor dingen opgekomen tegen de eigenzinnigheid, de onbe grensde zelfzucht en de voor een oud man dwaze ijdelbeid van Gladstone aan wien de tegenwoordige crisis eenig en alleen moet Worden toegeschreven. Hij vraagt o.a., hoe lang zullen de kiezers zich nog onderwerpen aan de heerschappij van een grijsaard, welke reeds in het jaar 1868 begon Gladstone vraagt nu de handhaving van een perse onlijk plebisciet waardoor de slechtste dagen van het tweede keizerrjjk in herinnering wor den gebracht. Hij doet een beroep op de kiezers, om niet te verleenen de door Gladstone gevraagde dictatuur, welke uiterst gevaarlijk zou zijn. Hoogerhuis. Bij tweede lezing is den 21 aan genomen het wetsontwerp tot wijziging der alcoholschaal bij de wijnreeht-en en bij derde lezing de internationale overeenkomst tot bescherming van den letterkundigen eigendom in de koloniën. Lagerhuis. De kanselier der schatkist heeft den 21 de Bluiting van het parlement tegen den 25, de ontbinding tegen den 26 aangekondigd. ERANKRIJK. De conmissie uit den Senaatdie belast was met bet uitbrengen van een verslag over de wet tot verbanning der prinsen, heeft eerst alle voor stellen tot wijziging van het ontwerp en daarna de door de Kamer goedgekeurde wet zelve verworpen met 6 tegen 3 stemmen. Voordat dit besluit genomen werdhad de minister-president de Ereycinefc op de vraag of hij verstoring der rust vreesde bij verwer ping dezer wet door den Senaat geantwoorddat hij instond voor de handhaving der orde op de straten maar dat die verwerping een strijd tussehen Kamer en Senaat en ernstige staatkundige geschillen zou uitlok- vermaak de flauwe uitdrukking van verveling bemer kende, die hare opmerking veroorzaakte. „Wij gaan de trap op „Zulk een trappen klimmen heb ik nooit gezien", merkte Harrington schertsende op. „Nu zie ik de poort. Dat is inderdaad zeer belangwekkend. Hoe bekoorlijk zien de meren achter ons er uit 1" vervolgde hjj. „Wat aardige wolken! Zie eens hoe helder zij weerspiegelen in het blauwe water. Het landschap gelijkt hier eenigszins op dat langs de Theems. Zijt gij aan de Theems bekendMiss Engelbach „Ja ik heb London Bridge gezien en ben op een penny-bootje tot aan Westminster geweest", antwoordde zij stemmig zonder hem aan te zien. „Natuurlijkik bedoelde niet de beneden-Theems", antwoordde hij. „Dat is werkelijk schoon en „Hoorde bel voor het diner I Een uurviel Miss Acidowne hem in de rede. Komt gij benedenlieve „Ja, dadelijk", antwoordde Miss Engelbach. „Wij hebben juist den tijd in deze sluizen." De dames wilden zich naar beneden begevenmaar op het dek ontmoetten zijtoen men de eerste sluis bijna bereikt had, den kapitein, die een paar minuten met ze sprak en daarna op de brug kwam. „Merkwaardigvindt gij niet sprak hij tot Har rington. De laatste bevestigde dit met een knikdoeh antwoordde niet. Hij zag naar Miss Engelbachdie alleen op het dek gebleven was. „Ga met mij mede", zei de kapitein, toen de Minerva in de sluis lag. „Er zijn er nog zes zulkeen wij kunnen gemakkelijk weder aan boord komen. Ik zal uw gids wezen." „Maar waar wilt gij heen gaan vroeg Har rington. „Naar het Vreta Klooster zeer belangwekkend het is de moeite waard het te bezoeken. De dames wachten kom Harrington opperde niet de minste tegenwerping. De tocht naar de kerk zou in gezelschap van hetzelfde ken. Het senaatslid Bérangertegenstander van het wetsontwerp, werd benoemd tot verslaggever. In zijn den 19 in den Senaat voorgelezen verslag werd de verwerping van het wetsontwerp voorgesteld als onbe staanbaar met de vrijheid en nadeelig voor de betrek kingen met het buitenland. De verbanning behoorde niet tot den werkkring der wetgevende vergadering maar tot de bevoegdheid der rechterlijke macht. De be raadslaging werd na die voorlezing bepaald op den 21. De heer Jules Simon was toen de eerste spreker, die het ontwerp bestreed. Bij de Kamer is thans door de regeering ingediend een wetsontwerp om de Panama-maatschappij te mach tigen tot het sluiten eener loterij-leeningnu uit het onderzoek van eene door haar benoemde technische commissiebestaande uit 4 hoofdingenieurs en den admiraal Jarien de la Gravièregebleken isdat zij erkennende de groote moeielijkhedenwelke nog te overwinnen waren, aan het gelukken der onderneming geloofden en eene sora van f 300.000.000 voldoende achtten, om het werk althans zoo ver te brengen dat er geen twijfel aan het slagen meer zou overblijven. De graaf van Parijs beeft het berieht laten te genspreken als zou hij zijn aangezocht om borg te staan voor eene geldleening bestemd ter betaling van de schulden van wijlen den Koning van Beieren. Het hof van assises heeft uitspraak gedaan in zake de moordenaars van den ingenieur Watrin bij de werk staking te Decazeville. Bedel is veroordeeld tot 8 jaren dwangarbeidLescure tot 7Blanc tot 6 en Caussanel tot 5 jaren tuchthuisstraf. De overige be schuldigden werden vrijgesproken. Kamer. Den 17 is een wetsvoorstel behandeld, om aan de groote steden het overwicht te verschaffen in de departementale raden door de bepaling dat de kantons van meer dan 20000 inwoners 2 leden daar heen zullen afvaardigen. Met 269 tegen 247 stemmen werd het getal van 20000 inwoners aangenomen de commissie had voorgesteld dit getal op 25000 te be palen. Het wetsontwerp werd aangenomen met 337 tegen 208 stemmen. De rechterzijde bewaerde, dat dit wetsontwerp een kunstgreep was om de meerder heid in de departementale raden in handen der repu blikeinen te houden daar dit bij de aanstaande verkiezingen anders alles behalve zeker was. ITALIË. Hobart-paeha, admiraal in turkschen dienst, is den 19 des oehtends te Milaan aan eene hartkwaal bezweken. Te Cadigoro in de provincie Eerrara is de cholera uitgebroken er kwamen dagelijks 16 gevallen voor. Te Venetie en Bari is zij zoo goed als verdwenen. OOSTENBIJK-HONGARIJE. Het oostenrijksche Huis van Afgevaardigden heeft met 160 tegen 154 stemmen het voorstel der duitsche partij tot wijziging en verhooging der invoerrechten op petrolenm verworpen. Het invoerrecht op ruwe petroleum werd ten gerieve van Galicië op 2 il. gebracht. De overeenkomst met Hongarije loopt door die beslissing geen gevaar. meisje zijn, met hetwelk hij gaarne nader wilde kennis maken, 't Sprak van zelfdat hij mede ging. Hij sprong onmiddellijk van de boot op den wal der sluis en hield den kapitein gezelschap. Drie dames hadden de boot reeds verlaten de twee Amerikaan- schen en Miss Engelbach. Anderen maakten zich gereed in gezelschap van een paar heeren te volgen. Het gezelschap van den kapitein echter bestond uit de „onbeschermde" vrouwen en Harrington. In het eerst won de Engelschman niet veel door dit uitstapje. De dames bleven bij elkander en pas in de kerkdie de gedenkteekens der familie Douglas bevat, vond Harrington gelegenheid Miss Engelbach aan te spreken. Op het kerkhof wees de kapitein een ouden grafsteen aan die een vreemd opschrift droeg dat Harrington niet ontcijferen kon. „Kunt gij dit voor mij vertolken, Miss Engelbach vroeg hij. Zij gaf er geen antwoord op, maar las het opschrift eenvoudig in het Engelsch op. Het bleek eene waar schuwing te zijn voor het geheele mensohelijk geslacht bestemd. Dit maakte het gesprek een weinig opge wekter. „Gij zult uw luncheon misloopenvrees ik", zeide John na eene korte pauzeniet wetende wat anders te zeggen. „Gij ook", antwoordde zij. „Maar hier is eene vronw met melk indien gij iets hebben wilt." „Wilt gij ook iets hebben?" vroeg de jonge man een weinig bedeesdterwijl hij het schoone gelaat be schouwde dat half van hem afgewend was. „Dank u", antwoordde zijterwijl zij op een steen nabij de hoogste sluis ging zitten de laatste der elf die door een gedeelte kanaal met de voorgaande verbonden is. Hier wachtte het gezelschapHarrington en Miss Engelbach een weinig op een afstand van de anderen, de naderende bootdie in het kleine kanaal zeer

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1886 | | pagina 1