No. 109.
Acht en tachtigste Jaargang.
1886.
FEUILLETON.
Mevr. Harrington's geheim.
VRIJDAG
10 SEPTEMBER.
Prijs der gewone Advertentiën:
0fóci£el ©«bedt*.
BnitcnlAnb.
Naar het Engelsch.
HOOFDSTUK XXXIV.
Gevonden.
Tevergeefs beproefde Harrington hun een lijn toe
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele Eijk f 1,
De 3 nummers f O 06.
&S.IA -V
Per regel f 0,15» Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HEEMs. C08-
TEE ZOON.
KENNISGEVING.
Het HOOFD van het Plaatselijk Bestuur te ALKMAAR,
brengt, op grond van art. 1 der wet van 22 Mei 1815 (Staats
blad n°. 22), bij deze ter kennis van de ingezetenen der ge
meente, dat het suppletoir kohier van het Patentrecht, over het
le kwartaal, dienstjaar 18*6 7, op 6 September 1886 door den
Provincialen Inspecteur der directe belastingen in Noordholland
executoir verklaardheden aan den ontvanger der Rijks directe
belastingen binnen deze gemeente ter invordering is overgegeven.
Ieder belanghebbende wordt vermaand op de voldoening van
zijnen aanslag behoorlijk acht te geven, ter voorkoming van
gerechtelijke vervolging.
Alkmaar, liet Hoofd van het Bestuur voornd.,
8 September 1886. A. MACLAINE PONï.
Lijst van brieven, waarvan de geadresseerden onbekend zijn;
verzonden gedurende de le helft der maand Juli 1886
M. SchoutenAlkmaarBaangracht Nr. 9 Amsterdam de
Vries en Co., Groningen; B. de Weijle, Utrecht.
Van het hulpkantoor:
Egmond aan Zee: J. SemmelingAmsterdam.
Verzonden geweest naar
Belgie: mej. B. de Jong, Antwerpen; mej. B. de Jong,
Antwerpen.
Duitschland. Van het hulpkantoor
Hoogwoud: A. HoeckKleef.
F r a n k r ij k PolleParijs.
ENGELAND. De Morningpost hoopte, dat Enge
land aan de russische diplomaten onder het oog zou
brengen dat zij indien zij hunne handelingen op het
schiereiland van den Balkan grondden op de meening,
dat het Engeland onverschillig was, of Bulgarije een on
afhankelijke staat blijft of wel als eene brug voor den
tocht der russen naar Konstantinopel dient, hunne
rekening buiten den waard maakten. Niet het lot van
Bulgarijemaar de zegepraal van Eusland op den
Balkan treft Engelanden Engeland is niet van plan
zijne staatkunde van vroeger tegenover Turkije te laten
varen.
De Standard schreef, dat de zaak van vorst Alexan
der de zaak is van elke mogendheid, die bezwaar heeft
tegen het herstel van Euslands heerschappij te Kon
stantinopel. Hoe langzaam de werking der diplomatie
ook zijn mogevorst Alexander kon met vertrouwen
aannemen, dat hij, mocht hij besluiten in het lot van
zijn volk te blijven deelen in den strijd niet alleen
zou worden gelaten.
De Staatscourant van den 7 bevat de afkondiging
der inlijving van het gebied van Xesibe bij de Kaap
kolonie.
Minister Salisbury had den 7 gedurende een half
uur een onderhoud met den heer Hartington over de
iersche zaken en over het ontwerp van Parnell in zake
38)
De Koningin Anna moest te gronde gaan. Gestrand
op eene zandbankweinig mijlen van de kustmet
een woeste zee en hevigen windbestond er weinig
uitzicht op behoud voor de bemanning.
Bobs mopperen was voor altijd verstomd. Hij was
bezweken door de boude en de hevige zeeën, die over
het dek sloegen ook de timmerman werd letterlijk
doodgeslagen door de aanrollende golven.
Toen de morgen aanbrak bedaarde de storm. De
hevige deining getuigde nog slochts van de vreesehjke
beroering der wateren. Het land bleek mijlen var
Harringtonde stuurman en een matroos waren de
eenigendie de schipbreuk overleefd hadden. Zij
maakten zich van het wrak los en overlegden, wat hun
te doen stondbijna te uitgeput om iets voor hun
behoud te kunnen ondernemen. Er werd besloten in
het schip een weinig voedsel te zoeken. Zij gingen
naar beneden en vonden wat zij verlangden.
„Dat is beter 1" riep de matroos een flesch rum
grijpende. Hij duwde er behendig de kurk in zette
de fleseh aan den mond en nam er een langen teug
uitgeen tien minuten later zonk hij bewusteloos op
den vloer der kajuit.
Op Harrington en den stuurman rustte thans de
zorg, hunne doode makkers aan den oceaan af te staan
hierna begonnen zij een vlot te bouwen. Zij slaagden
er eindelyk ineenige sparren bijeen te binden met
het agrarische vraagstuk. Daarna werd ministerraad
gehouden.
Den 4 bracht het douaneschip Beaver in de haven
van Hartlepool binnen de hollandsche jol Kenan ge
zagvoerder Charles Conrad tehuis behoorende en be
stemd naar Schiedam. De Beaver was reeds sedert 6
weken op een kruistocht wegens het groot aantal holland
sche „coopers" en dien dag was die jol bij Hunteliffe
Fort op de kust van Yorkshire gezien. Dadelijk werd er
jacht op gemaaktmaar de Kenauofschoon daartoe
aangezochtweigerde bij te leggen zoodat men van
de Beaver herhaaldelijk moest vuren en eerst na eene
geregelde jachtpartij er in slaagdehaar te overmees
teren aan boord waarvan eene groote hoeveelheid
spiritualiënsigaren en tabak was. De bemanning
bestaande uit Leonard HoogendijkstuurmanJan
Byland en Cornelius de Groote matrozen en Pieter
vaD Peth kokwerd met den gezagvoerder in de ge
vangenis te Hartlepool gebracht. Hun misdrijf bestaat
in overtreding der wet op de invoerrechten welke
het brengen van tabak en spiritualiën in andere dan
de voorgeschreven verpakking in britsche territoriale
wateren binnen zekeren afstand der kusten verbiedt.
Lagerhuis. Den 7 verklaarde de onderminister
van buitenlandsche zaken dat de regeering niets wist
van eene voorgenomen deeling van zuidoostelijk Europa
door de drie Keizerrijken. De russische bezetting van
Bulgarije of het bestuur van dat land door een russi-
schen gouverneur, zou zijn de afzonderlijke handeling
van eene mogendheid en de regeering kon die niet als
waarschijnlijk aannemen. De heer Fane zou den gezant
Edward Thornton gedurende zijne afwezigheid uit Kon-
Btantinope! vervangen.
Al de artikelen van de begrooting voor oorlog wer
den afgehandeld. In den loop der beraadslaging deelde
de minister mede dat hij besloten had, een onderzoek
te doen instellen naar den toestand der in de laatste
5 jaren geleverde kanonnen en ander oorlogsmaterieel.
De wet betreffende het onderzoek ter zake van de on
lusten te Belfast is bij tweede lezing aangenomen.
FBANKKIJK. Te Parijs is een zeker persoon, Blanc
genaamddie voor eenige dagen de gevangenis had
verlatenwaar hij wegens diefstal en mishandeling
van zekere Lea Heritier opgesloten was geweest, hare
kamer met geweld binnengetreden. Hij sneed haar den
hals af en bracht daarna zich zeiven om het leven.
SPANJE. Den 5 kwam het te Corunha tot ernstige
ongeregeldheden ten.gevolge van de verhooging van het
tarief der belastingen. De oproermakers plunderden het
huis van den pachter, verbrandden zijne boeken en papie
ren en staken ook de houten huizen der beambten in
brand. De gendarmes te paard kwamen tusschen beiden
waarbij drie gendarmes en vele muiters gekwetst wer
den. Den 6 herhaalden zich de ongeregeldheden. De
soldaten ondersteunden de politie. Een officier en drie
■namMiimiMiiHiiMiM m uifwiwii——hui» hi iibhmim—gea—gsm»
reddingslijnenzoodat zij konden wagen te trachten,
daarmede den oever te bereiken.
De nacht viel in de lucht was stormachtigde
wind stak een weinig op en maakte het hun niet aan
genamer. Tegen het aanbreken van den dag werd de
matroos op het vlot gelegd en eenige levensmiddelen
voor den dag gehaald. Zij trachtten tevergeefs een
zeil op te zetten de opkomende vloed en een flinke
bries dreven het vlot echter naar de kust.
Harrington en de stuurman stonden rechtop op het
vlot en hielden zich vast aan de einden der touwen,
waarmede het eaamgebonden was. De matroosdie
zijne rumfletch medegenomen had zat versuft aan den
rand van het vaartuig nu en dan wierp de zee hem
omver.
De zon begon onder te gaanden geheelen dag
hadden de schipbreukelingen met den stroom medege
dreven de kust was nabij te nabij om niet te be
proeven haar zwemmende te bereiken daar het vlot
weder scheen af te drijven. Gelukkig konden zij met
een paar roeiriemen een weinig koers houden.
„Albon wg moeten zwemmen", riep de stuurman
„sta op."
Dit werd gericht tot den matroos. Deze wendde het
hoofd om zag naar de kust eu bromde
„Goed ga je gang maar."
Hij tilde de flesch weder op. De stuurman nam die
daarop uit zijne handen en duwde hem achteruit.
„Laat ous ook proeveu", riep hij uit en de flesch aan
zijn mond zettendedronk hij een teug daarna gaf
hij haar aan Harrington die ook een slok nam.
Albon was echter niet van plan geweest, zijn rum
zonder verbaal uit zijne handen te laten nemen. Hij
viel op den stuurman aan eene worsteling ontstond.
Een paar minuten waren zij in elkanders armen geslo
ten plotseling kwam er een groote golf, die het vlot
ophief en 't volgend oogenblik lagen de beide mannen
in zee.
soldaten werden gewond terwijl een der oproermakers
gekwetst werd door het ontploften van een dynamiet-
patroon.
BULGABIJE. In eene bijeenkomst met officieren
gaf vorst Alexander zijn voornemen te kennenom
Bulgarije den 13 te verlaten; hij verzoeht hun dringend,
zich niet tegen zijn vertrek te verzetten. Zijn heengaan
was noodzakelijk de officieren moesten eendrachtig de
nieuwe orde van zaken blijven dienen hij geloofde
dat de Keizer doorzettend maar eerlijk man zijnde
zijn woord zou nakomen. Hij werd zeer toegejuicht.
Inmiddels werd een regentschap gevormdbestaande
uit StambuloffMutkuroff en Karaveloff. Het nieuwe
ministerie werd aldus samengesteld Eadoslavoff, presi
dent Storloftjustitie; Natcheviteh, buitenl. zaken;
Guecboff, financiënIvantchoflopenbaar onderwijs en
Nicolaieff, oorlog.
Den 7 was eene talrijke volkmenigte rondom het
paleis bijeen. De troepen van het garnizoenzonder
wapenenwaren in de straten in rijen opgesteld de
officieren in den tuin, met het gezicht naar het, paleis.
Om 4 uur kwam de vorst in de vestibulewaar de
hofbeambten en vele andere personen vereenigd waren,
van wie hij op hartelijke wijze afscheid nam. Yelen
stonden de tranen in de oogen. Achter den vorst
volgden de consuls der vreemde mogendheden waar
onder de russische. De vorst ging groetende langs de
rijen der officieren, zonder dat één kreet gehoord werd.
Daarop nam hij met den heer Stambuloff plaats in
een gereed staand rijtuig en verlietgevolgd door de
ministers en de leden van het regentschap in andere
rijtuigenhet paleis. De menigte juichte den vorst
toe die gedurende den rit door de stad blootshoofds
in het rijtuig bleef staan. Bij het verlaten der stad
werd de stoet weder met gejuich begroet. De vorst
wordt den 8 des namiddags te Lom Palanka verwacht.
Voor zijn vertrek vaardigde hij eene proclamatie aan
het volk uitwaarin hij zegt afstand te doen van
den troonovertuigddat zijn vertrek het herstel
der goede betrekkingen tusschen Bulgarije eu Eusland
gemakkelijk zal maken, nu hij vau den keizer de ver
zekering ontvangen heeft, dat de onafhankelijkheid
en de vrijheid van Bulgarije geëerbiedigd zullen worden
en niemand zich in de binnenlandsche aangelegen
heden zal mengen. Hij meent door deze handelwijze
iu het openbaar het bewijs te leveren hoezeer de be
langen van zijn aangenomen vaderland hem ter harte
gaan en dat hij ter verzekering van 's lands onafhan
kelijkheid bereid is op te offeren, wat hem meer waard
is dan het leven. Hij betuigt zijnen dank aan het
volk voor zijne toewijding iu de dagen van geluk zoowel
als van ongeluk. Hij verklaart Bulgarije te verlaten
met de bede op de lippen, dat God heb land krachtig
en machtig moge maken en noodigt de bewoners uit
zich aan het regentschap te onderwerpen en de goede
orde te bewaren.
te werpen. De stuurman alleen was zich bewust van
het gevaar. Albou greep hem met de kracht van den
drenkeling aanwaardoor de arme man geen kans op
behoud had. John Harrington legde zich in zijne volle
lengte op het vlot eu reikte den stuurman een riem
toe, dien hij greep. Door eene plotselinge rijzing van
het vlot werd hem dien echter uit de hand geslagen en
zonk hij met zijn aanvaller in de diepte weg.
Harrington sloeg met schrik de golven gade. Geen
hand, geen hoofd verscheen weder; de lichamen moesten
door den stroom weggevoerd zijn, die nu het vlot deed
trillenals wilde hy het in stukken breken.
Het broze vlot werd nu weder door de golven naar
het strand gedreven. Een oogenblik schoot het geheel
onder watereene aanrollende golf sloeg Harrington
er van af in zee. Dezelfde golf nam hem op en wierp
hem op het strand; nog voor hij zich echter kon vast
grijpenwerd hij weder medegesleurd. Wanhopig
worstelde hij tegen de kracht der zeeeen volgende
golf nam hem weer op en wierp hem hooger op het
strandsleurde hem nog eenige voeten terugdoch
liet hem toen liggen. Hij kroop voort en geraakte uit
het bereik der golvendie schuimend en sissend op
hem bleven aanrollen 1
Hij was gereddoch tot welk een prijsHij was
ernstig gekneusd zijne handen en voeten bloedden
zonder voedsel en drinkwater lag hij geheel uitgeput
en hulpeloos, op het strand.
De vloed kwam op. Voor het behoud van zijn leven
verzamelde hij zijue laatste krachten om de klip te
bereiken die langs het strand liep. Eene vreaselyke
dorst kwelde hem in een rotsspleet vond hij een wei
nig water, doch het was brak. Half waanzinnig liep
hij langs het strand tot hij eindelijk een rots vond
waarlangs zoet water afdroop; dit deed hem opleven. In-
tusschen was de duisternis ingevallen door vermoeid
heid en uitputting zonk hij op het strand neer, en
bleef liggen tot hij eindelijk in een diepen slaap
geraakte, Wordt vmolgd,