No. 109. Acht en tachtigste Jaargang. 1886. FEUILLETON. Mevr. Harrington's geheim. VRIJDAG 10 SEPTEMBER. Prijs der gewone Advertentiën: 0fóci£el ©«bedt*. BnitcnlAnb. Naar het Engelsch. HOOFDSTUK XXXIV. Gevonden. Tevergeefs beproefde Harrington hun een lijn toe ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 8 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door het geheele Eijk f 1, De 3 nummers f O 06. &S.IA -V Per regel f 0,15» Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HEEMs. C08- TEE ZOON. KENNISGEVING. Het HOOFD van het Plaatselijk Bestuur te ALKMAAR, brengt, op grond van art. 1 der wet van 22 Mei 1815 (Staats blad n°. 22), bij deze ter kennis van de ingezetenen der ge meente, dat het suppletoir kohier van het Patentrecht, over het le kwartaal, dienstjaar 18*6 7, op 6 September 1886 door den Provincialen Inspecteur der directe belastingen in Noordholland executoir verklaardheden aan den ontvanger der Rijks directe belastingen binnen deze gemeente ter invordering is overgegeven. Ieder belanghebbende wordt vermaand op de voldoening van zijnen aanslag behoorlijk acht te geven, ter voorkoming van gerechtelijke vervolging. Alkmaar, liet Hoofd van het Bestuur voornd., 8 September 1886. A. MACLAINE PONï. Lijst van brieven, waarvan de geadresseerden onbekend zijn; verzonden gedurende de le helft der maand Juli 1886 M. SchoutenAlkmaarBaangracht Nr. 9 Amsterdam de Vries en Co., Groningen; B. de Weijle, Utrecht. Van het hulpkantoor: Egmond aan Zee: J. SemmelingAmsterdam. Verzonden geweest naar Belgie: mej. B. de Jong, Antwerpen; mej. B. de Jong, Antwerpen. Duitschland. Van het hulpkantoor Hoogwoud: A. HoeckKleef. F r a n k r ij k PolleParijs. ENGELAND. De Morningpost hoopte, dat Enge land aan de russische diplomaten onder het oog zou brengen dat zij indien zij hunne handelingen op het schiereiland van den Balkan grondden op de meening, dat het Engeland onverschillig was, of Bulgarije een on afhankelijke staat blijft of wel als eene brug voor den tocht der russen naar Konstantinopel dient, hunne rekening buiten den waard maakten. Niet het lot van Bulgarijemaar de zegepraal van Eusland op den Balkan treft Engelanden Engeland is niet van plan zijne staatkunde van vroeger tegenover Turkije te laten varen. De Standard schreef, dat de zaak van vorst Alexan der de zaak is van elke mogendheid, die bezwaar heeft tegen het herstel van Euslands heerschappij te Kon stantinopel. Hoe langzaam de werking der diplomatie ook zijn mogevorst Alexander kon met vertrouwen aannemen, dat hij, mocht hij besluiten in het lot van zijn volk te blijven deelen in den strijd niet alleen zou worden gelaten. De Staatscourant van den 7 bevat de afkondiging der inlijving van het gebied van Xesibe bij de Kaap kolonie. Minister Salisbury had den 7 gedurende een half uur een onderhoud met den heer Hartington over de iersche zaken en over het ontwerp van Parnell in zake 38) De Koningin Anna moest te gronde gaan. Gestrand op eene zandbankweinig mijlen van de kustmet een woeste zee en hevigen windbestond er weinig uitzicht op behoud voor de bemanning. Bobs mopperen was voor altijd verstomd. Hij was bezweken door de boude en de hevige zeeën, die over het dek sloegen ook de timmerman werd letterlijk doodgeslagen door de aanrollende golven. Toen de morgen aanbrak bedaarde de storm. De hevige deining getuigde nog slochts van de vreesehjke beroering der wateren. Het land bleek mijlen var Harringtonde stuurman en een matroos waren de eenigendie de schipbreuk overleefd hadden. Zij maakten zich van het wrak los en overlegden, wat hun te doen stondbijna te uitgeput om iets voor hun behoud te kunnen ondernemen. Er werd besloten in het schip een weinig voedsel te zoeken. Zij gingen naar beneden en vonden wat zij verlangden. „Dat is beter 1" riep de matroos een flesch rum grijpende. Hij duwde er behendig de kurk in zette de fleseh aan den mond en nam er een langen teug uitgeen tien minuten later zonk hij bewusteloos op den vloer der kajuit. Op Harrington en den stuurman rustte thans de zorg, hunne doode makkers aan den oceaan af te staan hierna begonnen zij een vlot te bouwen. Zij slaagden er eindelyk ineenige sparren bijeen te binden met het agrarische vraagstuk. Daarna werd ministerraad gehouden. Den 4 bracht het douaneschip Beaver in de haven van Hartlepool binnen de hollandsche jol Kenan ge zagvoerder Charles Conrad tehuis behoorende en be stemd naar Schiedam. De Beaver was reeds sedert 6 weken op een kruistocht wegens het groot aantal holland sche „coopers" en dien dag was die jol bij Hunteliffe Fort op de kust van Yorkshire gezien. Dadelijk werd er jacht op gemaaktmaar de Kenauofschoon daartoe aangezochtweigerde bij te leggen zoodat men van de Beaver herhaaldelijk moest vuren en eerst na eene geregelde jachtpartij er in slaagdehaar te overmees teren aan boord waarvan eene groote hoeveelheid spiritualiënsigaren en tabak was. De bemanning bestaande uit Leonard HoogendijkstuurmanJan Byland en Cornelius de Groote matrozen en Pieter vaD Peth kokwerd met den gezagvoerder in de ge vangenis te Hartlepool gebracht. Hun misdrijf bestaat in overtreding der wet op de invoerrechten welke het brengen van tabak en spiritualiën in andere dan de voorgeschreven verpakking in britsche territoriale wateren binnen zekeren afstand der kusten verbiedt. Lagerhuis. Den 7 verklaarde de onderminister van buitenlandsche zaken dat de regeering niets wist van eene voorgenomen deeling van zuidoostelijk Europa door de drie Keizerrijken. De russische bezetting van Bulgarije of het bestuur van dat land door een russi- schen gouverneur, zou zijn de afzonderlijke handeling van eene mogendheid en de regeering kon die niet als waarschijnlijk aannemen. De heer Fane zou den gezant Edward Thornton gedurende zijne afwezigheid uit Kon- Btantinope! vervangen. Al de artikelen van de begrooting voor oorlog wer den afgehandeld. In den loop der beraadslaging deelde de minister mede dat hij besloten had, een onderzoek te doen instellen naar den toestand der in de laatste 5 jaren geleverde kanonnen en ander oorlogsmaterieel. De wet betreffende het onderzoek ter zake van de on lusten te Belfast is bij tweede lezing aangenomen. FBANKKIJK. Te Parijs is een zeker persoon, Blanc genaamddie voor eenige dagen de gevangenis had verlatenwaar hij wegens diefstal en mishandeling van zekere Lea Heritier opgesloten was geweest, hare kamer met geweld binnengetreden. Hij sneed haar den hals af en bracht daarna zich zeiven om het leven. SPANJE. Den 5 kwam het te Corunha tot ernstige ongeregeldheden ten.gevolge van de verhooging van het tarief der belastingen. De oproermakers plunderden het huis van den pachter, verbrandden zijne boeken en papie ren en staken ook de houten huizen der beambten in brand. De gendarmes te paard kwamen tusschen beiden waarbij drie gendarmes en vele muiters gekwetst wer den. Den 6 herhaalden zich de ongeregeldheden. De soldaten ondersteunden de politie. Een officier en drie ■namMiimiMiiHiiMiM m uifwiwii——hui» hi iibhmim—gea—gsm» reddingslijnenzoodat zij konden wagen te trachten, daarmede den oever te bereiken. De nacht viel in de lucht was stormachtigde wind stak een weinig op en maakte het hun niet aan genamer. Tegen het aanbreken van den dag werd de matroos op het vlot gelegd en eenige levensmiddelen voor den dag gehaald. Zij trachtten tevergeefs een zeil op te zetten de opkomende vloed en een flinke bries dreven het vlot echter naar de kust. Harrington en de stuurman stonden rechtop op het vlot en hielden zich vast aan de einden der touwen, waarmede het eaamgebonden was. De matroosdie zijne rumfletch medegenomen had zat versuft aan den rand van het vaartuig nu en dan wierp de zee hem omver. De zon begon onder te gaanden geheelen dag hadden de schipbreukelingen met den stroom medege dreven de kust was nabij te nabij om niet te be proeven haar zwemmende te bereiken daar het vlot weder scheen af te drijven. Gelukkig konden zij met een paar roeiriemen een weinig koers houden. „Albon wg moeten zwemmen", riep de stuurman „sta op." Dit werd gericht tot den matroos. Deze wendde het hoofd om zag naar de kust eu bromde „Goed ga je gang maar." Hij tilde de flesch weder op. De stuurman nam die daarop uit zijne handen en duwde hem achteruit. „Laat ous ook proeveu", riep hij uit en de flesch aan zijn mond zettendedronk hij een teug daarna gaf hij haar aan Harrington die ook een slok nam. Albon was echter niet van plan geweest, zijn rum zonder verbaal uit zijne handen te laten nemen. Hij viel op den stuurman aan eene worsteling ontstond. Een paar minuten waren zij in elkanders armen geslo ten plotseling kwam er een groote golf, die het vlot ophief en 't volgend oogenblik lagen de beide mannen in zee. soldaten werden gewond terwijl een der oproermakers gekwetst werd door het ontploften van een dynamiet- patroon. BULGABIJE. In eene bijeenkomst met officieren gaf vorst Alexander zijn voornemen te kennenom Bulgarije den 13 te verlaten; hij verzoeht hun dringend, zich niet tegen zijn vertrek te verzetten. Zijn heengaan was noodzakelijk de officieren moesten eendrachtig de nieuwe orde van zaken blijven dienen hij geloofde dat de Keizer doorzettend maar eerlijk man zijnde zijn woord zou nakomen. Hij werd zeer toegejuicht. Inmiddels werd een regentschap gevormdbestaande uit StambuloffMutkuroff en Karaveloff. Het nieuwe ministerie werd aldus samengesteld Eadoslavoff, presi dent Storloftjustitie; Natcheviteh, buitenl. zaken; Guecboff, financiënIvantchoflopenbaar onderwijs en Nicolaieff, oorlog. Den 7 was eene talrijke volkmenigte rondom het paleis bijeen. De troepen van het garnizoenzonder wapenenwaren in de straten in rijen opgesteld de officieren in den tuin, met het gezicht naar het, paleis. Om 4 uur kwam de vorst in de vestibulewaar de hofbeambten en vele andere personen vereenigd waren, van wie hij op hartelijke wijze afscheid nam. Yelen stonden de tranen in de oogen. Achter den vorst volgden de consuls der vreemde mogendheden waar onder de russische. De vorst ging groetende langs de rijen der officieren, zonder dat één kreet gehoord werd. Daarop nam hij met den heer Stambuloff plaats in een gereed staand rijtuig en verlietgevolgd door de ministers en de leden van het regentschap in andere rijtuigenhet paleis. De menigte juichte den vorst toe die gedurende den rit door de stad blootshoofds in het rijtuig bleef staan. Bij het verlaten der stad werd de stoet weder met gejuich begroet. De vorst wordt den 8 des namiddags te Lom Palanka verwacht. Voor zijn vertrek vaardigde hij eene proclamatie aan het volk uitwaarin hij zegt afstand te doen van den troonovertuigddat zijn vertrek het herstel der goede betrekkingen tusschen Bulgarije eu Eusland gemakkelijk zal maken, nu hij vau den keizer de ver zekering ontvangen heeft, dat de onafhankelijkheid en de vrijheid van Bulgarije geëerbiedigd zullen worden en niemand zich in de binnenlandsche aangelegen heden zal mengen. Hij meent door deze handelwijze iu het openbaar het bewijs te leveren hoezeer de be langen van zijn aangenomen vaderland hem ter harte gaan en dat hij ter verzekering van 's lands onafhan kelijkheid bereid is op te offeren, wat hem meer waard is dan het leven. Hij betuigt zijnen dank aan het volk voor zijne toewijding iu de dagen van geluk zoowel als van ongeluk. Hij verklaart Bulgarije te verlaten met de bede op de lippen, dat God heb land krachtig en machtig moge maken en noodigt de bewoners uit zich aan het regentschap te onderwerpen en de goede orde te bewaren. te werpen. De stuurman alleen was zich bewust van het gevaar. Albou greep hem met de kracht van den drenkeling aanwaardoor de arme man geen kans op behoud had. John Harrington legde zich in zijne volle lengte op het vlot eu reikte den stuurman een riem toe, dien hij greep. Door eene plotselinge rijzing van het vlot werd hem dien echter uit de hand geslagen en zonk hij met zijn aanvaller in de diepte weg. Harrington sloeg met schrik de golven gade. Geen hand, geen hoofd verscheen weder; de lichamen moesten door den stroom weggevoerd zijn, die nu het vlot deed trillenals wilde hy het in stukken breken. Het broze vlot werd nu weder door de golven naar het strand gedreven. Een oogenblik schoot het geheel onder watereene aanrollende golf sloeg Harrington er van af in zee. Dezelfde golf nam hem op en wierp hem op het strand; nog voor hij zich echter kon vast grijpenwerd hij weder medegesleurd. Wanhopig worstelde hij tegen de kracht der zeeeen volgende golf nam hem weer op en wierp hem hooger op het strandsleurde hem nog eenige voeten terugdoch liet hem toen liggen. Hij kroop voort en geraakte uit het bereik der golvendie schuimend en sissend op hem bleven aanrollen 1 Hij was gereddoch tot welk een prijsHij was ernstig gekneusd zijne handen en voeten bloedden zonder voedsel en drinkwater lag hij geheel uitgeput en hulpeloos, op het strand. De vloed kwam op. Voor het behoud van zijn leven verzamelde hij zijue laatste krachten om de klip te bereiken die langs het strand liep. Eene vreaselyke dorst kwelde hem in een rotsspleet vond hij een wei nig water, doch het was brak. Half waanzinnig liep hij langs het strand tot hij eindelijk een rots vond waarlangs zoet water afdroop; dit deed hem opleven. In- tusschen was de duisternis ingevallen door vermoeid heid en uitputting zonk hij op het strand neer, en bleef liggen tot hij eindelijk in een diepen slaap geraakte, Wordt vmolgd,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1886 | | pagina 1