No. 96. Negen en tachtigste Jaargang. 1887 ZONDAG 14 AUGUSTUS. Dit nummer bestaat uit twee bladen. EERSTE BLAD. Een liberale Grondwet. FEUILLETON. VERDWENEN STERREN. Geschiedkundige Novelle Prijs der gewone Advertentiën ALKIAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele rijk f 1, De 3 nummers f 0,06. Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HEEM». COS TEE ZOON. Wij hebben het altijd als een voorrecht beschouwd dat wij in Nederland leefden onder een liberale Grondwet, en wij meenden ons er over te moeten verheugen wanneer in eeuig land een liberale Grondwet tot stand kwam. Ook tegenwoordig stellen de liberalen in Ne derland het bezit van een liberale Grondwet op prijs. In dit opzicht zijn zij eenstemmig; dat spreekt van zelf; maar het blijktdat niet allen hetzelfde bedoelen wanneer zij zoo spreken en dat de een onder een liberale Grondwet iets anders verstaat dan de ander. Vroeger bestond er geen verschil van opvatting. Vraagt men welke eischen men vroeger aan een Grondwet stelde om haar liberaal te kunnen noemen dan ge- looven wij te kunnen antwoorden, dat het in hoofdzaak hierop neerkwamer moest in de eerste plaats een krachtigeeen overwegende invloed worden toegekend aan de stem des volks en te gelijk worden verninderd, dat wat men noemt een volkswaan van den dagrich ting gaf aan bestuur en wetgeving. Daarom niet eéne Kamer maar twee Kamers der Staten-Generaal door verschillende kiezers benoemd, die ieder voor zich zell- standig een Eegeeringsvoorstel moeten goedkeuren, om het wet te doen worden. Daarom het recht van de Eegeering om de Kamers te ontbinden en een beroep te doen op de kiezers. Bleef de volksmeening zich bij herhaling in denzelfden geest openbaren, ook na ver nieuwd onderzoek, na nauwkeuriger toelichting en uiteenzetting van de verschillende bezwaren na opzet telijke raadpleging der kiezers over het betwiste punt en over dat punt alleen dan moest er voor de Eegeering geen uitweg overblijven dan moest er ten slotte geen andere Eegeering mogelijk zijn dan eene die bereid was aan den ernstigen nationalan wensck gehoor te geven. Maar een liberale Grondwet moest daarenboven nog tal van andere bepalingen inhouden niet alles mocht aan de Wetgevende Macht, aan de uitspraak van de Vertegenwoordiging, waarnaar de Eegeering zich ten slotte zou moeten schikken worden overgelaten. V oor enkele grootere volksbelangen eischte men een hechteren grondslag; die wenschte men in de Grondwet zei va zooveel mogelijk te waarborgen. Zooveel m o g e 1.ij k; dat sprak, meende men, van zelt, dat kon niet anders. De wet moest alles nader uitwerken, en voor de toe passing der wet moest in sommige gevallen de Eechter lijke Machtin andere gevallen de Eijks-, Provinciale en gemeente-regeering met hare ambtenaren zorgen, en daarom moest de Eechterlijke Macht van de Eegeering onafhankelijk, en de Eegeering aan de Volksvertegen woordiging verantwoordelijk zijn. Al kon dus de Grondwet geen voor alle omstandigheden afdoende waarborgen geven al moest de uitwerking geheel aan de wet de toepassing der wet aan de Eechterlijke Macht en aan de Eegeering onder toezicht der Volksvertegenwoordiging worden overgelaten, de Grondwet moest de hoofdgedachte, de richtinghet beginsel aangeven en men meende van de goede trouw van Eegeering en Staten-Generaal te mogen verwachten dat zij zij het dan ook meer of minder volkomen, zij het in ruimen of bekrompen geest, het bevel of de vingerwijzing der Grondwet zou volgen. En om nu zooveel mogelijk te zorgen dat het volk zich vrij zou kunnen ontwikkelenmoest in de Grondwet zelve, in de Grondwet die de hoofdtrekken van het staatsgebouw aangaf en althanB minder gemakkelijk dan de gewone wet gewijzigd moest kunnen worden, moesu in de Grondwet zelve b. v. worden bepaald, dat er vrijheid van godsdienst in het land zou zijn vrijheid van spreken en schrijven, vrijheid van drukpers, vrijheid van vereeniging en vergadering gelijkstelling van alle burgers zonder verschil van godsdienstige gezindheid wat hunne burgerlijke en politieke rechten betreft gelijke vrijheid en gelijke bescherming voor alle kerk genootschappen. Deze vrijheden bestonden vroeger in de meeste landen in 't geheel niet of althans slechts in geringe mate. Zij zijn na beftigen strijd veroverd en men stelde er prijs op haar in den staat den grootsten waarborg ta geven die mogelijk was dat is de waarborg in de Grondwet. Wanneer nu een Grondwet deze waarborgen deze hoofdlijnen voor wetgeving en staatsbestuur bevatte dan noemde men haar een liberale Grondwet, een Grond wet die de vrije ontwikkeling van het volk zooveel mo gelijk verzekerde. Tegenwoordig zijn sommige liberalen van een andere meening. Een liberale Grondwet is huns inziens een Grondwet die bijna alles aau dun wetgever overlaat. Hoe meer zij in 't midden laat boe liberaler zij is. Het strookt niet met de ware liberaliteit, een zaak waarover de gevoelens sterk uiteenloopen in de Grond wet te beslissen roept men ons toe. Een fractie van de liberale partij schrijft liet Centrumis bereid tot het zoeken van een samenwerkingdie ten doel zou hebben uit de Grondwet de twistpunten te verwijderen en daarin alleen neder te leggen de besohrjjving van die rechten vrijheden en machtsverhoudingen welke geacht mogen wordeü boven strijd verheven te zijn, Het is voor de rechterzijde te betreuren dat deze nieuwe leer niet aanstonds van liberale zijde met nadruk op den voorgrond is gezet. Het zou dan gebleken zijn, dat er over tal van belangrijke zaken die thans in de Grondwet beslist zjjngroot verschil van gevoelen be staat ai wordt er tegenwoordig ook over gezwegen. Om iets te noemen. De vrijheid van drukpers, de vrij heid van openbare godsdienstoefening voor alle gezind heden da geljjke bescherming van alle gezindheden worden geenszins door allen erkend. Wij hebben er reeds op gewezen, dat de Grondwet van 1815 door de geheele Belgische geestelijkheid werd veroordeeld, omdat zij deze vrijheden en gelijkstellingen verzekerde, en dat aan de Katholieken werd verboden den eed van ge- TAN M0E1TZ LILIE. 3) „Is dit gerucht werkelijk zoo ongegrond als ge wilt doen voorkomen of verbergt zich achter de schijnbare onverschilligheid niet veeleer een diepere, ernstigere mee ning vroeg hij langzaam terwijl hij zijnen vriend scherp in de oogen zag. „Ik vrees dat ik met der gelijke beweringen weinig geloof vinden zal ten minste bij de dameswereld die een scherp oog heelt en zich nog levendig de teedere deelneming en rorg herinnert, welke ge op de soiree bij generaal Narvaez tot hare groote ergernis aan de zusters Montijo en hare mama beweesofschoon men wel weetdat de generaal zelt naar Eugenie's hand dingt. Eeeds toen fluisterde men elkander allerlei mogelijke gebeurtenissen in het oor men kende uwe verhouding tot de familie Espartero wier wel is waar niets minder dan schoone dochter ge een tijd lang het hof maaktetmen wistdat de mar kiezin Gonsalva niets liever wenschtedan eene ver bintenis tusschen n en eene van bare dochters men kende uwe verhouding tot de dochter van graaf Villa- flor in Lissabon met welke gij voor uwe verplaatsing als gezant naar Madrid reeds verloofd geweest waart en men hechtte daarom ook geen meerder gewicht aan uwe veelvuldige bezoeken iu het huis Montijo. Toen men echter bemerkte, dat de gravinnen uwe attenties tamelijk openbaar beantwoordden, toen men zelfs vernam dat ge voor de eer der familie geduelleerd hadt, moest men wel aan een ernstiger neiging denken, want ter wille eener gewone scherts grijpt men niet naar de wapens." trouwheid aan die Grondwet af te leggen. Wij weten dat in den Syllabus veroordeelingen van dezelfde strek king voorkomen. Wij herinneren ons hoe voor een aantal jaren in de zoogenaamde Parkmeetingdoor invloedrijke Katholieken in tegenwoordigheid der Bis schoppen te Amsterdam gehoudeneen vergadering waarin zoowel de gewezen Kamerleden van Nispen en des Amorie van der Hoeven als de tegenwoordige Ka merleden Haflmans en Sohaepman het woord voerden met deze veroordeelingen volkomen werd ingestemd. Tegenwoordig laat men die kwesties wijselijk rusten maar een verwijzing naar die vergadering zou voldoende zijn geweest om te bewijzen dat ook deze zaken nog geenszins geacht kunnen worden boven strijd verheven te zijn. Evenzeer is het bekenddat er onder de antirevolutionairen groot verschil van gevoelen bestast omtrent de rechten en verplichtingen van den Chris- telijken staat ten aanzien van den godsdienst en de kerkgenootschappen en de behandeling van alle burgers zonder verschil van godsdienstige gezindheid op gelijken voet. Moet het nu daarheen dat alle twistpunten uit de Grondwet verwijderd worden moet dit het liberale stelsel der toekomst en het vereischte van een liberale Grondwet zijn, dan zouden ook de Grondwetsartikelen omtrent deze vrijheden geschrapt behooren te worden. In 1848 dacht men er anders over. Toen stelde men er prijs op een puntdat tot nog toe een twistpunt geweest was in de Grondwet te beslissen. De vrijheid van onderwijs is toen onder de in de Grondwet ge waarborgde vrijheden opgenomen. Zou het nu genoeg zijn dit punt weder tot een twistpunt te maken om de bepaling omtrent de vrijheid van onderwij» uit de Grondwet te verwijderen Of zou de rechterzijde in stemmen met éóne der beide andere beweegredenen, zoo herhaaldelijk tegen de liberale partij aangevoerd Zou zij genoegen nemen met de weglating van het grondwettig voorschrift dat het geven van ouderwijs vrjj iaomdat men den wetgever der toekomst niet mag wantrouwen en omdat hij die deze dingen niet aan den wetgever wil overlaten daardoor bewijst geen wan trouwen te stellen in de kracht zijner beginselen en in de kiezers die in zooveel grooter getal tot de stembus geroepenmet zooveel te meer grond geacht kunnen worden de ware gezindheid van bet Nederlandsehe volk te openbaren Of zal hij in de weglating dezer bepa ling berusten, omdat een papieren bolwerk in de Grondwet toch niet baat, vermits immers alles af hangt van de wet, die niet alleen het toezicht regeltmaar ook de eischen van bekwaamheid bepaalt die aan de ouderwijzers ge steld moeten worden en dit zou kunnen doen op een wijze dat er van de vrijheid van onderwijs al bittez weinig terecht kwam Ten slotte zij nog gevraagdwelke waarde toch wel een Grondwet zou bezitten, waarin, om met Eet Centrum I' te spreken alleen was nedergelegd de beschrijving van 1 de vrijheden welke geacht mogen worden boven strijd verheven te zijn Zulke vrijheden waartegen niemand bezwaar heeftzou men toch even veilig onvermeld kunnen laten. En dan sedert hoe lang moeten die vrij- Don Manoël lachte luid„Daar hebben wij dus den nieuwen Don Juan en gij zijt zijn vriend, die hem de lange lijst zijner teedere liaisons voor oogen houdt antwoordde hij vroohjk. „Overigens is men ook hier van mijne kleine liefdeszaken verduiveld goed op de hoogte; jammer dat men ze alle te tragisch opvat." „Ge verwondert u dat men uwe minnarijen kent en hebt u toch nooit de geringste moeite gegeven ze ge heim te houden", wierp Artos hem tegen. „Ik weet werkelijk niet, wat ge met dat alles bedoelt, Artos", antwoordde de Portugees ernBtig, „want dat ge in zedelijke verontwaardiging over al deze snoodheden u gedrongen gevoeltmij een zedepreek te geven is my niet denkbaar. Toch moet ik aannemen, dat ge het gesprek niet zonder oogmerk op dit onderwerp geleid hebt en derhalve verzoek ik u mij zonder omwegen te zeggen wat u daartoe beweegt." „Ge weet, dat ik sedert mijne vroegste jeugd in de grafelijke familie verkeer1', antwoordde de hertog, „aan vankelijk als speelgenootlater als huisvriend. Ik be hoor dientengevolge reeds zoo goed als tot de familie en als ik vroeger of later mij eene levensgezellin zoek, kan het slechts eene der drie zusters zijn. Gij doet eveneens moeite om de gunst van een der meisjes te verwerven, en ik weet nietof ge reeds met uzelf eens zijtwelke der zusters ge de voorkeur geeft. Laat het tusschen ons duidelijk wordenopdat ons later teleurstellingen misschien vijandelijkheden bespaard blijven, treed mij met open vizier tegemoet en zeg mij met welke bedoelingen ge met de Montijo's verkeert." „Dat is zeker eene vraag, die ik niet met de door u geëischte bepaaldheid beantwoorden kan", verklaarde de gezant. „Ja het is mij eerlijk gezegd zelf nog niet duidelijk of er wel eene diepere toegenegenheid bij mij bestaat. En dan wie staat er mij voor in dat de uit verkorene mijne liefde beantwoordt Kon zij niet reeds eene andere keuze gedaan hebban en mij afwijzen De hertog stond op. „Ge wilt ontwijkenManoëlge zijt niet oprecht.' Wie zoo ervaren is in hartszaken als gy vertrouwt niet het toevalmaar gaat van een bepaald plan uit omdat zijn geoefend oog weldra ziet, waar hij weder liefde hopen mag en waar niet. En ook hier zult ge wel weten op welke der drie zusters ge uw oog hebt laten vallen want dat hier slechts sprake kan zijn van eenespreekt van zelf." Hij sprak de laatste woorden met krachtigebijna dreigende stem als wilde hij den Portugees voor een kinderachtig spelen met meisjesharten waarschuwen. „Wat vraagt ge mij toch vriend gaf de gezant ten antwoord. „Ge zijt zelf tot over uwe ooren ver liefd hebt oudere rechten dan ik zeg gij mij daarom, Artos welke het isdie uw hart gevangen houdt en ik beloof jenooit uw weg te zullen kruisen." De hertog zweegpeinzend staarde hij voor zich. Het werd hem nu duidelijk, dat ook hij nauwelijks in staat zou zijn te zeggenwelke der drie zusters zijne neiging gold hij was met allen opgegroeid zij schenen hem even bekoorlijk en ieder van haar bezat eigen schappen die baar bemind maakten. „Het is goedManoëllaat ons er heden niet meer over spreken", sprak hij daarom op zachteren toon na eene lange pauze. „Maar dit zullen wij el kander plechtig beloven „Geen van beiden doet den beslissenden stap, zonder den ander daar vooraf kennis van te geven. Vindt ge dat goed Lachende sloeg de ander de aangeboden rechterhand toe. „Waarom niet? Ik verbind mij door zulk eene be lofte veel minder dan gij. Want terwijl het uw vaste wil is eene der gravinnen tot uwe gemalin te maken, denk ik vooreerst nog niet aan trouwenofschoon ik gaarne bekennen wil dat de Montijo's mij volstrekt niet onverschillig zijn. „En nog iets", vervolgde de hertog„de grafelijke familie zal in de eerstvolgende dagen eenigen tijd haar

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1887 | | pagina 1