No. 18. Negentigste Jaargang. 1888. V R IJ D A G 10 FEBIiU A li I. Almahadi's nalatenschap. Prijs der gewone Advertentiën: #ffictêel tQebeelte. FEÜILLETO N. fiitmeulauo. AUKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door het geheele rijk f 1,—r. De 3 nummers f 0,06. Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TEE ZOON. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene kennisdat zij in hunne vergadering van 7 Februari ingewilligd hebben het verzoek van H. B. GRANSJEAN, smid alhier, om vergunning tot het vestigen eener grof- en hoefsmederij in bet perceel aan de Achterstraat, No. 41. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, P. BRUINVIS DE LANGE, 1°. B. 8 Februari 1888. De Secretaris, NUHOUT VAN DER VEEN. DUITSCHLAND. Te San Eemo was den 8, des avonds, het gerucht ir, omloop, dat de moeie) ïjkheid in de ademha ing van den duitschen kroonprins merkbaar toegenomen was en zouden de geneesheeren besloten hebben, ocm adellijk tot de lucht; ijpsnede over te gaan, omdat elk uitstel eene verstikking dreigde te veroorzaken. E ij k s d a g. De begrootinsscommissie keurde den 7 het wetsontwerp tot het sluiten eener leening van 168 000.000 ten behoeve van de landweer onver anderd goed. Den 8 is het wetsontwerp betreffende de legerher- vorming bij derde leningzonder beraadslagingin zi;n geheel aangenomen. Het slot van Prins Bismarck's rede op den 6 luidde als volgt „Wij, duitscners, vreazen God en anders niets in „de wereld. (Levendige toejuiching). En de godsvrucht „is het, die ons beweegt den vrede te waardeeren en „te behouden Wie eehler toch den vrede verstoort, „zal tot de overtuiging bomen, dat de vaderlandsliefde, „waarmede in 1813 de geheele bevolking van het toen „uitgemergelde Pruisen zoo geesidriftig ten strijde uit rukte, een gemeenschappelijk bezit van het ganacbe „duitsehe vo k is en dat hij, die dat volk aantast, haar „a s ééo man gewapend zal vinden, en iederen soldaat, „met het vaste geloof in het hartGod zal met ons zijn Daar de vergadering spoediger geëindigd was dan waarop men gerekend had, moest prins Bismarck, wiens rijtuig nog niet gekomen was, te voet caiir zijn huis Vijf politie-agenten waren noodig om hem een weg te banen door de menigte die hem juichende naar zijne woniDg vergezelde terwijl het rijtuigverkeer in de stra ten welke hij doorging, bepaald gestremd was. FRANKRIJK. Al'e bladen bespreken prins Bismaick's reder >ering in den Eijksdag. Het Journal oes üébats gelooft, da" deze rede Europa, dat sedert drie dagen in ongerustheid verkeeide, gerust zal stellen, want de woorden des kanseliers waren bijzonder vrede'ievend. De Paix vindt haar vredelievend maar is daardcor niet verrast, want zij was er op vimrbereid. De Figaro beschouwt haar als vredelievend omdat daarin de vredelievende bedoelingen wordeD uitgesproken, welke Bismarck volgens zijn zeggen koestertmaar geruststellend vindt dat blad haar niet, wan men vindt 44) „De teleurstt llmg, waarop ui| doelt is, vergeten. Moge de wond al een hdteeken hebben achtergelaten, bloeden doet zij niet meer. Maar gij verzocht mij u te vertellen wat mij al zjo wedervaren is en ik wil daaraan gaarne vol- doen; de veranderde loe.-iand, waarm ik u wedervmd t-D die mij een bewijs te meer schijnt voor de juistheid van mijn oordeel over hrt leveD der gioote wereld, beeft my 10 eene stemming gebracht waarin ik zonder bitterheid de droevige ervaringen var. nnju verleden kan gedenken De jonker nam nog eeneo teug en begon daarna te verhalen, hoe h;j do.ir toedoen vaü mevrouw von Beau- buisron in dienst getreden was van het bof der prinses van Orleans en hoe a lengs de hooggaande golven van het Parijsehe leven hem har den medegesleept hoe bij door een zeldzaam toeva' achter de samenzwering vau Cella- mare en den heitog van Ma-ne gekomen was, hoe de kuiperijen van den baron on Neuhofl hem bet voor werp zijner liefde gekost hadden en hoe hij eindelijk, nauweliikr uit de gevangenis ontslagenten tweeden male den speur honden van Dubois in handen gevallen en in de Bastille opi esloteD was. „O ik zal die dageo met licht vergeten 1" ging Kraohwitz voort en de herinnering aan dien vreeseiyken fyd joeg tem op nieuw vau opgewondenheid het bloed naar de wangen. „Is kwam juist van Amélie 8 sterfbed, toen Valarède die schurkachtige spion van Dubois, tbi) te midd-n van eenen volksoploop op straat gevangen nam. Ik begreep niet, waarom men mij op nieuw de vrijheid beDam en in bevigen toorn ver langde ik zonder uitstel voor deD rechter te worden geleid. Men lachte mij uit od bracht mij zonder ver hoor in eene donkere cel. Gelukkig dat Niko bij mi; bleef, die zijn bitter lot geduldiger kon dragen dan ik. Het was daarin niet de minste geruststelling voor de toekomst. Volgens den Intransigeant blijkt, dat de openbaar making der bepalingen van het duitsch-oostenrijksche vei bond meer gericht is tegen Frankrijk dan tegen Busland, De Lanterne trekt uit Bismarck's woorden de ge volgtrekkingdat men zorgen moet gereed te zijn en gelooft, dat Busland tot dezelfde slotsom zal komen. De Radical is van oordeel, dat men niet moet luisteren naar hetgeen Bismarck zegt maar letten op zijne daden. Immers hij sluit eene leening tot versterking van het leger. De Temps beschouwt de openbaarmaking van het tusschen Duitschland en Oostenrijk bestaande verdrag a's eene waarschuwing aan Busland, om Oostenrijk niet aan te vallen en misschien ij zij nog meer bestemd om Oostenrijk zelf moed in te spreken Overigens zal er in Europa geene rust zijnvoordat men weetot Eusland's tuaschenkomst in Bulgarije voor Oostenrijk een reden voor eene oorlogsverklaring zou zijn en of Duitschland het die zaak met Busland alleen zou aten uitmaken. In welke mate en tot hoever Duitsch land en Oostenrijk solidair zijn, blijft nog altijd onzeker. De inschrijvingen ten voordeele van de slachtoffers tan den brand der Opéra-comique hebben ongeveer 390.000 opgebracht. De rechter van instructie Athalin heeft de heeren Wil on Legrand enz. wegens de ridderorde-zaak oaar de rechtbank verwezen. De zaak zal tusschen den 16 en 18 behandeld worden. Kamer. Den 7 drong do heer Pelletan bij de voortgezette behandeling der begrooting in eene lang durige re e op hervorming der belastingen aan, waarna de heer de Soubeyran bonapartist, voorstelde, de be- groot'ng aan de commissie terug te zenden tot het aanbrengen van verschillende bezuinigingen, welk voor stal met 390 tegen 133 stemmen verworpen werd. De algemeene beraadslaging was daarmede geëindigd. I TALIE. Minister Crispi beeft bij gelegenheid van de behandeling der begrooting gebruik gemaakt om ook de buitenlandsche staatkunde ter sprake te brengen. De staatkundige toestand van Europa was vau dien aard dat de Italianen geene lijdelijke toeschouwers kond-n blijven. Uit de openbaarmaking van het duitsch- oostenrijksche verbond bleek weer, dat behoud van den vrede daarvan bet eenige doel was en daartoe moest Italië ook medewerken. Hiervoor was een sterk leger en eene krachtige vloot noodig, waarvoor natuurlijk groote uitgaven werden vereischtterwijl tevens aan zienlijke sommen noodig waren voor openbare werken en de onderneming in Afrika. Evenwel achtte hij Italie's hulpbronnen voldoende om deze uitgaven te kunnen diagen. Daarna werd zooals reeds gemeld is, de motie van vertrouwen aangenomen. SPANJE. De Kamer verwierp den 7 met 176 tegm 19 stemmen het voorstel der conservatieven, waarin de ihimaa—m in den tijd, toen Dubois de ieden dier beruchte samen zwering onschadelijk maakte; de Bastille zat opgepropt met hooggeplaatste gevangenen, zoodat onsgewone luieen ellendig hok waarin men anders alleen de grootste misdadigers opsluit, moest worden aangewezen. In dit beestenkot hebben wij samen maanden achtereen opgesloten gezeten. Eiken dag herhaalde ik den cipier, dat wij wederrechtelijk van onze vrijheid waren beroofd en smeekten wij hem der bevoegde macht mede te deelen, dat wij met den meesten aandraDg verlangden naar eene spoedige behandeling onzer zaak voor den rechter. Doch alles te vergeefs Ten einde raad waagden wij eindelijk eenen roekeloozen stap; wij poogden te ont vluchten. Ons plan was vrij slim en handig ontworpen, maar onze gevangenbewaarder was slimmer en handiger nog dan wij. Wij werden op heeterdaad betrapt en men bracht ons in eene andere gevangenis die nog ellendiger en vunziger was dan de vorige en waar wij in ketenen geklonken werden. Toen was het ge daan met m.^nen moed; eene stomme vertwijfeling greep mij aan gepaard aan sombere zwaarmoedigheid. Ik was den waanzin nabij en zonder bet gezelschap van Niko, die mijne wegstervende hoop altijd weder wist te doen opleven zou ik zeker krankzinnig geworden zijn. In eindelooze verveling kroop de tijd voortik sloeg er geen acht op en wist zelfs met meer of wij sedert maan den of jaren in den kerker smachtten. Nog bleef myn sterk lichaam bestand tegen de ontberingen die wij leden en dus bracht de dood evenmin verlossing. Ein delijk daagde er redding op Onze cipier bracht ons op zekeren dag nieuwe kleederen en deelde ons mede, dat wij een verhoor zouden ondergaan. Wij werden voor de rechters gebracht, men ondervroeg ons en sprak ons vrij. Deze plotselinge omkeer in ons lot was te sterk voor mij; eene heftige koorts greep mij aan, waar van ik sleet ts langzaam genas. Toen ik eindelijk mijne krachten had herkregenwus mijn eerste werk eene klacht in te dienen over mijne onrechtvaardige gevan genzetting. Ik begaf mij onmiddelijk naar mijne oude houding der regeering bij het onderdrukken der onge regeldheden in de kopermijnen van Eio Tinto werd afgekeurd. Bij de aldaar plaats gehad hebbende rust verstoring was de orde hersteld door vuur te geven op de duizenden arbeiders, die bijeengekomen waren, waar door 13 mannen gedood en 14 gekwetst werden. Het bestuur der mijnen schijnt iets toegegeven te hebben aan de eischen der arbeiders. In de Kamer hield de heer Casteiar, republikeinsch afgevaardigde, eene lange redevoeringwaarin hij den toestand der Vereenigde Staten vergeleek met dien der europeesche staten die het meeste uitgeven voor krijgs zaken. De algemeene gedruktheid welke in Europa beerschtweet hij aan de oorlogzuchtige staatkunde welke naar veroveringen streeft en waardoor Duitsch land in tegenstelling gebracht is met de liberale staat kunde in 1830, dank zij de overeenstemming tusschen Frankrijk en Engeland, in Europa ingevoerd. Mocht een oorlog in Europa uitbreken, dat) achtte hij Spanje's onzijdigheid noodig. De regeering bhjve onzij. d/gmaar de openbare meening blijve er op aandringen, dat men zich ontwapene en Elzas en Lotharingen aan Frankrijk worde teruggegeven. Betreflende Marokko stelde hij voorde onschend baarheid van dit land als een onbetwistbaar internatio naal feit aan te nemen, zoodat noch Spanje, noch eene andere mogendheid Marokko een deel van zijn gebied kunne ontnemen. Overigens beveelt hij, ten opzichte van Afrika een vergelijk met Frankrijk aan. Dat Italië een verbond had gesloten met de noorde lijke staten keurde hij zeer af, maar daarentegen wenschte hij de Italianen geluk met de vrijheid welke zij den Paus toestaan. Hij zou het wenschelijk achten, indien de Paus afstand deed van zijn aanspraken op de wereld lijke macht. Deze rede werd zeer toegpjuicht. BULGARIJE. Vorst Ferdinand is met prinses Clé mentine te Sofia teruggekeerd. De ministers het ste delijk bestuur en eene talrijke menigte wachtte hen aan het station op en ontvingen hen met luide toejuichingen. EUMENIE. Bij de verkiezingen voor de Kamers is de regeeringspartij in de meerderheid gebleven. Geko zen zijn 116 leden der regeeringspartij, 43 der opposit e en 5 onafhankelyken terwijl 19 herstemmingen moeten plaats hebben. TURKIJE. De Sultan heeft de overeenkomst betref fende het Suezkanaal met de reeds bekende daarin ge- brEchte wijzigingen bekrachtigd. De kantonrechter te Hoorn heeft den 3 een in gezeten dier gemeentedie terecht stond wegens het ter verspreiding in voorraad hebben van drukwerken in een vorm, die ze op muntspeciën doet gelijken, ontslagen van rechtsvervolging. aa^i— beschermster hertogin Elisabeth Charlotte die in het geheel geen vermoeden had gehad, dat ik gevangen zat en geloofde, dat ik, als lid van het vernietigd comp'ot, naar Duitschland was gevlucht. Do hertogin toonde de grootste belangstelling in mijne zaak. Na onderzoek bleek hetdat Dubois vreezende dat ik de samen zweerders nog ter elfder ure van het mislukken van hun plan zou op de hoogte stellen, bevolen had mij in verzekerde bewaring te brengen. Aangezien ik, tengevolge mijner onzalige poging tot ontvluchten, naar een ander gedeelte der Bastille was overgebracht dan waar de samenzweeders zaten geschiedde het ongeloofelyke feit, dat men mij vergat. Dat, hertog, is de gerechtigheid, dat zijn de beroemde rechtstoestanden in het hoog gepre zen land der beschaving in Frankrijk Men had mij en Niko vergeten, men had ons uit onachtzaamheid bijna achttien maanden in eenen ellendigen kerker laten ver smachten en misschien hadden wij er ons geheele leven kunnen zitten, wanneer men niet van andere zijde aan ons herinnerd was. De bankier Tuiler in Kenlen, die mijne geldzaken regelt, moest mijn plotseling verdwijnen uit de wereld noodzakelijk opmerken. Aller eerst informeerde hij bij den hofmaarschalk van de hertogin naar mijne verblijfplaats eu wendde zich, toen men hem mededeelde dat ik sedert een jaar niet meer aan dit hof verbonden was tot den prefect van politie te Parijs. De vereischte navorscbingen braebten nu eindelijk aan het licht, dat ik den 19 December 1719, 's middags om één uur in vrijheid gesteld en den zelfden dag 's namiddags zes uur weder in de Bas tille gi bracht was. In tomelooze woede en tegen den welgemeeaden raad der hertogin die mij oprechte deelneming betoonde in mijne rampen diende ik zon der uitstel bij bet hooge gerechtshof eeue aanklacht in tegen minister Dubois kapitein Valatède en den markies de Launay gouverneur der Bastille, en ver zocht tegelijkertijd een bizonder gehoor bij den prins regent, met het doel hem de ongeloofelijk laaghartige behandeling, die mij ten deel gevallen was, af te schil-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1888 | | pagina 1