No. 18.
Negentigste Jaargang.
1888.
V R IJ D A G
10 FEBIiU A li I.
Almahadi's nalatenschap.
Prijs der gewone Advertentiën:
#ffictêel tQebeelte.
FEÜILLETO N.
fiitmeulauo.
AUKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele rijk f 1,—r.
De 3 nummers f 0,06.
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS-
TEE ZOON.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennisdat zij in hunne vergadering
van 7 Februari ingewilligd hebben het verzoek van H. B.
GRANSJEAN, smid alhier, om vergunning tot het vestigen
eener grof- en hoefsmederij in bet perceel aan de Achterstraat,
No. 41.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, P. BRUINVIS DE LANGE, 1°. B.
8 Februari 1888. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
DUITSCHLAND. Te San Eemo was den 8, des
avonds, het gerucht ir, omloop, dat de moeie) ïjkheid in
de ademha ing van den duitschen kroonprins merkbaar
toegenomen was en zouden de geneesheeren besloten
hebben, ocm adellijk tot de lucht; ijpsnede over te gaan,
omdat elk uitstel eene verstikking dreigde te veroorzaken.
E ij k s d a g. De begrootinsscommissie keurde den 7
het wetsontwerp tot het sluiten eener leening van
168 000.000 ten behoeve van de landweer onver
anderd goed.
Den 8 is het wetsontwerp betreffende de legerher-
vorming bij derde leningzonder beraadslagingin
zi;n geheel aangenomen.
Het slot van Prins Bismarck's rede op den 6 luidde
als volgt
„Wij, duitscners, vreazen God en anders niets in
„de wereld. (Levendige toejuiching). En de godsvrucht
„is het, die ons beweegt den vrede te waardeeren en
„te behouden Wie eehler toch den vrede verstoort,
„zal tot de overtuiging bomen, dat de vaderlandsliefde,
„waarmede in 1813 de geheele bevolking van het toen
„uitgemergelde Pruisen zoo geesidriftig ten strijde uit
rukte, een gemeenschappelijk bezit van het ganacbe
„duitsehe vo k is en dat hij, die dat volk aantast, haar
„a s ééo man gewapend zal vinden, en iederen soldaat,
„met het vaste geloof in het hartGod zal met ons zijn
Daar de vergadering spoediger geëindigd was dan
waarop men gerekend had, moest prins Bismarck, wiens
rijtuig nog niet gekomen was, te voet caiir zijn huis
Vijf politie-agenten waren noodig om hem een weg te
banen door de menigte die hem juichende naar zijne
woniDg vergezelde terwijl het rijtuigverkeer in de stra
ten welke hij doorging, bepaald gestremd was.
FRANKRIJK. Al'e bladen bespreken prins Bismaick's
reder >ering in den Eijksdag. Het Journal oes üébats
gelooft, da" deze rede Europa, dat sedert drie dagen in
ongerustheid verkeeide, gerust zal stellen, want de
woorden des kanseliers waren bijzonder vrede'ievend.
De Paix vindt haar vredelievend maar is daardcor
niet verrast, want zij was er op vimrbereid.
De Figaro beschouwt haar als vredelievend omdat
daarin de vredelievende bedoelingen wordeD uitgesproken,
welke Bismarck volgens zijn zeggen koestertmaar
geruststellend vindt dat blad haar niet, wan men vindt
44)
„De teleurstt llmg, waarop ui| doelt is, vergeten. Moge
de wond al een hdteeken hebben achtergelaten, bloeden
doet zij niet meer. Maar gij verzocht mij u te vertellen
wat mij al zjo wedervaren is en ik wil daaraan gaarne vol-
doen; de veranderde loe.-iand, waarm ik u wedervmd t-D
die mij een bewijs te meer schijnt voor de juistheid van mijn
oordeel over hrt leveD der gioote wereld, beeft my 10
eene stemming gebracht waarin ik zonder bitterheid
de droevige ervaringen var. nnju verleden kan gedenken
De jonker nam nog eeneo teug en begon daarna te
verhalen, hoe h;j do.ir toedoen vaü mevrouw von Beau-
buisron in dienst getreden was van het bof der prinses
van Orleans en hoe a lengs de hooggaande golven van het
Parijsehe leven hem har den medegesleept hoe bij door
een zeldzaam toeva' achter de samenzwering vau Cella-
mare en den heitog van Ma-ne gekomen was, hoe de
kuiperijen van den baron on Neuhofl hem bet voor werp
zijner liefde gekost hadden en hoe hij eindelijk, nauweliikr
uit de gevangenis ontslagenten tweeden male den speur
honden van Dubois in handen gevallen en in de Bastille
opi esloteD was.
„O ik zal die dageo met licht vergeten 1" ging
Kraohwitz voort en de herinnering aan dien vreeseiyken
fyd joeg tem op nieuw vau opgewondenheid het bloed
naar de wangen. „Is kwam juist van Amélie 8 sterfbed,
toen Valarède die schurkachtige spion van Dubois,
tbi) te midd-n van eenen volksoploop op straat
gevangen nam. Ik begreep niet, waarom men mij
op nieuw de vrijheid beDam en in bevigen toorn ver
langde ik zonder uitstel voor deD rechter te worden
geleid. Men lachte mij uit od bracht mij zonder ver
hoor in eene donkere cel. Gelukkig dat Niko bij mi; bleef,
die zijn bitter lot geduldiger kon dragen dan ik. Het was
daarin niet de minste geruststelling voor de toekomst.
Volgens den Intransigeant blijkt, dat de openbaar
making der bepalingen van het duitsch-oostenrijksche
vei bond meer gericht is tegen Frankrijk dan tegen
Busland,
De Lanterne trekt uit Bismarck's woorden de ge
volgtrekkingdat men zorgen moet gereed te zijn en
gelooft, dat Busland tot dezelfde slotsom zal komen.
De Radical is van oordeel, dat men niet moet luisteren
naar hetgeen Bismarck zegt maar letten op zijne
daden. Immers hij sluit eene leening tot versterking
van het leger.
De Temps beschouwt de openbaarmaking van het
tusschen Duitschland en Oostenrijk bestaande verdrag
a's eene waarschuwing aan Busland, om Oostenrijk
niet aan te vallen en misschien ij zij nog meer
bestemd om Oostenrijk zelf moed in te spreken
Overigens zal er in Europa geene rust zijnvoordat
men weetot Eusland's tuaschenkomst in Bulgarije voor
Oostenrijk een reden voor eene oorlogsverklaring zou zijn
en of Duitschland het die zaak met Busland alleen zou
aten uitmaken. In welke mate en tot hoever Duitsch
land en Oostenrijk solidair zijn, blijft nog altijd onzeker.
De inschrijvingen ten voordeele van de slachtoffers
tan den brand der Opéra-comique hebben ongeveer
390.000 opgebracht.
De rechter van instructie Athalin heeft de heeren
Wil on Legrand enz. wegens de ridderorde-zaak
oaar de rechtbank verwezen. De zaak zal tusschen den
16 en 18 behandeld worden.
Kamer. Den 7 drong do heer Pelletan bij de
voortgezette behandeling der begrooting in eene lang
durige re e op hervorming der belastingen aan, waarna
de heer de Soubeyran bonapartist, voorstelde, de be-
groot'ng aan de commissie terug te zenden tot het
aanbrengen van verschillende bezuinigingen, welk voor
stal met 390 tegen 133 stemmen verworpen werd.
De algemeene beraadslaging was daarmede geëindigd.
I TALIE. Minister Crispi beeft bij gelegenheid van
de behandeling der begrooting gebruik gemaakt om ook
de buitenlandsche staatkunde ter sprake te brengen.
De staatkundige toestand van Europa was vau dien
aard dat de Italianen geene lijdelijke toeschouwers
kond-n blijven. Uit de openbaarmaking van het duitsch-
oostenrijksche verbond bleek weer, dat behoud van den
vrede daarvan bet eenige doel was en daartoe moest
Italië ook medewerken. Hiervoor was een sterk leger
en eene krachtige vloot noodig, waarvoor natuurlijk
groote uitgaven werden vereischtterwijl tevens aan
zienlijke sommen noodig waren voor openbare werken
en de onderneming in Afrika. Evenwel achtte hij Italie's
hulpbronnen voldoende om deze uitgaven te kunnen
diagen. Daarna werd zooals reeds gemeld is, de motie
van vertrouwen aangenomen.
SPANJE. De Kamer verwierp den 7 met 176 tegm
19 stemmen het voorstel der conservatieven, waarin de
ihimaa—m
in den tijd, toen Dubois de ieden dier beruchte samen
zwering onschadelijk maakte; de Bastille zat opgepropt
met hooggeplaatste gevangenen, zoodat onsgewone
luieen ellendig hok waarin men anders alleen de
grootste misdadigers opsluit, moest worden aangewezen.
In dit beestenkot hebben wij samen maanden achtereen
opgesloten gezeten. Eiken dag herhaalde ik den cipier,
dat wij wederrechtelijk van onze vrijheid waren beroofd
en smeekten wij hem der bevoegde macht mede te deelen,
dat wij met den meesten aandraDg verlangden naar eene
spoedige behandeling onzer zaak voor den rechter.
Doch alles te vergeefs Ten einde raad waagden wij
eindelijk eenen roekeloozen stap; wij poogden te ont
vluchten. Ons plan was vrij slim en handig ontworpen,
maar onze gevangenbewaarder was slimmer en handiger
nog dan wij. Wij werden op heeterdaad betrapt en
men bracht ons in eene andere gevangenis die nog
ellendiger en vunziger was dan de vorige en waar
wij in ketenen geklonken werden. Toen was het ge
daan met m.^nen moed; eene stomme vertwijfeling greep
mij aan gepaard aan sombere zwaarmoedigheid. Ik
was den waanzin nabij en zonder bet gezelschap van
Niko, die mijne wegstervende hoop altijd weder wist te
doen opleven zou ik zeker krankzinnig geworden zijn.
In eindelooze verveling kroop de tijd voortik sloeg
er geen acht op en wist zelfs met meer of wij sedert maan
den of jaren in den kerker smachtten. Nog bleef myn
sterk lichaam bestand tegen de ontberingen die wij
leden en dus bracht de dood evenmin verlossing. Ein
delijk daagde er redding op Onze cipier bracht ons op
zekeren dag nieuwe kleederen en deelde ons mede, dat
wij een verhoor zouden ondergaan. Wij werden voor
de rechters gebracht, men ondervroeg ons en sprak
ons vrij. Deze plotselinge omkeer in ons lot was te
sterk voor mij; eene heftige koorts greep mij aan, waar
van ik sleet ts langzaam genas. Toen ik eindelijk mijne
krachten had herkregenwus mijn eerste werk eene
klacht in te dienen over mijne onrechtvaardige gevan
genzetting. Ik begaf mij onmiddelijk naar mijne oude
houding der regeering bij het onderdrukken der onge
regeldheden in de kopermijnen van Eio Tinto werd
afgekeurd. Bij de aldaar plaats gehad hebbende rust
verstoring was de orde hersteld door vuur te geven op
de duizenden arbeiders, die bijeengekomen waren, waar
door 13 mannen gedood en 14 gekwetst werden. Het
bestuur der mijnen schijnt iets toegegeven te hebben
aan de eischen der arbeiders.
In de Kamer hield de heer Casteiar, republikeinsch
afgevaardigde, eene lange redevoeringwaarin hij den
toestand der Vereenigde Staten vergeleek met dien der
europeesche staten die het meeste uitgeven voor krijgs
zaken. De algemeene gedruktheid welke in Europa
beerschtweet hij aan de oorlogzuchtige staatkunde
welke naar veroveringen streeft en waardoor Duitsch
land in tegenstelling gebracht is met de liberale staat
kunde in 1830, dank zij de overeenstemming tusschen
Frankrijk en Engeland, in Europa ingevoerd.
Mocht een oorlog in Europa uitbreken, dat) achtte hij
Spanje's onzijdigheid noodig. De regeering bhjve onzij.
d/gmaar de openbare meening blijve er op aandringen,
dat men zich ontwapene en Elzas en Lotharingen aan
Frankrijk worde teruggegeven.
Betreflende Marokko stelde hij voorde onschend
baarheid van dit land als een onbetwistbaar internatio
naal feit aan te nemen, zoodat noch Spanje, noch eene
andere mogendheid Marokko een deel van zijn gebied
kunne ontnemen. Overigens beveelt hij, ten opzichte
van Afrika een vergelijk met Frankrijk aan.
Dat Italië een verbond had gesloten met de noorde
lijke staten keurde hij zeer af, maar daarentegen wenschte
hij de Italianen geluk met de vrijheid welke zij den
Paus toestaan. Hij zou het wenschelijk achten, indien
de Paus afstand deed van zijn aanspraken op de wereld
lijke macht.
Deze rede werd zeer toegpjuicht.
BULGARIJE. Vorst Ferdinand is met prinses Clé
mentine te Sofia teruggekeerd. De ministers het ste
delijk bestuur en eene talrijke menigte wachtte hen aan
het station op en ontvingen hen met luide toejuichingen.
EUMENIE. Bij de verkiezingen voor de Kamers is
de regeeringspartij in de meerderheid gebleven. Geko
zen zijn 116 leden der regeeringspartij, 43 der opposit e
en 5 onafhankelyken terwijl 19 herstemmingen moeten
plaats hebben.
TURKIJE. De Sultan heeft de overeenkomst betref
fende het Suezkanaal met de reeds bekende daarin ge-
brEchte wijzigingen bekrachtigd.
De kantonrechter te Hoorn heeft den 3 een in
gezeten dier gemeentedie terecht stond wegens het
ter verspreiding in voorraad hebben van drukwerken in
een vorm, die ze op muntspeciën doet gelijken, ontslagen
van rechtsvervolging.
aa^i—
beschermster hertogin Elisabeth Charlotte die in het
geheel geen vermoeden had gehad, dat ik gevangen zat
en geloofde, dat ik, als lid van het vernietigd comp'ot,
naar Duitschland was gevlucht. Do hertogin toonde de
grootste belangstelling in mijne zaak. Na onderzoek
bleek hetdat Dubois vreezende dat ik de samen
zweerders nog ter elfder ure van het mislukken van
hun plan zou op de hoogte stellen, bevolen had mij in
verzekerde bewaring te brengen. Aangezien ik, tengevolge
mijner onzalige poging tot ontvluchten, naar een ander
gedeelte der Bastille was overgebracht dan waar de
samenzweeders zaten geschiedde het ongeloofelyke feit,
dat men mij vergat. Dat, hertog, is de gerechtigheid,
dat zijn de beroemde rechtstoestanden in het hoog gepre
zen land der beschaving in Frankrijk Men had mij
en Niko vergeten, men had ons uit onachtzaamheid bijna
achttien maanden in eenen ellendigen kerker laten ver
smachten en misschien hadden wij er ons geheele
leven kunnen zitten, wanneer men niet van andere zijde
aan ons herinnerd was. De bankier Tuiler in Kenlen,
die mijne geldzaken regelt, moest mijn plotseling
verdwijnen uit de wereld noodzakelijk opmerken. Aller
eerst informeerde hij bij den hofmaarschalk van de
hertogin naar mijne verblijfplaats eu wendde zich, toen
men hem mededeelde dat ik sedert een jaar niet meer
aan dit hof verbonden was tot den prefect van politie
te Parijs. De vereischte navorscbingen braebten nu
eindelijk aan het licht, dat ik den 19 December 1719,
's middags om één uur in vrijheid gesteld en den
zelfden dag 's namiddags zes uur weder in de Bas
tille gi bracht was. In tomelooze woede en tegen den
welgemeeaden raad der hertogin die mij oprechte
deelneming betoonde in mijne rampen diende ik zon
der uitstel bij bet hooge gerechtshof eeue aanklacht
in tegen minister Dubois kapitein Valatède en den
markies de Launay gouverneur der Bastille, en ver
zocht tegelijkertijd een bizonder gehoor bij den prins
regent, met het doel hem de ongeloofelijk laaghartige
behandeling, die mij ten deel gevallen was, af te schil-