Mr. W. van der Kaay. No. 25. Negentigste Jaargang. 1888. ZONDAG 26 FEBRUARI. ALmaliatli's nalatenschap. Dit nummer bestaat uit twee bladen. EERSTE BLAD. FEUILLETON Prijs der gewone Advertentiën: a"at fiinucnlaub. ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80 J franco door het geheele rijk f 1,— De 3 nummers f 0,06. ARxa^ï Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERM». COS- TEE ZOON. Zooals wij in ons vorig nummer reeds meldden werd in de den 23 te Sebagen gehouden vergadering van de Centrale Liberale Kiesvereenigingmet 175 van de 226 uitgebrachte stommen candidaat gesteld voor het lidmaatschap der 2e Kamerwaarvoor de verkiezing zal plaats hebben op Dinsd&g 6 Maart, de beer De diseussiën op deze vergadering waren geheel van lokalen aardn.l. over de rechtsvraagof de vermindering van de wik- en weegloonen geschieden moet door eene wijziging van de gemeentewet wat de heer van der Kaay voorstaatof bij afzonderlijke wetwat het gevoelen van anderen is o. a. van den heer Rutgers van Eoozenburg. Want dat de ver mindering binnen kortoren of langeren tijd geschieden zal en moet, stond bij voorstan ders van beide stelsels vast. Politieke vraagstuk ken kwamen er niet aan de orde. Met het oog daarop, meenen wij te kunnen volstaan, met de rede van den beer M. Cohen Stuartbij den aanvang van het debat over de candidaten uitge sproken weer te geven. Daarin wordt het gevoelen van de groote meerderheid van de leden der Centrale Kiesvereeniging, en wij twijfelen niet ook dat der meer derheid van de liberale kiezers, met zooveel juistheid uitgedrukt, dat wij baar in haar geheel laten volgen: Het bestuur voldeed aan ons verzoek, om de beide afgevaardigden van het vroegere kiesdistrict Alkmaar uittenoodigen tot openbare bespreking van eenige hoofdvragen van ons staatkundig leven. Velen uwer hebben een of beide vergaderingen be zocht en zij die at voorrecht hebben gemist, hebben door het verslag der bespreking door mr. W. van der Kaay, en door het geheel opnemen der redevoering van mr. I. A. Levy in de Albmaarsche Courant en andere bladen, gelegenheid gehad beider denkbeelden te leeren kennen. En die denkbeelden waren zóó volkomen in overeen stemming met wat sedert jaren het algemeen heerschend gevoelen der vroegere centrale kiesvereeniging was; en zij werden door beiden, zóó duidelijk uiteengezet, zóó krachtig bewezen, zóó welsprekend weergegeven en verdedigd dat velen onzer betreuren dat de ver deeling van het dist:iet ons de gelegenheid beneemt, om beiden opnieuw als onze afgevaardigden naar 's lands vergaderzaal te zenden. Wij mogen echter, hoe moeielijk de keuze ons valle, thans slechts één hunner candidaat stellen 1 Ons bestuur mag, naar bet thans aangenomen be ginselgeen voordracht van candidaten doen! 50) Het onderhoud werd niet verder voortgezetwant de weg boog zich om een kolossalen rots been. Hier ontrolde zicb voor Hans Kasper's oogen een nieuw eigenaardig tafereeldat in hooge mate zijne opmerk zaamheid trok. Het tot dusver zeer smalle pad ver breedde zich plotseling, steeg daarentegen veel sterker en was dicht bezaaid met kleine rotssteenen en rots- schil ersdie den gang der muildieren zeer be- moeielijkten. Cactuseen en verschroeid struikgewas hadden tot nog toe eenig leven verspreid over de randen en hellingen der rotsen nu echter verdwenen ook deze laatste herinneringen aan den weelderigen plantengroei van Andalusie; huiveringwekkend doodscb, leegmaar toch nog verheven in zijne droefgeestige verlatenheid breidde zich het landschap uit. De zou was ondergegaan en in het oosten was reeds de bleeke schijf der maan boven den horizon gerezen toch was op de hoogte, die zij bestegen de dusternis niet geheel ingetreden. Er heerschte een zonderling schemerlicht hier boven mat en kleurloos als een dunne nevelsluier, als de dampen die iD eenen zomernacht uit de aarde opstijgen. Zwijgend zette de kleine karavaan hareu tocht voort. Naarmate de maan rees en de hemel al flauwer en flauwer verlicht werd door de laatste stralen der zon werd het lichter om hem heen. Alleen de reusachtige, spookachtig gevormde rotsblokken rezen als zwarte ge stalten op aan beide zijden van den weg. Yan tijd tot tijd werd de maan door een wolk befloerst en haar licht gedempt tot eene matte schemering. Na eenigen tijd kromde de weg zich weder naar rechts. Weinige schreden voor deze buiging meende Onze verantwoordelijkheid is te zwaarder! De zoo talrijk opgekomen persoonlijke leden en de afgevaar digden der met ons aangesloten kiesvereenigingen, die hier niet verschijnen met een imperatief mandaat moeten thans, door geheel vrije beraadslaging en door vrije stemming de moeilijke keuze doen 1 Wat is de toestand? De staatkundige gevoelens van beide mannen zijn zóó gelijk of zóó na aan elkander verwantdat er wat de richting betreft, eigenlijk tusschen beiden geen verschil bestaat. Beiden zijn mannen van karakter en van buitengewone bekwaamheid, en, is er verschil in beider eigenaardige talenten, vermoedelijk zou geen onzer den moed hebben op grond daarvan eene zelfstandige keuze te doen 1 Vergelen wij bet niet! Juist daarom is thans de ons gestelde vraag: Be- staat er voor ons eene gegronde reden om een anderen vertegenwoordiger te verlangendan den mandie jaren lang onze afgevaardigde was, die voortdurend ons aller vertrouwen genoot, en zeer zeker, ook door zijne politieke tegenstandersonder de beste der Kamer leden wordt geteld Gelooven wij in ernst, dat in bet district de stemming zóódanig is dat wij door verandering, meer stemmen voor onzen candidaat zullen verkrijgen? De omstandigheden waaronder wij thans den strijd moeten voeren, zijn hoogst moeilijk. De groote uitbrei ding van het kiesrecht heeft in menige plaats de gelede ren van onze tegenpartijen uitermate versterkt, en cle wijze waarop de verkiezing geschieden zal doet boven dien grooter opkomst van stemmen verwachten. Mogen wij, met het oog op dat alles, gehoor geven aan persoonlijke gevoelens van enkelen, mogelijk verschil omtrent bloot plaatsel.jke vraagstukken bij anderen Neen! Dat alles dwingt ons tot de grootste voor zichtigheid, maar tevens tot standvastigen moed. leder wankelen moet worden vermeden 1 In het openbaarmet gelegenheid tot debatvoor eene talryke schare, ook van andersdenkenden, hebben de heeren van der Kaay en Levy bunne en wij mogen er bijvoegen onze staatkundige beginselen blootgelegd. Hebben wij daardoor moediger en opener onze vlag ontplooid dan de tegenpartijenwij moeten ver- boeden dat in het optreden van beide personen zou kunnen worden gezien de ijdele praal van een tour- nooi spel. Daarvoor staan zij te boog daarvoor staan wij te hoogen daarvoor staat het groote belang van ons volk te hoog. Er zijn voor ons Diet opgetreden twee mannen, die kwamen om elkander te bestrijden, maar twee mannen die ieder, naar de hun verleende gaven, kwamen, om ons op te wekken tot ééndrachtige veraediging van een en de zet)de vlag. Aan de waarde van dat optreden zouden wij te kort Kracbwitz een halfgedempte schrille schreeuw te booren, misschien den lokroep vau eenen nachtroofvogel, die op buit u t was. Men had de buigiDg van den weg bereikt. Hier echter ontsnapte den jonker een luide kreet van vsr- rnssing van schr k en ontzetting die bij Niko weer klank vend. Voor ben lag de weg zicb badende in den zilveren maneschijn maar de beide gidsen die vooraangereden hadden, waren verdwenen verdwenen, alsof de aarde hen had verslonden. „Wat moet dat voor den duivel beteekenen riep Kracbwitz uit. Z.jne oogen bliksemden en zwierven in alle. richtingen over het landschap, „De pistolen te voorschijn, Niko! Span de banen 1" De bochel antwoordde niet hij richtte zich hoog op in den zadel en omvatte met vaste hand de greep der wapens. Een oogeDblik later werden Krachwitz en Niko ter aarde geslingerd. Beiden haddeD plotseling een brandend gevoel van pijn san den bals bespeurd en daarop hunne bezinning verloren. an achteren, uit de schaduw der rotsen was de lasso dat vreeselijke vangwapen dat de Spanjaarden in Mexico van de oorspronkelijke be woners van Amerika hadden leeren kennen en gebruiken, hun om den hals geslingerd en bad die hun de kracht en de bezinning tot verzet ontroofd. Toen Kracbwitz weder bij zijn kennis kwam zat hij rechtop, met den rug, tegen den rotswand leunende, op eene groote, platte steen. Zjjn eerste blik schonk hem de geruststellende overtuiging, dat op eenigen afstand van hem, Niko zoowel als zijn beide gidsen mpt gebon den armen op den grond lagen. Zijn eigen banden en voeten bad bij nog tot zijne vrije beschikking, maar de beide pistolen in zijnen gordel en het ronde spaansche werpmes waren hem afgenomen. Zeven avontuurlijke gestalten in wonderlijke phan- tastiscbe kleeding, maar ieder afzonderlijk met een vnurroode sjerp om de heupen vormden een halven kring om de gevangenen. Op den achtergrond doen, door hier, als elders geschied is bljjk te geven van twijfel en onzekerheid. Spelen met eigen naam en waardigheid of met dia van anderengeschiedt maar al te vaak in den ver kiezingsstrijd, en is een ramp voor het vaderland. Wij moet9n ons daarvoor hoeden en mocht men ons vragen Waarom werd Mr. van der Kaay en niet Mr. Levy uw candidaat dan moet ons open en manlyk antwoord zijn omdat zij beiden in ons oog zulke uitstekende volksvertegenwoordigers zijn, dat wij aan onze en hun beider waardigheid verplicht waren hem te kiezen die ons reeds jaren lang zóó goed heeft vertegenwoordigd dat zelfs een man als Mr. Levy zal moeten erkennen dat er voor ons en 's lands algemeen beiang, geen enkele gegronde reden bestaan kan om eene verwisseling van vertegenwoor diger te wenscheti of te gaan beproeven. STATEN-GENEEAAL. Tweede Kamer. Den 22 werden achtereenvolgend aangenomen de ontwerpen I. tot naturalisatie van J. Th. Peek en 7 anderen; 2. be krachtiging van provinciale heffingen in Friesland, Zuiiholland en Limburg; 3. naturalisatie van W. A Bary en 8 anderen; i. de conclusie omtrent de rekeningen nopens de jongste con versie van staatsschuld 5. de bekrachtiging van den verkoop van grond te Bergen op Zoom. alle zonder hoofdelijke stem ning; 6 idem te Breda; dit ontwerp werd aangenomen met A3 tegen 8 stemmen. Daarna hield de heer Smeenge zijne interpellatie over het spoorwegongeval te Ruinerwold. Hij meende gerech tigd te zijn, dit noodlottig ongeval te hespreken, daar hij woonde in de nabijheid der plaats van de ramp en een lid van zijn gezin daarbij geweest is. De onmiddellijke oorzaak van het ongeluk is gebleken uit een d&gbladbericht, na de aankondiging der interpellatie opgenomen. Zijn doel wasder regeeriug ge legenheid te geven inlichtingen te verstrekken en om de indruk weg te nemendat men van regeeringswege en van de zijde der spoorwegbesturen niet alles zou doen tot voorkoming van ongelukken. Hij gaf een uitvoerige schets van het ongeval op eene plaatswaar üij drie kwartier na het ongeval verscheen. Men begreep niet, dat daar een ongeluk kon gebeuren. Zijn indruk was dadelijk dat men op den sneltrein zijne plichten niet had nagekomen. Het personeel van den anderen trein moest te Ruinerwold den sneltrein laten voorbij?aan en kon niet weten, dat de sneltrein den wissel zou voorbijgaan. Het heeft, zelfs, toen het een ramp voorzag, al het mogelijke gedaan om het gevaar te verminderen. De eenige getuige van den sneltrein is de machinistleerling Timmer, maar deze heeft belang bij de ver bloeming der juiste toedracht. Hij behandelt verscheidene punten en stelt deze vragenIs het niet wenscaelijk bij het verleggen van kruisingen meer voorzorgsmaatregelen te nemen dan tot nu toe het geval is Is het niet wenschelijk op stations als Rui nerwold meer personeel aan te stellennu gebleken is dat er omstandigheden kunnen zijn, die eene nakoming van alle voor schriften onmogelijk maken Is het niet gebleken, dat de ver- bandkisten op de treinen in de meeste gevallen doelloos zijn, en die op de stations niet beantwoorden aan de eisehen der wetenschap, terwijl de brancards door eene kleine verandering meer aan het doel kunnen beantwoorden, en het stationeeren van speciale wagens voor het vervoer van gewonden op ver schillende plaatsen hoogst wenschelijk is? Wat denkt de regee- merkte Krachwitz nog eenige andere kerels op die de wacht hadden over samengekoppelde muilpaarden en voor hen stond een reusachtig gebouwd man, wiens opvallend voornaam gelaat prijkte met een zwaren grijzen baard. Voordat Krachwitz, wiens hals door het aanrijgen der lasso nog altijd heftige pijn deedzich helder in zijn toestand kon indenken, had de man die voor hen stond, reeds het woord gevat. „Wij moeten u om vergeving smeeken, sennor", sprak hij met een lichte buiging en met eene vluchtigen glimlach „dat wij uw reisplan op ietwat hardhandige manier in duigen hebben geworpen. Overwegingen van bijzonderen aard, welke u intusschen moe'elijk kunnen boeien, hebben ons daartoe gedwongen. Wij verzoeken u dringendu gewillig en zonder tegenweer te voegen naar wat wij bevelen gij zult als een gentleman be handeld worden evenwel zult gij u moeteu onderwer pen aan de noodzakelijkheid, om tot morgen drie uur onze gevangene te blijven. Mag ik zoo vrij zijn u te vragen of gij al gesoupeerd hebt By deze op ietwat spottenden toon gesproken woor den werd het er niet beter op met het slechte humeur des jonkers. Hij wierp den spreker een donkeren blik toe en antwoordde schouderophalend „Vergun mij allereerst, mijn eerwaarde, onbekende heer, n mijn spijt uit te drukken dat ik u niet met de wapens ant woorden kan op uwe honende woorden. Men heeft mij, nadat ik op arglistige en schelmachtige wijze ben over rompeld, mijn mes en mijne pistolen ontfutseld, zoodat ik niet in staat ben op gentlemansmanier rekenschap van u te vragen. Zoolang mij mijne wapenen ontbreken ben ik gedwongeD, de handelwijze van u en uwe kor nuiten tegenover mijn persoon een echt roover- achtige te noemen." Een lichte blos vloog over het gelaat van den ouden grijskop. Wordt vervolgd

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1888 | | pagina 1