No. 33.
Negentigste Jaargang.
1888.
WOENSDAG
Alinaiiadi's nalatenschap.
FEUILLETON
\k MAART.
JL
SuitettlAub.
Prijs der gewone Advertentiën:
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door
het geheele rijk f 1,
De 3 nummers f 0,06.
DXJITSCHLAND. Dit de latere berichten ontrent
de laatste leveneuren van Keizer Wilhelm blijkt, dat hij
zieh den 9 ca de flauwte welke hem te 5 u ren des
namiddags overviel en na verstaan te hebben de door
den hofprediker Kogel voorgelezen gebeden, 'jestaande
uit verschillende bijbelteksten, met piins Wi ihelm nog
den staatkundigen toestand besprak, waarbij aij o. a. ver-
klaarde, overtuigd te zijn, dat het niet tot een oorlog
met Rusland komen zou en dat men met den Keizer
van dat rijk in vriendschappelijke betr ekking moest
blijven. Toen zijne dochter, de grootherto ,gia van Baden,
hem verzocht zich niet door spreken te vermoeien
antwoordde hij dat hij geen tijd meer had om moede
te zijn. Hel laatste stuk, dat hy te ekendewas het
besluit tot sluiting van den Rijksdag, dat thans alle kracht
verloren heeft. Niettegenstaande Bism arck hem verzocht
zyne krachten te sparen en dat stuk alleen met de letter
W te teekenen, teekende hjj voluit „Wilhelm." Prof.
Reinhold Begas nam te 10 uren, anderhalf uur na het
overlijden, een afgietsel van het golast, Anton Werner
eene schets in kleuren t terwijl nog eene pbotograpbie
van het lijk werd gemaakt. Den 10 werd de eerste
•kerkelijke treurdienst gehouden r;u den 11 een tweede,
die' door meer personen bijgewoond werd dan de eerste.
Den 12, nachts 1 uur, werd het lijk, gekleed in de
uniform van het eerste regiment der garde, door 32
onderofCcieren teaschen twee rijen soldaten ieder met
een fakkel in de hand, naar do Domkerk overgebracht,
waar het voor allen op een praalbed ter bezichtiging
is gestéld, zonder toegangkaarten. Den 12 werd de
Dom reeds door duizenden bezocht. De voorzitter van
den Rijksdag behoorde onder hen, die eene lau wei krans
medebrachten. Den 16 zal het lijk te Charlottenburg
bijgezet worden. Bij de lijkopening werden duidelijke
sporen van blaassteen gevonden.
Den 10 is Keizer Frederik met zijn gezin te 9 uren
10 minuten uit San Remo vertrokken nitgele'd door
eene talrijke volksmenigte, die levendige geestdrift aan
den dag legde. Hij bad een rustigen nacht doorgebracht
en het weder was zeer zacht. De Koning van Italië,
die hem in eene depêche begroet had als den voort
zetter van de roemrijke 1 opbaan zijns vaders en waarop
de Keizer geantwoord had, dat Italie's vriendschap hem
tot grooten troost strekte in zyne droefheid had te
San Pier d'Arena een onderhoud m6t hem. De Koning
ging in dea salonwagen, terwijl minister Crispi en het
gevolg op den perron bleven. Na verloop van tien
minuten werden ook zij binnen genoodigd. Te Milaan
werd de Keizer begroet door den hertog van Aosta
die een kwartier bij hem bleef. De prnisische ministers
reisden hem op zijn bevel tot Leipzig te gemoet. De
Keizer en de Keizerin ontvingen prins Bismarck en
zijnen zoon Herbert met groote hartelijkheid en voor
komendheid. Vóór het station te Potsdam tot
50)
Garciloso sloot weder de oogeu en trommelde met
de magere vingers zacht en gelijkmatig op bet bontge
kleurde dek. Krachwitz zat met bleek gelaat voor hem;
de kring van geheimzinnigheden, waarin tij zich ver
ward zag, scheen zich al dichter en dichter om hem toe
te sluiten. Hij legde zijne hand op het gloeiende
voorhoofd, als om de wilde gedachten, die daarin
broeiden in toom te houden en richtte den blik op
het open vensterwaardoorals een troost uit den
hemel, het zonlicht in helle kleuren naar binnen stroomde.
„Gij sprnnkt van een zeker dokument dat gij ont
vangen badt sennor", sprak Krachwitz eindelijk. „De
naam van Pa-quita's moeder moet u dus bekend zijn."
„Zeker, deze naam Inidt Anita Serabella Ljomaree!"
„Anita?" Krachwitz kon eenen uitroep vnu verras
sing niet terughouden. „Eu hoe heette hare vriend,
de schilder
„Bartholomeo Lecco."
Krachwitz stond haastig op en trad naar het open
venster. Hij wilde den zieke het zien van zijn
bleek gelaatwaarin zijne hevige gemoedsbewegingen
zich weerspiegelden, besparen, ten einde diens opgewon
denheid geen nieuw voedsel te verschaffen. „Anita
Dat was immers de naam, dien zijn oom, de graaf van
Sedkerka, stervend had uitgeroepen tegenover het portret,
dat door de treffende gelijkenis met Pasquita den
jonker eens zoo zeldzaam had getroffen hetzelfde stuk,
waarop de schilder zijn fecit Bartb. Lecco" had ge
penseeld. Met de snelheid der gedachte stond Hans
Kaspar het Bienecker slot met de vreemduitziende
kamer van den ouden Selbilz weder beider voor den
geesten zag hij zich zelf in zijne verbeelding weder
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERM». COS'
TER ZOON.
dioht aan de rails was een met floers behangen tent- i
vorenig paviljoen opgericht, van waar de Keizer uit den
salonwagen naar het rijtuig ging. Elke ontvangst aan
het station bleef op last des Keizers achterwege. Hij
omhelsde den kroonprins, die tegenwoordig was. Niet
tegenstaande eene zware sneeuwbui was eene talrijke
menigte langs den weg geschaard, welke hem luid toe
juichte. Het rijtuig werd vóór en achter begeleid door
afdeelingen der lijfwacht.
Prins Wilhelm die nn kroonprins is geworden is
27 jaren oud, gehuwd met prinses Augusta van Slees-
wijk-Holstein eu heeft 4 jongenswaarvan de oudste
6 jaren is.
Op bevel van Keizer Frederik is, in overeenstemming
met den wenscb zijns vaders het lijk gekleed in de
uniform van het eerste garde-regiment en met den
veldmantel omgehangen. De eerewacht bij het lijk ten
paleize was opgedragen aan de generaals en de vleu
geladjudanten, die elkcar om de zes uren aflosten. In
een zijvertrek hielden een kamerdienaartwee jagers
en lakeien de wacht.
Den 12 bracht Keizerin Vio'oria met hare dochters
aan de Keizerin-weduwe Augusta een bezoek.
Het bericht van den 12 omtrent den gezondheids
toestand des Keizers meldt, dat de Keizer, ondanks de
vermoeiende reis en de aandoeningen der laatste dagen,
een zeer goeden nacht doorbracht. Hij gevoelde geen
pijn en de ademhaling was onbelemmerd. De plaatselijke
verschijnselen bleven onveranderd. Op zijn bevel zullen
van tijd tot tijd berichten worden uitgegeven.
In eene avonduitgave van den Staatscourant is eene
proclamatie van den 12 opgenomenwaarin bet vol
gende gelezen wordt
„Veilig op eigen kracht steunend, staat Duitschland
geacht in den raad der volkeren. Het wenscht slechts
de gewonnen vreedzame ontwikkeling te blijven genieten.
Dat dit zoo ie, zijn wij aan Keizer Wilhelm verschuldigd.
„Doordrongen van de grootheid der taak, welke op
mij rust, zal het mijn uitsluitend streven zijns het werk
voort te zotten in den geest, waarin het werd gegrond
vest, namelijk Duitschland tot een bakermat van den
vrede te maken, en in overeenstemming met de ver
bonden regeeringen zoomedo met de grondwettige
organen van het duitsehci rijk, de welvaart van Pruisen
en van de duitsehe landen te bevorderen."
De Staatscourant van den 12 bevat een schrijven van
den Keizer aan prins Bismarck, waarin hij, onder warmen
dank aan de trouwe en moedige raadgevers, de voor-
naamste gezichtspunten ontwikkelt, welke der regeering
tot richtsnoer moeten dienen De grondwettelijke rechts
verhoudingen in het rijk en in Pruisen moeten zich
verder bevestigen in den eerbied en de zeden van het
volk. In het rijk moeten de grondwettige rechten der ver
bonden regeeringen even nauwgezet in bet oog wor
den gehouden als die van den Rijksdag; van beide is
gelijke eerbied voor de rechten des Keizers te vorderen.
Verder wordt nadruk gelegd op de handhaving der
peinzend voor de geheime nis, versierd door de beel
tenis van „Anita." En weer klonk hem des grijzen
rentmeesters waarschuwende stem in de ooren „Dat
geen zondig vrouwenoog uw hart vroegtijdig bederven
en uwen geest benevelen moge zooals bij hem
bij bem
Een hoestbui van den zieke noopte den jonker zich
om te wenden.
„Het gaat reeds voorbij blijf maar", kuohte
Garciloso en weerde Krachwitz af, toen deze hem wilde
ondersteunen. „Gij scheent in gedachten verdiept te zijn,
jonkerhebben mijne mededeelingen eenen slechten
indruk op u gemaakt en uw hart met wantrouwen
vervuld
„Met wantrouwen Bij den Hemelneen sennor
Integendeelik kan u niet genoeg danken voor het
vertrouwen, dat gij mij geschonken hebt. Ik zal geece
moeite en kosten sparen om den sluier op te lichten,
die over Paequita's geboorte ligt."
„Doe dat, jonker; de Hemel zal daarbij uwe schreden
richten. Alleen beloof mij één ding „wijdt Pasquita
eerst na mijnen dood in ons geheim. Ik heb niet
lang meer te leven en in do weinige oogenblikhen
die mij nog resteD, zoude ik wenschen, dat Pasquita in
mij nog haren vader zag. Wanneer zich het grat boven
mij gesloten heeft, mag zij vernemen, dat ik dat niet was."
Onder deze woorden van den ouden professor was
Krachwitz de kamer op en neder gewandeld. Nn
evenwel bleef hij staan voor het bed van den zieke en
antwoordde ernstig: „Wanneer het lot mij gunstig is
en mijne waarschuwingen met een gelukkig gevolg be
kroont, zal ik Pasquita niet lang meer in hare dwaling
behoeven te laten. Zoolang ik het geheim van hare
geboorte evenwel niet heb ontdektwil ik baar niet
noodeloos verontrusten."
„Jonker!" riep Garciloso levendig, „ik vraag u ver
geving voor alles, wat ik tegenover u heb misdreven.
Uw goed en edel hart zal mij niet te streng beoordeeien,
dat weet ik. Wees zoo goed, Pa quita binnen te roepen,
opdat ik mij verheuge in uw beider geluk
onverzwakte weerkracht van het rijk op bet beslnit
des Keizers om in het rijk zoowel als in Pruicen met
nauwgezette betrachting van de rijks- en landwetten te
regeeren; op de handhaving van het beginsel van gods
dienstige verdraagzaamheid voor alle gezindheden en
belijdenissen op j,de bevordering van aller streven tot
ontwikkeling van de economische toestanden zonder
dat daaruit echter de verwachting kan geboren worden,
alsof het mogelijk zon zijn, door de staatsbemoeiing aan
alle kwalen der maatschappij een einde te maken.
In het bijzonder moet de aandacht gevestigd zijn op
de opvoeding der jeugd, om een opkomend geslacht te
vormen, dat zich door godsvrucht en eenvoudigheid van
zeden kenmerkt.
Eindelijk wordt in overweging gegeven, ofhetnoodig
zou zijn het opleggen der belastingen door autonomi-
sche lichamen aan eene herziening te onderwerpen en
vereenvoudiging te brengen in de regeling van het bestuur.
Elzas-Lothaeingen. Bij Oberhausbergen zijn den
7 acht werklieden door eene aardstorting verrastmet
het gevolg dat 5 hunner omkwamen.
ENGELAND. Lagerhuis. Het voorstel van den heer
Barthelot tot het benoemen eener commissie, welke belast
zou worden met de zorg voor de verdediging des lands,
werd tot zekere hoogte ondersteund door den heer Ran
dolph Churehill, die met nadruk betoogde, dat ran het mi
nisterie van oorlog eene ongehoorde verspilling heerschte,
blijkbaar o. a. uit het feit, dat dit departement jaarlijks
f 4 800 000 kostte, 639 ambtenaren had en eene leger
macht van 500.000 man leverde, terwijl het duitsehe
ministerie van oorlog f 1910.000 kostte, 503 ambte
naren had en eene legermacht van 3.000.000 leverde.
Wel was de legerbegrooting van Duitschland ruim
f 63 000.000 grooterdoch daarvoor kon het ook 19
legerkorpsen in het veld brongen en Engeland slechts
twee. De engelsche soldaat werd ruimer betaald en
beter gekleed en gevoed, doch daardoor kon het belang
rijke verschil nog niet verklaard worden. Hij achtte daarom
de benoeming eener militaire commissie van deskundigen
wenschelijkwelke commissie zeker binnen zes weken
verslag kon uitbrengen over den toestand. De minister
van oorlog had daar niets tegen, maar verklaarde eene
commissie zooals de heer Barthelot voorsteldevoor
onaannemelijk. Hij verzekerde overigens, dat de ver
sterking der kolenstations in L2 maanden gereed zou
zijn en dat gelijktijdig de versterking der handels- en
oorlogshavens uitgebreid zou worden. Wat het leger
betrof, Engeland beschikte, behalve de militie, de vrij
willigers en het leger in de koloniën, over 124000 man
voor de garnizoenen en 152000 man tot verdediging
van het land. D.t alles kostte het land in 16 jaren tijds
niet meer dan f 336000.000 boven de begrooting,
terwijl Duitsehlaad in denzelfden tijd voor het leger bui
tengewoon uitgaf f 2.544.000.000 en Frankrijk zijne
schuld verdubbelde. Nadat met 250 tegen 75 stemmen
de beraadslaging voor gesloten was verklaard, werd het
voorstel Barthelot zonder stemming verworpen.
-T"iTir~~nn~iicriitt" mm »i .i iwm ■■n umumi _imnui_i_—i
En inderdaad werd hem deze dag een dag van on
eindig geluk na zoovele bange weken. In het verre
westen was reeds het avondrood verbleekt, de nacht
had zijnen slnier over het aardrijk uitgespreid en
nog zaten de beide geliefden onder de met groen om
slingerde waranda en babbelden en koosden. Uit den hof
drongen de liefelijke geuren der bloemen tot hen door,
het klaterende geruiscb der fonteinen werd door de sui
zende avondkoelte tot hen overgedragen en als ter sluiks
glipten de zilveren stralen der maan door het rankende
groen van het klimop en de wingerd.
Eindelijk sloeg het uur der scheiding. Pasquita rustte
aan des jonkera borst en nog nooit had Krachwitz zulk
een oogenblik beleefd. Alleswat hij in zijn veel
bewogen jeugd te lijden en te strijden had gehad, zonk
weg voor het geluk en de weelde van deze omhelzing.
„Ik heb je altijd liefgehad, Hans", fluisterde Pasquita,
„reeds toen ik als kind te Keulen don José's galan-
teriën moest verdragen. Herinnert gij u nog wel den
dag, toen gij het pensionaat verliet, om naar het kasteel
van uwen overleden oom te verhuizen en weet gij
nog wel van do serenade, die gij mij den vorigen avond
hadt gebracht en die zulke slechte gevolgen voor u had
„O, zeker, mijn lieveling", glimlachte Krachwitz, en
ik ben ook bet kleinegeheimzinnige briefje nog niet
vergeten, dat ik in mijnen handschoen vond, toen ik reeds
in het rijtuig zat, dat mij naar Bienock brengen zou
„Het was heel gewaagd en volstrekt niet passend van
mij, maar bij toeval had ik eenige woorden opgevangen
van een onderhoud tusschen don José en mijnen vader,
die ik niet duidelijk verstond en waarvan ik tooh als
hij ingeving vermoeddedat zij u golden dat zij
niets goeds voorspelden en toen vatte ik moed
Krachwitz drukte zijne lippen op het lieve mondje
en zei fluisterend
„Daarvoor moet ik u nog nadrukkelijk beloonen
lieveling I"
