No. 58.
Negentigste Jaargang.
1888.
WOENSDAG
9 MEI.
Wegens den Hemelvaartsdag zal
a s. Donderdagavond de Courant
niet worden uitgegeven.
De IJ itgevers.
Nationale Militie.
Een goed werk.
FEUILLETON.
Almaliadi's nalatenschap.
Prijs der gewone Advertentiën:
©fficiiti (Scöeclte.
78)
(S 1 o t).
ALKMAARSCHE COIJRA\T.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door
het geheele rijk f 1,
De 3 nummers f 0,06.
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HEEM». COS-
TEE ZOON.
Zij die in aanmerking wenschen te komen voor de betrekking
van stads-heelkuniige te Alkmaarmet ingang van 1 Juli a.s.,
worden verzoekt ziek vóór 15 Mei a.s. bij een op zegel ge
schreven verzoekschrift te wenden tot bet gemeentebestuur van
Alkmaar.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennis, dat zij in hunne heden gehouden
vergadering ingewilligd hebben het verzoek van J. A. DE GEUS,
brood- en koekbakker alkierom vergunning tot het vestigen
eener broodbakkerij in het perceel aan de Hofstraat wijk
A, No. 25.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT,
7 Mei 1888. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennisdat het kohier der plaatselijke
directe belasting over de dienst 1888 op 25 April j 1. door den
gemeenteraad vastgesteld en bij besluit van 2 Mei d. a. door
Gedeputeerde Staten van Noordholland onder No. 49 goed
gekeurd, op heden aan den gemeente-ontvanger ter invordering
is uitgereikt, zijnde dat kohier tevens in afschrift gedurende 3
maanden, aanvang nemende 9 Mei 1888, ter gemeente-secretarie
voor een ieder ter lezing nedergelegd.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
7 Mei 1888. De Secretaris,
NUHOUT van der VEEN.
De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR gelast
krachtens bekomen aanschrijving, onderstaande verlofgangers,
om zichtot bijwoning der oefeningenbij hun korps te ver
voegen op de dagen, hieronder vermeld, 's namiddags vóór
4 uren
op 15 Mei 1888, garnizoen te 's Gravenhage, 4 regim. ves
ting artillerie lichting 1886
WILLEM SPIERDIJK
op 12 Juni 1888, garnizoen te Helder, 4 regim. vesting
artillerie, lichting 1886,
PIETER VERHOEVE en JOHANNES EGBERGEN.
Zij moeten gekleed zijn in uniform en voorzien van de bij
het verlof medegenomen kleeding en equipementstukken en
hebben recht op vrij transport naar hun korps en een daggeld
van 25 centen tijdig ter gemeente-secretarie aan te vragen.
AlkmaarDe Burgemeester voornoemd,
7 Mei 1888. A. MACLAINE PONT.
Neuhoff maakte eene beweging, alsof bij dea jonkers
rechterhand wilde vatten om deze tot zich te trekken
Krachwitz evenwel voorkwam dit bewijs van hartehjkheid,
door eenen stap achteruit te treden. Theodoor verbeet
noode zijne spijt. Deze vernedering, ter wille van zijn
verleden was bittermaar Neuhoff had geleerd zich
te beheer8chen.
„Ik dank u in naam van het land", sprak hij kortaf.
„In de eerste dagen van September zal er eene volks
vergadering belegd wordeD, waarop ik mijn voornemen
wil bekend maken om afstand te doen van den troon
ot zelf naar het vasteland te reizenindien met No
vember de toegezegde hulp nog niet is ontvangen. Zonder
verwijl wil ik daarna het binnenland gaan inspecteeren;
wanneer gij het goedvindt, kunnen wij elkander bij deze
gelegenheid ontmoeten. Laat ons alsdan al het overige
afspreken. Daar gij uwe reis naar San Agnese wel niet
vóór morgenochtend zult aanvaardenzult gij mij ver-
oorloven tot zoolang uw gastheer te zijn. Natuurlijk
zal ik niet nalaten, u in kennis te brengen met mijne
raadslieden, de hoofden van het volk; van hen kunt gy u
laten vertellen, welke inspanning ik mij getroost heb om
mijn volk ten zege te voeren, mijn land wel te doeD
en langs dezen weg mijn verleden uit te wisschen.'
Neuhoff had de laatste woorden met zichtbare ont
roering gesprokentoch was zijn afscheid kort en
afgemeten.
Den volgenden morgen verliet Krachwitz Cervione,
zekerheidshalve onder bedekking van eenige goed ge
wapende krijgslieden. Het doel van den tocht was San
Agnese. Er waren zeventien jaren verloopen sedert den
gewichtigen dag, waarop de jonker zijne tante voor het
De lastige vraag of alle redenen van vrijstelling
van eene door de wet opgelegde verplichting ook in
de wet moeten worden omschreven, of dat daarenbo
ven veel aan het oordeel van den rechter moet worden
overgelaten doet zich in meerdere of mindere mate
voor bij elk onderwerp waarvan eene wettelijke re
geling wordt ter hand genomen. Nu eens schijnt, naar
den aard van het onderwerp, het eerste stelsel, dan weer
het tweede de voorkeur te verdienen. Bij de regeling
van den leerplicht zouden wij ons voor het tweede
verklaren Ofschoon de commissie in het ontwerp,
dat wij behandelen de gevallen waarin het school
verzuim niet strafbaar zou zijnheeft opgenoemd
wenscht zij echter, om «noodelooze hardheid" te
voorkomen, gelijk wij gezien hebben, aan Burgemees
ter en Wethouders de bevoegdheid toe te kennen om
»wegens huiselijke omstandigheden" tijdelijk vrijstel
ling van schoolbezoek te geven Wij hebben reeds onze
opmerkingen gemaakt over de wijze waarop dit punt
in het ontwerp is geregeld maar in elk geval erkent
de commissie door deze bepaling, dat het niet wel
doenlijk is alle redenen van vrijstelling in de wet
uit te drukken. Men moet aan de personen die er
over hebben te oordeelen zekere ruimte laten In de
Fransche wet zijn wel enkele redenen van vrijstelling
uitdrukkelijk genoemdmaar de schoolcommissie zal
ook de andere omstandigheden, waarop
men zich in bijzondere gevallen mocht beroepen
moeten beoordeelen. Dat is dunkt ons de goede
weg. Er behooren plaatselijke commissien benoemd
te worden die alle redenen van vrijstelling onder
zoeken en beoordeelenen ten slotte zouden voor
den rechter gebracht kunnen worden de ouders, voog
den of verzorgers, wier kinderen of pupillen de school
verzuimen zonder opgave van redenen of wegens re
denen waarvan de wettigheid of gegrondheid niet door
de schoolcommissie is erkend. Volgens het Belgische
ontwerp van 1888 zou de rechter in die gevallen
de ouders, voogden of verzorgers zonder verder
onderzoek veroordeelen.
Ook in Frankrijk bestaat een gelijksoortige regeling.
Alle redenen van verschooning worden er door de
schoolcommissie onderzocht. Niet een enkel school
verzuim geeft echter tot onderzoek aanleiding. Eerst
indien een kind in eene maand vier maal ten minste
een halven dag uit de school afwezig is gebleven
zonder dat redenen van verschooning zijn opgegeven,
die door de schoolcommissie als geldig zijn aangeno
men, wordt de vader, de voogd of de voor het kind
aansprakelijke persoon opgeroepen om voor de com-
laatst had gezien wat was er in dien tijd niet ge
leden en gestreden
Te Casacconi riep Koning Theodoor den 2 September
zijn parlement bijeen en legde hij d- verklaring af, waarvan
wij hem in zijn gesprek met Krachwitz hebben hooren
gewagen. Daarop trok hij onder sterk geleide naar het
westen des lands, om zieh ook daar te laten huldigen.
Tot zijn eigen verbadng werd hij op ditdoor den
oudsten adel bewoonde, deel deseilands met ware geest
drift ontvangen. Hij werd overladen met eerbewijzen
en als een overwinnaar naar Sartene gevoerd, waar hij
als blijk zijner dankbaarheid voor de trouwe aanhanke
lijkheid zijDs volks, met kwistige hand titels en orden
uitdeelde. Om het nuttige aan het aangename te ver
binden stelde hij eene nieuwe ridderorde indie
„Van de Bevrijding"; het lidmaatschap eischte een offer
van duizend scudi. De geschiedseh rij vers verhalen, dat
dit verbond reeds in de eerste maanden vierhonderd
leden wierf, zoodat de vernuftige geldspeculatie van
Neuhoff goede gevolgen had. De ridders „della libe-
razione" droegen azuurblauwe buizen met eene zilveren
ster op de borst en moesten den Koning gehoorzaamheid
te land en te water zwerendaarenboven waren zij
verplicht iederen dag twee psalmen, den veertigsten en
den zevencigaten te bidden.
Op de westkust van het eiland lag eene provincie
des rijks, die bijna uitsluitend door grieksche kolonisten
werd bewoond. Heeds in het jaar 1676 had een aantal
MarnoteD, het juk der Turksche heerschappij moede, tot
den raad van Genua het verzoek gericht, om op Corsika
eene volksplanting te mogen stichten. De Doge
steeds er op bedacht het woelige Corsikaansche volk
met vreemde elementen te vermengen had met
vreugde zijne toestemming gegeven en zijne opvolgers
waren niet achterlijk gebleven in het versterken der
kolonie door nieuwen toevoer van landverhuizers. In
hunne dankbaarheid hielden deze Marnoten het nu voor
hunne plicht, de zaak der Genueezen met alle macht
en kracht te ondersteunen en zoodoende hadden de
missie te verschijnen die hem aan de voorschriften
der wet herinnert en hem zijn plicht onder het oog
brengt
Heeft binnen de eerste twaalf maanden veer hetzelfde
plaats namelijk schoolverzuim gedurende ten minste
een hal ven dag en wel vier malen in ééne maand
zonder door de schoolcommissie gegrond geoordeelde
reden van verschooningdan worden naam en beroep
van den voor het kind aansprakelijken persoon aan
de deur van het raadhuis aangeplakt, en bij tweede
herhaling doet de schoolcommissie een klacht bij den
vrederechter.
Wij gelooven inderdaad dat bij een regeling van
den leerplicht op dezen voet aan zeer vele kinderen,
die nu in de eerste jaren van den zes- tot twaalf
jarigen leeftijd de school in 't geheel met bezoeken
of haar in de laatste jaren reeds verlaten, een voldoend
lager onderwijs gedurende een zestal jaren verzekerd,
en daarenboven het geregeld schoolbezoek in hooge
mate bevorderd zou worden, ook zonder dat er veel
veroordeelingen door den kantonrechter zouden worden
uitgesproken De meesten zouden het zoover niet
laten komen. Een aanschrijving aan ouders of voog
den, zoodra hunne kinderen of pupillen den zesjarigen
leeftijd hadden bereiktdat zij verplicht waren hen
aan een openbare of bijzondere school te doen in
schrijven of hun huisonderwijs te doen geven zou
reeds een gunstigen invloed hebben. Het spreekt van
zelfdat alle andere middelen tot bevordering van
het schoolbezoekschoolfeesten prijsuitdeeling of
toekenning van andere belooningen, in vele gemeen
ten thans reeds met zoo goeden uitslag aangewend
niet achterwege moesten blijven, maar in alle gemeen
ten zouden moeten worden ingevoerd. Groote gemeenten
zouden in afdeelingen verdeeld kunnen worden en
voor elke afdeeling zou een afzonderlijke commissie
kunnen worden ingesteld om voor de naleving der
wet te zorgen de redenen van verschooning te be
oordeelen de ouders te vermanen enz
Schoolopzieners zouden in deze commissien zitting
behooren te hebben. Zij zijn de aangewezen personen
otn de gevallen van schoolverzuim in de commissie
ter sprake te brengen en zooveel noodig toe te lichten.
Ook de onderwijzers kunnen de inlichtingen geven
waartoe zij in staat zijn Meent men iets van het
belangrijk werkb v. de beoordeeling der redenen
van verschooningniet geheel aan deze plaatselijke
commissien te mogen overlaten, de mogelijkheid be
staat om nog een andere commissie samen te stellen,
waarbij men in hooger beroep zou kunnen komen.
In het Belgische ontwerp was daarvoor gezorgd Aan
bevelenswaardig zouden wij deze instelling niet durven
noemen Verwerpt de hoogere commissie het oordeel
Cars:kanen in hun eigen land eeDen vijand te bestrijden
die hen evenaarde in kracht en moed.
Op een zonderling gespleten, steil op zee uitstekende
rots verhieven zich de grijze en verweerde muren en
torera van het klooster der heilige Agnes. Met deze
ruwe, doodsche en rustige streek waren de reusachtige
afmetingen en het grove uiterlijk van het gebouw geheel
in overeenstemming. Twee kolo?sale vierkante torens
stonden als schildwachten Daast den voorgevel terwijl
een derde ronde toren zich verhief op den top van de
tamelijk ver in zee vooruitspringende rots.
De nonnen van San Agnese behoorden voor het
meerendeel tot de oudehoogadelijke geslachten van
Italië Frankrijk en Spanje en waren damesdie zich
of uit wrok, of uit teleurgestelde hoop ól wel uit inner-
lijken drang onttrokken hadden aan het gewoel der
wereld, maar die noode scheidden van de gemakken des
levens. Vandaar, dat het ruwe uiterlijk van het klooster
volstrekt geen betrouwbaren maatstaf bood voor het
inwendige. Dit was behagelijk en eiegaDt, hoewel eenigs-
zins stemmigzooals de salons in de voornaamste
paleizen van Parijs, Madrid, Genua, Rome of Florence.
Voornamelijk kenmerkte zieh de spreekkamer vaD de
priores door e9n degelijken, deftigen comfort, dien
men slechts in echt aristocratische tiuizen aantreften
ware het niet, dat het groote zilveren crucifix aan den
wand eenen eigenaardigen onwereldschen indruk had
gemaakt, men zou zich in de voorstad St. Germain, in
plaats van in een rotsklooster op Corsika hebben gedacht.
Voor het open venster zat mevrouw von Beaubuisson
in eenen leunstoel en tegenover haar Krachwitz. De
„schoone Regina", zooals zij zich in haren bloeitijd zoo
gaarne hoorde noemen, was eene oude dame geworden.
De eens zoo slankebevallige gestalte was reeds een
weinig gebogenals drukten haar de acht en vijftig
jaren die haar over het grijzende hoofd getrokken
waren, zwaar; hare eens zoo ronde, zachte vormen
waren scherp geworden. Wel vertoonde haar gerim
peld gelaat nog de sporen van vroegere schoonheid
