Een kind uit het volk. No. 101. Negentigste Jaargang. 1888 ZONDAG 19 AUGUSTUS. Politie in de Noordzee. Prijs der gewone Advertentiën: EERSTE BLAD. Dit nummer bestaat uit twee bladen. PESniLLETON. ALKMAARSCHE Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele rijk f 1, De 3 nummers f 0,06. COURANT. Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HEEM". COS- TEE ZOON. Elke Staat is souverein op zijn eigen grondgebied; hij geeft de wetten die er gelden zullen en waaraan ieder die zich binnen zijn grenzen bevindthetzij eigen onderdaan of vreemdeling, onderworpen i-o, en stelt straf op de overtreding. Maar wie is meester in open zee, op den oceaan? Niemand. »De zee is vrij", betoogde onze beroemde landgenoot Hugo de Grooten sinds dien tijd is die stelling in het vol kenrecht algemeen aangenomen; daarnaast geldt echter tevens, dat »schip territoir" is, en de vlag waaronder het vaart den Staat aanwijst aan welks wetten en toezicht de opvarenden onderworpen zijn. Maar als twee schepen van verschillende nationaliteit elkander ontmoeten en er tusschen de opvarenden geschillen ontstaan die van woorden tot daden leiden, wie kan dan tusschen beide komen en recht doen Al wederom niemandwant al behoort de bevoegde machtdie toevallig op de plaats van het geschil aanwezig is tot dezelfde nationaliteit als ééix der schepen dan mist zij toch de bevoegdheid om ook op de hande lingen der opvarenden van het andere schip toezicht te houden en daartegen zee noodig haar gezag te doen gelden en behoort geen der beide schepen tot de nationaliteit van het toezicht houdend vaartuig dan is dit tot lijdelijk toezien veroordeeld en had het even goed in veilige haven kunnen blijven. Die toestand moest tot handelingen aanleiding geven, die onder beschaafde volken niet geduld kunnen wor den. Op de Noordzee komen honderden visschers- vaartuigen van verschillende natiën op de vischrijkste plaatsen hunne netten uitwerpen en daar konden ge schillen en twistenbenadeelingen en onrechtmatige handelingen niet uitblijven. Het eene vaartuig wilde zijn koers niet veranderen ooi de netten van het an dere te ontzien; elk was uitsluitend op eigen voordeel bedacht en zag in de vreemde visschers niets anders dan lastige indringers en schadelijke mededingers zijn belang bracht mee, hen zooveel mogelijk te hin deren en te benadeelenvernieling en diefstal van netten en visch, hevige twisten en vechtpartijen waren de gevolgen Reeds in 1867 werd tusschen Engeland en Frankrijk een overeenkomst gesloten om gezamenlijk W) „Leer bijtijds, baron, dat er omstandigheden kunnen zijn, waarin men beleefd zegt „Na u, Uwe Hoogheid 1" Baron Eustach von Deuren hief het knappe, jeugdige gelaat op, waaruit heftige toorn sprak. „Dat zal ik nooit leeren mijn waarde antwoordde hij scherp. „Voor mij heeft het noblesse oblige eene geheel andere beteekenis. Maar lang iedereen verotaat het niet." En woedend liep hij weg. Een afschuwelijk boosaardige trek trok eene scherpe plooi van de neus naar de mondhoeken van den ander. „Wacht maar, ventje", mompelde hij, den vertrekkende minachtend naziende. „Wij spreken elkander nog wel eens." Prins Dagobert had zijne medgezellin in de Gobelin kamer waarvan de wanden geheel met kostbare oude stoffen waren behangen, en vandaar naar den wintertuin geleid; de zoete hoop, die hij misschien had gekoesterd, van een kostelijk oogenbiikje met de vorstin alleen door te brengen werd wel is waar verijdeld want er bewogen zich reeds eenige paren tusschen de groene bladplanten, waarover electrisch licht een tooveraehtigen glans verspreidde, en waartusschen fonteinen plasten en standbeelden helder afstaken maar niettemin maakte hij van de gelegenheid zoo goed mogelijk gebruik. Nu hij zoo onmi'ddelijk in hare nabijheid stond, zag bij eerst hoe schoon zij eigenlijk was, hoe de brillianten fonkelden op haren sneeuwwitten halsdien zij meer aan het oog prijs gaf, dan aan bet hof te D. gebrui kelijk washoe haar haar glansde in zijne eigenaardig schoone kleur. Haar adem ging nog snel en onregel matig tengevolge van den dans zij leunde vaster op zynen arm. Een overweldigend schoone vrouw Ge schapen om bemind en vergood te worden 1 Hij had een onweerstaanbaren drang, om haar dat alles te zeggen op dien haastig fluisterenden toon, die hem eigen was, maar Eerra kwam hem voor. Zij had zijnen blik gevoeld, de geweldenarijen tusschen de visschers van beide Staten tegen te gaan en in 1881 noodigde de En- gelsche Regeering de Nederlandsche uit om met haar een tractaat van gelijken aard te sluiten. Onze Re geering verklaarde zich volgaarne bereid tot het be oogde doel mede te werken, maar de voorkeur te geven aan een gemeenschappelijke regeling van de zaak tusschen alle oeverstaten van de Noordzeeen nadat Engeland zich met dit denkbeeld had vereenigd, kwamen de gevolmachtigden van Nederland, Duitsch- land Engeland Frankrijk Belgie en Denemarken te 's Gravenhage bijeen, en teekenden aldaar den 6 Mei L882 een tractaat dat in het volgende jaar door onze Wetgevende Macht werd goedgekeurd. In dit tractaat regelen de verbonden staten de ge meenschappelijke politie over hunne visschers in de Noordzee ten aanzien van de uitoefening van hun bedrijf. Daartoe worden in de eerste plaats de gren zen der Noordzee nauwkeurig vastgesteld, met vrij lating van de zoogenaamde territoriale waterendat is van de zee langs de kust ter breedte van drie geographische mijlen, waar binnen alleen de visschers van het landwaartoe de kust behoort, recht van visschen hebben. Voorts worden voorschriften gegeven omtrent de letters en nummers, waaraan de visschers- vaartuigen en de plaatsen waar zij te huis behooreu zijn te kennen en regelen gesteld omtrent het varen en visschen bij dag en bij nacht opdat het eene vaartuig geen hinder of schade aan het andere toe- brenge, en omtrent het opbrengen van verloren scheeps- en vischtuig. Het toezicht op het in acht nemen van de gestelde voorschriften is opgedragen aan de krui sers der verschillende verbonden mogendheden die vac alle overtredingen proces-verbaal kunnen opmaken, getuigen kunnen hooreu en zelfs het vaartuig, dat in overtreding was zoo noodig kunnen opbrengen naar een haven van het land waartoe het behoort. Onder zoek aan boord kan echter nooit geschieden door een vreemden kruiser dan alleen voor zoover het noodig is om zich de bewijzen van een strafbare handeling te verschaffen en zich het bewijs van de nationaliteit van het vaartuig te doen vertoonen. Overigens moet het onderzoek aan boord altijd geschieden door een kruiser van het land waartoe het visschersvaar- tuig behoort en zijn de kruisers van de verschil lende mogendheden verplichtelkander tot dat doel te waarschuwen en in te lichten. In gevallen van minder ernstigen aard kunnen de commandanten der kruisers met goedvinden van partijen de zaak schik- en toen zij nu opzagsteeg een purperen blos haar naar bet hoofd. „Willen wij een oogenblik gaan zitten, Hoogheid?" zeide zij in verwarring. „Gaarne, hier is een heerlijk zitje, precies voer halve woorden, vurige blikken en schertsende plagerijen, wilt n daar plaats nemen, vorstin P" „Zeker, maar zonder al die toegift", antwoordde zij schaikscb opziende. „Waarom? het eenige, wat aan het leven waarde geeft, is liefde liefde en nog eens liefde Hij had haar den waaier van witte struisvogelveêren nit de hand genomen eD bewoog dien langzaam op en neêr, terwijl hjj de uitwerking zijner woorden afwachtte. Had zij nu gebloosd, dan was het hem een waarborg geweest, dat zijne woorden in vruchtbaren bodem waren gevallen maar ditmaal bloosde zij nietzij zeide met een lichten zacht, maar geheel natuurlijk „Ach ja dat heb ik ook menigmaal gedacht." „Niet anders dan gedacht?" Prins Dagobert vroeg dit op gerekten toon en hij keek ter sluiks van onder zijne lange oogleden naar zijne buurvrouw. „Ja sinds mijn man dood ia", ging zij voort„op Eélécité was het zoo eenzaam, ik heb daarom gaarne de uitnoodiging van Maria Paulowna aangenomen, om hier te komen." „Ik kan natuurlijk nog niet vragen of het a hier bevaltvorstin." „Zeer goed Iedereen komt mij vriendelyk tegemoet!" „O, de mannen zeker de mannen zullen maar al te zeer bereid zijn, om bun hart aan uwe voeten te leggen, Madonna", zeide de prins galant, „zie my maar aan, ik ben geheel uw slaaf geworden." Ferra glimlachte. „Ik zal u dienaangaande maar niet op de proef stellen Uwe Hoogheid", zeide zy schert send met haar vreemd accent. „Of zij is zeer coquet, of buitengewoon naief", dacht prins Dagobertgeheel van zijn stuk gebrachtwant hij zag wel dat hij per slot van rekening bitter weinig indruk op haar had gemaakt, „overigens zal het niet lang duren voordat ik daar meer van weet. Zij is in ieder geval betooverend." By het verdere gesprek vernam de prins tot zijne ken en de te betalen schadevergoeding vaststellen. In alle andere gevallen en ook wanneer de schadever goeding niet in der minne kan wordrn bepaald, wordt de zaak gebracht voor den rechter van het land waartoe het vaartuig van de overtreders behoort. Ten slotte hebben de contracteerende mogendheden zich verbonden om aan de Wetgevende Macht de noodige voorstellen te doen tot verzekering van de naleving der bepalingen van het tractaat en tot het stellen van straffen op de overtredingen. Van deze laatste bepaling was de wet van 7 De cember 1883 (Staatsblad No. 202) het gevolg, waarin voorschriften zijn gegeven ten aanzien van den naam, de letters en nummers, die onze visschersvaartuigen in de Noordzee verplicht zijn te voeren, de verplichting voor de visschers is opgenomen om te gehoorzamen aan de bevelen der commandanten van de kruisers der verbonden mogendheden, en de straffen voor de over treders der bepalingen van het tractaat zijn vastgesteld. Bij de onderhandelingen tusschen de vertegenwoor digers der verschillende mogendheden te 's Gravenhage in 1881 kwam reeds een onderwerp ter sprake, waar omtrent toen geen overeenstemming werd verkregen maar dat later mede is geregeld bij een tractaat, dat onlangs door de Staten-Generaal is bekrachtigd De Britsche gezant vestigde er de aandacht ophet is de verkoop van sterkeu drank aan de visschers in de Noordzee door de zoogenaamde drijvende drankwinkels, waarin de bron moet gezocht worden van de tuchte loosheid onder de visschers, de vele ongeregeldheden en vechtpartijen, het ruilen van visch en scheeps- of vischtuig voor jenever ten nadeele van de reeders enz. Onze Regeering verklaarde zich aanstonds bereid ook dit kwaad tegen te gaan maar niet op de wijze als door Engeland werd voorgesteld Deze mogendheid wenschte namelijkdat elke Staat afzonderlijk voor zijne onderdanen verbodsbepalingen tegen dezen verkoop zou vaststellen en verdere maatregelen zou nemen tot beteugeling van dezen handeldie tot zoovele mis bruiken, oneerlijkheden en ongeregeldheden aanleiding geeft. Daartegen kwam onze Regeering te recht ia verzet. Het zijn toch voornamelijk onze landge- nootendie dezen handel drijven en er de voor- deelen van genieten. Nu was onze Regeering niet onwilligter wille van de algemeene belangen van reeders en visschers daartegen maatregelen te nemen, maar alleen indien alle belanghebbende mogend heden zich verbonden hetzelfde te doen. Anders toch was het te voorzien, dat de handel door Belgen, verbazing, dat Constantijn Arbanoff een oud man was geweest en dat zij nog altijd met onbegrensde dankbaar- heid zich zijner herinnerde. „Maar het leven is kort, vorstin", zeide hij eindelijk, met eene zwaarmoedige uitdrukking in de groenachtig flikkerende, wonderlijke oogen „men moest iederen dag met volkomen bewustzijn genieten want wanneer eenmaal de zwaarmoedigheid komt en de haren ver dwijnen dan moet men de rest van zijn leven teren op het goede, dat men gekregen of zich veroverd heeft." „Ik zal den goeden raad ter harte nemenUwe Hoogheid." Hetzelfde lachje lag om de roode lippen dat reeds vorst Con6tantijn het hoofd had op hol ge bracht maar de blik waarmede zy hem aanzagwas helder en doorzichtig als kristalmen kon tot op den bodem harer ziel lezen. „Wat zou ik gaarne uw leermeester zijn 1" Hy was zoo dicht bij haar gekomen dat zy zynen adem voelde, de opengeslagen waaier verborg zijn gelaat voor een groot deelFerra voelde zich plotseling niet op haar gemak zy schcof met eene snelle beweging op zyde. „Daar is de prinses!" zeide zij haastig, want op hetzelfde oogenblik verscheen de geel fluweelen japon aan den arm van den adjudant in den ingang van den wintertuin. Snel sloeg de prins den waaier in elkander, met eene galante buiging gaf hij dien aan zyne eigenares terug. „Is het je ook te warm gewordeD, Sibylle", zeide by, opstaande, op luchtigen toon, „hier is het heerlijk koel. De arme vorstin had eenige rust noodig na de inspan ning van de dans." „En gij hebt haar gezelschap gehouden Een spot tende trek lag om haren mond, die ook niet verdween, toen zij er bijvoegde „Ik moet je nu aan je Samaritanendienst onttrekken. Wij hebben plichten, Dagobert 1" „Changez les dames 1" De prins bood zijne vrouw allervriendelijkst den armterwijl Rommingen aan Ferra's zijde trad. „Tot weerziens I" Hij groette op eene luidruchtige maniermet hand en hoofd zooals hij altijd deed wanneer hij zich aan het een oi ander schuldig gevoelde.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1888 | | pagina 1