Een kind uit het volk.
No. 101. Negentigste Jaargang. 1888
ZONDAG
19 AUGUSTUS.
Politie in de Noordzee.
Prijs der gewone Advertentiën:
EERSTE BLAD.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
PESniLLETON.
ALKMAARSCHE
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door
het geheele rijk f 1,
De 3 nummers f 0,06.
COURANT.
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HEEM". COS-
TEE ZOON.
Elke Staat is souverein op zijn eigen grondgebied;
hij geeft de wetten die er gelden zullen en waaraan
ieder die zich binnen zijn grenzen bevindthetzij
eigen onderdaan of vreemdeling, onderworpen i-o, en
stelt straf op de overtreding. Maar wie is meester
in open zee, op den oceaan? Niemand. »De zee is
vrij", betoogde onze beroemde landgenoot Hugo de
Grooten sinds dien tijd is die stelling in het vol
kenrecht algemeen aangenomen; daarnaast geldt echter
tevens, dat »schip territoir" is, en de vlag waaronder
het vaart den Staat aanwijst aan welks wetten en
toezicht de opvarenden onderworpen zijn. Maar als
twee schepen van verschillende nationaliteit elkander
ontmoeten en er tusschen de opvarenden geschillen
ontstaan die van woorden tot daden leiden, wie kan
dan tusschen beide komen en recht doen Al wederom
niemandwant al behoort de bevoegde machtdie
toevallig op de plaats van het geschil aanwezig is
tot dezelfde nationaliteit als ééix der schepen dan
mist zij toch de bevoegdheid om ook op de hande
lingen der opvarenden van het andere schip toezicht
te houden en daartegen zee noodig haar gezag te
doen gelden en behoort geen der beide schepen tot
de nationaliteit van het toezicht houdend vaartuig
dan is dit tot lijdelijk toezien veroordeeld en had het
even goed in veilige haven kunnen blijven.
Die toestand moest tot handelingen aanleiding geven,
die onder beschaafde volken niet geduld kunnen wor
den. Op de Noordzee komen honderden visschers-
vaartuigen van verschillende natiën op de vischrijkste
plaatsen hunne netten uitwerpen en daar konden ge
schillen en twistenbenadeelingen en onrechtmatige
handelingen niet uitblijven. Het eene vaartuig wilde
zijn koers niet veranderen ooi de netten van het an
dere te ontzien; elk was uitsluitend op eigen voordeel
bedacht en zag in de vreemde visschers niets anders
dan lastige indringers en schadelijke mededingers
zijn belang bracht mee, hen zooveel mogelijk te hin
deren en te benadeelenvernieling en diefstal van
netten en visch, hevige twisten en vechtpartijen waren
de gevolgen Reeds in 1867 werd tusschen Engeland
en Frankrijk een overeenkomst gesloten om gezamenlijk
W)
„Leer bijtijds, baron, dat er omstandigheden kunnen
zijn, waarin men beleefd zegt „Na u, Uwe Hoogheid 1"
Baron Eustach von Deuren hief het knappe, jeugdige
gelaat op, waaruit heftige toorn sprak.
„Dat zal ik nooit leeren mijn waarde antwoordde
hij scherp. „Voor mij heeft het noblesse oblige eene
geheel andere beteekenis. Maar lang iedereen verotaat
het niet." En woedend liep hij weg. Een afschuwelijk
boosaardige trek trok eene scherpe plooi van de neus
naar de mondhoeken van den ander.
„Wacht maar, ventje", mompelde hij, den vertrekkende
minachtend naziende. „Wij spreken elkander nog wel
eens."
Prins Dagobert had zijne medgezellin in de Gobelin
kamer waarvan de wanden geheel met kostbare oude
stoffen waren behangen, en vandaar naar den wintertuin
geleid; de zoete hoop, die hij misschien had gekoesterd,
van een kostelijk oogenbiikje met de vorstin alleen
door te brengen werd wel is waar verijdeld want er
bewogen zich reeds eenige paren tusschen de groene
bladplanten, waarover electrisch licht een tooveraehtigen
glans verspreidde, en waartusschen fonteinen plasten en
standbeelden helder afstaken maar niettemin maakte
hij van de gelegenheid zoo goed mogelijk gebruik.
Nu hij zoo onmi'ddelijk in hare nabijheid stond, zag
bij eerst hoe schoon zij eigenlijk was, hoe de brillianten
fonkelden op haren sneeuwwitten halsdien zij meer
aan het oog prijs gaf, dan aan bet hof te D. gebrui
kelijk washoe haar haar glansde in zijne eigenaardig
schoone kleur. Haar adem ging nog snel en onregel
matig tengevolge van den dans zij leunde vaster op
zynen arm. Een overweldigend schoone vrouw Ge
schapen om bemind en vergood te worden 1 Hij had
een onweerstaanbaren drang, om haar dat alles te zeggen
op dien haastig fluisterenden toon, die hem eigen was,
maar Eerra kwam hem voor. Zij had zijnen blik gevoeld,
de geweldenarijen tusschen de visschers van beide
Staten tegen te gaan en in 1881 noodigde de En-
gelsche Regeering de Nederlandsche uit om met haar
een tractaat van gelijken aard te sluiten. Onze Re
geering verklaarde zich volgaarne bereid tot het be
oogde doel mede te werken, maar de voorkeur te
geven aan een gemeenschappelijke regeling van de
zaak tusschen alle oeverstaten van de Noordzeeen
nadat Engeland zich met dit denkbeeld had vereenigd,
kwamen de gevolmachtigden van Nederland, Duitsch-
land Engeland Frankrijk Belgie en Denemarken te
's Gravenhage bijeen, en teekenden aldaar den 6 Mei
L882 een tractaat dat in het volgende jaar door onze
Wetgevende Macht werd goedgekeurd.
In dit tractaat regelen de verbonden staten de ge
meenschappelijke politie over hunne visschers in de
Noordzee ten aanzien van de uitoefening van hun
bedrijf. Daartoe worden in de eerste plaats de gren
zen der Noordzee nauwkeurig vastgesteld, met vrij
lating van de zoogenaamde territoriale waterendat
is van de zee langs de kust ter breedte van drie
geographische mijlen, waar binnen alleen de visschers
van het landwaartoe de kust behoort, recht van
visschen hebben. Voorts worden voorschriften gegeven
omtrent de letters en nummers, waaraan de visschers-
vaartuigen en de plaatsen waar zij te huis behooreu
zijn te kennen en regelen gesteld omtrent het varen
en visschen bij dag en bij nacht opdat het eene
vaartuig geen hinder of schade aan het andere toe-
brenge, en omtrent het opbrengen van verloren scheeps-
en vischtuig. Het toezicht op het in acht nemen van
de gestelde voorschriften is opgedragen aan de krui
sers der verschillende verbonden mogendheden die
vac alle overtredingen proces-verbaal kunnen opmaken,
getuigen kunnen hooreu en zelfs het vaartuig, dat in
overtreding was zoo noodig kunnen opbrengen naar
een haven van het land waartoe het behoort. Onder
zoek aan boord kan echter nooit geschieden door een
vreemden kruiser dan alleen voor zoover het noodig
is om zich de bewijzen van een strafbare handeling
te verschaffen en zich het bewijs van de nationaliteit
van het vaartuig te doen vertoonen. Overigens moet
het onderzoek aan boord altijd geschieden door een
kruiser van het land waartoe het visschersvaar-
tuig behoort en zijn de kruisers van de verschil
lende mogendheden verplichtelkander tot dat doel
te waarschuwen en in te lichten. In gevallen van
minder ernstigen aard kunnen de commandanten
der kruisers met goedvinden van partijen de zaak schik-
en toen zij nu opzagsteeg een purperen blos haar
naar bet hoofd.
„Willen wij een oogenblik gaan zitten, Hoogheid?"
zeide zij in verwarring.
„Gaarne, hier is een heerlijk zitje, precies voer halve
woorden, vurige blikken en schertsende plagerijen, wilt
n daar plaats nemen, vorstin P"
„Zeker, maar zonder al die toegift", antwoordde zij
schaikscb opziende.
„Waarom? het eenige, wat aan het leven waarde
geeft, is liefde liefde en nog eens liefde
Hij had haar den waaier van witte struisvogelveêren
nit de hand genomen eD bewoog dien langzaam op en
neêr, terwijl hjj de uitwerking zijner woorden afwachtte.
Had zij nu gebloosd, dan was het hem een waarborg
geweest, dat zijne woorden in vruchtbaren bodem waren
gevallen maar ditmaal bloosde zij nietzij zeide met
een lichten zacht, maar geheel natuurlijk
„Ach ja dat heb ik ook menigmaal gedacht."
„Niet anders dan gedacht?" Prins Dagobert vroeg
dit op gerekten toon en hij keek ter sluiks van onder
zijne lange oogleden naar zijne buurvrouw.
„Ja sinds mijn man dood ia", ging zij voort„op
Eélécité was het zoo eenzaam, ik heb daarom gaarne
de uitnoodiging van Maria Paulowna aangenomen, om
hier te komen."
„Ik kan natuurlijk nog niet vragen of het a hier
bevaltvorstin."
„Zeer goed Iedereen komt mij vriendelyk tegemoet!"
„O, de mannen zeker de mannen zullen maar al te
zeer bereid zijn, om bun hart aan uwe voeten te leggen,
Madonna", zeide de prins galant, „zie my maar aan, ik
ben geheel uw slaaf geworden."
Ferra glimlachte. „Ik zal u dienaangaande maar niet
op de proef stellen Uwe Hoogheid", zeide zy schert
send met haar vreemd accent.
„Of zij is zeer coquet, of buitengewoon naief", dacht
prins Dagobertgeheel van zijn stuk gebrachtwant
hij zag wel dat hij per slot van rekening bitter
weinig indruk op haar had gemaakt, „overigens zal het
niet lang duren voordat ik daar meer van weet. Zij
is in ieder geval betooverend."
By het verdere gesprek vernam de prins tot zijne
ken en de te betalen schadevergoeding vaststellen. In
alle andere gevallen en ook wanneer de schadever
goeding niet in der minne kan wordrn bepaald, wordt
de zaak gebracht voor den rechter van het land
waartoe het vaartuig van de overtreders behoort. Ten
slotte hebben de contracteerende mogendheden zich
verbonden om aan de Wetgevende Macht de noodige
voorstellen te doen tot verzekering van de naleving
der bepalingen van het tractaat en tot het stellen van
straffen op de overtredingen.
Van deze laatste bepaling was de wet van 7 De
cember 1883 (Staatsblad No. 202) het gevolg, waarin
voorschriften zijn gegeven ten aanzien van den naam,
de letters en nummers, die onze visschersvaartuigen in
de Noordzee verplicht zijn te voeren, de verplichting
voor de visschers is opgenomen om te gehoorzamen
aan de bevelen der commandanten van de kruisers der
verbonden mogendheden, en de straffen voor de over
treders der bepalingen van het tractaat zijn vastgesteld.
Bij de onderhandelingen tusschen de vertegenwoor
digers der verschillende mogendheden te 's Gravenhage
in 1881 kwam reeds een onderwerp ter sprake, waar
omtrent toen geen overeenstemming werd verkregen
maar dat later mede is geregeld bij een tractaat, dat
onlangs door de Staten-Generaal is bekrachtigd De
Britsche gezant vestigde er de aandacht ophet is
de verkoop van sterkeu drank aan de visschers in de
Noordzee door de zoogenaamde drijvende drankwinkels,
waarin de bron moet gezocht worden van de tuchte
loosheid onder de visschers, de vele ongeregeldheden
en vechtpartijen, het ruilen van visch en scheeps- of
vischtuig voor jenever ten nadeele van de reeders enz.
Onze Regeering verklaarde zich aanstonds bereid ook
dit kwaad tegen te gaan maar niet op de wijze als
door Engeland werd voorgesteld Deze mogendheid
wenschte namelijkdat elke Staat afzonderlijk voor
zijne onderdanen verbodsbepalingen tegen dezen verkoop
zou vaststellen en verdere maatregelen zou nemen tot
beteugeling van dezen handeldie tot zoovele mis
bruiken, oneerlijkheden en ongeregeldheden aanleiding
geeft. Daartegen kwam onze Regeering te recht ia
verzet. Het zijn toch voornamelijk onze landge-
nootendie dezen handel drijven en er de voor-
deelen van genieten. Nu was onze Regeering niet
onwilligter wille van de algemeene belangen van
reeders en visschers daartegen maatregelen te nemen,
maar alleen indien alle belanghebbende mogend
heden zich verbonden hetzelfde te doen. Anders
toch was het te voorzien, dat de handel door Belgen,
verbazing, dat Constantijn Arbanoff een oud man was
geweest en dat zij nog altijd met onbegrensde dankbaar-
heid zich zijner herinnerde.
„Maar het leven is kort, vorstin", zeide hij eindelijk,
met eene zwaarmoedige uitdrukking in de groenachtig
flikkerende, wonderlijke oogen „men moest iederen
dag met volkomen bewustzijn genieten want wanneer
eenmaal de zwaarmoedigheid komt en de haren ver
dwijnen dan moet men de rest van zijn leven teren
op het goede, dat men gekregen of zich veroverd heeft."
„Ik zal den goeden raad ter harte nemenUwe
Hoogheid." Hetzelfde lachje lag om de roode lippen
dat reeds vorst Con6tantijn het hoofd had op hol ge
bracht maar de blik waarmede zy hem aanzagwas
helder en doorzichtig als kristalmen kon tot op den
bodem harer ziel lezen.
„Wat zou ik gaarne uw leermeester zijn 1"
Hy was zoo dicht bij haar gekomen dat zy zynen
adem voelde, de opengeslagen waaier verborg zijn gelaat
voor een groot deelFerra voelde zich plotseling niet
op haar gemak zy schcof met eene snelle beweging
op zyde.
„Daar is de prinses!" zeide zij haastig, want op
hetzelfde oogenblik verscheen de geel fluweelen japon
aan den arm van den adjudant in den ingang van den
wintertuin. Snel sloeg de prins den waaier in elkander,
met eene galante buiging gaf hij dien aan zyne
eigenares terug.
„Is het je ook te warm gewordeD, Sibylle", zeide by,
opstaande, op luchtigen toon, „hier is het heerlijk koel.
De arme vorstin had eenige rust noodig na de inspan
ning van de dans."
„En gij hebt haar gezelschap gehouden Een spot
tende trek lag om haren mond, die ook niet verdween,
toen zij er bijvoegde
„Ik moet je nu aan je Samaritanendienst onttrekken.
Wij hebben plichten, Dagobert 1"
„Changez les dames 1" De prins bood zijne vrouw
allervriendelijkst den armterwijl Rommingen aan
Ferra's zijde trad. „Tot weerziens I"
Hij groette op eene luidruchtige maniermet hand
en hoofd zooals hij altijd deed wanneer hij zich aan
het een oi ander schuldig gevoelde.