Beu kind uit het volk. No. 107. Negentigste Jaargang. 1888. ZONDAG 2 SEPTEMBER. EERSTE BLAD. Dit nummer bestaat uit twee bladen. HET BOULANCISME. Prijs der gewone Advertentiën: ^JE3 O'XX-aJLiiIÏÏ'X'QPtf". ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door het geheele rijk f 1,— De 3 nummers f 0,06. Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HEEM". COS' TEE ZOON. Hoe dikwijls is reeds beweerd dat Boulanger nu afgedaan had. De mau bleek immers al te onbedui dend te zijn. Een mooi zwart paard en een niet minder mooie blonde baard kunnen een generaal voor- deelig doen uitkomen onder zijn wapenbroeders, kun nen de algemeene aandacht trekken maar zijn toch te zwakke hulpmiddelen om hem tot een invloedrijk en machtig politiek persoon te maken. Napoleon I was omstraald door schitterenden krijgsroem toen hij de eerste man in Frankrijk werd; en zijn neef, de latere Napoleon III, had althans zijn roemrijken naam geërfd en in zijn «Napoleontische denkbeelden''een ver leidelijk beeld geschetst van het oppermachtige en daarom vredelievende de gansche wereld leidende en her vormende Frankrijk, dat de eerste Keizer zich tot einddoel gesteld en ongetwijfeld ook tot stand gebracht zou hebbenindien niet zijn zon bij Waterloo zoo droevig was ondergegaanen dat nu zijn neef en erfgenaam overeenkomstig de inzichten des grooten ooms zou doen verrijzen. Maar wat bezat deze ge neraal Boulanger, om de verbeelding van het Fransche volk te ontvlammenom hooge verwachtingen van zich te doen ontkiemen en ontwikkelen en de noodige geestdrift op te wekken die hem op de plaats der macht en der eere zou kunnen brengen? Zijn mili taire loopbaan onderscheidt hem niet van de meeste andere officieren van zijn rang en leeftijd. Wel wordt over ziju maatregelen als Minister van Oorlog in het algemeen niet ongunstig geoordeeld en heeft hy zich in die betrekking de gunst van het leger weten te verwervenmaar om de gunsteling van het volk te worden is meer noodig. Tot lid der Volksver tegenwoordiging gekozen heeft de generaal tot nog toe geen schitterend figuur gemaakt, 't Is een soldaat en geen staatsman, was het vergoelijkend woord, dat zijne tekortkomingen moest bedekken. Niet «de spreker", maar »de lezer" werd hij door zijn tegen standers spottend genoemd. Hij beleedigde een Mi nister en een uitdaging was het gevolg. De uitslag van het tweegevecht was almede niet schitterend. Wat bleef er nu over van de verontschuldiging, dat hij geen redenaar maar een eenvoudig soldaat is Een burger- minister, aanmerkelijk ouder in leeftijd, bracht hem met den degen een wond toebelangrijk genoeg om het tweegevecht te doen eindigen. Nu scheen hij voor goed afgemaakt. En ondanks dat alles wordt hij te gelijker tijd op drie plaatsen tot lid van de Kamer gekozen. 19) Mevrouw ven Bogdanoff maakte van de slede van Neu kirch gebruik, de hare bleef voor Ferra en von Bommingen bestemd. Deze bad den vorm van een schelp, bet houten onderstel was rijk bewerkt en verguld, de kussens en de- kens uit bevervei vervaardigd. De koetsier, die, achter hen staande, er uitzag als een reusachtige rechtopstaande beer, zoo zat hij in den groote pelskraag gedoken, mende de vurige, met rood en goud opgetuigde paarden en verhoogde daardoor den eigenaardigen weelderigen indruk van het span. Met trommel en fluit reden de sleden door de straten, de ruischende muziek werd begeleid door de zachte harmonische tonen der klokjes aan de tuigen en en in dichte scharen bleven de voorbijgangers op straat staan, om ten minste met de oogen een gering aandeel te hebben in den glans en de genoegens der meer bevoorrechten onder hunne medemenschen. Vooral de slede van mevrouw von Bogdanoff wekte bewonderingevenals de beide schoone menschen, die er in zaten. Sommigen kenden den adjudant van aan- zien maar Ferra trok aller opmerkzaamheid tot zich. „O wat eene schoone vrouw Wat eene schoone vrouw!" riep een klein meisje, op den arm eener kin dermeid die haar zooveel mogelijk in de hoogte had getild, om het beter te doen zien „zij heeft soud od haar hoofd 1" 6 F En een bouquet van viooltjes, uit de hand van eenen dapperen half volwassen knaapdie dadelijk blozend ouder de menigte verdweenvloog haar regelrecht in den schoot. «Men huldigt u overal", wendde zich Detlev tot zijne Hoe is dat mogelijk vraagt zoo menigeen in en buiten Frankrijk. Hoe is dat mogelijk nadat zelfs velen zijner vroegere volgelingen hem hadden ver laten Op die vraag is moeielijk een ander ant woord te geven, dan dat met het algemeen stemrecht alles mogelijk blijkt. Aanhangers van het Keizerschap en van het Koningschap beide hebben hem onder hunne bescherming genomen als den gevaarlijksten man voor de republiek, evenals bij de laatste verkiezingen in Nederland door de antirevolutionairen onder de leuze »in geen geval een liberaal" partij werd gekozen voor een sociaal-democraat Geen Eegeering kan in Frankrijk voldoen. De oppositie schroomt niet van de bestaande Ministeriën alles af te keuren allerlei verwachtingen op te wekken en beloften te doen blijkbaar zonder zich ernstig af te vragen of zij in staat zal zijn aan die verwachtingen te beantwoorden en die beloften te vervullen. Aan de regeering gekomen, oogst zij van die handelwijze de wrange vruchten. De ontevredenheid blijft niet alleen bestaan, maar wordt door de nieuwe teleurstelling nog verscherpt. Velen, zeker wel den meesten is het met de verkiezing van Boulanger dan ook niet om Boulanger te doen, maar om zich tegen het bestaande Ministerie te verklaren. Toch kan het niet anders of Boulanger moet in de eerste plaats van deze politiek voordeelen trekken; hij wordt de invloedrijke, de meest gewilde, door de meeste stemmen gesteunde volksvertegenwoordiger. Als straks de algemeene verkiezingen naderen, zal hij vermoe delijk op alle plaatsen zich zeiven of één zijner er kende aanhangers candidaat laten stellenzoo komt feitelijk het plebiscit in toepassing, en wat moet het gevolg zijn, als de volksstem zich voor hem verklaart en hij in tal van departementen wordt gekozen Ondenkbaar is zoo iets, na al hetgeen met Boulanger reeds gebeurd is zeker niet. In Frankrijk kan veel in korten tijd veranderen, maar er bestaat voor het oogenblik geen grond om een schitterende zegepraal van den generaal bij de algemeene verkiezingen on waarschijnlijk te achten. Eeeds durft de heerde Eo- chefort den President der Bepubliek den raad geven, Boulanger in plaats van den heer Floquet tot zijn eersten Minister te maken, daar hij anders gevaar loopt zelf zijn plaats voor den generaal te moeten ruimen. Nie mand zal aan dergelijke bedreigingen op zich zeiven veel gewicht hechten, maar dat de gebeurtenissen van den laatsteu tijd haar kracht bijzetten, kan evenmin worden ontkend. Maar wat zijn dan de plannen van Bonlanger? Wat stelt hij zich voor en wat spiegelt hij aan het fransche volk voor, opdat het hem volge? Welke banier wordt door hem ontplooid en wat staat er op te lezen Op het oogenblik gelooven wij nietdat dame die den uitroep had verstaan en bemerkt had wat een opzien haar verschijning baarde. „Ik hoop, dat het u niet lastig is." „Oneen ik ben er aan gewoon antwoordde zij onverschillig, „de Bussen doen het nog veel erger." „Eu gij zijfc volkomen uwe macht bewust, vorstin." „Ik geloof het wel", gaf zij aarzelend ten antwoord, want zij was eerlijk tegen zich zelve, en te luchthartig, om het niet tegenover anderen te zijn. „Dan zult gij mij mijne waarschuwing onlangs slecht hebben afgenomen „Neen Ik weet, dat g^ het goed meendet." „Daar kunt ge zeker van zijn verzekerde hij op warmen toon. „Wij mannen beoordeelen in het algemeen de zaken scherper, dan de vrouwen, maar daarom mis schien zooveel te juister." „Ik ben zeer verwend", zeide Ferra losjes en leundo achterover. „Konstantijn weigerde mij nooit iets, be- rispte mij nooit en gaf aan al mijne luimen toe. Hij was heel goed voor mij want hij hield veel van mij." „Zoudt u u dan niet kunnen voorstellen, dat er eene even groote liefde bestaan kandie niettemin reden vindt om te berispen of om van eene andere meenine te zijn „Dat zou al eene heel lastige liefde zijn." Hij zag haar in het schoone gelaat en zeide tot zich zelf, dat er groote zedelijke moed toe behoorde, om haar iets te weigeren, of hardvochtig en standvastig bij een of anderen wensch te blijven volharden, waartegen zij zich verzette. „Wij mannen zijn zwak', erkende hij, znaar voor de eerste maal vond hij die zwakheid niet verachtelijk, maar begreep hij die ten volle. De spitse torens van een slotdat op een heuvel van geringe hoogte lag staken boven met sneeuw ge kroonde toppen van dennebooinen uitde zon speelde vroolijk in de vensters. De wind streek zachtover den heuvel en bewoog de zware koppen der dennebos- schen. De kraaien stoven krijschend uit huune winter- rust op, bij het naderen der schetterende muziek, vlogen iemand het zou kunnen of willen zeggen. Hij zelf wacht er zich zorgvuldig voor zich over zijn plannen en inzichten uit te laten. Wel blijft hij zich voor Grondwetsherziening en Kamerontbinding verklaren maar met welk oogmerk, tot welk doel, blijft een geheim. In dit opzicht verschilt hij niet zooveel van den Iaatsten transchen Keizer, toen deze nog preten dent naar de kroon was, als oppervlakkig schijnt. Wel trad Prins Napoleon op met zijn «Napoleontische denkbeelden' en zijn «Wraak over Waterloo", wat aan duidelijkheid niets te wenschen overlietmaar toen in 1848 het Koningschap was gevallen maakte hij geen bezwaar de nieuwe grondwet te beëedigen en aanvaardde hij het Presidentschap der Fransche Re publiek. Zijn verdere plannen hield hij zorgvuldig verborgenen als slechts gehoor gevende aan den duidelijken wensch des volks begon hij allengs over de mogelijkheid van het herstel des Keizerrijks te spreken totdat men voldoende aan het gezicht van een troon gewend wasom dien zonder bezwaar te kunnen bestijgen Aanvankelijk was generaal Boulan ger de vertegenwoordiger van den oorlog en de her- overiug van Elzas-Lotharingen van Duitsche zijde werd hij voorgesteld als de gevaarlijke vredebedreiger wiens verheffing den geweldigen Europeeschea oorlog ten gevolge moest hebben allengs is echter het oor logzuchtige van zijn naam verbleekt; de krijgstrom pet is bijna geheel door de herdersfluit vervangen eu als de Times gaat beweren, dat de verkiezing van generaal boulanger te Berlijn e-n onaangenamen in druk heeft gemaakt antwoordt oogenblikkelijk de Nordd Allg. Zeitung, het orgaan van Prins Bismarck: Hoe kunt ge zoo iets denkeu? «Duitschland heeft geen oorlogzuchtige neigingen Klke Fransche Re geering, welke den vrede niet bedreigtis ons wel kom. Boulanger legde de afdoende verklaring af, dat Iraukrijks belang hem den vrede doet wenschen en daarom bestaat er voor ons geen reden om ons over zijn welslagen te verontrusten. Wij kunnen meteen Boulangistisch Frankrijk even goed eendrachtig leven als met een Bonapartistisch Frankrijk. Te oordeelen naar alles wat Boulanger gezegd en geschreven heeft, mogen wij hem voor vredelievend houden. Indien het hem gelukt rust en orde te bewaren, zal zijn slagen zoowel ons als gansch Europa welkom zijn." Zal deze beschouwing van den Duitschen Rijks kanselier de kansen van Boulanger bevorderen of schaden? Zijn tegenstanders hopen het laatsteen haasten zich daarom er op te wijzen, dat zijn vrienden hem steeds voorstelden als den man voor wien zelfs Bismarck niet op zijn gemak was en die van zijne zijde den Rijkskanselier niet naar de oogen zag, gelijk alle fransche Ministers tot nog toe hadden gedaan en *a de takken en wolken van sneeuw vielen naar beneden, die een sluier van glinsterende kristallen vormden. Daarop verdween de muziek in de wijdgeopende slotpoort, de sleden er achteraan en slechts breede, glanzende sporen bleven op den witten weg achter, waarop de kraaien en raven met wantrouwende, nieuwsgierige oogen neerzagen. In de groote, met eikenhout betimmerde vestibule ont deed men zich van pelsen en hoeden, toen vlogen de deu ren, die naar de vertrekken daarachter leidden, open en het gansehe gezelschap verspreidde zich als een bonte stroom over de verschillende zalen en kamers. Ia ieder daarvan stond een groot buffet met zilverkristal en uitgezochte spijzen voorzien kleine gedekte tafeltjes stonden onregelmatig in het rond en maakten het mo gelijk dat het gezelschap op eene ongedwongen wijze zich aan een en ander vergasten kon. „Ik geloof, Uwe Hoogheid, dit bet zoo het best ge schikt ib", zeide Neakirch met een blik van verstand houding en zijne Hoogheid antwoordde met een hand druk „Uitstekend 1 Uitstekend mon vieux „Gelukkige 1" zeide Eustaehiua von Deuren, de slanke huzaren-officier, met een knorrige uitdrukking in zijn fraai, oponbartig gelaat tot Detlev. „Waarachtig, wanneer af gunst niet zoo'n laag gevoel was, in mijne oogen, dan zou ik je waarachtig kunnen benijden. Jou moet het lot nog treffen niet genoeg dat je door je positie anderen altijd een heel eind vooruit zijt 1 Laat ons ten minsta bij elkander gaan zitten dan heb ik toch iets." „Van harte gaarne als de vorstin ten minste geen andere plannen heeft." „Wij armen grooten dezer aarde", zeide prins Dago- bert juist, op zwaarmoedig schertsenden toon, tot Ferra, die bij staande had gehouden toen sij na een vluch- gesprek met hare nicht, door de kamer schreed. „Zijn wij niet beklagenswaardige schepsels? Altijd plich ten en weder plichten Dwang en weder dwang 1 Als andere uit de rijk vloeiende bron onbelemmerd kunnen

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1888 | | pagina 1