Beu kind uit het volk.
No. 107.
Negentigste Jaargang.
1888.
ZONDAG
2 SEPTEMBER.
EERSTE BLAD.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
HET BOULANCISME.
Prijs der gewone Advertentiën:
^JE3 O'XX-aJLiiIÏÏ'X'QPtf".
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele rijk f 1,—
De 3 nummers f 0,06.
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HEEM". COS'
TEE ZOON.
Hoe dikwijls is reeds beweerd dat Boulanger nu
afgedaan had. De mau bleek immers al te onbedui
dend te zijn. Een mooi zwart paard en een niet
minder mooie blonde baard kunnen een generaal voor-
deelig doen uitkomen onder zijn wapenbroeders, kun
nen de algemeene aandacht trekken maar zijn toch
te zwakke hulpmiddelen om hem tot een invloedrijk
en machtig politiek persoon te maken. Napoleon I
was omstraald door schitterenden krijgsroem toen hij
de eerste man in Frankrijk werd; en zijn neef, de
latere Napoleon III, had althans zijn roemrijken naam
geërfd en in zijn «Napoleontische denkbeelden''een ver
leidelijk beeld geschetst van het oppermachtige en daarom
vredelievende de gansche wereld leidende en her
vormende Frankrijk, dat de eerste Keizer zich tot
einddoel gesteld en ongetwijfeld ook tot stand gebracht
zou hebbenindien niet zijn zon bij Waterloo zoo
droevig was ondergegaanen dat nu zijn neef en
erfgenaam overeenkomstig de inzichten des grooten
ooms zou doen verrijzen. Maar wat bezat deze ge
neraal Boulanger, om de verbeelding van het Fransche
volk te ontvlammenom hooge verwachtingen van
zich te doen ontkiemen en ontwikkelen en de noodige
geestdrift op te wekken die hem op de plaats der
macht en der eere zou kunnen brengen? Zijn mili
taire loopbaan onderscheidt hem niet van de meeste
andere officieren van zijn rang en leeftijd. Wel wordt
over ziju maatregelen als Minister van Oorlog in het
algemeen niet ongunstig geoordeeld en heeft hy zich
in die betrekking de gunst van het leger weten te
verwervenmaar om de gunsteling van het volk
te worden is meer noodig. Tot lid der Volksver
tegenwoordiging gekozen heeft de generaal tot nog
toe geen schitterend figuur gemaakt, 't Is een soldaat
en geen staatsman, was het vergoelijkend woord, dat
zijne tekortkomingen moest bedekken. Niet «de
spreker", maar »de lezer" werd hij door zijn tegen
standers spottend genoemd. Hij beleedigde een Mi
nister en een uitdaging was het gevolg. De uitslag
van het tweegevecht was almede niet schitterend. Wat
bleef er nu over van de verontschuldiging, dat hij geen
redenaar maar een eenvoudig soldaat is Een burger-
minister, aanmerkelijk ouder in leeftijd, bracht hem
met den degen een wond toebelangrijk genoeg om
het tweegevecht te doen eindigen. Nu scheen hij voor
goed afgemaakt. En ondanks dat alles wordt hij te
gelijker tijd op drie plaatsen tot lid van de Kamer
gekozen.
19)
Mevrouw ven Bogdanoff maakte van de slede van Neu
kirch gebruik, de hare bleef voor Ferra en von Bommingen
bestemd. Deze bad den vorm van een schelp, bet houten
onderstel was rijk bewerkt en verguld, de kussens en de-
kens uit bevervei vervaardigd. De koetsier, die, achter
hen staande, er uitzag als een reusachtige rechtopstaande
beer, zoo zat hij in den groote pelskraag gedoken, mende
de vurige, met rood en goud opgetuigde paarden en
verhoogde daardoor den eigenaardigen weelderigen indruk
van het span. Met trommel en fluit reden de sleden
door de straten, de ruischende muziek werd begeleid
door de zachte harmonische tonen der klokjes aan de
tuigen en en in dichte scharen bleven de voorbijgangers
op straat staan, om ten minste met de oogen een gering
aandeel te hebben in den glans en de genoegens der
meer bevoorrechten onder hunne medemenschen.
Vooral de slede van mevrouw von Bogdanoff wekte
bewonderingevenals de beide schoone menschen, die
er in zaten. Sommigen kenden den adjudant van aan-
zien maar Ferra trok aller opmerkzaamheid tot zich.
„O wat eene schoone vrouw Wat eene schoone
vrouw!" riep een klein meisje, op den arm eener kin
dermeid die haar zooveel mogelijk in de hoogte had
getild, om het beter te doen zien „zij heeft soud od
haar hoofd 1" 6 F
En een bouquet van viooltjes, uit de hand van eenen
dapperen half volwassen knaapdie dadelijk blozend
ouder de menigte verdweenvloog haar regelrecht in
den schoot.
«Men huldigt u overal", wendde zich Detlev tot zijne
Hoe is dat mogelijk vraagt zoo menigeen in en
buiten Frankrijk. Hoe is dat mogelijk nadat zelfs
velen zijner vroegere volgelingen hem hadden ver
laten Op die vraag is moeielijk een ander ant
woord te geven, dan dat met het algemeen stemrecht
alles mogelijk blijkt. Aanhangers van het Keizerschap
en van het Koningschap beide hebben hem onder
hunne bescherming genomen als den gevaarlijksten man
voor de republiek, evenals bij de laatste verkiezingen
in Nederland door de antirevolutionairen onder de
leuze »in geen geval een liberaal" partij werd gekozen
voor een sociaal-democraat Geen Eegeering kan in
Frankrijk voldoen. De oppositie schroomt niet van
de bestaande Ministeriën alles af te keuren allerlei
verwachtingen op te wekken en beloften te doen
blijkbaar zonder zich ernstig af te vragen of zij in
staat zal zijn aan die verwachtingen te beantwoorden
en die beloften te vervullen. Aan de regeering gekomen,
oogst zij van die handelwijze de wrange vruchten. De
ontevredenheid blijft niet alleen bestaan, maar wordt
door de nieuwe teleurstelling nog verscherpt. Velen,
zeker wel den meesten is het met de verkiezing van
Boulanger dan ook niet om Boulanger te doen, maar om
zich tegen het bestaande Ministerie te verklaren. Toch
kan het niet anders of Boulanger moet in de eerste
plaats van deze politiek voordeelen trekken; hij wordt
de invloedrijke, de meest gewilde, door de meeste
stemmen gesteunde volksvertegenwoordiger. Als straks
de algemeene verkiezingen naderen, zal hij vermoe
delijk op alle plaatsen zich zeiven of één zijner er
kende aanhangers candidaat laten stellenzoo komt
feitelijk het plebiscit in toepassing, en wat moet het
gevolg zijn, als de volksstem zich voor hem verklaart
en hij in tal van departementen wordt gekozen
Ondenkbaar is zoo iets, na al hetgeen met Boulanger
reeds gebeurd is zeker niet. In Frankrijk kan veel
in korten tijd veranderen, maar er bestaat voor het
oogenblik geen grond om een schitterende zegepraal
van den generaal bij de algemeene verkiezingen on
waarschijnlijk te achten. Eeeds durft de heerde Eo-
chefort den President der Bepubliek den raad geven,
Boulanger in plaats van den heer Floquet tot zijn eersten
Minister te maken, daar hij anders gevaar loopt zelf
zijn plaats voor den generaal te moeten ruimen. Nie
mand zal aan dergelijke bedreigingen op zich zeiven
veel gewicht hechten, maar dat de gebeurtenissen van
den laatsteu tijd haar kracht bijzetten, kan evenmin
worden ontkend.
Maar wat zijn dan de plannen van Bonlanger?
Wat stelt hij zich voor en wat spiegelt hij aan het
fransche volk voor, opdat het hem volge? Welke
banier wordt door hem ontplooid en wat staat er op
te lezen Op het oogenblik gelooven wij nietdat
dame die den uitroep had verstaan en bemerkt had
wat een opzien haar verschijning baarde. „Ik hoop, dat
het u niet lastig is."
„Oneen ik ben er aan gewoon antwoordde zij
onverschillig, „de Bussen doen het nog veel erger."
„Eu gij zijfc volkomen uwe macht bewust, vorstin."
„Ik geloof het wel", gaf zij aarzelend ten antwoord,
want zij was eerlijk tegen zich zelve, en te luchthartig,
om het niet tegenover anderen te zijn.
„Dan zult gij mij mijne waarschuwing onlangs slecht
hebben afgenomen
„Neen Ik weet, dat g^ het goed meendet."
„Daar kunt ge zeker van zijn verzekerde hij op
warmen toon. „Wij mannen beoordeelen in het algemeen
de zaken scherper, dan de vrouwen, maar daarom mis
schien zooveel te juister."
„Ik ben zeer verwend", zeide Ferra losjes en leundo
achterover. „Konstantijn weigerde mij nooit iets, be-
rispte mij nooit en gaf aan al mijne luimen toe. Hij
was heel goed voor mij want hij hield veel van mij."
„Zoudt u u dan niet kunnen voorstellen, dat er eene
even groote liefde bestaan kandie niettemin reden
vindt om te berispen of om van eene andere meenine
te zijn
„Dat zou al eene heel lastige liefde zijn."
Hij zag haar in het schoone gelaat en zeide tot zich
zelf, dat er groote zedelijke moed toe behoorde, om
haar iets te weigeren, of hardvochtig en standvastig bij
een of anderen wensch te blijven volharden, waartegen
zij zich verzette. „Wij mannen zijn zwak', erkende hij,
znaar voor de eerste maal vond hij die zwakheid niet
verachtelijk, maar begreep hij die ten volle.
De spitse torens van een slotdat op een heuvel
van geringe hoogte lag staken boven met sneeuw ge
kroonde toppen van dennebooinen uitde zon speelde
vroolijk in de vensters. De wind streek zachtover
den heuvel en bewoog de zware koppen der dennebos-
schen. De kraaien stoven krijschend uit huune winter-
rust op, bij het naderen der schetterende muziek, vlogen
iemand het zou kunnen of willen zeggen. Hij zelf
wacht er zich zorgvuldig voor zich over zijn plannen
en inzichten uit te laten. Wel blijft hij zich voor
Grondwetsherziening en Kamerontbinding verklaren
maar met welk oogmerk, tot welk doel, blijft een
geheim. In dit opzicht verschilt hij niet zooveel van
den Iaatsten transchen Keizer, toen deze nog preten
dent naar de kroon was, als oppervlakkig schijnt.
Wel trad Prins Napoleon op met zijn «Napoleontische
denkbeelden' en zijn «Wraak over Waterloo", wat
aan duidelijkheid niets te wenschen overlietmaar
toen in 1848 het Koningschap was gevallen maakte
hij geen bezwaar de nieuwe grondwet te beëedigen en
aanvaardde hij het Presidentschap der Fransche Re
publiek. Zijn verdere plannen hield hij zorgvuldig
verborgenen als slechts gehoor gevende aan den
duidelijken wensch des volks begon hij allengs over
de mogelijkheid van het herstel des Keizerrijks te
spreken totdat men voldoende aan het gezicht van
een troon gewend wasom dien zonder bezwaar te
kunnen bestijgen Aanvankelijk was generaal Boulan
ger de vertegenwoordiger van den oorlog en de her-
overiug van Elzas-Lotharingen van Duitsche zijde
werd hij voorgesteld als de gevaarlijke vredebedreiger
wiens verheffing den geweldigen Europeeschea oorlog
ten gevolge moest hebben allengs is echter het oor
logzuchtige van zijn naam verbleekt; de krijgstrom
pet is bijna geheel door de herdersfluit vervangen
eu als de Times gaat beweren, dat de verkiezing van
generaal boulanger te Berlijn e-n onaangenamen in
druk heeft gemaakt antwoordt oogenblikkelijk de
Nordd Allg. Zeitung, het orgaan van Prins Bismarck:
Hoe kunt ge zoo iets denkeu? «Duitschland heeft
geen oorlogzuchtige neigingen Klke Fransche Re
geering, welke den vrede niet bedreigtis ons wel
kom. Boulanger legde de afdoende verklaring af, dat
Iraukrijks belang hem den vrede doet wenschen en
daarom bestaat er voor ons geen reden om ons over
zijn welslagen te verontrusten. Wij kunnen meteen
Boulangistisch Frankrijk even goed eendrachtig leven
als met een Bonapartistisch Frankrijk. Te oordeelen
naar alles wat Boulanger gezegd en geschreven heeft,
mogen wij hem voor vredelievend houden. Indien het
hem gelukt rust en orde te bewaren, zal zijn slagen
zoowel ons als gansch Europa welkom zijn."
Zal deze beschouwing van den Duitschen Rijks
kanselier de kansen van Boulanger bevorderen of
schaden? Zijn tegenstanders hopen het laatsteen
haasten zich daarom er op te wijzen, dat zijn vrienden
hem steeds voorstelden als den man voor wien zelfs
Bismarck niet op zijn gemak was en die van zijne
zijde den Rijkskanselier niet naar de oogen zag, gelijk
alle fransche Ministers tot nog toe hadden gedaan en
*a de takken en wolken van sneeuw vielen naar beneden,
die een sluier van glinsterende kristallen vormden. Daarop
verdween de muziek in de wijdgeopende slotpoort, de
sleden er achteraan en slechts breede, glanzende sporen
bleven op den witten weg achter, waarop de kraaien
en raven met wantrouwende, nieuwsgierige oogen
neerzagen.
In de groote, met eikenhout betimmerde vestibule ont
deed men zich van pelsen en hoeden, toen vlogen de deu
ren, die naar de vertrekken daarachter leidden, open en
het gansehe gezelschap verspreidde zich als een bonte
stroom over de verschillende zalen en kamers. Ia ieder
daarvan stond een groot buffet met zilverkristal en
uitgezochte spijzen voorzien kleine gedekte tafeltjes
stonden onregelmatig in het rond en maakten het mo
gelijk dat het gezelschap op eene ongedwongen wijze
zich aan een en ander vergasten kon.
„Ik geloof, Uwe Hoogheid, dit bet zoo het best ge
schikt ib", zeide Neakirch met een blik van verstand
houding en zijne Hoogheid antwoordde met een hand
druk
„Uitstekend 1 Uitstekend mon vieux
„Gelukkige 1" zeide Eustaehiua von Deuren, de slanke
huzaren-officier, met een knorrige uitdrukking in zijn fraai,
oponbartig gelaat tot Detlev. „Waarachtig, wanneer af
gunst niet zoo'n laag gevoel was, in mijne oogen, dan zou
ik je waarachtig kunnen benijden. Jou moet het lot nog
treffen niet genoeg dat je door je positie anderen
altijd een heel eind vooruit zijt 1 Laat ons ten minsta
bij elkander gaan zitten dan heb ik toch iets."
„Van harte gaarne als de vorstin ten minste geen
andere plannen heeft."
„Wij armen grooten dezer aarde", zeide prins Dago-
bert juist, op zwaarmoedig schertsenden toon, tot Ferra,
die bij staande had gehouden toen sij na een vluch-
gesprek met hare nicht, door de kamer schreed.
„Zijn wij niet beklagenswaardige schepsels? Altijd plich
ten en weder plichten Dwang en weder dwang 1 Als
andere uit de rijk vloeiende bron onbelemmerd kunnen