Ren kind uit het volk.
No. 114.
Negentigste Jaargang.
1888.
WOENSDAG
19 SEPTEMBER.
Prijs der gewone Advertentiën:
©fficiëfil (ScbccUe.
StaittttlAHb.
FRANKRIJK. Vdór eenige maanden vestigden
zich in eene rijk gemeubelde woning dor Breteuilstraat
te Parijs de graaf en de gravin De G. uit Brazilië, die,
dank zy hunne goede aanbevelingsbrieven al spoedig
tot de eerste kringen toegang vonden. Dezer dagen
gaven zij eene luister!ijke partij en tegen 1 ure's nachts
jEÏTOISr.
QOSTENRIJK-HONGARIJE. De Keizer
BULGARIJE. Toen de bulgaarsche minister Nat-
chewitch te Rustjuk den 17 om 9 uur aankwam, werden
6 revolverschoten op hem gelost. Drie kogels treffen
hem en veroorzaakten wondenvan welke een in de
rechterborstwelke van ernstigen aard is. De moor
denaar, een zekere Kissdos, was vroeger in dienst der
bulgaarsche regeering, maar ontslagen wegens oneerlijk
heid en toen vertrokken naar Rusland. Krachtens
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele rijk f 1,
De 3 nummers f 0,06.
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERM'. COS>
TER ZOON.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennis
dat heden op de gemeente-secretarie ter visie is gelegd het aan
hen ingediende verzoek, met de bijlagen, van J. BURGERS,
om vergunning tot het oprichten van eene zinkwerkers- en
loodgieters werkplaats, in het perceel aan de Zoutsteeg, wijk D,
No. 6 en dat op Maandag 1 October 1888 's middags te 12
urrn ten raadhuize gelegenheid wordt gegeven om tegen het
oprichten van die inrichting bezwaren in te dienen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. 'MACLAINE PONT.
17 September 1SS8. De Secretaris,
NUHOUT van der VEEN..
Lijst van brieven, waarvan de geadresseerden onbekend zijn,
verzonden gedurende de 2e helft der maand Augustus 1888
Dienstbodecbureau, Amsterdam; G. de Groot, Helder.
Briefkaarten: Mej. J. Jansen, Amsterdam.
Brieven, verzonden geweest naar
Amerika: C. Glijnis f
Duitse h land: B. Diekmann
Van Heiloo: A. Koek, Langen.
BELGIE. Het te Brussel gehouden congres der
oordokters is uit Nederland bijgewoond door dr. Guye.
Iu 1892 wordt het congres te Florence gehoudeD,
DUZTSCHLAND. De hofrouw voor Keizer Fre.
derik is tot 15 Juni 1889 verlengd.
Door den dikken mist heeft den 18 op de lijn
Kleef—Keulen bij Loagerich eene botsing plaats gehad
tusschen twee goederentreinen. De materieele schade
is zeer groot; niemand heeft eenig letsel bekomen.
Er .oopen weder geruchtendat prins Bismarck
weldra het voorbeeld van graaf von Moltke volgen en
zich terug trekken zal uit het staatkundige leven. De
N&rdd. Allgm. ZeituEg van deze geruchten melding
makende, vosgt alleen daaraan toe, dat dit gerucht zeker
met ontstaan is in conservatieve kringen, maar hoofd
zakelijk weergeeft, wat men in liberale kringen wel
zou wenschen.
ENGELAND. Volgens de openbaar gemaakte
statistieke opgaven ten aanzien van het spoorwegverkeer
in Engeland over 1&87 zijn in dat jaar over de spoor
wegen vervoerd 10,006,089 personen met abonnements
biljetten van een jaar, 31,323,789 reizigers der eerste,
61,139,806 der tweede en 638,215,386 der derde klasse.
Zij betaalden samen 313,636,248.
26)
Met zeer gemengde gevoelens verliet Detlev het slot,
de gelukwensch der prinses klonk hem als een wanklank
in de ooren. Een blik uit Ferra's oogen en de wolken
zouden wel is waar vervliegen als nevel voor de zon, maar
op dit oogenblik was hem zjjne vreugde toch bedorven.
Juist de prinses, had hij gedacht zou zijne verloving
hebben opgenomen als eene verlichting. Daarin zag
hij zich bedrogen; of dit tot zijne voldoening washad
hij niet kunnen zeggen.
„Wat zegt gij er van Amanda?" vroeg de prinses,
die zoo ging zitten dat zij haar boezemvriendin den
rug toekeerde.
„Ik ben stom van verbazing Uwe Hoogheid 1"
j.Van Rommingen juist had ik meer verstand
meer overleg verwacht
„Bah! Hij is ook maar een man, Uwe Hoogheid
zeide freule von Nobbe met grenzenlooze verachting.
Teen de prinses, na korten tijdalleen was,
slingerde zij met al hare kracht den flacon tegen den
grond.
„Dat ding is van alles van alles de schuld", siste zij
tusschen de tanden. „Dat het zoover moest komen
Haar gelaat was tot onkenbaar wordenB toe vertrokken,
krampachtig wrong zij de handen en brak in een tra-
nenloos snikken nit.
Geheel D. was buiten zichzelf. Als een loopend
vuurtje verspreidde zich het gerucht in alle kringen
die slechts het minste belang stelden in hetgeen aan
het Hof gebeurde, Eustachius viel zijnen vriend om
den hals en zwoer hem meermalen, dat niets ter wereld
ift staat geweest zou gijn, hem, ook maar bij benadering,
I was men in de speelzaal druk aan het „baccarat." De
inzet bedroeg reeds meer dan f 25000. Plotseling ver
scheen te midden der spelers een deftig heer met twee
personen, die het voorkomen van geheime politie agenten
hadden, welke heer in naam der wet de inzet in beslag
nam tevens de namen der aanwezigen vragende. De
graaf kwam nadrukkelijk tegen de schennis van zijn
domicilie op, maar de ander bleef onverzettelijk, maakte
proces-verbaal op en verwijderde zich met het geld.
Eén der spelers, die hierbij f 5000 verloor, vertrouwde
de zaak niet en ging naar het politiekantoor der wyk,
waar men echter van niets wist. Daar hij om ver
schillende redenen aan den braziliaanschen graaf twij
felde keerde hij tot dezen terug en gaf hij aan de
andere spelers kennis van den uitslag van zijn onderzoek.
Men verlangde meer licht en de heer de G. verklaarde
met de grootste kalmte dat had men werkelijk met
een valschen commissaris van politie te doen gehad
hij aan ieder nog dienzelfden namiddag het zijne zou
terugbetalen. Toen men zich daartoe aanmeldde, was
de graaf met zijne vrouw verdwenen.
Te Rouaan werd de president der Republiek zeer
goed ontvangen. Ook de aartsbisschop kwam hem ver
welkomen met eene toespraak, welke door den president
beantwoord werd met de verzekering, dat verdraagzaam
heid en eerbiediging van elke godsdienstige overtuiging
steeds het kenmerk van zijn bestuur zouden blijven.
Bij de parade van het 3e legerkorps dat 33000 man
sterk is, reed de president, voor wien vroeger de
troepen steeds geleid werden door den minister van
oorlog langs de tribune, waarop hij zich dan bevond, met
den minister van oorlog eu de generaals Bruijère en
Billot, voor het eerst langs bet front der troepen, ge.
volgd door een tweede rijtuig, waarin de ministers
Ficqaet en Krantz gezeten waren, en door de fransche
en buitenlacdsche officieren te paard. Na den afloop
deelde de president zelf in afwijking van de tot heden
gevolgde gewoonte aan verschillende officieren en sol
daten medailles en ridderoraeu uit.
De minister-president F.oqaet werd overoi in het
oog loopend koel ontvangen.
De begrotingscommissie heeft de ramingen voor de
marine met 5'U milhoen verlaagd de minister van ma
rine heeft verklaard met geen dier verminderingen ge
noegen te kunnen nemen. Het onderzoek der geheele
begrooting is thans afgeloopenzoodat de regeering
de Kamers tegen 9 October in buitengewone zitting
zal bijeenroepen.
ging den 12 naar Bellovar in Hongarijeom de le-
geroefeningen op den 13 en lé bij te wonen. Tijdens
zijn verblijf aldaar kwam de geestelijkheid hem hare
opwachting maken met de croatische bissch ppen aan
het hoofd. Na zich eerst zeer minzaam onderhouden te
hebben met de bisschoppen Posclovic en Hranilovio,
kwam de beurt aan bisschop Strossmaijerdie voor
eenige weken tot het hoofd der ruesische panslavisten een
zooveel genoegen te doen; dat nu aan de lasteraars wei
eens voor altijd het zwijgen zou zijn opgelegden dat
hij ten slotte van de vorBtin van nu at evenveel houden
zou ala van zijnen allerbeeten, allerverstandigsten vriend.
Detlev werd schier geroerd door deze oprechte vreugde,
die hem met vele andere ondervindingen verzoende.
Want hij wist maar al te goed, dat Eustachius er zeer
na aan toe was geweestzich de vleugels geheel te
verzeugen aan Ferra's schoone oogen en dat slechts
liet feit, dat 7ij van haar kant daarvan niet de minste
notitie nam, een klein stortbad was geweest.
„En je zult nooit jaloersch zijn wanneer ik haar
mijne hulde breng?1' vroeg bij ten laatste, op zijne
ronde manier. „Een twist met jou neengeen
vrouw ter wereld zou mij dat waard zijn, Detlev."
„Nooitmijn jongen", antwoordde glimlachend de
adjudant, „integendeel verzoek ik je: draag een deel
van je vriendschap ook op haar over."
„Dat zal gebeuren", antwoordde de opgewondeu
huzaarDetlev krachtig de hand schuddende „en
nulaat mij niet veel woorden gebruiken je kent
mii, wij blijven de ouden."
XV.
Voordat de lente nog geheel in het land kwam
vierde de prinses haren verjaardag en wel té
midden van een uitgelezen kring van getrouwen. De
„gruwelkamers" waren voor die gelegenheid geopend
en de uitnoodigingen gingen door bemiddeling van
freule von Nobbe, direct van de prinses uit.
De voorjaarsatorm gierde om de daken en huizen
drong den schoorsteen binnen en krijschte met de wind
wijzers in bet slot vooral maakte hij een zeer onstui
miger. indruk. Prinses Sibylle stond in de kleine zaal,
die tot hare vertrekken behoorde, uit te kijken naar de
nog kale boomen die door den storm geducht onder
oanden werden genomen zij slierden heen en weder
als spoken van hun eigen verleden.
telegram naar Kiew gezonden had, om zijne instemming
te betuigen met het dear toen gevierd wordende eeuw
feest hunner bekeering tot de grieksche kerk. De
Keizer zeide op luiden toon tot uien bisschop zoo
dat allen het hoorden dat hij met verbazing de ver
zending van dat telegram bij gelegenheid van een niet-
katholiek feest gehoord bad. Hij had het eerst niet
willen gelooven, dat een zijner onderdanen zulke woorden
geschreven had maar tot zijn groot leedwezen had hij
vernomen, dat de bisschop dit had gedaan. „Gj schijnt
niet gevoeld te hebben", eindigde de Keizer, welk een
schuldigen stap gij daarmede tegen Kerk en Staat
gedaan hebt." De bisschop, die op deze terechtwijzing
niet verdacht was, antwoordde alleen: „Majesteit, mijn
geweten is zuiver." Daarna ging bij heen en verliet
Bellovar, na te vergeefs een audiëntie bij den kroon
prins te hebben gevraagd. Dit krassa optreden van
den Keizer tegen de panslavisten in Oostenrijk trekt
algemeen de aandacht en vindt zoowel in Oostenrijk
als in Hongarijebehalve bij enkele clerica'e bladen
die zich over de zaak niet uitlater, algemeene goedkeuring.
RUSLAND. Ia een den 15 openbaar gemaakt
keizerlijk besluit van 8 Juli, bestemd voor den minister
van financiën is de rijksbaak gemachtigd om zoo
dra er behoefte aan was, kredietbiljetten uit te geven,
welke door in bewaring gegeven goud, toebehoorende
aan de schatkist en de rijksbank gewaarborgd moesten
worden. De deposito's moeten aan de kas van het wis-
seifonds overgedragen en op eene bijzondere rekening
gesteld worden waarop het bedrag der metaalwaarde
zoomede clat der kredietbiljetten, alleen naar de nomi
nale waarde voorkomen. De Diljetten worden weder
ingetrokken, zoodra de toestond oer geldmarkt hei ver
oorlooft eerst dan mag het tot waarborg in bewaring
gegeven goud in de staatskas of de rijksbank terug
vloeien. Bij dat besluit is eene beschikking van den
minister van financiën gevoegd, krachtens welke, met
het oog op de verlevendiging der handelsbeweging, voor
welke de tegenwoordige geldvoorraad ontoereikend is
genoemde maatregel van den 15 at tot uitvoering ge
bracht wordt. Het bedrag der uit te geven krediet
biljetten is vastgesteld op 15.000.000 roebels. De rijks
bank is dienovereenkomstig van voorschriften voorzien.
Het Dagblad van St. Petersburg is gemachtigd tot
de verklaring, dat de bewering in de Nouvelle Revue
van mevrouw Juliette Adamals zou verleden jaar
eene uitnoodiging tot den Keizer van Rusland zijn ge
richt om eene samenkomst met den Keizer van Duitsch-
land te Stettin te hebben, engegrond is.
Bij het andere venster stond een tafelwaarop de
geschenken smaakvol gerangschikt waren gravin Len-
heim deed ieder jaar baar uiterste bestin hare hoe
danigheid van opperhofmeesteresom telkens wat
nieuws te bedenken voor de versiering daarvan. Rondom
de wit marmeren plaat wond zicb een krans van
frissche bloemen en varens, tusschen mandjes en vazen,
waarin evenzeer Flora's kinderen geurdenwaren de
kostbare geschenken smaakvol geschikt. De regeerende
vorst had prachtige kunstwerken in brons en majolica
gezonden, prins Dagobert sieradiën, die in de geopende
étuis, ondanks het matte daglioht, met warmen glans
schitterden. Wat toiletbenoodigdheden aanging de
prinses had eens voor altijd verzocht, haar daarvan te
verschoonen.
De officieele gelukwenschen waren voorbij slechts
de allerintiemsten hadden zich mogen veroorloven, daarop
te verBchgnen. Voor degenen die niettemin behoefte
gevoelden, aan hunne sympathie uitdrukking te geven,
lag er in de voorkamer eene lijstwaarop men teeke
nen kon, die, in 't geheim, door de prinses zeer nauw
gezet werd doorgezien om bij gelegenheid daarnaar
hare gunstbewijzen te regelen.
Prins Dagobert had zich met een handkus en na
het mompelen van eenige wenschen weder verwijderd
nadat de prinses hemmet een paar koele woorden,
voor de ontvangen gaven had bedankt. Zij wist maar
al te goeddat hij die vandaag ook voor de eerste
maal zag gesteld dan nog dat hj die moeite nam.
De opperhofmeesteres en hare trouwe von Nobbe
hadden alles in orde gebracht, nadat te voren met de
prinses uitvoerig was besproken, wat zou worden uit
gekozen.
Geen harteljke gedachte van haren gemaal was daaraan
verbonden evenmin als de wensch, om haar eene ver
rassing te bereiden of eene opmerkzaamheid te bewij
zen het was de vervulling van een maatschappeljken
plicht, waaraan daardoor werd voldaan - zonder meer.
Eu toch had de prinses ditmaal met zoekenden blik
