1
Een kind uit het volk.
No. 131.
Negentigste Jaargang.
1888.
ZONDAG
28 OCTOBER.
Dit nummer bestaat uit twee blackn.
EERSTE BLAD.
VEltGAIIKKIXG VAN DSN RAAD DER GEMEENTE
Prijs der gewone Advertentiën;
i3inncnl&u&.
ÏScvtshtsu
PBUmULBTON.
QTcUgrftftiffcttc Ëcricbtcn.
ALKMAAR.
Behandeling der begrooting van de Schutterij
voor 1889.
Sft
ALKMAABSCIIE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele rijk f 1,
De 3 nummers f 0,06.
^lAR IA^V
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERM». COS-
TER ZOON.
Ook door ons werd overgenomen het bericht om
trent het schieten op den trein tusschen Alkmaar
en HeerhUgOWaard Uit een door den burge
meester van laatstgenoemde gemeente ingesteld onder
zoek is gebleken dat de zaak hierop neerkomt dat
door een paar jongens steentjes in de richting van
bedoelden trein geworpen zijn.
Voor de visschers te Kolhorn is de palingvangst
dezen herfst zeer sober. Allen zijn reeds met de fuiken
thuis. Gewoonlijk is anders de herfstvangat de voor-
deeligste en maakt die meermalen het geheele jaar goed.
Men is van meening dat de hagel, eenige weken geleden
gevallen, hiervan de oorzaak is; sommige visschers zijn
hiervan zoo overtuigddat zij terstond hunne fuiken
optrokken, zeggende Komt hagelBergt paling.
De gemeenteraad van Wageningen heeft atwijzend
beschikt op een verzoek om teruggave van 7% maand
vergunningsrechtdoor overgang der zaak op grond
dat do wet geene teruggaaf toelaat en het recht ineens
voor elke vergunning geheven wordt.
Den 26, 's namiddags tusschen 3 en 4 aren, heeft
de beeft A. Crefeld stads-klokkenisthet carillon van
den Waagtoren bespeeldter herinneringdat 200
jaren geleden, op denzelfden dag en hetzelfde uur, het
nieuwe klok.k6O.Sp0l, gegoten door Melcbior dd Haze
te Antwerpen, zich voor het eerst deed hooren. Ten
deele zijn dezelfde melodiën gespeeld als toentertijd
geschiedde.
Den 27 werd herkozen tot hoofdingeland van den
HoodsbOSSChO in het 2a district Duinkavel de hee
Jan Leijen te Bergen, met 60 van de 61 uitgebracht
stemmen.
-— De opvoering den 25 in het locaal Harmonie
gegeven, van „Een Millioenen-oom", door het'tOOO60l-
gezelschap der Nieuwe Rotterdamsche Schouwburg-
Maatschappij heeft zeker het weinig talrijk .-ïanwezige
publiek ten zeerste voldaan en inderdaad was niet alleen
de keuze van het stuk gelukkig overvloeiende als het
deed van geestige tconeeltjes maar1 ook het spel der
vertolkers voor het meerendeel voortreffelijk. De heer
Alex. Faassen gaf met losheid maar tevens soberheid
den Amerikaan-Millionair wêar. Hij maakte er een
alierprettigsten rol vandie herhaaldelijk het publiek
hartelijk lachen deed. Deze gave bezit ook de heer
Nieuwland ia hooge mate en ook hem komt niet het
geringste deel van het succes dezer uitvoering toe. Alle
medespelenden echter verdienen een woord van lof voor
41)
„V.in middag bij de fancy-fair", begon Sibylle zon
der eenige verdere inleiding, „bleef mij geen andere
keuze over, dan vorstin Arbanoff te verwijderen uit de
rijen dergenen die in mijne nabijheid verkeeren. Zij
nam het op, zooals zij moest verpletterd gebro
ken, zonder een woord van rechtvaardiging. Wij mogen
niet aan de waarheid van het medegedeelde twijfelen.
En gij) Rommingen gij behoort tot hen die ge
rechtigheid en eer hooger stellen, dan het hcogste
geluk op aarde, dat, zonder reinheid, alle waarde mis
sen moet. Ons zelf, dat is het eenige, wat ons ten
volle toebehoort, wat wy in onze macht hebben wat
ons geen toevalgeen macht ja zelfs de dood niet
ontnemen kan."
Hoezeer sprak Sibylle op den trillenden toon der
vaste overtuigingHet was niet mrgelijk dat hare
woorden geen weerklank zouden vinden bij Detlev. Hij
beet zich op de lippen ten bloede toe, om de kreet
van smart terug te houden, die zich naar boven drong.
Nacht was het in en om hem en als een onbarmhartig
steenen beeld stond de prinses dicht voor hem en sprak
steeds voort.
„Alle smarten der aarde kan men dragenzoodra
men met vaste hand toegrijpt om ze te bedwingen.
Ook gij znlt vergeten, Rommingen. Het is een schrale
troost maar een zekereIk ben wreed geweest
als een artsdie eene pijnlijke wonde snijdt, dat heeft
mij koen en moedig gemaakt. Eene vrouw als degene,
die gij gekozen hadt, had n op den duur toch geen ge
luk kannen aanbrengen. Gij verlangt meer, omdat gij
meer geeft
De prinses zweeg plotselingde stem weigerde haar
van ontroering den dienst. Langzamerhand was het
groote vertrek in eene schemering gehulddoor de
c'e uitmuntende vertolking van dit aardige stuk en
hoezeer het onze bedoeling niet is, een ieder in het
bijzonder te noemen, mogen wii niet nalaten te wijzen
op mevrouw van Korlaar die als nicht van den Mil-
lioenen-oom zeer goed op hare plaats was. Wij twijfelen
niet of de goede indruk, door het gezelschap met deze
eerste voorstelling achtergelaten, zal ten gevolge hebben,
dat bij een volgend optreden de belangstelling van het
alkmaarache kunstlievend publiek aanzienlijk giooter
is, wat bet ten volle verdient.
Naar aanleiding van het optreden der familï©
Appy alhier, in het lokaal Harmonie, dat eerstdaags
te verwachten is, meenen wij onzen lezerB genoegen te
doen hun mede te deelen wat van eene uitvoering
door haar te Haarlem gegeven de Hsarlemsche Cou
rant zegt. Na eene korte inleiding vervolgt genoemd
blad
Men was zoo gelukkig gaweestzich de welwillende
medewerking der familie Appy te verzekeren. Dat er
iets goeds, degelijks en schoons werd uitgevoerd, waar
borgt deze naam reeds ten volle. Aardig is bet, dat de
vier kinderen van den heer Ernest Appy elk een ander
instrument gekozen hebben de eerste zoon drukt de
voetstappen van zijn vader als violoncellist, de tweede
strijkt viool; de eene dochter speelt piano en de andere
heeft het schoonste en volmaaktste instrument gekozen
de meuschelijke stem. Deze zangster heeft een zeer lief,
aangenaam geluiden heeft reeds eene goede school
doorloopen, zóó, dat zij in de groote zaal der vereeniging
zich kau doen hooren. Zij evenals hare broeders en hare
zuster belooft veel voor de tcekomst. Vau hare liederen
zij genoemd het liefl. jko „Schoon slaapsterken", en „Ons
vaderland", dat gebisseerd werd. De violoncellist gaf
o. a. de „Souvenir de Spa" van Servais; de violist eene
Fantasie van Vieuxtemps, en de pianist de Hongaarsche
Rhapsodie van Liszt alles het kenmerk dragende van
diep muzikaal gevoel en ijverige stadie.
Voor de den 29, 's avonds te 7 uur precies, te
houden SOirée variéa, ten voordeele van eene stichting
voor r. c. ouden van dagen kunnen plaatsen worden
besproken op den dag der uitvoering a 10 cents per
plaats, van 10 tot 1 uur. Verder wordt de o. i. goede
maatregel genomen, dat vooraf tusscben 9£ en 10 uur
het juiste aantal verlangde plaatsen moet worden
opgegeven, waarna alsdan de loting zal aanvangen.
Den 26 is voor liet derde g'deelte van het
notariaatsexamen geslaagd de heer Ofl'erbaus
werkzaam aan het kantoor van den ontvanger der regi
stratie alhier.
Zaterdag 27 October.
's-Gravenhage. Er is bericht ontvangen, dat de
S moeder onzer koningin te Arolsen is overleden.
J
openstaande balkondeur woei de wind een witte kapel
naar binnen, die, onhoorbaar heen en weder zwevende,
naar een uitweg scheen te zoekenevenals een ver
dwaalde gedachte. Een smalle streep maanlicht viel
door de vensters en omzoomde de breede bladeren der
Jucca's met een günsterenden rand. Het was dood
stil. Opeens voelde Detlev zijne hand vatten.
„Spreek een enkel woord slechts vleide Si-
bylle'8 stem.
Hij kon niet de keel was hem als dichtgesnoerd.
„O, mocht ik u maar troosten", fluisterde de prin
ses hartstochtelijk. „Ik stel veel belang in n ik
o mijn God Moet ik mij zelve verraden zij het
slechts, om u te doen zien dat het iot naar alle zijde
n even wreed is F"
„Uwe Hoogheid riep Rommiagen achteruitdein
zende en zijne band uit de hare trekkende. Hij kon
niet meer misverstaan woorden, toon, het beven harer
vingers het sprak al te duidelijk.
„Eene liefde, die in eigen hartebloed verstikt", fluis
terde de prinses en legde haar hoofd als het ware toe
gevende aan een haar overmannend gevoel van zwakheid,
tegen zijn schouder. „Gelooft gij niet, dat die even
smartelijk wordt gevoeld op een troon als in eene
hut F O Rommingenwanneer gij ongelukkig zijt
ik ben het ook veel meer nog. Zal dat voor ons
een troost zijn F"
Een zachte geur van cederhout stroomde hem tege
moet, toen zij zoo dicht bij hem gekomen was; het was
hem, alsof een blinddoek hem voor de oogen wegviel.
Die anonyme brieven die bloemen de prinses was
het dus geweest, die hem met die brieven vervolgd had
Hij kon het niet helpen hij moest lachen. O, wat
eene comedie toch in het leven 1
Zijn lach klonk akelig in het groote, stille vertrek,
de prinses beefde.
„Hebt gij geen ander antwoord F" vroeg zij, strijdend
tasschen toorn en tranen. Zij was in dit oogenblik
werkelijk slechts de zwakke vrouw, die zich geheel aan
den geliefden man overgeeft.
„Neemt u mij niet kwalijk Uwe Hoogheid", zeide
ERRATUM. In het raadsverslag in ons vorig nummer
werd gemelddat er in de commissie voor lager onderwijs
eene vacature moest vervuld worden door het aftreden van den
heer Mr. M. Buchner. De bedoelde commissie was voor middel-
haar onderwijs.
De heer Vonk vraagt, of de gemeenteraad door goedkeuring
van de cijfers dezer' begrooting niet geacht kan worden de
daad van den waarnemenden kommandant goed te keuren?
Wanneer de schutterij toch geene oeteningen houdt, dan zijn
verscheidene posten van uitgaaf veel te hoog uitgetrokken. De
raad zou ze daarom moeten verminderen.
De heer Janssen verklaart het gevoelen van den heer Vonk
te deelen.
De Voorzitter ontraadt zeer het denkbeeld van den heer Vonk.
De raad zou dan het voorbeeld van den schuttersraad volgen
en nalaten te doen, wat de gemeente verplicht is te doen. Aan
het feit, dat de schutterij geene oefeningen houdt, is voor het
oogenblik niets te doen, op grond van eene leemte in de wet,
waarin geene strafbepalingen opgenomen zijn, welke in het on-
derwerpelijke geval toegepast kunnen worden. Vandsar dat de
mededeeling van den waarnemenden kommandant aan den mi
nister van binnenlandsche zaken en den Commissaris des
Konings in deze provincie van zijn besluitom de gewone
zomeroefeningen te staken, dan ook onbeantwoord is gebleven.
De heer Kraakman ondersteunt ten sterkste het door den
Voorzitter aan den Vonk gegeven antwoord. Doet de schutterij
eenerzijds haren plicht nietdit feit moet en mag den raad
geen motief geven, om ook zijnen plicht niet te doen. En dit
zou het geval worden, wanneer men de bij de wet voorgeschreven
uitgaven niet of slechts gedeeltelijk toestond. De raad moet
het voorbeeld der schutterij die geene Oefeningen houdt, waartoe
zij zelfs volgens de ongeschreven wet der vaderlandsliefde ver
plicht is, niet volgen. De tegenwoordige toestand is overigens
onhoudbaar. Het gaat niet aan, de schutters wel in te lijven,
maar niet te oefenen. In het zeer juist en uitvoerig uitgewerkte
rapport der vaste commissie van financiën wordt het standpunt
van den fraad behoorlijk toegelichtzoodat door Gedeputeerde
Staten, aan wie de begrooting ter goedkeuring moet ingezonden
worden, de zaak geheel kan worden beoordeeld. Hij wil alleen
nog wijzen op eene zekere anomalie. Eenerzijds verlangt de
schuttersraad belangrijke ui'gaven meer om de schutters te
kunnen oefenen, maar anderzijds verzuimt men de maatregelen
te nemen om de schutters te bekwamen. Men kan toch slecht
geoefende en ongeoefende schutters niet in eene schietbaan toela
ten. De schuttersraad vraagt eene schietbaan voor schutters
waarvan men zelf erkent, dat zij onbedreven zijn, ja die men
zelfs zoo ongeschikt acht, dat men vreest, met zulke weinig
geoefende manschappen buiten het Dodenveld te komen. Hij
raadt de onveranderde aanneming van het door de commissie
voorgestelde besluit aan.
Nadat de heer Vonk verklaard haddat hij de vraag alleen
gedaan had omdat het hem voorgekomen was dat in goed
keuring der begrooting goedkeuring van de handelingen der
schutterij gezien zou kunnen wordenwordt met algemeene
stemmen de begrooting overeenkomstig het voorstel der com
missie goedgekeurd. Van het rapport der commissie van financiën
zal een afschrift gezonden worden aan Gedeputeerde Staten.
Detlev zich herstellende„het ia alles zoo zonderling
het hoofd duizelt mij ik moet in de lucht naa
buiten", herhaalde hij luider.
„Ea naar haar F"
„Misschien 1"
„Dat moogt gij nietHare bevende vingers omvat
ten weder krampachtig zijnen arm, „Zij zal u opnieuw
in hare netten lokken, en ik wil verstaat gij ik
wil den eenigen man dien ik tot nu toe heb geacht,
ook in de toekomst niet anders zien."
Eene onbeeehrijfelijke gloed sprak uit bet gansehe
wezen der prinses, hij voelde het ais verzengend vuur.
Niet zelden schijnt en beet iemand langen tijd koel
en brengt hij later door eene geweldige uitbarsting van
hartstocht allen in verbazing. Ook Rommingen onder
vond dit. Deze uitbarsting deed hem volkomen zijne
zelfbeheersching verliezen en daarenboven begon de
prinses te snikken en te beven zoodat hij, ondanks
alles wat hem drukte den arm om haar heen legde
en haar behoedzaam naar de sofa leidde.
„Ik zal freule von Nobbe halen", zeide hij, blijde,
dat hij onder dit voorwendsel de kamer verlaten kon.
„Neen blijf een oogenblik het is niet noodig
dat iemand, behalve gij, mij zwak ziet."
Met de geweldigste inspanning onderdrukte zij haar
snikken.
„Vergeet alles", kwam het na eenige oogenblikken
bijna onverstaanbaar over hare lippeD. Hij boog zich
over baar heen om beter te kunnen hoorentoen
voelde hij zijn hoofd door twee bevende, gloeiende
handen aangegrepen ijskoude lippen raakten vluchtig
zijn voorhoofd aan.
„Ga heen", zeide Sibylle, met een spoor van haren
gewonen toon.
Hy gehoorzaamde dadelijk zonder een woord van af
scheid zelfs, ieder woord scheen hem geheel overbodig.
De prinses luisterde scherp naar het sluiten van de deur,
een onbeschrijfelijk bittere glimlach van ontgoocheling
kwam er om hare lippen. Misschien had zij nooit in
haar leven scherper en pijnlijker haar volslagen gemis
aan bekoorlijkheid gevoeld.
