f TATJANA No. 3. Een en Negentigste Jaargang. 1889. °Eennïëüw jaar. f ASSCHEPOETSTER ZONDAG Prijs der gewone Advertentiën: 6 JANUARI. EERSTE BLAD. Dit nummer bestaat uit twee bladen. Wij stellen voor onze lezers verkrijgbaar een beeienden roman in twee deelcn getiteld door Joseph Lnbomirski. Verhaal uit de russlsche ambtenaars wereld. VOOR DE BEIDE DEELEN TE MEN: n contant zestig cents. Aaar buiten tegen inzending van een postwissel vijfenzeventig" cents. De oplage is beperkt. De ondergeteekenden verbinden zich dus slechtste leveren tot zoover de voorraad strekt. DE UITGEVERS. dDfficiëcl (Btbecltt, Hondenbelasting. Inschrijving voor de Nationale Militie op het Stadhuis op Dinsdag en Vrijdag, *s avonds van 5 tot 7 uur, tot c20 Ja nuari 1889. REKENINGEN wegens in 1888 aan de gemeente Alkmaar gedane leve ringen worden ingewacht vóór 10 Ja nuari 1889, wat betreit de gemeente reiniging bij den directeur en wat betreft de overige dienst ter gemeente-secretarie ot bij den gemeente-architect. AIKMAABSCIIE COIIMNT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-en Saterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele rijk f 1,— De 3 nummers f 0,06. Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HEKM». COS- TEE ZOON. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR herinneren belanghebbendennaar aanleiding der op 20 Sep tember 1882 vastgestelde verordening op de heffing eener be lasting op de honden dat ieder eigenaarbezitter of houder van een of meer aan de belasting onderworpen honden verplicht is, daarvan jaarlijks vóór 31 Januari ten kantore van den gemeente-ontvanger aan gifte tc doen. Die aangifte geschiedt door de inlevering van een behoorlijk ingevuld en door den belastingschuldige onderteekend biljet kosteloos ten kantore voornoemd verkrijgbaar. De betaling der belasting geschiedt dadelijk bij de aangifte tegen kwitantie en afgifte van een penningonverminderd het recht, om, zoo de aangifte onjuist bevonden wordt, herziening te doen plaats hebben. Aangezien er maatregelen genomen zijn om den penning beter aan den Halsband te bevestigenis bet bezwaar tegen bet voortdurend dragen opge heven, en zal alzoo daarop bet ganscbe jaar ten strengste worden toegezien. Burgemeester en wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 4 Jan. 1889. De Secretaris, NUHOUT VAN DER VEEN. DOOR H. SCHOBERT. 19) De huzaar was enel opgesprongen en klopte zich het stof van zijn elegante kleeding hij had klaarblijkelijk door den val geen letsel bekomen. Hij hield daarbij zijn hoofd gebogenzoodat men niet kon zien hoe hij op de tanden knarstenoch de doodelijke bleekheid bemerktedie zijn gelaat bedekte. Hij gevoelde zieb door den slechten afloop vernederd en meende ook op het gelaat der overigen slechts medelijden te lezen, 't Was duidelijk, dat hem tegenwoordig alles tegen liep en wrevel tegen zich zelf en de geheele wereld vervulde zijn binnenste. „Goddank dat het goed is afgeloopen zei de pre sident op geruststellenden toonterwijl hij op zijn zoon toetrad en met zijn zijden zakdoek zacht over diens mouw streek, „daar zit nog wat stof, Gert je hebt je toch niet bezeerd „Volstrekt nietpapa", antwoordde bij verdrietig. „Na zal mijnheer Giiuther zeker bet paard eens rijden; wij kunnen zoo toch onmogelijk tevreden zijn." „Dadelijk mijnbeer de president." Misschien hoopten vader en zoon dat het toeval hun gunstig zon zijn en het onrustige dier ook den tweeden berijder in het zand zou doen bijten in dat geval werd hunne verwachting niet vervuld. Paard en ruiter schenen als uit metaal gegoten. Günther's krach* tige gestalte kwam te paard nog beter uitde hand die de teugels hield bewoog zich niet en vlug en be vallig gehoorzaamde het paard aan eiken drnk. De zonnestralen drongen tussoben schuren en stallen door, vulden het plein met verblindend licht en omgaven De volgende personen worden in bun belang aangemaand, zich zoo spoedig mogelijk ter secre tarie dezer gemeente (afd. bevolking) aantemelden: Haagsma, IJnze, 1-w. Sloten (Fr.) Huisman, Benjamin, Haarlem, HoogvorstJan, Scboorl. Martens, Bernard Theodor, Kampen. Stins, Elisabeth, Sehagen. Sjoerds Guurtje Elisabeth, EgmondalZee. Zandlever, Frederik Johannes, Koog a/d Zaan. GEVONDEN VOORWERPEN. Aan het Commissariaat van Politie zijn voor de rechtheb benden terug te bekomen: een vermoedelijk zilveren naalden koker; een gouden horlogeketting aan twee stukken; eene por- temonnaie met eenige centen; een stuk van een horlogeketting; een gouden vrouwenringetje met vier steentjes; twintig nieuw jaarskaarten; eene portemonnaie met eenige eenten; een onderstuk van een gouden oorbel. Lijst van brieven, waarvan de geadresseerden onbekend zijn, verzonden gedurende de le helft der maand December 1888. F. Schuurman, E. Schmid, mevr. Laddee, Alg. Ned. Werk- mansvereeniging, Amsterdam; A. Bakker, Broek op Langedijk; C. Glim, J. Schut, Helder. Van Bergen. C. C. Mulder, Nieuwer-Amstel. Brietkaarten: P. Jonker? Onze samenleving is er op ingericht, dat wij niet gedachteloos van het eene jaar in het andere zouden overgaanmaar een oogenblik zouden rusten en na denken. Wij hebben enkele dagen vóór het einde des jaars het Kerstfeest, dat daartoe uitmuntende gelegen heid biedtwij hebben den oudejaarsavond en den nieuwejaarsriagbestemd voor het samenzijn in den kring van het gezin of de familie en het toespreken of toezenden van een woord van hartelijkheid en be langstelling aan vrienden en bekenden. Wij sluiten onze boeken af en maken de balans op. Zoo zijn wij ook gewoon te doen met hetgeen het oude jaar op ruimer gebied heeft opgeleverd, met wat daar is voor gevallen in ons vaderland en bij onze buren voor zoover dit voor ons van belang kan zijn. En dat dit met de gebeurtenissen buiten onze grenzen in ruimen kring het geval kan wezenwie zal het loochenen paard en ruiter met eeu schitterenden glans, die beiden ten goede kwam. „Hij zit te paard als een kunstrijder riep Blanche vol bewondering eu verrukking straalde daarbij uit haar oogen„drarbij hebt gij niet veel te vertellen, Gert." Deze fronste zijne wenkbrauwen en draaide baar, zonder te antwoordennijdig den rug toe. Blanche lachte spottend. „De beeren der schepping laten zich niet gaarne vernederen", zei zeheua naziendezoo luidedat Willy het hoorde, die zich inmiddels weer onbemerkt by bet gezelschap had gevoegd. Ook Gert bad die woorden opgevangenmet flikkerende oogen draaide hij zich om. Daar ontmoette hij Willy's bliker lag daarin eene vreemde uitdrukking. „Ik ook niet", zeïde zij half luid hem toeknikkend. Gehoor gevend aan een plotselinge opwellingstak Gert zijn zuster de baud toezij legde de hare daarin. Zonder een enkel woord meer te wisselen, was daardoor een verbond geslotendat berustte op de stilzwijgende waardeering vau denzelfden karaktertrek. Willy lachte en ook op het gelaat van Gert was de vroolyke uit drukking weer teruggekeerd. Leo Güuther had dit kleine intermezzo gezien. „Wat zouden die twee hebben", dacht bij, min of meer mis noegd, terwijl hij zich verder met den president onder hield. Het ontging hem nietdat Wiliy geen blik voor hem over hadjazijne nabijheid vermeed en een gevoel van trots en toorn beide, maakte zich van hem meester. Hij wilde haar dwingen met hem te spreken en op hem te letten als zij het niet vrijwillig deed. Waarom nam zij het gebeurde zoo boog op! Wa ren zy dan geen oude vriendenoud genoeg ten minstedat hunne langdurige buurschap wel eens een stootje kon verdragen en dat te meernu geen van beiden er schuld aan had en het met de beste bedoe ling geschied was. Hy liep op Gert toe die nog steeds naast Willy stond. „Mijnheer van den Broek", zei hij vriendelijk en stak hem de hand toe„ik hoop niet als hij het uitgebreid en levendig verkeer tusschen devol- ken opmerkt en den invloed gadeslaat die door de maat regelen van den eenen staat wordt uitgeoefend op den handel, den landbouw, de nijverheid, op de welvaart alzoo van den anderen staatals hij let op den nauwen band die de rust en den vrede van het eene volk met die van het andere verbindt Gaan wij nu de maatschappelijke en staatkundige toestanden in mimen en enger kring na, dan kan de slotsom niet anders zijn dan bij het begin van het vorige jaar dat er namelijk weinig is veranderd of verbeterd. Vragen wij ons echter af, of misschien de toestand ook is verergerddan meeneu wij dat het antwoord gelukkig ontkennend kan zijn. Integendeel gelooven wij op eenige verbeteringop eenige ver mindering van gevaar en dien ten gevolge op meer gerustheid en vertrouwen te kunnen wijzendie aau de algemeene welvaart ten goede komen. Toch had in Duitschland den machtigen staatwaarvan voor een zeer groot deel het behoud van den Europeesohen vrede afhangt, een gebeurtenis plaats die reeds lang, maar altijd met zekere ongerustheid werd verbeid; de eerste Keizer van het nieuwe Duitsche Rijk, de oudste vorst van Europa stierf op den leeftijd van 91 jaren. Op hem vooral was het vertrouwen op het behoud des vredes gevestigd; op hem, maar evenzeer op zijn opvolger Keizer Frederikdoch toen de oude Keizer Wilhelm stierf, was men tevens vrij algemeen over tuigd dat de dagen zijns zoons geteld waren en drie maanden later stond reeds de derde Duitsche Keizer aau de lijkbaar zijns vaders. Dezede thans bijna dertigjarige vorst, is jong, en beweerde men, oorlog zuchtig; alleen het leger heeft hem tot nog toe belang ingeboezemd, aan de kunst van oorlogvoeren heeft hij zich toegewijd en tijdens de laatste groote oorlogen nog te jong om zijn aandeel te kunnen hebben in den roem die zijn vader en grootvader te beurt viel, haakt hij naar het oogenblik waarop hy zich een waardigen telg van dit heldengeslacht zal kunnen toonen en de onsterfelijkheid verwerven, die de krijgs- laurieren den zeeghaftigen oorlogsman verzekeren. Welnu de jeugdige Keizer zit sedert ruim een half jaar op den troon, en zijn eerste werk is het bezoek geweest aan den Keizer van Rusland, den Koning van Denemarken en zijn beide bondgenooteu den Keizer van Oostenrijk Hongarije en den Koning van Italië, ten einde de goede verstandhouding met de beide eerste en de nauwere betrekking met de beide laatste monarchen te bevestigen. Inderdaad schijnt het oor logsgevaar minder dreigend en meer verwijderd dan bij het begin van het jaar 1888, ofschoon de lont, die het krait zou kunnen doen ontvlammennog evenzeer brandt aan den Donau als aan den Rijn. dat ge mij de ongemanierdheden van mijn paard zult laten ontgelden. Ik erken gaarne dat hij voor vreem den zeer lastig is. Daarom kreeg ik hem ook voor een koopje. Toen ik hem voor bet eerst reedmaakte bij ook allerlei kuren. Na eeuige caramboles gaf hij zich echter spoedig gewonnen." „Geen wonder Hij voelde de hand vau den meester", zei Blanchenaderbij komend op plagenden toon. Het bekoorlijke meisje kwam hem nu in 't geheel niet gelegen Hij zon zoo gaarne een verzoenend vriendelijk woord met Willy gewisseld hebben, maar deze had zich reeds omgewend en sprak met een der bedienden dien zij geroepen had. Mevronw Angela slaakte een zucht van verlichting en vertelde later aan haar man dat haar zenuwgestel de eerstvolgende dagen geheel van streek zou zyn. De president lag in een schommelstoel naast haar en rookte een fijne havanna. „Blanche heeft eene verovering gemaakt", zei hy op fluisterenden toon en klopte de asch van zijn sigaar en brak zoo de jerimiade van zijne vrouw af. „Omaar hy is zoo burgerlijk Angela trok verach telijk de schouders op. „Blanche heeft keus genoeg Maurice." „Om 't evenHij is zeer rijk het zou een groote aanwinst voor onze bank zijn." Den geheelen avond had Willy weten te verhinderen, dat Giiather haar ontmoette en Blanche hielp haar buiten haar weten. Willy meende, dat zij van schaamte door den grond zou moeten zinken, als hy haar maar aan zien of toespreken zou en dat gevoel was zoo sterk, dat de vurige wensch bij baar opkwam dat hy maar nooit weer op Warnitz zou komen. Het scheen haar ondoen lijk toe evenals vroeger met hem om te gaan. De jongelieden gingen nog wat in het park wandelen. Gert, die zich natuurlijk bij zjjne zuster had aangesloten, had haar een oogenblik verlatenomdat hy bemerkte dat hij zijn sigarenkoker op het terras had laten liggen. Willy stond nu alleen in de dennenlaan, waar haar groot-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1889 | | pagina 1