J
No. 15.
Een en Negentigste Jaargang.
1889.
ZONDAG
3 FEBRUARI.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
EERSTE BLAD.
BOULANGER.
FEUIT ,T .ETOJNT,
ASSCHEPOETSTER
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door
het geheele rijk f 1,
De 3 nummers f 0,06.
Prijs der gewone Advertentiën:
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HEEM». COS-
TEE ZOON.
Generaal Boulanger is te Parijs tot lid van de Kamer
der Afgevaardigden gekozen met 244.070 van de
435.860 stemmen de heer Jacques de candidaat der
republikeinen verkreeg er 162.526. Ziedaar onte
genzeggelijk het belangrijkste en meest indrukmakende
nieuws van de laatste week. Boulangerreeds in
vijf departementen gekozenheeft niet geaarzeld zich
ook in het departement van de Seine candidaat te
stellen en terstond hebben alle republikeinsche groe
pen haar oude veeten en jongste geschillen verge
tende zich aaneengesloten en aan het land verzekerd,
dat het thans gold een strijd voor of tegen de repu
bliek dat bij gevolg de grootste eendracht noodig
was en de heer Jacques was gekozen als de gemeen
schappelijke candidaat van alle republikeinen. In dien
strijd heeft Boulanger met ruim 80 000 stemmen de
overwinning behaald. Wie zal dan aarzelen deze stem
ming een gewichtige gebeurtenis te noemen
Maar wie is dan Boulanger, dat de meerderheid
aldus zijn banier volgt? Hoe is het mogelijk, dat
ook de Bonapartisten en Koningsgezinden hem kiezen,
die toch noch het Keizerrijk noch het Koningschap
voorstaat Boulanger was de gemeenschappelijke
candidaat van allen die met de bestaande orde van
zaken willen breken die de parlementaire republiek
willen afschaffendie iets anders willen dan het be
staande. Omtrent hetgeen het bestaande zal moeten
vervangen loopen de meeningen der kiezers van Bou
langer wijd uiteen maar zij begrijpen dat in de
eerste plaats het bestaande weg moet. Elke partij
hoopt daarna op de leeg geworden plaats een staats
gebouw op te richten in haren stijl en ingericht over
eenkomstig hare wenschen. In welken stijl het nieuwe
gebouw zal verrijzenaan welke bouwmeesters het
werk zal worden opgedragen ziedaar vragen die later
beantwoord zullen moeten wordenmaar vóór alles
moet het bestaande gebouw gesloopt.
Het is niet wel mogelijk, de geschiedenis van Bou-
langer's optreden te lezen zonder te deuken aan de
verschijning van Prins Napoleon, later Keizer Napo
leon III, na de omwenteling van 1848. Het is waar,
deze Prins werd gesteund door den grooten naam van
den eersten Keizer; het leger verwachtte van hem
herstel van den vroegeren roem en de vroegere macht
van Frankrijk onder de staten van Enropa. Een roem
rijken naam heeft Boulanger niet; maar men zou zich
zeer vergissenindien men niet geloofdedat een
H. SCHOBERT.
31)
Leo Günther sprong op eens overeind.
„De brandklok
„Er is brand", riep Willy binnentredendterwijl zij
in de richting van de deur van het terras wees, waar
de hemel gloeiend rood gekleurd was", „ik heb alles
reeds in orde gebracht
„Waar? mijn God, waar?" steunde Angela.
Günther was naast Willy gaaa staan; zijn gekrenkte
ydelheid was vergeten; hij zag oplettend in de richting
van den vuurgloed en zeide„Ik denkin Alt-Dame-
row." Het luiden van de brandklok klonk huivering
wekkend door de stilte van den avond.
„Sluit toch deuren en vensters", zeide Angela met
bevende stemmaar niemand sloeg er acht op.
„De brandspuit zal dadelijk uitrukkenalle knechts
gaan meê om te helpenik ga er zelf ook heen 1 Wat
zult gij doen?" vroeg Willy, haar buurman aanziende.
„Ik rijd dadelyk naar huis en ga met mijne mannen
binnen door naar Damerow. Bij deze hitte zal het
een kwade tocht zjjn." Hij ijlde weg en terstond daarop
hoorde men het geluid van paardenhoeven op het plein.
Hij reed in vollen galop naar huis.
„Ik ga er ook heen", riep Gert, greep naar zijn hoed
en liep Willy nadie reeds op het voorplein stond en
hare bevelen uitdeelde.
„Mag ik ook meê?" hoorde zij plotseling dicht by
zich vragen en Isa's hand vatte daarbij krampachtig
haar arm.
groot deel van het leger en het oorlogzuchtige deel
des volks in hem den man ziet, die eenmaal Frankrijk
moet wreken over den smaad en de verliezen van
Sedan; ook al predikt hij thans den vrede. «Wraak
over Waterloo" was de kreet waarmede Prins Napoleon
in zijn vroegere geschriften onder de Franachen optrad;
maar toen hij voor de eerste maal te Parijs en nog
in vier andere departementen tot lid der Nationale
Vergadering werd gekozen, heeft hij evenals later,
toen hij candidaat werd voor het Presidentschap der
Republiek, toen hij President, ja toen hij Keizer werd,
zich voor den vrede verklaard, gelijk thans Boulanger.
Hij zou aan de maatschappij en aan den staat vaste
grondslagen geven, aan de verdeeldheid en den partij
strijd, waardoor Frankrijk verscheurd werd, een einde
maken, den vrede bevestigen. Bij den staatsgreep van
2 December verklaarde hij alle macht terug te geven
aan het volk, dat uitspraak moest doen tusschen hem
en zijne tegenstanders; hij erkent in Frankrijk geen
andere macht dan het volkdat spreekt door het
algemeen stemrecht. Het laatste manifest van Bou
langer 's avonds vóór den dag der verkiezing is geheel
in denzelfden toon gesteld.
«Stemmen voor mij" zegt hij daarin «is
stemmen voor een man die zieh verbindt eerlijk de
lasthebber zijner kiezers te blijven en steeds voor
hunne eischen in het strijdperk te treden die het
woord weer zal geven aan het land en dit de souve-
reiniteit zal terugschenken, welke de voorstanders van
den parlementairen regeeringsvorm tot hun eigen
voordeel hebben misbruikt. Stemmen voor mijn tegen
stander is den staat van nuttelooze beroering besten
digen, welke alle groote ondernemingen tegenhoudt en
den burgers de staatkunde van oneerlijkheid opdringt,
waarmede het land te kamprn heeft en waarvan de
Kamers ons reeds gedurende tien jaren het droevig
schouwspel aanbieden."
Prins Napoleon was aanvankelijk een even vurig
republikein als thans generaal Boulanger. Waarom
ook niet Zij erkennen geen andere macht dan die
van het volkzooals het zich doet hooren door de
stembusliefst in den vorm van een volksstemming,
een plebisciet. Het volk heeft zich verklaard voor
een republiek, welnu, hun eenig levensdoel is de
bevestiging dier grootsche instelling. Morgen stellen
zij het volk in de gelegenheid om hen tot President
te kiezen en zij geven door zich met dat ambt te
belasten slechts gehoor aan de volksstem. Toen Prins
Napoleon volgens de constitutie als President moest
aftreden, wist hij bij voorbaat de volksstem te raden,
volbracht zijn staatsgreep en vroeg daarop de goed
keuring des volks. Later gaf hij den steeds luider
sprekenden volkswensch welwillend gehoor door zijn
hoofd met de keizerskroon te bezwaren. Altijd er-
„Daar is geen denken aan I Dames hooren er niet
bij", antwoordde Gert beslist en Behoof zijn zuster op zijde.
„Toch moet ik meê! Weiger niet, Willy!" smeekte
Isa. Er lag zulk een doodelijke angst iu bare oogen,
dat Willy het niet van ziob verkrijgen kon, haar terug
te wijzen.
„Wij zullen niets dan last van haar hebben", bromde
Gert, terwijl hij den Holsteiner besteeg. „Je moet het
zelf weten, Willy
Plotseling kwam ook Scheven voor den dag en nau
welijks een minuut later reed het voertuig snel op den
roodeD, steeds helderder opvlammenden gloed afde
Warnitzer brandspuit joeg vcor hen uit.
Alles was reeds ia Alt-Damerow op de been alles
liep door elkander, zonder dat er iemand waB, die
orde op de zaken stelde. Ieder beproefde op zijn manier
te redden.
Het vuur greep inmiddels hoe langer hoe meer om
zich heeu drie huizen stouden reeds in lichte laaie
bet deed de uitgedroogde balken knetteren en als het
de met stroo en planken gedekte daken bereikte, sloeg
de vlam plotseling met geweld omhoog. DaartuBschen
hoorde men het vee angstig loeien.
De brandspuiten deden zooveel mogelijk haar best
doch zij waren op verre na niet toereikend. Hier orde
te brengenscheen onmogelijk; allen hadden het hoofd
verloren en de vlammen breidden zich met ongeloofe-
lijke snelheid uit. Niet alleen stonden er arbeidershuisjes
in brandmaar ook eene groote hofstede was reeds
aangetast en wild en angstig liepen paardenkoeien en
varkeDB tusschen de menscben rond.
Willy was snel uit het rijtuig gesprongen zonder
zich verder om haar gezelschap te bekommeren. Midden
door het gewoelen tusschen de verschrikte dieren
heen baande zij zich een weg naar de plaats van
den brand.
„Als Günther maar kwam dacht zij en zij had een
gevoel, alsof dan het ergste reeds voorbij zou zijn.
kende hij het volk als zijn eenigen meester. Bou
langer bewandelt voorloopig denzelfden weg. Hij ver
klaart openlijk den oorlog aan de Kamer en den
Senaat. Het volk moet uitspraak doen. Voor den
Senaat is in zijn stelsel geen plaatsmaar bij de
algemeene verkiezingen voor de Kamerdie in de
maand October van dit jaar moeten gehouden worden,
zal het volk gelegenheid hebben om zich te verklaren.
Waarom zou hij niet in alle departementen candidaat
kunnen zijn? Boulanger dringt reeds op een sneller
beslissing aan en meent dat de verkiezingen vóór
Mei moeten plaats hebben om het land rust te geven
gedurende de tentoonstelling Maar wat wil Boulanger
dan eigenlijk vraagt menigeen en het antwoord op
die vraag kan naar onze meening eenvoudig dit zijn;
de eerste man in Frankrijk worden, Frankrijk regee-
reu volgens zijne inzichten hoe en in welken vorm
dan ookal is het als Minister-Presidentmits hij
geen President van de Republiek boven zich heeft
die hem en den in hem geopenbaarden volkswil zou
kannen breidelen en weerstreven.
Tot in kleinigheden volgt Boulanger Prins Napoleon
na. Toen deze de eerste maal tot lid van de Na
tionale Vergadering werd gekozen, verklaarde hij liever
weg te blijven dan aanleiding te geven tot onlusten.
Boulanger wist dat zijne vrienden voornemens waren
hem te begeleiden, wanneer hij daags na zijn verkie
zing naar de vergadering gingen dat de troepen
gereed stonden om bij den minsten oploop onmiddellijk
uit te rukken. Hoe zal hij zich verheugd hebben over
de beteekenis die aan zijn persoon werd gehecht 1
Minister-radenbesprekingen met den President der
Republiekoverleggingen tusschen de verschillende
groepen der republikeinsche afgevaardigden waren van
zijne verkiezing de gevolgen en getuigden van de
onrast, waarmede zij Regeering en Vertegenwoordiging
vervulde, Intusschen hult Boulanger zich in den
mantel der republikeinsche deugd en verklaart dat hij,
ten einde alle rustverstoring te vermijden niet naar
de Kamer is gegaan en zich daar ook niet zal ver-
toonen dan op een dag waarop men hem niet zal
verwachten.
Maar generaal Boulanger kan geen gevaarlijk man
zijnmeent menigeenen denkt daarbij aan zijn
mooien baard, zijn prachtig paard, zijn blauwe bril
en zijn ongelukkig duel. Toch is er vroeger met Prins
Napoleon niet minder gespot en met meer reden. Wat
is er gelachen om zijn aanslagen te Straatsburg en
te Boulognewaar hij veischeen in de uniformde
hooge laarzen en den bekenden hoed van Napoleon I,
terwijl een goed gedresseerde zwarte adelaar boven zijn
hoofd zweefdeToch heeft dit alles niet belet dat
het volk later zijne zijde heeft gekozen. In elk geval
blijkt, dat generaal Boulanger de kaart van het laud
Gelukkig kwam ook de brandspuit van Gusserow
spoedig aangerend. Ondanks de stikkende warmte en
de heerschende verwarring, zag zij, dat Günther's beste
paarden voor de spuit waren gespannen. Een oogen-
blik later stond bij zelf naast haar.
Verschrikt en verbaasd zag hij haar aan. „Gij hier
En in het volle gedrang
„Welnu wat zou dat, ik wil ook helpen
„Dwaasheid 1" riep hij vol ergernis en tegelijk wilde
hij haar voorbij gaan; hij bleef evenwel aarzelend staan.
„Wees ten minste dan voorzichtig, freule Willy", vroeg
hij op angstigen toon.
De roode vlam bescheen helder baar gelaat, waarop
vaste, rustige zielskracht te lezen stond, toen hij zich
van haar afwendde. Ondanks de verwarring bleef zij
kalm staan en zag hem na. Zulk een indrnk had hij
nog nooit op haar gemaakthij stak boven allen uit
toen hij op de manschappen toetrad. Zij boorde zjjn
krachtige bevelende stem en haar hart zwol van trots.
„De Warnitzer brandspuit hierheen en die van
Gusserow ginds. Laat maar branden wat niet meer te
redden is, mannenIn korte oogenblikken was aan
zijn last voldaan en geregeld ging de arbeid zijn gang.
Daar kwam Gert op haar toe. Zijn gelaat was met
zweet en roet bedekt, hij droeg een kind in zijn armen.
„Een flinke kerel, die Günther", riep hij laid. „Die
verstaat de kunst zich te doen gehoorzamen, Willy. Ik
kon met den besten wil nietB gedaan krijgen,"
„Eindelijk vind ik je toch", hoorde men eene zware
stem zeggen en Malwine van Malknitz baande zich
met haar ellebogen een weg door de menigte, met haar
stok duwde zij een schreeuwend varken nit den weg.
„Ik heb je overal gezocht, toen ik van Eadeke hoorde
dat je hier waart. Ik vermoedde reeds, dat je in een
brandend huis te vinden waart, dat is juist iets voor jou."
Verrast wendde Willy zich om. Het goedige gelaat
voor haar deed al haar wrok vergeten en verheugd over
het weerzien viel zij haar oude vriendin om den hals.
ALKNAARSCHE COURANT.
DOOK
