No. 41. Een en Negentigste Jaargang. 1889. V n IJ D A G 5 APRIL. Prijs der gewone Advertentiën: ©ffïciëcl (Bebcelte. BELGIE. Het vergaau van de Comtesse de Flan- dre ia zoowel in den Senaat als in de Kamer ter sprake gebracht. Minister van den Peerenboom verklaarde o.a dat de aanvaring enkel aan den (lichten mist was toe te schrijven en dat do bemanning haren plicht had ge daan en verzekeide, dat binnenkort eene internationale bijeenkomst zou worden gehouden ter invoering van een eenvormig seinstelsel. Vijftien personen waren bij de ramp omgekomen en zeven gewichtige depêches waren verloren gegaan. De geredden spreken met veel lof over de behandeling, aan boord der Princesse Hen- riëtte ondervonden. Ben hunner, een koopman uit Kortrijk die met zijn zoon gered word schonk uit dankbaarheid aan de matrozen 250. FEUULiIjETOHr, ASSCHEPOETSTER h: schobert. LUXEMBURG. De Raad van State heeft den 30 des avonds zich voor de komst van een Regent verklaard. DUITSCHLAND. De korvet Alexandrine en de kruisboot Sperber, samen 300 man, gaan thans naar de Samoa-eilanden. ALKIHAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door het geheele rijk f 1, De 3 nummers f 0,06. Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HEEM». COS- TEE ZOON. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene kennis, dat het verkeer over de Schapenbrug den vijfden April weder hersteld wordt. Burgemeester en Wethouders voornoemd, Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 2 April 1889. De Secretaris, NUHOUT VAN DER VEEN. BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter algemeene kennisdat aan hen vergunning is ge vraagd door ANTON IA DE GRUNT, weduwe van J. B. COLLIER, wonende alhier, tot het voortzetten van den ver koop van sterken drank in het klein in het perceel aan de Schapensteegno. 2welke vergunning thans ten name staat van JOHANNES BERNARDUS COLLIER, overleden. Burgemeester en Wethouders voornoemd Alkmaar A. MACLAINE PONT. 8 April 1889. De Secretaris NUHOUT van der VEEN. ONDERWIJZERESSEN, die in aanmerking wenschen te komen voor onderwijzeres aan de openbare school voor onver- mogenden te Alkmaar (hoofd de heer H. van den Berg) op ƒ650, jaarwedde, worden verzocht, zich onder overleg ging van de bij de wet vereischte stukken en van eene ver klaring omtrent den tijdgedurende welken zij reeds werk zaam zijn geweest, aan te melden bij het gemeentebestuur aldaar vóór 15 April 1889. Generaal Boulanger antwoordde aan e8nige brnssel- scbe dagbladschrijvers, die hem bezochten, dat hij waar schijnlijk te Brussel zon blijven tot aan de algemeene verkiezingen in October. Verder zeide hij „Mocht het hoofd der nationale partij zich tusschen vier muren laten opsluiten, waardoor hij in de onmogelijkheid zon ver- keeren met iemand in aanraking te komen of moest hij de wijk nemen naar een vrij land De invloedrijke leden der nationale partij gaven de voorkeur aan mijn vertrek." Hij zinspeelde ook op de den 2 door het frausebe ministerie geleden nederlaag. „Onze partg", zeide hij, „wil door wettelijke middelen en geduld haar doel bereiken. Tot dasver was het de oppositie die steeds wanorde stichtte. Thans is het de regeering, die DOOR 56) „En als Willy na eens niet meer de rijke erf dochter was „Dan ja dan Maar Warnitz is een half millioen waard." In gedachten verzonken, liep Günther het vertrek op en neêr. Eensklaps bleef hij voor Scheven staan. „Ik zal openhartig zijn", zeide hij met een plotseling be sluit, „dezer dagen is mij uit goede bron verzekerd, dat Warnitz sinds vier weken bezwaard ia meteen hypotheek van tweehonderdduizend gulden. Eén enkele mislukte oogst en daaraan staat de landman altijd bloot - en freule Willy is niet meer rijk, maar het tegendeel." Haastig sprong Scheven op. „Is dat waar?" „Mijn woord van eer l" „Maar hoe kon zij zóó iets doen Voor wien weet gij ook, voor wien Günther haalde de schouders op. „Het feit ligt er. Dat is voldoende 1" „Dan verandert de zaak", zei Scheven geheel ver- agen. „Maar ik wat moet ik Zoodra het rncht- baar wordtdat ik geen rijk huwelijk doedan halen mijne schuldeischers mij het vel over de ooreD. Mijn Godwat moet ik doen Er lag zooveel angst en moedeloosheid in dezen uitroepdat Güntherniette genstaande alle antipathie, zich toch een zeker medelijden met den jongen man niet ontveinzen kon. „Zooveel in mijn vermogen is, wil ik u helpen." „U Er lag ongeloovige verbazing in de vraag. in Frankrijk onrust wekt. Doch wat er ook gebeuren moge, wij willen en zullen ons doel bereiken." Uit de nadere berichten omtrent den orkaan te Apia blijkt, dat bij des middags plotseling losbarstte en 2 dagen duurde. Het engelsche schip Calliope is dadelijk zeewaarts kunnen gaan daar deze boot met het oog op den gevaarlijken toestand van het jaar uit voorzorg onder stoom lag. Van de duitsche sohepen is de Eber het eerst en daarna de Adler van zijne ankers geslagen. De Olga kon langer aan het geweld van den orkaan weerstand bieden en kwam niet op een rif, maar in de baai terecht, waar het schip op het strand liep, zonder te vergaan. Zoodra Koning Mataafa, bij het aanbreken van den dagde stranding van laatstgenoemd schip en van bet amerikaansche schip Nipsic vernam, zond hij, zijne vijandschap jegens de duitschers vergetendeeen paar honderd soldaten naar het strand om ze vlot te hel pen maken. Behalve de oorlogsschepen strandden in de haren nog een duitsche bark en zeven visscherssohepen. Prins Bismarck vierde den 1 zijn 74 verjaardag. De Keizer kwam hem persoonlijk geluk wenschen. Rijksdag. Den 3 herdacht de minister van marine, vóór den aanvang der gewone werkzaamheden, de ramp, welke de duitsche vloot bij Samoa getrofien had. In warme bewoordingen bracht hij hulde aan de slachtoffers bij die ramp. Daar zij in den dienst omgekomen waren, was het plicht van het departement van marine, om het leed hunner achtergebleven betrekkingen te lenigen. Hij geloofde niet dat door deze ramp de veiligheid der enropeanen te Apia slechts eenigszins bedreigd werd. De berichten van den oudsten duitschen officier deden zulks ten minste niet vermoeden; daarbij zou het engelscho oorlogschip ook niet V6.t(0kken zijn zoo de toestand tot ongerustheid aanleiding kon geven. Het bestuur der marine was verplicht de geleden verliezen, wat de schepen betreft, te herstellen; daarvoor waren reeds maatregelen getrofien. Immers, daar volgens berichten uit Amerika de regeering der Vereenigde Staten reeds drie kruisers naar Samoa had gezonden zou men daaruit de verkeerde gevolgtrekking kannen maken, dat de belangstelling der duitsche regeering in die streken begon te verflauwenindien ook niet een voldoend aantal duitsche schepen Daar Samoa werd gezonden. De noodige maatregelen waren reeds ge nomen, opdat dit binnen den kortst mogelijkeu tjjd zou kunnen geschiedeD. ibNGELAND. Den 29 is in bet graafschap Mid dlesex in het district Enfield de conservatieve candidaat met 1512 stemmen meerderheid tot lid van bet Lagerhuis gekozen. De meerderheid, waarmede de laatste con servatief gekozen was, bedroeg 2280 stemmen. „Versta mij niet verkeerd. Gij schrijft aan freule Willy een afscheidsbrief, waarin gij haar zoo beleefd mogelijk baar woord teruggeeft, gjj belooft mij, dat gij noch daarin, noch ooit tegenover Gert zult zinspelen op de netelige financiëele qusestie op Warnitz; daartegen over ben ik bereid, een klein kapitaal voor u te depo- neeren, dat gij alleen persoonlijk bij mijn bankier kunt opvorderen zoodat er geen beslag op kan worden ge legd. Het zal niet groot genoeg zijn, om er een gemak kelijk leventje van te leidenmaar toch toereikend om er iets degelijks meê te beginneD. Gij zijt jong gij kunt werken en nog een nuttig lid der maatschappij worden. Uwe schalden kan en zal ik natuurlijk niet betalen, zoodat gij officier zoudt kunnen blijven, zóóver gaat mijne belangstelling voor n niet. Gij hebt nu slechts te kiezen." Hij keerde zich om, ging naar het venster en trommelde, in gedachten verzonken, een marsch op de ruiten. Scheven stiet een luiden krampachtigen lach nit. „Kiezen 1 Er blijft mij geen keus over I" „U stemt dns toe?" „Geef mij pen en papier. In de stemming, waarin ik thans benzal er zeker een allerprachtigste brief voor den dag komen. Als ge meent, dat ik u dankbaar ben, dat gij mij het laatste redmiddel ontneemt, dan bedriegt gij u zeide hij honend. „Er behoeft van dankbaarheid geen sprake te zijn De eene dienst is den andere waard „O ja het valt lui als u die de beenen onder het lijf hebbenniet moeielijkden Phariseër te spelen. Meent gjj, dat ik niet op uw gelaat lees, boe gij over mij denkt bracht hij met moeite uit. „En omdat ik nu een arme duivel ben Hij stiet zoo hard met zijn sabel op den gronddat het kletterde en wierp zich in den stoel voor de schrijftafel. Hoe snel de pen ook over het papier vloog toch ging het Günther, wiens hart veel sneller klopte, niet vlug genoeg. Weg nu met allen twijfel en alle aarze ling, het was Ie laat hij had gedaan, wat hij meende Bij den jaarlijksohen roeiwedstrijd tu-.scheu de studen ten der hoogescholen te Oxford en Cambridge op den 29 heeft Cambridge met dezelfde roeiers van 1888 met drie bootsleDgten gewonnen. Oxford beeft nu 23 en Cambridge 21 maal gewonnen. Een pleiziertrein uit Liverpool met reizigers, die den weds'.rijd wilden bijwonen, geraakte te Hndderefield nit het spoor; één persoon kwam cm, doch dertig werden gekwetst, waaronder velen nogal ernstig. Een as van de locomotief schijnt ge broken te zijn. Lagorhuis. Den 29 werd in warme bewoordingen hulde gebracht aan den overleden staatsman John Bright door minister Smith en door den hoofdleider der ver schillende partijen. Den 2 werd de algemeene beraadslaging over het wetsontwerp tot uitbreiding der vloot met 235 tegen 117 stemmen voor gesloten verklaard. Het amendement van den beer Cremer (Gladstoniaan), waarin de ver sterking der vloot voor onnoodig werd verklaard, op grond van Engeland's vredelievende betrekkingen met de andere mogendheden werd met 256 tegen 85 stem men verworpen. Vervolgens werd met 251 tegen 75 stemmen besloten, het regeeringsontwerp in behandeling te nemen. FRANKRIJK. Den 31 beeft de Eiffeltoren de volle hoogte van 300 el bereikt. Te twee uur des namiddags begaf de heer Eifiel zich met 12 genoodigden naar het hoogste punt waar hij zelf door middel van een koord eene vlag heesohwaarop de letters R. (Répnblique) F (fran9aise) geborduurd waren. Op dat oogenblik werd een salvo uit 20 kanonnen gelost. Veertig minuien duurde de afdaling langs de 1792 treden. Op den be- ganen grond teruggekeerd, werd do heer Eiflel geluk gewensoht door den minister-president die hem aan den daarna met de 200 werklieden gehouden maaltijd het Legioen van Eer overhandigde. De heer Kuesnaij de Bsaupairethans advocaat- generaalis tot procureur-generaal benoemd in plaats van den heer Bouchez. Aan een den 1 te Caen te zijner eer gegeven feestmaal stelde de heer Antoine een toost in op de onverdeelde samenwerking van alle republikeinen. Er viel niets bijzonders voor. Hat rechtsgeding tegen den patriottenbond ving den 2 aan. Alle beklaagden ontkenden ten stelligstedat de bond een geheim genootschap zou zijn. De heer Derou- lede eisehte voor zich alleen alle verantwoordelijkheid en verklaarde dat de bond altijd zou bestaan waar en wanneer hij noodig zon wezen. Het verhoor was te 2 uur afgeloopen. Vier en veertig getnigen a décharge werden gehoord, waarvan de voornaamste verklaarden, dat de bijeenkomsten openbaar waren. Boulanger heeft Parijs verlaten en is den 3 te Brus sel te 1 u. 40 min. aangekomen. Eene groote volks menigte wachtte hem op roepende leve Boulanger ook de kreet: weg met Boulanger werd gehoord. Den 1 had hij te Parijs een feestmaal bijgewoond hem te moeten doen, hij mocht over zich zelf tevreden zijn. „Ziedaar", riep Scheven opspringend en reikte hem het nog vochtige papier toe „dat zal voldoende zijn." Günther nam het van hem aan drukte de lippen stijf op elkander en wierp een vluchtigen blik in den brief. „Ik verlaat mij op uw eer en uw menschelijk gevoel." Hij legde het papier neerhet stuitte hem tegen de borst, de woorden te lezen, die Scheven gevonden had om Willy vrij te maken en ofschoon bij had gedaan, wat hij volgens zijn geweten meende te moeten doen, toch bekroop bem voor zich zelf een zonderling, druk kend gevoeldat hij hier zoo eigenmachtig was opge treden. Jaals zijn hart er geen deel in had gehad Een gloeiend rood bedekte Scheven's gelaat, toen hij daarop in rail voor den briefde aanwijzing op Günther's bankier in ontvangst nam. Ware er nog een andere uitweg denkbaar geweest, zeker had hij de°hnlp van Günther niet aangenomen. Op dit oogenblik, nu bij nog onder den indrnk was van den roes van den vorigen avond, gevoelde hij dubbel het vernederende er van. Maar er was geen ontkomeD aan; wat hij zicb ook in het hoofd haaidealles was even broos en viel van zelf in elkander. Het afscheid der beide mannen was kort en koel, niet anders dan de striktste beleefdheid vorderde; beiden waren zich elkanders oordeel volkomen bewaster bestond geen enkele reden het voor elkander te ont veinzen. Toen Konta op straat wasknarsetandde hij in machteloozen toorn tegen zich zelf. Was een kogel ten slotte nog niet een betere uitweg geweest dan die, welke hij nu gekozen had? Een kort besluit en alles was voorbij. Waarom deed hij het niet? Hij was toob niet lafhartig voor den dood was hij nooit bang ge- weeBt. En toob, hoe meer hij er over nadacht,h oe krachtiger de lust tot het leven weer boven kwam, hoe meer hij gevoelde dat zijn bloed nog niet verstijven mocht, dat hij den levensbeker nog niet van de dorstige lippen kon afhouden. Al werd ook alles om hem been anders, hij zelf bleef toch nog 1 en met hem de moge-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1889 | | pagina 1