No. 41.
Een en Negentigste Jaargang.
1889.
V n IJ D A G
5 APRIL.
Prijs der gewone Advertentiën:
©ffïciëcl (Bebcelte.
BELGIE. Het vergaau van de Comtesse de Flan-
dre ia zoowel in den Senaat als in de Kamer ter sprake
gebracht. Minister van den Peerenboom verklaarde o.a
dat de aanvaring enkel aan den (lichten mist was toe
te schrijven en dat do bemanning haren plicht had ge
daan en verzekeide, dat binnenkort eene internationale
bijeenkomst zou worden gehouden ter invoering van een
eenvormig seinstelsel. Vijftien personen waren bij de
ramp omgekomen en zeven gewichtige depêches waren
verloren gegaan. De geredden spreken met veel
lof over de behandeling, aan boord der Princesse Hen-
riëtte ondervonden. Ben hunner, een koopman uit
Kortrijk die met zijn zoon gered word schonk uit
dankbaarheid aan de matrozen 250.
FEUULiIjETOHr,
ASSCHEPOETSTER
h: schobert.
LUXEMBURG. De Raad van State heeft den
30 des avonds zich voor de komst van een Regent
verklaard.
DUITSCHLAND. De korvet Alexandrine en de
kruisboot Sperber, samen 300 man, gaan thans naar de
Samoa-eilanden.
ALKIHAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele rijk f 1,
De 3 nummers f 0,06.
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HEEM». COS-
TEE ZOON.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennis, dat het
verkeer over de Schapenbrug den vijfden
April weder hersteld wordt.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
2 April 1889. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennisdat aan hen vergunning is ge
vraagd door ANTON IA DE GRUNT, weduwe van J. B.
COLLIER, wonende alhier, tot het voortzetten van den ver
koop van sterken drank in het klein in het perceel aan de
Schapensteegno. 2welke vergunning thans ten name staat van
JOHANNES BERNARDUS COLLIER, overleden.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
Alkmaar A. MACLAINE PONT.
8 April 1889. De Secretaris
NUHOUT van der VEEN.
ONDERWIJZERESSEN, die in aanmerking wenschen te
komen voor onderwijzeres aan de openbare school voor onver-
mogenden te Alkmaar (hoofd de heer H. van den Berg)
op ƒ650, jaarwedde, worden verzocht, zich onder overleg
ging van de bij de wet vereischte stukken en van eene ver
klaring omtrent den tijdgedurende welken zij reeds werk
zaam zijn geweest, aan te melden bij het gemeentebestuur
aldaar vóór 15 April 1889.
Generaal Boulanger antwoordde aan e8nige brnssel-
scbe dagbladschrijvers, die hem bezochten, dat hij waar
schijnlijk te Brussel zon blijven tot aan de algemeene
verkiezingen in October. Verder zeide hij „Mocht het
hoofd der nationale partij zich tusschen vier muren laten
opsluiten, waardoor hij in de onmogelijkheid zon ver-
keeren met iemand in aanraking te komen of moest
hij de wijk nemen naar een vrij land De invloedrijke
leden der nationale partij gaven de voorkeur aan mijn
vertrek." Hij zinspeelde ook op de den 2 door het
frausebe ministerie geleden nederlaag. „Onze partg",
zeide hij, „wil door wettelijke middelen en geduld haar
doel bereiken. Tot dasver was het de oppositie die
steeds wanorde stichtte. Thans is het de regeering, die
DOOR
56)
„En als Willy na eens niet meer de rijke erf
dochter was
„Dan ja dan Maar Warnitz is een half millioen
waard."
In gedachten verzonken, liep Günther het vertrek op
en neêr. Eensklaps bleef hij voor Scheven staan. „Ik
zal openhartig zijn", zeide hij met een plotseling be
sluit, „dezer dagen is mij uit goede bron verzekerd, dat
Warnitz sinds vier weken bezwaard ia meteen hypotheek
van tweehonderdduizend gulden. Eén enkele mislukte
oogst en daaraan staat de landman altijd bloot -
en freule Willy is niet meer rijk, maar het tegendeel."
Haastig sprong Scheven op.
„Is dat waar?"
„Mijn woord van eer l"
„Maar hoe kon zij zóó iets doen Voor wien weet
gij ook, voor wien
Günther haalde de schouders op. „Het feit ligt er.
Dat is voldoende 1"
„Dan verandert de zaak", zei Scheven geheel ver-
agen. „Maar ik wat moet ik Zoodra het rncht-
baar wordtdat ik geen rijk huwelijk doedan halen
mijne schuldeischers mij het vel over de ooreD. Mijn
Godwat moet ik doen Er lag zooveel angst en
moedeloosheid in dezen uitroepdat Güntherniette
genstaande alle antipathie, zich toch een zeker medelijden
met den jongen man niet ontveinzen kon.
„Zooveel in mijn vermogen is, wil ik u helpen."
„U Er lag ongeloovige verbazing in de vraag.
in Frankrijk onrust wekt. Doch wat er ook gebeuren
moge, wij willen en zullen ons doel bereiken."
Uit de nadere berichten omtrent den orkaan te Apia
blijkt, dat bij des middags plotseling losbarstte en 2
dagen duurde. Het engelsche schip Calliope is dadelijk
zeewaarts kunnen gaan daar deze boot met het oog
op den gevaarlijken toestand van het jaar uit voorzorg
onder stoom lag. Van de duitsche sohepen is de Eber
het eerst en daarna de Adler van zijne ankers geslagen.
De Olga kon langer aan het geweld van den orkaan
weerstand bieden en kwam niet op een rif, maar in de
baai terecht, waar het schip op het strand liep, zonder
te vergaan. Zoodra Koning Mataafa, bij het aanbreken
van den dagde stranding van laatstgenoemd schip en
van bet amerikaansche schip Nipsic vernam, zond hij, zijne
vijandschap jegens de duitschers vergetendeeen paar
honderd soldaten naar het strand om ze vlot te hel
pen maken. Behalve de oorlogsschepen strandden in de
haren nog een duitsche bark en zeven visscherssohepen.
Prins Bismarck vierde den 1 zijn 74 verjaardag. De
Keizer kwam hem persoonlijk geluk wenschen.
Rijksdag. Den 3 herdacht de minister van marine,
vóór den aanvang der gewone werkzaamheden, de ramp,
welke de duitsche vloot bij Samoa getrofien had. In
warme bewoordingen bracht hij hulde aan de slachtoffers
bij die ramp. Daar zij in den dienst omgekomen waren,
was het plicht van het departement van marine, om het
leed hunner achtergebleven betrekkingen te lenigen.
Hij geloofde niet dat door deze ramp de veiligheid
der enropeanen te Apia slechts eenigszins bedreigd
werd. De berichten van den oudsten duitschen officier
deden zulks ten minste niet vermoeden; daarbij zou het
engelscho oorlogschip ook niet V6.t(0kken zijn zoo de
toestand tot ongerustheid aanleiding kon geven.
Het bestuur der marine was verplicht de geleden
verliezen, wat de schepen betreft, te herstellen; daarvoor
waren reeds maatregelen getrofien. Immers, daar volgens
berichten uit Amerika de regeering der Vereenigde
Staten reeds drie kruisers naar Samoa had gezonden
zou men daaruit de verkeerde gevolgtrekking kannen
maken, dat de belangstelling der duitsche regeering in
die streken begon te verflauwenindien ook niet een
voldoend aantal duitsche schepen Daar Samoa werd
gezonden. De noodige maatregelen waren reeds ge
nomen, opdat dit binnen den kortst mogelijkeu tjjd zou
kunnen geschiedeD.
ibNGELAND. Den 29 is in bet graafschap Mid
dlesex in het district Enfield de conservatieve candidaat
met 1512 stemmen meerderheid tot lid van bet Lagerhuis
gekozen. De meerderheid, waarmede de laatste con
servatief gekozen was, bedroeg 2280 stemmen.
„Versta mij niet verkeerd. Gij schrijft aan freule
Willy een afscheidsbrief, waarin gij haar zoo beleefd
mogelijk baar woord teruggeeft, gjj belooft mij, dat gij
noch daarin, noch ooit tegenover Gert zult zinspelen op
de netelige financiëele qusestie op Warnitz; daartegen
over ben ik bereid, een klein kapitaal voor u te depo-
neeren, dat gij alleen persoonlijk bij mijn bankier kunt
opvorderen zoodat er geen beslag op kan worden ge
legd. Het zal niet groot genoeg zijn, om er een gemak
kelijk leventje van te leidenmaar toch toereikend
om er iets degelijks meê te beginneD. Gij zijt jong
gij kunt werken en nog een nuttig lid der maatschappij
worden. Uwe schalden kan en zal ik natuurlijk niet
betalen, zoodat gij officier zoudt kunnen blijven, zóóver
gaat mijne belangstelling voor n niet. Gij
hebt nu slechts te kiezen." Hij keerde zich om, ging
naar het venster en trommelde, in gedachten verzonken,
een marsch op de ruiten. Scheven stiet een luiden
krampachtigen lach nit.
„Kiezen 1 Er blijft mij geen keus over I"
„U stemt dns toe?"
„Geef mij pen en papier. In de stemming, waarin
ik thans benzal er zeker een allerprachtigste brief
voor den dag komen. Als ge meent, dat ik u dankbaar
ben, dat gij mij het laatste redmiddel ontneemt, dan
bedriegt gij u zeide hij honend.
„Er behoeft van dankbaarheid geen sprake te zijn
De eene dienst is den andere waard
„O ja het valt lui als u die de beenen onder het
lijf hebbenniet moeielijkden Phariseër te spelen.
Meent gjj, dat ik niet op uw gelaat lees, boe gij over
mij denkt bracht hij met moeite uit. „En omdat ik
nu een arme duivel ben Hij stiet zoo hard met
zijn sabel op den gronddat het kletterde en wierp
zich in den stoel voor de schrijftafel.
Hoe snel de pen ook over het papier vloog toch
ging het Günther, wiens hart veel sneller klopte, niet
vlug genoeg. Weg nu met allen twijfel en alle aarze
ling, het was Ie laat hij had gedaan, wat hij meende
Bij den jaarlijksohen roeiwedstrijd tu-.scheu de studen
ten der hoogescholen te Oxford en Cambridge op den
29 heeft Cambridge met dezelfde roeiers van 1888 met
drie bootsleDgten gewonnen. Oxford beeft nu 23 en
Cambridge 21 maal gewonnen. Een pleiziertrein uit
Liverpool met reizigers, die den weds'.rijd wilden bijwonen,
geraakte te Hndderefield nit het spoor; één persoon kwam
cm, doch dertig werden gekwetst, waaronder velen
nogal ernstig. Een as van de locomotief schijnt ge
broken te zijn.
Lagorhuis. Den 29 werd in warme bewoordingen
hulde gebracht aan den overleden staatsman John Bright
door minister Smith en door den hoofdleider der ver
schillende partijen.
Den 2 werd de algemeene beraadslaging over het
wetsontwerp tot uitbreiding der vloot met 235 tegen
117 stemmen voor gesloten verklaard. Het amendement
van den beer Cremer (Gladstoniaan), waarin de ver
sterking der vloot voor onnoodig werd verklaard, op
grond van Engeland's vredelievende betrekkingen met
de andere mogendheden werd met 256 tegen 85 stem
men verworpen. Vervolgens werd met 251 tegen 75
stemmen besloten, het regeeringsontwerp in behandeling
te nemen.
FRANKRIJK. Den 31 beeft de Eiffeltoren de volle
hoogte van 300 el bereikt. Te twee uur des namiddags
begaf de heer Eifiel zich met 12 genoodigden naar het
hoogste punt waar hij zelf door middel van een koord
eene vlag heesohwaarop de letters R. (Répnblique)
F (fran9aise) geborduurd waren. Op dat oogenblik
werd een salvo uit 20 kanonnen gelost. Veertig minuien
duurde de afdaling langs de 1792 treden. Op den be-
ganen grond teruggekeerd, werd do heer Eiflel geluk
gewensoht door den minister-president die hem aan
den daarna met de 200 werklieden gehouden maaltijd
het Legioen van Eer overhandigde.
De heer Kuesnaij de Bsaupairethans advocaat-
generaalis tot procureur-generaal benoemd in plaats
van den heer Bouchez.
Aan een den 1 te Caen te zijner eer gegeven feestmaal
stelde de heer Antoine een toost in op de onverdeelde
samenwerking van alle republikeinen. Er viel niets
bijzonders voor.
Hat rechtsgeding tegen den patriottenbond ving den
2 aan. Alle beklaagden ontkenden ten stelligstedat de
bond een geheim genootschap zou zijn. De heer Derou-
lede eisehte voor zich alleen alle verantwoordelijkheid
en verklaarde dat de bond altijd zou bestaan waar
en wanneer hij noodig zon wezen. Het verhoor was te
2 uur afgeloopen. Vier en veertig getnigen a décharge
werden gehoord, waarvan de voornaamste verklaarden,
dat de bijeenkomsten openbaar waren.
Boulanger heeft Parijs verlaten en is den 3 te Brus
sel te 1 u. 40 min. aangekomen. Eene groote volks
menigte wachtte hem op roepende leve Boulanger
ook de kreet: weg met Boulanger werd gehoord. Den
1 had hij te Parijs een feestmaal bijgewoond hem
te moeten doen, hij mocht over zich zelf tevreden zijn.
„Ziedaar", riep Scheven opspringend en reikte hem
het nog vochtige papier toe „dat zal voldoende zijn."
Günther nam het van hem aan drukte de lippen
stijf op elkander en wierp een vluchtigen blik in den brief.
„Ik verlaat mij op uw eer en uw menschelijk gevoel."
Hij legde het papier neerhet stuitte hem tegen de
borst, de woorden te lezen, die Scheven gevonden had
om Willy vrij te maken en ofschoon bij had gedaan,
wat hij volgens zijn geweten meende te moeten doen,
toch bekroop bem voor zich zelf een zonderling, druk
kend gevoeldat hij hier zoo eigenmachtig was opge
treden. Jaals zijn hart er geen deel in had gehad
Een gloeiend rood bedekte Scheven's gelaat, toen hij
daarop in rail voor den briefde aanwijzing op
Günther's bankier in ontvangst nam. Ware er nog een
andere uitweg denkbaar geweest, zeker had hij de°hnlp
van Günther niet aangenomen. Op dit oogenblik, nu
bij nog onder den indrnk was van den roes van den
vorigen avond, gevoelde hij dubbel het vernederende er
van. Maar er was geen ontkomeD aan; wat hij zicb ook
in het hoofd haaidealles was even broos en viel van
zelf in elkander.
Het afscheid der beide mannen was kort en koel,
niet anders dan de striktste beleefdheid vorderde; beiden
waren zich elkanders oordeel volkomen bewaster
bestond geen enkele reden het voor elkander te ont
veinzen. Toen Konta op straat wasknarsetandde hij
in machteloozen toorn tegen zich zelf. Was een kogel
ten slotte nog niet een betere uitweg geweest dan die,
welke hij nu gekozen had? Een kort besluit en alles
was voorbij. Waarom deed hij het niet? Hij was toob
niet lafhartig voor den dood was hij nooit bang ge-
weeBt. En toob, hoe meer hij er over nadacht,h oe
krachtiger de lust tot het leven weer boven kwam, hoe
meer hij gevoelde dat zijn bloed nog niet verstijven
mocht, dat hij den levensbeker nog niet van de dorstige
lippen kon afhouden. Al werd ook alles om hem been
anders, hij zelf bleef toch nog 1 en met hem de moge-