No. 55
Een en Negentigste Jaargang.
1889.
WOENSDAG
8 MEI.
ASSCHEPOETSTER
Prijs der gewone Advertentiën:
Dfficiiel (Öcbcclte.
fiuttznl&ttb
H. SCHOBERT.
ENGELAND De liberale afgevaardigde Couy-
beare is door de rechtbank van Falcarragh tot 3 masn-
den gevangenisstraf veroordeeld wegens overtreding der
iersche dwangwet. Hij is in hooger beroep gekomen.
frankrijk. Toen den 5 des morgens te 12
uur president Carnofc het Elysée te Farijs verliet om
zich naar Versailles te begeven, drong een persoon
tusscnen de ruiters van het geleide door en loste een
revolverschot op zijn rijtuig, dat den weg vervolgde
waaruit men dadelijk opmaakte, dat de president niet
gekwetst was. Hy werd onmiddelijk in hechtenis ge
komen en naar den commissaris van politie gebracht
waar hij verklaarde, genaamd te zijn Perrin 45 jaren
oud, wachter aan eeu van de magazijnen der marine, en
door deze handeling slechts de aandacht op zich te
hebben willen vestigen, omdat hij het slachtoffer eener
onrechtvaardigheid was. Zijn revolver was slechts met
kiuit geladen. President Carnot, die door de menigte
langs den feestelijk getooiden weg zeer toegejuicht werd,
kwam te 1 uur te Sèvres aan en te 2 uur te Versailles,
waar de burgemeester hem toesprak. De heeren Tirard
eu Leroyer voerden het woord en noodigdeu den pre
sident uit zijne stem te doen hooren om bij alle
franschen aan te dringen op gemeenschappelijke samen
werking ter voltooiing van het nationale werk, waarvan
de voorvaderen den grondslag hebben gelegd. In de
daarop door den president gehouden toespraak kwam
o. a. het volgende voor
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Dondordag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele rijk f 1,—.
De 3 nummers f 0,06.
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERM». COS-
TER ZOON.
De PASPOORTEN voor de manschappen der lich
ting 1883 en zeemilitie 1884, zijn, voor zoovtr
zij ontvangen zijnter beschikking ter gemeente
secretarie voor de rechthebbende miliciens te Alkmaar.
DOOE
69)
„Dat doet zij niet stellig niet
Leo Qünther staarde in gedachten verzonken in
zijn glas. Waarop was zijn vermoeden gegrond Eigenlijk
op niet veel anders dan op een paar in dronkenschap
gesproken woorden. Scheven kon toenmaals ook wel
hebben gebluft, Gert te goeder trouw gedwaald hebben.
Daarbij kwam dat zijne ijdelbeid als man gestreeld
werd bij Willy's stellige verzekering. Waarom zou eene
vrouw niet beter weten wat er in een bart omgaat dan
een man. „Dan ben ik zonder twijfel gebonden", was
het resultaat zijner overdenkingen Willy is na
tuurlijk zeker van haar zaak."
„Laat ons nu naar huis gaan", zeide bij eindelijk
met een diepen zucht, „maar nog iets, Willy, mijn
hartelijken dank dat gij zoo openhartig met mij ge-
Bproken bebt, ofschoon Een menscb is toch een
vreemd schepsel wel waard, dat men hem de kroon
der schepping noemt!" ging bij met galgenhumor voort.
Onder één parapluie gingen zij, dicht naast elkander,
de Frederikstraat door. Het was beiden zeer vreemd
te moede. Alsof zij voor een smartelijk afscheid stonden,
dat beiden een deel van hun hart moest kosten.
Giinther voelde zeer goeddat Willy gelijk hadal
straalde hem ook een ander beeld in al zijn glans
tegen toch mocht hij er de hand niet meer naar uit-
strekken. Waarom bad hij zoo lang gewacht, het was
zijn eigen schuld. Evenmin viel het te ontkennen, dat
hij met Blanche gruwelijk gecoquetteerd hadzoodat
hij nu ten slotte haar wel vragen moest, wilde hy
als eerlijk man bandelen. Eene diepe zucht ontsnapte
BELGIE. By de den 4 te Doornik gehouden
verkiezing van een lid voer den Senaat werd gekozen
de beer van Lesberghe, liberaal, met 1703 tegen
1414 stemmen op den katholiek. De overleden afge
vaardigde was niet liberaal.
De te Brussel gevestigde franschen gaven den 5, ter
herinnering aan de gebeurtenissen van 1789, een feest
maal waaraan 500 personen deelnamen en waar groote
geestdrift heerechte.
DUITSCHLAND. Het vervolg van het Witte
Boek over de Samoa-zaak bevat het rapport van den
consul Knappe tot wederlegging van de berichten der
amerikaansche bladen over de schending van eigendom
van amerikaansche burgers bij het optreden der duitsche
zeemacht. Verder komt daarin een verslag voor over
den orkaan die van 15 tot 17 Maart gewoed beeft
den toestand te Apia, het verbod van levering van
sterken drank aan amerikaansche matrozen, door den
consul der Vereenigde Staten uitgevaardigd en de daarop
betrekking hebbende bekendmaking van laatstgenoemde.
Vervolgens een rapport van den consul Knappe over
den staatkundigen toe tand van Ap'a en de oneenig-
beid tu8scben de aanhangers van Mataafa, welke zoo
ver ging, dat eenige inwoners hem de gehoorzaamheid op
zeiden en voor eigen rekening strooptochten op duitscne
plantages ondernamen en daar geweld pleegden en
eindelijk dat de handelingen der opstandelingen nood
zaakten om de stellingen in de nabijheid dier plantages
te verlaten.
De Keizer en zijne gemalin kwamen den 5 te 8%
uur te Kiel aan. Zij werden ontvangen door prins
Hendrik, de vorsten van Hessen, Meiningen en Meck
lenburg en door de vertegenwoordigers der burgerlijke
overheid. Langs den weg naar het paleis stonden de
leden der nijverheidsvereenigingen en de studenten met
hnnne banieren op een rij geschaard. De volksmenigte
begroette het keizerlijk paar met geestdrift.
Des middags werd do doop aan den zoon van prins
Hendrik toegediend. Bij dezo plechtigheid hield de
keizer den jongen prins ten doop. Deze ontving de
namen van Waldemar Wilhelm Ludwig Friedrich Vic
tor Heinrich.
Te Edinburg heeft men getracht eene volksstemming
uit te lokken over het aanbieden van het eereburger
schap dier stad aan deu heer Parnell, Aan de kiezers
waren ongeveer 43000 briefkaarten gezonden, met ver
zoek daarop in te vullen, ja of neen. Van de 21005
ingekomen antwoorden waren 17808 ontkennend.
Lagerhuis. Den 1 werd een ontwerp van den
heer Lawson, strekkende om de huurovereenkomsten
in steden, die voor den duur van meer dan 20 jaren geslo
ten wareu, ontbindbaar te verklaren, met 187 tegen 157
stemmen verworpen. Volgens dat ontwerp zou de
huurder het recht krijgen om het perceel te laten schat
ten en koopen, waardoor, volgens de voorstanders, de
arbeidende klasse zeer zou worden bevoordeeld. De
regeering verklaarde zich er tegen, omdat zij het onbil
lijk vond jegens de eigenaars en omdat nog een rapport
eener staatscommissie over dit onderwerp door het Huis
behandeld moest worden.
Den 4 heeft de heer Smith eene motie voorgesteld,
waarin de door Engeland gevolgde staatkunde betref
fende den handel in opium op China wordt afgekeurd.
„Het is met diepe ontroering en het hart vervuld
van dankbaarheid jegens onze voorvaderen dat ik de
vertegenwoordigers der natie begroet. Onze eerste ge
dachte moet gewijd zijn aan onze vaderen, die het goede
tot stand brachten waarvan wij thans de vruchten
genieten."
Na een overzicht van den arbeid der Staten-Generaal
en van de beginselen van 1789 te hebben gegeven
zeide hij
„De stichting der republiek zet de kroon op het
werk, dat hier eene eeuw geleden begonnen werd. Zij
hem bij die gedachte; bij beproefde met alle geweld in
de stemming te komen van een toekomstig gelukkig
echtgenoot, maar het gelukte hem niet.
„Toch heeft Willy gelijk, dwaas die je bent!" was
zijn laatste gedachte op dezen gedenkwaardigen dag.
Het was vrij laat, toen Willy thuis kwam. In de
huiskamer hoorde zij de stem van den president en het
klagend gelnid van Angela; het was Willy niet doenlijk,
om van avond nog meer over den tegenwoordigen stand
van zaken te hooren. Niet uit gebrek aan belangstelling
zeker niet maar sterker naturen dan de hare
zouden gebukt gaan onder het offer, zooals door haar
was gebracht, door den man, dien zij liefhad, in de
armen barer zuster le voeren, en vreemd sinds zij
zoo krachtig Blanche's liefde voor Güntherwaarvan
zij in den laatsten tijd overtuigd was geweest had
bepleit, kwam weder de oude twijfel bovec, of Blanche
daarin werkelijk zoo onbaatzuchtig was, als ze zich wilde
voordoen. Als een bladwaarmeê de wind zijn spel
dreef, werd zij heen en weêr geslingerd; zij wist niet
meer, wat goed of niet goed, plicht of noodzakelijkheid
was en snel pinkte zij heimelijk de tranen weg, die
haarterwijl zij de trap opging onwillekeurig in de
oogen kwamenhet afscheid van Günther was zeer
kort en koel geweest. „Hij is boos op mij", zeide
zij bezorgd tot zich zelf „en omijn God ik
meende toch dat het mijn plicht was
Toen zjj op de logeerkamer kwam vond zij er, tot
hare verbazing, Blanche, die in négligé, met een blauw
atlassen dekentje over haar hoog opgetrokken knieën, voor
den schoorsteenmantel zat met de oogeD op de deur
gericht.
„Waar ben je al dien tijd geweest?" vroeg rij Willy.
„Bij Gert zti Willy aarzelend
„Bij Gert Zoolang
„Günther bracht hem een bezoekomdat wij ons
bezorgd over hem maakten; hij zag er zoo ontsteld uit,
toen bij bier was", vervolgde zij op vasten toon,
terwijl zy baar hoed afzette „daarna ben ik met hem
naar een restaurant geweest."
is het doel, dat wij na heftige schokken hebben bereikt.
De Republiek heeft voor goed een einde gemaakt aan
het persoonlijk gezag. Ik doe daarbij een beroep op
allen op de vertegenwoordigers der natie, op de groote
staatslichamen op officieren en soldaten, op de grond
leggers der werken van liefdadigheid, op schrijvers en
kunstenaars een beroep dat door allen zal verhoord
worden, namelijk op uwe vaderlandsliefde. Wat wij
thans zijn, zijn wij verschuldigd aan hen die wij heden
verheerlijken. Laat ons steeds bereid zijn hun werk
te volmaken; verheffen wy ons boven alle nietige partij
twisten 1 Laat ons onder de bescherming der Republiek,
in verdraagzaamheid en eendracht, de onweerstaanbare
kracht zoeken der eensgezinde volken. De plechtigheid,
die wij thans vieren, moet bekroond worden door de
verzoening van alle franschen."
Na de receptie begaf de stoet zich naar bet park
waar het publiek was toegelaten en Carnot levendig
werd toegejuicht. Carnot keerde naar Parijs terug
vergeield van de ministers en de voorzitters van Kamer
en Senaat.
Bij de aanvullingsverkiezingen voor de leden van den
gemeenteraad te Saint-Oven verkregen de heeren Bou-
ianger 1043, Laguerre en Naquet ieder 981 stemmen,
loodat alle drie gekozen waren. Op de tegen-kandidaten
waren 860 en 750 stemmen uitgebracht.
President Carnot begaf zich den 6 te half twee naar
het Champ de Mars in een rijtuig, a la daumont be
spannen, door kurasaiers begeleid. De straten door
welke de president reed, waren feestelijk getooid en
overal werd bij door de talrijke menigte toegejuicht.
Te 2 uur hud de officiesle opening der tentoonstel
ling plaats. De minister-president, de heer Tirard, de
eerste spreker, zeide dat de beduchtheid, welke som
migen aanvankelijk omtrent de tentoonstelling koester
den, verdwenen was dank zij der medewerking van
Frankrijk en het buitenland. De uitkomsten overtroflen
de verwachting eu de gewaardeerde medehulp van het
buitenland droeg tot den glans dezer tentoonstelling
ruimschoots bij. De vreemde regeeringen die niet
otficieel deelnamen, hebben toch langs particulieren
weg de pogingen van Frankrijk gesteund. De heer
Tirard betuigde daarvoor zijn dank en zeide ten slotte
„Wij zullen met vreugde aan de vreemde bezoekers
eene feestelijke ontvangst bereiden. Wij willen bun het
bewys leveren, dat het republikeinsche Frankrijk even
gastvrij als gulhartig is en dat het den arbeid weet
te eeren
Daarop nam president Carnot het woord. Hij begon
met eene verwelkoming van de arbeiders der geheele
wereld en zeide verder: „De vreemdelingen zullen bier
eene gastvrije stad vinden, die zich gelukkig acht hen
in haar midden te ontvangen. Zij zullen zien welke
waarde te hechten is aan den laster, uit bliuden harts
tocht voortgesproten."
Hij wees op de ontembare geestkracht, waarmede
Irankrijk zich van de wreede beproevingen had hersteld.
„Naar een restaurant?" Blanche's oogen fonkelden,
haar lippen beefden.
„Waarom niet", antwoordde Willy koel.
„Nu, dat is juist weêr iets voor jou. Günther zal
zich over je uaiviteitbij zich zelf, vroolijk genoeg
gemaakt hebben. Een geroutineerd man als hij
„Hij is een man van eer", zeide Willy met nadruk;
„en wat hij mij voorslaat, dat kan ik blindelings doen."
„O ja, ik vergat het 1 Je vriendschap
„Spot niet! Mijn vriendschap voor Günther is sterker
dan je denkt,"
„Noem de zaak toch bij den rechten naam je
lietde!" lachte Blanche honend.
„Ik bemin hem niet! Neen, ik bemin hem niet!"
riep Willy op angstig afwerenden toon.
„Je doet toch maar alle mogelijke moeite om zijne
attentie te trekkenging Blanche met minachting
voort. „De blikken, waarmeê je hem aanziet, de
Deern 't mij niet kwalijk erg plompe coquetterieën
wekken dikwijls mijn lachlust op. Deuk je dau dat
wij blind zyn
Willy zeide geen woord; zij ging op een stoel zitten,
die eenigszins in het donker stond zoodat Blanche
ten minste de smartelijke uitdrukking van haar gelaat
ciet kon zien.
„Maar ik zeg jedat al je moeite je niets zal
helpen Ik ben er ook nog en zal niet dulden dat
je mij ontneemt waarop ik mijn zinnen heb gezet
Zij was opgesprongen en stond op het dikke haard
kleedje, met hare bloote voeten en gebalde vuisten,
door den rooden gloed van het vuur beschenen een
kleine furie gelijk, voor hare zuster.
„Ik zal hem je niet ontnemen ik weet, dat je
hem lief hebt" zeide Willy bijna onhoorbaar.
Blanche stiet een schel'en lach uit.
„LiefdeLiefde Daar is geen sprake van I Ik wil
hem trouwen, omdat hij rijk is en wij arm zijn geworden,
ik heb geen lustom gebrek te lijden en mijne jonge
jaren in ellende door te brengen."
„En dat zeg je tegen mij?" riep Willy toornig
