FEUILLETON.
No. 70.
Een en Negentigste Jaargang.
1889.
V R IJ D A G
14 JUNI.
Nationale Militie.
PARIJSCHE BRIEVEN.
x.
IfE ZON OP 'T WATER.
Oorspronkelijke Novelle
Prijs der gewone Advertentiën:
(Officieel (öebeeUe.
SCHUTTERIJ.
door eene stadgenoote.
finiteulAud.
ALKMAARSCHE COURANT
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele rijk f 1,
De 3 nummers f 0,06.
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HEEM». COS-
TEE ZOON.
De onderstaande personen worden uitgenoodigd, hunne
verlofpaseen ten spoedigste ter gemeente-secre
tarie in te leveren
JAN WILLEM TEN HOOPE.
G. J. VAN MUNSTER.
H. SCHOLTEN.
GEEAEDUS KLEINDORP.
HEEMANUS GOLBACH.
KLAAS LANGEREIS.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter kennis van de belanghebbende ingeschrevenen voor
de Schutterij van dit jaar, dat de alphabetische naamlijst van
de personendie aan de loting van dit jaar zullen deelnemen,
voor een ieder ter inzage ligt ter gemeente-secretarie, van heden
tot den dag der loting, op alle werkdagen des morgens van
9 tot 2 uur, opdat een ieder in staat zou zijnomzoo op
die lijst eenige personen of omstandigheden mochten voorkomen,
die daarop nog zouden behooren te worden aangeteekend of
daarvan weggelaten, daarvan aan de commissie, bedoeld bij art. 11
der wet, bij de loting kennis te geven, met last op Dinsdag
25 Juni, des namiddags te zes urente verschijnen op het
raadhuis dezer gemeente, ten einde aldaar voor den dienst der
schutterij te lotenenredenen van vrijstelling hebbendedit
alsdan op te geven, alsmede om de bewijzen tot hare staving
en bij de wet gevorderdvoor zooveel noodig, uiterlijk binnen
drie dagen na de loting over te leggen aan het bestuur der
gemeente.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
11 Juni 1889. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
Zaterdag 1 Juni j.l. was een bepaald mooie dag. In
het Bois de Boulogne het prachtige parijscbe bloemen-
feest op het Champs de Mars een welgeslaagd Fête
de Nuit.
Gij kant u niets fraaiers voorstellen dan het Fête
des Fleerszooals dit hier elk jaar wederkeerthet is
een feest, hetwelk een zeer groot genet verschaft. Het
oog kan eich niet genoeg verzadigen aan den prachtigen
aanblik die de Allée de Longchamps biedtdaar ziet
gij naast elkander drie lange files van rijtuigen bijna
ailen prachtige epuipages met de fraaiste levende bloe
men getooid de landauers herschapen in prachtige
bloemenmanden, de victoria's en calèches als door bloemen
omlijst, bloemen overal, op den grond, rondom de wielen,
op de leidsels der paarden, aan de zweepen der koetsier».
De meeste heeren in zwarte redingote en witte das of
lichte zomerkleeren van den besten faiseur de dames
in smaakvolle, zoowel eenvoudige als rijke toiletten
allen met korfjes vol bloemen op den schoot, en deel
nemend aan de zeer geanimeerde „Bataille des Fleurs.'
(S 1 o t.)
De morgenstond vond het immer zoo wakkere viertal
zwijgend en mistroostig en de arbeid werd reeds met
trage handen aangevangen.
Toen de zon opkwam, beloofde de dag schoon te
worden, 't Zag er bniten zoo zonnig en frisoh en
pleizierig uit, maar de wind was gaan liggen en de zon
staarde zoo strak uit den wolkenloozen hemel, dat ze de
aarde blakerde in plaats van haar te beschijnen. Het
was dan ook reeds smoorheet, lang voordat de zon haar
hoogste hoogte bad bereikt. Ginds, in de stad,
zonden de menschen met wijsheid gewagen van het
hoog aantal graden dat de thermometer in de schaduw
aanwees, maar buiten tusschen de vlakke velden, waar
geen thermometers en geen schaduw te bekeDnen waren,
moest men 't met de warmte nemen zooals 't was.
Als men niet bepaald voor oogen heeft hoe erg een
toestand eigenlijk wel is, dan kan men zich licht wijs
maken dat 't nog wel te dragen is. Sjoerd en zijn
schoonzoon boomden 't vaartuig voort en waren te zeer
in hunne gedachten verdiept om op de warmte acht
te geven. De hitte en hunne eigene lusteloosheid
maakten echter dat 't voortboomen van veel minder
kracht was dan gewoonlijk. Bij toeval viel de aandacht
van Sjoerd op een witgeserfd hek dat hij straks in 't
voorbijgaan had opgemerkt en dat bij naar zijne meening
Het reukorgaan wordt door de geuren van rozen
résida's, hyacinthen enz. allerheerlykst geprikkeld, bet
gehoor verlustigt zich in de vroolijke tonen der militaire
muziek. Het prachtige lenteweder de rijkdom der
costumesde friasche geuren en kleuren van al die
bloemen de vroolijke toon die er heerschtdie dui
zenden venetiaanscbe lampionswelke des avonds het
feest fantastisch zullen verlichten, dit alles te zamen is
overheerlijk en wij gevoelen ons vooral gelukkig ge
stemd bij de gedachte dat de opbrengst van het feest
geheel voor een liefdadig doel bestemd is.
Hoe mooi het er ook 's avonds zijn moge, toch blijven
wij er Dietde tentoonstelling is nu alleseischenden
een verslaggever, die een fête de Nuit op de expositie
overslaat, begaat eene te groote fout. Natuurlijk is het
reeds laat geworden, want van al die heerlijke gevoeleDS
krijg ik steeds een buitengewonen honger, dus kom ik
eerst tegen 9 uur aan den ingang van het trocadéro.
Zoudt gij willen gelooven, dat ondanks de entreeprijs
vervijfvoudigd is, er toch aan alle ingangen queue moet
worden gemaaktDit komt ook al door de zeer ver
standige truc der tentoonstellingsloten, waardoor er
30 milJioen entréekaarten a 1 franc in den handel zijn,
en elke ticket a 1 fr. thans verkocht wordt voor 50
centimes. De entree kost das met zalk een feest slechts
vijf halve franken, vandaar de buitengewone toeloop.
OndankB een bezoek van meer dan 150 duizend per
sonen kan men toch nog redelijk wel circuleeren.
De aanblik is betooverend en doet voor den ope
ningsavond niet onder. Velen bestijgen den Eifieltoren
en hebben van het eerste platform een ruim gezicht op
de prachtige verlichting, en op de lumineuse fonteinen,
welke een effect maken alsof een vuurwerk duizenden
gouden en gekleurde vonken zonder ophouden om
hoog zendt.
Zulke lumineuse fonteinen hadden reeds te Londen,
Glasgow en Barcelona een buitengewoon succes doch
allen worden overtroffen door deze prachtige monu
mentale fontein van den heer Coutan. De verlichting
is het werk van het engelsche huis Gallovay en het
systeem waarop het kleuren van het opspringende water
berustis betrekkelijk zeer eenvoudig. Onder ieder
bassin is een onderaardsch kamertje, waarvan de zoldering
open is en in eene serie van rechte schoorsteenen uit
komt elke schoorsteen eindigt in een glazen spiegel
welke den bodem van het opspringende water vormt.
Onder den grond heeft men eene sterke electrische
lampwelker licht horizontaal valt op een reflector
ouder den schoorsteen; een spiegel die een hoek maakt
van 45 graden zendt het licht recht naar boven den
schoorsteen in en nu behoeft men slechts dit licht te
laten gaan door een soort prisma van eene ze&ere
kleur, en het opspringende water neemt diezelfde kleur
aan. Yoor den toeschouwer maakt het geheel eeu be
tooverend effectwant zonder dat hij zich rekenschap
kan geven hoe het komt, ziet hij het natuurlijke water
plotseling groen, rood, blauw enz. enz. worden, en daar
het water ai het electrische licht in zich opneemt, zoo
al veel verder achter zich moest gelaten hebben, „Zoo
gaat 't niet langer", riep hij wrevelig uit, „we ioopen
welmaar we komen niet verder er moet hulp zijn.
Temme, Temmewaar ben je, kom boven, meid. 't Zal
't best zijn dat je aan da lyn trekt, terwijl wij boomen."
„Goed, vader", zeide Temme onderworpen, 't Was
haar geheel onverschillig wat ze deedze had toch
nergens lust in. Sjoerd klom af langs de zijde der
schuit en nadat hjj de roeiboot, die aan de achterzijde
wae vastgebondenmet dan voet naar zich toe had
gehaald, ging hij er in zitten en haalde de riemen uit
om zijne dochter naar wal te roeien.
Temme s echtvriend had dit ook willen d en, doch
zijn schoonvader in 't bootje bemerkendwendde hij
zich misnoegd af „altijd waren die twee ook bijeen
„Teromekom af", riep Sjoerddie beneden in 't
bootje 't ongenoegen van zijnen schoonzoon niet bemerkt
had. Temme aarzelde even; 't was geheel bniten vader's
bedoeling om ergernis te verwekken, daar was za van
overtuigd, maar hem atvallen kon ze niet en hem voor
spreken ken ze nog veel minder, na 't verwijt dat haar
man haar gisteren avond gedaan had. Ze hield zich dus
alsof ze niets gezien en begrepen had en zeide, haar
echtvriend ter zijde komend, vriendelijk: „Ik heb je koffie
boven gebracht en je takaksdoos geschaard en gevuld;
ginds bij 't stuurbankje zul je alles in gereedheid
vinden." „Dank je" zeide de jonge man kortaf en
Temme die vader niet langer durfde laten wachten
verliet hem. Hare vriendelijke bedoeling was echter
niet onopgemerkt gebleven. Toen ze reeds in 't
bootje stond, wierp haar man haar een lap zeildoek
toe om haar voor het snijden van het touw te
vrijwaren en Temme dankte bem met een blijden glim
lach en een blik vol liefde, die zijne stnurschheid echter
met ontdooiden. Sjoerd en Temme spraken geen enkel
woord gedurende den korten overtocht en zwijgend
roeide de schipper naar boord terug.
Temme deed den lap zeildoek voor de borst, de zeelt
van 't touw daarover en, zoodra de mannen het boomen
vallen ook duizenden droppels als een gekleurde schit
terende regen neder.
Ook de bengaalsche verlichting van den Eifieltoren
heeft weder een buitengewoon succes. Over dit hemel-
hooge monument zullen wij spreken zoodra de ascen-
seurs het tweede platform, of nog liever den top kunnen
bereiken.
In de verte hooren wij nog het knetteren van een
vuurwerk en verlaten tegen half elf het terrein.
Een volgend maal de beschrijving van de Transvaal
en den Java-kampong op de Esplanade des Invalides.
Parijs, 8 Juni 1889. J. M, T.
BELGIE. Bij de herstemming voor een lid der
Kamer te Brussel op den 11 is gekozen de heer Jan-
son, radicaal, gesteund door alle liberalen, met 10539
stemmen tegen 8602 stemmen op den clericalen heer
De Becker.
Deze uitslag wekte groote geestdrift bij de liberalen
en clericalen. De gekozene en andere hoofden der
partij deden in redevoeringen uitkomen dat de heree-
niging der twee deelen van de linkerzijde thans een
feit is. Bij het verlaten van het lokaal, waar de radicalen
gewoon zijn te vergaderen, spande de volksmenigte de
paarden van den heer Janson af en trok bem in zijn
rijtuig naar het lokaal van den liberalen bond.
DUITSCHLAND. De Scbacb van Perzië kwam
den 10 te Berlijn aan, alwaar hij aan het rijkversierde
centrale station plechtig ontvangen werd. Eene eere-
wacht was aldaar opgesteld en een muziekkorps speelde
het perzisehe volkslied. Met den Keizer waren aan het
station de prinsengraaf Herbert von Bismarck de
veldmaarschalk Blumenthal, verscheidene andere hoog
geplaatste personen, de leden van het perzisehe gezant
schap en de rnssieche militaire attaché. De Keizer
begroette den Schachdrukte hem herhaaldelijk de
hand, stelde hem aan de prinsen voor en schreed met
hem langs het front der eerewacht. Daarop werd de
tocht naar het paleis Bellevue aanvaardwaarbij de
Schach met den Keizer vooruitging in een met 4 paarden
bespannen rijtuig. De talrijke menigte juichte hen
luide toe en Oij bet doortrekken van de Brandenburger
poort weerklonken saluutschoten. Ook by het paleis
Bellevue was eene eerewacht opgesteld. Nadat de
Keizer zich met zijn gast in bet paleis had begeven
werden nog verschillende personen aan den Schach
voorgesteld. De Keizer keerde daarop naar zijn paleis
terug, waar de Schach hem kort daarna een tegenbezoek
brachttevens legde hij een bezoek bij de prinsen en
prinsessen af. De Keizer begaf zich eene poos later
naar Bellevue, waar de maaltijd werd gehouden.
De Schach heeft den 11 des voormiddags in gezelschap
van den keizer de militaire oefeningen bijgewoond. Des na
middags was hij tegenwoordig bij de hulde, den keizer bij
den optocht der brouwers gebracht. Bij den daarop ge
volgden gala-maaltijd dronk de keizer de gezondheid
hervatten begon zij te trekken. Temme was de schuit
slechts weinig voor en 't was stil bniten. Ze hoorde de
mannen met geljjkmatige schreden op 't dek heen en
weêr loopen. Zwaar en langzaam waren de stappen
die zij deden terwijl zij met den boom in de schou
derholte geplaatstkracht zetten om 't vaartuig voort
te stuwen, dat onder hunne voeten voortgleed en vlug
en bedrijvig klonken hunne schreden als ze terug liepen
om den boom opnieuw te plaatsen. Temme kende 't ge
luid bunner voetstappen uit elkaar en geruimen tijd
luisterde ze er naar wie vau beiden den halven nastoot
gaf en ze wedde reeds vooraf bij zichzelf wie 't nu zou
doen: baar mau of haar vader en ze had er schik in als
't uitkwam zooals ze gedacht had en ze telde wie het 't
meeste deed. Ze luisterde ook naar 't druipen van 't water,
dat van de boomen afliep als deze werden opgetrokken
en naar 't plonzen als ze werden uitgezet en ze luisterde
naar 't kabbelen van de golfjes tegen den boeg en 't
klotsen van 't water tegen den oever. Hoe vredig en
rustig waren al deze geluiden een mensch zou er ge
rust bij in kunnen slapen maar dat telkens verterend
ongenoegen benam iemand de gemoedsrust, die tot sla
pen noodig is. Temme geraakte in treurige gedachten
verzonken ze bad zoo heel veel geheel anders ge-
wensoht. Thans voelde ze aldoor de blauwe plek, een
gevolg van den stoot, haar den vorigen avond toege
bracht en schoon de bezeering gering was leed ze er toch
veel meer pijn door dan ze vroeger had uitgestaan toen
ze, voor een paar jaar, door een val zich zoo deerlijk
kwetste. O, die naijver en die aanhoudende onmin, 't
Leven was enkel zwoegen de honden van den kar,
die baar juist voorbijreed hadden 't bij lange na zoo
hard niet als zij.
De paardebloemen en 't schermkruid en 't gras
langs den weg vormden gele, witte en groene streepen,
die snel langs haar oog voorbij trokken en de kiezelweg
waarover zij trad veranderde als in lichtbruine en
blauwe linten, die even snel onder hare voeten voort
gleden, en de hooilucht, die van de granlandea opsteeg,
