Gasprijs.
FEUILLETON.
No. 75.
Een en Negentigste Jaargang.
1889
WOENSDAG
26 J U N I.
m VROUW VAN DEN MAJOOR,
door R. OKTROFF.
Prijs der gewone Advertentiën:
©flUiëel <0cbeeUc.
PARIJSCHE BRIEVEN.
ALK1HAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele rijk f 1,
De 3 nummers f 0,06.
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERM». COS-
TER ZOON.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen in herinnering, dat de gemeenteraad in zijne verga
dering van den 6 Maart 18S9 besloten beeft 1». den prijs van
het lichtgas, met ingang van 1 Juli 1869, te bepalen voor
alle verbruikers op acht centen per stère
2°. met ingang van 1 Juli 1889 houders van industriëele
ondernemingenin de gemeente Alkmaar gevestigdvoor
lichtgas te laten betalen per jaar:
voor de eerste 2000 M3. acht centen per stère;
volgende 2000 M3. of gedeelte er van zeven en
een halve cent per stère;
volgende 2000 M3. of gedeelte er van zeven eenten
per stère;
volgende 2000 M3. of gedeelte er van zes en een
halve cent per stère;
volgende 2C00 M3. en daarboven zes centen per
stère.
Zijnde daarbij uitdrukkelijk bepaald, dat deze
vermindering van den gasprijs geschiedt tot den
tijd, dat daarin bij nader besluit wijziging mocht
worden gebracht.
De prijs van gas voor verwarming blijft op zes
centen per stère bepaald.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
12 Juni 1889. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER YEEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennis, dat heden op de gemeente
secretarie ter visie is gelegd het aan her. ingediend verzoek
met de bijlagen van J. A. VAN DEN BOSCH en ZONEN,
labrikanten van margarineboter alhierom vergunning tot het
oprichten van eene inrichting a. tot het maken van ijs of het
verkoelen van water, gebouwen enz.; b. tot bet plaatsen hunner
bestaande stoommachine, groot 16 paardenkracht; e. tot
plaatsing van een stoomketel van 75 vierk. M. verwarmd opper
vlak; d tot het plaatsen van eene smidse, een en ander op het per
ceel aan de noordzijde hunner fabriek en op het naast hunne
fabriek, wijk E No. 353, gelegen weiland, en dat op Maandag
8 Juil 1889, s middags te twaalf uren, ten raadhuize ge
legenheid wordt gegeven om tegen het oprichten van die in
richting bezwaren in te dienen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
24 Juni 1889. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER YEEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter algemeene kennis, dat op 16 Juli a.s., van des
voormiddags 9 tot des namiddags 5 uren, ten stadshnize de
verkiezing van vijf leden van den gemeenteraad zal plaats
hebben ter vervanging van de dit jaar periodiek aftredende
e' alphabetiseb gesteld, de heeren H. J. BRUINVIS
MEESTER AZ A' G0JEDE Dz- pÜÏHJ.Efi, P. RENT-'
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar A. MACLAINE PONT.
Juni 1889. De Secretaris,
NUHOUT van dek VEEN.
5)
(S 1 o t.)
Emma en Helena zagen elkander een oogenbik strak
aan, toen boog de eerste voor den dokter, terwijl een
ondeugend lachje om haar mond speelde en zei zij
„Mag ik u verzoeken mij een oogenbük met mijne
vriendin alleen te laten Alle respect voor uwe kunst
dokter maar in dit geval geloof ik haar beste genees
heer te zijn. U zult wonderen beleven."
Zij zag bem bij deze woorden zoo guitig aan dat
hij haar meesmuilend de hand gat. „Nu goed zulk
een schoone collega sta ik gaarne mijn plaats af, doe
nw best maar eens."
„Nog een verzoek dcktertreed niet te streng in
gericht met den armen majoor, u zoudt er later be
rouw van kunnen hebbeD en vergeving moeten vragen",
dreigde Emma mot haar vinger „ik kom dadelijk bij
u, maar verraad mijne tegenwoordigheid bier niet."
aowelyks had de dokter de kamer vedaten of de
vriendinnen vielen in elkanders armen en onder lachen
en schreien vertelde Helena alles, de reis, de heerlijke
gesprekken en ach de schandelijke leugen en hare
vreeselyke gevolgen. „Red mijEmmabesloot zij
eindelijk haar lange biecht, „jij hebt het onheil aange
richt zie nu maar hoe je den majoor weêr weg krijgt
en in de eerste plaats vertel aan professor Roditz",
zij wendde zich verlegen af„vertel hem alleswant
eerlijk gezegd, het zon mij ondragelijk zyn, door dezen
man verkeerd beoordeeld te worden."
„Welzoo", zeide Emma, „aan dat laatBte schijntje
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALKMAAR
brengen ter kennis van belanghebbendendat zij die na de
zomervacantie hunne kinderen de openbare burgerschool of de
openbare sohoo' voor meisjes wenschen te laten bezoekendaar
van aangifte moeten doen vóór 15 Juli e k. bij het hoofd van
ieder dier inrichtingen onder overlegging van het geboorte-
en inëntingsbewijs van het betrokken kind. Alleen worden toe
gelaten de kinderen die ten minste den leeftijd van 6 jaren
bereikt hebben of dien leeftyd bereiken vóór 1 Nov. 1889. Voor
het doen der aangifte aan het hoofd der openbare school voor
meisjes bestaat tot en met 10 Juli a.s. gelegenheid aan het
schoolgebouw aan de Oudegracht eiken Dinsdag en Donderdag,
tusschen 3 en 4 uren 's namiddags.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
22 Juni 1889. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
XIII.
Bij deze buitengewone warmte is eene avondwande-
iiog op de „Esplanade nes Invalides" eene aangename
afleiding. Het is er veel minder vol dan op het Champs
de Marsmen vindt gemakkelijk plaats in de restaura
ties en kan voor eenige franken vrij goed dineeren.
Voor het diner heeft men de keuze tusschen een glas
Champagne cider, een dito Amer picon of een bollandsch
likeurtjewelke alle drie een apart koepeltje of huisje
hebbenna het diner is er genoeg variatie tusschen
een glas bier, een kopje Moorsche koffie of een cacaotja
van van Houten. Drinkt gij liever thee of punch ook
daartoe ontbreekt de gelegenheid niet. Komt gij vroeg
genoegdat wil zeggen vóór zes uurdan raad ik u
een kijkje te nemen in het paleis van het „Ministère
de la guerre". Dit is een bezoek meer dan waard,
zooals ik u een volgend maal hoop duidelijk te maken';
want dit ministerie van oorlog verdient geheel alleen
eene bijzondere kroniek. Wij zijn nu echter enkel hier
om van de warmte te bekomen, doch dit plannetje valt
deerlijk in duigen, want daar ontmoeten wij een mijner
confraters van de Parijsche persdie ons met zijn ge
wone levendigheid en luidruchtige gebaren begroet,
en vraagt of wij de dansen der Aissaouas reeds gezien
hebben. Op ons ontkennend antwoord heet het dadelijk:
„Kereldat moet je het gezelschap laten zien dat
„mag je vooral niet verzuimen."
Natuurlijk noodig ik bem uit ons te vergezellen
doch bij - „neen dank je ik heb het verleden
„week al gezienen er 's nachts niet van geslapen
„zoo griezelde ik toea ik er weer uit was."
Dit is voldoende om ons nieuwsgierig te maken
doch, waarde lezers, en gij vooral, geachte lezeressen,
8'J 'e 'ücg®,'oe'ig zyt, leest dan liever het vervolg niet.
Vooruit mijne eacnaeezoo de beschrijving u ook
doet huiveren, en u den lust tot eten en slapen beneemt.
Wij betalen 5 frcs. entree per persoon en treden
het concert Algérien binnen. Van het gebouw zelf
gaf ik u reeds een verslag, doch hedenavond zitten
alle arabische vrouwen aan beide kanten van de estrade,
byzonder veel gelegen te zijn, wees maar gerust, ik
zal dien man de toedracht der zaak meêdeelen, en mij
als zoenoffer aanbieden in ieder geval echter behoor
je na den braven majoor, voor zijn ridderlijk zwijgen,
met je hand gelukkig te maken."
Nu lachte Helena voor het eerst weêr hartelijk.
„Wel, waarom met, hij zal van m,j nu wel genoeg
hebben, maar hoe zoudt gij het vinden. Emma, wanneer
jy die zaak overnaamt?» Zij keek daarbij hare vriendin
ondeugend aan.
Deze gaf haar een tikje op de hand. „Wel, ik zie
a ^ge1°!g«' JÖ na weêr mÜne 0Qde Heleca zijt,
Goddank Maar, om 's hemels wil", riep zij uit, „daar
vergeet ik, onder ons gebabbel, in welk een verschrik-
kehjken toestand ik den armen majoor heb gelaten
hoe zal de professor hem onder handen genomen hebben
en misschien de dokter ook nog, gewetenloos schepsel,
komen beloofde dadelijk terug te zullen
Nog een kus en weg was zij.
Helena haalde diep adem en vleide zich weer ge
makkelijk neer hare blikken vestigden zich droomerig
op de groene boomen voor haar venster, terwijl een
zalig lachje om hare lippen speelde.
Gedurende bet gesprek der beide vriendinnen was
een verbitterde woordenstrijd ontstaan tusschen professor
tl j 6n iDaJ00r V0D Sehn'tzeldie met een tweege
vecht dreigde te eindigen.
In de heftigste bewoordingen tad de professor den
gewaanden echtgenoot ter verantwoording geroepen
wegens zijne liefdeloosheid en onverschilligheid jegens
zijne vrouw. Dat ging den majoor, hoewel hij wis^dat
de professor zioh vergiste, na toch te ver. Ook hij
begon warm te worden dewijl bij bij zich zelf uit
maakte, dat zelfs, indien alles was zooals de andere
ge.ootde, zulk een wildvreemde professor zich nog niet
met zijne huiselijke aangelegenbeden behoefde te be
moeien. Zijn tamelijk barsch antwoord „daar bebt gij
mets mede te maken" maakte den geleerde nog driftiger.
in welker midden zich een tiental mannen bevinden
die ons gaan onthalen op eene realistische voorstelling
hunner religieuse overdrijving.
De eerste danser wordt ons aangekondigd als een eer-
waarde „zus of zoo" (ik kan met die arabische namen niet
terecht), en begint in zijn eentje een onzinnigen dans,
die stellig 8 a 10 minuten duurt en waarbij een ge
woon mensch onmiddelijk neer zou vallen. Begeleid
door een oorverdoovend getrommel op tamboerijnen
beweegt de man zijn lichaam buitengewoon enel heen
en weer en vooral bet hoofd zwaait naar voren naar
rechts en links, op voor ons onverklaarbare wijze. Na
zich aldus door den dans, door de muziek en misschien
door nog andere ons onbekende middelen vreeselijk te
hebben opgewonden, verkeert de man in een toestand,
die aan hysterie doet denken. Zyn gelaat heeft eene
wilde, vreemde uitdrukking, de oogen rollen woest in
hunne bassen zijne keel brengt afschuwelijke geluiden
voort en plotseling grijpt bij lange stalen pennen en
steekt die binnen in den mond, prikt zich in de armen
een luid gegil van alle mannen en vrouwen weerklinkt,
en de eerste danser heeft afgedaaD.
Zoo volgen vijf mannen elkander opde een doet
nog akeliger dingen dan de ander, het gaat crescendo,
de eerste prikt zich alleen maar nummer 2
gaat al verder neemt adders in de hand en in
den mondlaat zich door deze kleine slangen
in armen en hals bijten springt met de bloote voeten
op een scherp zwaard en gaat daarna met het bloote
lijf op dien scherpen sabel liggenterwijl een zijner
geloofsgenooten hem op den rng spiingt.
Nammer 3 strijkt met de hand ove.- een gloeiend
ijzer en doorboort zich daarna de wang met eene lan^e
stalen pen.
De onzinnige handelingen dezer eerste drie gekken
zijn echter nog slechts kinderspel bij de twee, die nu
volgen.
No. 4 toch verorbert met smaak kittelsteenen, stukken
glas en eene levende schorpioen terwijl de vijfde aan
a! die akeligheid de kroon opzet door een levenden
adder den kop af te bijten daarvan gebeele stukken
op te^ etenen schrikt niet beeren en dames
de séance besluitmet zich een oog uit te steken.
Al deze verschillende proeven worden ons vooraf aan
gekondigd door eenen regisseur die de stalen pennen
en priemen on het scherps zwaard in de zaai doet
rondgaan en glimlachend zijne kleine speech hondt.
Het publiek zeif levert hier het komieke element
vooral de dames trekken allervieste gezichten, en geven
met luide oh sah'a en brr's van hare gevoelens lucht.
^eef soddig i3 het te zienhoe een aantai lieve
juffertjes de oogen achter hoed of waaier verschuilt bii
de aankondiging dat No. 5 „va se faire sortir Pceil de
arbite welke verkwikkelijke aanzegging de regisseur
van zyn vriendelijksten glimlach doet vergezeld gaan.
Nog dient hierbij gevoegd dat ieder der vijf Algerijnen
een buitengewoon grooten eerbied aan de beide chefs
van den troep betuigt en hnn telkens turban en baard kust.
De woorden vlogen steeds heftiger over en weer en
de majoor was op het punt zeer onaangenaam te
worden, toen de deur geopend werd en de dokter met
Ümma binnentrad,
Roditz liep op haar toe en vatte haar rechterhand.
„Goddank, dat u komt, breng nn den man van uwe
arme vriendin eindelijk eens tot rede."
„Vriendin?" riep de majoor en vatte haar linker
hand nu opbeldermg tot eiken prijs of ik word gek
door dien verschrikkelyken onzin."'
Emma begon vroolijk te lachen en keek ondengend
van den eenen naar den anderen. „Mijnbeer de pro
fessor en mijnbeer de majoor", begon zijna twee
sierlijke buigingen, „veroorloof mij allereerst, u de
reddende engel Emma VVabren voor te stellen de
intiemste vriendin der schoone ongelukkige, over wie
hier naar het schijnt zeer onverkwikkelijke gesprekken
worden gevoerd.
„Met nw verlof", viel de professor haar in de rede,
„in de ontsteltenis
„Vergaten wij ons voor te stellen", voltooide de
majoor.
„Dat is niet noodig", antwoordde Emma, „ik kom
juist van juffrouw Helena, de namen der beide heeren
zyn mij bekend. De uwe", wendde zij zich met ondeu
gende deftigheid tot den professor, „natuurlijk reeds
lang; zelfs zulk een onwetend prozaïsch natuurkind als
ik, kent den beroemden wereldreiziger; de uwe evenwel"
sprak zij spottend tot den majoor, „klinkt met zijn zon
derlingen poèt.achen klank voor het eerst in mijne ooren
„Voor de eerste maal viel Roditz haar in de rede.
„Om Godswil, mejuffrouw, drijf toch niet zoo wreed
den spot met mij.
„Ik spotten?" hernam Emma, „ik denk er niet aan,
want al is Helena mijne vriendin, dan volgt daaruit nog
volstrekt met, dat zij de vrouw moet zyn van dezen
gep aagden man, die vandaag zulke zware proeven heeft
moeten doorstaan." Zij keek lachend in het opgeklaarde
gelaat van den majoor, die zich over hare hand boog
