PARIJSCHE ERIE VEX.
Snitcttlaub.
ENGELAND. Deu 7 8 en 9 is de iersche be
grooting behandeld waarbij de iersche leden weer hef
tige redevoeringen hebben gehouden tegen de iersche
politie en de handelingen van den minister voor Ier
land Balfour voortdurend sterk afkeurden.
frankrijk. De procureur-generaalde heef
ITALIË. Den 8 is te Napels de bekende oud-
minister Cairoü in den ouderdom van ongeveer 63 jaren
overleden. Hij wordt op staatskosten begraven.
Napoleon hem daarom den naam van den 'Eersten
Grenadier van Frankrijk." In hetzelfde jaar sneuvelde
hij bij Neuburg in Beieren. Hij werd op het slacht-
veld begraven maar zijn hart werd in een urn ge
plaatst en nog lang na zijn dood door een onderofficier
aan het hoofd zijner compagnie vooruitgedragen.
Baudin behoort tot den Tateren tijd. Hij heeft zijn
vermaardheid en zijn plaats in het Pantheon vooral
te danken aan zijn moedig gedrag en'zijn dood tijdens
den staatsgreep van 1851. De Kamer der Afgevaar
digden was uiteengejaagd en een aantal leden waren
gevangen genomen. Die hadden weten te ontkomen,
vormdeD zich tot een comité van verzet tegen het
onwettig geweld van den toenmaligen President der
Republiek, later Keizer Napoleon III. Eenigen slaag-
deu er in den 2den December een kleine barricade
te doen opwerpen in de rue St. Marguérite, en onder
hen bevond zich Charles Baudin. Toen een bataljon
van het 19d« regiment naderde, legden deze manneu
hunne wapenen ter zijde, wierpen de driekleurige
sjerpen die hen als Volksvertegenwoordigers deden
kennen over de schouders en schaarden zich voor
de barricade. Baudin stond vooraan met het boek van
de Grondwet in de hand. Op korten afstand maakten
de soldaten halten gedurende eenige oogenblikken
heerschte er een opmerkelijke stilte. De Wet en het
Geweld stonden tegenover elkander. Aan de eene zijde
de democratische Grondwet, die door Frankrijk on
schendbaar verklaard wasaan de andere zijde een
bataljon van linie. Baudin wees op het boeken
begon te betoogen dat de wet moest gehoorzaamd
worden en het leger verplicht was de wet te steunen.
Maar eensklaps werden de geweren van het eerste
geüd aangelegd, en een oogenblik later vuurden ze
lijnrecht op de gesjerpte Afgevaardigden in. Baudin
vieldoor meer dan één kogel in het hoofd getroffen;
nog een ander was gedooden verscheidene waren
gewond. De Grondwet was op de straat gevallen, en
de verdedigers der wet grepen nu ook naar de wa
penen. Zij schoten den officier neerdie het teeken
tot het vuren had gegeven. Er werd gestreden om
het lijk van Baudinhet bataljon won den strijd
vier soldaten voerden het lijk wegen het geheele
verzet stierf weldra uit door gebrek aan medewerking
bij het volk.
De stoffelijke overblijfselen dezer vier mannen heb
ben thans een plaats bekomen in het Pantheon. Of
zij er ook later zullen blijven Wellicht waarborgt
de erkende rechtschapenheid van hun karakter aan
hunne asch de rustook wanneer de tegenstanders
der Republiek eenmaal gelegenheid mochten hebben
wraak te nemen over hetgeen hun tegenwoordig er-
gemis geeft.
XXV.
Voor wij naar de tentoonstelling terugkeeren, willen
wij stilstaan bij de indrukken, die de feesten, op zondag
j.l. bij ons nalieten, en zijn dan werkelijk vol bewondering
voor de kleinzonen, die na honderd jaren zoo duidelijke
bewijzen geven dat zij hunne grootvaderen eeren en
door die warme vereering toonen dat ook zijde
nakomelingen der helden van de fransche revolutie, het
hart op de ware plaats dragen en desnoods goed en
bloed veil hebben voor vaderland, vrijheid en recht.
4 Augustus is een roemrijke datum in de jaargangen
der fransche revolutie od zooals de geschiedschrijvers
te recht opmerken, het nieuwe, het herboren Prankrijk
dagteekent van den nacht van 4 Augustus 1789. In
dien nacht brachten de afgevaardigden ter Nationale
Vergadering een groot offer aan hun land, door afstand
te doen van alle privilegiën, en men kan zeggen, dat
van toen af het fameuse „Egalité", hetwelk met Liberie
en Fraternité het devies der republiek is, tot stand kwam.
Nauwelijks verspreidde zich de mare van deze bui
tengewoon revolutionaire vooruitgang onder de bevolking
van Parijs, of bet was aan alle kanten eene uitbarsting
van vreugde en blijdschap, men omhelsde elkander op
straat, en 's avonds werden op alle pleinen en op alle
hoogten rondom Parijs vreugdevuren ontstokeD. Het
feodaal stelsel, de verdrukking van eeuwen lang, gingen
in rook en vlammen op, om nimmer terug te keeren.
Deze gebeurtenissen heeft Parijs op zondag j.l. ge
vierd, en hoe zou de edelmoedige bevolking die beter
herdacht hebben dan door een openbaar huldeblijk aan
eenigen van 's lands grootste en eenvoudigste heldeD.
Bijzonder indrukwekkend was de plechtige teraardebe
stelling in bet Panthéon van de ascb van Lazare
Carnot, d>e in ballingschap stierf.
Latour d'Auvcrgne, de eerste grenadier van Frankrijk,
en Marceau, de jeugdige heldhaftige generaal, die beiden
op het veld van eer het leven lieten en eindelijk
Baudin de afgevaardigde die op de barricade den
dood vond.
Tegen acht uur in den morgen plaatsen zich solda-
tenafdeelingen aan weerszijden van het Panthéon en in
de rue Soufffot; de Boulevard St. Michel wordt afgezet
tot aan den Boulevard St. Germain, alle handwagens,
vensters tot zelfs de daken der huizen ziju verhuurd
aan de nieuwsgierigen en het is daD ook wel der
moeite waard. Het geheel beeft een militair karakter
en onder de officieele personendie de plechtigheid
bijwonen bemerken wij vele generaals en hoofdofficieren,
afgevaardigden van alle regimenten van Parijs verte
genwoordigers van de school van St. Cyr, enz. enz.
Precies half tien komt president Carnot met zijn
gevolg en plaatst zich rechts van den Catafalque, welke
onder het voorportaal van het Panthéon staatzeven
ellen hoog en verdeeld in vier afdeelingen voor ieder
der vier groote mannen, die wij hier vereeren. Rondom
zien wij eene menigte rouwkransen.
Bij aankomst van president Carnot booren wij kanon
schoten en militaire muziek eu uit bet publiek gaat
ton luid gejuich op.
Van de toespraken verstaan wij geer, woord, om reden
wij ons op te grooten afstand van de sprekers bevinden,
doch kan ik u toch mededeelen dat het discours van
den minister-president Tirard buitengewoon mooi ge-
geweest ia en president Carnot zeer bewogen was bij
de aanhaling van het feit, dat de naam van Carnot nu
reeds door drie geslachten met eere wordt gedragen.
Behalve de vier genoemde helden worden nog Hoche,
Kleber en Victor Hugo herdacht.
Wij volgen ditmaal den Sbah eens niet, doch laten
zijne Majesteit rustig naar Versailles gaan.
Op zondagavond trekken wij naar de Butte Mont-
martre, bestijgen die aan den kant van de rue des
Martyrs, beklimmen de hooge steenen trappen, zien,
over alle huizen heen het tentoonstellingsterrein aan
onze voeten en komen in den donkeren avond en op
dien afstand al die verlichte gebouwen ons zeer fan
tastisch voor.
Daar schrikken wij plotseling op denkende dat de
geheele Batte in lichte laaie staatherinneren ons
echter tot onze geruststelling, dat dit een der vreugde
vuren van den avond is. Dan eens zijn wij blauw of
groen doch meest altijd gloeiend rood gekleurd de
geheele omtrek is beider verlichtde Moulin de ia
Galette steekt als iu een witte st8r in den nacht af;
wij zien ook in de verte de vreugdevuren van de Buttes
Chaumoat en Belleville van Montrange bemerken wij
niet veel waarschijnlijk door den sterken rook der
vuren. Daarentegen onderscheiden wij duidelijk de ver
lichting van verscheidene openbare gebouwen. Ietwat
links van den EifFdltoren meeneu wij bet Palais de
1' Industrie te berkenueu. Ook daar is groot festival
met veel muziek en bezoek van den Shah doch wij
kunnen niet overal tegelijk zijn ook hebben wij zulk
een leest iu dit paleis al meer bijgewoond, en voor den
Shab op de tentoonstelling reeds duwen en gedrang
genoeg verdragen. Met uw goedvinden zullen wij dus
Z. M. naar het Hippodrome en de Opera laten gaan,
en wij liever naar het Champs de Mars terugkeeren
waar nog zooveel te zien iszooals wij een volgend
maal hopen te bespreken.
Parijs8 Aug. 1889. J. M. T.
BELGIE. Den 7 is de artikelsgewjjze behandeling
van bet wetsontwerp tot regeling van den vrouwen-en
kinderarbeid afgeloopen. De volgende bepalingen werden
og aangenomen. Kinderen en jongelieden beneden 16
en meisjes of vrouwen beneden 21 jaren mogen tusschen 9
uren 's avonds en 5 uren 's ochtends niet aan bet werk ge
zet worden, behoudens vergunning door den Koning ten
aanzien van jongelieden boven de 14 enz. wat werken aan
gaat, die uit hunnen aard geene onderbreking of vertraging
kunnen lijden. De bovenbedoelden kunnen niet langer
dan zes dagen in de weekaanden arbeid gehouden wor
den, behoudens vergunning door den Koning, als voren,
waarbij hun echter eenmaal in de week de noodige
tijd ter vervulling hunner godsdienstplichten en een
geheele rustdag om de 14 dagen moet gelaten worden.
Gelijke vergunning kan in geval van overmacht door de
inspecteurs, burgemeesters en gouverneurs worden toe
gestaan, onder kennisgeving aan den bevoogden minister,
die zelfs in zoodanig geval de vergunning kan geven voor
ten hoogste zes achtereen olgande weken. Van 1
Januari 1892 af mogen geene meisjes of vrouwen meer
in de steengroeven gebruikt worden behalve zij die
reeds vóór dien dag daarin werkzaam waren. Bij wijze
van overgangsmaatregel kan de regeering ten aanzien
van de glas nijverheid de toepassing der wat een jaar
uitstellen. Den 9 is het geheele wetsontwerp na
een paar wijzigingen van ondergeschikten aardaan
genomen met 71 tegen 15 stemmen terwijl 8 leden
zich onthielden. De Senaat heeft besloten het eerst
later te behandelen.
De Senaat heeft den 8 met bijna algemeene stemmen
het wetsontwerp ter bevordering van bet bouwen van
goede werkmanswoningen aangenomeD..
DUITSCHLAND De Köln. Zeitung merkt op,
dat de benoeming van de Koningin van Engeland tot
chef van het eerste garde-dragonderregiment ook eene
bijzondere beleefdheid is jegens de moeder van den Keizer,
daar over dit regiment in 1855 tijdens hare verloving
met Keizer Frederik, door dezen het bevel gevoerd werd.
Den 12 des namiddags te ruim 5 uur kwamen Keizer
Frans Jozef en de Aartshertog Frans Ferdinand (de
vermoedelijke troonopvolger) met groot gevolg aan het
station in den Thiergarten te Berlijn aan. De Keizer
en alle prinsen van den bloede, verder prins Bismarck,
graaf Moltbegeneraal Blumenthal enz. waren bij de
ontvangst aanwezig. De twee Keizers begroetten elkander
zeer hartelijk en waren blijkbaar aangedaan door de
herinnering aan bet sedert hunne laatste ontmoeting
voorgevallene.
Nadat onder het spelen van het oostenryksche volke
lied de eerewacht geïnspecteerd was en ook de prinsen
en verdere hooggeplaatste personen elkander begroet
hadden, reden de twee Keizers in open rijtuig met vier
paarden naar de stad tusschen de in twee rijen ge
schaarde troepen der garde, met geestdrift begroet door
duizenden toeschouwers.
In het tweede rijtuig zaten Aartshertog Frans Fer
dinand en 's Keizers broederprins Hendrik in de
volgende rijtuigen o. a. graaf Kalnoky met den rijks kan
selier en graaf Herbert von Bismarck, graaf von Moltke
met den chef van den oostenrijkschen Generalen Staf,
generaal Beek, enz.
Bij het slot aangekomen bracht daar eene eere-eom-
pagnie van het regiment „Kaiser Franz" de militaire
eerbewijzen en nadat de keizerlijke gast ook deze com
pagnie had geïnspecteerd werd hij door de Keizerin
ontvangen en in de hooger gelegen vertrekken ook door
de Keizerin-grootmoeder, Keizerin Augusta.
Quesnay de Beaurepaire. zette den 10 zijne rede iu de
zitting van den Senaat als Hooggerechtshof voort. Hij
eindigde met de verklaring dat bij met vertrouwen de
uitspraak van het hof te gemoet zag. De heer Buffet
vroeg daarna het woorddoch de voorzitter wei
gerdehem dit te verleenen. Er ontstond een vervaar
lijk leven te midden waarvan de voorzitter de zitting
ophief. De Senaat kwam vervolgens in raadkamer bijeen
en verbood de voorlezing der door den beer Kerdrel
voorgestelde motie vaD onbevoegdheid. Den 12 voerde
de heer Devallée het woord over de bevoegdheid van
het hof. De heer Frauek Chaveau bestreed de onbe
voegdheid doch de heer Buffet ondersteunde haar. Na
sehois Bg der zitting kwam het hof' in geheime zitting
bijeen om over de bevoegdheid te beraadslagen.
Na een antwoord van den heer Trarieux las de heer
Kerdrel, uit naam der rechterzijde, den tekst voor van
een besluitwaarbij het hof onbevoegd werd verklaard,
omdat de aangehaalde feiten niet voldoende waren om
het m sdrijf van aanslag op de veiligheid van den Staat
te staven.
Bij hoofdelijke stemming verklaarde het hof met 212
tegen 21 stemmen zich tegen dat besluit, omdat zijne
bevoegdheid reeds bleek uit het feit zijner bijeenkomst zelf.
De rechterzijde verwijderde zich diarop, daar zij aau
de beraadslaging verder niet wilde deelnemen.
De zitting werd daarna opgehevsn.
Na de zitting kwam de rechterzijde bijeen, onder
voorzitterschap van den heer Kerdrelen besloot met
algemeene stemmen verder geen deel te nemen aan de
behandeling der zaak voor het bof, maar geen manifest
tot het land te richten zooals zij eerst voornemens was.
Aan de verschillende door den procureur-generaal ge
dane mededeeiingen worden de volgende bijzonderheden
ontleend. Boulanger, die iu 1884 geene middelen bezat en
niet ia staat was,eene rekening van ƒ20 aan zjjaen apothe
ker te voldoen, betaalde in 1886 aanzienlijke sommen,
waaronder 31000 voor schulden van zijnen vader. Aan het
dagblad Avenir National schonk hij 20000 subsidie van
het reservefonds gaf hy als minister van oorlog 70000
voor den Cercle militaire en bij zijn aftreden nam hij
nog f 15000 mede. Deze diefstallen moesten onderzocht
worden. Te Cannes had Boulanger zich aan deu bankier
Bleichröder laten voo.stelien en dezen den voorslag
gedaan met hem, prins Bismarck en de financieele
diplomatie te onderhandelen, waarvan die backier echter
niets had willen weten. In 1887 had bij betrekkingen
onderhouden mei prins Jéróme Bonaparte. Voortdurend
had hij betaalde dagbiadventers en dergelijke personen
om zich been die roepen moestenleve Rusland en
Frankrijk Zijne aanhangers trachtten aan de soldaten
geld in de handen te stoppen opdat zy by eene om
wenteling niet op aanhangers van den generaal zouden
schieten. Verscheidene hoofdofficieren stonden met Bou
langer in betrekking eu schreven hem brieven: ééu hun
ner zelfs verlaagde een nieuwen tweeden December.
Hij had voortdurend in betrekking gestaan met tal van
te kwader naam en faam staande personen. Zoo was de
persoon aan wien hij voor bewezen diensten f 16900
uitbetaald zou hebben en die de daarvoor afgegeven
kwitantie onderteekend had met „F. de Mondion", in
werkeiijkhe d niemand anders dan een befcende schelm,
Foucauid geheeten. Deze schelm had dezer dagen weder
te Londen met Boulanger onderhandeld en wai toen
teruggekomen met eenige bankbiljetten van 500.
De iu hechtenis genomen hoofdredacteur derCecarde,
do heer Mermeix, is tegen eene borgstelling van f 1000
op vrije voeteu gesteid.
De rechtbank te Bourges heeft een slager en zijn
bediende ieder tot veertien dagen gevangenisstraf ver
oordeeld wegens het willens en wetens uit winstbejag
leveren van bedorven vleesch ten behoeve van twee
regimenten in het Kamp van Avor door het gebruik
waarvan 225 man ernstig ziek werden en één hunner
stierf.
RUSLAND. Het Dagblad van St. Petersburg
bespreekt het bericht, dat de mogendheden besloten
zijn de uitbreiding van den opstand op het eiland
Creta te beletten, omdat daardoor de europeesche vrede
bedreigd wordt. Het blad verlangt dat de mogend
heden de Porte zullen overhalen den toestand niet erger
te maken door de christenen te plagen maar integen
deel spoedig maatregelen te nemen.waardoor de be
volking tevreden wordt gesteld. Dit is het beBte middel
om de beweging onder de grieken, welke de grieksche
regeering genoopt heeft zich tot de mogendheden te
richten te doen bedaren.
TURKIJE. De Porte heeft aan hare gezanten in
het buitenland een schrijven geaonden waarin zij het
betoog in het bekende schrijven van de grieksche regee
ring wederlegt. Volgens het tarksche schrijven is het
een gevolg van de weigering der afgevaardigden van
Creta om zioh naar Konstantinopel te begevendat
Cbakir-pacba benoemd is tot bevelhebber der troepen
en tot tijdelijk gouverneur-generaal.
Cbakir-Paoha is naar het eiland Creta vertrokken.
De grieksche vloot heeft bevel ontvangen zich te Syra
te vereenigen.
Engeland, Duitscbland, Oostenrijk en Italië weigeren
in hun antwoord op het grieksche schrijven bij het
geschil van de Porte met de Cretenzers tusschen bei
den te komen en geven Griekenland den raad zich
evenmin daarmede in te laten. De engelsche minister
van buiten), zaken Salisbury voegde er nog bij dat de
tusscbenkomst vau Griekenland gelijk zou staan met
eene oorlogsverklaring aan Turkije, met welken oorlog
Engeland zich niet zou inlaten.
ZWITSERLAND. Het voornemen der sociaal
democratische party om eene volksstemming te vragen
over het door de bondsvergadering aangenomen voorstel
der regeering om een procureur-generaal aan te stellen,
die een politie-toezicht over alle kantons uitoefent
ondervindt by de andere partijen zooveel verzetdat
waarschijnlijk dit voornemen wel opgegeven zal worden.
