SALYATQRÏ
FEUILLETON.
No. 106.
Een en Negentigste Jaargang.
1889.
V R IJ D AG
ft SEPTEMBER.
PATENTEN.
Roman van ERNST ECKSTEIN.
Deze Coarant wordt Dinsdag-, Dondordag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door
het geheele rijk f 1,—
De 3 nummers f 0,06.
Prijs der gewone Advertentiën:
(Dfficiëcl (Sebcclle.
De vttljaarspatenten van ingezete
nen der gemeente Alkmaar, aange
vraagd in Mei 188», kunnen ter
gemeente-secretarie alhier worden
afgehaaldtot en met Woensdag
18 September 188», op alle werk
dagen, 's morgens van 9—a uur.
finitculanb.
Elzas-Lotharinffen. Aan den stadhouder zal
vrijheid gegeven worden in enkele gevallen uitzonderin
gen toe te staan op den ingevoerden pasdwang. Vol
gens de Nordd. Zeitung zal die pasdwang zelf niet opge
heven worden. Die opheffing zou zijn in het belang
van Frankrijk maar niet in dat der ordelievende be
volking van het ryksland.
BÜLGARIJE. In antwoord op de berichten uit
dit rijk over de militaire toebereidselen van Servie heeft
de Porte per telegraaf te Sofia doen weten, dat Bul
garije deel uitmaakt van Turkije en dat elke aanval
tegen Bulgarije als een aanval tegen Turkije beschouwd
moet worden. Bulgarije heeft dus niets te vreezen te
minder daar Servië's hulpmiddelen toch onvoldoende
zijn om het te kunnen aanvallen.
ZWITSERLAND. Een tiental russische uitge
wekenen die in de omstreken van Genève woonden
ontvingen bevel om het zwitserscbe grondgebied te
verlaten. Twee personen, die in de voornaamste steden
des rijks anarchistische biljetten aangeplakt hadden
werden gevangen genomen.
tiiuucatauö.
STATEN-GENERAAL.
Tweede Kamer.
ALKMIARSCHE COURANT.
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HEEM». COS-
TEE ZOON.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van ALEMAAR
brengen ter algemeens kennis dat de gemeenteraad in zijne
vergadering van 3 dezer tot bet einde van 1889 benoemd heeft
den heer B. PREIJER tot lid der vaste commissie voor de
verordeningen, tegen welker overtreding straf bedreigd is
de heeren B. PREIJER en A. GOEDE Dz. tot leden der
vaste commissie van financiën
de heeren B. PREIJER, A. GOEDE Dz. en P. RENT
MEESTER tot leden der vaste commissie van bijstand voor
den hout en de plantsoenen.
Zijnde deze benoemingen noodzakelijk geworden door de
periodieke aftreding van genoemde heeren als leden van den
gemeenteraad.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Alkmaar, A. MACLAINE PONT.
A Sept. 1889. De Secretaris,
NUHOUT VAN DER VEEN.
DUITSCHLAND. De beer von Seholz zal als
pruisiacb minister van financiën aftreden.
ENGELAND. Ook te Liverpool is den 3 de werk
staking uitgebroken. Schepen die graan en meel-
aanvoeren, konden dien dag niet meer lossen, Eene
bende van 300 werkstakers verhinderde in den ochtend
met geweld het ontladen van twee schepen. Den 4
hebben de dokwerkers aldaar het werk hervat, nadat
het dokbestuur hunne e'schen ingewilligd bad.
De bestuurders der dokken te Londen weigerden den
3 het verzoek der reedeis, maar beloofden dadelijk te
onderzoeken of eene overeenkomst mogelijk zon zijn.
Burns verklaarde in eene redevoering, dat voor het ge
val de reeders hunne schepen naar Southampton stuur
den hij zelt daarheen zou gaan om er eene werksta
king uit te lokken.
OOSTENRIJK-HONGARIJE. Bij gelegen
heid van de aanstaande reis van den Keizer naar de
legeroefeningen heeft de regeering een besluit genomen,
waarover in de diplomatieke wereld veel wordt gespro-
Naar het Hoogduitsch.
30)
Van Sorrento werd de reis per „carricolo" over
Castellamare en Portici zoo snel mogelijk voortgezet en,
eenmaal in de hoofdstad aangekomenterstond een
bezoek gebracht aan het logement „het gouden kruis".
De waard en ae bediende herinnerden zich niets van
het bezoek van dien „heer uit Calabrië" ook niet
van den man die voor hem eene kamer had besteld.
De portier was pas sedert Januari in diensten Giulietta
afwezig.
Antonio besloot dus te wachten. Om tien uur keerde
Giulietta, van een half volwassen knaap vergezeld, van
haar uitstapje terug. Het was haar broederdie twee
dagen vacantie gekregen had op de latijnsche school in
Salerno. Stralend van vreugde kwam het meisje met
haar Aleesandro de trap op maar plotseling bleef
zij ontsteld staan toen zij op den gang den advocaat
Ceaari met de doodsbleeke Zingarella ontdekte. Veel tijd
om hare verbazing nit te drukken of aan hare deel
neming lucht te geven werd haar niet gelaten. In
korte woorden verklaarde Cesari haar wat op het spel
stond; de knaap werd naar zijn kamertje gezonden en
onmidde'lijk daarna begon Cesari een geregeld verhoor
ar te nemen.
O, Giulietta herinnerde zich alles nauwkeurig. De
persoon, die voor den „signore uit Calabrië" eene kamer
besproken bad, was van middelbare lengte, donker en
zoo in het oog vallend magerdat men het beenige
bleeke gelaat overal moest herkennen. Ja ja de be
ken omdat daardoor wordt gebroken met eene oude
gewoonte en het besluit eene staatkundige beteekenis
schijnt te hebben welke in de tegenwoordige omstan
digheden niet zonder gewicht is.
oor de eerste maal heeft de regeering onderscheid
gemaakt bij de uitnoodigingen der militaire attaché'e.
Slechts de attache's der beide mogendheden die met
Oostenrijk het drievoudig 1 erbond vormen, van Duitsch-
land en Italië, zullen de groote oefeningen in Bobemen,
Galicië en Hongarije bijwonen. De attache's der andere
mogendheden zijn alleen uitgenoodigd tot bijwoning
der oefeningen in Bohemen, welke, in vergelijking met
de andereslechts van ondergeschikt belang zijn.
De interpellatie van den heer van Wassenaer over de onge-
regeldheden te Gouda op 15 Mei kwam hierop neder, dat hij
aan de regeering alleen vroeg, daar de rechter reeds de schul
digen gestraft had, of de autoriteiten alles gedaan hadden wat
mogelijk was, om den volksoploop te voorkomen. Uit het ant
woord van den minister van binnenl. zaken bleekdat een
over.egd plan voor de wanordelijkbeden niet bestaan haddat
het innemen van een voor de koningsfeesten uitgestoken vlag de
aanleiding tot den volksoploop was geweest; dat de politie, die
de wanordelijkheden niet kon voorzien, alle omstandigheden in
aanmerking genomen, haar plicht had vervuld; dat zij bij het
uitbreken der wanordelijkheden getracht hadde vlag weer te
doen uitsteken en de personen, die de ruiten ingooiden, gevat
had. Die personen hadden te recht gestaan en een was veroor
deeld. De heer van Wassenaer dankte voor de gegeven
inlichtingen, waarmede de interpellatie afgeloopen was.
Daarna was aan de orde de interpellatie van den heer
D. n t z e n over de koffieveilingen. Uitvoerig zette hij uiteen
de verbazing, veroorzaakt door het besluit van den minister
van koloniën, om op de laatste koffieveiling de koffie niet te
gunnen, niettegenstaande ls/4 cent boven taxatie geboden werd,
weLke ophouding sedert 1869, toen minister de Waal zijn taxatieprijs
wilde handhaven tegenover de marktwaarde, niet was voorge
vallen. Erkennende, dat er buitengewone omstandigheden kun
nen voorvallen, welke eenen dergelyfcen maatregel rechtvaardigen,
vraagt hij, of de minister het sedert dien tijd aangenomen
stelsel verlaten heeft en den handel meer aan dergelijke verras
singen voortaan denkt bloot te stellen. De opgehouden koffie
is thans gevoegd bij de volgende veiling".
beschrijving, die Cesari gaf van den politie-beambte
Lmmauuele Racosta, van den man, die den Apnliër ge
grepen hadpaste zoo nauwkeurig mogelijk de
zilveren bril de spitse neuser was geen twijfel
ineer Zij zou hem herkennen al ontmoette zij hem
ergens in Azië of Afrika Dat Zingarella niet zulk
eene duidelijke herinnering van hem had sprak van
zelf: zij bad slechts oogen gehad voor haar verloofde
en den pseudo-kardinaal; bovendien was het vrij donker
geweest in de kamer. Zij, Giulietta, was tegenwoordig
geweest, toen die magere man bij den portier eene ka
mer bestelde. Ook meende zij dien „heer uit Calabrië"
wel te zullen herkennen maar diens gelaatstrekken
waren haar niet zoo goed bijgebleven als die van den
mageren man.
Voorloopig scheen dit voldoende. Cesari beval het
meisje de striktste geheimhouding aan verzocht haar
zich den volgenden morgen gereed te houden om uit
te gaan sprak daarna een oogenblik met den hotel
houder, wien hij voor Giulietta's verzuim schadeloos
stelde, en ging toen naar de gravin Chiccioiieene
zijner bloedverwanten van moederszijde.
Reeds vroeger had hy deze dame met het geval van
zijn client in kennis gesteld en hare hulp ingeroepen
om gratie voor hem te verkrijgen. Twee malen had de
gravin, die grooten invloed had aan het hof, den Koning
over deze zaak gesproken zonder eenig resultaat te
verkrijgen, want monsignore de Fabris wilde niet anders
dan aan het recht den vrijen loop laten.
Nu was echter de toestand veranderd. De gravin
beloofde nogmaals eene poging te zullen doen en wel
den volgenden morgen, want den anderen morgen zou
reeds de terechtstelling plaats hebben.
Ook deze poging was echter vruchteloos.
Den volgenden dag begaf Cesari zich weder naar het
logement. Hij had intueschen de woning van den politie
beambte Racosta ontdekt en zocht nu nog naar eene
gelegenheid, van waar de beide meisjes den medeplichtige
van den pseudo-kardinaal zonden kunnen gadeslaan.
Nadat de minister opgemerkt had dat de vraag en de in
kleeding niet vriendelijk luidden antwoordde hijdat de re
geering zich de vrijheid voorbehouden had, die elke commissionair
heeft. Hij heeft het voorbeeld gevolgd van voorgangers, bij de
liberale partij zeker in hoog aanzien, namelijk minister Fransen
van de Putte in 1874, minister van Goltstein en minister van
Bosse in 1878. Wat die voorgangers deden, werkte echter niet
naar buiten, omdat de koffie tegen hooger prijs werd verkocht.
Ditmaal is dit niet geschied, doch de maatregel van zijne voor
gangers ging van hetzelfde stelsel uit. Hun maatregel was
voorbarig, de zijne juist bij tijds geweest (gelach), want sedert
was de koffieprijs gestegen tot 52§ a 53 cent. De schatkist had
f 04000 voordeel gehad op de 20000 pikolsdie verkocht
zijn, terwijl de 30000 pikols, die gevoegd zijn bij de veiling
van 10 Sept., volgens opgaaf van de heeren Jacobson Co.
getaxeerd zijn op 54 a 61 cent. Hij heeft dus alleen gehandeld in
's lands belcng. Voor de toekomst is de regeering bereid voor
zich zelf de vrijheid te handhaven, tot hiertoe haar verzekerd en
tevens de vrijheid aan anderen te gunnen om te koopen en te
verkoopen naar door hen gewenschte prijzen.
De heer Hint zen antwoordde, dat in de door den minis
ter genoemde gevallen de regeering den taxatieprijs wilde hand
haven, maar ditmaal was er boven taxatie geboden. Het denk
beeld van den minister was dat van een zeer jeugdig koopman,
die blij is geld verdiend te hebben. De partijtjesdie nu in
de volgende veiling op hoogen prijs zijn geraamdzouden
waarschijnlijk ook bij de jongste veiling dien prijs opgebracht
hebben, want dat ware superieure soorten. Hij geeft den minis
ter in overweging eene staatscommissie te benoemenom te
adviseerenverkoopen of niet. Dat ligt zoo in zijn stelsel. (Ge
lach). De minister schijnt niet de geweldige verandering te heb
ben nagegaan in het handelsleven. Anders zou hij niet beweren,
dat de jongste koffieprijs maatstaf kan zijn voor de volgende veilin
gen. Niet Java, maar Brazilië regeert de kofiiemarkt. Hij
treedt in beschouwingen over den koffiehandel en den strijd
tusschen twee kampendaar gevoerd buiten de deur van den
minister om. Zeker kan het geldelijk misschien voor ditmaal
voordeelig zijnmaar als een volgend jaar de minister faalt
en een groot verlies voor de schatkist er het gevolg van
wordt, kan de minister zich dan rechtvaardigen tegenover de
Earner? Geen koopman kan den loop der prijzen zeff op korten
termijn voorspellen. Geen koopman tegenwoordig, die zich
niet 2 a 3 maal 's jaars vergist. In 't buitenland vraagt men,
of de minister voor eigen rekening eene operatie op touw
heeft gezet. Die aantijging werpt hij ver van zichmaar
aangenaam is het niet, zulke dingen te hooren. Al meent
de minister op godsdienstig terrein de waarheid te hebben
gevondenbij meene niet, dit ook op handelsgebied te hebben
eedaan.
De minister wil wel toegeven, dat het koffieverstand van
den heer Hintzen grooter is dan het zijne, maar daarom deelen
niet alle deskundigen de koffiemeeningen van deskundigen, b.
v. de heeren Heyblom en Co., leden der Vereeniging voorden
Eofliehandel te Amsterdam, die de vrijheid der regeering voor
staan om te handelen als ieder commissionair in koffieom
het land te bevoordeelen. De regeering kan niet altijd op de
taxatie aangaan. Zij moet rekening houden met de sinistre
practijken en bedriegelijke kunstmiddelen van den speculatie
ven termijnbandelover weiken handel hij de uitmuntende
geschriften aanhaalt van Zeverijn in de Economist en van
mr. Ed. Jacobson. Hij heeft geen verstand van koffie, maar
hij weetdat de ned. regeering koffieboonen verkoopt
maar niet in papieren koffie handelt. (Gelach). Hij kon-
geen verkoop aan zonder in het bezit te zijn van koffie.
Ue prijzen zullen afhangen van de geneigdheid der regeering
om ze aan le nemen. De taxatiën zijn afhankelijk van de
nuctuatiën van den termijnhandel.
Met het oog op zijne eigene politieke verhouding moest
Cesari de grootste voorzorgen in aeht nemen. Men kon
zich immers vergissen en indien ciet kon bewezen worden
dat de politie-beambte Racosta en de magere heer uit
het logement „het goaden kruis" een en dezelfde persoon
warendan zou de politie deze aanklacht als eene
onvergeeflijke daad van Cesari uitkrijten en er gebruik
van maken om den politicus als verdediger in een geheel
verkeerd daglicht te stellen.
Niet ver van de woningwaarvan Racosta sedert
eenigen tijd de benedenverdieping bewoonde, bevond
zicb een eenigazins vervallen café met half gesloten
vensters en gordijnen die door den rook zwart waren
geworden. In een der hoeken van dit lokaal vatte
Cesari met de beide meisjes post. Zonder veel inspanning
bon men van hier de lage huisdeur waardoor Racosta
moest uit- en ingaan, in het oog houden. De eigenaar
van het cafe die in de laatste weken ciet zulke goed
gekleede gasten bij zich had gezien was de voorko
mendheid zelve en gaf op de los daarheen geworpen
vragen van den advocaat de meest gewenschte antwoorden.
Zoo vernam men, dat Racosta nog tehuis moest zijn,
maar tegen half elf hoogst waarschijnlijk zijne gewone
wandeling door de stad zoa beginnen. Uit hetgeen de
man vertelde, bon men opmakeD, dat Racosta, als redder
van den Kardinaal in groot aanzien stond; dat men in
de buurt belang stelde in zijn doen en laten; terwijl hij
zelf met de overige bewoners van de straat geen omgang
zocht, zeer afgezonderd leefde en slechts nu en dan
bezoek ontving van een signoredien zelfs de oude
juffrouw op het zolderkamertje, de levende kroniek van
Napels, niet kende.
Om kwartier voor elven verscheen Einmanuele Ra
costa op de straat, keek eenige malen om en sloeg toen
de richting in naar de via Toledo.
„Hij is t! riepen Giulietta en Maria te gelijk uit.
„Zoudt gij daarop een eed kunnen doen vroeg de
advocaat aan Giulietta.
„Zeker, In geheel Italië bestaat geen tweede mensch
