FEUILLETON.
Een Huwelijksleven,
No. 118. Een en Negentigste Jaargang. 1889.
V RIJ D A G
lx OCTOBER.
Mazelen.
Prijs der gewone Advertentiën:
De gezondheidscommissie m^eat ouders en
voogden vsd schoolgaande kinderen ernstig te moeten
aanraden: deze niet ter school te zenden, doch ze
liever een paar dageD tehuis te houden ingeval zij
hoesten, verkouden in 't hoofd zijn, iast aan
de OOgen hebben en lusteloosheid vertoonen,
welke veracbijDselrn zich doorgaans voordoen, indien zij
mazelen onder de leden hebben.
(Etfttciëel (Scheelte.
FARIJSCHE BRIEVEiV.
SSaiUalaub.
BELGIE. De president-minister Beernaert heeft
aan den nederlandschen gezant te Brussel een bezoek
gebracht, om dank te betuigen voor de bewijzen van
belangstelling, door den Koning der Nederlanden aan
de slachtoffers van de ramp te Antwerpen betoond.
DUITSCHLAND. De Eijksdag ia tegen den 22
bijeengeroepen.
JOINTiLS LIE.
ALKMAARSCHE
Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele rijk f 1,
De 3 nummers f 0,06.
COURANT.
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HEEM». COS-
TEE ZOON.
In dit tijdperk dier ziekte toch is de kans, dat zij
die op andere kinderen overbrengen, het grootst. Het
gedurende een paar dagen tehuishcuden is in elk geval,
zoowel in het belang van het kind zelf als van de
overige leerlingen der school wensehelijk.
De gezondheids-commissie,
Mr. E. F. KABSEBOOM, voorz.
A E. MÜLDEE.
E. KEMPEES.
Dr. J. BEOEES.
Dr. J, D. BOEKE, secretaris.
ONDERWIJZERS, die ia aanmerking wenscken te komen
voor Onderwijzer aan de openbare 2 tussehenschool te
Alkmaar (hoofd de heer W. S. P. HOEP), op 1 600,
;aarwedde, worden verzocht zich onder overlegging van de bij de
wet vereischte snikken en van eene verklaring omtrent den
tijd, gedurende welken zij reeds werkzaam zijn geweest, aan
te melden bij het gemeentebestuur vóór 15 October 1889.
XXXV,
Wij gaven elkander rendez-vous voor het Maeée
Historique, gelegen aan den ingang van de Bottes
Chaumont, welke buttes op zicb zeiven reeds een der
prachtigste parken van Parys vormen. Dit museuta is
eene opeenvolging van twintig groote schilderijen. Elk
doek meet ongeveer 100 vierkante ellen oppervlaitte,
en het geheel brengt ons de voornaamste gebeurtenissen
der laatste honderd jaren in herinnering. De schilder
Jean Baptiste Philippe Emile Bin, kortweg Emile Itin
genaamd, is een artist van groot talent, ridder van het
legioen van eer en tot voor kort geleden, mBire van
Montmartre, welke betrekking hij echter, om poütiefte
redenen, moest nederleggen. Hij is een man op leeftijd,
ongeveer 64 jaar oud, en een der beste historie-schilders..
Op twintigjarigen leeftijd exposeerde hij reeds in den.
paryschen schilder-salon, verkreeg eenige jaren later den
tweeden Grand Prix de Bome, en wijdde zich sinds 1853
geheel aan het schilderen van historische tafereelen.
Onder zijne voornaamste scheppingen noemt men den
„Doop van Clovia", „Jezus en de heilige Magdalena",
de „Geboorte van Eva'' enz. enz., en verder praehtige
decoratieven in de groote zaal van het voormalige lótel
dn Lonvre, in de kerken Saint Nicolas en Saint Sulpioe,
in het Grand Theatre te Eeims en nog ontelbare andere.
Zijn laatste werk, het historische museum, hetwelk
zoo meer van hem zult gaau houdenhoe beter ge
ons heden bezig houdt, is eene geheele vaderlandslievende
uitvoering, en toont ons do groote gebeurtenissen der
jongste eeuw, van af het begin der fransebe revolutie
in 1789 tot de verheerlijking dezer gebeurtenis, juist
honderd jaren later.
De eerste schilderij is een getrouw beeld van de
ellende, die overal in het land heerschte, tijdens de
regeering der laatste koningen; licks zien wij eene
bouwvallige hnfc, waarbinnen een grijsaard ligt te sterven,
en op ditzelfde oogenblik komen de dienaren der be
lasting, om ai die ongelukkige bewoners, die er vreeselijk
ellendig en haveloos uitzien, huiten de dear te zetten.
Bechts daarentegen trekt een prachtige jachtstoet van
adelijke heeren en dames voorbij, te paard en in fraaie
rgtuigan, en allen vliegen recht door de moesgrouden
der ongelukkigen en veruielen den oogst.
De overgang tot de volgende tafereelen is gevonden,
en teonen ons deze doeken de vergadering der Staten-
Generaal op 28 Juni 1789, op bet oogenblik, dat Mirabeau
aan den afgezant van Loaewyk XVI antwoordt„Gaat
„en zegt aan uw meester, dat wjj hier zjjn door den
„wil vau het volk, eu slechts zuilen wijken voor de
„kraoht der bajonetten". Hierop volgt de inneming
van de bastille de dienstneming der vrijwilligers in
1792, toen de regeering plechtig verklaard bad: „het
vaderland is in gevaar", en het geheele jonge geslacht
als één man opstond om der vcreenigde legers het hoofd
te bieden. De vijfde schilderij, voorstellende „de ver-
oordceling van koning Lodewijk XVI", en de zesde „de
val van Bobespierre", besluiten bet eerste tydperx der
Fransche revolutie.
Wij zijn nu aan het tweede tijdperk, namelijk bet
consulaat en het eerste keizerrijk. Hierbij is vooral
de laatste schilderij, den slag van Waterloo voorstellend,
allerbelangrijkst en zeer indrukwekkend. De garde trekt
voorbij en groet vol geestdrift den grooten Napoleon,
die te paard, en omgeven door verscheidene officieren,
dien groet beantwoordt. Nooit zou de keizer zijne
getrouwe grenadiers weeraieD, de garde hield stand tot
geen enkel man overbleef.
In het derde tydperk doet het ons werkelijk genoegen,
reeds een buitengewoon grooten stap vooruit te doen
in de afbeelding van de inwijding van den eersten
spoorweg in Frankrijk in het jaar 1828. Het was nog
slechts een minimum lyntje van 16 mijlen loopende
van Saint Etienne naar Andrésieux, en, vergeeft my
deze derde klasse ontboezeming, waarde lezers, doch
stellig badden da eerste eigenaars van deze kleine
concessie nog in de verste verte niet het idéé, dat
zestig jaren later de geheels aarde met eeu spoornet
zou zjjn omgeven.
Schilderijen 13 en 14 openen en besluiten de regee-
ffing van koning Louis Philippeen 15 en 16 zijn zeer
treurigin no. 15 aanschouwsn wij eene barricade in
den taubourg Saint Antoine, op den hoek van de rue
Saiate Marguérite; de afgevaardigde Baudin stort, door
een kogel doodelijk getroffen, neder ais een der eerste
Slachtoffers van het derde keizerrijk. No. 16 vervolgt
hem leert kennen hij is een beetje geaffecteerd tegen
over dames. Maar Letta, waarom draai je mij den
rug toe? Waarom stoot gij mij weg? Heb ik heeft
hjj..,. Letta fiefj wat is er toch?"
„Och ga maar voort met wat ge den geheelen avond
al gedaan hebt."
„Ik? ben je ergens boos om heb ik je verdriet
gedaanLetta
„Neen beware Jacob hoe komt gij er aan ge hebt
mij maar den geheelen avond verstaoten en belee-
digd en ge weet heel goed, dat ik daar niet tegen
kan. Ik dacht toch waarlijkdat ge er een eer in
zondt stellen een vronw in huis te hebben. Maar heel
veel beleefdheden hebt ge hensch niet voor my ge
had ik schaamde mij voor de meid, die zeker heel
goed opmerkte, dat ik er voor spek en boonen bij zat."
„Hadt mij maar een woordje gezegd of mij maar
een wenk gegeven.... Je weet boe lang het geleden
is, dat we elkander spraken en Jorgen is nu eenmaal
zoo; als hij aan 't praten is, vergeet hij alles om
zich heen."
„Jorgen altijd Jorgen wat kan mij dat schelen,
al is hy nog zoo slecht opgevoed en onwellevend.
ge begrijpt heel goeddat ik meen dat je onhartelijk
voor mij bent, Jakob 1" - Zij stond op en keek hem
strak aan-
„Ik onhartelijk voor mijn vrouwtje
„Och." Zij keerde zich schouderophalend van
hem weg en viel weer op den stoel.
„Maar Letta-lief 1"
Letta staarde stil voor zich heen zij wilde zich goed
houden maar liet tusscbenbeide een zucht of een snik
hooren.
„Maar wat is er toch Het is zeker iets heel ergs
iets dat je erg gehinderd heeft
„Zeg mij eens eerlijk, Jakob: Hebt gij mij den ge*
heelen avond wel één keer aangesproken of mij één
enkele maal aangekeken
„Ja, zeker heb ik dat wel, Letta; maar ziet ge,
deze treurige serie, door het schieten op rustige burgers,
op den boulevard Montmartre. Verlaten wij spoedig
deze aangrijpende tooneelen en bewonderen wij de
vroolijke kleurrijke tinten vau no. 17, de terugkomst
van het overwinnende fransche leger uit Italië. Het
volk juicht luide die kranige soldaten toe, voorop zien
wy Napoleon III maarschalk Niel, en eenschitteren
den staf van officieren, allen t9 paardwij zonden
stellig zweren de place de la Bastille voor ons te zien,
alie huizen zijn met vlaggen versierd als op de groote
feestdagen.
No. 19 brengt ons midden in bet beleg van Parijs op
de place Saint-Pierre te Montmartre. Gambetta ver
trekt per ballon, ten einde in de provinciën nieawe
legers ter verdediging op te roepen. Hij is vergezeld
door Spalier en den luchtreiziger Trinquet. Alle om
standers, Clemenceau, toenmaals maire van Montmartre,
Doria, Bin en vele anderen zien er ernstig bewogen
nit en drukken den vertrekkenden de hand.
De laatste bladzijde dezer honderdjarige geschiedenis
is het feest van 1889 de apotheose der Fransche re
publiek deze schilderij is in alle opzichten prachtig
op de plek, waar eens het paleis der tnileriën stond,
verheft zich een allegorisch monumenteen reus
achtig voetstuk, waarop een groot standbeeld van de
republiek. Onder dit beeld zien wij de republikeinsohe
drieëenheidvrijheid, gelijkheid en broederschap, en
rocdom den voet de voorgangers der fransche revolutie:
Etienne Marcel, Voltaire, Bousseau Diderot, en ver
der Danton Mirabeau CarnotThiers Ledru-Eollin
Gambetta enz. enz. Op deze schilderij zien wij verder
allegorische triomfwagens en in een geheel perspectief
de place de la Concordede Champs Elyséeahet
Trocadero den EifFettoren enz. en wij verlaten dit
gebouw en zijn van verheugd al deze schoone tooneelen
eene allergelukkigste herinnering mede te nemen.
Parijs, 26 Sept. 1889. J. M. T.
Den 1 heeft des voormiddags te elf uur by Wild
park nabij het station te Stuttgart eene botsing plaats
gehad tusschen een personentrein en een locomotief
van een goederentrein. Wegens de bromming van den
weg hadden beide machinisten elkaar niet opgemerkt.
Drie personenwagens, alsmede beide locomotieven, wer
den verbrijzeld, 8 personen gedood en 25 gewond,
waarvan 8 licht. De stoker van een der locomotieven
werd geheel verkoold onder de machine gevonden.
Te Berlijn is bericht ontvangen, dat de blokkade
der oost-afrikaansebe knst bij Zanzibar zoo door den
den eersten keerdat Jorgen en ik elkaar weêr
„Het is heel vleiend voor mijdat ge nw vriend
zooveel te vertellen hebt.en dat ge hem daaren
boven nog toonthoe weinig ge om uwe vrouw geeft."
„Neen Letta begin je nu niet op te winden en
over het ontwerp te fantaiseeren. Je weetdat ik je
op de handen draag, dat ik je innig lief heb ik
begrijp niet hoe je aan znlke gedachten komt. Daar
kom ik zoo vroolijk binnen
„Jaga maar doorMaak het mij nog maar dui-
deljjker dat ik hier te veel ben dat ge u ook zonder
mij kunt vermaken. Maar, dat zeg ik je, Jakob,
dat ik morgen geen voet in de eetkamer zet. Ge kant
satnen ontbijtenzooals ge saaien hebt gesoupeerd
van avond en de meid zal je wel voldoende kan
nen bedienen."
„Maar, Alette".,..
„Ik zal mij niet weer laten beleedigen.Och, ge
hebt me zoo bitter gegrieftJakob Zij verborg het
gelaat in de handen en snikte en bij trachtte te ver
geefs de tranen te drogen.
„Maar begrijp je dan nietdat hij zoo vervuld was
van zijn eigen zaken en plannen dat hjj hier iets
wil oprichtenge weet toch weldat er dingen
zijn die men zaken noemt, en waarmee de vrouwen
zich niet bemoeien...."
Zij hief het gelaat op
„Je wilt er je afmaken Jakob, door het op de zaken
te schuiven maar ik weet weldat het mij heel hard
valt, de eerste plaats in je hart te zien innemen door
je oude vriendeD. Bij mij is het zoo geheel anders.
ik heb niemand waar ik meer van hond dan van mijn
man en zij barstte in tranen nit. „Baak mij maar
niet aan het ia vreeaelijk en ik weet niet wat ik be
ginnen meet."
„Wat ge beginnen moet? In mijn armen komen,
mijn Letta-lief.Treur niet langer kindje Ik
wil je wel toegeven, dat ik, al is het onwillekeurig,
zelfzuchtig en heel onaardig voor j8 geweest ben
DOOB
7)
Zij waren dan zeker op de trap gaan zitten zij
trok een paar pantoffels aan en schoof voorzichtig het
gordijn een beetje op zijde. Berven stak net een lucifer
aan zoodat zijn gelaat verlicht werd. Zij waren op
punt van naar 't hotel te gaan. Berven had een plaid
over de schouders en Jacob vergezelde hem vroolijk
en drnk redeneerend. Men hoorde hunne stemmen
nog cm den hoek.
Zij kon bet niet langer uithouden, zij ging zittenen
schreide diep teleurgesteld.
Daar kwam Jacob weerZij hoorde zijn voet
stappen in de leege straattoen op de trap. Zij hield
het licht bij den spiegelom te kijken of men zien
kondat zij geschreid had.
Zou zij de oogen afwasaehen Neen bedacht zij zich:
het is juist goed dat Jacob ziet boe ik gehuild heb.
Zij sloeg een shawl om en ging zitten wachten hij zou
niet de troost hebbenom te denken dat zij heel on
verschillig was gaan slapen.
Hy kwam opgeruimd en blijmoedig binnen en zei
vriendelijk en zacht
„Maar Letta lief, ben je nog opgebleven Alleen om op
mij te wachten.Dat had ge beusch niet moeten doeD,
kindje maar zoo zijn de vrouwtjes Gij begrypt
dat we wel heel wat afgepraat hebben. Hij is op zijn
best als hij met iemand alleen is. In gezelschap is hij
niet zooveel waard. Wat gy van hem hoordetbetee-
kende niets. Wat is er vrouwtje beviel by je
niet.Ocb praatjesIk zeg jedat je hoe langer
