Drankverordening. FEUILLETON. Een Huwelijksleren, No. 124. Een en Negentigste Jaargang. 1889. V R IJ D A G 18 OCTOBER. PARIJSCHE BRIEVEX Prijs der gewone Advertentiën: ©ffictêel (Scheelte, SintïnUnk ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt Dinsdag-, Donderdag-en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele rijk f 1,— De 3 nummers f 0,06. Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HEEM». COS- TEE ZOON. HOUDERS van TAPPERIJEN en LOGEMENTEN worden opmerkzaam gemaakt, dat de politie-verordening op tapperijen en logementen, vastgesteld bij raadsbesluit van 18 Januari 1882 (Gemeenteblad No. 92), door den Gemeenteraad is ingetrokken en vervangen door de artikelen 1A0—149 der algemeene politie verordening, vastgesteld 3 April 1889. Genoemde bepalingendie in het lokaal van tappers, loge menthouders enz., moeten aanwezig zijn, volgens art. 146, zijn, ter aanplakking over de oude verordening, verkrijgbaar gesteld by de boekdrukkers HERMs. COSTER ZOON, a.hier, tegen betaling van 10 centen. Alkmaar, 12 October 1889. De Commissaris van Politie VAN BREMEN. XXXVII. Da tickets worden goedkoop, voor vijf sous, gelijk aan 12^% centkunt gij tbans de tentoonstelling bezoeken, de sluiting is bepaald op 6 November. De ministerraad, welke gisterenmorgen to 9 uur op het Elysee onder voorzitterschap van president Carnot vergaderde, heeft besloten dat de duur der Expositie niet verlengd zal worden en men zich houden zal aan de 6 maanden bij de wet vastgesteld. Treden wij heden het paleis der vrije kunsten binnen, en beschouwen wij een gedeelte van de geschiedenis der nijverheid van af de vroegste tijden tot op den huidigen dag, Vóór den ingang van een der zalen zien wij een grcot beeld van Bouddha, afkomstig van Nara en worden vervolgens aangetrokken door eenige zeer levendige tafereeieD, voorstellende de werkzaamheden der eerste bewoners van onzen aardbol. De periode van het rendier toont ons de eerste kunstenaars, welke druk arbeiden en eene rotsholte bewonen de periode van den mammouth brengt ons in kennis met de eerste steenweekers, het bronzen en eteenen tijdvak wordt ons verduidelijkt door metaalwerkers en om zco te zeggen architecten nit die periodes; alles is zeer ruim en traa: voorgesteld door levensgroote poppen en zoo komen v.ij ook bij negersmeden uit Soudan, bij een huiselijk tooneel der Samojeden met tent, rendier en slede, in .ateliers van Cbineezen uit de 29e eeuw voor J. -CL, wdke toen reeds schoone geëmailleerde potten en vazen maakten in gallc-romeinsche en atheensche werkplaatsenin bet oude Assyrië en Egyptein Denemarken met man en vrouw uit het bronzen tijd perk hij gewapend met bronzen sabelden mantel met bronzen speld en geep vastgebonden, zij met bronzen collier armbanden ceintuur enz. Verlaten wij deze geheel oude luidjesdan komen wij aan de muziekinstrumenten uit vroegere eeuwen aan ouderwetscbe franscheduiteche en italiaainsche piaco's met hare fraaie kasten, beschilderd met bloemen, figuren en allegoriënby de Erard-piano van M.arie- DOOB 13) „Je bent een beetje zenuwachtig kindje J" „En dan dat leege bed naast me als ik 's nachts mijn hand eens uitsteek.Ik neem dan altijd jou kussenom mijn hoofd op te leggen dan droom ik ten minste altijd van Jé. Zij wierp zich in zijne armen, en hield hem kramp achtig vast, terwijl zij vervolgde: „En dan leg ik te peinzen en denk er aan dat ie bij al die vreemde akelige menBchen bentdie zooveel drinken en spelen. Ik heb er zooveel akeligs van gehoord, en dan vrees ikdat ze ook jou zullen overhalen om te veel te drinkenzoodat je niet meer weet wat je doet Jakob „Hoor eens, Alette, zulke gekheden moet je nu niet in je hoofd halendat is al te mal 1" „En wat moet ik nu beginnen als je nog langer dan anders wegblijft?" vroeg zij met een wanhopende stem. „Laten wij ons maar zoo dapper mogelijk houden, vrouwkehet is voor geen van ons beiden prettig, maar het ia, vooral nu, wel een beetje hard voor mijn arm, zenuwachtig vrouwtje. Maar denk eens.... hoe zou je het wel moeten maken als je eens de vrouw van een zeeman waart 1" „Maar dat had ik ook nooit willen zijn „Ook niet als ik een zeeman was geweest, en het je heel lief en vriendelijk was komen vragen." Zij trok hem naar zich toe en kuste hem. „Weet je wat ik doen zal, Alette,., Ik zal aan mevrouw Krabbe gaan vragenof ze 's avonds eens Antoinette kleine harpen uit de 13e eva 18e eeuw welke stellig niet mot de daarnaast etaande heden- daagsefee Erardharpen kunnen wedijveren. Ook ont breekt het niet aan eene groote verzameling van oude trompetten violenfluiten barsen enz. enz. Staan wij vervolgens stil bij de tentoonstelling der theatrale kunst. In bet midden staat het levensgroot wassenbeeld van den groeten treurspeler Mounet-Sully, rol van Hamletbedrijf 2tooneel 1 „sterven slapen wellicht dreomen" verder de borstbeelden der groote schrijvers ea compositeurs, Sardou, Eichepin, Gounod en anderen. Eene schoone collectie van fraaie, op origineele wijzeaangekLedo poppetjes bevat de zangers zangeressen tooneeispe.'ers balletdanseressen enz. uit de vorige oeuw ea uit het heden waaronder Lekande groots tragédiën in de rol van Gengis Kban Molière in de rol van Arnolphe Eegnier de komiek en Noarrit de groote zanger. Bijzonder fraai zijn de menigta kleine diorama's, welke decors voorstellen van allerlei opera'sen kwam er plotseling leven in al die poppen deco s en instru menten dau kouden wij dadelijk kiezen tusschen de fcboonsta opera's Africaine, Juive, Huguenots, Eobert, Freischütz, Patrie en nog we! twintig anderen. Niets ontbreekt aan deze theatrale expositie costu mes schoenen laarzenborduursels tot zelfs de aan- plakbilletten van vóór honderd jaar geleden, niets is •er vergeten. Gaan wij veraer, dan bewonderen wij eeniga fraaie proeven op bet gebied der ingenieursen wel de stalen viaduct over de Firth of Forth in Schotland welke van de basis tot den top 138 ellen hoog is en reusachtige bogen bezit, twee van 207 en twee van 525 ellen elk en een totaal gewicht aan staal van 50 duizend ton vertegenwoordigt. Vlak in de nabijheid maken wij kennis met de brug Maria Pia over den Doura te Porto, welke in 1877 door de inge nieurs Eiflel voltooid Wttd. Wij maxon Bleehta eene wandeling in,dit reusachtige gebouw; wilden wij alles van nabij opnemen, zoo zouden wij weken lang noodig hebben. Gaau wij dus eens naar boven en doorlooptin wy de pepeterio dan znllen wij ons niet vermoeien met eene opsomming van al het fraaie papier, inkten, lakken 9 prachtige kartonnen doozen enz. enz. Even willen wij wijzen op de aller aardigste manierwaarop de fabrikant Eavenel zijn „papier dentello" tentoonstelt. Het is eene allerliefste uitstalling van nagemaakte puddingen, vruchten, taarten, vogeltjes, coteletten, visoh, bonbons enz. enz, alles op keurige wijze uitgespreid of varpakt in dit fijne kant papier. In de boekdrukkerijenbibliotheken gravures enz. regent het belooniogea, eerepryzen, gouden en zilveren medailles, niet mogelijk om allen hier te vermelden. Allerkeurigst zijn die illustratiën der werken van BoileauAbout, der Kerovingische verhalen, der ge schriften van kapitein Coignet, enz. enz. uit de biblio theek van Hachette bijzonder fraai die platen van benedec wil komen, om naar je te kijken en je een beetje gezelschap te houden Je kant haar dan eens lekker trakteeren willen we dat doen?" „Wat ben je toch slim, Jakob", zeide zij lachend, „nu maak je me heuscli aan 't lachen en vind ik het niet zoo heel erg meer Terwijl de pelsjassen dassen en reislaarzen op de stoelen in de huiskamer lagen om alvast een beetje te ontdooiengingen zij samen eene visite maken bij de Krabbés. Tot nu toe hadden zij zich heel stijf en koel tegenover hen gedragen zij hadden stelselmatig alios vermeden wat tot een meer intiemen gang aan leiding kon geven, on mevrouw Krabbe's pogingen tot vriendschappelijke toenadering onbeantwoord gelaten. Zij stak juist de lamp aan toen zij binnen kwamen, en de theetafel stond gedekt. Waarschijnlijk wachtte zij op Krabbe. Er lag een waas van burgerlijkheid over de geheele inrichting van de kamerzoowel als over de gedekte tafelhet witte servet over de met wasdoek bekleede tafelde kaas, die zonder stolp op een to klein schaaltje lag, en het theeservies van aardewerk. Mevrouw Krabbe schrikte bij het binnenkomen; maar zij scheen heel spoedig het doel van hun komst te be grijpen Alette werd op een gemakkelyben stoel gezet en allerlei huiselijke en tijda omstandigheden besproken, o. a. vertelde zij ook dat Krabbe er n et toe te be wegen was, om jongens van 't school in de kost te nemenofschoon het voor hem een voordeelig iets zou zijn. Men hoorde buiten do deur iemand zijn neus snui ten het gesnuit klonk als trompetgeschalen even daarna kwam de leeraar stijf en beleefd binnen nog altijd bezig met zijn zakdoek in den achterzak te bergen. „Hoe yaart mevrouwtje?" vroeg hij. „Zoo zoo zoo is het zóó ver Hij staarde haar vriendelijk verbaasd aan en zag er bijzonder goedig en welwil lend uit. Hij scheen nu pas de onhandigheid van zijn vraag in te zien „Mag ik u bedenken, mevrouw begon bij daarom. Goupil, waaronder de reproductie van den „Nachtwacht" van Eembrandt, en de platen van Georges Petit, waar onder reproductiën van den overleden grooten schilder Millet als Angelus, Herfst, Herderin enz. Best mogelijk dat wij hier nog eens terugkomen, want alles is zoo buitengewoon leerrijk en interessant, bepaald eene expositie op zich zelve. Laat bet voor heden genoeg zijn, nog met een enkel woord melding te maken van de inzendingen der verschillende scholen, Daar is b.v. de „Ecole centraio des Arts en Manufac tures" te Parijs, welke met hare plannen, teekeningen. machineriënmodellen van groote stoomschepen enz. het eerediploma behaaldede scholen van leerlingen voor meubelwerk en tapisseriënwelke beiden eene gouden medaille werden waardig gebeurd voor het bui tengewoon goed onderwijs en de fraaie proeven door de leerlingen ingezonden. Eeco gouden medaille verder aan eene allerkeurigste expositie der leerlingen van kunstbloemen en veder- fabrikanten, en is het bijna ongelooflijk dat dit bijzonder fijne, elegante werk in ééa dag tijds door meisjes handen onder de oogen der juryleden kon worden vervaardigd. Verzamelen wij gedurende eene week nieuwe krachten, wart op 19 en 20 October moeten wij weder groote feesten in het Palais de Tlndustrie bijwonen. Men belooft ons veel möoiseen feest Antwerpen-Parijs met vlaamsche kermis, verkoop van allerlei snuisterijen door de meest bekende actrices, entree-prijzen, opbrengst van verkoop enz. enz. alles zal strekken ten voordeeie van de slachtoffers der ramp te Antwerpen. Laat ons hopen, dat ter wille van de liefdadigheid van het doel, het middel, zijnde hier een feest, schitterend moge slagen. Parijs12 Oct. 1889. J. M. T. BELGIË. De trein welke te 10 aren des voor middags uit Bergen vertrekt en te 11 u 45 min. aan het Zuiderstation te Brussel aankomt, is den 16, daar de remtoestellen weigerden, met volle vaart het station to Brussel binnengekomen en heeft de stootpaien omge reden. Twee personen werden ernstig en dertig licht gekwetst. Niemand is gedood. Het materieel werd slechts weinig beschadigd. DUITSCHLAND. Volgens de Nordd. Allgem. Zeitung heeft Keizer Alexander aan prins Bismarck en graaf Herbert von Bismarck door zijnen adjudant graaf Woronzofi, zyn portret laten overhandigen, dat aangebracht was op een smaakvol bewerkte doos. Keizer Wilhelm benoemde graaf Woronzofi tot ridder van do Zwarte Adelaar. Do Keizer van Eusland en de grootvorsten Wiadimir en George begaven zich den 15 des morgens om half acht ter jacht en keerden des namiddags te één uur te Ludwigslust terug. De Keizer vertrok des namiddags te 6 uur met grootvorst George over Berlijn en Dant- Alette bloosde van verlegenheid en van schaamtege voel. Zij had ic hare brieven zooveel grappige be schrijvingen gegeven van dien „verschrikkehjken phi- loloog" dien zijal ontmoette zij hem ook in een chambre-cloack, op zyn pantoffels en met zijn kalotje, toch in staat zou achten zioh met hen op de meest onverwaohte en onmogelijkste plaatsen in diepzinnige discussies te verdiepen. „Ziet ge", vertelde hij„die stoel daar achter de kacheldat is miine lievelingsplaatsals gij beneden piano speelt Ge hebt my er toe gebracht, om belang te gaan stellen in monaebendie te samen een leven beginnen, mevrouw, en terwijl gij zit te spelen, zit ik en spiegel mij een menschengeslacht voor zooals bet zou kunnen zyn. Allerlei beelden zweven mij voor den geest en dan vervult mij de idoale toekomst van een knopje, dat in mijn eigen buis tot wasdom zal komen, en..." hier hield hij plotseling op. „Kom, Krabbe, ga nu niet aan 't filosofeeren over dergelijke onderwerpen", zeide zijn vrouw, rondgaande met de thee. Maar hij kan toch heusch wel aardig en innemend praten, dacbt Alette en wat heeft hij goede, vriendelijke oogen De leeraar stapte na op den jongen advokaat toe, en Jacob, die bang was, daar bij zoo beperkt was in aijn tijddat hij van plan was hem te trakteeren op eene of andere uitvoerige beschouwing, trok zich meteen terug. „Ik sta op 't punt om op reis te gaanmijnheer Krabbe 1" verklaarde hij en lichtte even 't gordijn op. „Ja, de maan staat al aan don hemel, ik heb nog maar een half uurtje en moet dus gauw naar boneden." Hij haalde zijn horlogo voor den dag. De leeraar praatte intusschen door... „Ik stel er toch veel belaDg in om eens goed na te gaanhoo zulk een molen van het huiselijke leven werktvan 't begin at aan Er zyn er genoeg in 't laad van die fatniliemolonsen men krijgt er allerlei rapporten

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1889 | | pagina 1