No. 126. Een en Negentigste Jaargang. 1889.
FEUILLETON.
Ben Huwelijksleren,
WOENSDAG
23 OCTOBER.
NATIONALE MILITIE.
Prijs der gewone Advertentiën:
töeöcette.
PA RIJ SC 11 fi I5ÜÏE V fiflï.
ar02>iLA.!S T.TTH,
ILKIIAARSCHE COURANT.
Deze Coarant wordt Dinsdag-, Donderdag-en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door
het geheele rijk f 1,
De 3 nummers f 0,06.
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HBBMi. COS-
TEE ZOON.
De BURGEMEESTER der gemeente ALKMAAR brengt
ter voldoening aan eene uitnoodiging van den beer Commis
saris des Konings in deze provincie, bij den brief van 12 Oc
tober j.l. 4e afdeeling No. 15 1831 M/S. ter algemeene kennis
de volgende beschikking
De Minister van Oorlog,
Heeft goedgevonden
ten vervolge op de beschikking van 10 April 1889, Vile
Afd., Militie en SchutterijNo. 66, (R. M. 1889, 'oladz. 84)
te bepalen
1*. dat de oproeping in werkelijken dienst van de verlofgan
gers der Militie te land der lichtingen van 1885, van 1886
en van 1887behoorende tot de regimenten der 2de Divisie
Infanterie o. m. bedoeld bij het Koninklijk Besluit van 8 April
1889 No. 52moet geschieden voor de hierna vermelde tijd
vakken
Van het 1ste, het 5de en het Sste Regiment Infanterie
de lichting van 1885 voor het tijdvak van 11 November tot
23 November 1889;
1886 u van 25 November tot
7 Dfcember 1889;
1887 ut t van 9 December tot
21 December 1889;
2°. dat de verlofgangers gevestigd in gemeenten, vanwaar zij
niet in één dag hun garnizoen kunnen bereiken, niettemin zich
eerst op den dag voor de opkomst bepaald, op marsch behoeven
te begevenen den volgenden dag zoo vroegtijdig mogelijk bij
hun korps zullen moeten aankomen.
Brengt wijders ter kennis van belanghebbendendat de op
roeping in werkelijken dienst van de overige in genoemd Ko
ninklijk besluit aangeduide verlofgangers van de regimenten
der 1ste en der 2de Divisie Infanterie dit jaar achterwege zal
blijven, doch dat die verlofgangers, voor de oefeningen met
het geweer Model 71/88, vermoedelijk in de eerste maanden
van 1890 voor een tijdvak van 13 dagen onder de wapenen
zullen worden geroepen.
's-Gravenhage 9 October 1889
De Minister voornoemd
(get.) J. W. BERGANSIUS.
Alkmaar, 17 October 1889.
De Burgemeester voornoemd,
A. MACLAINE PONT.
XXXVIII.
Op het Champs de Mars, rechte van den Eifïeltoren
en rcDdom het fransche restaurant van Tourtel maken
wij kennis met Suez, Mexico en de Zuid-Amerikaansche
Staten. Het Suez-kanaal neemt hier eene kleine dcch
waardige plaats in en wordt ona getoond in twee
afzonderlijke zalen in een kiein gebouwtje, welks buiten
muren met egyptiscbe teekeningen versierd zyn. Binnen
tredend valt ons oog op eene fraaie reproductie van
het kanaalwelks loop wij gemakkelijk volgen vaa af
de roode zee over Thewflk Suez laags de groote en
kleine bittere meeren het Timsabmeer Ismaïia het
meer Ballab, Port-Said tot aan de Middellandsche zee.
Het geheele kanaal en de beide zeeën zijn met stoom
schepen overdekt. Langs de wanden zijn allerlei photo-
DOOR
15)
„Hoe ongezellig donker en warm is het hier!"
„Ja, wij hebben bet cok druk gehad van avond
maar wacht even ik zal gauw de lamp voor je op
steken,"
Er stond hem een kinderstoel in den weg en bij do
kachel lag nog een enkel stuk kinderkleeren.
„Gij moest toch onze huiskamer niet tot kinder-,
slaap- en kleedkamer maken, Alette; we moeten die
tcch netjes houden, ala er eens iemand komt, daar
ligt weer een kous."
„O, van broertje, Jakob! Hij kan toch wel eens
een kousje verliezen je bent daarom toch niet boos
op hem P
„Neen maar het staat zoo onbehoorlijk", vervolgde
hij wat zachter.
Lr was iets in den toon van het woord „onbehoor
lijk", dat haar griefde.
„Jaals ge alles op de keper beschouwtdan zult
ge hier en daar wel wat vindendat niet is zooals
het behoort te zijn", zeide zij, de lamp aanstekende
„maar er is ook beel wat te doen."
„Maar, lievé Letta, ge kunt toch zooveel hulp necieu
als ge maar wilt, wij kannen het immers betalen. Ge
behoeft maar te gaan zitten en te bevelen. Laat je
maar goed bedienen,"
Er blonk een traan in haar oogenzijn woorden
schenen haar van avond al bijzonder grievend toe.
„Dank je, ik weet wei, dat je denkt, dat je heel
goed voor ons zorgtMaar wy zijn maar bijzaken
voor je, Jakob, de hoofdzaak is en blijft de zaak de
zaak
grafiën afbeeldingen en kaarten en ook alle datums
ingeschreven, waardoor wij de geheele geschiedenis van
het kanaal kunnen nagaan van af de eerste inschrij
vingen tot aan de opening op 17 November 1869
welke laatste heugelijke gebeurtenis bovendien nog her
dacht wordt door een fraai marmeren Engel, die dezen
datum in een gedenksteen beitelt.
In eene aparte donkere zaal bezichtigen wjj een ver
licht plan van dezen waterweg en bunnen ons alzoo
een denkbeeld maken hoe het er bij nacht uitziet,
V an hieruit willen wij een bezoek brengen aan Mexi. o.
Het pavilloen van Mexico is zoowel in- als uitwendig
een bijzonder fraai gebouw en do tentoonstelling van
deze republiek is bepaald schoon te noemen. De Mexi-
caanache regeering heeft zelve daartoe medegewerkt en
een millioen franken beschikbaar gesteld. Het paleis
is in oud-mex'.caanschen stijl en herinnert ons aan de
bouwkunde der oude volken vóór de ontdekking van
Amerika. Alle eer komt toe aan den architect Antooio
Anza en aan zijn medewerker Luis Salazar. Met zeer
veel genoegen beschouwen wij de smaakvolle wijze,
waarop al de producten van dit schoone land bijeen
gebracht zijn er is bepaald van alles, zoowel van
landbouw als nijverheid. In de groote benedenzaal
staat een reproductie van den Eilfeltoren, speciaal voor
de tentoonstelling vervaardigd naar eene photographie
welke uit Parijs werd gezonden verder een model van
het pavilloen waarbinnen wij ons thans bewegen. Het
land schijnt bijzender rijk aan deifstoflen en kostbare
ertsen waaronder steenen die veel goud en zilver be
vatten. Ook vielen er in vroeger tijden reusachtige
meteoren van welke wij hier de reproductiën zien, en
waaronder die van San Gregorio en Chupaderos welke
respectievelijk 11560 en 15600 pond wegen.
Zeer schoon is ook het monument in groen brons
van den krijgsheld Guitlahuaeen bewonderen wij
verder fraaie houtsoorten en prachtig onyx-marmer in
platenbuben en pyramides. Aan tabak en sigaren
ontbreekt het nietvoor dit artikel heeft Mexico ver
scheidene bekroningen verworven.
In de beide kleinere zijzalen maken wij kennis met
de bewoners en eigenaardige bleederdracht, met allerlei
kleine voorwerpen, voorstellend fornuizen, huis- en
keukengereedschap ruiters te paard stieren bufiels
enz., met groote echt vilten hoeden, panama's, wapen
borden afbeeldingen van alle uniformen van leger en
politie siropen mineraalwateren enz. enz.
Een sierlijke trap geleidt ona naar bovenen wat
wij hier zien is wederom het een nog mooier en belang
wekkender dan het ander. Het onderwijs staat op vrij
grooten trap van ontwikkelingde leerlingen der
teekensohool, landbouwschool, kunsten en ambachten,
handel en administratie, rechtswezen, schoone kunsten
en muziek, enz. enz. zonden zeer fraaie proeven hunner
gemaakte vorderingen. Ook bewonderen wij een prach-
tigen leuningstoel van rood fluweel, met (raaien troonhemel
eveneens van rood fluweel, zijde en damast met gouden
„Janatuurlyk dat is het voornaamste. Kan ik
meer doen dan je raden meer hulp te nemen, draag
ik je dan niet op de banden f"
„Och ge zoudt ons wel wat meer kunnen geven
wat meer van je zelf, Jacob .1" klonk het gedwongen.
„Vroeger was het zoo anders, dat weet je nog wel."
„Wel zoo, dacht ge dan dat ik het kantoor vroeger
sou sluiten en de harp aan de wilgen hangen", zei hij
ongeduldig. „Ik kwam nog wei binnen, om te vernemen of
ik den dokter en den ontvanger op de thee kon vragen
„Dat trelt dan ook juist heel ongelukkig, net op een
van de twee avonden in de weekdat ik de kinderen
baad 1 Ik zou mij ook nog moeten verkieeden."
„Neen, er is nu natuurlijk geen sprake van om ze
te vragen Ik zal maar weer naar 't kantoor gaan
en zal zien dat ik ze weer kwijt raak, maar, Alette
bet is al over achten me dunktdat het voor ons
avondeten ook wel tijd wordt."
„Ge weet nu hoe het komt, maar, manlief, ik zal
gauw voortmaken, wees maar niet ongeduldig..."
Jacob draaide de lamp wat op tn liep heen en weder
te fluiten en te wachten. Wat duurde bet lang
Een van de kinderen begon te huilen
„En dat genoegen kan mij twee avonden in de week
te beurt vallen", mompelde hij hongerig, moede en mat.
„Ik zou wel zin hebben, om een lekker, warm beaf-
stukje en een grogje met de heeren in 't hotel te gaan
gebruiken 1Hm hm hij keek weer eens op de
blok en stampte ongeduldig op jien grond.
Even daarna kwam hij met zijn overjas aan en zijn
hoed op in de keuken
„Zeg aan mevrouw", klonk het kortaf tot de meid
„dat ik van avond naar het hotel ga."
Alette was eindelijk omdat zjj zich een poosje met
haar zoontje had moeten bezighouden, zoover gekomen,
dat zy juist de eieren in de pan wilde stuk slaan om
Jacob een paar lekkere spiegeleieren te kunnen voor
zetten. Het was ai zoo laat voor dien armen man 1
De boodschap van de meid deed baar opschrikken, toen
jij net één ei had stukgeslagen.
franje en borduursels en met het wapen van Mexico,
voorstellend een arend die eene slang in den bek houdt.
Het oude nationaal Museum is vertegenwoordigd door
eene ouderwetsche banier van de orde van den heiligen
Jacobus en allerlei oude voorwerpen, al'godjes en dergelijke.
De dierenwereld is ook niet vergeten, allerlei opge
zette tijgerkatteD, lijnxen, springhazen, apen, hagedissen,
insecten knaagdieren en vooral ontelbaar vele bont
gekleurde vogels vormen met een zeeleeuw eenige
wilde zwijnen, tapir en miereneter het levende product;
het plantenrijk toont ons boonen, erwten, granen en
maïs. Onder de voorwerpen van industrie wijzen wij op
eene fraaie toilettafel van mooi hout, ingelegd met
ivoor en schildpad, en op vele zeer fijne kleine artikelen
van onyx-marmer vervaardigd, ais penhoudersvouw-
beenen, gegraveerde schotels enz, enz. Verder kunstig
geboruunrde kussens en doekjes, anatomische instru
menten, katoen, wijnen, rhum, suiker enz. Twee aparte
kamers zijn gewijd aan de pers en aan eene kleine
collectie schilderijen.
Wy hebben thans weder genoeg in de zalen rond
gedoold en willen na het diner eens eenige nieuwe
vermakelijkheden buiten de tentoonstelling bezichtigen.
Het wordt zoo langzaam aan winter deze wordt ons
aangekondigd door de kleine verkoopers vaa kastanjes
op de hoeben der straten. Hoe vele duizenden doen
in Parijs hun middagmaal met eenige sous kastanjes
of gebakben aardappelenop den hoek eener straat
gekocht. Gaan wij dan naar Montmartre, alwaar sinds
eenige dagen een nieuw lokaal geopend werd, genaamd
de „Boode Molen". Van buiten ziet het er zeer
aardig uit, de wiekan zijn geheel verlicht en draaien
gestadig rond. De toegangsprijs is voor eene dans
zaal vrij duur3 francs de persoon op een gewonen
avond. Wat wij te zien krijgen is niet bepaald mooi,
de danszaal is ruim genoeg, het orkest groot en goed,
het heerenpubliek net en beschaafd doch dansen ban
men er niet.» Wat er danst is niet veel zaaks, en dus
bunnen wij slechts toekijken. Wel zijn de dansers be
dreven in hun vak bet is een geducht springen en
men moet het gezien hebben, om te gelooven aan zooveel
lenigheid. Een komiek uil een baliet, die met zijn been
geweer op schouder speeltzou het deze dansers en
danseressen niet verbeteren. In den tuin is het niet
onaardig men kan er schommelen doch mag slechts
één persoon tegelijk op bet schommelplankje staan,
dus is er dan niet veel aardigheid aan. Aangenamer is
het een rijtoertja per ezel te maken. Slotsom is,
dat het gebouw, tuin en orkest zeer fraai en goed zijn,
docb de directeur moet trachten er een ander publiek
in te brijgen. Zooals het nu is, zien wij slechts de
leelijke zijde van het onfatsoenlijke hetwelk hier niet
vergoed wordt door het fijne en losse van Bullier de
danszaal van het studentenbwartier of door het een
voudige en prettige van den Moulin de la Galette
boven op den batte Montmartre.
Parijs 17 Oct. 1889. J. H. T.
Zij stond met den dooier boven de spoelkom te ba-
lanceeren en liet hem van den eenen halven dop in
den andere glijdenterwijl het eiwit al in de pan
liep. De boodschap drong nog niet tot haar door.
Ja, bij had een hoed op en zijn jas aan, zeide Karen.
Het was haar eerst net, of hij in een rijtuig gestapt
was en voor goed was weggereden en haar aan haar
lot had overgelaten z*5<5 stond zij daar I
Zy sloeg geen eieren meer stuk in de pan zij wist
maar al te goed, dat zij er al één te veel had gebakben.
„Dek maar nietKarenik kan hier wel een
kopje thee drinken. Och neen vleesch hoeft niet...
ik heb genoeg aan een boterham."
Zij trok een stoel bij de keukentafel en at daar een
stukje brood en dronk haar kopje thee. Zij voelde zich
zoo eenzaam en verlaten.
Toen kwam er ook een gevoel van verontwaardiging
bij haar op.
Niet eens het zelf te komen zeggen Aan de
meid de boodschap te geven, dat mijnheer uitging
en na, terwijl hjj toch wist, dat zij zich zoo repte met
het avondeten
Zij bleef lang voor het raam staan en keek naar het
schijnsel van het licht in de bovenverdieping van het
hotel.
Had zij het dan zoo prettig zij, die ook den
geheelen dag druk bezig was in haar huishouden of
met de kinderen en die daarbij zoo weinig afleiding
had. Wat had zy aan een man die geheel in zijn
zaken opging
Zij ging op de sofa liggen en verborg haar hoofd in
de handen.
Had hij haar willen plagen Toonen dat hij de
baas in huis was P
Len bitter gevoel van spyt bezielde haar, nu zij
ondervond dat zij afdaalde van het pad der eerste
dweepende blinde, oneindige liefde, tot den breeden
weg van het praetisch huwelijkslevenwaarin de
man boos wordt, als het eten niet op klokslag klaar is
Zij bleef daarover peinzen, tot de kamer geheel koud
