FEUILLETON.
Üen Huwelijksleven,
No. 130.
Een en Negentigste Jaargang. 1889.
1 NOVEMBER.
V E IJ D A G
<3)8i$ij2ct (Sefceelte.
POSTERIJEN.
"PAÏÏÏJSCIIE BRIEVES.
ISnitattlanfr.
Prijs dor gewone Advertentiën:
Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers HERM«. COS-
TEE ZOON.
Deze Conrant wordt Dinsdag-, Donderdag-en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs
per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80; franco door
het geheele rijk f 1,—.
De 3 nummers f 0,06.
De VOLJAARSPATENTEN, le kwartaal 1889/90,
aangevraagd in Juni en J u 1 i j 1., óók van de bui-
teugemeenten Akersloot, Anna Paulowna, Assendelft
BarsingerhornBeemster, Bergen, Beverwijk, Blokzijl,
Broek op Langedijk, Callantsoog Castricum, Edain
Egmond aan ZeeEgmond-binnen, Graft, Haring,
carspel, Heemskerk, Heer Hugowaard Heiloo, Hel
der, Hensbroek, Hoogwoud, Jisp, Koedijk, Kwadijk,
Limmen, Nieuwe Niedorp, Noordscharwoude, Obdam,
Oosthuizen Oterleek Oude Niedorp, Oudcarspel
Oudorp, Petten PurmerendRijp, Schagen. Scher-
merhorn, Schoorl Sint Maarten, Spanbroek, Sijbe-
carspelTexel, Uitgeest, Ursem Warmenhuizen
Wieriugen Wieringerwaard Winkel, Wormer, Zuid-
scharwoude, Zuid- en Noordschermer en Zijpe, kunnen
op de eerstvolgende 14 werkdagen, tusschen 9 en 2
uren tot en met Zaterdag 9 November, ter
secretarie dezer gemeente worden afgehaald.
De DIRECTEUR van het POSTKANTOOR
alhier, maakt bekenddat voor het vervolg het kan
toor op zon- en erkende christelijke feest
dagen, zal tjeopentl zijn als volgt
wan SO—12 uur 's morgens.
1 j 2£ 's avonds.
De Directeur voornoemd
GOU WE.
XL.
Parijs is voorzeker eene stad van groote weelde en
genoter wordt hard gewerkt en ook hard pleizier
gemaakt doch men vergeeft haar gemakkelijk die dik
wijls groote verkwisting, wanneer men ziet, dat zij steeds
onmiddellijk bereid is iedere groote ramp te lenigen
en in ieder ongeluk praktische troost aan te bieden.
Zoo maakte ditmaal Figaro zich tot echo van allen, die
begaan wareö met het lot van de familiëu en bloed
verwanten der slachtoffers vau de vreeselijke ramp te
Antwerpen. Het feest op zaterdag en zondag j.l. in
bet Pelasa de i'Industrie is in alle opzichten uitstekend
geslaagden deze weldadigheidskermis was stellig een
der schoonste feesten, welke aan stadgeDooten en vreem
delingen tijdens de tentoonstelling werden aangeboden.
n
Het Palais de l'Industrie is in die weinige maanden
reeds veelmaal in een ander kleed gestoken nu eens
tentoonstellingdan weer balzaalnu eens reusachtig
restaurant voor alle maires van Frankrijk een ander
maal concertzaal voor het triomflied van Augusta Holmes,
eindelijk zien wij het thans herschapen in eene groote ker
mis; aan eene zijde aanschouwen wij Antwerpen, met hare
eigenaardige huizen, schilderachtige straten, winkels,
koffiehuizenbrasseriën, beuevens de groote reuzen,
mijnheer en mevrouw Druan-Antigon. Deze reuzen
zijn van carton en zijn in Antwerpen zeer populair
men beweert dat Druan Antigon de stichter aezers'ad
is geweestbij was zelfs volstrekt niet een gemakkelijk
hes?r, doch eischte van alle schippers die op de Schelde
zijn kasteel voorbijvoeren, een tolrecht. Bij nietbetaiing
kapte hjj den onwillige de hand af, en wierp die in
de Soheldevan daar de naam Hand-werpen of Ant
werpen. Nog bemer en wij ein ander reusachtig beeid,
n. 1. dat van Saiviua Brabo, die Antwerpen van den
lastigen Druon-Antigou bevrijdde, cn eindelijk aardige
vlaameche kraampjes en vlaamsche meisjes, in nationaal
costuumwelke ons programma's van het feest vor-
koopea. Tal van onze parijzer meest bekende en vroo-
lykete actrices hebben ook bat vlaamsch costuum aan
getrokken en zetten der kermis veel genot en luister bij.
Op het fraaie groote tooneel, waarop het triomflied
van Augusta Holmes werd uitgevoerd, staat thans een
kleiner theateren aanschouwen wij hier vijf praohtige
tableaux vivanta, naar vijf vlaamsche schilderijen. Wij
wijzen speciaal op het vijfde tableau „fête fiamsnde"
vau Rubens, een buitengewoon natuurlijk schilderachtig
tafereel met wel 150 personen, waartoe het balletcorps
van de groote opera medewerkte. Nog bebben wy
volstrekt niet alles geziendoch het is hier dan ook
buitengewoon volen dit is niet te verwonderen het
programma is too buitengewoon aantrekkelijk. Het
kost ons ongelooflijke moeite door de menigte heen te
dr ngou doch wij worden voor al dit gedrang ruim
schoots schadeloos gesteld door een praohtigen optocht
van p.m. tweeduizend personen, met vier militaire muziek
corpsen, 150 muzikanten van den pas overleden Olivier
Métra twee fanfarecorpsen de balletdansera en dan
seressen van Opera en Edentheater en de optochten
uit verschillende groote tooneelstukken als „Theodora
„De dochter van den tambcer-majoor", „Eiket met de
kust'' enz. enz.
Vergeten wij ook niet de herberg „le Chat noirvan
Eudolt SaliaCoquelin cadet als toreadortal van
actrices ais boheemsche en spaansehe vrouwen verkleed,
en rijdende in chineeaohe en vlaamsche karretjes bel-
gische guides eu infanterie soldaten meisjes ia zwarte
rokjesroode boezelaars en kanten mutsen en einde
lijk een reusachtig balen gij hebt een flauw begrip
van een feest zooals men het alleen in Parijs zoo
noon
ïOWAS XjIUS,
19)
Alette had zich heel gezellig op de sofa ingericht
met de lamp bij zich. Haar zoontje spoelde nog op
den grond bij haar, 6D zij boorde zusje in de slaapkamer
in slaap zingen.
Het was eeu heele rust, om eens alleen te zijn zonder
Constance. En op 't kantoor zat Jacob te werken; wat
had hij het toch druk voor hen, die arme man
Wat had zij hem toch lief... Zij zag hem in hare
verbeelding voor zich met den rooden schijn van de
lamp over zijn rossigen baard en over zijn breed gelaat
met sprekende trekken.
Het sloeg negen uur toen hij met de lamp in de
hand binnenkwam.
„Zijt ge reeds klaar voor van avond, Jakob?"
j)Ja> ïal mij meteen gaan kleedsnj ik zal net bij
tyds komen vóór ze aan tafel gaan."
„Blijft ge dan niet thuis? En ik, die juist
„Wat bedoelt ge?"
„Neen nietsJakobGa maarals ge er lust
in hebt."
Hij was ai in de slaapkamer.
ë'aS plotseling recht op de sofa zitten.
„Stil toch, wat maakt ge weer een leven, broertje 1"
en zij sprak het kind zoo heftig aan dat het begon
te huilen.
Zij nam het op de schoot
„Och toemijn jongenhuil maar zoo niet. Ik
was niet lief voor je mijn eenige schatwij
moeten maar samen thuis blijven, ziet ge. Niemand
anders geeft iets om ons. Ze vinden het veel prettiger,
om uit te gaan zie je Oeh mijn kereltje krijgt
Blaap, moeder zal hem naar zijn bedje brengen
Het kinddat nu eenmaal van streek wasbleef
huilen, tot Jakob netjes gekleed terugkwam.
„Goede nacht, mijn twee liavelingen", en by kuste
hen beiden in haast. „Wees lief voor m3ma, mijn jon
gen Een aangenaam praatje, een beetje afleiding zal
mij goed doen. En Constance zou toch gehaald moeten
worden, ziet ge 1"
Den volgenden morgen aan de ontbijttafel beschreef
Constance de partij op een allervermakelijkate wijze,
Zjj had heel wat te vertellen en beriep zich telkens op
Jacob, of z j het wel overdreef. Met een ernstig gezicht
en met haar bedaarde manier van spreken wees zij
overal het belachelijke van aan, en Jakob lachte en at
zijn ontbijt en bevestigde alles.
Ja, het was waar, dat Constance hem gisterenavond
den goeden bril had opgezet, waarmede hij allea op de
haar eigenaardige wijze beschouwd had.
Het was de laatste keer, dat zij daar vóór haar ver
trek was geweest, zeide Constance met een zuchtje, en
de menschen hadden waarlijk gezorgd dat zij ze niet
zou vergeten.
„Wat zegt ge, ge denkt ons toch niet al zoo
spoedig te verlaten riep Jakob.
„In 't laatst van Ootober. Dat is zoo lang niet
meer"; zy boog baar blonde hoofdje over haar bord.
Alette was onder dit laatste gesprek plotseling op
gestaan; zij moest voor de kinderen en de huishouding
gaan zorgen.
„Het wordt tijd, dat wij haar voorslaan, om den
geheelen winter bij ons te blijven zeide Jacob haar
in de slaapkamer volgende.
„Wat een geluk, dat zij nu in huis is, nu ge zooveel
minder sterk en wel bent", vervolgde hij, toen hij geen
antwoord kreeg.
„Ja, ik kan mij beat voorstellen, dat ge het erg leeg
in huis zoudt vinden zonder haar'", zeide Alette zacht,
terwijl zij zich omkeerde naar het kinderkastje en daar
wat goed reeht schikte.
„Wat bedoelt ge?" vroeg hij ongeduldig, „het zou
toch wel het meest practisoh en het verstandigst zijn
wat we konden doen, een vriendin in huis te houden,
die ge door en door kent en vertr ouwt."
„Jaje bent werkelijk op dfit punt heel zorgeljjk
voor me, Jacob.. zeide zij lam aam.
„Het is natuurlijk voor jou alk an
smaak- en genotvol kan organiseereD. Ea het hoofd
doeleene flinke opbrengst, werd bereikt.
Keeren wij naar de tentoonstelling terug, dan wijzen
wij op den internationalen wedstrijd der varkensslach
ters welke wedstrijd heden onder eene der tenten van
bet Trocadero geopend wordt door de maatschappij ter
onderlinge hulpgenaamd „Vereeniging der varkens
slachterij." Heden tegen twee uur begonnen de
juryleden hun werk en onder de lekkere gerechten
door een tachtigtal fransche en vreemde varkensslagers
ingezondenvielen hunne oogen en reukorganen op
eea zeer fraaien uit reuzel vervaardigden Neptunus;
op een mozaïek van galantines en pastijtjes, omgeven
door eene zeer fijne lijst van gesmolten reuzel op
varkenskoppen pootjes enz. enz.
De Esplanade des Invalides wordt doodsch en ver
laten, alle oostersche volken vertrekken, het een na
het ander. Zoo verlieten ons ook de Javanen uit den
Kampong en namen voor eenige dagen geleden den
trein naar Genua, om vandaar naar Java te worden
ingescheept. De kleine danseressen schenen zeer treurig
en stortten vele tranen doch voelden zich weder ge
troost, toen men haar vele lekkernijen en zoete koek
mede gaf. De directie van den Kampong bad voor al
dat volkje 3e klasse biljetten genomen, maar de station-
ohef aan de Gare de Lvon liet zeer hoffelijk alle Java
nen, zoowel mannen ais vrouwen, in de 2e klasse plaats
nemen.
N u wij toch aan de Esplanade zijn, brengen wij even
een bezoek aan eene engelsche melkinrichting in volle
werking waar wij broodjes met engelsche boter en
kaas etencacao Gogo» drinken en mooie koebeesten
van KerryHereford en West-Highland bekijken.
Deze inrichting verwierf vele gouden en zilveren medailles.
Vlak hierover maken wij kennis tnet de stoomland-
bouwmaohines van Walter A, Wood die een eereprijs
verwierf voor zijne ploegeneggen enz.
Over de hollandeche bakkerij van da Haan ligt een
engelsche atoommolen van Th. Eobinson and Son" ld. te
Rochdalewelke eveneens in volle werking is.
Iu plaats van met da Decauvillespoor naar het Champs
de Mars te gaanwillen wij ditmaal eens de boorden
van do beine volgenwaar zeer veel belangrijks te
zien is. Dit echter voor een volgend maal.
Parijs, 26 Oct. 1889, j,
DUITSCHLAND. De regeering heeft bij den
bondsraad een wetsontwerp ingediend tot het verleenen
van een subsidie uit 's Rijks schatkist ten behoeve van
eene postverbinding met Oost-Afrika. Daarbij wordt
de Rijkskanselier gemachtigd dezen dienst aan eene
duitsche maatschappij op te dragen voor een tijdperk
„Neen Jacob en zij draaide zich eensklaps om
„niet voor mijmaar voor jou, Oeh noen trek maar
niet zoo'n gezicht ik boer zeker weder ja'oersch of
wangunstig, niet waar
„Wat heb ik toch misdaan, Alette?"
„Och, ik weet heel goed wat ge bedoelt! En zeg
maar wat je wilt.het is pijnlijk yoor eene vrouw om
eene andere de vertrouwelinge van haren man te zien."
v ert' ouweuiig omdat zij slim en ving van
begrip is en verstand van zaken heeft. Men mag zich
dos uiet bemoeien met aardige spraakzame geestige
menschen als men getrouwd is?"
„Oeh, dat is het niet alleen 1"
„Ja, want die menschen stellen zioh op de plaats
van de vrouw; en eene vrouw moet immers,
volgens jou zeggen, iemands geheele horizon vervullen
„Je weet heel goeddat ik dat niet meen Jacob."
„Neen neen neen men moet de aardige men
schen liever vermijden de vrouwen althaDSdat
begrijp ik 1"
„Ja, draaf nu maar doorals ge wiltmaar
haar vragen om hier te blijven nog den geheelen
winter dat kan ik niet I" Haar gelaat gloeide en
haar stem beefde „neen Jakob, verg dat niet van
me, dat kan ik niet 1"
„Nu, bedaar wat, mevrouwtje, net zooals ge het
verkiest, hoor I"
„Ik ben niet jaloersch", en zij barstte in tranen uit,
„maar ik gevoel my zoo diep ongelukkig, van 't oogen-
blik afdat zij in huis 's gekomen je bent nooit
meer om mij in de huiskamer gekomendoor haar
genade genoot ik van je gezelschap Eu gisteren
ging je zoo maar uit en liet mij alleen thuis!"
„Dat is nu niet meer noodig, Alette Gjj hebt al
genoeg gezegdik ben volmaakt tevreden met je
inlichtingen, je zult er zelve bij te kort komen, maar
dat doet er natuurlijk niets toe. En hoe eerder je
op een vriendelijke wijze je vriendin de deur uitzet
hoe beter."
„Zeg eens en hij keerde zieh bij de dear spottend
nog eens om„denkt ge nog verder met haar te
correspondaeren
COURANT.
ALK1UAARSCHE
