11 Na de beslissing. No. 149. Een en Negentigste Jaargang. 1889. ZONDAG 15 DECEMBER. Opta üudejaarsavofld, DINSDAG, den 31, zal in het als dan verschijnende nummer onzer courant gelegenheid bestaan tot het plaatsen van Nöieuwjaatrs- wensclien van 1- 5 regels. DE UITGEVERS. Arbeidswet. Brandweer. Dit nummer bestaat uit twee bladen, EERSTE BLAÏÏ Deze Coarant wordtDinsdag-, Donderdag-en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar f 0,80franco door het geheele rijk f 1,— De 3 nummers f 0,06. Prijs der gewone Advertentiën: Per regel f 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HEEM'. COS' TEE ZOON. Plaatsgebrek, noodzaakt ons hel "Feuilleton achterwege te laten. A 25 cents a contant ©fficiëel tSeöesttK, BURGEMEESTER en WETHOUDERS der ge meente Alkmaar vestigen de aandacht van be langhebbenden op den inhoud van art. 10 der wet van 5 Mei 1889 (Staatsblad No. 48), houdende be palingen tot het tegengaan van overmatigen en ge vaarlijken arbeid van jeugdige personen en van vrouwen, inhoudende, dat het hootd of de bestuurder van een binnen de gemeente uitgeoefend wordend bedrijf of van eene aldaar gevestigde onderneming, indien daarin of daarvoor op of na 1 Januari 1890 arbeid verricht wordt in eene fabriek of eene werk plaats door een persoon beneden zestien jaren, ver plicht is te voren voor eiken zoodanigen persoon eene kaart aan te vragen bij den Burgemeester dier gemeente of bij een door dezen aan te wijzen per soon, onder opgave van den naam, de voornamen, den dag en de plaats van geboorte van dien jeug digen arbeider, en van den naam en de woonplaats van het hoofd des gezins, waarbij of van het ge sticht waarin deze inwoont. Zij noodigen belanghebbenden dringend uitde bij dit artikel van hen verlangde opgaven zoo spoedig mogelijk aan den Burgemeester ter gemeente secretarie in te zenden, opdat zij met 1 Januari 1890 in het bezit kunnen zijn van de volgens artikel 10 dier wet aan hen kosteloos voor die personen te verstrekken kaarten. Burgemeester en Wethouders voornoemd Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 13 December .1889. De Secretaris, NUHOUT VAN DER VEEN. VERGADERING VAN DEN RAAD DER GEMEENTE J\ T A3FL op Woensdag IS Ueceiuber ftSSü, des Namiddags te 12 una. TE BEHANDELEN PUNTEN; Sl'HOl'T VAN DER VEEN. De manschappen, in dienst bij de Brand spuiten No8 1 en 2 of daarvan in den loop van 1889 ontslagen kunnen de hun over 1889 toekomende belooning ontvangen op Dinsdag 17 en Woensdag 18 December 1889, 's morgens van 91 uur, ten kan tore van den gemeente-ontvanger. Wat de meesten verwachtten en velen met groote zekerheid konden voorspellen is geschied het wets ontwerp tot herziening der wet op het lager onderwijs is ook door de Eerste Kamer der Staten-Generaal aangenomen. Van de 50 leden was alleen de heer H. M. Smits afgevaardigde uit Noord-Braband af wezig. Van de 36 liberale leden stemde juist de helft voor de wet; de 13 niet-liberale leden stemden natuurlijk in geljken zin en zoo verklaarden zich 31 leden voor en 18 tegen het ontwerp. Met 1°. Januari 1890 zal de wet in werking treden. Met zeer gemengde gevoelens hebben de liberalen in Nederland dezen uitslag begroet. Aan adressen tegen de wet, aan ernstigen aandrang bij de Eerste Kamer om haar te verwerpen heeft het niet ontbroken, maar met niet minder nadruk deden overtuigde ver dedigers zich hooren en verklaarden de aanneming der wet iu het belang des lands. In het belang des lands. Niet als de beste, de meest gewenschte regeling van het lager onderwijs, maar als een maatregel door de tegenwoor dige verhouding tusschen de voor- en de tegenstan ders van ons openbaar onderwijs gewettigd en aan bevelenswaardig als een middel om den schoolstrijd van het staatkundig gebied te verwijderen. Onze bezwaren tegen de wet zijn bekend en van bare werking hebben wij minder gunstige verwachtingen. Maar de beslissing is gevallen waarom verder te twisten over de vermoedelijke gevolgen De leiten zullen sprekenen de toekomst zal aantoonen aan welke sijde de inzichten juist zijn geweest. Mogen de liberalen die van de werking dezer wet de gun stigste verwachting hebben gekoesterd, door de uitkomst in het gelijk worden gesteld I Wij voor ons hebben de openbare school lief, niet omdat zij een openbare, maar omdat zij een gemengde omdat zij de volksschool" is, waar de kinderen zon der verschil van god-dienstige gezindheid naast en door elkander zit en, met elkander worden onderwezen, elkander leeren kennen en met elkander omgaan praten, spelen, vechten en zich weer verzoenen, waar een nationale zin het onderwijs beheerscht. Wij zijn er volkomen zeker van dat ook deze kindereu spoe dig genoeg leeren wat hen verdeelt en tot het besef komen dat het Nederlandsche volk bestaat uit Chris tenen en Jodenuit Protestanten en Katholieken orthodoxen en modernen, maar er blijft toch altijd nog zooveel over dat zij met elkander gemeen hebben, ook zooveel als gemeenschappelijke vrucht van de uiteenloopende godsdienstige overtuigingen dat een openbare school in Nederland naar onze meening nog altijd een geschikte plaats voor ouderwijs en opvoeding van de kinderen des volks kan zijn, mits men dit wensche en er toe medewerke. Had men dat gewild, had er onder de leeraren en godsdienstonderwijzers een wedijver geheerscht, door de belangstelling der ouders gesteund, om in of buiten de schoollokalen door hun (onderwijs de opvoeding aan te vullen met hetgeen de gemengde school niet geven kan, zij had haar hoogen rang in aller schatting kunnen handha ven. Maar men heeft niet gewild. In plaats van vereeniging en aansluiting eischt de richting van onzen tijd scheiding en afzondering. Zal de openbare school tegen die richting bestand zijn Voor de provinciën Noord-Braband en Limburg valt dit te betwijfelen. Tot nog toe werd door de katholieke bisschoppen wel aan de bijzondere katho lieke school de voorkeur gegeven boven de gemengde, maar de openbare school voor de kinderen der katho lieken niet onbruikbaar verklaard. Er bestaat alle rede om te vreezen, dat in deze gedragslijn verande ring zal komen. Nu uit 's Rijks kas aan de bijzon dere school dezelfde toelagen zullen worden gegeven als aan de openbare, vervallen in uitsluitend of bijna uitsluitend katholieke landen de financieele bezwaren aan de oprichting van bijzondere scholen verbonden zoo niet geheel, dan toch voor een zeer groot gedeelte. Wordt de openbare school verlaten dan verminderen ook de uitgaven uit de gemeentekas ten haren be hoeve of verdwijnen geheel. De gemeentebelastingen verminderen in gelijke mate, en wat de ingezetenen tot nog toe daarin bijdroegenom de kosten der openbare school te bestrijdenzullen zij als school geld of vrijwillige bijdrag; aan de bijzondere school kunnen ofieren. Het staat dus te vreezen, dat in de houding der geestelijkheid verandering zal komen en dat zij aan de leeken geen vrijheid meer zal laten om hunne kinderen op de openbare school te laten onderwijzen. Dat de bevolking daartoe overal even bereidwillig zal medewerken, is niet waarschijnlijk, wanneer men zich herinnertmet hoeveel nadruk is verklaard, dat zij volkomen vrede heeft met de open bare school en hare katholieke onderwijzersmaar dat die tevredenheid bestand zal zijn tegen den in vloed der geestelijkheiddie nn alle aanleiding heeft om krachtig aan te dringen op de oprichting van bijzondere katholieke scholen achten wij ondenk baar. En wat zal er onder deze omstandigheden worden van de openbare scholen in kleine steden en op de dorpen In streken met een gemengde bevolking zal de toestand anders zijn daar zal de openbare school onmisbaar blijken. Of zij zal blijven bestaan niet alleen maar ook zal bloeien en in aanzien blijven als de «volksschool", dat zal voortaan meer dan ooit afhangen van het Nederlandsche volk zelf. Met een vrijgevigheid, die inderdaad zonder voorbeeld is, zijn thans voor elke bijzondere school, die aan eenige onbeduidende eischen voldoet, bijdragen uit 's Rijks kas beschikbaar gesteld zonder dat naar het gehalte, den aard of de richting van het onderwijs wordt gevraagd. De onderwijzer behoeft de godsdienstige meeningen van andersdenkenden niet langer te eer biedigen, en hij kan onze vaderlandsche geschiedenis ouderwijzen op eene wijze, die aan tal van zijn land- genooten de grootste ergenis zou geven. Hij kan alle vroegere binnenlandsche troebelen, verdeeldheden, twisten en vervolgingen voorstellen niet iu het ver zoenend licht der I9de eeuw, nu de afstammelingen der heftigste partijgangers van weleer rustig naast en met elkander leven, met volkomen vrijheid van godsdienst oefening en onder een staatsbestuur, waarmede in hoofdzaak allen volkomen vrede hebben maar in het felle licht van den tijd waarin zij plaats vonden. Hij kan de oude hartstochten doen ontwaken en al de verbittering van den tijdgenoot weer opwekken bij het nageslacht. Hij behoeft niemand en niets te ontzien de bijdragen uit 's Rijks kas zijn door de wet aan de school verzekerd. Het Nederlandsche volk heeft thans de keus de ouders kunnen hunne kinderen blijven zenden naar de algemeene volksschoolwaar geen ergernis mag gegeven, waar elkanders godsdienstige gevoelens ge ëerbiedigd moeten wordenof wel zij kannen hunne kinderen uit elkander doen gaan, de schapen schei den van de bokken en ieder groepje afzonderlijk doen onderwijzen in een school, die het in veler oogen onschatbare voorrecht heeftdat men er van die eerbiediging bevrijd is. Men wil zijn kinderen een christelijke opvoeding geven, zoo mogelijk geheel naar zijn eigen opvatting. Uitstekend; het huisgezin en het godsdienstonderwijs zullen de godsdienstige ont wikkeling leiden maar belet ditde kinderen van 6 tot 12 of 13 jaren gemeenschappelijk te doen on derwijzen in een school waar zoowel het gebod geldt van de wederkeerige eerbiediging van elkanders ge voelens als de bevordering van die zedekundige be ginselen waarover alle Christenen het eens zijn en waarmee de niet-christenen instemmen Onder hen die tot nog toe met de openbare school volkomen vrede haddenzijn er thans wellicht die zich afvragenof het nu toch niet beter zon zijn inet de hulp van de toelagendie de nieuwe wet verkrijgbaar stelt, met eenige geestverwanten een eigen school op te riohtengeheel in eigen geest en in de richting waarin zij hunne kinderen wenschen ALKMAARSCHE COURANT. Van Burgemeester en Wethouders. Rapport op het verzoek van bewoners der Bleekerslaan, om plaatsing van een lantaarn in die laan. Voorstel tot herziening der verordening op het benoemen schorsen en ontslaan van gemeente-ambtenaren en bedienden. Voorstel tot herziening der verordening op de benoeming van leden der besturen van de gemeentelijke instellingen van weldadigheid en van een paar artikelen in de verordening op de samenstelling der plaatselijke commissie van toezicht op het lager en het middelbaar onderwijs. Nader rapport der speciale commissie betreffende het nering tarief voor het gebruik van duinwater, ingediend door de Maatschappij tot exploitatie van waterleidingen in Nederland. fan eene vroegere vergadering. Rapport op een verzoek van den heer J. Pot tot het ver beteren van de grenzen tusschen zijne eigendommen en die der gemeente aan den Omval en om afstand van een stuk gemeentegrond aldaar. Benoeming van leden der vaste commissie uit den raad voor 1890. t van leden in de verschillende gemeentelijke be sturen en commissiën in vervanging van de periodiek aftredende leden. Namens den Voobzitteb van den Raad, De Secretaris, Lijst van brieven, waarvan de geadresseerden onbekend zijn» verzonden gedurende de 2e helft der maand November 1889 A. J. Gijsbertsen, P. de Groot, A. E. Oortgijzen, Amsterdam; A. J. van der Laan, Hoorn; wed. P. van Santen, Leiden; Hofstede, Rotterdam; Henk, Van Egmond a. d- Hoef: A. Stam, Oudorp. Van Schoorldam: J. Schouten, Van Zuidscbarwoude: A. Neelis, Middelburg. Briefkaart; Wed. Keuskamp, Brieven D u i t s c h 1 a n d M. Tebart, Cassel. Engeland: Stein, Londen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1889 | | pagina 1