FEUILLETON. Levend of dood Ne. 7. Twee en Negentigste Jaargang 1890. WOENSDAG 15 JANUARI. CORRESPONDENTEN worden beleetd verzocht, hnnne reke ningen ten spoedigste in te leveren. De Uitgevers. Officieel Gedeelte. INSCHRIJVING voor de MILITIE ten raadhuize der gemeente Alkmaar op Dinsdag en Vrijdag, 's namiddags van 5 tol 7 uur, tot en met 20 Januari 1890. Watiouale IYIilitio. BUITENLAND. (Novelle van EMIL HARRIOT). 11) ALKMAARSCHE COURANT. ©eze Courant wordt Riasdag-, Donderdag- en Katerdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar 0,80; franco door het geheele rijk 1, Be 3 nummers 0,0tt. Frijs der gewone Advertentiën Per regel 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers HERMs. COS- TER ZOON. BURGEMEES L'ER en WETHOUDERS van ALK MAAR brengen ter algemeene kennisdat het register der in 1889 voor de Nationale Militie ingeschrevenen en de alpkabetische naamlijst ter gemeente-secretarie ter inzage liggen van 15 tot 26 Januari e.k.van des voormiddags 9 tot des namiddags 2 uren binnen welken tijd daartegen bezwaren kunnen ingeleverd worden bij den heer Commissaris des Konings in deze provincie door middel van een door de noodige bewijsstukken gestaafd verzoekschrift, op ongezegeld papier, ondertee kend door hem, die ze inbrengt Deze brengt het ver zoekschrift in tegen bewijs van ontvang bij den Burge meester zijner woonplaatsdie het terstond opzendt. Burgemeester en wethouders voornoemd Alkmaar, A. MACLAINE PONT. 13 Januari 1890. De Secretaris NUHOUT VAN DER VEEN. LIJST VAN BRIEVEN waarvan de geadresseerden onbekend zijnverzonden gedurende de 2e helft der maand December 1889 Dr. Becht A. Colda Amsterdam J. Beets Haps G. Kalf, Kampen; J. A. Sief kens, Nieuwer-Amstel C. Gers, Schagen J. Dekker, Schagerwaard W. Spaan, A. Klopper Van Hoogwoud: W. Jutte Amsterdam. I n d i e Chr. van der Haagen Paloe Brayrn. BEIiUlE. De eigenaars dor steenkolenmijnen hielden den 13 eene nieuwe bijeenkomst, waarbij het kamerlid, de heer Sabatier, als tusschenpersoon optrad. Na lang durige beraadslaging werden de voorwaarden der werk- (S L O T.) stakers (vermindering van den werktijd met één uur en trapsgewijze loonsverhooging) aangenomen De werk staking is alzoo geëindigd. Den 15 zou de arbeid hervat worden. DUITSCHEiAlVD. Den 11 is het stoffelijk over schot van Keizerin Augusta op plechtige wijze ter aarde besteld. Van verscheidene europeesche hoven waren kransen ontvangen en o. a. een van den Rijksdagvan palmenwitte rozen en witte camelia's; op de witte mét zwart omzoomde linten dier krans stond te lezen »de duitsche Rijksdag aan de eerste duitsche keizerin Augusta" en den tekstZalig zijn de barmhartigen, want hun zal barmhartigheid geschieden." Eerst werd in de kapel van het paleis een plechtige lijkdienst ge houden waarbij de hofpediker, ds. Kogeleene toe spraak hield en herinnerde aan de zinspreuk der over leden Keizerin: »wees vrolijk in de hope en geduldig in het lijden." Hij wees vooral op de goede eigenschappon der overledene, haar godsvrucht, geduld, weldadigheid en liefde tot haren echtgenoot en het vaderland. Na afloop dezer plechtigheid zette de stoet zich onder prach tig weer in beweging. Duizenden belangstellenden ver drongen zich in dichte rijen in de straten van Berlijn waardoor de lijkstoet trok. De studenten stonden Unter den Linden en de leden der ambachts- en oud-strijders vereenigingen aan weerszijden geschaard. De huizen waren met krib getooid en de gaslantaarns en de elec- trische lampen waren in rouwfloers gehuld. Bij het kruispunt van den Charlottenburgerstraatweg en de Siegerallee werd de stoet ontbonden. De Keizer en de andere vorstelijke personen namen daar plaats in rijtui gen en reden naar het Mausoleum, terwijl een regiment cavalerie van de garde den lijkwagen begeleidde. De Keizer had prins Bismarck verzocht, de begrafenis niet te komen bijwonen. Professor Döllinger, bekend door zijn verzet tegen de af kondiging van de onfeilbaarheid des Pausen, is den 10 dos avonds in den ouderdom van 91 jaren te Mun ch en aan eene beroerte overleden. Hij was pas van de griep hersteld. Keizerin Augusta heeft aan Keizer Wilhelm vermaakt het paleis te Berlijn en het kasteel van Babelsberg en aan hare dochter, de groot-hertogin van Baden, 2.400.000 nagelaten. Verder heeft zij verscheidene aanzienlijke le gaten vermaakt aan de leden harer hofhouding hare bedienden en aan inrichtingen van liefdadigheid. Rijksdag;. Den 10 is de behandeling der begrooting van marine ten einde gebracht. De liberale afgevaar digden Richter en Rickert verzetten zich vooral tegen den post van f 2.700.000, voor het nieuwe jacht des Keizers uitgetrokken. Ook de heer Windthorst was sterk daartegen. De nationaal-liberalen en de conservatieven waren er voorzoodat zoowel die post als de geheele begrooting goedgekeurd werd. Verschillende voorstellen tot vermindering der begrooting, door de commissie inge diend werden aangenomeno. a. dat, om het aantal nieuwe ofBciersplaatsen van 15 op 10 te brengen. Thans is de begrooting van oorlog aan de orde. Toen ik het hek weer binnenreed sloeg de klok van de dorpskerk juist één uur. Ik wekte den knecht en droeg de zorg voor de paarden aan hem op, opdat de verschrikte dieren zoo gauw mogelijk tot rust zouden komenen toen dat bezorgd wassloop ik het huis binnen de trap op en begaf mij naar de slaapkamer van mijnen vriend. »Sandor, ben je wakker?" vroeg ik door het sleu telgat. Dadelijk deed hij de deur open. »Kom binnen", zeide hij. Hij was nog geheel gekleed en zijn bed was nog ongebruikt. Zij sterft", fluisterde hij mij toe, en drukte mij heftig de hand. »Ik kon het niet langer mee aanzien. Grootmoeder is bij haar." «Zij sterft", herhaalde ik. »Dan dringt de tijd, Sandor, de sluier van het geheim is opgeheven. Zijt gij sterk genoeg, om alles te hooren Hij knikte toestemmend. »Bid tot God, dat hij medelijden hebbe met jou en met haar", sprak ik verder. «Want gij beiden hebt be hoefte aan zijne genade." »Maak het kort", zeide hij. »Ik vertelde het hem. Alles, mijne reis naarNizza, de bekentenis der grootmoeder en ten slotte maakte ik hem deelgenoot van mijnen nachtelijken rit en van hetgeen ik daar in de diepte gevonden had. Hij kromp niet ineen; met krampachtig gebalde vuisten en met eene zonderlinge uitdrukking van verwondering op het gelaat hoorde hij mij tot het einde toe aan. »Ik moet naar haar toeriep hij uit en maakte eene beweging, alsof hij eene last van zich wilde afschudden, of zich wilde verweren tegen iemand, die hem met ge weld wilde terughouden. Dit geheim mag zij niet mede in het graf nemon. Ga meê!" Wij verlieten te zamen het vertrek en begaven ons naar de kamer der stervende. Onze voetstappen klonken dof in den hoogen en duisteren gang. »Hoe zwaar moet haar dat vreeselijke geheim gedrukt hebben 1" riep mijn vriend plotseling uit, terwijl hij zijn hoofd op mijn schouder liet zinken. »En niemand die haar getroost heeftniemand die medelijden met haar hadDie on gelukkige die ongelukkige Dikke tranen rolden hem over de wangen. xWees, om Gods wil bedaard", fluisterde ik. »Wij zijn reeds dicht bij haar." Hij hield echter niet op haar te beklagen en herhaalde onophoudelijk dezelfde woorden »de ongelukkige niemand niemand." Eerst toen wij voor de deur stondenwelke toegang verleende tot de kamer der stervende, zweeg hij. Behoedzaam draaide ik de kruk omde deur ging open. Op de teenen traden wij binnen. De grootmoeder zat voor het bedeene opengeslagen bijbel lag op haar schoot. Op het tafeltje naast het bed brandden twee kaarsen. Het flikkerende schijnsel viel op de gestalte in het bedop de bleeke vrouw in het witte nachtge waad, op het hoofd, met het loshangende, donkere haar, do geopende lippen de halfgesloten ingezonken oogen. Moeilijk en met lusschenpoozen haalde zij adem een groenachtig waas was over hare trekken verspreid hare wasachtige handen bewogen zich onrustig over de dekens. Het was een onrustig sterven. Maar schoon was die vrouw buitengewoon, demonisch schoon zelfs nog op haar sterfbed. Zachtjeszachtjes kwam Sandor naderbijbleef voor het bed staan en boog zich over haar heen. ïMariazeide hij op innigendoor medelijden en smart bovenden toon. Eene rilling voer door hare leden. »Wie roept mij met den ouden, dierbaren, in zoo lang niet gehoorden naam?" vroeg zij en sloeg de oogen op. »Is het uw geest, vader ENGEIiANR. Onlangs was aan de gemeente Londen door een onbekende eene gift van 1.200.000 geschonken voor de stichting van een hospitaal voor herstellende zieken. Aanvankelijk werd de hertog van Wellington voor de schenker gehoudenthans is geblekendat de heer Peter Reideen van de meest geziene kooplieden der City, deze vorstelijke gift geschonken heeft. De leider der zich van Gladstone afgescheiden heb bende liberalen de heer Hartington is ernstig ziek. FRANKRIJK. Het aantal sterfgevallen te Parijs daalde den 8 tot 353 en den 9 tot 275. De kamer van koophandel te Bordeaux heeft in ant woord op een ministerieel schrijven van 23 December zich voor het opzeggen der handelsverdragen verklaard, maar tevens het sluiten van nieuwe, na zorgvuldig on derzoek aanbevolen. Het in omloop gebrachte gerucht, dat president Carnot te Brussel den Keizer van Duitschland zou ontmoeten bij gelegenheid van de 25jarige regeering van den Koning van Belgie heeft in de pers groote verontwaardiging opge wekt. Een dergelijk plan van ontmoeting zou volgens verscheidene bladen als eene beleediging van den presi dent beschouwd moeten worden. Bij de verkiezing van 4 leden der Kamer in verschil lende districten op den 12 zijn gekozen drie republikei nen en één monai'chist. Alle bladen keuren in zeer scherpe bewoordingen Engeland's houding in het geschil met Portugal af. OOSTENRIJK-IIONGARIJE. De Keizer heeft den burgemeester van Pest doen wetendat mocht Kossuth tot eeroburger dier stad verkozen worden hij hem voortaan vermijden zou. Het schijnt, dat dienten gevolge van de zaak afgezien zal worden. I'OUTI'liAL. De regeering had den 8 per telegram geantwoord op de nota van den engelschen minister van buitenl zaken. In zeer voorzichtige termen had zij op het door de engelsche regeering uitgesproken verlangen verklaard dat zij zich onthouden zou van tochten in het gebied van de Shiré en in Mashona-landmits ook Engeland zijnerzijds hetzelfde deed totdat eene schik king zou zijn getroffen tusschen de beide regeeringen betreffende de afbakening van hun gebied in dat deel van Afrika Alles scheen alzoo gunstig te staan voor eene schikking, toen den 12 plotseling een ultimatum, der engelsche regeeriDg ontvangen werdwaarin ge- eischt werd de terugroeping van alle portugeesche troepen, ambtenaren en uitgezonden manschappen van de overzijde der samenvloeiing van de Ruo of Zuid-Zambisi naar de Shiré De engelsche regeering stond een tijd van 24 uren toe en voegde er bij dat de engelsche gezant na het verstrijken van dien termijn zich aan boord van het oorlogschip Enchanterest zou begeven dat daarvoor te Vego wachtte, zoo Portugal niet toegaf. Het schijnt, dat zij reeds vooraf eene aanzienlijke vloot had bijeengebracht, om eene vertooning te houden voor Quilimane, de portu geesche havenstad op Afrika's oostkust, in de Delagoa-baai, te St. Vincent en te Kaap Verd. Do portugeesche re- »Ik ben het, Maria, ik, je man", antwoordde Sandor en viel voor het bed op de knieën. Hij breide zijn armen over de stervende uitals wilde hij haar beschermen. Vergeef mij, Maria, mijne arme, arme vrouw!" riep hij uit en liet het hoofd op het kussen zinken. Er ontstond eene stilte. De grootmoeder zat met de handen voor het gezichtwat mijzelven aangaat, hoezeer ik er ook tegen streedik brak in een krampachtig snikken los. »Je weet dus alles?" vroeg Maria na een langdurig stilzwijgen alles en je deinst niet voor mij terug SandorZij hief zich tot hem op, omklemde hem met hare zwakke handen en liet haren tranen den vrijen loop. Waarom heb je mij alles niet reeds lang bekend?" vroeg hij haar. Waarom mij je vertrouwen niet ge schonken Misschien hadden mijn gebed mijne tranen en mijne liefde je van dien vreeselijken vloek kunnen ontheffen. Nu echter liet je mijn bange twijfel en ang stige voorgevoelens voortwookeren en dat scheidde ons van elkander, en schiep eenen afgrond tusschen ons, die eindelijk door niets meer kon worden gedempt. O Mariawaarom heb je zoolang gezwegen s>Hoe kon ik anders?" fluisterde zij. »Ik was immer3 bang voor mij zelve Hoe had ik den moed kunnen hebben jou of een ander o God het was niet mogelijk." «Maar waarom rustte die vloek op je riep Sandor uit, terwijl üij de armen ton hemel hief. »Welk kwaad had je begaan Je waart rein als eene lelie toen je stierft. Met welke ongekende schuld waart ge op zoo jeugdigen leeftijd ten grave gedaald »Ik zal het je zeggen", zei Maria. >Maar laatje hand in de mijne rusten en wend je oog niet van mij af, dan zal het mij gemakkelijker vallen. Het was te Nizza, dat ik eenige dagen vóór mijn dood, hoorde, dat mijn einde naderde. Mijn vader en de doktermeenende dat ik sliep, spraken over mij in het aangrenzend vertrek. Ik hoorde elk woord. -Misschien nog drie dagen", zeide de dokter. «Nog slechts drie dagen", kermde mijn vader. »Wij kunnen niets meer doen dan haren doodstrijd zoo veel mogelijk verzachten", antwoordde de geneesheer.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1890 | | pagina 1