2e K. war taais Patenten. DE 0 I E L E T. FEUILLETON. No. 9, Twee en Negentigste Jaargang ZOM) A G 19 JANUARI. m Hit nummer bestaat uit twee bladen. E F R S T E B L A D. Officieel Gedeelte. De Patenten, aangevraagd in de maanden AUGUSTUSSEPTEMBER en OCTOBER 1889, kunnen ter ge meente-secretarie worden afgehaald op iederen werkdag van Maandag '20 Ja nuari tot Zaterdag 1 Februari 1890. "Met 1 Februari 1890 worden de honden niet voorzien van den penning voor 1890die op den openbaren weg gevonden worden, overeenkomstig de voorschriften der verordening ter be schikking van de politie gesteld. Binnenland. Buur liet Fransch. StadsbericMen. Deze Courant wordt Binsda®-, Donderdag- en Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden voor Alkmaar 0,80: franco door het geheele rijk 1, De 3 nummers ©,OG. Aria y Prijs der gewone Advertentie?*»: Per regel 0,15. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de Uitgevers IIERMs. COS- TER ZOON. De gemeenteraad van Bolsward heeft de exploita tie der gemeente-reiniging gegund aan den heer L Brouwers te Franeker voor 10 jaren ingaande 1 Fe bruari a. s.voor 1608 per jaar en 150 per jaar voor huur van het huis c a. De kiesvereeniging Burgerplicht te A BISTER- RAM heeft den heer J. H. A. A. Kalff candidaat ge steld voor lid der Prov. Staten van Noordholland en den heer G. Vas Visser voor lid van den gemeenteraad do katholieke kiesvereeniging Recht en orde voor de Prow Staten den heer Leo Bonuike en voor den gemeenteraad den heer Parel Strater. Kerkvoogden der gemeente BEK GE A hebben beslotenhet deelbroodfeest aldaar niet meer te doen vieren op 23 Februari zooals gedurende eene reeks van jaren gebruikelijk was, maar het voor 1890 vastgesteld op 21 Mei. r, Voor 66n beteren Wciteriifvoer Vein den liergeiwcg van BEniGEM tot Alkmaar wordt thans gezorgd, üe bermen die zooals men weethooger kwamen dan de wecr zelfwaardoor het noodig was bij regenachtig we- dei° steeds afvoergreppels te steken worden uitgelegd waardoor dus een natuurlijke waterafvoer zal worden Als eene zeldzaamheid kan worden gemeld, dat bij den veehouder Jb. Kleef te EIMMEBï tusschen 4 en 5 Januari bij 3 schapen 4 lammeren werden geteeld. Den 10 des avonds zag eene dienstbode van een naburig huis rook komen uit den vóór eenige jaren her stelden toren der herv. of St. Janskerk te Maastricht. Zij waarschuwde den naastbij wonenden kerkvoogd en bij het daarna gevolgde onderzoek bleek, dat er brand ont staan was in een kelder onder den toren, die als krekelhuis gebruikt werdtoen er nog in de_ kerk begraven werd. De kerk was reeds geheel vol rook, doch de brand were daarop spoedig gebluscht. Bij kon. besluit van den 11 is o.a ƒ232 pensioen toegekend aan den gewezen brievengaarder J. A. van Soil te CASTRICFM. Den 14 heeft het lid der Tweede Kamer, de heer F. Domela Nieuwenhuis, op eene in het Gebouw voor den Werkenden stand te AMSTERDAM gehouden openbare vergadering behandeld De beteekonis der aan staande verkiezing van den duitscheu Rijksdag. Den 15 des ochtends is te Bokstel de voorman- wisselwacbtor Kroon onder een rangeerenden trein ge raakt en overreden. Hij was onmiddellijk dood. Bij kon. besluit van den 15 is 's Konings Commis saris in Drente gemachtigd tot het buitengewoon bij eenroepen van de Staten dier provincie op den 4 ïeb. a.s,, ter benoeming van een lid der Eerste Kamer, in plaats van wijlen den heer mr. G W. baron de Vos van Steenwijk. Tot onderwijzer aan de r. k parochiale school te WGüTWWD is benoemd de beer C. Baas te Groo tebroek die ook gelijk wij op gezag van denzelfden correspondentreeds in ons vorig nummer berichtten eene gelijke benoeming verkreeg te GKOOTEBKOEK. Den 16 ontstond bij den schilder _C. Bieren te ISO V E AC1 A UM'Efi. door zelfontbranding van een vat zwartsel, een begin van brand, die echter tijdig werd gebluscht en betrekkelijk weinig schade aanrichtte. Blijkens achterstaande advertentie zal de heer Th. WEB WEB., de beroemde violist, nederlander van geboorte thans te Dublin eene eervolle betrekking hekleedende, hier ter stede twee concerten geven. Velen zullen zich zijn optreden hier korten tijd geleden nog herinneren. Voor wie toen van de talenten des kunste naars niet genoten laten wij hier volgen eenige regelen over een zijner concertenuit een engelsch blad Het programma van den heer Werner bevatte een achttal stukken. Hij bewees zijn volmaakt meesterschap over zijn instumenten zijn spel geeft de overtuiging, dat het niet aan hem zal liggen als zijn toekomstige leerlingen zich niet onderscheidentechnische fouten zoekt men er te vergeefs in. Groote kracht van toon op ieder deel van den toonladder scheen ons een der voornaamste eigenschappen van den heer Werner te zijn een toon (Slot.) Bij ons binnentreden hielden de werklieden met hout hakken op en legden, nadat zij ons gegroet hadden, hunne bijleja naast zich neder. De breede bijlvoorzien van een groot handvatsel en •waarvan het lemmet scherp geslepen wasmaakte den huiveringwekkenden indruk van een moordtuig.^ Louise kwam dan ook dicht naast mij op het bankje zitten. «Wj storen u toch niet", zei ik tot den grijsaard. «Volstrekt niet, mijnheer, wij zouden juist ons avond eten gebruiken. De twee jonge mannen deden hun opgestroopte mouwen naar de laagte en namen plaats aan de uit ruwe planken gemaakte tafel, waarvan de pooten nog met boomschors bedekt waren. De oude vrouw zette inmiddels langzaam de borden van grof aardewerk gereed en wierp tegelijkertijd nog een hand vol spaanders op het vuur. Te midden van deze vreemde en ruwe omgeving kwam Louise voordeelig nit; met haar tenger gebouwde leden, hare lange handschoenen, hare kleine voeten vormde zij een scherp contrast met de overige dischgenooten. Als tot beschutting tegen de hitte van het flikkerende haardvuur strekte zij hare handjes uit en keek met wel gevallen naar het knetteren van de boter in de pan terwijl ik met de houthakkers een gesprek begon. Op eens stond zij op en greep het handvatsel van de koekenpan, terwijl zij het oude vrouwtje toevoegde «Mag ik je nu eens helpen om de omelette te bakken Glimlachend, gaf zij het eenvoudige keukengereedschap aan Louise overdie er bij stond als een hengelaar op het oogenblik, dat hij beet heeft en gereed is om op te die doordringen zal tot het gemoed zijner leerlingen en hen voor altijd afkeerig zal doen zijn van onbeduidend gekras. Maar dit is slechts één der uitmuntende eigen schappen van zijn spelzijn techniek zooals reeds op gemerkt werd is onovertrefbaarkeurig en gevoelvol. Het concert duurde anderhalf uurhj speelde alles uit het hoofd behalve Beethoven's C minor duet voor vioo en piano. Hij vertolkte Beethoven met de meest moge lijke zuiverheid en het diepste gevoel. Ook in de overige nummers o.a., Iiesine, van Vieuxte.mps, Chopins E noc turne en Spaansche dansen van Sarasata gaf de artist van den dag inderdaad geheel zich zelf. Toch scheen de heer Werner nog in kracht toe te nemen want de drie laatste stukken waren de meest belangrijke Het concert van Vieuxtempsovervloeiende van moeielijk- hoden, en met een chromatische opeenvolging van tonen, zooals slechts door een artist van den eersten rang kan worden gespeeld, was bepaald schitterend en de toe juiching was warmer dan bij elk ander stuk. Ook Spohr's adagio werd voortreffelijk weergegeven en ook met de moeieljke variatiën van Wienianwski op een Russisch volksliedhad de artist het grootste succes. Het lokaal Diligentia bood den bezoekers den 17 eenen hoogst genotvollen kunstavond aan. Het Est»i- dian<ina-gezelscl*ap bezocht, op zjne reis door Nederland, ook onze stad en liet zonder twijfel eenen onvergetelijken indruk na. De vaardigheid der leden, om aan hunne instrumenten (mandolines) de zachtste tot de krachtigste tonen te ontlokken, grensde aan het onge- loofeljke. Overvloed van zoetvloeiende klanken paarden zich aan forsche toonreeksen, maar steeds gelakte het den schilderachtig uitgedoschten uitvoerders het gehoor te boeien, de aandacht der toehoorders onverdeeld te binden. Vooral ook, waar de tambourjns accompagneerden, hadden de Esludiantina oen verbazend succes. Zeer verdiensteljk was mede het spel van den pianist, den heer F. van Djk. Het programma werd nu en dan afgewisseld door het optreden van den heer Chrétienni, den bekenden couplet- zanger, die ook nu weder de sympathie van het publiek ondervond voor zjne geestigeuitnemend vertolkte bijdragen. Men vestigt er onze aandacht op, dat nu reeds voor de tweede maal binnen eene maand, door de verre gaande onachtzaamheid van degene, die dezen bestuurde, een kinderwagen met een kind er in, in de Ondegracht te water is gereden en er niet dan met moeite uit gehaald. In beide gevallen bleef men voor een uitstalraam van een fotograaf staan en liet wagen en kind aan hun lot over, zonder zelfs te zorgen, dat de wagen zóó stond, dat, wanneer hij vanzelf vooruit reed, hij ten minste niet in het water geraken kon. In de laatste vergadering dor Mamer van Koop- Ii.-tisdel zijn voor het zittingjaar 1890 herkozen de heeren T. L. Koorn tot voorzitter, en A. Prins Az.,tot onder-voorzitter. halen. De gloed van het vuur wierp een ros schjnsel op haar vriendelijk gelaat; onverdeeld was hare aandacht op de boter gevestigd. Zij beet zich van inspanning op de lippen ongetwijfeld om meer kracht te kunnen uit oefenen. «Voor zulke lieve handjes is dat geen gemakkei jk werk", merkte de gr j'saard op, «ik verwed er mijn pink omdat n voor de eerste maal eene omelette bakt in eene honthakkerswoning; is het niet zoo, mevrouw Louise knikte, zonder echter op te zien. «De eieren! De eieren!" riep zij op eens en met zulk een uitdrukking van angst en ongedulddat wij in lachen uitbarstten. «De eieren, de boter verbrandt Gauw, of ik sta voor niets in." Ons oudje klutste met verdubbelde snelheid de eieren. «En nu de groenten", riep de grjsaard. «En het spek en het zout", voegden de jongeren er bj. Iedereen was op dit oogenblik druk bezig men sneed men hakte, terwjl Louise stampvoetend en opgewonden uitriep «Maak dan toch voort, maak dan toch voort!" Wj stonden allen om het vuur en zagen met meer dan gewone belangstelling nn iedereen de handen uit do mouw had gestokenden uitslag van het werk tegemoet. De oude vrouw had eene groote schaal op haar schoot gezet en lichtte met de punt van het mes de kanten van de omelette opdie al eene smakeljk bruine kleur kreeg. «Nu moet mevrouw haar omkeeren zoide zj. »U moet even op de pan slaan", voegde de grijsaard er bij. «Maar niét te hard", zeide de schoonzoon. «Keer hem nn om, een, twee, drie!" zei ik op mijn beurt. «Maar als je nu allen te geljk spreekt «Vlug, mevrouw «Als je allen tegel jk praat, zal het nooit goed afloopen." «Even oplichten!" Èn ons HOOFDARTIKEL èn de AMSTER- UAMSCRE BRIEF èn de PARIJSCME BRIEF moeten, wegens de griep, achterwege blijven. «Maar dat kan ik niet; hj slaat neer!" Haar mantel was door de beweging van hare schouders gegleden. Hare wangen zagen licht rood als van een perzik, hare oogen schitterden en hoewel zij niet geheel en al op haar gemak was, deed zj telkens een helderen lach hooren. Eindelijk, na eene manhaftige poging, vatte zij met eene hand de pan aan en keerde met eene vlugge be weging de koek om, die wel wat scheef, dit moet ik erkennen maar toch heelshuids op de schaaldie de bejaarde gastvrouw aanreikte, terecht kwam. Nooit viel eene omelette beter uit dan deze «Mevrouw zal hare armen voelen", zei de oudste man, terwjl hij een dik stuk van het bruine brood afsneed. «Geen sprake van antwoordde mjne vrouw vrien- deljk, «maar ik zou nu wel eens een stukje van mjn van onzen koek willen proeven." Wij gingen nu ook aan de tafel zitten, vóór de twee bordjes die voor ons waren klaargezet. Mjn bord prijkte met een haan op één poot en een blauwen staart. Nadat wij den koek geproef'd en een glas bier gedronken hadden, stonden wij op en vingen onze terugreis aan. De zon was reeds onder; de gastvrje boschbewoners wenschten ons harteljk goeden avond en deden ons tot aan de deur uitgeleide. «Wilt u, dat mijn zoon u den weg wjst riep onze oude gastvrouw ons na. Het was langzamerhand al vrj donker geworden in het bosch, en nog veel vochtiger dan toen wj uitgingen, zoodat wj weldra flink moesten doorstappen. «Die menschen leven toch echt gelukkigzei Louise, «wij moeten eens bj hen gaan koffie drinken, he? Wj nemen dan ons kind mee in eene groote mand op een ezel neenwe moeten twee manden nemen in de eene het kind in de andere bergen wj eene kip en een flesch wjn en alles wat wij verder noodig hebben. Ben je niet bang om te verdwalen «Neen, kindlief, wees daar nu niet bang voor!" «Een kip en een flesch wjn herhaalde zij. «George! Zie eens, wat is dat?"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1890 | | pagina 1