2e K. war taais Patenten.
DE 0 I E L E T.
FEUILLETON.
No. 9,
Twee en Negentigste Jaargang
ZOM) A G
19 JANUARI.
m
Hit nummer bestaat uit twee bladen.
E F R S T E B L A D.
Officieel Gedeelte.
De Patenten, aangevraagd in de
maanden AUGUSTUSSEPTEMBER
en OCTOBER 1889, kunnen ter ge
meente-secretarie worden afgehaald op
iederen werkdag van Maandag '20 Ja
nuari tot Zaterdag 1 Februari 1890.
"Met 1 Februari 1890 worden de
honden niet voorzien van den penning
voor 1890die op den openbaren weg
gevonden worden, overeenkomstig de
voorschriften der verordening ter be
schikking van de politie gesteld.
Binnenland.
Buur liet Fransch.
StadsbericMen.
Deze Courant wordt Binsda®-, Donderdag- en
Zaterdagavond uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden voor Alkmaar 0,80: franco door het
geheele rijk 1,
De 3 nummers ©,OG.
Aria y
Prijs der gewone Advertentie?*»:
Per regel 0,15. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de Uitgevers IIERMs. COS-
TER ZOON.
De gemeenteraad van Bolsward heeft de exploita
tie der gemeente-reiniging gegund aan den heer L
Brouwers te Franeker voor 10 jaren ingaande 1 Fe
bruari a. s.voor 1608 per jaar en 150 per jaar
voor huur van het huis c a.
De kiesvereeniging Burgerplicht te A BISTER-
RAM heeft den heer J. H. A. A. Kalff candidaat ge
steld voor lid der Prov. Staten van Noordholland en
den heer G. Vas Visser voor lid van den gemeenteraad
do katholieke kiesvereeniging Recht en orde voor de Prow
Staten den heer Leo Bonuike en voor den gemeenteraad
den heer Parel Strater.
Kerkvoogden der gemeente BEK GE A hebben
beslotenhet deelbroodfeest aldaar niet meer te doen
vieren op 23 Februari zooals gedurende eene reeks van
jaren gebruikelijk was, maar het voor 1890 vastgesteld
op 21 Mei. r,
Voor 66n beteren Wciteriifvoer Vein den liergeiwcg
van BEniGEM tot Alkmaar wordt thans gezorgd, üe
bermen die zooals men weethooger kwamen dan de
wecr zelfwaardoor het noodig was bij regenachtig we-
dei° steeds afvoergreppels te steken worden uitgelegd
waardoor dus een natuurlijke waterafvoer zal worden
Als eene zeldzaamheid kan worden gemeld, dat bij
den veehouder Jb. Kleef te EIMMEBï tusschen 4 en 5
Januari bij 3 schapen 4 lammeren werden geteeld.
Den 10 des avonds zag eene dienstbode van een
naburig huis rook komen uit den vóór eenige jaren her
stelden toren der herv. of St. Janskerk te Maastricht.
Zij waarschuwde den naastbij wonenden kerkvoogd en
bij het daarna gevolgde onderzoek bleek, dat er brand ont
staan was in een kelder onder den toren, die als krekelhuis
gebruikt werdtoen er nog in de_ kerk begraven werd.
De kerk was reeds geheel vol rook, doch de brand were
daarop spoedig gebluscht.
Bij kon. besluit van den 11 is o.a ƒ232 pensioen
toegekend aan den gewezen brievengaarder J. A. van
Soil te CASTRICFM.
Den 14 heeft het lid der Tweede Kamer, de heer
F. Domela Nieuwenhuis, op eene in het Gebouw voor
den Werkenden stand te AMSTERDAM gehouden
openbare vergadering behandeld De beteekonis der aan
staande verkiezing van den duitscheu Rijksdag.
Den 15 des ochtends is te Bokstel de voorman-
wisselwacbtor Kroon onder een rangeerenden trein ge
raakt en overreden. Hij was onmiddellijk dood.
Bij kon. besluit van den 15 is 's Konings Commis
saris in Drente gemachtigd tot het buitengewoon bij
eenroepen van de Staten dier provincie op den 4 ïeb.
a.s,, ter benoeming van een lid der Eerste Kamer, in
plaats van wijlen den heer mr. G W. baron de Vos
van Steenwijk.
Tot onderwijzer aan de r. k parochiale school te
WGüTWWD is benoemd de beer C. Baas te Groo
tebroek die ook gelijk wij op gezag van denzelfden
correspondentreeds in ons vorig nummer berichtten
eene gelijke benoeming verkreeg te GKOOTEBKOEK.
Den 16 ontstond bij den schilder _C. Bieren te
ISO V E AC1 A UM'Efi. door zelfontbranding van een
vat zwartsel, een begin van brand, die echter tijdig werd
gebluscht en betrekkelijk weinig schade aanrichtte.
Blijkens achterstaande advertentie zal de heer
Th. WEB WEB., de beroemde violist, nederlander
van geboorte thans te Dublin eene eervolle betrekking
hekleedende, hier ter stede twee concerten geven. Velen
zullen zich zijn optreden hier korten tijd geleden nog
herinneren. Voor wie toen van de talenten des kunste
naars niet genoten laten wij hier volgen eenige regelen
over een zijner concertenuit een engelsch blad
Het programma van den heer Werner bevatte een
achttal stukken. Hij bewees zijn volmaakt meesterschap
over zijn instumenten zijn spel geeft de overtuiging,
dat het niet aan hem zal liggen als zijn toekomstige
leerlingen zich niet onderscheidentechnische fouten zoekt
men er te vergeefs in. Groote kracht van toon op ieder
deel van den toonladder scheen ons een der voornaamste
eigenschappen van den heer Werner te zijn een toon
(Slot.)
Bij ons binnentreden hielden de werklieden met hout
hakken op en legden, nadat zij ons gegroet hadden,
hunne bijleja naast zich neder.
De breede bijlvoorzien van een groot handvatsel en
•waarvan het lemmet scherp geslepen wasmaakte den
huiveringwekkenden indruk van een moordtuig.^ Louise
kwam dan ook dicht naast mij op het bankje zitten.
«Wj storen u toch niet", zei ik tot den grijsaard.
«Volstrekt niet, mijnheer, wij zouden juist ons avond
eten gebruiken.
De twee jonge mannen deden hun opgestroopte mouwen
naar de laagte en namen plaats aan de uit ruwe planken
gemaakte tafel, waarvan de pooten nog met boomschors
bedekt waren.
De oude vrouw zette inmiddels langzaam de borden
van grof aardewerk gereed en wierp tegelijkertijd nog
een hand vol spaanders op het vuur.
Te midden van deze vreemde en ruwe omgeving kwam
Louise voordeelig nit; met haar tenger gebouwde leden,
hare lange handschoenen, hare kleine voeten vormde zij
een scherp contrast met de overige dischgenooten.
Als tot beschutting tegen de hitte van het flikkerende
haardvuur strekte zij hare handjes uit en keek met wel
gevallen naar het knetteren van de boter in de pan
terwijl ik met de houthakkers een gesprek begon.
Op eens stond zij op en greep het handvatsel van de
koekenpan, terwijl zij het oude vrouwtje toevoegde
«Mag ik je nu eens helpen om de omelette te bakken
Glimlachend, gaf zij het eenvoudige keukengereedschap
aan Louise overdie er bij stond als een hengelaar op
het oogenblik, dat hij beet heeft en gereed is om op te
die doordringen zal tot het gemoed zijner leerlingen en
hen voor altijd afkeerig zal doen zijn van onbeduidend
gekras. Maar dit is slechts één der uitmuntende eigen
schappen van zijn spelzijn techniek zooals reeds op
gemerkt werd is onovertrefbaarkeurig en gevoelvol.
Het concert duurde anderhalf uurhj speelde alles uit
het hoofd behalve Beethoven's C minor duet voor vioo
en piano. Hij vertolkte Beethoven met de meest moge
lijke zuiverheid en het diepste gevoel. Ook in de overige
nummers o.a., Iiesine, van Vieuxte.mps, Chopins E noc
turne en Spaansche dansen van Sarasata gaf de artist
van den dag inderdaad geheel zich zelf. Toch scheen
de heer Werner nog in kracht toe te nemen want de
drie laatste stukken waren de meest belangrijke Het
concert van Vieuxtempsovervloeiende van moeielijk-
hoden, en met een chromatische opeenvolging van tonen,
zooals slechts door een artist van den eersten rang kan
worden gespeeld, was bepaald schitterend en de toe
juiching was warmer dan bij elk ander stuk. Ook
Spohr's adagio werd voortreffelijk weergegeven en ook
met de moeieljke variatiën van Wienianwski op een
Russisch volksliedhad de artist het grootste succes.
Het lokaal Diligentia bood den bezoekers den 17
eenen hoogst genotvollen kunstavond aan. Het Est»i-
dian<ina-gezelscl*ap bezocht, op zjne reis door
Nederland, ook onze stad en liet zonder twijfel eenen
onvergetelijken indruk na. De vaardigheid der leden, om
aan hunne instrumenten (mandolines) de zachtste tot de
krachtigste tonen te ontlokken, grensde aan het onge-
loofeljke. Overvloed van zoetvloeiende klanken paarden
zich aan forsche toonreeksen, maar steeds gelakte het
den schilderachtig uitgedoschten uitvoerders het gehoor te
boeien, de aandacht der toehoorders onverdeeld te binden.
Vooral ook, waar de tambourjns accompagneerden,
hadden de Esludiantina oen verbazend succes. Zeer
verdiensteljk was mede het spel van den pianist, den
heer F. van Djk.
Het programma werd nu en dan afgewisseld door het
optreden van den heer Chrétienni, den bekenden couplet-
zanger, die ook nu weder de sympathie van het publiek
ondervond voor zjne geestigeuitnemend vertolkte
bijdragen.
Men vestigt er onze aandacht op, dat nu reeds
voor de tweede maal binnen eene maand, door de verre
gaande onachtzaamheid van degene, die dezen bestuurde,
een kinderwagen met een kind er in, in de Ondegracht
te water is gereden en er niet dan met moeite uit
gehaald. In beide gevallen bleef men voor een uitstalraam
van een fotograaf staan en liet wagen en kind aan hun
lot over, zonder zelfs te zorgen, dat de wagen zóó stond,
dat, wanneer hij vanzelf vooruit reed, hij ten minste niet
in het water geraken kon.
In de laatste vergadering dor Mamer van Koop-
Ii.-tisdel zijn voor het zittingjaar 1890 herkozen de
heeren T. L. Koorn tot voorzitter, en A. Prins Az.,tot
onder-voorzitter.
halen. De gloed van het vuur wierp een ros schjnsel
op haar vriendelijk gelaat; onverdeeld was hare aandacht
op de boter gevestigd. Zij beet zich van inspanning op
de lippen ongetwijfeld om meer kracht te kunnen uit
oefenen.
«Voor zulke lieve handjes is dat geen gemakkei jk
werk", merkte de gr j'saard op, «ik verwed er mijn pink
omdat n voor de eerste maal eene omelette bakt in
eene honthakkerswoning; is het niet zoo, mevrouw
Louise knikte, zonder echter op te zien.
«De eieren! De eieren!" riep zij op eens en met zulk
een uitdrukking van angst en ongedulddat wij in
lachen uitbarstten.
«De eieren, de boter verbrandt Gauw, of ik sta
voor niets in."
Ons oudje klutste met verdubbelde snelheid de eieren.
«En nu de groenten", riep de grjsaard.
«En het spek en het zout", voegden de jongeren er bj.
Iedereen was op dit oogenblik druk bezig men sneed
men hakte, terwjl Louise stampvoetend en opgewonden
uitriep
«Maak dan toch voort, maak dan toch voort!"
Wj stonden allen om het vuur en zagen met meer
dan gewone belangstelling nn iedereen de handen uit
do mouw had gestokenden uitslag van het werk
tegemoet.
De oude vrouw had eene groote schaal op haar schoot
gezet en lichtte met de punt van het mes de kanten
van de omelette opdie al eene smakeljk bruine
kleur kreeg.
«Nu moet mevrouw haar omkeeren zoide zj.
»U moet even op de pan slaan", voegde de grijsaard
er bij.
«Maar niét te hard", zeide de schoonzoon.
«Keer hem nn om, een, twee, drie!" zei ik op mijn
beurt.
«Maar als je nu allen te geljk spreekt
«Vlug, mevrouw
«Als je allen tegel jk praat, zal het nooit goed afloopen."
«Even oplichten!"
Èn ons HOOFDARTIKEL èn de AMSTER-
UAMSCRE BRIEF èn de PARIJSCME BRIEF
moeten, wegens de griep, achterwege blijven.
«Maar dat kan ik niet; hj slaat neer!"
Haar mantel was door de beweging van hare schouders
gegleden. Hare wangen zagen licht rood als van een
perzik, hare oogen schitterden en hoewel zij niet geheel
en al op haar gemak was, deed zj telkens een helderen
lach hooren.
Eindelijk, na eene manhaftige poging, vatte zij met
eene hand de pan aan en keerde met eene vlugge be
weging de koek om, die wel wat scheef, dit moet
ik erkennen maar toch heelshuids op de schaaldie
de bejaarde gastvrouw aanreikte, terecht kwam.
Nooit viel eene omelette beter uit dan deze
«Mevrouw zal hare armen voelen", zei de oudste man,
terwjl hij een dik stuk van het bruine brood afsneed.
«Geen sprake van antwoordde mjne vrouw vrien-
deljk, «maar ik zou nu wel eens een stukje van mjn
van onzen koek willen proeven."
Wij gingen nu ook aan de tafel zitten, vóór de twee
bordjes die voor ons waren klaargezet. Mjn bord prijkte
met een haan op één poot en een blauwen staart. Nadat
wij den koek geproef'd en een glas bier gedronken
hadden, stonden wij op en vingen onze terugreis aan.
De zon was reeds onder; de gastvrje boschbewoners
wenschten ons harteljk goeden avond en deden ons tot
aan de deur uitgeleide.
«Wilt u, dat mijn zoon u den weg wjst riep onze
oude gastvrouw ons na.
Het was langzamerhand al vrj donker geworden in
het bosch, en nog veel vochtiger dan toen wj uitgingen,
zoodat wj weldra flink moesten doorstappen.
«Die menschen leven toch echt gelukkigzei Louise,
«wij moeten eens bj hen gaan koffie drinken, he? Wj
nemen dan ons kind mee in eene groote mand op een ezel
neenwe moeten twee manden nemen in de eene het
kind in de andere bergen wj eene kip en een flesch
wjn en alles wat wij verder noodig hebben. Ben je
niet bang om te verdwalen
«Neen, kindlief, wees daar nu niet bang voor!"
«Een kip en een flesch wjn herhaalde zij.
«George! Zie eens, wat is dat?"